R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb sinds 5 maanden een hele leuke meid weer opnieuw leren kennen. Kende haar van vroeger tijdens de basisschool tijdperk en 5 maanden geleden hebben we elkaar weer her ontmoet en de vonk sloeg meteen over.
Nu is het 4 maanden aan, in de eerste 2 maanden ging het uitstekend. Vanaf toen begon het verval, ze begon steeds depressiever te worden. ze had het aan me uitgelegd, het hoe en waarom en dat is echt niet niks waarom ze zo is. Begreep het volledig (ze had haar problemen onderdrukt en dat komt nu naar boven tegelijk). Het zijn in ieder geval allerlei problemen uit haar verleden.
Ik probeer haar natuurlijk zoveel mogelijk te helpen, vaak leuke dingen doen, presentjes aan haar geven en ze geeft ook toe dat ze zich bij mij een heel ander mens voelt alsof ik haar zorgen laat verdwijnen. Zelf ben ik ook heel anders dan haar vorige vriendjes (heeft ook met de depressiviteit te maken) zei ze.
Helemaal over de oren is ze op me en dat laat ze heel goed merken in haar doen en laten als ik bij haar ben. Ze had ook bij me een gevoel van dat wat wij hebben echt heel lang gaat duren, voor mij gold eveneens hetzelfde, het voelde anders dan alle andere relaties die ze had.
We hadden vakantie plannen, waren zelfs al nar reisbureau geweest om te bepalen waar heen etc. en ik zou haar familie in het buitenland ontmoeten. Ze verheugde zich er enorm op omdat ik de eerste vriend was waarmee ze echt een band voelde dat ze het aandurfde om op vakantie mee te gaan. Ik voelde me heel speciaal natuurlijk. Uiteraard was ik zelf toen ook in de 7e hemel. Ook was een van de redenen dat ze met me weg wilde om ff eruit te zijn van alle probs en dat wilde ze maar graag met mij.
Bij haar vorige had ze meteen een gevoel dat het kort beschoren was. En verlieten haar ook meteen als ze over haar verleden begon te vertellen, wat ze had meegemaakt e.d.
Ze stuurde me 3 dagen geleden een e-mail over hoe ze over de toekomst dacht, haar gevoelens voor mij en dat was echt perfect. Ze hoopte echt dat wij lang bij elkaar zullen blijven. Dacht echt dat zij m'n droomvrouw van de toekomst zou zijn, alles klikte perfect tot nu toe . Echter de depressiviteit nam in die periode steeds ergere vormen aan. Ze was echt niet meer de oude zoals ik haar ken en ik probeerde haar op te vrolijken elke keer. Wat ook lukte.
Echt nu na het weekend, zei ze tegen me dat ze over haar zelf, toekomst, alles goed heeft nagedacht en dat ze al die pijn die zij heeft mij wilt besparen en een keuze gemaakt heeft over ons Ze zit zo met haar zelf in de knoop, en je ziet aan der dat het slecht met haar gaat door haar problemen) Je voelt de bui al hangen. Vroeg dus meteen of het te maken had met het uitmaken van onze relatie. En ja hoor, dat was het dus. Vroeg dus ook nog aan haar of ze me nog leuk vond, of ze me nog ziet als haar vriend en daarop zei ze ja en dat dat juist niet het probleem is. Ze zou het graag door willen zetten maar daar lag het echter niet aan zei ze en wat het is weet ik nog niet (heeft ongetwijfeld te maken met haar depressiviteit).
Gesprek ging via MSN en ik wilde zoiets niet via MSN bespreken en zij ook niet, dus hebben we eind deze week afgesproken waarom ze darvoor kiest ivm tentamens deze week voor mij (studeren gaat nu goed maar niet heus).
Ze wil het dus uitmaken, daar kwam het op neer omdat ze me al die pijn die ze heeft mij wilt besparen, ik ga er anders ook onder lijden. Ik doe heel veel voor haar wil haar absoluut niet kwijt, maar wat moet ik nou? Is onze relatie nog te redden? Of is de depressiviteit zover dat ze het niet aankan? Ziet ze niet in dat ik haar met alles probeer te helpen, snap het echt niet meer. Ik weet nu ehc tniet wat ik ermee aan moet, en baal echt zo erg als een stekker van deze hele situatie. Voel me zwaar kut.
