Umberto Eco - De Slinger van Foucault

Ja. Het is een fantastisch boek. Vandaar dat ik er eerder al een topic over geopend heb in LIT.
UTFS

Ik heb het boek ook ongelezen in de kast staan. Maar aangezien ik onlangs de Da Vinci Code heb gelezen en dat een topboek vond, ga ik het denk ik toch binnenkort maar eens lezen

In hoeverre kun je "de slinger" vergelijken met "in de naam van de roos"?

Ik heb het boek nl ook ongelezen in de kast staan, mede doordat ik De Roos een beetje langdradig vond.

De slinger van de Foucault is zeer realistisch geschreven, dit in tegenstelling tot de naam vand e roos. Verder zijn de verhaallijnen en het schakelen tussen heden en verleden zo gemaakt dat men telkens verder wil lezen om te weten wat er volgt.

De Slinger van de Foucault is een meesterlijk boek en een van mijn favorieten.

* DroekesTijger benieuwd is

De Roos vond ik veel beter dan de Slinger. De laatste verliest zich helemaal in allerlei complottheorien, daar waar de Roos veel meer een verhaal wil geven over de middeleeuwen en hoe in die tijd naar onbegrijpelijke fenomenen werd gekeken. De erg gedetailleerde beschrijving van de religieuze verhoudingen ging mij dan ook weer te ver, maar ook in de Slinger heb ik een paar bladzijden overgeslagen die volstonden met onsamenhangende complotten.

Umberto Eco heeft in de slinger te veel geprobeerd zoveel mogelijk erbij te halen om erudiet over te komen, daar waar in de Roos dit veel beperkter is gehouden, en daarmee aannemelijker (Alsof je zijn verhalen ook maar enigszins aannemelijk kan vinden)

quote:

Op woensdag 15 september 2004 15:19 schreef Dalai_Lama het volgende:
Tsja... Je kunt zoveel vergelijkingen vinden als je wil tussen die twee. Toch vind ik De Slinger.. een stuk leesbaarder. Waarom weet ik niet, misschien omdat het zich in de moderne tijd afspeelt. Misschien omdat het wat directer geschreven is dan IDNVDR. Ik vond De Slinger... in ieder geval vele malen beter

Hè!? Jij hebt twee hele andere uitgaven van de naam van de roos en de slinger van foucault dan ik gelezen lijkt het wel. Ik bedoel, de naam van de roos heb ik met veel plezier uitgelezen in mijn tienerjaren terwijl ik de slinger van foucault na enkele honderden bladzijden (letterlijk) heb weggeworpen omdat het verhaal toen nog niet was begonnen en omdat het hopeloos pretentieus en esoterisch prul is. Of is Eco na driehonderd bladzijden plotseling klaar met over zijn eigen brein en kennis zwijmelen?

[ Bericht 6% gewijzigd door Karboenkeltje op 15-09-2004 17:38:24 (Toevoegingen.) ]

Weet trouwens iemand hoe de Engelse versie is?
Twijfel erover om die erbij te gaan kopen. (schrijft Eeco in het Italiaans origineel trouwens?)

quote:

Op woensdag 15 september 2004 17:40 schreef Cheese het volgende:
Weet trouwens iemand hoe de Engelse versie is?

Wat mij betreft ongeveer hetzelfde als de Nederlandse versie. Ik heb het nog een keer in het Engels geprobeerd omdat ik die eerste pagina zo geweldig vind.

quote:

(schrijft Eco in het Italiaans origineel trouwens?)

Ik dacht het wel.

quote:

Op woensdag 15 september 2004 17:35 schreef Karboenkeltje het volgende:
.....heb weggeworpen omdat het verhaal toen nog niet was begonnen en omdat het hopeloos pretentieus en esoterisch prul is.

Dat is toch de kern van het hele verhaal? Hij maakt mijns inziens juist op fantastische manier al deze complottheorien en zwijmelreligies etcetc volkomenbelachelijk in het boek.

quote:

Of is Eco na driehonderd bladzijden plotseling klaar met over zijn eigen brein en kennis zwijmelen?

Neem je het hem nou kwalijk dat hij interessante, spannende, maar toch intellectueel verantwoorde boeken schrijft? Misschien moet je gewoon Nijntje gaan lezen dat heeft dan vast de diepgang die jij zoekt in een boek.

Supergeniaal boek. Ik heb het ook geelzen, op anraden van een vriend, en daar ben ik die vriend nog steeds dankbaar voor. De Slinger gaat af en toe wel erg diep, maar ik vind het echt prachtig. Het eind is ook magnifiek mooi. Daarna heb ik De naam van de Roos gelezen, en die heeft me verrast...want die was namelijk nog beter, ook al zijn beide werken moeilijk te vergelijken, ze zijn nogal verschillend.

quote:

Op woensdag 15 september 2004 18:13 schreef julekes het volgende:

Neem je het hem nou kwalijk dat hij interessante, spannende, maar toch intellectueel verantwoorde boeken schrijft?

