gescheiden en kids

hoi mar mar,ik heb 5 jaar n relatie gehad met mn ex waarvan 4 jaar getrouwd.we hebben een dochtertje van 9,toen ze 4 was zijn we gescheiden en op niet zo n leuke manier.maar we doen zoveel mogelijk dingen same als gezin zoals sinterklaas en haar verjaardag en met moederdag zorgt hij samen met mn dochterje voor n kado en met vaderdag is t andersom.en hij heeft echt wel kutdinge geflikt maar dan moet ik maar effe op me tande bijte want die dage vind ik toch gezinsdage en mijn dochter vind t super om die samen door te brengen.maar soms is t toch wel moeilijk hoor,we zijn niet voor nix gescheide dus als ie zn eige weer te veel met mij gaat bemoeie is da erg irritant maarja,je zit nu eenmaal voor eeuwig 'aan mekaar vast' als je samen een kindje hebt.maar leuk om ns te zien dat nog meer mense t same leuk probere te houde voor de kleine want andere gescheiden stelletjes die ik ken kunne mekaar wel de nek omdraaie volgens mij..

ik ben een moeder van twee jongens ( 7 en 4 ) en ben 10 jaar bij de vader geweest waarvan 3 jaar getrouwt.....ik ben nu twee jaar alleen met de kids en het bevalt me beter dan wat het samenzijn met hem is geweest.... ( hij had behoorlijk losse handen...en durfde gewoon jaren niets te doen..) nou kun je wel zeggen had je er eerder bij weg moeten gaan ...maar zo makkelijk was het niet...heb vaak geprobeerd maar hij heeft me altijd weer kunnen vinden... totdat twee jaar gele mijn jongste in het ziekenhuis teregt kwam en hij zich maar 1 keer liet zien daar...toen pas realisserde ik me dat er met mij iets mis was omdat ik maar bleef bij hem...dus heb de stap met alle nodige problemen genomen om bij hem weg te gaan met de kids...... ze gaan eens per twee weken een weekend naar hem toe en de omgang met hem wil gewoon niet goed gaan....als hij ze ophaald....scheld en schreeuwt ie alleen maar ( als bijvoorbeeld : ze niet voldoende gel in de haren hebben of ze zijn een beetje smerig van het buiten spelen of ze zeggen dat ze bij mij willen blijven ) ...dus hoe kan ik een goeie omgang met hem opbouwen.....het beste wat mij op dat moment lijkt is gewoon alle geschel van hem negeren en de kids knuffelen en kus geven en ze een heel fijn weekend wensen en zeggen dat ik ze ga missen....en dan barst ik al in tranen uit....

sommige mannen zijn egt onmogelijk om normaal mee om te gaan......soms wou ik dat het wel zou kunnen met hem....ik zie mijn vriendinnen met de exen wel eens en dan denk ik ...waarom bij ons niet...alleen om de kids al...misschien doe ik zelf wel iets verkeerd..ik weet het niet....maar zoals nu ook zijn de kids twee weken bij hem...en al een volle week weg ...en hij heeft ze niet 1 keer laten bellen en als ik bel gaat ie de telefoon uitzetten....
ik weet voor mezelf gelukkig dat ik een goeie moeder ben en mijn kids zijn ook altijd weer blij dat ze thuis zijn...

tja dat is mijn verhaal.....
en kan niet afw8 tot ze weer thuis komen

tjsa, beter zouden jullie eens ff met jullie botte harses nadenken met wie je trouwt

Tegenwoordig word er maar te pas en te onpas getrouwt met jan en alleman en eeen jaar later maar weer scheiden, en och, die kids, mja, dat komt wel goed.

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:16 schreef -Xerxes- het volgende:
tjsa, beter zouden jullie eens ff met jullie botte harses nadenken met wie je trouwt

Tegenwoordig word er maar te pas en te onpas getrouwt met jan en alleman en eeen jaar later maar weer scheiden, en och, die kids, mja, dat komt wel goed.