Wat moet ik nu
Nu is het 4 maanden aan, in de eerste 2 maanden ging het uitstekend. Vanaf toen begon het verval, ze begon steeds depressiever te worden. ze had het aan me uitgelegd, het hoe en waarom en dat is echt niet niks waarom ze zo is. Begreep het volledig (ze had haar problemen onderdrukt en dat komt nu naar boven tegelijk). Het zijn in ieder geval allerlei problemen uit haar verleden.
Ik probeer haar natuurlijk zoveel mogelijk te helpen, vaak leuke dingen doen, presentjes aan haar geven en ze geeft ook toe dat ze zich bij mij een heel ander mens voelt alsof ik haar zorgen laat verdwijnen. Zelf ben ik ook heel anders dan haar vorige vriendjes (heeft ook met de depressiviteit te maken) zei ze.
Helemaal over de oren is ze op me en dat laat ze heel goed merken in haar doen en laten als ik bij haar ben. Ze had ook bij me een gevoel van dat wat wij hebben echt heel lang gaat duren, voor mij gold eveneens hetzelfde, het voelde anders dan alle andere relaties die ze had.
We hadden vakantie plannen, waren zelfs al nar reisbureau geweest om te bepalen waar heen etc. en ik zou haar familie in het buitenland ontmoeten. Ze verheugde zich er enorm op omdat ik de eerste vriend was waarmee ze echt een band voelde dat ze het aandurfde om op vakantie mee te gaan. Ik voelde me heel speciaal natuurlijk. Uiteraard was ik zelf toen ook in de 7e hemel. Ook was een van de redenen dat ze met me weg wilde om ff eruit te zijn van alle probs en dat wilde ze maar graag met mij.
Bij haar vorige had ze meteen een gevoel dat het kort beschoren was. En verlieten haar ook meteen als ze over haar verleden begon te vertellen, wat ze had meegemaakt e.d.
Ze stuurde me 3 dagen geleden een e-mail over hoe ze over de toekomst dacht, haar gevoelens voor mij en dat was echt perfect. Ze hoopte echt dat wij lang bij elkaar zullen blijven. Dacht echt dat zij m'n droomvrouw van de toekomst zou zijn, alles klikte perfect tot nu toe . Echter de depressiviteit nam in die periode steeds ergere vormen aan. Ze was echt niet meer de oude zoals ik haar ken en ik probeerde haar op te vrolijken elke keer. Wat ook lukte.
. Echter de depressiviteit nam in die periode steeds ergere vormen aan. Ze was echt niet meer de oude zoals ik haar ken en ik probeerde haar op te vrolijken elke keer. Wat ook lukte.Echt nu na het weekend, zei ze tegen me dat ze over haar zelf, toekomst, alles goed heeft nagedacht en dat ze al die pijn die zij heeft mij wilt besparen en een keuze gemaakt heeft over ons Ze zit zo met haar zelf in de knoop, en je ziet aan der dat het slecht met haar gaat door haar problemen) Je voelt de bui al hangen. Vroeg dus meteen of het te maken had met het uitmaken van onze relatie. En ja hoor, dat was het dus. Vroeg dus ook nog aan haar of ze me nog leuk vond, of ze me nog ziet als haar vriend en daarop zei ze ja en dat dat juist niet het probleem is. Ze zou het graag door willen zetten maar daar lag het echter niet aan zei ze en wat het is weet ik nog niet (heeft ongetwijfeld te maken met haar depressiviteit).
