De Filosofie / Realiteit van de Matrix: Materie, een andere naam voor illusie Er is veel gezegd, helaas weinig nagedacht over de films zoals: "The Matrix", "The Thirteenth Floor", "Harsh Realm", "Vanilla Sky", "Total Recall", "The Truman Show", "Strange Days", "Dark City", "Open Your Eyes", "The Frequency", "Existenz" en "The One". Al deze films/series zijn gedeeltelijk gebaseerd op wetenschappelijke feiten en onderzoeken het onderwerp van hoe serieus wij het fout hebben over wat nu de realiteit en wat verbeelding is. In "The Matrix", bijvoorbeeld, vindt de volgende dialoog plaats:
"Wat is werkelijk? Hoe definieer jij wat "werkelijk" is? Als je praat over je zintuigen -wat je voelt, proeft, ruikt, of ziet- dan praat je slechts over de elektrische signalen geïnterpreteerd door je hersenen."De film onderwerpen waren het discussiepunt van filosofische onderzoek in het verleden, hoewel pas aan het einde van de 20ste eeuw deze onderwerpen de aandacht kregen die ze verdiende. Maar nu bewijst de moderne wetenschap het onderwerp dat nu in deze topic besproken wordt en dat het niet slechts een filosofische hypothese is.
We weten dat de wereld om ons heen gevormd wordt door hetgeen we kunnen zien, horen, proeven, ruiken en voelen (de zintuigen). We denken nooit dat de wereld "buiten" anders kan zijn dan onze zintuigen ons laat waarnemen, want we zijn sinds de geboorte alleen maar van deze zintuigen afhankelijk. Modern onderzoek in verschillende takken van de wetenschap verwijst echter naar een ander begrip en schept een oprechte twijfel over onze zintuigen en de wereld die we daarmee waarnemen.
Het beginpunt van deze benadering is het besef van een uiterlijke wereld die alleen in onze hersenen geschapen is als antwoord op elektrische signalen. Neem bijvoorbeeld het zien. Lichtbundels (fotons) die van een object afkomen naar het oog worden omgezet in een elektrische signaal dat waargenomen wordt als een beeld in een kleine plaats, genaamd het gezichtscentrum, dat zich aan de achterkant van de hersenen bevindt.
Dit elektrische signaal wordt als een beeld waargenomen. Dit in tegenstelling tot wat men algemeen denkt dat de ogen direct het object waarnemen. Het eigenlijke zien vindt dus
in de hersenen plaats, een plek dat volledig van het licht is afgeschermd. Het is vreemd dat we licht kunnen zien in onze hersenen waar geen licht kan doordringen, geluid horen in het bestemde deel in de hersenen waar totale stilte heerst. Maar om verder te gaan; als we zeggen "we zien", zien we eigenlijk de effecten van impulsen die ons oog bereiken en in onze hersenen verwerkt worden
nadat ze tot een elektrische signaal zijn omgezet.
We nemen dus de elektrische signalen waar. Hetzelfde geldt ook voor al onze andere zintuigen. Alles wat we kunnen zien, horen, proeven, ruiken en voelen zijn waarnemingen die in onze hersenen plaatsvinden
nadat ze zijn omgezet in elektrische signalen.
Stel als de smaakzenuwen die naar jouw hersenen lopen doorgesneden worden, dan zal niets dat je op dat moment eet de hersenen kunnen bereiken, je zult dan volledig je gevoel voor smaak verloren hebben. De roodheid van de appel, de hardheid van het hout en verder, je moeder, je vader, je familie en alles wat je bezit, je huis, je baan, de regels van dit bericht, zijn allemaal samengesteld uit elektrische signalen.