Ik neem het hem niet kwalijk dat hij dat probeert. Ik neem het hem zelfs niet kwalijk dat hij daar (in minstens één geval wat mij betreft) in faalt. Ik vind de Slinger gewoon een kutboek. Een boeketreeksromannetje maar dan met lange zinnen en moeilijke woorden in plaats van zweterige piratenkapiteins met een diepe, duistere stem en glimmende biceps. Een prachtwerk voor de lettergreepgeilen onder ons, waar Eco er zeker één van is en waar Eco zich in de Slinger teveel in verliest.

quote:

Misschien moet je gewoon Nijntje gaan lezen dat heeft dan vast de diepgang die jij zoekt in een boek.

Ah, weer zo'n meneer die paginalange zinnen gelijk stelt aan intellectualiteit en diepgang.

_{Even ter herhaling, de naam van de roos vond ik wèl erg leuk}

Mij beviel In de Naam van de Roos veel beter dan de Slinger van Foucault. Goed, ik ben een geschiedenisfreak, dus ik kon alles behoorlijk plaatsen, itt tot het esoterische waar ik geen verstand van heb. Ik weet niet eens meer of ik de slinger helemaal heb uitgelezen, ik weet wel dat ik in de naam van de roos meerdere keren gelezen heb.

Ivo

quote:

Op woensdag 15 september 2004 22:36 schreef Karboenkeltje het volgende:
Ik neem het hem niet kwalijk dat hij dat probeert. Ik neem het hem zelfs niet kwalijk dat hij daar (in minstens één geval wat mij betreft) in faalt. Ik vind de Slinger gewoon een kutboek. Een boeketreeksromannetje maar dan met lange zinnen en moeilijke woorden in plaats van zweterige piratenkapiteins met een diepe, duistere stem en glimmende biceps. Een prachtwerk voor de lettergreepgeilen onder ons, waar Eco er zeker één van is en waar Eco zich in de Slinger teveel in verliest.

Als jij afhaalt voordat het echte verhaal goed tot zijn recht komt omdat je de woorden te moeilijk vind en de zinnen te lang, kan je nauwelijks over het boek oordelen lijkt me. Maar goed, als je boeketreeksrommanetjes gewend bent en die als referentiemateriaal gebruikt...

quote:

Ah, weer zo'n meneer die paginalange zinnen gelijk stelt aan intellectualiteit en diepgang.

Dat maak je er zelf van. Ik heb alleen gesproken over de inhoud van het boek, niet over het taalgebruik.

Heb genoten van zowel de Roos als de Slinger (om die lange namen maar even te vermijden) en ook Baudolino vond ik heel goed te pruimen. Eiland (van de dag tevoren) heb ik nog op de plank staan. Om het op Slinger en Roos te houden vond ik Slinger het beste van de twee. Het verzand inderdaad in complot theorieen maar dat is de bedoeling en dat maakt het juist (voor mij tenminste) zo een briljant boek omdat Eco gewoon de gehele geschiedenis overhoop haalt. Hij sleept er alles bij en uiteindelijk geeft hij dat alles nog een bevredigende (en eigenlijk onvermijdelijke) ontknoping ook. Het is een moeilijk boek maar ook ontzettend diepgravend en tjokvol (obscure) ideeen en theorieen.
De Roos is wat minder massaal (episch?) en inderdaad wat makkelijker te volgen, alhoewel Eco ook hier zijn naam eer aan doet met sfeerzetting en details.

Overigens heb ik beiden in de Engelse vertaling gelezen, door William Weaver die hier prijzen voor heeft gehad en waar Eco zelf ook enthousiast over was.

Baudolino en Eiland heb ik ook gelezen, maar de Roos blijft de topper. Van Baudolino weet ik al niet eens meer waar het over ging.......
Het irriteert mij als een boek volgestopt wordt met halve onduidelijke theorieen en vage verwijzingen. Dat maakt een boek niet diepgravend, maar juist oppervlakkig. Uiteindelijk kan je alles wel aan een geheimzinnig genootschap toeschrijven, en daar een groot complot omheenschrijven. Op die manier maak je je er lekker makkelijk van af.
Het leuke aan de Roos is juist dat er allerlei gebeurtenissen plaatsvinden, waarvoor een verklaring gevonden moet worden. De verklaringen die daarna volgen passen allemaal binnen het verhaal, en binnen het middeleeuwse wereldbeeld. Dat maakt het verhaal veel samenhangender, en daarmee complexer om te schrijven.
Overigens ben ik daarom helemaal weg van James Clavell, wiens Shogun en Taipan briljant zijn, juist omdat in die boeken alles met alles samenhangt.

