Die link naar het eerste topic werkt niet meer, maar hier is iig En hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? deeltje 2 nog en mijn laatste post was:
quote:Bixie van harte!!
Belana, ik geef de strijd niet zo makkelijk op hoor. Nog niet...
*strijdlustig is*
Ben nu sinds 2 1/2 week weer aan het sporten en dat voelt heel goed. Doe dit 2x per week net als "vroeger". Maar niet zoals "vroeger", heb een aangepast schema gekregen van de trainers. Maar ik dóe tenminste iets, dat sterkt me wel.
quote:Rol bij voorkomen van postnatale depressie? Vette vis na de bevalling!
Een minder snel herstel van DHA (visvetzuur) status bij moeders na de bevalling hangt mogelijk samen met een postnatale depressie. Dit blijkt uit het proefschrift van Renate de Groot waarmee zij in november 2003 promoveerde aan de Universiteit Maastricht. Eén vet visje elke week lijkt extra belangrijk voor vrouwen na de bevalling.
DHA (docosahexaeenzuur), één van de visvetzuren, is een van de belangrijkste vetzuren in de hersenen. Tijdens de zwangerschap daalt de DHA status van de moeder. Na de bevalling herstelt dit zich weer. Bij vrouwen die borstvoeding geven, verloopt dit herstel langzamer. Bij 112 vrouwen is 32 weken na de bevalling het voorkomen van depressieve symptomen in de postnatale periode onderzocht. Bij 21% van de vrouwen werden deze depressieve symptomen in min of meerdere mate gevonden. Vrouwen bij wie de DHA status slechter herstelde na de bevalling hadden een hogere kans op het ontwikkelen van depressieve symptomen. Wel of niet geven van borstvoeding had hierop geen invloed. Hoewel het om een gering effect gaat en een betrekkelijk kleine onderzoeksgroep, lijkt aandacht voor voldoende visvetzuren in de voeding van moeders na de bevalling van belang. De aanbeveling van de Gezondheidsraad voor DHA is 200 milligram per dag. Dit komt overeen met één à twee porties vette vis per week. De meeste Nederlanders halen deze richtlijn niet.
Bron: Proefschrift ‘Fatty acids, pregnancy, and cognition’. R.H.M. de Groot. Universiteit Maastricht november 2003. Vitamine Informatie Bureau, TNO 2004
want die lust Lewis wel.Met mij gaat het redelijk, ik ben nu op het punt beland waar ik was toen ik ging werken. Nog niet goed genoeg om weer te kunnen gaan werken en weer opgeslokt te worden in het normale dagelijkse leven. Ik ben nog steeds bezig met mijn homeopaat. Die medicijnen hadden wel degelijk effect. Alleen duurt het lang voordat je echt profijt hebt ervan.
snoopy! Stoerrrr!!!
quote:Geweldig toch dat ik al zo blij ben met die simpele dingetjesOp vrijdag 20 augustus 2004 13:08 schreef Belana het volgende:
snoopy! Stoerrrr!!!
En ik vind het nog leuk ook 
Maar is toch ook stoer leuk Snoopy! Tis zo wennen!
En dan al die mensen die komen spieken wat je in de wagen hebt liggen, mijn mooie meisje 
Het gaat met mij nog steeds zozo. Ik begin toch maar met abstillen (= stoppen met bv). Door de vermoeidheid en alle spanningen maak ik plotseling te weinig melk aan, waardoor Thomas 's nachts niet meer wil/kan slapen en ik daardoor niet aan mijn nachtrust toekom.
We beginnen met de fles van 23.00 uur en kijken dan welke voedingen we verder kunnen laten vallen. Overdag krijgt hij op het moment bijna elk uur bv, wat erg vermoeiend is.
Net als Thomas vul ik op het moment mijn dagen met huilen. Slapen lukt helaas niet overdag en elke keer als ik even wil gaan liggen heeft Thomas of Indy weer aandacht nodig. Af en toe vraag ik mezelf echt af hoe ik het komende jaar ga overleven (vanaf 1 jaar gaat alles makkelijker vind ik).
Om een beetje op krachten te komen hebben we vandaag een huisje gereserveerd in Belgie. Volgende week gaan we er naar toe en we blijven 2 weken. Fijn even geen verbouwing en veel frisse lucht. Het zal me goed doen hoop ik!
Succes ermee Lewis wat goed dat het al wat beter gaat!!
sterkte!Lichamelijk gaat het helemaal oke hier, ik heb zelfs vandaag al voor het eerst weer gekookt sinds ruim 20 weken. Al 2 keer zijn we een blokje om geweest met de kinderwagen en woensdag gaan we op visite bij rick zijn oma, dus weer een mijlpaal. Wat ook heerlijk is, is dat ik weer staand kan douchen. Ik besef nu wat ik al die weken niet kon en hoe ik de rest van het gezin ermee belast heb. Maar heel belangrijk ik geniet met volle teugen van mijn ventje
De wond geneest goed, ziet er rustig uit, maar kan nog wel wat pijn doen. Zoiets voelde ik al
Uiteraard even op haar weegschaal gesprongen, en het is meteen duidelijk waarom mijn kleren weer passen: ik weeg 2 kilo minder dan de eerste keer dat ik bij haar op controle was
quote:Lieve Tinkepink, da's echt teveel. Dat kan jij en je borsten niet aan.Op vrijdag 20 augustus 2004 17:52 schreef Tinkepink het volgende:
Overdag krijgt hij op het moment bijna elk uur bv, wat erg vermoeiend is.
Mij is geadviseerd om, als je om het uur voedt dit niet vaker dan 4x achter elkaar te doen. Anders krijgen je borsten niet genoeg tijd om nieuwe bv aan te maken, geloof ik. Daarna is het gewoon echt verstandiger om er minstens 2 uur tussen te laten. Kan best zijn dat iemand wat anders zegt hoor, maar zoals jullie het nu doen hou je het idd niet vol.
Pluisje had dat toch ook? Bleek toch dat Tobias gewoon graag bij hun wilde zijn en niet eens zo nodig direct wat te eten wilde hebben?
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
En rust maar lekker uit op je vakantie.
Waar in België trouwens? (wij gaan begin oktober naar de Ardennen)
Maar probeer er als ie begint te huilen niet direct vanuit te gaan dat het honger is. Ga er vanuit dat ie even aandacht wil, of dat zijn luier vies is etc. Pas als je al die dingen hebt uitgesloten, zou ik hem aanleggen. Heeft bij mij al heel wat gescheeld.
[klaag] Ik ben zoooo moe
Ik heb nu een echte dip. Deze duurt al een week ofzo.Ik heb altijd heel erg slecht tegen weinig slaap gekund (kon er echt serieuse hoofdpijn van krijgen, lijkt wle wat op clusterhoofdpijn). Gelukkig ging het in het begin erg goed, maar nu begin ik langzaam af te zakken, zeg maar. Amber komt maar 1 keer per nacht, maar dat is blijkbaar toch te veel voor me momenteel.
Ik hoop maar dat dat niet zolang duurt (of dat Amber lekker snel leert door te slapen)
Ik had voor vandaag gepland om tegelijk met Amber een tukkie te gaan doen. Amber had gegeten, schone luier, geknuffled, nog een keer gegeten. Ze begon te gapen en moe te worden. Huppakee, Amber in bed en mamma ook in bed. Vervolgens heeft ze bijna 2 uur wakker gelegen. Mekkeren, huilen enz enz. Wij weer naar beneden, was inmiddels weer etenstijd Ik leg Amber aan --> 2 slokken --> en ze slaapt
[/klaag] LadyS, kun je Amber anders niet meenemen bij je middagdutje? Als ze dan wil drinken kun je haar liggend in bed voeden en dan slaap je zo weer door. (Tenminste ik wel.)
Fijn dat het zo goed gaat, Anitra!
Ik was expres boven in bed gaan voeden om vervolgens te gaan slapen. Amber wel in haar eigen bedje. Maar ze vertikte het gewoon om stil te zijn of bedoelde je dat niet?
Hier heeft Djulian zijn eerste "uitje"gehad. Ik moest naar de tandarts en de tandarts vond dat die kies er maar uit moest. Morgen naar oma, ik heb er reuze zin in, maar moet weer ff bedenken wat ik allemaal mee moet nemen, das heel lang geleden
Ik bedoelde samen in 1 bed slapen LadyS, dan hoef je Amber niet te verplaatsen na de voeding (als ze dan in slaap is gevallen kan ze dus gewoon doorslapen) en dan val jij ws ook direct in slaap.. Of valt Amber niet direct na het voeden in slaap? Myrthe meestal wel nl maar ze wordt wakker als je haar verplaatst. Als ze niet wil slapen heb ik helaas ook geen tips.
quote:Ben jij nou zo snel weer op de been, of lijkt dat maar zo?Op dinsdag 24 augustus 2004 19:24 schreef Anitra het volgende:
Oh balen als je je zo moe voelt ladyS.
Hier heeft Djulian zijn eerste "uitje"gehad. Ik moest naar de tandarts en de tandarts vond dat die kies er maar uit moest. Morgen naar oma, ik heb er reuze zin in, maar moet weer ff bedenken wat ik allemaal mee moet nemen, das heel lang geleden
quote:Oh hou op, wij gaan een paar dagen weg, geen idee wat er allemaal mee moet!Op dinsdag 24 augustus 2004 19:24 schreef Anitra het volgende:
Hier heeft Djulian zijn eerste "uitje"gehad. Ik moest naar de tandarts en de tandarts vond dat die kies er maar uit moest. Morgen naar oma, ik heb er reuze zin in, maar moet weer ff bedenken wat ik allemaal mee moet nemen, das heel lang geleden
LadyS doe je wel rustig aan? Proberen anders een flesje afgekolfde melk te geven s nachts dan kan jij blijven slapen?
wordt nl ff wappie van der 
, de hele avond zit ze al te zeuren en waarom geen idee. Wil niet in de box, niet bij papa, niet bij mama en bed deugd plots ook niet, honger das het ook niet, luier is schoon ze heeft het ook niet te warm of te koud ze zeurt gewoon nu 
van *zucht* Op een gegeven moment denk je wat moet ik nou nog? Je hebt dit al, dat al, dit is er niet, dat is het ook niet, wat isser nou toch.....Lekker slapen en morgen fris weer op
Ik kan er zelf altijd ontzettend frustie van worden als Tobias hartstikke veel slaap heeft, maar zich weigert daaraan over te geven. Dan is het echt een klein driftig jongetje, wat niet stil te krijgen is. Tot ie opeens de strijd opgeeft en letterlijk in slaap stort. Dan is ie wel weer lief
quote:YepOp dinsdag 24 augustus 2004 20:47 schreef snoopy het volgende:
[..]
Ben jij nou zo snel weer op de been, of lijkt dat maar zo?
Mijn zwangerschap is een hel geweest, maar nu gaat het steeds beter met de dag. Ik kan al weer stukjes lopen, kan zelfs koken, hoef niet meer de hele dag plat, maar kan het gewoon met een middagdutje doen. Ik kan zoveel meer dan de afgelopen ruim 20 weken. Ik krijg er nu ook geestelijk een klap van, want ik zie nu pas wat ik allemaal niet kon en dat komt even heel hard aan. Ik waardeer misschien daarom alles zoveel meer nu. Ik moet wel alles verwerken en dat gaat wel een tijdje duren denk ik. Maar ik kan er nu zo van genieten dat ik mijn eigen benen weer af kan drogen, dat ik rechtop kan zitten, gewoon van die kleine dingen.Ik verheug me ook enorm op morgen, maar het is wel 45 minuten in de auto, dus weet nu al dat ik helemaal brak ben als ik thuis kom.
voor jou Tjeetje Aitra maar das echt erg snel goed joh, wat zal dat weer heerlijk aanvoelen voor je die vrijheid
Rottdog, ook herkenbaar hoor! Ik denk dat iedere ouder zijn/haar kind bij tijd en wijlen achter het behang kan plakken
Want bij mij gaat het, ondanks dat ik nu mijn medicijnen weer mag, niet echt bepaald beter dan in de zwangerschap. Toen ik zwanger was lag ik veel te rusten, maar nu is er toch constant de zorg voor Tobias, en heb ik eigenlijk ieder moment van de dag wel wat te doen. Gevolg: lichaam is aan het eind van de dag helemaal op.