Op dit punt komen we ook aan een ander feit toe: we zijn nooit zeker, dat, wat we voelen wanneer we voedsel proeven en wat een ander voelt wanneer hij hetzelfde voedsel proeft, of wat we horen wanneer we een stem horen en wat een ander hoort wanneer hij een stem hoort hetzelfde is. De reden waarom iemand iets lekker vindt en een andere juist ervan walgt hangt samen met dit gegeven. De reden waarom iemand een bepaald kleur ziet maar iemand anders een andere kleur waarneemt hangt ook samen met dit gegeven. Zeg niet dat iemand die een andere kleur waarneemt "kleurenblind" is, want we kunnen nooit controleren wat de "werkelijke" kleur is van het betreffende object en de "kleurenblinde" neemt het werkelijk waar als een andere kleur. Voorbeeld:
Je kunt stellen dat er een "rode" auto voor de deur staat. Zelfs wanneer iemand het eens is met jou, dan is dat nog geen zekerheid, want de persoon die het eens is met jou kan het zo aangeleerd hebben sinds zijn geboorte. Deze persoon ziet bijvoorbeeld bruin, maar omdat het hem aangeleerd is om het rood te noemen zal hij/zij het ook rood noemen. We kunnen het pas controleren wanneer we ons totaal verplaatsen in het lichaam van een andere. Hou ook rekening met het feit dat deze zogenaamde vaststaande kleur van de auto vervaagt wanneer het donker wordt. Daarnaast is het ook zo dat de rode kleur van de auto zelfs compleet veranderd wanneer de kleur van de zonlicht zou veranderen. Besef hiernaast ook dat kleuren in onze hersenen gevormd worden
nadat ze in elektrische signalen zijn omgezet. In hun boek "The Amazing Brain" van R. Ornstein en R. Thompson vertellen ze ons hoe kleuren gevormd worden als volgt:
"Color as such does not exist in the world; it exists only in the eye and brain of the beholder. Objects reflect many different wavelengths of light, but these light waves themselves have no color."Laten we verder gaan. Het gevoel iets aan te raken wordt ook in onze hersenen gevormd. In tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen, bevindt de plaats waar we iets voelen zich
niet op de toppen van onze vingers, maar in het centrum voor de tastzin
in onze hersenen. Dus iemand die een stuk fruit eet (voelen, smaak, zien, geur) wordt niet met het echte fruit geconfronteerd, maar met de waarneming in de hersenen, wat de elektrische interpretatie ervan is.
We kunnen het nooit controleren hoe de werkelijkheid "daar buiten" is, omdat we totaal afhankelijk zijn van onze zintuigen. Het gevoel voor afstand, bijvoorbeeld tussen jou en het beeldscherm, is slechts een gevoel van leegheid dat door de hersenen gevormd wordt. Terwijl je deze regels leest, ben je in werkelijkheid niet in de kamer waarvan je aanneemt dat je er bent; integendeel, de kamer is in jou. Het zien van je lichaam laat jou denken, dat jij daarin bent. Maar je moet er ook aan denken, dat ook je lichaam een beeld is dat in jouw hersenen gevormd wordt.
Dromen is een voorbeeld van dat je kunt zien (licht, vrienden, je eigen lichaam enz.), terwijl je ogen dicht zijn, gesprekken voeren terwijl je niks zegt of hoort, lopen, rennen terwijl je stil ligt enz..
Er moet nu een onderscheid gemaakt worden tussen "bestaan" en "werkelijkheid". Alles wat we waarnemen bestaat, maar is niet DE werkelijkheid (net zoals een simulatie bestaat maar niet de werkelijkheid is of zoals dromen bestaan maar niet de werkelijkheid zijn, zo ook dus dit leven).
Om verder te gaan, wetenschappers zijn al van mening dat het heelal niet alleen uit materie en energie bestaat maar ook uit informatie (logisch). Bijvoorbeeld een zaad die je plant zal uitgroeien tot een boom omdat die informatie in die zaad ligt opgeslagen. Dit geld voor alles. Alles kent haar plaatst (vorm, kleur, smaak, hardheid enz) in dit leven omdat die informatie erin ligt opgeslagen. Wat ik wil zeggen is dat net zoals bij het maken van een simulatie je allerlei eigenschappen aan objecten geeft en deze dus programmeert, je ook voor dit leven een Bron nodig hebt waar deze informatie vandaan komt, een Programmeur. Of net zoals je voor dromen een mens nodig hebt, zo heb je ook een schepper nodig die dit alles (ook het "niets") laat afspelen.
Nog een punt: het is niet zo dat "de hersenen" dit allemaal waarnemen. We moeten immers eraan denken dat wanneer we de hersenen "bekijken" dat dat ook een elektrisch interpretatie is en dat we dan niet
werkelijk datgene zien wat in wisselwerking treedt met de "buitenwereld".
Dit onderwerp wordt niet graag besproken door sommige wetenschappers (materialisten), ondanks dat het wetenschappelijke feiten zijn, omdat het juist laat zien dat het koppelen van wetenschap aan alleen datgene wat we kunnen waarnemen
en dit bestempelen als "de werkelijkheid" bedrieglijk is. Trouwens er zijn genoeg wetenschappers die dit onderwerp zelfs zien als het beginpunt voor de "theorie van alles". Deze wetenschappers beweren dat dit onderwerp niet alleen de basis is voor de verklaring van de fysieke wereld, maar ook zaken als hypnose, telepathie, religie (ziel), remote viewing, verschillende dimensies (geestenwereld) ect..
Tot slot heb ik twee vragen:
1) Wat vinden jullie hiervan (argumenten graag).
