Gisteren naar de dokter geweest, blijk dat ik al ongeveer een week longontsteking heb. Ik dacht gewoon griep, iedereen heeft griep, maar neeeeeee, ik heb weer wat Bijzonders :')
Longontsteking is kut. Je keel doet pleuris veel pijn van al het hoesten, dus je moet smerige hoestdrank en je kunt van alles niet eten. Verder ben je heel benauwd, waardoor je vrijwel niet slaapt, niet normaal door kan praten vanwege adempauzes, en je krijgt koppijn van het zuurstofgebrek. Verder doen je longen constant zeer, en het vervelendste is nog dat je de hele tijd zo'n vervelend, zeikerig gepiep hoort (mn longen piepen met ademhalen). Ik kan er gewoon niet van slapen, heb ik medicijnen genomen waardoor ik niet zo hoest, word je steeds wakker net nadat je in slaap bent gevallen, van je eigen gepiep. Sinds ik het heb slaap ik maar z'n drie uur per nacht.
Mijn vriendje woont ver weg en moet werken overdag, en mn ouders zijn op vakantie. Ik kan niet eens lekker uitzieken, want ik moet zelf boodschappen halen, mezelf naar de dokter en het ziekenhuis fietsen, van alles. Nu heb ik een antibiotica kuur gekregen en poeder om te inhaleren en ze hebben foto's gemaakt. Van de antibiotica ben ik duizelig geworden en een beetje vaag in mn hoofd, maar ik moet t nog wel een week nemen. Het poeder bevat iets wat spieren verslapt (blijkbaar heb je spieren in je longen). Ik heb een spierziekte, waarvoor ik medicijnen krijg, maar met dit spul er bij gaat het echt beroerd, ik zak door mn benen als ik een kopje thee wil maken of wil douchen. Ik heb de dokter gebeld en die zegt dat ik zelf de afweging moet maken tussen mn spieren en mn benauwdheid. Nu heb ik dus nog steeds wiebelige spieren en ik ben ook weer benauwd (ben de helft van de voorgeschreven hoeveelheid gaan gebruiken).
Ik word er heel verdrietig van en boos want ik mis nu mn eerste colleges van het jaar en ik moet al vaak colleges missen vanwege mn spierziekte. Nu ligt ook nog eens een docent dwars, die een vak geeft waarbij de practica verplicht zijn. Ook zeurt mijn moeder vanaf haar vakantie adres dat ik nu niet de planten water ga geven in haar huis. Ze heeft me niet eens beterschap gewenst. Ik ben het allemaal hartstikke zat, ik ben altijd al ziek en nou dit ook nog en ik wil verdomme ook wel s lekker ziek zijn, met iemand die een kopje thee maakt en een videootje huurt en me knuffelt.
Het belangrijkste in het leven is serieus genomen worden.