Maar daar heb ik zelf voor gekozen, ik wist dat het leven met kind zwaarder zou zijn dan zonder kind, en daarom zijn we ook vrij vroeg aan kinderen begonnen. Want de reuma is in de loop der jaren niet echt minder geworden, dus over een paar jaar zou het misschien nog veel moeilijker zijn om zo'n hummeltje te verzorgen.
Gelukkig kan Tobias nu lachen. Want 1 zo'n grijns maakt alles weer goed
Wanneer kon ie voor het eerst lachen?
En je hebt gelijk hoor, ik moet weer een beetje een ritme zien te vinden, en mijn grenzen opnieuw bekijken.
ik kan niet wachtenEn de rest komt echt wel goed
quote:He, zo'n exemplaar heb ik ook hierOp dinsdag 24 augustus 2004 23:21 schreef pluisje het volgende:
Ik kan er zelf altijd ontzettend frustie van worden als Tobias hartstikke veel slaap heeft, maar zich weigert daaraan over te geven. Dan is het echt een klein driftig jongetje, wat niet stil te krijgen is. Tot ie opeens de strijd opgeeft en letterlijk in slaap stort. Dan is ie wel weer lief
quote:Gisteren merkte ik inene dat ik weer op mijn buik kan liggenOp dinsdag 24 augustus 2004 23:25 schreef Anitra het volgende:
Maar ik kan er nu zo van genieten dat ik mijn eigen benen weer af kan drogen, dat ik rechtop kan zitten, gewoon van die kleine dingen.
Ik snap het jaloerse gevoel. Ik kan ook helemaal nog niet geloven dat ik al weer dingen kan. Ik zit constant te wachten op de terugval. De zorg voor zo'n jongetje is zo zwaar pluis, das best een aanslag op je lichaam, plus dat jij een zware bevalling achter de rug heb en ik de "makkelijke" manier. Ik hoop ook dat het voor jou snel beter gaat. Want pijn en de zorg voor een kleine is geen goeie combi, je word op een gegeven moment te snel prikkelbaar en das zwaar voor je relatie (zowel moeder-kind als partner-jij) Het enige wat ik kan zeggen is probeer te genieten van de kleine dingen en verders duim ik heel hard voor je
knuffels en
voor jou!!!!Gaat wel goed komen hoor, en ik ben bovenal blij om te horen dat het met jou goed gaat.
Die bevalling heeft er blijkbaar wel ingehakt zeg. Ging gisteravond al om half tien naar bed omdat ik wat buikpijn had, en ook veel last van mijn rug van heel de dag Tobias tillen.
Heb dus nauwelijks geslapen, steeds als ik in slaap viel, schrok ik wakker omdat ik dacht dat ik weer aan het bevallen was, vanwege die buik en rugpijn
Dat had ik de eerste 2 weken ook vaak, maar ik dacht dat dat nu toch wel eens gezakt zou zijn...
Ach, het zal wel slijten
voor jou en bedenk ook aan deze dag komt een end Anitra ik vind het echt fijn om te lezen dat je je zo goed voelt
Dit gezinnetje heeft nl. een heerlijk weekje Ardennen geboekt en wel hier:
Ze hebben zelfs een eigen beautysalon.
ik wil ook! Kunnen we daar niet een "nieuwe-moeders-we-laten-de-kids-lekker-bij-de-nieuwe-vaders-thuis"meeting houden?
En ook zo'n leuk appartement:
quote:waar kan ik tekenen???Op vrijdag 27 augustus 2004 22:05 schreef Lois het volgende:
Wauw!!!
Met babybedje, box, commode, badje etc standaard bij de inventaris, zodat we maar 1 keer heen en weer hoeven te rijden om al onze spullen op de plek van bestemming te krijgen
Maar dat is pas volgend voorjaar
Maar we hebben het verdiend hè dames?
Wij gaan eind september anderhalve week naar Duitsland. Mijn Paps zet daar de caravan neer op een hele gezellige camping Hier gaat alles nog steeds de goeie kant op. We zijn vandaag lopend naar het dorp geweest om boodschappen te doen. Iedereen lekker in de kinderwagen kijken en ik met een big smile ernaast
Alleen ben betrapt, kwam een zuster tegen van het ziekenhuis en die zat echt te kijken van die kan weer lopen??? Dus toen liep ik nog meer te stralen Alleen was heel moe toen ik terug was en ben ff naar bed gegaan, werd alleen bijna 3 uur later pas wakker quote:Ja, dat kan achteraf altijd wel een beetje tegenvallen. Heel goed om dan even een tukkie te doen hoorOp zaterdag 28 augustus 2004 18:44 schreef Anitra het volgende:
Alleen was heel moe toen ik terug was en ben ff naar bed gegaan, werd alleen bijna 3 uur later pas wakker
Stel, je kindje is zo'n 8 maanden oud en een naast familielid (moeder, schoonmoeder, of zus) wil wel 8 dagen oppassen, zodat jij met je hubbie/vriend een weekje naar de zon kan.
Zou je dat doen? Lees: zou je dat kunnen, je kindje zo lang aan iemand anders toevertrouwen? En zou je je kindje niet heel erg vreselijk gaan missen?
Jolie hoort nu bij mij en gewoon een keer wat leuks doen oke, maar ik vind vakantie toch wel iets aparts dat je niet vaak doet en vind gewoon dat ze daarbij hoort. Ik zou dat dan ook niet (wel of geen vriend) doen.
Ookal is het wel belangrijk om ook wat met zijn tweetjes te ondernemen, want voordat we ouders waren, waren we toch eerst geliefden. En dat mag nooit vergeten worden, ondanks de drukte van een gezin.
quote:Ik zou geen probleem hebben met degene die zou oppassen, dat zouden dan bv mijn ouders zijn, die kunnen heel prima voor hem zorgen. Of ik zelf zo lang weg zou willen is iets anders. Een dag of 3/4 max denk ik.Op zondag 29 augustus 2004 09:38 schreef phluphy het volgende:
Een vraagje aan de {nieuwe} moeders met al dan niet vakantieplannen:
Stel, je kindje is zo'n 8 maanden oud en een naast familielid (moeder, schoonmoeder, of zus) wil wel 8 dagen oppassen, zodat jij met je hubbie/vriend een weekje naar de zon kan.
Zou je dat doen? Lees: zou je dat kunnen, je kindje zo lang aan iemand anders toevertrouwen? En zou je je kindje niet heel erg vreselijk gaan missen?
quote:Mag ik me please?! Loena is vlief op the HighlandsOp vrijdag 27 augustus 2004 23:43 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Oeh wat ziet dat er goed uit Dutch. Wij gaan over 3 weken, 1 weekje naar Schotland. In de highlands. Dus erg mooi. Kan alleen even geen fotootje vinden.
edit: Oh nee, kan niet moet eerst bevallen
Phluphy ik zou er zelf niet aan moeten denken om 8 dagen te gaan zonder kind, alhoewel het me wel heel leuk lijkt om even zonder kind lekker je eigen gang te kunnen gaan. Voor het kind zou het volgens mij ook wel te lang zijn lijkt me. Maar een weekendje zou opzich toch geen kwaad kunnen.
Ik zou de baby dan bij mijn schoonouders laten of mijn schoonzus.
Overigens gaat het met mij wel weer goed, ik voel me weer een stuk beter. Ik denk echt dat ik nu wel over het ergste heen ben. Ben nog steeds met de druppeltjes bezig maar ben echt weer mijn bubbly zelf aan het worden. Komt misschien ook omdat ik me dit jaar heb opgegeven om mijn kappersopleiding af te maken. Het gaat een ontzettend druk jaar worden voor mij op die manier. Want het is met werken dus echt 5 dagen in de week in de weer. Maar het is mijn laatste kans en toch ook een beetje een droom van mij om kapper te worden. Plus Josh zit dan in het kdv gebouw naast me voor die 2 dagen dat ik het doe. Dus dat vindt ik dan wel heel erg leuk. Ik kan dan zo binnen wippen als ik dat wil
Het vergt blijkbaar toch heel wat van een nieuwe moeder om weer een beetje zichzelf te worden. Ben blij te horen dat het de goede kant opgaat
Moet deze week weer gaan solliciteren.
Kan niet echt zeggen dat ik al sta te springen. Aan de andere kant is het wel zo, dat ik anders deze week weer aan de slag had gemoeten. Nu heb ik dus uitstel. Ga straks maar eens even in de Telegraaf neusen.Zo zie je maar weer dat mensen erg verschillen Dutchie. Ik kan niet wachten tot mijn oficiele 6 weken rust oorbij zijn van de ks, zodat ik stiekem misschien alweer wat kan gaan doen. Ik zit op 16 dagen na al weer een jaar thuis en dat ben ik goed zat.
Lijkt me wel rot trouwens om te moeten solliciteren, succes iig!!!
Dutchie, je kunt die vacatures ook online zoeken en dan online solliciteren (mag ook voor je WW als je die hebt) bijv bij:
- Telegraaf e.a.
- NationaleVacaturebank.nl
quote:Weet ik schat, wel heel erg lief van je.Op maandag 30 augustus 2004 10:58 schreef poemojn het volgende:
Wat fijn Lewis!
Dutchie, je kunt die vacatures ook online zoeken en dan online solliciteren (mag ook voor je WW als je die hebt) bijv bij:
- Telegraaf e.a.
- NationaleVacaturebank.nl
Tink, hoe is het inderdaad nu met jou? En Eska, ik hoop dat het met jou en met Max ook wat beter gaat, nu. Ik denk heel vaak aan je. Zo moeilijk als jullie het gehad hebben, het wordt hoog tijd dat het tij bij jullie ook gaat keren.
Dutchie, veel succes met solliciteren. Ik heb er zelf een hekel aan, maar ik heb het idee dat jij er wel goed in bent en dat je in no time een hardstikke leuke baan hebt.
); Piet logeert dan bij mijn ouders. ben vandaag weer begonnen met werken (vergaderen), heb zin in het 'echte' werk volgende week!lewis & livelink, blij om te lezen dat 't met jullie wat beter gaat. livelink wat grappig (nou ja...) dat 't bij jou zo sterk met seizoenen samenhangt zeg.
dutchie succes met solliciteren. leuk is anders.
maar hopelijk vind je een paar echt leuke functies, dan is 't al een stuk minder vervelend om erop te schrijven. en net als livelink denk ik dat ze jou vast snel kiezen!Livelink, ja dat met die seizoenen ken ik wel. Ik had ook last van die stikhitte en Joshua ook. Sliep moeilijk enzovoorts enzovoorts. Nu is ie ineens zo makkelijk. Ik vindt de herfst alleen helemaal niks. Maar goed daar heb ik dit jaar niet zoveel last van schijnbaar
En ja Eska, hoe is't met jouw?
en hiep hiep hoera, ik mag weer buikspieroefeningen gaan doen
Voor de rest was alles goed, mag alles weer, niet te overhaast natuurlijk, maar ik word vanzelf wel teruggefloten door mijn lichaam zegt ze. En ze was helemaal verliefd op Amber (wie niet
)
Lewis, gefeliciteerd met je nieuwe zwangerschap!! Hoe voel je je? Heb je er bij Joshua veel last van gehad? Ik hoop voor je dat je die medicijnen niet meer nodig hebt want dat wordt nu wel lastiger waarschijnlijk.
Verder heb ik een uitdraai gevraagd van het verslag dat het ziekenhuis naar de VK had gestuurd. Normaal maakt de VK een verslag maar in mijn geval moest ik in het ziekenhuis bevallen en was de VK daar niet bij. Toch wel leuk om te hebben met de exacte tijden etc. van de bevalling.
Verder was alles in orde dus dat hebben we ook weer gehad.
Ik heb nog even gevraagd of het normaal is dat Morris zo wakker is overdag maar volgend haar hebben jongetjes dat vaker dan meisjes dat ze een beetje druk zijn. Weten we dat ook weer
quote:Poeh, daar zeg je me wat...Op donderdag 2 september 2004 20:00 schreef Anitra het volgende:
Ik heb een vraagje aan de gene die een ruggeprik gehad hebben. Ik heb nl nu nog (3wekenl later) pijn in mijn rug en dat vanaf de plek waar ik geprikt ben en dat trekt door naar beneden, is dit normaal?