2) Waarom boezemt dit onderwerp sommige mensen angst in wanneer het ter sprake wordt gebracht?
Bronnen:Dit onderwerp is besproken in wetenschappelijke bladen zoals
New Scientist. De titel van het voorblad van
New Scientist van 27 april 2002 was: "Why we all live in a hologram" dat geschreven was door J. Minkel. Hier is een gedeelte ervan:
quote:
The Hollow Universe, 27 Apr 02
You 're holding a magazine. It feels solid; it seems to have some kind of independent existence in space. Ditto the objects around you -perhaps a cup of coffee, a computer. They all seem real and out there somewhere. But it 's all an illusion. Those supposedly solid objects are mere projections, Emanating from a shifting kaleidoscopic pattern living on the boundary of our Universe. The world is a hologram, Says J R Minkel.
This idea is disturbing and confusing, even to the experts, but they can 't shake it off. It seems to be an inevitable result of mixing some of the dominant strands of modern physics -gravity, quantum theory and thermodynamics. And it also seems to be vitally important -even though scientists cannot agree what it means. Many physicists think it could be a clue to their longed-for theory of everything. Others think it means that there must be something wrong with quantum mechanics. Some go even further, claiming that it implies space and time are nothing but rivers of information.
Voor degene die het hele artikel wil lezen, laat het me weten, ik zal het hier dan posten. Op het internet kan ik het niet meer terugvinden en voor het gebruiken van het archief van
New Scientist dien je geregistreerd te zijn.
In
Time Magazine van 11 maart 2002 verscheen een artikel getiteld "The Body Electric". Wat ging over een wetenschappelijk ontwikkeling waarbij computer-chips geïntegreerd werden met de zenuwstelsels van patiënten voor het behandelen van permanente beschadigingen aan hun zintuigen. Het betreffende artikel:
http://www.time.com/time/(...)20311-214250,00.htmlOntdekkingen in de moderne fysica laten zien dat de materiële universum het totale beeld is van onze zintuigen. Dit werd verder besproken in een artikel van
New Scientist van 30 januari 1999 met de titel: "Beyond Reality, is the universe really a frolic of primal information and matter just a mirage?"
Het juli nummer (27ste) van
New Scientist suggereerde de waarschijnlijkheid dat wij in een kunstmatig gecreëerde wereld leven, in een artikel getiteld: "Life's a sim and then you're deleted".
Documentaire:
De volgende link is naar een site waar je een documentaire, betreft dit onderwerp, kunt bekijken of downloaden (gratis). Ik raad het je aan en het is wetenschappelijk onderbouwd en het legt het onderwerp beter uit. De documentaire duurt 25 minuten, waarvan de laatste 5 minuten islamitisch getint is.
The Secret Beyond Matter Dit artikel was gepubliceerd in
New Scientist 29 augustus 2003. Download pdf of html-versie.
Information In The Holographic UniverseMichael Talbot, de auteur van de boek "The holographic universe", beweert dat het heelal een hologram is bestaand uit lagen en gaat verder door te zeggen dat de menselijk gedachte ermee in wisselwerking is. In zijn boek legt Talbot uit dat dit niet slechts zijn eigen mening is, en noemt de namen van andere wetenschappers die zijn mening delen.
The Holographic UniverseRita Carter zegt het volgende in haar boek "Mapping the Mind":
"Each one [of the sense organs] is intricately adapted to deal with its own type of stimulus: molecules, waves or vibrations. But the answer does not lie here, because despite their wonderful variety, each organ does essentially the same job: it translates its particular type of stimulus into electrical pulses. A pulse is a pulse. It is not the color red, or the first notes of Beethoven's Fifth-it is a bit of electrical energy. Indeed, rather than discriminating one type of sensory input from another, the sense organs actually make them more alike. Alsensory stimuli, then enter the brain in more or less undifferentiated form as a stream of electrical pulses created by neurons firing, domino-fashion, along a certain route. This is all that happens. There is no reverse transformer that at some stage turns this electrical activity back into light waves or molecules. What makes one stream into vision and another into smell depends, rather, on which neurons are stimulated." (Rita Carter, Mapping the Mind, University of California Press, London, 1999, p.107)
Mapping The MindVolgende boeken kun je online lezen of gratis downloaden en leggen het onderwerp gedetailleerd uit.
Matter: The Other Name For IllusionIdealism, the philosophy of the Matrix and true Nature of Matter (dit boek bespreekt dit onderwerp aan de hand van de films: "The Matrix", "The Thirteenth Floor", "Harsh Realm", "Vanilla Sky" en "Totall Recall".)
The Little Man In The TowerKnowing The Truth