Ik vind het een geweldig boek, een van mijn favorieten - niet eens omdat het literair zo geweldig zou zijn- maar omdat het zo prachtig wereldverklarend is. En omdat het zicht geeft op een wereldbeeld totaal vreemd aan het mijne.
Toen het uitkwam (ik kocht het op de dag van uitkomst)was er nog geen internet en heb ik de bieb doorgeploegd en kwam erachter dat er écht mensen bestonden die zo denken; vandaag de dag hoef je alleen maar even naar Thru te surfen om een wat minder onderlegde variant te lezen,.

Het lijkt me at door Internet-hoe handig ook- de waanzin alleen maar is toegenomen.
Iedereen (zonder gedegen opleiding?) ljjkt nu te geloven na het lezen van de Da Vinci Code dat Jezus getrouwd was (en dat de pyramieden gebouwd werden door aliens en dat 9/11 een complot van de CIA is en dat de Eiffeltoren de Slinger van Foucault is). Het staat immers op zoveel pagina's: moet je eens kijken hoeveel hits!

Toen een interviewer van L'Espresso in zijn bibliotheek (Eco is een verwoed boekenverzamelaar) rondkeek en daar kasten vol authentieke boeken zag over esotherisme, de Rozenkruisers, de Vrijmetselaars en een heleboel andere geheime genootschappen, over demonologie, over ufologie en pyramidologie kon hij zichzelf niet langer inhouden en vroeg hij:
'Professor, bent u gek?'
Nee, Ik ben psychiater.

Ander leuk ding zijn de citaten aan het begin van elk hoofdstuk. Eco zocht naar de meest oorspronkelijke bron, waar hij iets voor het eerst was tegengekomen (in die kringen is het gebruikelijk om elkaars ideeen zomaaar over te nemen). Dat was dus ook de reden waarom de nog steeds populaire Steiner niet in zo'n citaat voorkwam: niets oorspronkelijks (tot zover de 'helderziende ingeving' waar Rudolph Steiner zich op beriep: weinig oorspronkelijk. Ik neig er toch meer naar om Eco te geloven dan dat groepje antroposofen).

Met MightyV 's oordeel kan ik het overigens helemaal eens zijn -Eiland vond ik trouwens zijn minste.

En Bankrupcy, wmb is De Slinger samen met de Roos het hoogtepunt uit zijn oevre-zeer de moeite waard. Ik vond Baudolino ook niet helemaal geslaagd, sommige delen daarvan vond ik wel heel erg goed overigens. De Slinger is echt de moeite waard. Ook voor iedereen die van Flaubert houdt en Bouvard et Pécuchet ooit heeft gelezen.


Er is trouwens een nieuwe Eco, een met plaatjes! Zelf in Italië gezien, maar uiteraard niet begrepen: het lig daar in ieder geval al in de supermarkten

Sjezus, ik ben uit nieuwsgierigheid gisteren maar eens begonnen in de Slinger.

Ik vind het echt kut geschreven. Waarom moet een zin nou weer gemiddeld uit een halve bladzijde bestaan? Dat lijkt mij meer een onvermogen om duidelijk je verhaal te vertellen. Alle mooie feitjes en dingetjes die erachter zitten zouden ook te vertellen moeten zijn in begrijpelijk proza. Eco zou een voorbeeld moeten nemen aan Mulisch met de Ontdekking van de Hemel.

quote:

Op vrijdag 17 september 2004 02:09 schreef NoSigar het volgende:
Er is trouwens een nieuwe Eco, een met plaatjes! Zelf in Italië gezien, maar uiteraard niet begrepen: het lig daar in ieder geval al in de supermarkten

Shocking news, meteen zoeken, ben een groot fan van zijn boeken. Voor mij is De slinger een goed boek, maar Het eiland van de vorige dag beter, net als Baudolino en IDNVDR.

Update:

Een stukje van de website:

La Misteriosa fiamma della regina Loana

Bompiani, 2004, ISBN 8845214257; Hardcover, ¤ 19.00. [Browse/Purchase]


Published in 2004 by Bompiani, the title of Eco’s fifth novel translates as The Mysterious Flame of Queen Loana – An Illustrated Novel. The plot concerns Giambattista “Yambo” Bodoni, a man who loses his memory after an accident. In an attempt to deal with his amnesia, he travels to his childhood home, where he reconstructs his life through a collection of old newspapers, comic books, school papers, and record albums. He is also assisted by his grandfather’s diary. After a few days he is visited by another misfortune, and slips into a coma where he begins to have increasingly strange hallucinations. As the subtitle indicates, the work is heavily illustrated, with accompanying images reflecting Yambo’s collection of memorabilia.

Illustrated novel? Ben benieuwd. Misschien had hij veel lezersbrieven gekregen dat zijn boeken te moeilijk waren en heeft hij het zo opgelost.

Kweenie wat er bedoeld wordt, maar ben benieuwd, het boek zal in nederland ook wel rond half 2005 uitgegeven worden, het was tenslotte gemiddeld een boek per 5 jaar ongeveer voor de 1e 4 boeken