Ik herinnerde me vanmorgen ineens dat Eva mij een keer heeft buiten gesloten. Ik ging even iets buiten zetten en doe de achterdeur achter me dicht. Eva greep ineens de sleutels, die nog in de deur zaten en waarvan wij niet wisten dat ze erbij kon, en draaide ze om. (juist voor dit soort dingen hadden wij de onderste knip er al afgehaald, we hadden nl. al helemaal bedacht dat ze die dicht kon draaien maar aan sleutels hadden we niet gedacht.
![]()
)
Gelukkig stond het keukenraam op een kier, dus ik een tuinstoel gepakt, keukenraam opengesjort en de hor eruit getrokken met grof geweld. Eva lag ondertussen helemaal dubbel van het lachen om mijn atletische
![]()
pogingen om elegant door het raam te klimmen.
Nog 1tje, dat was niet echt een ouderblunder maar hij was (achteraf althans) wel erg leuk. Ik had naar kantoor een heel mooi nieuw zwart truitje aan. Was al op verschillende afdelingen geweest toen mijn collega ineens zei: "wat is dat toch achterop je rug, dat wat van je schouder naar beneden loopt? Hoort dat zo?"
Ik naar het toilet en in de spiegel gekeken, bleek er een hele plakkaat brinta van mijn schouder naar beneden te lopen.
Eva had in de tijd nogal de neiging om wat mondjes terug te geven. De maanden erna controleerde ik altijd even extra mijn rug voor ik de deur uitging.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