Ja, ik heb wel meer last van mijn rug sinds de bevalling, maar dat komt volgens mij meer van het tillen van Tobias dan van de ruggenprik. Maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet.
Als je het niet vertrouwt, of er veel last van hebt, zou ik even een arts laten kijken, misschien is er net een zenuw geraakt bij de prik ofzo.
Maar tis wel enorm zielig gelukkig is ze alweer in slaap gekukeld
quote:Op donderdag 2 september 2004 21:33 schreef snoopy het volgende:
Ik ben vandaag ook bij de VK geweest voor de nacontrole. Buikspieren zaten volgens haar weer keurig op hun plek. Wist niet eens dat ik buikspieren had
Snoopy toch Natuurlijk zitten er in je buik spieren !! Je weet wel, dat zijn van die dingen die je kunt trainen (buikspier-oefeningen noemen ze dat). En als je dat erg fanatiek doet, krijg je een wasbordje quote:Ach, het is toch een soort mijlpaalOp donderdag 2 september 2004 23:21 schreef Rottdog het volgende:
Heeft vandaag de spuugdoop van Zoë mee mogen maken kan nog niet geloven dat er zo'n straal uit zo'n kleine meisje kan komen.
Gefeliciteerd ! Ik denk wel dat hormonen ervoor zorgen dat ik een stuk relaxter ben. Bij mijn zwangerschap met Joshua was ik ook heel relaxt tot ergenis af en toe van Paul quote:GrapjurkOp vrijdag 3 september 2004 06:39 schreef phluphy het volgende:
Tuurlijk weet ik dat die dingen daar horen maar bij mij is dat een wonder hoor Ik mag ivm met rugproblemen trouwens helemaal geen buikspieroefeningen doen dus een wasbordje zal ik nooit krijgen
Snoop en LadyS lekker dat alles in orde was!
Rottdog, wat fijn dat je gedoopt bent
Hoort erbij :pOver precies een maand moet ik weer werken, ben al weer aan het studeren geslagen en mijn lieve meisje ligt rustig in de box te spelen. Zelf. Zonder gemorrel. Ik zie er echt heel erg tegenop om straks weer weg t moeten, of eigenlijk om haar bij anderen achter te laten. Ben soms bang dat ze over het hoofd gezien wordt, gebeurd wel niet, maar toch
Ik merk dat Daan wel weer moet wennen dat papa naar het werk gaat en de eerste tijd moest hij dat natuurlijk afreageren, maar ik heb het idee dat alles nu weer een beetje rustiger wordt hier. Nu kan ik eindelijk een beetje bijkomen van de afgelopen tijd.
Misschien dat ik straks weer wat meer reageer hier op het forum (i.p.v. alleen korte berichtjes en mededelingen
), maar daar kom ik nog niet echt aan toe. Ik lees wel e.e.a. mee, maar heb vaak nog niet de zin om te reageren.quote:Jee dat is dan een dubbel zware tijd voor jou geweest zegOp vrijdag 3 september 2004 13:22 schreef Grijs het volgende:
Eindelijk kom ik ook weer een beetje aan mezelf toe. Bijna vanaf de geboorte van Judith was K3 overspannen, waardoor alle zorg op mij neerkwam.
Ik hoop dat je een beetje aan jezelf toe kan komen nu. Veel sterkte ermee.
en dat reageren hier komt ook ooit wel weer hoor
quote:lekker joh dat je weer aan jezelf toe komt. Moeilijk is dat het als ze ineens de hele dag in huis zijn en zich heel anders gedragen als je gewend bent. Bastardhost kwam overspannen thuis te zitten toen Storm ruim een jaar was. Hele dagen hing ie op de bank en wilde die niks!. Langzaam ging het beter en toen werd ik zwanger van Sverre. De keuken verbouwen was ook een goede oppepper en toen ging het steeds weer beter. En hij was net weer begonnen met werken toen Sverre onverwachts werd geboren....maar ook daar zijn we overheen gekomenOp vrijdag 3 september 2004 13:22 schreef Grijs het volgende:
Eindelijk kom ik ook weer een beetje aan mezelf toe. Bijna vanaf de geboorte van Judith was K3 overspannen, waardoor alle zorg op mij neerkwam. Gelukkig heb ik wel wat (huishoudelijke en oppas) hulp gehad, maar toch is het een enorme (emotionele) belasting om een overspannen man in huis te hebben. Gelukkig is hij weer (volledig) aan het werk en gaat dat erg goed (beter dan ik had verwacht). Hij is als hij thuiskomt wel moe, maar niet meer 'vervelend'.
Ik merk dat Daan wel weer moet wennen dat papa naar het werk gaat en de eerste tijd moest hij dat natuurlijk afreageren, maar ik heb het idee dat alles nu weer een beetje rustiger wordt hier. Nu kan ik eindelijk een beetje bijkomen van de afgelopen tijd.
Misschien dat ik straks weer wat meer reageer hier op het forum (i.p.v. alleen korte berichtjes en mededelingen
succes met het bijkomen voor je
Maar wel heel fijn dat je oma Djulian nog heeft leren kennen, mijn oma is ook de 90 gepasseerd, en de keren dat zij Tobias heeft gezien waren heel waardevol en in veelvoud op de foto gezet. Natuurlijk hoop ik dat er nog veel van zulke momenten zullen volgen, maar ik ben vooral blij dat ze hem nog heeft leren kennen.
Dikke kus
Ik heb zelf mijn beide oma's nog, allebei 87. Maar ook ik weet dat het zo afgelopen kan zijn. Ze zijn allebei nog heel erg kwiek van geest, alleen het lichaam niet helemaal meer. Mijn ene oma heeft een bloedstolling (weet even niet meer hoe het heet) en als die knapt is ze binnen een paar minuten weg. Da's heel erg. Ze kan er nog jaren mee vooruit, maar het kan ook zo gebeurd zijn. Ze kon geopereerd worden, maar de kans dat ze er invalide uit zou komen was meer dan 50%. Toen ze zei: "Meissie, zie je het voor je? Ik die zo zelfstandig is ineens afhankelijk zijn van andere mensen. Nee, dan is het gewoon mijn tijd. Ik heb een prachtig leven gehad het is goed zo."
Als je je oma dat hoort zeggen is dat heel moeilijk te accepteren, maar wel te begrijpen.
Anitra meis, sterkte en ookal ben je deze week nog zo druk, maak even plaats voor haar.
* Sugar installeert zich even in dit topic! Ieks, nieuw!
Sinds zes dagen moeder. Moeder van Maria. Het mooiste, zoetste, stoerste en liefste meisje op aard.
Alles draait nu om haar. Alles staat in het teken van haar. En dat is goed en mooi.
Nu niet vergeten zelf rust te nemen. Niet teveel willen. Niet teveel op zijn en meer rusten. Want ik loop mezelf voorbij als ik niet oplet.
Bezoekuur in het ziekenhuis was elke keer een gekkenhuis. Daar trok ik het net. Nu kan ik even geen bezoek meer zien. Ik wil met mijn lief en Maria zijn. Ouders en zussen zeer welkom, de rest kan en moet maar wachten. Zo leuk is visite ook niet!
Vandaag komt er niemand. Ik zal mijn bed veel zien en mijn dochtertje nog meer. Heerlijk is dat.
En m'n lijf? Voelt raar, na de keizersnee. Van binnen nog niet alles zoals het was. Van buiten ook zeker niet. Maar tijd heelt alle wonden? Ik vertrouw er maar op en voel dat ene belangrijke: Maria. En dat zij gelukkig moet zijn. Ze ziet er heel gelukkig uit.
Tijd heelt alle wonden denk ik hoor, ze ziet er hartstikke tevreden uit
Mooi hoor! En zo'n ks is natuurlijk een grote operatie dus logisch dat alles raar voelt. Komt uiteindelijk heus wel goed. Ik voel me nu na 4 weken best weer normaal. Alleen kan ik weer fijn gaan beginnen met afvallen straks. Er zijn toch wel wat kilootjes blijven hangen
Je klinkt hartstikke goed, afgezien van die vermoeidheid maar geef daar maar gewoon aan toe.Onderschat die keizersnee niet! Léon trapte me eergister in al zijn enthousiasme heel hard in het 'wondgebied' en dat voelt nog steeds niet prettig.
Ik heb het zelf na 5 weken toch nog onderschat en dat heb ik toen een weekje moeten bezuren, dus luister maar goed naar dutchie.
Ik kan wel weer gewoon "functioneren" alleen dingen als niezen en hoesten Zaterdag ging ik voor het eerst sinds de ks weer niezen... en dat was meteen ook voor voorlopig de laatste keer dutchie, en andere "ks-ers", hebben jullie dat ook? en hoe lang duurt dan. Normaal moet ik namelijk vaak niezen Sugar neem idd je rust, gewoon een middagdutje doen en lekker genieten van
Maria maar zo te lezen doe je dat a volopHet blijft alleen wel een gevoelig gebied. Ik kan het gelijk merken als ik er teveel van verg. Stappen gaat goed, maar niet springen.
En sporten doe ik ook nog vrij licht (voor mijn doen dan). Dus ik sta wel op de loopband, maar ik ren niet. Ik denk dat met 6 weken de 'basis' hersteld is. Maar dat het grote herstel langer duurt.
Want zoals ik al zei, toen Léon me in mijn buik trapte was dat geen pretje.
Sugar je moet zeker de tijd voor jezelf nemen en voor je dochter. Die visiste kan idd wel ff lekker wachten. Ik heb nu met 4 weken pas mijn drukste week met visite en nu ook het gevoel dat ik het aan kan. En rust nemen is heel belangrijk
voor jouquote:was toch de goede uitzending he?Op woensdag 8 september 2004 21:04 schreef Luchtbel het volgende:
Bij Oprah was een vrouw die door d'r man in d'r buik werd geslagen nadat ze een ks had gehad, ik voelde ineens alles inkrimpen in m'n maag en ik heb niet eens zo'n ding gehad
oke, ik ben blij dat ik de enige niet ben
maar niezen durf ik voorlopig echt niet sinds zaterdag En als je het echt niet vertrouwd, bel gewoon je ha even.
Maar ik voel het gebied nog wel, ja, al valt het me niet tegen!Overigens had een vlos in het ziekenhuis me gezegd dat ik over een dag of 4, 5 wel met buikspieroefeningen mocht beginnen!
Ik was toen al verbaasd, maar ze bleef erbij! Later hier aan kraamhulp gevraagd en ook aan eigen vlos, en beiden zeggen dat de ziekenhuis-vlos zich vergist móet hebben! Want ik mag officieel niet eens fietsen deze 6 weken! Ze zal wel heel erg in de bonen geweest zijn
quote:Aneurysma?Op maandag 6 september 2004 14:02 schreef dutchie het volgende:
Mijn ene oma heeft een bloedstolling (weet even niet meer hoe het heet) en als die knapt is ze binnen een paar minuten weg.
Mijn ene oma is daaraan gestorven. Op zich voor haar geen heel slecht einde, ze was erg bang als kwijlend kasplantje te eindigen. Als ik haar leven-met-tijdbom vergelijk met mijn andere oma's leven-met-alzheimer kan ik haar geen ongelijk geven ook trouwens.
quote:Dat denk ik wel! Je buikspieren zijn doorgesneden, en weer gehecht, je zou ze nog niet eens kunnen gebruiken al zou je het willlenOp donderdag 9 september 2004 11:59 schreef Sugar het volgende:
Mijn wond zelf is gelukkig heel mooi afgewerkt!
Overigens had een vlos in het ziekenhuis me gezegd dat ik over een dag of 4, 5 wel met buikspieroefeningen mocht beginnen!
Later hier aan kraamhulp gevraagd en ook aan eigen vlos, en beiden zeggen dat de ziekenhuis-vlos zich vergist móet hebben! Want ik mag officieel niet eens fietsen deze 6 weken! Ze zal wel heel erg in de bonen geweest zijn
.Rustig aan hoor!
Leah, die buikspieren doorsnijden doen ze volgens mij niet meer hoor. Ze worden 'aan de kant' gelegd.
