MUZ user-reviews

quote:

Op maandag 13 september 2004 20:24 schreef methodmich het volgende:
Zal er binnenkort nog een paar doen dan. Sta dit jaar al op zo'n 29 cd's geloof ik, dus minus deze 2 en Timesbold en Yearlings die al op de FP staan, zou ik er nog 25 kunnen doen.

quote:

LUCKY JIM - Our Troubles End Tonight(Skint Records)

Bepaalde muziek is direct aan een land te verbinden. Dat is een voordeel als je een band niet kent en wilt gissen naar de afkomst ervan. Soms zit je er dan echter wel naast. Dat is zo bij het Britse Lucky Jim, dat op Our Troubles End Tonight Amerikaanser klinkt dan menig Amerikaanse band.

Lucky Jim, bestaande uit Ben Townsend (gitaar / zang) en Gordon Grahame (overige instrumenten / tweede stem), doet namelijk in country-achtige pop. Hierbij maken ze ook gebruik van subtiel gekozen toetsen, zoals op het verstilde Lesbia, een prachtsong. Sowieso zijn de meeste van de tien songs op dit album pareltjes, in al hun eenvoud. Want echt moeilijk doen de heren niet. De songs zijn erg traditioneel geschreven en worden al even traditioneel gebracht.

Dan moet je iets anders hebben dat je boven de grijze middelmaat uit doet steken. In het geval van Lucky Jim is dat voornamelijk de fijne stem van Townsend. Die roept namelijk een bepaalde sfeer op. Er spreekt een bepaalde treurigheid uit de muziek, maar wel één die direct raakt. Een warm melancholisch bad, waarin je langzaam wegdrijft van al die vrouwen die je verkeerd begrijpen. Maar wel vrouwen die je liefdevol toe wilt zingen, zodat ze je misschien toch een kans geven. Want You're Lovely To Me, My Soul Is On Fire en You Stole My Heart Away zijn eigenlijk gewoon liefdesliedjes.

De enige vreemde eend in de bijt is eigenlijk Almeria, dat doet denken aan de vrolijke countrypop van bijvoorbeeld The Mavericks en daardoor minder op sfeer leunt dan de rest van de songs. Het nummer is niet eens zo beroerd, maar het past niet. Gelukkig maken ze maar één zo'n misstap. Het is ze vergeven. Het is alleen niet te hopen dat na het schrijven van deze plaat de problemen van Townsend echt beëindigd zijn, want zulke ellende smaakt naar meer!

quote:

Keane - Hopes and Fears
Hoewel het debuutalbum van Keane alweer enige tijd in de schappen ligt, is er op Fok! nog steeds geen recensie over dit schijfje verschenen. Tijd dus voor mij om in actie te komen.