Ze zit zo met haar zelf in de knoop, en je ziet aan der dat het slecht met haar gaat door haar problemen) Je voelt de bui al hangen. Vroeg dus meteen of het te maken had met het uitmaken van onze relatie. En ja hoor, dat was het dus. Vroeg dus ook nog aan haar of ze me nog leuk vond, of ze me nog ziet als haar vriend en daarop zei ze ja en dat dat juist niet het probleem is. Ze zou het graag door willen zetten maar daar lag het echter niet aan zei ze en wat het is weet ik nog niet (heeft ongetwijfeld te maken met haar depressiviteit). Gesprek ging via MSN en ik wilde zoiets niet via MSN bespreken en zij ook niet, dus hebben we eind deze week afgesproken waarom ze darvoor kiest ivm tentamens deze week voor mij (studeren gaat nu goed maar niet heus).
Ze wil het dus uitmaken, daar kwam het op neer omdat ze me al die pijn die ze heeft mij wilt besparen, ik ga er anders ook onder lijden. Ik doe heel veel voor haar wil haar absoluut niet kwijt, maar wat moet ik nou? Is onze relatie nog te redden? Of is de depressiviteit zover dat ze het niet aankan? Ziet ze niet in dat ik haar met alles probeer te helpen, snap het echt niet meer. Ik weet nu ehc tniet wat ik ermee aan moet, en baal echt zo erg als een stekker van deze hele situatie. Voel me zwaar kut.
Wat moet ik nu
Diepe zucht
Getver, weet ik niet. Sterkte in ieder geval.quote:Op maandag 21 juni 2004 21:22 schreef eastpak-4 het volgende:
Wat moet ik nu
Vrouwen/meisjes als dit kosten ontzettend veel energie. Ik heb het ook meegemaakt. Bij mij was het een slepende kwestie en ik kon het op een gegeven moment niet meer opbrengen. Als ik toen slim had geweest had ik toen de eerste symptomen en strubbelingen daar waren, het al vrij snel uitgemaakt. Klinkt grof, maar als ik zo terugkijk, had me dat vele kopzorgen gescheeld.
niet de vervaarlijke schaduw
met zijn dikke pens vol pistolen
beiden ingevet als een locomotief onder nul
met zijn dikke pens vol pistolen
beiden ingevet als een locomotief onder nul
Ja maar het moet toch ook gewoon goed kunnen komen? Er zijn toch ook vast relaties waarbij het uiteindelijk goed gekomen is of komt dat echt zelden voor in dit geval?
Wil haar voor geen goud kwijt, en tja uitmaken dat wil ik nu absoluut niet.Wil echt zo graag bi haar zien. Daarnaast voel ik ook teveel vriendschap voor, buiten onze relatie om zijn we ook eingelijk echt beste maatjes.
Wil haar voor geen goud kwijt, en tja uitmaken dat wil ik nu absoluut niet.Wil echt zo graag bi haar zien. Daarnaast voel ik ook teveel vriendschap voor, buiten onze relatie om zijn we ook eingelijk echt beste maatjes.
Diepe zucht
dit kost je inderdaad veel energie.. probeer die energie ergens vandaan te halen, en stop die in haar.
Je kunt dr niet vaak genoeg vertellen hoeveel je van dr houdt: zegt het zo vaak mogelijk, en probeer de leuke dingen in dr leven te laten oplichten: dat die extra opvallen.
probeer haar ook zover te krijgen dat ze profesionele hulp gaat zoeken, want anders komt ze terrecht in een neerwaardse spiraal (als ze dat al niet zit..)
veel suc6, maar denk ook aan jezelf-- dat je zelf niet meegaat in die neerwaardse spiraal.
probeer leuke dingen te doen zoals wandellen in het park (als ze dat leuk vind). Ga met dr sporten oid... maar probeer dr af te leiden.
Je kunt dr niet vaak genoeg vertellen hoeveel je van dr houdt: zegt het zo vaak mogelijk, en probeer de leuke dingen in dr leven te laten oplichten: dat die extra opvallen.
probeer haar ook zover te krijgen dat ze profesionele hulp gaat zoeken, want anders komt ze terrecht in een neerwaardse spiraal (als ze dat al niet zit..)
veel suc6, maar denk ook aan jezelf-- dat je zelf niet meegaat in die neerwaardse spiraal.
probeer leuke dingen te doen zoals wandellen in het park (als ze dat leuk vind). Ga met dr sporten oid... maar probeer dr af te leiden.
ik droomde vanacht dat ik een spekje van 1 KG at,
vanochtend toen ik wakker werd, was mijn kussen opeens weg.
vanochtend toen ik wakker werd, was mijn kussen opeens weg.