Ik zei toen heel stoer: "Nou dan moeten ze wel door een heel oerwoud bij mij!"
Maar op de sportschool hebben een schema voor me gemaakt. Daarin zijn alle oefeningen waar de rechte buikspieren bij gebruikt worden voorlopig nog gebanned. Het is een schema van 6 weken en ik ben 8 weken na de bevalling begonnen. Dus dan kun je het wel nagaan.
De trainers houden me ook nauwlettend in de gaten of ik de oefeningen wel goed doe.
Pffff, ik ben zooooo moe, ik wil zo graag even een half uurtje plat. Maar Léon vindt dat klaarblijkelijk niet nodig. Elke keer als ik denk dat hij eindelijk slaapt begint hij weer te huilen. En dan ook echt hartverscheurend. Ik val zo wat om van de slaap, ik weet niet hoe dat zo ineens komt. Sinds gister eigenlijk.
Anyway, hij huilt weer, ben weer weg.
Ik heb vandaag een kramp gevoel ter hoogte van mijn baarmoeder. ben nog niet ongesteld geworden (kleine man is vandaag psies 5 weken), maar zou het wel een ongesteldheid kunnen zijn die eraan zit te komen?
quote:Zou wel kunnen Anitra, wel balen zo vroeg al. Ik had dat na Connor na ongeveer 6 weken, maar het bleef daarna weer een hele poos weg. Maar ik gaf bv, dus ik weet niet of dat ook zo loopt bij flesvoeding(dat gaf je tochOp donderdag 16 september 2004 18:34 schreef Anitra het volgende:
Ik heb even een vraagje:
Ik heb vandaag een kramp gevoel ter hoogte van mijn baarmoeder. ben nog niet ongesteld geworden (kleine man is vandaag psies 5 weken), maar zou het wel een ongesteldheid kunnen zijn die eraan zit te komen?
?)Loena, het schijnt dat bv + schemavoeden, eigen bedje enzo gewoonlijk de menstruatie uitstellen tot je begint met bijvoeden. Geef je bv gecombineerd met veel lichamelijk contact en samen slapen ed dan duurt dat meestal tot de nachtvoedingen ophouden (en die schijnen langer door te gaan als je samen slaapt).
quote:Ow, dat klopt wel in dit geval.Op donderdag 16 september 2004 19:14 schreef poemojn het volgende:
Dat moet je afwachten ben ik bang..
Loena, het schijnt dat bv + schemavoeden, eigen bedje enzo gewoonlijk de menstruatie uitstellen tot je begint met bijvoeden. Geef je bv gecombineerd met veel lichamelijk contact en samen slapen ed dan duurt dat meestal tot de nachtvoedingen ophouden (en die schijnen langer door te gaan als je samen slaapt).
* Loena-tik- schrijft in haar boekje: schema-voeden!!!
Bij Djen duurde het trouwens 3 maanden voor het weer op gang kwam en die heb ik ook tot de 4e week bv gegeven.
Ik weet haast niet meer wat menstruatie is, heb de afgelopen jaren drie jaar zo weinig menstruaties gehad, zal wel weer wennen worden straks...
Mooi niet dus
Klap gewoon in elkaar soms van de pijn. Ik hoop dat het nu wel opgaat en dat die krampen minder zijn, maar ik geloof niks meer van dat fabeltjeAls ik mijn haar was moet ik tussendoor 2 keer het doucheputje leeghalen, en met kammen komen er hele bossen uit. Ik draag het alleen nog maar in een staartje, omdat Tobias anders steeds van die bosjes haar in zijn handjes heeft, want die gaat er graag inhangen
Ik was al gewaarschuwd door mijn kapper, omdat ik tijdens mijn zwangerschap een enorm volle bos had, en nauwelijk haren verloor. Maar dit had ik nou ook weer niet verwacht
(is hier nog steeds aan de gang, Saskia is bijna 7 maanden...)
Nog andere tips Bixster?
Ik heb nieuws
ik ben nu toch wel vrij structureel nog maar 73 kilo!!! Nog 4 te gaan...Ik heb geen weegschaal
Maar ik was bij de VK lichter dan de eerste keer dat ik daar was, en de meeste broeken passen weer, dus ik neem aan dat het wel ok is. Niet dat ik er iets aan zou kunnen veranderen, eten vergeet ik nog wel eens overdag, dus nog minder wordt lastig. En sporten of meer bewegen...uhm, ik ben al blij als ik 2 keer per dag de trap op en af kom
quote:Hou opOp donderdag 16 september 2004 21:25 schreef Belana het volgende:
gewoon kort knippen
ik had een keer een rasechte pot in de winkel, althans dat dacht ik, spijkerbroek van SpijkerbroekenHenkie, bergschoenen, vaag hemd, daarover overhemd blouse, rare stekeltjes en 1 oorbel....alleen ze had 2 kinderen bij zich, nou jah kon natuurlijk. Raakte we aan de praat liet ze een foto van zichzelf zien 5 jaar daarvoor, zag ze er hartstikke leuk uit....D'r haar knipte ze omdat ze geen tijd meer had om het te kammen s morgens door d'r kinderen, kleding werd toch alleen maar vies met d'r kinderen, overhemd blouse lekker makkelijk als ze op d'r fiets moest voor d'r kinderen en d'r tweede oorbel was ze vergeten doordat bijna zindelijke peuter in z'n broek had gepoept voordat ze weg wilden gaan Ik heb toen gezworen dat ik mezelf dat nooit aan ging doen
Oh ja alvast m'n oprechte excuses als ik iemand voor z'n hoof stoot
quote:Op donderdag 16 september 2004 22:00 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Hou op
Al moet ik zeggen dat ik mezelf ook wel een beetje verwaarloos af en toe. Eerder deed ik elke ochtend mijn haar in model, nu dus niet meer (ook bij mij valt het eruit maar heb een kort bossie en dik haar, alles flex dus), van de week had Zoë op mijn shirt gespuugd op de schouder zou anders direct een schone aan doen maar had nu zoiets oke hoef de deur niet uit laat maar
Nog ff en ik wordt zo'n vrouw van de roze badjas, krullers in me haar en me roze badslippertjes en dan s morgen vriendlief gedaag zeg, tegen de avond zal ik me dan wel eens aangekleed hebben denk ik.
LB!!!Het hoeft niet zo te gaan hoor...ik heb al jaren kort haar!
Maar dan wel een leuk kapsel en leuke kleren erbij en daarbij komt dat ik alsnog uren met mijn haar bezig ben voor het goed zit!
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 16-09-2004 22:36:20 ]
Ik heb bij Eva en deze keer bij Iris wederom geen haaruitval gehad
Dat is een hele geruststelling! [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 16-09-2004 22:41:58 ]
M'n haar is lang, soms heb ik geen tijd, een knotje verbergt alles
Kleren een beetje vies, boeien, binnen kan het wel.
Zoals die mevrouw, nee dat zou ik niet willen.
Maar ja ik heb nog geen leuke rijke vent dus dat kan ik me ook nog niet permitteren
En moederdierhaar is hier verboden in huis!Toevallig komt vanavond onze kapster langs. Ook ik heb mijn haar laten groeien deze zwangerschap. Het hangt nu halverweg mijn rug. Een beetje te lang eigenlijk, maar ik weet nog niet zo goed hoe ik het zal laten knippen. Het grote haaruitvallen is nog niet begonnen, maar ik ga wel op zoek naar een kapsel dat dat een beeeeetje opvangt.
Niet meer dus, ik heb vreselijk veel haar verloren zo rond een maandje of 4 na Joshua's geboorte. En nu als ik mijn haar naar achteren doe, elke dag dus. Zie je zo'n prachtige haarlijn met kort haar wat inmiddels nu gaat omkrullen Geen porum.Ik ga vanavond naar de kapper, en zit er hard over te denken om het wat korter te laten knippen, want ik zie het heel erg en vindt het vreselijk.
)Ik hoop echt dat ik me niet zo ontzettend rot voel als ik in Schotland zit, want dat zou wel erg jammer zijn. Ik begrijp dat jij nog steeds wachtende bent op je kleintje. Eigenlijk ben ik ontzettend bezig met Danyel. Ik kan het gewoon niet loslaten. En elke keer als ik weer een berichtje lees van Phluphy dan ben ik er weer in gedachten zo mee bezig.
quote:Ik had nog niet zo HEEL veel moeite met dat het uitviel, maar dat het vervolgens weer teruggroeit.... Bij mij was dat dus echt geen porum, ik had lang haar en dan zo'n dunne pony en van die mohawk-sprieten bovenop toen de boel weer begon te groeien. Ik heb mijn haar dus afgeknipt. En verder voldoe ik al bijna geheel aan LB's beschrijving, alleen heb ik geen oorbellenOp donderdag 16 september 2004 22:36 schreef heaven7 het volgende:
Komen de haren die uitgevallenzijn wel weer terug? Of blijft je haar dan voor altijd heel dun?
Je krijgt vast wel wat leuke dagen Zeker als je straks nieuw haar hebt! Ennuh anders koop je gewoon nog een leuke blouse erbij
weet je al wanneer je naar NL komt?
*ril*
Het is hier in de buurt en ik weet bij god niet wat voor een functie ze nu te bieden hebben, maar ik werd een tijdje terug gevraagd om eens te komen praten.
Ik ken die mensen best goed, dus ik ben benieuwd.
Duimen jullie voor me?
(als jullie nog tijd hebben naast al het ge-cheer voor nieuwe babies.
)(en Phluphy heeft het harder nodig natuurlijk.
) Meid ik voel me nu tien keer beter dan in het begin van mijn zwangerschap, dan ben je zoooooo moe/misselijk, dan kun je er gewoon niets bij hebben, snap ik helemaal hoor! Je zal je heus wel wat lekkerder voelen als je op vakantie bent hoor, lekker alles op je gemak doen(scheelde bij mij altijd de helft in misselijkheid), heerlijk in een andere omgeving zijn, wandelen enz. Gaat echt helemaal goedkomen. Misschien ook wel goed voor je even een poosje zonder internet, even loskomen van Phlups. Ik herken dit wel, ik ben er deze week ook heel depri om geweest, echt de ogen uit mijn hoofd gejankt. Beetje jammer dat er bij mij ook altijd alle rottige dingen van mijn voormalige werk op de kraamafdeling omhoog komt(kom ik daar ooit vanaf ) ik probeer nu een beetje afstand te nemen (hoewel ik dat wel heel moeilijk vind) maar ik moet nu even tot rust komen voor mijn eigen bevalling. Ik hoop voor je dat jij dat straks ook een beetje kunt nastreven straks als je op vakantie bent! ) Loena, ik geloof echt niet dat het bij jouw nog lang gaat duren. Ik schat dat je binnen de 24 uur wel weeen gaat krijgen. En je bent toch al 2x moeder, je hoort hier allang
Luchtbel, ik kom dus eind november, begin december. Moet nog boeken, maar wacht even op mijn geld dat nog binnen moet komen.
dutchie succes met je sollicitatie Loena, nog van harte welkom hier.
En hoe het met mij gaat? Ik moet elke dag meermalen huilen. Ik vind het moeilijk om zo aan huis gekluisterd te zitten. Ik vind de dag lang duren en soms zelfs saai. Ik wil eruit, maar kan nog weinig. Vind het eerlijk gezegd best zwaar soms, al durf ik dat nauwelijks uit te spreken.
Ik huil gewoon zoveel en merk de grote verandering zo goed. En er kan nog zo weinig.
en ze gaat me van het weekend onder handen nemen ik weinig in te brengen had ze me al gewaarschuwd Sugar, ik had precies hetzelfde. Een klein wandelingetje was al snel te zwaar
Ik was blij dat ik een keer met peter mee was gegaan boodschappen doen (8 dagen na de geboorte). Maar idd overdag komt er weinig van Toen AMber 5 of 6 weken oud was ging het allemaal stukken beter. En daarna gaat het snel. En ik vond (en vínd) het ook zwaar!!! Het is niet niks: een bevalling, dan toch een keizersnee en dan ook nog een 24/7 voor zo een kleintje klaar staan!!! voor jou!Daarnaast heb ik school, waaraan ik nu nog niets doe, maar waarvan ik wel steeds voel dat ik ermee kán beginnen... Als ik wil, als ik de discipline heb. Voelt als moeten en voelt ook veel te snel. En tegelijkertijd voel ik me schuldig en een loser dat ik daarmee niet gewoon kan beginnen. Niet de moed heb.