Tja dat is hier de discussie niet. En trouwens, ik denk dat men er gerust goed over nadenkt hoor voordat er getrouwd wordt en je kinderen krijgt. En soms lopen relaties nu eenmaal stuk, heel jammer maar het gebeurd gewoon.

ik denk dat hij ondanks alles zijn best wel doet met de kids.....tenminste ik hoop het....mijn oudste heeft zoveel meegemaakt dat hij soms bang is om dingen te vertellen en ik weet dat de vader hem ook verbied dingen te zegge hier in huis over daar.....en dan zeg ik ook tegen mijn oudste dat het verder geen probleem is maar als hij wel wil zeggen hij altijd bij me kan komen en ik ook verder mijn mond zal houden tegen over zijn vader....dus dat ie weet dat ik hem niet ga verraden snap je??

ik zou soms willen dat hij niet goed voor ze is...dan kan ik mijn kids bij hem weghouden..( is niet verkeerd bedoeld ofzo hoor ) of dat hij gewoon op een dag niet meer komt opdagen.....ik weet is voor de kids heel erg want ze hebben een vader nodig tuurlijk...en vooral jongens...maar hij heeft mij lichamelijk en geestelijk zoveel aangedaan dat ik egt walg van hem...letterlijk en figuurlijk....

ik heb nu ook een besluit genomen om met mijn oudste in een soort van therapie te gaan ...dat hij loskomt en meer gaat vertellen....ik denk dat het geen kwaad kan...en alleen maar voordelen opleverd voor hem als ie ouder word....

wil nog ff zeggen dat ik je topic heel goed vind....mensen hebben vaak meteen oordelen over egtscheidingen enzo snap je?

Ik ben nu ruim 4 jaar gescheiden, was bijna 16 jaar getrouwd en mijn zoon is nu 13.
De eerste anderhalf jaar na de scheiding leek het wel goed te gaan. We deden veel dingen samen, mijn zoon was vaak bij zijn vader (hij woont 3 straten verderop) en eigenlijk leken we wel vrienden.
Ik kon geen werk vinden en zat in de bijstand. Een echte alimentatieregeling hadden we niet, omdat alles dan toch naar de sociale dienst zou gaan. Maar ik redde het op een gegeven moment niet meer en wilde meer geld van hem. Hij kocht niets voor zijn zoon en ook de andere kosten (ziekenfonds, schoolkosten enz) waren voor mij. Bovendien was mijn uitkering gekort omdat ik geen volledig eenoudergezin was. Zoon was te vaak bij zijn vader volgens de soos. Hij was daar iets minder dan 50% van de tijd. En vanaf dat moment is het bergafwaarts gegaan tussen ons.
In de tussentijd ging het ook steeds slechter tussen vader en zoon (was al tijdens huwelijk geen goede relatie) en zoon wilde steeds minder vaak naar zijn vader. Nu is hij 13 en heeft hij gezegd dat hij helemaal niet meer naar zijn vader wil. Sinds eind april is hij dan ook niet meer geweest.
Mijn contacten met mijn ex lopen nu via mijn advocaat en mijn zoon heeft helemaal geen contact meer, behalve als hij wat spullen nodig heeft die nog steeds bij zijn vader staan..

-- toevoeging --

ik werk en leer nu en zit sinds ruim 2 jaar niet meer in de bijstand, maar verdien nu minimumloon (32 uur in de week betaald). ik ben trots op wat ik bereikt heb in die jaren, maar de verbroken relatie tussen vader en zoon doet me zeer....

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:21 schreef Karin het volgende:

[..]

Tja dat is hier de discussie niet. En trouwens, ik denk dat men er gerust goed over nadenkt hoor voordat er getrouwd wordt en je kinderen krijgt. En soms lopen relaties nu eenmaal stuk, heel jammer maar het gebeurd gewoon.

Tuurlijk, als je eenmaal getrouwt bent en kids hebt dan gaan de handjes ineens los zitten.
Schei toch uit

Anyway, ik ben weer weg, veel plezier met dit topic

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:22 schreef -Xerxes- het volgende:

[..]

Tuurlijk, als je eenmaal getrouwt bent en kids hebt dan gaan de handjes ineens los zitten.
Schei toch uit

Anyway, ik ben weer weg, veel plezier met dit topic

Ten eerste is dit niet het onderwerp van dit topic, ten tweede kun en mag je niet oordelen over een situatie als je die niet volledig kent.

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:25 schreef Pleun het volgende:

[..]