Dank je! Probeer haar elke dag wel op te zoeken om afleiding te zorgen. Ze had overigens al eerder in haar leven depressies gehad.
Ishet goed om met haar eerst naar de huisarts te gaan, of gelijk bij een soort van zorginstelling gespecialiseerd in het omgaan met depressies.
Wat ik niet snap, is dat ze het wilt uitmaken om mij al die leed te sparen, komt het gewoon echt doordat zo depressief is dat ze geen aandacht/liefde oid aan me kan geven? Zo'n gevoel? Want ze schijnt het niet in te zien dat ik haar juist wil blijven helpen.
Ishet goed om met haar eerst naar de huisarts te gaan, of gelijk bij een soort van zorginstelling gespecialiseerd in het omgaan met depressies.
Wat ik niet snap, is dat ze het wilt uitmaken om mij al die leed te sparen, komt het gewoon echt doordat zo depressief is dat ze geen aandacht/liefde oid aan me kan geven? Zo'n gevoel? Want ze schijnt het niet in te zien dat ik haar juist wil blijven helpen.
Diepe zucht
dat komt omdat ze dan zo depressief is dat ze niemand er mee wil opzadelen omdat ze zichzelf dan als 'last' ziet. het enige wat je kan doen is wachten. Het is voor haar net zo rot (ik weet hoe het is.) probeer gewoon lief te zijn en er voor haar te zijn. ze zal nu het gevoel hebben niet goed genoeg te zijn. dus probeert ze zo rust voor haarzelf te creeeren. terwijl dit denk ik uiteindelijk geen rust geeft
Hmmm. Ik kan me sterk vergissen, maar dit klinkt alsof zij wel bij je wil blijven, maar je niet tot last wil zijn.
Het enige wat jij kunt doen is ontzettend duidelijk maken dat je d'r wil helpen met d'r problemen. Dat je d'r wilt steunen en voor d'r klaar staat. Het blijft uiteraard haar keuze, maar ga niet weg zonder dát duidelijk te maken.
Het enige wat jij kunt doen is ontzettend duidelijk maken dat je d'r wil helpen met d'r problemen. Dat je d'r wilt steunen en voor d'r klaar staat. Het blijft uiteraard haar keuze, maar ga niet weg zonder dát duidelijk te maken.
Zo'n soort van gevoel bekroop mij ook wel een beetje.
Ik ben nu ook een lange e-mail naar haar aan het tikken, met die zaken die je zonet aangaf in je post
Is er bijvoorbeeld wel een kans, dat mocht ze het uitmaken ze toch weer snel op haar beslissing terug komt en dat ze inziet dat het geen goede keus was?
Bedankt voor de reacties tot nu toe, echt top!
Ik ben nu ook een lange e-mail naar haar aan het tikken, met die zaken die je zonet aangaf in je post
Is er bijvoorbeeld wel een kans, dat mocht ze het uitmaken ze toch weer snel op haar beslissing terug komt en dat ze inziet dat het geen goede keus was?
Bedankt voor de reacties tot nu toe, echt top!
Diepe zucht
Ik denk dat ze weet hoe ze zich voelt, en ook hoe jij je voelt, als je haar écht niet kwijt wil moet je je realiseren dat dit best een hele tijd kan gaan duren en dat je ook die gehele tijd de energie op kan brengen om haar te helpen. Dat zal tijd en heel veel moeite kosten. Het beste dat je nu kunt doen is heel erg lief voor haar zijn, haar desnoods 1000 maal zeggen dat ze géén last voor je is, dat ze alles voor je betekend en je alles voor haar over hebt (als dit echt zo is). Het is mega belangrijk dat zij heel goed weet dat je om haar geeft en ze alles is behalve een last of probleem (voor jou). Ik wens je succes, en hang on!
FamousRose
FamousRose
De zin van het leven is aardbeiensaus...