Ik maak het mezelf ook zo lastig met dit soort gedraai en gedoe. Ik weet het.
Dadelijk maar weer even een klein blokje om.
Ik weet niet of je na een ks mag douchen/in bad mag, anders kun je dat misschien samen met Maria doen? Succes
Probleem is nu dat ik me zo rottig voel dat de zin in al die dingen nog ontbreekt. Wil meestal geen vriendinnen zien als ik me zo voel, en dat is nu ook zo. Maar misschien is het toch wel erg verstandig me daarover heen te zetten en het wel te doen. Vaak helpt dat toch, is mijn ervaring, al heb je er van tevoren geen zin in.
* Sugar legt knoop in oren.
Ik had het geluk dat ik me meteen weer kon verplaatsen en alles kon doen. Maar straks kan je echt gewoon met Maria gebruik maken van het openbaar vervoer, gewoon als je je beter voelt. En doe overdag gewoon rustig aan, want anders ben je s avonds steeds verdrietig. Dat is toch nergens goed voor, je zelf veel te druk maken en er nog verdrietig van worden ook! Dat is helemaal niet de bedoeling. Rustig aan doen en je daar niet schuldig over gaan voelen, dat wel
quote:The story of my lifeOp vrijdag 17 september 2004 13:22 schreef Sugar het volgende:
Ik kan niet ver lopen, mag niet fietsen, rijd geen auto en zou ook niet weten hoe ik nu met Maria en openbaar vervoer echt iets kan. Stad is toch te ver en ook daar loop je dan al snel te veel voor wat mijn lijf aankan. Ik denk elke dag weer: ik kan alles, maar mijn energie blijkt 's avonds dan pijnlijk op...
Niet lullig bedoeld ofzo hoor, maar hou in je achterhoofd dat dit maar tijdelijk is. Over een paar weken loop je lekker met Maria door de stad etc, je zit nu nog heel kort na haar geboorte en moet nog even herstellen/wennen.
Nou ja, uit bovenstaande blijkt ws al wel dat het hier niet zo geweldig gaat. Niet zo'n zin om er lang over uit te wijden, maar nadat het de laatste weken van de zwangerschap en vlak na Tobias' geboorte wel meeviel, zijn de gewrichtsontstekingen weer in volle hevigheid terug. Gelukkig mag ik mijn medicijnen nu weer, maar die zijn er niet echt tegen opgewassen.
voor jou. Is niet zo raar hoor meis die very mixed emotions!Ik snap je gevoel heel goed, maar je moet niet te snel teveel van jezelf willen. Je lichaam moet herstellen en dat duurt even. Beter nu rustig aan doen dan straks met grotere problemen zitten toch?
voor jouJe moet echt eens proberen om elke dag wat langer te gaan wandelen. Zo heb ik het ook gedaan.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik wat dat betreft een ras-optimist ben en uit elk meevallertje wel weer een hoogtepunt kan halen. (ondanks dat ik toch wel wat heb meegemaakt in mijn leven, moet je nagaan hoe dat was als dat niet zo was geweest.
)Maar wandel, bewonder, geniet!!
Zo gauw de zon schijnt hup naar buiten met Maria en geniet van die laatste zonnestralen en zie hoe de herfst zijn prachtige kleuren al laat zien, snuif die frisse lucht op.
Of draaf ik nu weer door?
Ik denk ook eerlijk gezegd dat het komt, omdat je geen ks wilde. Je wilde niet dat lange herstel hebben. Ik had me daar al bij neergelegd, omdat ik juist wel een ks prefereerde boven een stuitbevalling. Dus dan bereid je je daarop voor.
En nu zit je er toch mee. Dat zit je ook dwars denk ik.
Maar het is nu eenmaal zo en je hebt er een pracht van een dochter voor gekregen.
Mevrouwtje ongeduld, heb toch niet zo'n haast!
(ik dacht dat ik erg was
)Bedankt voor jullie steun! Sollicitatie ging volgens mij best goed. Volgens mij hoef ik alleen nog maar ja te zeggen.
Maar ik heb bedenktijd gevraagd/gekregen en ga alle voors en tegens eens tegen elkaar afwegen. "U hoort nog van ons."
Sugar, het meeste is hierboven al gezegd. Het zal langzaamaan beter gaan. Misschien zou het goed voor je zijn om inderdaad een keer 's avonds naar school te gaan om er heel even helemaal uit te zijn. De lessen waren toch 's avonds?
quote:Bij zijn verzorging ligt mijn prioriteit, dus dat lukt gewoon. Ook als het eigenlijk niet luktOp vrijdag 17 september 2004 14:32 schreef livelink het volgende:
Pluisje, wat vervelend dat die gewrichtsontstekingen nu zo opzetten. Lukt het je nog wel om Tobias te verzorgen? Ik kan me tenminste voorstellen dat dat moeilijk is met je gewrichten.
Maar verder, ja da's wel balen. Ik kan 1 keer per week iets doen, in de trant van even naar het winkelcentrum om brood te halen (10 minuutjes lopen). Verder ben ik gewoon thuis, met Tobias bezig en tussendoor veel rusten.
Het is voor mij een redelijk normale situatie, en elk jaar als de herfst eraan komt wordt het slechter door het natte weer, maar af en toe ben ik het gewoon even zat. Gelukkig komt het weekend eraan, dat neemt Rick de boel hier even over, en kan ik wat extra slapen enzo, zodat ik weer fris de nieuwe week in ga
. Daar schrik ik van, zo weinig als jij kunt. Ik begrijp dat de verzorging van Tobias prioriteit heeft, maar op deze manier lijkt het me nauwelijks vol te houden. Hopelijk knapt het weer weer snel op. Gaat het in de winter wel wat beter?Sterkte
Hoe doe je dat dan verder door de week? Heb je hulp?dutchie, gefeliciteerd met deze bijna-baan! leuk hoor gevraagd worden! ben benieuwd wat het is. voor hoeveel dagen zou 't zijn? en zitten er veel nadelen aan?
sugar, het is ook echt niet niks, zeker die eerste tijd. laat maar lekker stromen die tranen en hopelijk ben je snel weer wat mobieler samen met die mooie Maria van jullie. dat voeden kost ook zoveel tijd & energie he, zodra daar wat meer regelmaat in komt ben je ook al een stuk minder beperkt. nog ff doorzetten en misschien soms eens wat af proberen te kolven zodat je vriend een keer een nachtvoeding zou kunnen doen of is dat nog geen optie? succes ermee.
Ik heb genoeg dingen binnenshuis die ik leuk vind (de dingen die ik voor de FP doe enzo, heb ik ook veel contact met bedrijven voor), en voor Tobias zorgen is natuurlijk ook vooral genieten
Rick doet hem 's avonds in bad, en neemt de weekenden over, en vindt dat eigenlijk ook heerlijk.
En ik zie het niet als "ik kan maar 1 ding in de week
" maar meer als "he, wat zal ik deze week eens gaan doen? ". En soms doe ik stiekum ook wel 2 dingen, maar dan moet het gewoon effe wat beter gaan dan nu Ik probeer dat soort dingen zoveel mogelijk te doen nu ik nog zwangerschapsverlof heb omdat mijn vriendje weer aan 't werk is. maar voor jou zijn dat dus dingen die je niet allemaal zelf kan doen denk ik?
Dikke quote:De was doe ik, koken doe ik doordeweeks (meestal smokkel ik 1 keer per week door Rick te bellen dat ie wat moet halenOp vrijdag 17 september 2004 16:02 schreef snoopy het volgende:
Maar buiten het 'voor `Tobias zorgen' zijn er natuurlijk nog veel meer dingen die thuis moeten gebeuren (de was, boodschappen, koken, stofzuigen etc.). Hoe houden jullie dat dan vol?
Ik probeer dat soort dingen zoveel mogelijk te doen nu ik nog zwangerschapsverlof heb omdat mijn vriendje weer aan 't werk is. maar voor jou zijn dat dus dingen die je niet allemaal zelf kan doen denk ik?
), Rick in het weekend (patatjes of vis van de viskraam ) stofzuigen probeer ik te doen, maar doet Rick ook wel eens in het weekend. Boodschappen laat ik af en toe bezorgen, en verder doet Rick die 's avonds of in het weekend. Zo ging het eigenlijk voor Tobias er was ook al, we verdelen de boel zo veel mogelijk, en ik verdeel mijn klusjes gewoon over de dag, niet teveel achter elkaar.Als ik het zo type klinkt het allemaal erger dan hoe ik het zelf ervaar hoor, het is nou eenmaal gewoon zo, en we weten dat het ook zo gaat blijven ws. Dan pas je je er denk ik ook makkelijker op aan
Op die manier blijft het voor jullie allebei ook nog 'leuk' en kunnen jullie dus lekker van Tobias genieten quote:Boodschapjes kan ik straks (lees bevallen ed) ook best wel eens voor je doen hoor, als ik dan even met Tobias mag kroelenOp vrijdag 17 september 2004 16:10 schreef pluisje het volgende:
[..]
Boodschappen laat ik af en toe bezorgen, en verder doet Rick die 's avonds of in het weekend.
quote:Lijkt mij een goede dealOp vrijdag 17 september 2004 17:01 schreef Loena-tik- het volgende:
[..]
Boodschapjes kan ik straks (lees bevallen ed) ook best wel eens voor je doen hoor, als ik dan even met Tobias mag kroelen
Uhm, maar dan mag ik toch ook wel even stiekum met dat luie monster dat toch ooit je buik uit moet komen knuffen he?
quote:Vooruit dan maarOp vrijdag 17 september 2004 17:46 schreef pluisje het volgende:
[..]
Lijkt mij een goede deal
Uhm, maar dan mag ik toch ook wel even stiekum met dat luie monster dat toch ooit je buik uit moet komen knuffen he?
It is I Loena
Wij maar denken dat het eindelijk zover is en dat Five dat trots komt melden.
Terug in je weëen-trance!
quote:HIHIHIOp vrijdag 17 september 2004 21:16 schreef dutchie het volgende:
Loena hou us op met het posten onder Five zijn nick!
Wij maar denken dat het eindelijk zover is en dat Five dat trots komt melden.
Terug in je weëen-trance!
voor de rest gaat het hier zijn gangetje, en ik geniet enorm.
Je leert er natuurlijk mee leven, maar moeilijk is het wel. Dus een dikke knuf van Lewis.
Sugar, zoals iedereen al zegt. Je wilt teveel te snel meis. Echt neem nou de tijd. Moet je mij horen, ik ben net zo'n ongeduldig persoontje
Maar dat veel thuis zitten en de constante zorg ineens voor een baby is wel even wennen. Luchtbel, ik laat het je wel weten als ik heb geboekt. Want inderdaad Amersfoort zou voor mij perfect zijn. Dan hoef ik niet om te rijden.
ik las gewoon 's even alle oude bevallingsverhalen en ook andere verhalen terug en dan kom ik steeds die geweldig lieve en/of grappige reacties van Pluphy tegen. En inene moet ik weer
want toen zag alles er nog zo rooskleurig uit en hadden we nooit kunnen vermoeden hoe alles zou lopen.Ik weet dat ze superblij is met haar kleine mannetje maar wat had ik graag gezien dat het anders was gelopen
Sorry, maar ik moest het even kwijt. terug. Hoe is het nu met Jolie? Ligt lekker te maffen.Nu we hier toch zijn kan ik ook wel ff m'n hart luchten, ik ben steeds super gestressd, ben steeds bang dat het niet goed met d'r gaat
en hoe het allemaal verder moet en ik kan alleen nog maar flauw doen als het enigszins serieus wordt allemaal raak ik behoorlijk in paniek en ook ik moet steeds aan Phluph denken...quote:Verdorie LB, er moet volgens mij toch echt wat gebeuren! Ik weet eerlijk gezegd ook DE oplossing niet. Maar het is duidelijk dat je hulp nodig hebt en niet dat slappe niet serieus-worden-genomen-gedoe van die huisartsenpost. Nu heeft iedereen hier al allerlei dingen aangedragen maar ik ga nog maar eens wat zeggen. Als jij dit serieus aankaart bij je huisarts denk je dat hij je dan ook weer met een kluitje in het riet stuurt?Op zaterdag 18 september 2004 14:24 schreef Luchtbel het volgende:
Nu we hier toch zijn kan ik ook wel ff m'n hart luchten, ik ben steeds super gestressd, ben steeds bang dat het niet goed met d'r gaat
Ik kan me echt helemaal voorstellen dat je bang bent en soms niet meer weet wat je moet doen.