Ten eerste is dit niet het onderwerp van dit topic, ten tweede kun en mag je niet oordelen over een situatie als je die niet volledig kent.

pcies dat bedoel ik dus met mensen die meteen oordelen over het scheiden en uit elkaar gaan.....tuulk het is shit voor de kids ...dat ontken ik zeker niet....maar soms is het voor de kids ook beter.....

Even ter verduidelijk:

Ik bedoelde in het algemeen, niet specifiek hier iemand ofzo.

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:28 schreef weirdmiss het volgende:

[..]

pcies dat bedoel ik dus met mensen die meteen oordelen over het scheiden en uit elkaar gaan.....tuulk het is shit voor de kids ...dat ontken ik zeker niet....maar soms is het voor de kids ook beter.....

In mijn geval is het voor mijn zoon zeker beter geweest.

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:29 schreef Pleun het volgende:

[..]



In mijn geval is het voor mijn zoon zeker beter geweest.

ik ben blij voor jou en je zoon dat het zeker beter is......ik merk aan mijn zoons dat ze rustiger zijn geworden en vrolijker.....en we gaan ons best doen voor onze kids dat ze het nog beter krijgen...toch en daar gaan wij allemaal voor.....

het doet goed om zo open te kunnen zijn...tenminste mij wel....het lucht op ook...

Dit is en blijft altijd het probleem, man/vrouw gaat trouwen (samenwonen)
Komen kindjes alles leuk en aardig maar dan!
Er komen tegenslagen of Karakter veranderingen waardoor men besluit uit elkaar te gaan.
Op zich is daar niets mis mee als bijde dit in overleg willen.
Dan kan men ook een omgangs regeling afspreken die voor BIJDE aannemelijk is.
De meeste problemen onstaan uit wraak of afgunst en niet te vergeten als een van de partners een ander vindt die de Kids helemaal niet ziet zitten maar denkt van als ik eenmaal binnen ben verander ik dat wel.
Wat ik wel duidelijk wil stellen is dat de man/vrouw die zijn kids mishandelt op wat voor manier ook buiten elke boot valt.
Zelf ben ik al 35 jr getrouwd en heb 3 kids(32 jr en ouder) en heb ook diverse problemen gehad ,maar wij zijn er altijd (gelukkig) samen uit gekomen .
Dit ook door danzij mijn vrouw, maar alleen mijn vrouw is niet waar want ook ik moest er aan meewerken.

jammer genoeg is er altijd iemand van de beide partijen die alles tegen werkt.....alleen voor de kids al heb ik zo veel mogelijk mij stil gehouden omdat ik deze ruzie's en ellende de kids wil besparen....en achteraf was dit inderdaad een juiste beslissing van mij.....zo zien zij ook wie er altijd problemen aan het maken is en trekken zij later zelf hun oordeel.....ik hoop dat ik het goed zeg zo en niet dat er verkeerde conclusies getrokken worden nu

goh heerlijke topic dit voor vrijgezelle mannen :-)

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:43 schreef weirdmiss het volgende:
jammer genoeg is er altijd iemand van de beide partijen die alles tegen werkt.....alleen voor de kids al heb ik zo veel mogelijk mij stil gehouden omdat ik deze ruzie's en ellende de kids wil besparen....en achteraf was dit inderdaad een juiste beslissing van mij.....zo zien zij ook wie er altijd problemen aan het maken is en trekken zij later zelf hun oordeel.....ik hoop dat ik het goed zeg zo en niet dat er verkeerde conclusies getrokken worden nu

De kinderen moet je er zowiezo buiten laten wat er tussen jullie afspeeld of gespeeld heeft, dat komt later wel als ze volwassen zijn.
Maar ergens proef ik toch het verwijt van Hij, en dat geef je toch ongemerkt door aan de kinderen.

