Ik ben zo blij voor mn beste vriendin dat ze eindelijk haar geluk gevonden heeft.
Een geweldige vriend, lekker in een warm land straks, fotografie als baan.. ze verdiende t zo erg.
En toch zit ik op mn fietsje terug naar huis te huilen... terwijl ik zo gelukkig werd van haar geluk..
Had t zo diep weggepropt.. t had nooit meer terug moeten komen.. mr alles komt toch omhoog..
![]()
Zo af en toe, hier en daar n jongen, prachtig.. mr nu zit ik me weer om die ene kut te voelen.
Ik wil niet meer van hem houden..
![]()
voel me alleen maar ongelukkig, al dat gezeik met/om hem!