ONZ Onzin voor je leven!
Vrolijkheid troef in dit lieve forum vol humor.
De laatste bevindingen
Er waren zoals we dachten te weten
twee werelden; de echte en die andere
dit onderscheid is onlangs bij nader onderzoek
een overbodige illusie gebleken:
deskundigen hebben in menselijke hersenen gezocht
en geen verschillen gehoord of gezien
integendeel, wat zij vonden
was met geen pen te beschrijven,
zo ongelooflijk eenvoudig zo mooi
zij noteerden:
"De nacht viel in de ramen van ons instituut,
maanlicht streek over de jonge borsten
van onze vrouwelijke proef persoon
en ja, de door haar hersencellen aangedreven
apparaten zuchtten en in onze microscopen zagen we
in haar moleculen melkwegen van verlangen.
Wij zoeken nog koortsachtig naar formules'.
Rutger Kopland
[ Bericht 1% gewijzigd door onkjoe op 16-07-2004 21:12:09 ]
Er waren zoals we dachten te weten
twee werelden; de echte en die andere
dit onderscheid is onlangs bij nader onderzoek
een overbodige illusie gebleken:
deskundigen hebben in menselijke hersenen gezocht
en geen verschillen gehoord of gezien
integendeel, wat zij vonden
was met geen pen te beschrijven,
zo ongelooflijk eenvoudig zo mooi
zij noteerden:
"De nacht viel in de ramen van ons instituut,
maanlicht streek over de jonge borsten
van onze vrouwelijke proef persoon
en ja, de door haar hersencellen aangedreven
apparaten zuchtten en in onze microscopen zagen we
in haar moleculen melkwegen van verlangen.
Wij zoeken nog koortsachtig naar formules'.
Rutger Kopland
[ Bericht 1% gewijzigd door onkjoe op 16-07-2004 21:12:09 ]
Dit is een geweldig topic. Een oase in de bagger die onzin tegenwoordig is.
Ik mis alleen PingPong die deze reeks ooit heeft gestart.
Waar ben je jongen ?
Ik mis alleen PingPong die deze reeks ooit heeft gestart.
Waar ben je jongen ?
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Helemaal mee eens
Een verademing in een wereld van onzinnigheden
Laten we dit topic voor PingPong in ere houden.
Een verademing in een wereld van onzinnigheden
Laten we dit topic voor PingPong in ere houden.
Je ziet niet wat je ziet. Lempicka.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Kleine Ballade
Voor Lucebert
Ik loop maar in mijzelf
verzonken met mijzelf
de wegen zijn van glas
de hemel is van ijzer
Ik weet niet wie ik ben
ik weet niet wie ik was
ik loop alleen maar men
wordt nooit van iets iets wijzer.
Er hangt een mist van licht
ik loop met mijn gezicht
mijn kleren en mijn huid
het leven in en uit.
Hans Andreus.
[ Bericht 31% gewijzigd door onkjoe op 17-07-2004 13:56:03 ]
Voor Lucebert
Ik loop maar in mijzelf
verzonken met mijzelf
de wegen zijn van glas
de hemel is van ijzer
Ik weet niet wie ik ben
ik weet niet wie ik was
ik loop alleen maar men
wordt nooit van iets iets wijzer.
Er hangt een mist van licht
ik loop met mijn gezicht
mijn kleren en mijn huid
het leven in en uit.
Hans Andreus.
[ Bericht 31% gewijzigd door onkjoe op 17-07-2004 13:56:03 ]
Even wat tegenwicht aan al dat gerijn:
Monet
Monet
Clowns to the left of me, jokers to the right, here I am, stuck in the middle with you.
What a day for a daydream.
What a day for a daydream.
TERUGKEER
We liepen door het late land. De bomen
geurden bedwelmend en de zomerlucht was zwaar.
Duister schoof over vers gemaaide klaver.
De wind kwam als een warm en tastbaar aaien
onder de hemel, spiegelend in een meer
op blauwgroen fond zijn ambergele wolkenvlokken.