In ieder geval moet je bij enige twijfel over de gezondheid van Jolie het aanbod van de buurman aannemen! En vergeet dan NIET te vertellen hoe JIJ je voelt.
En het CB, kunnen die je niet wat extra begeleiding geven?
Ik weet het, ik heb makkelijk praten vanuit hier. En JIJ bent degene die het allemaal alleen moet opknappen maar ik denk dat de enige manier om je beter te gaan voelen is hulp te zoeken via huisarts of CB. Dikke
Op het cb hebben ze me echt onwijs geholpen en ook de wijkverpleegkundige, maar wat er nu gebeurd ligt gewoon buiten hun kennis zij weten het ook niet meer, behalve door verwijzen, maar daar word ik niet serieus genomen. Het is echt een zachtegekookteeitjes mentaliteit die die gasten hebben, ik word er helemaal gek van. Maandag bel ik naar het AMC dat sowieso. Maar ik vind het zo eng zo. In het begin ging alles zo goed, niet dat het nu slecht gaat. Maar ik word hier echt heel onzeker van. Ik heb vanaf het begin af aan gewoon doorgezet met alles en alles liep goed dat heeft me veel vertrouwen gegeven. Maar nu ga ik zo twijvelen. Het lijkt me gewoon niet goed, maar niemand kan me er mee helpen. Mankeert ze nou iets? of reageer ik te snel geschrokken. Ik weet het niet meer. Ze is verder altijd zo blij en zo lief. Ik twijvel aan m'n eigen gevoel en als er iets niet moet dan is het dat wel want degene die daar de dupe van wordt is Jolie en dat wil ik niet.Ik voel me alleen ontzettend ongehoord. Niet door de mensen in m'n omgeving, niet door jullie, maar door de mensen die me kunnen helpen
Dus vertel die arts in het AMC maandag ook over je twijfels en onzekerheid en dat je je daar helemaal niet goed bij voelt!
En met mij gaat het allemaal best goed hoor, ik moet gewoon weten wat er met haar is.
We wachten gewoon af wat die maandag te melden hebben.
En gelukkig gaat het met jou goed want het is soms best moeilijk een kindje groot te brengen
Het enige wat ik je kan zeggen is, ga net zolang door tot er iemand naar je luistert en je serieus neemt. Moederinstinct is een heel goede raadgever en zolang jij denkt dat er iets niet klopt moet je net zo lang schreeuwen tot er iemand luistert.
Sterkte LB
Jolie boft met je! Je gevoelens zijn heel goed te begrijpen. Natuurlijk ben je superalert op alles wat er met Jolie gebeurt.
Je bevalling was traumatisch en je staat er toch alleen voor.
Jij doet wat de rest van ons bijna allemaal met zijn tweëen doen.
Ik weet dat jij liever niet meer praat met het team wat bij de bevalling was, maar ms is dat toch een stap die je moet nemen. Je praat hier met ons er heel open over, maar ik denk dat het nog meer oplucht als je met de verantwoordelijkheden praat. Ze jouw gevoelens omtrent de bevalling laat weten. Ookal zal dit heel erg moeilijk zijn.
Maar jij hebt het allemaal nog lang niet verwerkt en praten zal ms een eerste stap zijn.
Probeer het.
het is gewoon jammer dat je zo niet van je tijd met Jolie kunt genieten. Je zou er toch mee aan het werk moeten meis want je krijgt zo echt geen rust in je lijf. Ik weet wel Jolie lijdt er wel niet onder maar haar mama wel en dat is ook zo jammer. Jolie zal je er altijd aan herinneren wat er daar gebeurt is, tuurlijk zul je het haar nooit verwijten maar Jolie zit wel aan die slechte ervaring vast.
Misschien zul je je er bij neer moeten leggen dat Jolie toch een gewone gezonde dame is en dat het toch de opstartproblemen zijn geweest en natuurlijk begrijp ik je onzekerheid, ook omdat je er weinig in gesteund wordt door mensen waar jij graag van zou willen horen dat alles okey is.
Gelukkig zijn die rare aanvallen niet meer gebeurt maar LB -tje zult nu aan jezelf moeten werken, je krijgt het straks nog drukker studie/werk en jij zult je nachtrust straks hard nodig hebben en dan ben ik bang dat je op een gegeven moment leeg en op bent.
ook een bemoeiende denk ik dan bij mezelf maar het is goed bedoeld
jullie zijn lief. Thanks.Maar praten in het ziekenhuis is absoluut geen optie, ik moet mezelf er gewoon overheen zetten.
Ik heb Jolie en verder geen gezeik meer. Ik ben gewoon een huilebalk geworden
En dat staat me absoluut niet aan
Maar goed het zal wel slijten, zeker als het goed blijft gaan met Jolietje en dan denk ik er gewoon nooit meer aan terug. Ik voel me alleen een beetje alleen soms, doordat ik van iedereen hulp krijg en iedereen naar me luistert maar de mensen waar ik nu hulp van nodig heb geen gehoor geven. Ik blijf er maar over piekeren en het is niet prettig om dat alleen te moeten doen. Maar ik zal voor een oplossing zorgen, want het gaat om Jolietje En Luckepuck je moest eens weten wat je al gedaan hebt
quote:ho maar weer, ik begin al op Moeder Theresa te lijken, en das nu niet echt een vooruitgang als ik eerlijk mag zijn... kben gewoon wie ik ben.. en niet meer... of minder...Op zondag 19 september 2004 00:40 schreef Luchtbel het volgende:
En Luckepuck je moest eens weten wat je al gedaan hebt
Sorry moest het ff kwijt
wel goed van je vriend om zoiets tegen je te zeggen. Ik had er geen idee van, vooral niet door je opgewekte posts van de laatste tijd
En kan niemand wat doen aan die rugpijn? Ben je onder behandeling van een arts ofzo? Het is afschuwelijk als je zo weinig slaap krijgt want zo'n kleintje kost heel veel energie.En heel goed hoor dat je hier toch zegt hoe het werkelijk met je gaat want misschien kan iemand hier je wel helpen. Je weet nooit of er iemand is die hier ervaring mee heeft en een goeie tip heeft.
Heel veel sterkte
Pffffffffff ben blij dat het eruit is........
Het slaapprobleem breekt je op he, je kan niet herstellen. Ik weet niet wat ik je moet adviseren, het enige wat ik doe is elke avond voor half elf naar bed (ships, ik moet op gaan schieten), en overdag steeds gaan liggen als Tobias ook ligt. Al slaap ik niet, mijn lichaam rust uit. Echt even helemaal niks, plat liggen.
Laat je rug zo snel mogelijk nakijken, wie weet is er iets aan te doen. En voel je vooral niet schuldig. Wat nou, waardeloze moeder? Je hebt een hartstikke mooi mannetje gebrouwen, dat doet niet iedereen je zo maar even na hoor
De huisarts was hier 2 weken geleden en toen zei hij dat er 6 weken voor herstel stond en deze muts wacht dan braaf (ik tik het zelf wel neer voordat vriendje mijn account misbruikt
) Ik ga morgenvroeg de gyn bellen, want die heeft er iets meer verstand van denk ik. wat vervelend joh wat moet je je rot voelen zeg, morgen echt bellen hoor, dit hoort niet zo! succes Dit is niks zo Gewoon lekker van je afklagen hoor, wij luisteren wel , baby leuk en aardig maar het is niet alleen maar rozengeur en manenschijn, helemaal als je niet de kans krijgt om wat bij te tanken.
sterkte meis
als Djulian zo weinig slaapt misschien gewoon als hij wakker is op bed gaan liggen en daar met hem spelen of voorlezen
voor jou! voor jouIk heb geen oplossingen en ik zeg eerlijk dat ik écht niet weet wat je moet doen. Dus je hebt lekker veel aan me, maar als je iemand nodig hebt roep je maar!
Anitra wat klote van je rug! Ik hoop dat ze de pijn kunnen verhelpen,want hier zit je natuurlijk niet op te wachten
Ik merk dat, als ik lig, er een een bepaalde druk komt op de plek waar ik mijn ruggeprik heb gehad. Ik heb er geen last van al;s ik sta/loop/zit maar alleen als ik lig. Het is vandaag precies 10 eken geleden, mischien toch ook maar eens iemand naar laten kijken.....
Waar ik wel last van heb is dat mijn bekkenbodemspieren nog lang niet in orde zijn.
Na de geboorte van Indy had ik er al last van en toen ik zwanger werd had ik het net weggetraind. Nu is het probleem dubbel zo hard teruggekomen. Waarschijnlijk ben ik toch te snel weer zwanger geworden en zijn mijn spieren daar uitgerekt (als bij een elastiekje). Ik hoop dat het weer goed komt. Over een week of 2 ga ik op controle bij de vrouwenarts en ik zal het daar eens laten vallen.
Verder gaat het wel goed hier. Om dat zo te houden ga ik op het moment wel elke dag voor 8-en naar bed, maar dat is ook wel te overleven. Ik weet dat het maar tijdelijk is. Als we weer een beetje gewend zijn aan de situatie en Thomas geen fles meer hoeft om 11 en 5 (en 's nachts nog vaker wakker wordt), wordt het vanzelf wel weer later.
Vrijdag gaat mijn man lekker een weekendje weg met Indy. Dat betekent dat ik lekker bij kan slapen en eindelijk wat tijd heb met Thomas. Ik verheug me erop!
dus deze soap word vervolgt na 1uur
Oh tink balen van die spieren, ik hoop dat je ze weer snel getrained krijgt. En geniet van je weekendje met Thomas!!!!
Tinkepink, dat is wel lekker, even zonder kind en maar eentje te 'handelen', ku je even bijtanken.
En ik krijg anti depresiva om de zenuwen in mijn rug rustig te krijgen en ik konk nog al overspannen. Ja duh, ik heb verdomme pijn en ik wil van die pijn af!! Pfff ik ga ff in een hoekje zitten janken want dit schiet niet op.Is er niet een vorm van therapie die je thuis kan krijgen? Veel fysio's gaan langs bij de mensen waarbij dat nodig is! Al is het maar heel lichte therapie, het is iets.
Misschien zijn die antidepressiva wel goed hoor, die ontspannen lichaam en geest zeg maar, en beiden kan even geen kwaad toch? Misschien is je rug er hartstikke bij gebaat (ik merkte bij de Oxazepam aan het eind van mijn zwangerschap dat mijn spieren er ook van ontspanden) als de boel even tot rust komt.
Even lekker uitjanken, en dan gewoon proberen joh
Kom op joh, nu niet sippig doen, je hebt een goede stap gezet, nu is het geduld hebben (zei zij die dat zelf ook nooit heeft
).En ja, de situatie is echt niet fijn op het moment. Zoals het nu gaat kunnen we voorlopig niet ons normale leven oppakken en word Anitra gillend gek. Ook al zegt zegt ze zelf van niet.
Hoewel ik lange tijd gedacht heb dat het misschien iets met overbelasting te maken zou hebben, immers, als je na 20 weken bedrust inene een marathon loopt kan dat niet goed gaan. Maar na het nu een tijdje aangezien te hebben begin ik ook m`n twijfels te krijgen of er misschien niet toch iets verkeerd is gegaan.
Daarbij knaagt het psychisch aan je; Hoewel ik Aniet en mezelf probeer voor te houden dat het puur overbelasting is, blijft toch die twijfel van stel nou dat er inderdaad een zenuw o.i.d. geraakt is.