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:43 schreef weirdmiss het volgende:
jammer genoeg is er altijd iemand van de beide partijen die alles tegen werkt.....alleen voor de kids al heb ik zo veel mogelijk mij stil gehouden omdat ik deze ruzie's en ellende de kids wil besparen....en achteraf was dit inderdaad een juiste beslissing van mij.....zo zien zij ook wie er altijd problemen aan het maken is en trekken zij later zelf hun oordeel.....ik hoop dat ik het goed zeg zo en niet dat er verkeerde conclusies getrokken worden nu

Natuurlijk moet je niet terug gaan gooien met de modder die jij over je heen krijgt. Maar door helemaal niets te zeggen leer je ze neit alleen waar de modder vandaan komt, maar leer je ze ook dat jij niet voor jezelf opkomt. En dat vind ikzelf heel belangrijk.
Mijn zoon moet zien dat ik niet over me laat lopen, dat ik mijn eigen boontjes kan doppen. Zo leert hij hoe hij dat ook kan doen.

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:54 schreef Pleun het volgende:

[..]

Natuurlijk moet je niet terug gaan gooien met de modder die jij over je heen krijgt. Maar door helemaal niets te zeggen leer je ze neit alleen waar de modder vandaan komt, maar leer je ze ook dat jij niet voor jezelf opkomt. En dat vind ikzelf heel belangrijk.
Mijn zoon moet zien dat ik niet over me laat lopen, dat ik mijn eigen boontjes kan doppen. Zo leert hij hoe hij dat ook kan doen.

klopt ...heb je helemaal gelijk aan.....gelukkig weten ze dat ik best een sterke moeder ben....tuurlijk ik zeg ook wel eens wat terug tegen hem als ie weer begint....maar denk wel dat ik met bepaalde dingen beter stil kan zijn....het heeft totaal geen nut om dan iets te zeggen omdat ik weet dat ie het erger gaat maken...en het gebeurd altijd als ie de kids gaat halen .....

maar ja het is en het blijft moeilijk....soms zeg je teveel en soms weer te weinig....

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:59 schreef weirdmiss het volgende:

[..]

klopt ...heb je helemaal gelijk aan.....gelukkig weten ze dat ik best een sterke moeder ben....tuurlijk ik zeg ook wel eens wat terug tegen hem als ie weer begint....maar denk wel dat ik met bepaalde dingen beter stil kan zijn....het heeft totaal geen nut om dan iets te zeggen omdat ik weet dat ie het erger gaat maken...en het gebeurd altijd als ie de kids gaat halen .....

maar ja het is en het blijft moeilijk....soms zeg je teveel en soms weer te weinig....

Meid, ik heb er een sport van gemaakt: Hem zo netjes mogelijk op zijn plaats zetten.
In het begin was dat erg moeilijk, maar het lukt me nu vrijwel altijd.

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:54 schreef Pleun het volgende:

[..]

Natuurlijk moet je niet terug gaan gooien met de modder die jij over je heen krijgt. Maar door helemaal niets te zeggen leer je ze neit alleen waar de modder vandaan komt, maar leer je ze ook dat jij niet voor jezelf opkomt. En dat vind ikzelf heel belangrijk.
Mijn zoon moet zien dat ik niet over me laat lopen, dat ik mijn eigen boontjes kan doppen. Zo leert hij hoe hij dat ook kan doen.

Met de stelling van hij moet zien hoe ik mijn eigen boontjes dop kom je niet ver, hij zal dat ervaren als ik trouw dan zal mij dat niet gebeuren dus (zweep erover)???

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 12:05 schreef hwt het volgende:

[..]

Met de stelling van hij moet zien hoe ik mijn eigen boontjes dop kom je niet ver, hij zal dat ervaren als ik trouw dan zal mij dat niet gebeuren dus (zweep erover)???

Hier zie ik even geen verband in, misschien kun je dat verder uitleggen?
Hoe kom je van 'voor jezelf opkomen' tot 'zweep erover'?

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:30 schreef MarMar het volgende:

[..]

beste xer, hoe oud ben jij?

Wat heb jij met leeftijden?

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 12:21 schreef Pleun het volgende:

[..]

Hier zie ik even geen verband in, misschien kun je dat verder uitleggen?
Hoe kom je van 'voor jezelf opkomen' tot 'zweep erover'?

Wat ik bedoel te zeggen is dat jij alleen de negatieve dingen verteld aan je zoon , zodat hij later denkt van er is nooit wat goed aan een man.
En dat is wat je moet voorkomen want niet iedereen is gelijk.

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 12:35 schreef hwt het volgende:

[..]