Er klonk vreemde muziek, die ik vergat.
We zagen achter wijde velden spitse torens,
gerezen aan de duistere einderboog
tegen het stil verschilferd koepelparelmoer.
Er was gefluister en gegiechel langs de wegen
en bladerschaduw als een lokkend grottenhol.
Terugkeer. Dit nooit kunnen verwoorden:
terugkeer door de zomeravond, naar huis,
maar niet mijn huis, het onvolmaakte.
Dit was nóóit samen, altijd heel alleen,
de lucht moest warmer zijn dan bloed,
het licht heel rood verguld, de geuren
bijna verstikkend zwaar. Een ander paar
moest ergens dwalen, een veel gelukkiger
en mooier paar, en een jonge landman zong
of oefende in een tuin op een trombone.
En nooit heb ik dat huis bereikt, maar soms
in dromen ben ik nog op weg daarheen.
Hans Warren, Verzamelde Gedichten. (Amsterdam: Bert Bakker, 2002).
We liepen door het late land. De bomen
geurden bedwelmend en de zomerlucht was zwaar.
Duister schoof over vers gemaaide klaver.
De wind kwam als een warm en tastbaar aaien
onder de hemel, spiegelend in een meer
op blauwgroen fond zijn ambergele wolkenvlokken.
Er klonk vreemde muziek, die ik vergat.
We zagen achter wijde velden spitse torens,
gerezen aan de duistere einderboog
tegen het stil verschilferd koepelparelmoer.
Er was gefluister en gegiechel langs de wegen
en bladerschaduw als een lokkend grottenhol.
Terugkeer. Dit nooit kunnen verwoorden:
terugkeer door de zomeravond, naar huis,
maar niet mijn huis, het onvolmaakte.
Dit was nóóit samen, altijd heel alleen,
de lucht moest warmer zijn dan bloed,
het licht heel rood verguld, de geuren
bijna verstikkend zwaar. Een ander paar
moest ergens dwalen, een veel gelukkiger
en mooier paar, en een jonge landman zong
of oefende in een tuin op een trombone.
En nooit heb ik dat huis bereikt, maar soms
in dromen ben ik nog op weg daarheen.
Hans Warren, Verzamelde Gedichten. (Amsterdam: Bert Bakker, 2002).
Clowns to the left of me, jokers to the right, here I am, stuck in the middle with you.
What a day for a daydream.
What a day for a daydream.
Ter geruststelling
Schrik niet
als je iemand hoort praten
tegen bomen
in het park
schrik niet
als je twee doden ziet lopen
innig met elkaar
verarmd
schrik niet
als je je hart voelt kloppen
van wanneer, waarom,
hoe lang
schrik niet
als je ooit mocht lezen
wat je altijd
had gedacht:
er is niet in je hoofd gekeken.
Anton Heyboer en Ingmar Heytze
erm post was al ge-edit naar iets serieus hoor
this is my life
its not what it was before
all these feelings i've shared
and these are my dreams
that i'd never lived before
somebody shake me
cuz i
i must be sleeping
now that we're here,
it's so far away
all the struggle we thought was in vain
all in the mistakes,
one life contained
they all finally start to go away
now that we're here its so far away
and i feel like i can face the day i can forgive
and i'm not ashambed to be the person that i am today
these are my words
that i've never said before
i think i'm doing okay
and this is the smile
that i've never shown before
somebody shake me cuz i
i must be sleeping
i'm so afraid of waking
please don't shake me
afraid of waking
please don't shake me
this is my life
its not what it was before
all these feelings i've shared
and these are my dreams
that i'd never lived before
somebody shake me
cuz i
i must be sleeping
now that we're here,
it's so far away
all the struggle we thought was in vain
all in the mistakes,
one life contained
they all finally start to go away
now that we're here its so far away
and i feel like i can face the day i can forgive
and i'm not ashambed to be the person that i am today
these are my words
that i've never said before
i think i'm doing okay
and this is the smile
that i've never shown before
somebody shake me cuz i
i must be sleeping
i'm so afraid of waking