Een scenario waar wij niet aan moeten denken.
edit: Ik heb de passmailer gevonden
quote:Hebben jullie gevraagd aan de huisarts of het een complicatie van de ruggenprik kan zijn?Op dinsdag 21 september 2004 14:00 schreef buddyjoe het volgende:
Eehm, zenuw en klem is een foute combinatie bij Anitra. Dat is namelijk al het geval in d`r heup
En ja, de situatie is echt niet fijn op het moment. Zoals het nu gaat kunnen we voorlopig niet ons normale leven oppakken en word Anitra gillend gek. Ook al zegt zegt ze zelf van niet.
Hoewel ik lange tijd gedacht heb dat het misschien iets met overbelasting te maken zou hebben, immers, als je na 20 weken bedrust inene een marathon loopt kan dat niet goed gaan. Maar na het nu een tijdje aangezien te hebben begin ik ook m`n twijfels te krijgen of er misschien niet toch iets verkeerd is gegaan.
Daarbij knaagt het psychisch aan je; Hoewel ik Aniet en mezelf probeer voor te houden dat het puur overbelasting is, blijft toch die twijfel van stel nou dat er inderdaad een zenuw o.i.d. geraakt is.
Een scenario waar wij niet aan moeten denken.
edit: Ik heb de passmailer gevonden
Heeft ze er een gehad met zo'n slangetje (dus voor tijdens de bevalling zelf / een epiduraal) of een eenmalige prik in de rug tijdens een keizersnede (een spinaal).
Voor zover ik weet trouwens, was het een epiduraal.
Thanks voor het luisteren, is wel erg lekker dat ik mijn verhaaltje kwijt kan.
Enne, niet meteen van het slechtste uitgaan hoor. Wie weet valt het mee, wacht eerst even rustig de therapie af. Ik hoef niet te vertellen dat ik weet hoe rot het is om niet alles te kunnen wat je wil, en hoe moeilijk is om je daarbij neer te leggen. Maar echt, als je accepteert dat het nu gewoon even klote is, en ook accepteert dat je niet alles kan, kan dat ook al aardig wat rust brengen. En natuurlijk kan je hier steeds je verhaal kwijt!
quote:De zenuw in mijn rechter S.I. gewricht is na een corticosterioden injectie erger geworden doordat er verkeerd geprikt is. Waar door hij veel klem zit, dit probleem zit er inmiddels al weer bijna 5 jaar en ze hebben er nooit wat aan gedaan. Tot november vorig jaar, ik zou worden door gestuurd naar de neuroloog, alleen werd ik zwanger en dat ging dus niet door. Ik heb ook tegen HA gezegd dat dat het plan was voor de zwangerschap, maar daar trekt hij zich niks van aan want hij gaat uit van het nu en niet van waar we gebleven waren.Op dinsdag 21 september 2004 15:33 schreef pluisje het volgende:
Ik heb zelf wat ervaring met beknelde zenuwen, en wat ze vrijwel altijd kunnen doen is de zenuw uitschakelen. Dat doen ze door de zenuw langere tijd te verdoven of in het extreme geval door te branden. Je voelt dan wellicht iets minder op die plek, maar de pijn is ook weg. Weet dus dat er iets aan gedaan kan worden.
Ik ben dus benieuwd wat deze therapeute gaat zeggen.
quote:Bij mij hebben ze het op een speciale pijnpoli gedaan, dan krijg je ook niet zo'n cortodinges prik (brr, rotdingen zijn dat, ik heb in mijn dossier laten zetten dat ze het niet meer in hun bolle hoofd moeten halen mij er zo een te geven), maar gaan ze met een rontgen apparaat precies kijken waar ze moeten zijn, en zetten ze er een flinke dosis prednison in. Als ik lees dat het bij jou al zo lang duurt, zou ik eens kijken of er ergens in de buurt in een ziekenhuis ook zo'n pijnpoli is (er zijn er steeds meer in NL, ik ben zelf in Delft geweest). Die kijken enkel en alleen naar "hoe kunnen we de pijn weghalen", en da's echt een verademing als je al zo lang loopt te klooien.Op dinsdag 21 september 2004 15:43 schreef Anitra het volgende:
[..]
De zenuw in mijn rechter S.I. gewricht is na een corticosterioden injectie erger geworden doordat er verkeerd geprikt is. Waar door hij veel klem zit, dit probleem zit er inmiddels al weer bijna 5 jaar en ze hebben er nooit wat aan gedaan. Tot november vorig jaar, ik zou worden door gestuurd naar de neuroloog, alleen werd ik zwanger en dat ging dus niet door. Ik heb ook tegen HA gezegd dat dat het plan was voor de zwangerschap, maar daar trekt hij zich niks van aan want hij gaat uit van het nu en niet van waar we gebleven waren.
Ik ben dus benieuwd wat deze therapeute gaat zeggen.
Net als nu dus met die ruggeprik, leuke ansthesist die ik had, alleen degene die hem daadwerkelijk zette was dus een beginneling
Ik heb echt een abonement op die leerlingen en op zich vind ik dat helemaal niet erg, hun moeten het ook leren. Maar wrom moet het dan psies bij mij verkeerd gaan? Bedoel de ks is ook goed gegaan en Carla is echt toch ook maar een leerling gyn. Maar zodra men moet prikken bij mij gaat het fout.
Ik heb trouwens amitriptyline gekregen als anti depresiva. Volgens mij heb ik die eerder gehad en werkte die voor geen meter. Sterker nog moest er mee stoppen omdat ik zwanger was. Nog geen bal verder dus. Ik heb alle hoop op therapie nu, want ik weet het ook niet meer.
Trouwens ook handig, ik wil geen pijn en meer slapen en wat krijg ik een AD die als eerste bijwerking heeft slapeloosheid
Ligt het nu aan mij of word er gewoon echt niet geluisterd naar mij door de HA?Wat een pech Anitra. Kun je zowiezo niet tegen de HA zeggen dat je "gewoon" een verwijzing wil. (Of kijken wanneer zijn vrije dag is en dan bij de vervanger vissen naar de doorverwijzing )
Daarnaast: tijd voor een goed gesprek met de HA? De zinssnede: "we moeten eens praten want ik heb weinig vertrouwen meer in u. Hoe moet dat wanneer mijn kind ziek wordt?" zou evt. wonderen kunnen doen. (vriendje mee voor backup!)
Je zou er een prikkenfobie aan over houden (kunnen we wel een club oprichten
).Tja, ik weet het verder ook niet. Ik weet hoe je je ongeveer voelt, maar daar kan je natuurlijk ook niet veel mee.
Bij een spinaal prikken ze in je rug en gaan ze op zoek naar de ruimte die in directe verbinding staat met je zenuwen, ze prikken dus niet in de zenuwen zelf.
Waar je meninges ziet staan dat is waar de naald moet komen, de zenuw zie je aan de zijkanten lopen (links en rechts van de spinal cord (ruggemerg) en ze gaan de spinal nerve in. Zie je, je verdoofd dus niet rechtstreeks de zenuw, maar wel rechtstreeks in de ruimte die naar de zenuw toeloopt.
Het is niet zo raar dat ze twee keer hebben moeten prikken (wel jammer overigens), een van de controles om te zien of je in de spinale ruimte zit met de naald is het vrijkomen van vocht uit die ruimte. Bij zwangere vrouwen (ks's) is dit soms wat moeilijker te zien en om zeker te zijn prikken ze dan liever over dan dat ze op de gok gaan inspuiten. Bij zwangere vrouwen is het prikken sowieso moeilijker aangezien die niet zo makkelijk hun rug krom krijgen door de buik die in de weg zit. Maar beter was gewoon geweest als ze in 1 keer geraakt hadden.
Ik hoop dat dat je een beetje helpt, als dit te erg off topic is haal ik het wel weg hoor!
ik ga het zo op me gemak nog eens bekijken en lezen want het eten staat klaar
Mijn rug was goed krom iig omdat mijn buik erg laag zat kon ik makkelijk voorover buigen, dus dat scheelt al een heel stuk.
Wat een pech allemaal.
Vanmorgen heeft Zoë ons laten uitslapen tot half 11
Rustig bed uit lekker douchen, heb wat te eten gekregen van mijn vriendje en toen begon het
Mijn relaxbehandeling (had een bon gekregen op mijn verjaardag van mijn vriendje)
eerst mijn hele gezicht gereinigd, toen mijn wenkbrauwen en wimpers laten verven, een heerlijk stoom op mijn gezicht voor mijn poriën, gerstenkorrels en pukkels verwijdert, geëpileerd
, een masker, gezichtsmassage, decollete massage en een overheerlijke rugmassage. Er is gewoon 2 uur lang aan me getut. ben er nu nog moe vanondertussen heeft vriendje gedweild, keuken en wc geschrobt
Toen zijn we stad in gegaan, er was braderie in Meppel met zijn 3-en en ja hoor geld uitgegeven
alleen natuurlijk weer aan Zoë . Hebben winterslaapzakken gekocht, boeken (kinder) en alvast kadootjes voor de kerst Vriendje heeft een preischotel gemaakt, hoefde dus alleen maar aan te schuiven. Heerlijk de krant gelezen (Zoë had een rotbui maar zat met papa boven) en daarna de film Zus & Zo gekeken en nu nog ff achter het compje om zo vermoeiend mijn bed in te duiken.
Morgen gaan we weer naar de CB om een prikje voor Zoë te halen
Lekker dagje zeg!!Sterkte morgen met de prik.
Jij zal lekker slapen vannacht, nu maar hopen dat zoë morgen weer uitslaapt.
En sterkte met het prikje morgen
* beefcake is stiekum een klein beetje jaloers
Ik kwam er net achter dat ik weer in mijn oude broeken pas! Precies 3 maanden na de bevalling.
Ik vond de broeken in een maatje groter die ik geleend had al zo onhandig, ze zakten steeds af. da's lekker snel poemojn. grappig trouwens, ik las net in een ander topic dat jij 23 bent (of was tijdens je zwangerschap), terwijl ik de indruk had dat je ouder was (in positieve zin hoor, je komt altijd zo verstandig uit de hoek. )rottdog wat klinkt dat heerlijk! sterkte vandaag met zoë's prik.
anitra sjonge wat ellendig allemaal. ik hoop dat er toch snel een oplossing komt voor de pijn die je hebt, dat moet echt ontzettend zwaar zijn. en dan ook nog het gevoel dat men steeds niet goed naar je luistert, waardeloos! sterkte ermee!
poemojn, lekker is dat he? Ik paste het meeste al na een week weer, maar kan nu nog steeds helemaal blij in mijn kledingkast staan ("in", ja, we hebben een inloopkast
), dat ik alles weer aankan Ik kan soms gewoon niet kiezen
?Het in slaap vallen duurt dankzij de medicijnen nu geen 2 uur maar 1,5 uur. Als ik slaap slaap ik redelijk vast. Mijn rug gaat smorgens nog redelijk, maar in de loop van de dag word het steeds erger de pijn en kan ik steeds minder. Ik ben heel erg blij dat de kraamverzorgster haar zin door gedrukt heeft kwa hulp in de huishouding, want ik vind het toch wel lekker dat alles aan kant is en dat morgen de hulp weer komt. Alleen had ik het echt niet gered. In mijn koppie is het allemaal nog niet op een rijtje, ik voel me nog steeds schuldig als ik pijn heb en daarom iets niet kan, de tranen zitten vaak nog hoog en ik wou dat ik me overdag eens niet zo verdomd alleen voelde. Ken helemaal niemand hier in de buurt, niemand die ff langs kan komen, ff een peptalk kan geven of ff een arm om je heen kan slaan. Moet altijd wachten tot vriendje thuis is en daar heb ik een beetje erg de balen van. Ik help altijd iedereen en alles, maar als je zelf thuis zit dan kent niemand je meer ineens en dat doet verdomd veel pijn. (hoppa weer een gevoelige snaar geraakt bij mezelf)
Hier gaat het nu ook lekker trouwens, ik ben aan het strijden tegen een borstontsteking in opkomst. Jessai is de enige die er blij mee is omdat hij ineens een keer extra mag drinken
En je leert altijd wel je vrienden kennen in zulke situaties, das heel erg. Wat echter misschien ook zo is (correct me if I'm wrong) is dat je ook af en toe om hulp en aandaxht mag vragen. Ik weet natuurlijk niet hoe jij bent, maar ik heb ooit eens geleerd van een therapeut dat mensen vaak niet aan je kunnen zien dat het slecht gaat en dat je het moet aangeven. Jij lijkt me namelijk iemand die weinig klaagt en mensen gaan dan al snel denken dat je het wel redt. Of ze denken misschien dat je zo lekker aan het genieten bent van Djulian dat ze je juist ff met rust laten.