Het album - 1 tot 11
Het album ‘Hopes and Fears’ begint goed met de debuutsingle ‘Somewhere only we know’. Dat nummer kennen wij allemaal, aangezien het door TMF, MTV en ook Sky Radio flink uitgemolken is. Maar het nummer wordt er niet minder om. De tekst valt goed op (ik heb het woord ‘fuck’ er nog niet een keer in ontdekt), maar dat maakt het nummer tijdloos. Wat mij betreft komt het precies op tijd om een goed alternatief te geven voor de ‘R&B-cultuur’, waar niemand meer onderuit kan.
‘This is the last time’ is het tweede nummer dat ik op het album terugvindt. Een wat rustiger en gevoeliger nummer, dat je, net als het eerste nummer, al snel mee gaat neuriën. De goede, vrij ingewikkelde, tekst maakt dat ik de zang voorlopig nog maar aan leadzanger Tom Chaplin overlaat.
Meezingen gaat iets gemakkelijker bij ‘Bend and Break’, nummer drie op de CD. Als je dat nummer eenmaal hebt geluisterd is het refrein niet meer uit je kop weg te slaan. Maar dat maakt niet zoveel uit, want het is een mooi, apart nummer. De topper komt echter als vierde.
‘We Might As Well Be Strangers’, het genoemde vierde nummer, brengt je in ‘zwijmel-mode’. Probeer er hier goed bij te blijven, het wil wel eens gebeuren dat je hoofd bij dit nummer ergens anders komt te zitten. Dat nummer had wat mij betreft als laatste gemogen, want je aandacht verslapt voor de rest van de CD verslapt door de rustige stem van de zanger in dit nummer. Wederom een schitterend nummer, met een nog mooiere tekst.
Mijn recensie zal zo onderhand wel wat saai worden, ook nummer vijf, ‘Everybody’s Changing’ bevat de rust van Tom Chaplin’s stem en de tijdloze tekst. ‘Everybody’s Changing’ betekende de doorbraak van Keane in Engeland en ook in Nederland is deze tweede single erg populair (kennen we hem al, die clip met die witte achtergrond en die telkens veranderende muzikanten?). Jammer alleen dat ook dit nummer te vaak wordt gedraaid door TMF en consorten, verveling kennen zij daar blijkbaar niet.
Het refrein van ‘Your Eyes Open’ is wederom niet uit je hoofd weg te slaan. Het stuk ‘I don’t know you and I don’t want to’ uit het refrein is een tekst die ik nooit zal vergeten. En ook ‘Your Eyes Open’ is een gevoelig nummer, met, voor de zesde keer op deze CD al, die opvallende rust van de zanger, terwijl hij zijn stem toch zo ‘verheft’ op sommige momenten.
Ook met ‘She Has No Time’ weten de klompmuzikanten van Keane mij weer te boeien. Opnieuw die rust in een toch zo pijnlijk nummer.
Als je net aan het wegzwijmelen bent na nummers als ‘She Has No Time’, wordt je wakkergeschud door de opvallende intro van ‘Can’t Stop Now’. Het nummer lijkt langzaamaan rustiger te worden, maar het refrein is van het zelfde soort als de intro. Als je het mij vraagt is dit nummer op de CD van groots belang om de aandacht niet te laten verslappen.
Met ‘Sunshine’ hervat Keane de oude, rustige werking van het album. Toch is het nummer om een onverklaarbare reden anders dan voorgaande nummers. Minder melodieus, maar daarmee niet minder mooi. Een uitstekende vierde single (als derde single van Keane lijkt ‘Can’t Stop Now’ me erg geschikt.
Wat je niet zou verwachten van een band met zulke mooie teksten is dat de CD een nummer bevat met de titel ‘Untitled 1’. Keane heeft het. Die nietszeggende titel betekend echter niet dat de tekst niet goed is. Het nummer beschrijft een gevoel dat in meerdere situaties denkbaar is. Als je net je grote liefde verloren bent bijvoorbeeld, of als je beste vriend net uit de kast is gekomen (‘I’ll see you on the other side’). Misschien staat het nummer niet helemaal op de goede plek, aangezien het qua stijl vrij veel weg heeft van het vorige nummer, ‘Sunshine’. Evengoed een mooi lied.
‘Bedshaped’ doet de deur dicht. Prima geschrikt als laatste nummer (Al had ‘We Might As Well Be Strangers’ de CD ook wel mogen afsluiten), ook prima geschikt als singletje. ‘Bedshaped’ bevat dezelfde mooie teksten en rustige zangstem als de rest van de CD en eigenlijk beschrijft het de hele CD als nog nooit een ander nummer dat heeft gedaan. Hele rustige momenten, soms ook die stemverheffingen waar ik het eerder al over had. Wederom niks mis met dit nummer.

Conclusie
Sommigen vinden Keane te veel weg hebben van onder anderen Coldplay, maar ik zie toch wel iets unieks in de band. De muziek klinkt wat warmer, wat meer betrokken, en het platencontract hebben ze dan ook zeker wel verdiend. Wat ik jammer vind is dat mijn favoriete Keane-nummers, ‘Snowed Under’ en ‘Lorelei’, niet op de CD terug te vinden zijn. Die laatste twee heb ik zeker gemist en eerlijk gezegd heeft ‘Lorelei’ mij ertoe gebracht het album te kopen. Jammer, heel jammer, maar ik sla me d’r wel doorheen. Het album was namelijk evengoed de moeite waard en het krijgt van mij een 8 als debuutalbum. Dat ‘Hopes and Fears’ het op twee na best verkochte album op Lowlands was kan ik zeker goed begrijpen.
Ik wil er wel even bijzeggen dat het de muziek niet ten goede komt als je de CD op repeat zet. Na één keer draaien ben je je aandacht op de CD kwijt en wordt het weer even tijd voor wat anders.

1. Somewhere Only We Know – 3:57
2. This Is The Last Time – 3:29
3. Bend and Break – 3:39
4. We Might As Well Be Strangers – 3:12
5. Everybody’s Changing – 3:36
6. Your Eyes Open – 3:22
7. She Has No Time – 5:46
8. Can’t Stop Now – 3:38
9. Sunshine – 4:12
10. Untitled 1 – 5:36
11. Bedshaped – 4:37

Totale tijd: 45:09 (een, helaas, vrij korte CD dus)

quote:

Op woensdag 15 september 2004 17:05 schreef Seborik het volgende:
Waarom bespreek je het nummer voor nummer?

quote:

Op woensdag 15 september 2004 20:11 schreef zodiakk het volgende:

[..]

Dan kan ie lekker schrijven, joh.

quote:

Op woensdag 22 september 2004 23:18 schreef Seborik het volgende:
Bedankt. Als je van Rush uit de Roll The Bones periode houdt, kun je de nieuwe Rush2 Saga gerust kopen, dus misschien wel een tip voor je.