please don't shake me
afraid of waking
please don't shake me
Old and Wise - Alan Parsons Project
As far as my eyes can see
There are shadows approaching me
And to those I left behind
I wanted you to know
You've always shared my deepest thoughts
You follow where I go
And oh... when I'm old and wise
Bitter words mean little to me
Autumn winds will blow right through me
And someday in the mist of time
When they asked me if I knew you
I'd smile and say you were a friend of mine
And the sadness would be lifted from my eyes
Oh when I'm old and wise
As far as my eyes can see
There are shadows surrounding me
And to those I leave behind
I want you all to know
You've always shared my darkest hours
I'll miss you when I go
And oh... when I'm old and wise
Heavy words that tossed and blew me
Like autumn winds that will blow right through me
And someday in the mist of time
When they ask you if you knew me
Remember that you were a frined of mine
As the final curtain falls before my eyes
Oh when I'm old and wise
As far as my eyes can see
As far as my eyes can see
There are shadows approaching me
And to those I left behind
I wanted you to know
You've always shared my deepest thoughts
You follow where I go
And oh... when I'm old and wise
Bitter words mean little to me
Autumn winds will blow right through me
And someday in the mist of time
When they asked me if I knew you
I'd smile and say you were a friend of mine
And the sadness would be lifted from my eyes
Oh when I'm old and wise
As far as my eyes can see
There are shadows surrounding me
And to those I leave behind
I want you all to know
You've always shared my darkest hours
I'll miss you when I go
And oh... when I'm old and wise
Heavy words that tossed and blew me
Like autumn winds that will blow right through me
And someday in the mist of time
When they ask you if you knew me
Remember that you were a frined of mine
As the final curtain falls before my eyes
Oh when I'm old and wise
As far as my eyes can see
Mooie nostalgie:
David de kabouter
[ Bericht 14% gewijzigd door Razzerr op 20-07-2004 01:05:43 ]
David de kabouter
[ Bericht 14% gewijzigd door Razzerr op 20-07-2004 01:05:43 ]
Maw: het zal wel 2006 worden...
quote:Welkom PingPong, je laatste bezoek was op 22-04-2004 @ 22:11
Estoy aquí. Mooi topic!quote:Op vrijdag 16 juli 2004 21:46 schreef tong80 het volgende:
Dit is een geweldig topic. Een oase in de bagger die onzin tegenwoordig is.
Ik mis alleen PingPong die deze reeks ooit heeft gestart.
Waar ben je jongen ?
Dank voor het openen, ik ben erg nalatig geweest. Ik geloof dat de opzet van dit topic (sinds 18 juni 2001!) zo onderhand wel luid en duidelijk is. Blijf er iets moois van maken, dan komt alles goed.quote:Op vrijdag 16 juli 2004 21:51 schreef onkjoe het volgende:
Helemaal mee eens
Een verademing in een wereld van onzinnigheden
Laten we dit topic voor PingPong in ere houden.
Even voor de administratie:
Maak hier een mooi topic van
Maak hier een mooi topic van (deel 2)
Maak hier een mooi topic van (deel 3)
Voor al uw moois.
Mijn bijdrage is gewijd aan iemand die ik al 2 weken heel erg mis:
quote:Pantani
Een purperen hemel
Geel zijn de wegen
Ik ben de bezem
Wie zal ik vegen
Groter dan god
Nooit zal ik buigen
Langs de kant van de weg
Staat de duivel te juichen
Allez Pantani!
Slik dit poeder
't Is geen voet van een col
't zijn de borsten
Van uw moeder
Drink de bergen voeten dansen
Zelfde ronde nieuwe kansen
Herman Brood op een fiets
Tour de France Junkie
Fietsen is niets
Fietsen is Funkie
Berg na berg
met een vinger in de neus
Vanaf heden luidt de leus
De bergen vallen mee
Rij de Tour op LSD
L'Epo C'est Moi
Verdoemd tot het niets
Vliegende Hollander
Spook op een fiets
Een Ghostdance
Op de pedalen
In het donker
Zullen we stralen
Allez Pantani!
