hoe doorontwikkeld is jouw jacht instinct

Ik jaag zo nu en dan wel eens een biertje naar binnen. Maakt mij dit een echte man?

Ik zie nooit een muis

quote:

Op vrijdag 25 juni 2004 17:14 schreef Dark_Killah het volgende:
Ik zie nooit een muis

Zei er iemand kat?

quote:

Op vrijdag 25 juni 2004 17:14 schreef JeroenMeloen het volgende:

[..]

Zei er iemand kat?

Poes!

Ik bijt gewoon meteen of ga huilen. Zo krijg ik altijd alles als eerste

Ik besluip en bespring jonge meisjes.

je -smiley doet het niet

quote:

Op vrijdag 25 juni 2004 17:13 schreef Bosbeetle het volgende:
Jaja wij mensheid (vooral de mannen) zijn toch echte jagers verzamelaars (de vrouwen zorgen voor rendable akkerbouw en dat soort verstandige dingen )

Maar in hoeverre is dat nog door ontwikkeld in de hedendaagse man. M.a.w. zie jij de muis al van ver in zijn toch niet erg verdekte schuilplaats waarna je met een woeste sprong hem al te pakken hebt voordat hij weg kan glippen.

Ben jij het eerst van allemaal bij de afstands bediening terwijl je al je mede stijders van je af slaat en toch nog op zo'n manier dat hij geen kans ziet tijdig te ontsnappen ! ?

Ben jij dankzij uitgekiende sluip technieken de enige die de zak chips bereikt en op hebt voordat moeder de vrouw aangeeft dat daar veel caloriën en slechte vetten in huizen

Gaat jouw verzamel drang zover dat alle nootjes en kaasplankjes voor jouw neus staan bij een feestje ! En zorg je er dan ook voor dat deze niet geroofd kan worden door krijglustige derden ?

kortom waarin blijkt jouw jagersinstinct en verzamel woede ???

Dude in wat voor huis woon jij in godsnaam. Jagen op de afstandsbediening, vechten om chips en een verzameldrang? Man ik ben te lui om voor dat soort zaken op te staan. Daarom heb je dan ook een vriendin of klein zusje.

ik jaag nog echt op bizons met pijl en boog wel te verstaan.

Ik jaag zo nu en dan op de Fipo. In dit topic ff niet trouwens. En zo heb je ook VAC en Croupouque, die zitten midden in hun TTT-jachtseizoen.

Laat ik de jacht van de crew op de baggeraars niet vergeten. Wat dat betreft zijn Yvonne en Inso best mannelijk bezig

quote:

Op vrijdag 25 juni 2004 17:55 schreef eSSe het volgende:

[..]

Dude in wat voor huis woon jij in godsnaam. Jagen op de afstandsbediening, vechten om chips en een verzameldrang? Man ik ben te lui om voor dat soort zaken op te staan. Daarom heb je dan ook een vriendin of klein zusje.

ja, inderdaad... in de electronicawinkel ga ik meteen op jacht naar een 2e, 3e en 4e afstandsbediening... Scheelt me later weer een hoop werk..

ik noem het "vooruit denken"

quote:

Op vrijdag 25 juni 2004 18:01 schreef Pool het volgende:
Laat ik de jacht van de crew op de baggeraars niet vergeten. Wat dat betreft zijn Yvonne en Inso best mannelijk bezig

quote:

Op vrijdag 25 juni 2004 18:03 schreef Sm0keZ het volgende:

[..]

ja, inderdaad... in de electronicawinkel ga ik meteen op jacht naar een 2e, 3e en 4e afstandsbediening... Scheelt me later weer een hoop werk..

ik noem het "vooruit denken"

Ga jij zelf helemaal naar die electronicawinkel? Jij bent gek....

