Nu even tijd, dus tik gelijk maar verhaaltje neer voor ik weer andere dingen ga doen
![]()
Donderdag ochtend moesten wij ons melden om 7.45 uur op de afdeling. We kregen een verloskamer voor ons alleen en daar werd ik klaar gemaakt voor de o.k. Als snel werd duidelijk dat er een speodje tussen zat en dat het dus iets later zou worden. Om half 11 mochten we naar benenden en daar moesten we nog even wachten voor dat ik vast de o.k. in gereden werd voor de rugegprik. Ik was er als de dood voor en de arts probeerde me gerust te stellen. De tranen stroomden over mijn wangen van angst en ze deden goed tegen me praten en zeiden precies de dingen die ik nodig had. De eerste poging ging niet helemaal goed en er moest opnieiuw geprikt worden iets onder de 1e. De pijn viel me mee, want alles ging perfect. Al snel voelde ik dat het ging werken en raakte ik in een zeer ontspannen toestand omdat ik eindelijk sinds maanden geenpijn voelde in de heupen. Al snel kwam Rick binnen en we hebben heerlijk gepraat toen ze begonnen. het werd enig duw en trek werk, want de reden waarom hij dwars lag i ook gevonden. Toen eerst de benen eruit waren moesten ze wat heen en weren om zijn bips te pakken te krijgen en toen ze die hadden beslot meneer om zijn armen maar even naar boven te doen, dus hij moest weer terug en toen werden de armpjes erbij gepakt, maar toen wou zijn hoofd dus niet en oest weerterug geduwd worden en gedraaid om uiteindelijk het levenslicht te zien. Er zit dus een schot in mijn baarmoeder en zijn hoofd zat daar tegen aan en daarom heeft hij dus nooit kunnen keren. Door het duw en trek werk wel wat gekneusde ribben opgelopen, maar daar word de pijn al minder van. Het eerste wat ik vroeg was of het inderdaad een jongen was en gelukkig had hij zich daar dus wel aan gehouden
![]()
Op de uitslaapkamer kon ik vrij snel mijn tenen bewegen en mocht ikdus om 1 uur al naar boven. Daar konden we nog ruim 2 uur genieten met Djen en de opa's en oma's van Djulian, 51 cm lang en 3160 gram ( nu 2860 ) De eerste dagen zijn redelijk als een roes voorbij gegaan. Gister begon alleen even een boel dingen tegelijk, djulian was meer dan 10% afgevallen en we mochten eigenlijk naar huis die dag, maar dat ging dus niet door. De arts vond hem erg geel zien en vond zijn voeding niet echt goed gaan. daar was ik zelf ok al achter en we hebben besloten om met de bv te stoppen en pover te gaan op de fles. mijn bv is niet compleet en hij kreeg dus niet genoeg stoffen binnen. Hij werd een beetje sloom en reageerde op een boel dingen niet meer. Na 2x fv ging dat al een stuk beter, dus het lag echt aan de voeding. De arts was nog niet tevreden en moest er hals over de kop laat in de avond geprikt worden voor het geel zien. Die 1,5 uur dat je moet wachten op de uitslag is dan een hel,want de arts had al gedreigd met opname op de kinderafdeling en sondevoeding en nog veel meer. Gelukkig wa de uitslag goed. Zijn voedingen gingen inmiddels een stuk beter en we hebben een rustige nacht gehad. Toen hij vanmorgen om 8.30 naar de kinderarts moest heb ik een benauwd uur gehad, wat was ik bang dat er iets toch niet okee bleek te zijn. Maar de arts was helemaal tevreden en meneer bleek 20 gram aan gekomen te zijn.*O* We kregen groenlicht om de tas in te pakken en lekker naar huis te gaan. Eenmaal thuis is het genieten nu. Na alle probelemen met diverse kraambureau's gehoord te hebben op de afdeling ben ik heel blij met de mijne. Niks is teveel en ik krijg gewoon kraamzorg tot zaterdagmiddag
![]()
Heb ook het gevoel dat vandaag mijn echte kraamtijd begonnen is, het echte genieten dan eigenlijk, want als er ooit nog iemand zegt laat je maar lekker verwennen in het ziekenhuis die krijgt et de zweep
![]()
Djulian is nu aan het huilen dus ik ga alles klaar maken voor de voeding.
Anitra
trotse mama van Djen en Djulian