Snuif dit poeder
't Is geen voet van een col
't Zijn de dijen van uw moeder
De fiets digitaal
De mens analoog
En mochten we vallen
Dan is het omhoog
Herman Brood op een fiets
Tour de France Junkie
Fietsen is niets
Fietsen is Funkie
Berg na berg
Met een vinger in de neus
Vanaf heden luidt de leus
De bergen vallen mee
Rij de Tour op LSD
Arc de Triomphe
Champs Elysées
Trip de France
Legalisé
Ik fiets ik besta
Het podium blank
Obelix de val
En een ketel toverdrank
Krang
Geluk ermee, armzalige resultaatboeren.
Pingpong, ik weet nu even niets moois,
maar ik ben blij je weer te zien posten in je eigen mooie topic.
Nou ja, dit is wel mooi
Przed nami droga która znamy, która sami wybieramy!
maar ik ben blij je weer te zien posten in je eigen mooie topic.
Nou ja, dit is wel mooi
Przed nami droga która znamy, która sami wybieramy!
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
wb ppquote:Dank voor het openen, ik ben erg nalatig geweest. Ik geloof dat de opzet van dit topic (sinds 18 juni 2001!) zo onderhand wel luid en duidelijk is. Blijf er iets moois van maken, dan komt alles goed.
Afwezigheid
Zoals rozen openen, je ziet het niet,
een roos is een roos is, is plotseling weten:
wat werd gezegd zegt zich weer, missen
is veelvoud, blijft opengaan in het nu
en je begrijpt niet hoe. Je ligt in het hart
en je wacht en niets zoekt je, niets
slaapt je naar het licht, blijft zich ontvouwen
terwijl het valt in zichzelf.
Esther Jansma
A poem on the underground wall
Paul Simon.
The last train is nearly due,
The underground is closing soon,
And in the dark deserted station,
Restless in anticipation,
A man waits in the shadows.
His restless eyes leap and scratch,
At all that they can touch or catch,
And hidden deep within his pocket,
Safe within it’s silent socket,
He holds a colored crayon.
Now from the tunnel’s stony womb,
The carriage rides to meet the groom,
And opens wide and welcome doors,
But he hesitates, then withdraws
Deeper in the shadows.
And the train is gone suddenly
On wheels clicking silently
Like a gently tapping litany,
And he holds his crayon rosary
Tighter in his hand.
Now from his pocket quick he flashes,
The crayon on the wall he slashes,
Deep upon the advertising,
A single worded poem comprised
Of four letters.
And his heart is laughing, screaming, pounding
The poem across the tracks rebounding
Shadowed by the exit light
His legs take their ascending flight
To seek the breast of darkness and be suckled by the night.
Paul Simon.
The last train is nearly due,
The underground is closing soon,
And in the dark deserted station,
Restless in anticipation,
A man waits in the shadows.
His restless eyes leap and scratch,
At all that they can touch or catch,
And hidden deep within his pocket,
Safe within it’s silent socket,
He holds a colored crayon.
Now from the tunnel’s stony womb,
The carriage rides to meet the groom,
And opens wide and welcome doors,
But he hesitates, then withdraws
Deeper in the shadows.
And the train is gone suddenly
On wheels clicking silently
Like a gently tapping litany,
And he holds his crayon rosary
Tighter in his hand.
Now from his pocket quick he flashes,
The crayon on the wall he slashes,
Deep upon the advertising,
A single worded poem comprised
Of four letters.
And his heart is laughing, screaming, pounding
The poem across the tracks rebounding
Shadowed by the exit light
His legs take their ascending flight
To seek the breast of darkness and be suckled by the night.
Jean-Michel Basquiat
Clowns to the left of me, jokers to the right, here I am, stuck in the middle with you.
What a day for a daydream.
What a day for a daydream.
Lieverd
Lieverd moet naar zijn kamer gaan.