Ik jaag op boeven. Ik probeer ze ook te verzamelen maar ik mag ze niet zo heel lang houden.
De meeste boeven van ik daardoor heel vaak. Dat houdt het jachtinstinct wel lekker scherp.
Ik sluip bij nacht en ontij door straten, parken en door woningen om ze te bespringen en zeul ze trots mee naar het gevang.

ik ga altijd grommen als ik een lekker hapje zie lopen

esse je avatar die wilde ik gebruiker damnit!!!

Hijs cool

quote:

Op vrijdag 25 juni 2004 18:05 schreef eSSe het volgende:

[..]

Ga jij zelf helemaal naar die electronicawinkel? Jij bent gek....

ik bedoel, ja, ik helemaal zelf op jacht naar de telefoon

quote:

Op vrijdag 25 juni 2004 17:13 schreef Bosbeetle het volgende:
kortom waarin blijkt jouw jagersinstinct en verzamel woede ???

Ik cirkel als een hongerige jakhals om de frituurpan op feestjes en ik heb de neiging om software te downloaden, op cd te branden en vervolgens nooit te gebruiken.

Verder houd ik ook altijd in de gaten of er wel genoeg bier is tijdens feestjes, als ik de indruk heb dat het op zijn einde loopt zorg ik altijd dat ik nog even ergens een paar flesjes onopvallend weg zet.

En natuurlijk nemen we ook altijd minstens 1 fles bier voor onderweg mee als we vertrekken van het feest, die vaak maar half opgedronken wordt, of niet eens aangebroken...

Tss , van mijn jachtverhalen krijgen de meeste van jullie kippenvel.
Zo was ik ooit eens in Oost-Siberie aan het jagen op de laatst overgebleven mamoet , in niets gehuld dan mijn lendedoek gemaakt van een speciaal soort papyrus gekregen van een stamhoofd na ik hun dorp had gered van 4 hondsdolle Hyena's.
Ik trad dus in de voetsporen van deze mamoet , toen ik hem op een paar km genaderd was sprinte ik op hem af en met een verdomd goed uitgekiende sprong vloog ik bij hem in zijn nek alwaar ik met mijn blote tanden zijn slagader doorbeet.

Nu jullie.

quote:

Op vrijdag 25 juni 2004 17:13 schreef Bosbeetle het volgende:
[blaat]
kortom waarin blijkt jouw jagersinstinct en verzamel woede ???

Ik speel Quake 3? en heb alles van NFS

Of wat te denken over mijn ervaringen met de wilde bosgorilla's in Congo?
Ik was dus eigenlijk op zoek naar de levensgevaarlijke Reuze Capibara , maar ik kwam in aanraking met deze gorilla's op een heel onfortuinlijke manier , nadat ik door een slang gebeten was moest ik overnachten , mijn been kon ik niet meer bewegen waardoor ik hinkelend door de jungle vertoefde.
Na 5 uur hinkelen zag ik een ( op het eerste oog verlaten ) gorilla nest .
Dit nest was dus bezet door fuckin 5 gorillaz , in paringstijd.
Je zult begrijpen dat ik me het licht uit de ogen heb gehinkeld om te ontsnappen aan deze primaten.
Toen kon mijn geluk helemaal niet op , ik liep een familie zwarte panters tegen het lijf.
1 van hen was zo sluw om het zenuwstelsel in mijn andere nog werkende been te vernietigen.
Ik zal je vertellen , dat is knap lastig ontsnappen.

quote:

Op vrijdag 25 juni 2004 19:24 schreef VelvetAcidChrist het volgende:

Nu jullie.

Lees en huiver:

Het was een regenachtige zondagmiddag, de plaats was een niet nader te definieren plaatsje aan de Hollandse kust, ergens in een vakantiebungalow. Ik was in het gezelschap van zo'n 15 kameraden.
We hadden honger... Erge honger... De supermarkten waren dicht en er was geen snackbar op loopafstand (we waren te zat om de auto te pakken). Er was al zeker een uur niks meer uit de frituur gekomen, dit soort ontberingen kunnen een man tot waanzin drijven...