Wat ik bedoel te zeggen is dat jij alleen de negatieve dingen verteld aan je zoon , zodat hij later denkt van er is nooit wat goed aan een man.
En dat is wat je moet voorkomen want niet iedereen is gelijk.

Niet oordelen voor je de hele situatie kent.

Ik vertel vrijwel niets over de ellende tussen mij en mijn ex. Dat zijn mijn problemen en niet de zijne.
Hij weet dat het contact nu via advocaten verloopt, maar hij weet ook dat ik mijn ex bel om te vragen wanneer het uitkomt dat hij (zoon) samen met mij wat spullen kan komen ophalen. En ja, hij weet dan ook dat mijn ex daar moeilijk over doet, zegt dat ie terug zal bellen en dat vervolgens niet doet enz enz enz. Maar van mij zal hij nauwelijks iets slechts over zijn vader te horen krijgen.

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 12:45 schreef MarMar het volgende:

maar ik denk ook, dat als iedereen na een scheiding het belang van hun kinderen voorop zou stellen, er een bult minder exxengezeik zou zijn.

Toen ik weg ging bij mijn ex was mijn dochter 1,5. Ik ben altijd degene geweest die achter zijn kont aan gezeten heeft kwa omgang met zijn dochter. Het contact tussen hun is goed en tussen hem en mij ook. Willen we een weekend ruilen (zoals dit weekend) dan is dat geen probleem. Zijn er problemen met haar dan praten we erover. Ik vind een goede houding tegen over de vader van het kind erg belangrijk en kan me ook erg kwaad maken om de moeders of vaders die de andere partij zwart maken of het moeilijk maken om hun kind te zien.

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:22 schreef -Xerxes- het volgende:

[..]

Tuurlijk, als je eenmaal getrouwt bent en kids hebt dan gaan de handjes ineens los zitten.
Schei toch uit

Anyway, ik ben weer weg, veel plezier met dit topic

Ja hoor, dat komt voor, dat mensen pas na het huwelijk hun ware aard laten zien. En om even terug te komen op vroegah.... ook toen waren er gelukkige en ongelukkige huwelijken, het verschil is alleen dat je vroeger als vrouw zijnde geen kant op kon, denk aan de 'schande' en het gebrek aan bijstand en andere voorzieningen. Bovendien was zo'n vrouw met een beetje pech ook haar kinderen kwijt dan...

Mijn oudste twee kinderen zijn ook van een andere vader waarmee ik getrouwd geweest ben. Hoewel ik blij ben dat ik van die man af ben, kan ik nog goed met hem overweg, v.w.b. de kinderen. We hebben beiden een nieuwe relatie en dat gaat onderling ook prima.

In september is Chinook jarig, en ze krijgt dan een nieuwe fiets, van mijn ex en zijn vriendin, mijn vriend en mij samen. Dat moet kunnen vind ik.

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:22 schreef -Xerxes- het volgende:

[..]

Tuurlijk, als je eenmaal getrouwt bent en kids hebt dan gaan de handjes ineens los zitten.
Schei toch uit

Anyway, ik ben weer weg, veel plezier met dit topic

dat kan wel degelijk ja, helaas ik kan me helaas nog als de dag van gisteren herinneren dat de ex van mijn moeder het eerste jaar een geweldige vriend cq vader was, en daarna was het 1 grote hel met losse handjes (bij me moeder en mij) en alcoholist gebeuren en al
dankzij hem heeft mijn moeder hele ellendige jaren meegemaakt, en ik niet zon fijne jeugd als dat je zou moeten hebben.
mensen die zeggen dat dat niet kan hebben het zelf niet meegemaakt gok ik zo, en ik wens je het natuurlijk ook niet toe!

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 14:18 schreef MarMar het volgende:
mensen die zulke dingen niet hebben meegemaakt kunnen zich niet voorstellen hoe het kan gebeuren...

maar even wat anders..

fijn om te lezen dat er meer mensen zijn die toch goed met hun ex overweg kunnen omwillen van de kids... ik hoor zovaak echt verbaasde reacties als ik vertel hoe mijn ex en ik met elkaar omgaan.. dat ik er soms een beetje somber van wordt als ik aan die kids denk van sommige andere gescheiden stellen

Wij hebben ons vanaf het moment dat ik van mijn ex wilde scheiden meteen voorgenomen dat we geen tuinpadschuivertjes gaan worden. Dus, geen kinderen via het tuinhekje met een tasje naar de voordeur schuiven. Maar gewoon aanbellen, kopje koffie enz.
In het begin, toen we beiden geen nieuwe relatie hadden nog, kwam hij ook de feestdagen bij ons vieren en at hij regelmatig een hapje mee.