Moeder wil even ernstig praten
met het bezoek, met de deuren dicht,
met lieverd uit de weg. Lieverd
klimt de trap voor de helft op
en dan af, sluipt naar het sleutelgat -
ik mag alles weten van mezelf, maar
wat is ongeoorloofd schoolverzuim?
Wat zijn concentratiestoornissen? -
Op tenen sluipt lieverd naar boven
Lieverd zoekt in mams slaapkamer wel
naar een geheim dat hij begrijpt.
Ted van Lieshout
Lieverd moet naar zijn kamer gaan.
Moeder wil even ernstig praten
met het bezoek, met de deuren dicht,
met lieverd uit de weg. Lieverd
klimt de trap voor de helft op
en dan af, sluipt naar het sleutelgat -
ik mag alles weten van mezelf, maar
wat is ongeoorloofd schoolverzuim?
Wat zijn concentratiestoornissen? -
Op tenen sluipt lieverd naar boven
Lieverd zoekt in mams slaapkamer wel
naar een geheim dat hij begrijpt.
Ted van Lieshout
een kloddertje roze hieeeeeeeeeeer...........
People who think they know it all annoy those of us who do
Nog een paar mooie wolken...
"Het is oorlog, bedankt Vannoppen, bedankt Van der Linden. Dit is het laatste dat ik voor de Belgische ploeg gedaan heb. Ze kunnen allemaal de boom in."
Improv: Rich Tapestry of Life
Improv: Rich Tapestry of Life
IN HET BOS
Wie toch wijken in de eiken,
immer wijken als wij kijken?
Wie verschuilen zich als uilen
In hun zwarte bomenhart?
Zou ik dromen dat mijn lome
voetstap gladde schedelkap
boven hoge wenkbrauwbogen
nog geen tel te vroeg verjoeg?
Ruisen koel door bomenhuizen
hun gewaden? Nauw verraden
blâren met trage gebaren
een bewegen, zó verzwegen
dat pas als 't verdwenen was
ik met zekerheid en spijt
wist dat wat ik had gegist
had bestaan en was gegaan.
Katja Bruning
Mir ist so wunderbar
Marzelline:
Mir ist so wunderbar,
es engt das Herz mir ein;
er liebt mich, es ist klar,
ich werde glücklich, glücklich sein.
Leonore:
Wie gross ist die Gefahr!
wie schwach der Hoffnung Schein!
Sie liebt mich, es ist klar,
oh, namen-, namenlose Pein!
Rocco:
Sie liebt ihn, es ist klar,
ja, Mädchen, er wird dein!
Ein gutes, junges Paar,
sie werden glücklich, glücklich sein!
Jaquino:
Mir sträubt sich schon das Haar,
der Vater willigt ein;
mir wird so wunderbar,
mir fällt kein Mittel ein.
(uit: Fidelio, van Beethoven).
( !, !, !, !. ).
Marzelline:
Mir ist so wunderbar,
es engt das Herz mir ein;
er liebt mich, es ist klar,
ich werde glücklich, glücklich sein.
Leonore:
Wie gross ist die Gefahr!
wie schwach der Hoffnung Schein!
Sie liebt mich, es ist klar,
oh, namen-, namenlose Pein!
Rocco:
Sie liebt ihn, es ist klar,
ja, Mädchen, er wird dein!
Ein gutes, junges Paar,
sie werden glücklich, glücklich sein!
Jaquino:
Mir sträubt sich schon das Haar,
der Vater willigt ein;
mir wird so wunderbar,
mir fällt kein Mittel ein.
(uit: Fidelio, van Beethoven).
( !, !, !, !. ).
!,
Alles hat ein Ende, nur die Wurst hat zwei.
Made to last awhile
And roll on
Made to move in style
And move along
Made to dream of flying
So high
Made to wake up crying
I don't know why
Beautiful one
Asleep in the sun
Secret, sweet and sublime
I hope you last a long, long time
[ Bericht 0% gewijzigd door plugger op 24-07-2004 01:44:55 ]
|
|