Wat je rug betreft...is het nou duidelijk dat het van de prik komt of niet? Ik zat namelijk nog te denken dat een chiropractor misschien wat voor je zou kunnen doen. Ik loop daar zelf ook bij voor mijn rug, ik heb regelmatig ischias en zeker vlak na de bevalling was het rampzalig. Inmiddels ben ik er nu al een paar maanden vanaf. Misschien is het wat? (een chiropractor "kraakt" je rug, hij zet de wervels weer op zijn plaats waardoor alles weer goed de ruimte krijgt, hier http://www.chiropractie.nl/basis.swf kun je veel informatie vinden eventueel)
Heel veel sterkte !
Ik kan/durf ook niet te gaan zitten als de hulp hard aan het werk is, maar goed dat Djulian daar vaak anders over denkt en dus om eten vraagt. Iedereen die ik ken woont zover weg en dan word het al moeilijker om bij elkaar langs te gaan.Mijn rug en heupen zijn diverse malen recht gezet door een fysio die ook kraakt. Mijn 1 na laatste wervel staat heel scheef en mijn heupen nog erger. Hij is er maanden mee bezig geweest voor mijn zwangerschap en wist zelf niet meer wat hij kon doen behalve me doorsturen naar de neuroloog. Toen werd ik zwanger en is alles op de lange baan geschoven omdat we moesten kijken hoe mijn lijf zou reageren op de zwangerschap. Dat de pijn van de ruggeprik komt ben ik 99% zeker van want het zit echt op die plek en vandaar trek het naar beneden door mijn billen en benen.
Maar hoewel je denkt dat het aan de prik ligt kan het toch nog wel "gewoon" je wervel zijn denk ik. Door de hormonen wordt alles zo week en kan het sneller nog schever schieten. Ten minste, die ervaring heb ik zelf dus. Ik wil geen betweter zijn, want je hebt helaas genoeg ervaring met je pijn, maar misschien kan een bezoekje aan een chiropractor of je fysiotherapeut toch geen kwaad? Ik ben juist vlak na de bevalling vrij veel heen geweest om de boel weer op zijn plaats te krijgen en dat heeft mij erg goed gedaan. Ik vind het zo sneu voor je dat je nou evengoed nog met zoveel pijn zit...
quote:Op dinsdag 21 september 2004 19:54 schreef Sugar het volgende:
Luchtbel, ik wil even zeggen dat ik je zo'n held vind! Ik vertelde een vriendin vandaag nog dat ik nooit zou kunnen wat jij wel kan: in je eentje een mooi klein meisje heel goed verzorgen en groot laten groeien. Ik zou al op dag 3 gek geworden zijn, vrees ik! Ik bewonder dat echt! Pet af voor jou!!!!!
Maar Sugar, ik denk niet dat het verschil maakt. Voor mij is net als bij iedereen m'n leven verandert van zonder kind, naar met kind... En ik denk dat je jezelf wat dit betreft gewoon aanpast naar wat er van je verwacht wordt en naar wat je voelt. Dat maakt in mijn ogen geen verschil of je alleen bent of met z'n tweeen. Tuurlijk ik voel me weleens alleen, maar zoals je hierboven bij anderen kan lezen voelt iedereen zich wel eens zo....
Anitra, ik weet niet wat ik moet zeggen maar ik wil je wel even een
geven!quote:Het was ook echt heerlijk, voelde me niet alleen moeder van Zoë maar nu ook weer eens een beetje mezelf.Op donderdag 23 september 2004 09:05 schreef pluisje het volgende:
Rottdog wat heerlijk! Rick zit er op aan te dringen dat ik dat ook eens moet gaan doen, en als ik jouw verhaal zo lees, wordt het wel erg aantrekkelijk
Klote Anitra weet er eigenlijk ook niet veel zinnigs op te zeggen dan sterkte meid
Probeer je er aan over te geven dat je iemand over de vloer hebt voor de schoonmaak en misschien ooit zelfs van te genieten quote:Ik ga er toch even wat over zeg, ik vind het echt heel naar voor jeOp donderdag 23 september 2004 11:40 schreef Anitra het volgende:
Vragen om dingen doe ik niet, ik kan er ook nog met moeite aan wennen dat de hulp er 2x in de week is. Iemand anders die aan mijn spullen zit
Je moet echt voor jezelf opkomen hoor. Je hebt die hulp niet voor niets, maak er dan ook maar goed gebruik van. Tuurlijk is het niet leuk en andere mensen aan je spullen en je dingen is niet cool, zeker niet als je nog een paar zwangerschapshormonen in je lichaam hebt maar lieve schat de hulp is er. Pak het gewoon met beide handen aan. Je helpt jezelf daarmee en op die manier je gezin! Kom op Anitra Met de hulp van dinsdag kan ik goed overweg en dat helpt ook. Bij haar durfde ik dinsdag ook te huilen nadat ik de huisarts aan de foon had gehad. Maar voor de vrijdag is er nog geen vaste hulp en krijg ik morgen dus weer iemand anders
En dat terwijl ik het UWV moet bellen omdat mijn geld niet gestort is. Maar ik moet me er idd bij neerleggen en er van genieten dat mijn huisje schoon is.quote:Nou dan wordt je maar ff boos op die gasten en dan laat je ff merken hoe je bent als je boos bent, dan zal ze in ieder geval een goede hulp zijnOp donderdag 23 september 2004 23:48 schreef Anitra het volgende:
En dat terwijl ik het UWV moet bellen omdat mijn geld niet gestort is.
Zoals ik je net al zei; het gaat echt wel goedkomen allemaal
Je bent een schat luchtbel
. Nou staat dat misschien ivm de zwangerschapsvergiftiging iemand bekend met deze klacht ??? zowel vaginale schimmelinfectie als spruw komen voort uit dezelfde 'verwekker'
ik krijg standaard na een antibioticakuur een schimmelinfectie (dus nu ook ivm borstontsteking) en dus ook spruw. Was bij alicia zo enkele malen en nu weer.
Mijn moeder heeft Jolie nu een paar keer gezien en dat ging gepaard met veel zenuwen maar het eindigde iedere keer wel goed. Ze heeft Jolie ook een keer afgedroogd en aangekleed en de fles gegeven. De dagen erna was ze vaak wel depressief maar toch belde ze vandaag om te vragen of ze binnenkort nog eens langs konden komen, ze had wat voor Jolie gekocht.
Ik zie wel hoe het gaat, ik hoop voor d'r dat ze er van leert genieten, wat soms ook wel lukt.
Ik bedoel maar....
Ik wil me er eigenlijk niet mee bemoeien, maar je zet je moeder zo wel herkenbaar op internet.. Vindt zij dat goed & vind jij het wel prettig dat willekeurige vreemden haar nu kunnen tegenkomen en allerlei privedingen van haar weten? Je kunt evt haar gezicht wegwerken op foto's als je die wel wilt plaatsen zodat ze onherkenbaar is.
quote:Ik denk inderdaad dat het zo is, toen ik mijn eerste kreeg had ik zo'n bewondering voor mensen met drie kinderen of meer, ik vond één kind al zó druk. Maar je groeit erin, in de situatie zoals deze is.Op donderdag 23 september 2004 19:12 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Maar Sugar, ik denk niet dat het verschil maakt. Voor mij is net als bij iedereen m'n leven verandert van zonder kind, naar met kind... En ik denk dat je jezelf wat dit betreft gewoon aanpast naar wat er van je verwacht wordt en naar wat je voelt. Dat maakt in mijn ogen geen verschil of je alleen bent of met z'n tweeen. Tuurlijk ik voel me weleens alleen, maar zoals je hierboven bij anderen kan lezen voelt iedereen zich wel eens zo....
Ook met twee kinderen alleenstaand vond ik het wel zwaar natuurlijk, maar je neemt het zoals het is. En ik merk nu dat ik het met 4 kinderen nog veel alleen doe, omdat ik dat zo gewend ben, ik moet het soms echt even loslaten, dat ik ook nog een partner heb die wel wat kan zeggen als de kinderen stout doen enzo.
Ik vergelijk het maar met geld, ik heb periodes gehad waarin ik 4000 gulden per maand verdiende, dat geld ging iedere maand op, vraag me niet waaraan, want ik leefde echt niet raar, maar het was gewoon op. Toen ik terugviel naar 1700 gulden in de maand kwam ik ook rond, en ik leefde echt niet veel anders. Gewoon een kwestie van aanpassen, maar een mens is flexibel hoor
Wat niet wil zeggen dat ik LB niet fantastisch vindt. Want het is die eenzaamheid, of gewoon het alleen zijn dat zo knaagt. En dan heb ik het dus over een goed gesprek of gewoon lekker saampjes op de bank of een lekker [censuur]
. Daar kun je zo van bijtanken en juist dat is dan het gemis. Ik hoop dat er snel verbetering komt voor je.Offtopic, Tan, ik had wat in je fotoboek gezet, had je het gezien?
quote:Nee? DAcht dat je dan een e-mail kreeg automatisch? Zal ff kijken zo.Op zaterdag 25 september 2004 09:47 schreef Luchtbel het volgende:
Offtopic, Tan, ik had wat in je fotoboek gezet, had je het gezien?
En eenzaam klinkt inderdaad zo dramatisch, stel ik me meteen zo'n kluizenaar op een onbewoond eiland voor, met lange witte baard en amper kleren om het lijf
Maar ik voelde me wel vaak alleen, ik had overigens ook erg weinig hulp, iedereen ver weg of geen tijd enz.
quote:Thanks!! Alles komt goedOp zaterdag 25 september 2004 09:15 schreef Tan het volgende:
En oh ja Anitra ook veel sterkte natuurlijk, ik heb zo weinig tijd om alles steeds bij te lezen overal
al voelt het nu ff niet zoIk vond het woensdag weer heerlijk. Rick woont hier nl niet full-time. En woensdag sliep hij dus niet hier en dat was aan de ene kant heerlijk en aan de andere kant ook weer niet. Je mist idd het samen op de bank kruipenalleen daar hebben we geen tijd voor sinds Djulian er is Maar het is ook weer heerlijk dat ik af en toe het rijk voor mij alleen heb, lekker mijn eigen ding kan doen.
ik heb het gevoel dat ik dit van de week ook al gezegd heb, maar weet het niet zeker
Maar eerst Anitra even een dikke knuffel geven
Jeetje wat een rot situatie meid!Verder kan ik helaas niet zo veel zinnigs/troostends bedenken om tegen je te zeggen
Hoe het nu met mij gaat? Tja, ik voel me een beetje raar. Aan de ene kant ben ik echt dolgelukkig met m'n mannetje, het is echt zo'n schatje
Aan de andere kant spelen er rotdingen omheen, ben ik enorm emotioneel om de stomste dingen (dat m'n kraamweek bijna over is, bijv.) en ben ik supermoe...
Volgens mij typisch een jonge moeder dus
quote:Hé Piglet, jij ook een dikke knuffel hoorOp zaterdag 25 september 2004 19:34 schreef piglet het volgende:
Hoe het nu met mij gaat? Tja, ik voel me een beetje raar. Aan de ene kant ben ik echt dolgelukkig met m'n mannetje, het is echt zo'n schatje
Aan de andere kant spelen er rotdingen omheen, ben ik enorm emotioneel om de stomste dingen (dat m'n kraamweek bijna over is, bijv.) en ben ik supermoe...
Volgens mij typisch een jonge moeder dus
Enne, dat klinkt helemaal normaal zeg, emorioneel en moe zijn
Alleen die rotdingen maken het in jouw geval wel extra heftig.
Sugar, ik 6 dagen, maar dat schijnt kort te zijn.
En na 6 weken was het toch wel echt helemaal over hoor.Dat zijn mindere periodes
Maar jee, Poemojn! Wat een ellende! Dan hoop ik meer op het scenario van Snoop!