Toen ik bij hem weg ging heeft hij mijn hele nieuwe huis staan behangen en schilderen en voorzien van alle gemakken (koffiezetter, koelkast, stofzuiger enz.), want hij wilde dat ik het goed zou hebben met de kinderen. Later kreeg ik een gloednieuwe PC van hem, handig voor de kids en hij had het geld toch (ik niet).

Dat soort dingen hoor je inderdaad niet vaak nee

Heerlijk om te horen dat ik niet de enige ben die dus goed met de vader van de kids omgaat. Ik weet me nog een zaterdagmorgen hier te herinneren dat mijn vriend bezig was met netwerk te maken en dat lukte niet. Allebei zitten ze in de pjoeter gebeuren en zodoende werd het kopje koffie achter de comp gezet en zaten beide heren net zolang te vogelen tot het netwerk het deed. En dat dat Djen goed doet was ook te zien.
Ook zoiets dat mijn moeder hem nog altijd een kaart stuurt met verjaardagen en feestdagen, vind ik heel normaal. Het is en blijft de vader van haar kleindochter dus hij houd ook een band met haar en eens in de zoveel tijd logeert Djen bij mijn ouders en gaat hij haar daar op halen, dan kletsen ze ff bij en ma heeft weer mooie bloemen staan

quote:

Op zaterdag 7 augustus 2004 11:16 schreef -Xerxes- het volgende:
tjsa, beter zouden jullie eens ff met jullie botte harses nadenken met wie je trouwt

Tegenwoordig word er maar te pas en te onpas getrouwt met jan en alleman en eeen jaar later maar weer scheiden, en och, die kids, mja, dat komt wel goed.

Wat een verfijnde opmerking nu weer...
hehe

Is toch heerlijk als die spanning weg is?
Om nog maar ff een voorbeeld te noemen:
Donderdag a.s. heb ik een ks en dat weekend erna is mijn dochter bij haar vader, hij komt haar terug brengen in het ziekenhuis zodat hij ff kan spieken bij die kleine

Een voorbeeld waarom het tussen mij en mijn ex niet gaat:

Gisteren kreeg ik een mail van hem:

"Vorig jaar augustus hebben wij de afspraak gemaakt dat ik iedere maand 75 euro extra zou overmaken voor de extra kosten die Iederwijs met zich mee bracht. Ondanks dat ik het niet eens was met deze school vond dat deze opleiding een kans moest krijgen. Aangezien Iederwijs nu niet meer bestaat zal ik vanaf heden deze 75 euro weer van het bedrag aftrekken."

Nou moet je weten dat het hier puur om geld draait. Hij heeft genoeg, ik heb veel minder. De kosten van mijn zoon zijn volledig voor mij. Hij doet buiten de alimentatie niets. Iederwijs was een keus waar hij het wel mee eens was, alleen nu komt het hem beter uit om te zeggen dat het niet zo was. De kosten voor iederwijs waren voor mij 275 euro per maand, waarvan hij dus 75 euro betaalde.
Iederwijs stopte idd, hij vergeet alleen dat zoon naar een andere school moet die ook veel geld kost. Minder dan iederwijs, maar toch...
Dat wordt dus weer een afspraak maken met de advocaat....

Goed

Hij is nu hier zelfs
In het begin, net na het uitelkaar gaan,w as het even stroef, maar da's logisch, als de beslissing bij 1 vd 2 lag.

Maar nu is het gewoon een vriend, met een extra * omdat het de vader van mijn, onze kids is
Het is nog steeds de belangrijkste man in mijn leven, in die zin, dat als hem wat zou overkomen, god verhoede, mijn kids ontroostbaar zouden zijn.
Dus is zijn welbeing voor mij belangrijker dan die van welke man dan ook.