Niet gelovend dat we de hele karrevracht aan snacks die we voor het weekend hadden gekocht al compleet verorberd hadden ging ik op een wanhopige tocht door het vriesvak, de koude was haast niet te harden, toch ging ik door, wat moest ik anders...

Mijn kameraden hingen lusteloos met een half lege pul bier in de bank en op stoelen honende opmerkingen te maken. "Lukt het een beetje Grrrrrrrr? Al nieuwe snacks in het vriesvak gegroeid? Hahaha!", "Laat toch zitten man, er is niks meer, het is op! Over! Accepteer het maar...".
"Het is pas over als je opgeeft!" schreeuwde ik ze kwaad toe.

Langzamerhand bekroop mij echter ook het gevoel dat ik op een hopeloze missie was... Zou dit echt het einde zijn? En toen... Net op het moment dat ik mijn tot dan toe vruchteloze tocht op wou geven en me bij de bierdrinkende zombies op de bank wou voegen om daar te wachten op het einde, viel mijn oog op vreemds...

Achter in het vriesvak zag ik een pak spinazie a la creme liggen (welke mongool in hemelsnaam een pak spinazie meeneemt op een zuip-en-vreet-weekend is tot op de dag van vandaag een mysterie). Het pak lag echter niet helemaal plat, het leek wel of er iets onder lag...

Langzaam reikte ik naar het pak spinazie... Ik pakte het vast en begon het behoedzaam van zijn plek te verwijderen, toen ik klaar was zag ik ze liggen. 2 fricadellen, waarschijnlijk uit een doosje gerold en verder niet meer opgemerkt door de zatlap die de friteuse tot dan had bediend.

Ik schreeuwde. Wat ik precies schreeuwde weet ik niet meer, maar de bierdrinkende zombies die mijn vrienden moesten voorstellen sprongen massaal op. "De vetpan in met die snacks Grrrrrrrr!"
Even later lagen er 2 fricadellen te bakken in het vet. Verdoofd van blijdschap stond ik boven de pan naar die 2 godsgeschenken te kijken. Toen drong het opeens tot me door, deel 2 fricadellen door 15, en je krijgt allemaal net genoeg om nog meer honger van te krijgen.

Op dat moment nam ik een besluit, ze zouden van mij zijn, van mij alleen!! Ik had ze immers ook gevonden, toch? Er was maar 1 probleem, de 15 zombies, als die lucht kregen van mijn plan... Nee, daar wou ik niet eens aan denken!

"Zijn die dingen onderhand klaar Grrrrrrrr? Of wacht je tot ze vanzelf de pan uit springen?". Kut! De zombies! Verschrikt kijk ik achter me, wat ik zie is genoeg om zelfs de meest doorgewinterde veteraan kippenvel te bezorgen. 10 ongewassen, ongeschoren zatte zombies in met bier doordrenkte kleren. En ze stonden precies om me heen...

Mijn hersens (die ik toch het hele weekend bestookt had met een spervuur van alcohol) werkten echter razendsnel. "Ik zal ze wel ff in stukjes snijden, pak jij die bak ff, dan pleur ik ze daar in." zei ik tegen de zombie die het dichtst bij de deur naar de trap stond, als hij maar even weg was kon ik ervandoor. Zodra hij van zijn plek wegliep kwam ik in actie. Met een vloeiende beweging wip ik de fricadellen uit het vet en grijp ik in het mandje naar de fricadellen. De alcoholspons die ooit mijn brein was had echter 1 klein ding over het hoofd gezien. Fricadellen die recht uit het vet komen moet je niet met de blote hand vastpakken... Bikkel als ik ben laat ik me door zoiets echter niet tegenhouden. Ik verstevig mijn grip en begin aan mijn spurt naar de deur.

Ondertussen begon het tot de zombies door te dringen wat ik van plan was en ze zetten de achtervolging in. Kansloos, dacht ik. Ik lag immers een meter of 5 voor. Helaas had ik buiten het losliggend tapijt gerekend. Dat was niet berekend op snelle spurts en abrupte wendingen. Ik schoof dus keihard op m'n muil. Met een uiterste inspanning wist ik echter te voorkomen dat mijn buit op de grond terecht kwam. Toen ik weer stond was ik echter wel mijn voorsprong op mijn achtervolgers kwijt. Zij lagen nog op volle snelheid en kwamen recht op me afgestormd, een schijnbeweging bracht echter uitkomst. Met een snelle beweging naar rechts wekte ik de indruk naar de tuindeur te willen vluchten, wat mijn belagers van richting deed veranderen. Ondertussen was ik weer richting de deur naar de trap gaan sprinten. Achter me hoorde ik nog een paar belagers struikelen over de stoel die ik in hun pad had gegooid.

Zo bereikte ik uitgeput de bovenverdieping van het huisje en liep richting de badkamer, deed de deur op slot en ging op mijn gemak de 2 fricadellen zitten veroberen terwijl een paar van de zombies aan de badkamerdeur stonden te vloeken en te tieren. "Volgende keer wel aan de curry en de mayo denken... " dacht ik toen ik tevreden het laatste stukje naar binnen werkte...

[TK] Sony universele afstandsbediening (touchscreen) Ik voldoe iig aan een van de omschrijvingen.
Ik ben een man, dus ik leef.

al mijn drinkglazen zijn gesponsord door diverse cafés. de meeste hebben ook de vorm van een stapelglas, waadoor ze ook makkelijk te bewaren zijn

Het was een regenachtige dag in Zuid-Timboektoe en zo donker als de spelonken van de hel.
Met belabberd zicht en een honger waar zelfs de gemiddelde naar de Mac-gaande Amerikaan zich voor zou schamen , worstelde ik mij door de stinkende moerassen die helaas voor mij een goede habitat boden aan een horde kaaimannen.
Terwijl ik kruipend door de kaaimanuitwerpselen kroop viel mijn oog op een loopvogel.
Hij deed zijn naam geen eer aan want hij rende zijn iele doch sterke pootjes onder zijn smakelijk dikke lichaam uit.
Misschien voor mij , of voor de kaaimannen die hun oog op mij hadden laten vallen.
Met een slakkegang van in eerste instantie 5 km per uur ( wat kruipend een redelijke snelheid is ) versnelde ik mijn gang toch maar iets.
Die kaaimannen waren niet zo traag als ik gehoopt had...
Ik begon te rennen toen ook een anaconda zich aan mij wilde vergrijpen , mijn concentratie was helaas niet opperbest meer , maar dankzij een klein lichtbundeltje van de maan zag ik hem in een ooghoek en ik kon nog meer vaart maken.
Jammerlijk had een kaaiman mijn been te pakken dus het rennen ging iets trager , met een ijzeren grip en een zelfde wil weigerde de kaaiman los te laten.
De loopvogel was inmiddels uit het zicht verdwenen , en daarmee ook mijn hoop op een stukje rauw vlees.
Met een stok die ik met moeite van een boom afrukte ga ik al rennende mijn 'metgezel' te lijf.
Deze liet nu eindelijk los , zijn geluk dat hij een hap uit mijn been als troffee meenam..
Mijn geluk kon helemaal niet meer op toen ik pardoes in een ravijn viel.
Er liep wel een kolkende rivier , maar ook een paar niet misselijke rotsblokken hadden een plaats in de rivier gezocht..
Een voorzichtige schatting dat ik ongeveer na 2 uur aanspoelde op een oever.
Uitgeput en mijn honger die van binnen aan het verorberen was , kwam ik tot de conclusie dat dit niet een rustig oevertje was aan een wilde rivier.
Dit was dus een drinkplek toegeigend door een troep leeuwen.
Ik kijk ze nu recht in de ogen aan , en hun mij.
Nu is het dus weer tijd om te rennen...