Nogmaals, dat staat hierboven niet ontzettend duidelijk, je moet voor jezelf 100% zeker weten dat JIJ het aankan!!!! Dat je het echt volhoudt om haar te blijven steunen helpen en lief te hebben, no matter how long it takes, en zorgen dat je zelf niet ook depri wordt, of in een zoals eerder genoemde neergaande spiraal terecht komt. Blijf vechten voor jezelf, haar, jullie en dus je relatie!
Gooduck again.
Gooduck again.
De zin van het leven is aardbeiensaus...
Ik ben geen expert op relatie gebied (totaal niet) en zeker niet op 't gebied van vrouwen, maar ik vrees dat je haar er echt van zult moeten overtuigen dat jij klaar voor d'r staat en dat jij d'r wil helpen. Anders gaat zij zich er alleen maar meer en meer van overtuigen dat het voor jou 't beste is dat ze 't uitmaakt.quote:Op maandag 21 juni 2004 22:00 schreef eastpak-4 het volgende:
Is er bijvoorbeeld wel een kans, dat mocht ze het uitmaken ze toch weer snel op haar beslissing terug komt en dat ze inziet dat het geen goede keus was?
Ik kan me heel goed indenken hoe zij zich nu voelt, maar als jij denkt dat je 't aankunt en je bent ook bereid haar te helpen dan moet je dat absoluut proberen.
Wil ze trouwens wel dat ze geholpen wordt? Of is ze angstig dat je te dichtbij komt?
Ze zei tegen me dat ze het niet kon geloven dat ik nog steeds bij haar bleef ondanks har problemen. Ook vond ze het echt wonderbaarlijk dat ik haar blijf steunen en helpen twerijwl ze zo diep in problemen zit. Dat was ze niet gewend omdat ze altijd alles zelf moest doen, iedereen liet haar aan haar lot over of verliet haar zodra zehaar problemen kenbaar maakte. Hierdoord heeft ze ook een groot aantal zogenaamde 'vrienden' verloren.
Ze wil ook wel geholpen worden zei ze, maar al te veel vertrouwen heeft ze er niet in omdat ze het eerder al gedaan heeft. Gelukkkig heeft ze op internet wel een digitale praatgroep waar ze aan meedoet. Uiteindelijk heb ik ook voorgesteld om naar de dokter te gaan, die haar kan doorverwijzen, ze stond er dus wel open voor.
Ze wil ook wel geholpen worden zei ze, maar al te veel vertrouwen heeft ze er niet in omdat ze het eerder al gedaan heeft. Gelukkkig heeft ze op internet wel een digitale praatgroep waar ze aan meedoet. Uiteindelijk heb ik ook voorgesteld om naar de dokter te gaan, die haar kan doorverwijzen, ze stond er dus wel open voor.
Diepe zucht
Als je echt depressief bent, dan voel je ook zo weinig. Als je niets voelt, alleen maar slechte dingen, hoe kun je dan energie overhebben om in een relatie te stoppen? Misschien kan ze dat op dit moment gewoon niet. Hoe graag jij ook wilt.
A spoonful of sugar...
je moet haar overtuigen dat het nog altijd jou keuze is, jij weet goed wat voor teokomst je met haar hebt dus jij bent degene die beslist of je dat de moeite waard vind en niet zij.
-
Eastpak, het gebeurt nu eenmaal vaak dat meisjes zich zo gedragen. Mannen richten problemen vaak naar buiten, vrouwen naar binnen en proberen iedereen te ontzien (over het algemeen he). Daar kun je weinig aan doen. Zij moet beter worden, en daar kun je haar bij steunen. Je kunt haar wel vertellen dat je het niet erg vindt, maar ze zal dat waarschijnlijk niet kunnen geloven, en anders zal ze nog steeds vaak twijfelen. Dus zelfs als je besluit door te gaan samen, dan zal ze op veel momenten zich nog steeds een last voelen, en dat is voor haar ook niet prettig.
De meeste meisjes die dit doen, doen dit ten koste van zichzelf. Ze zien zichzelf als de bron van ellende, willen je beschermen en ondertussen gaan ze er zelf aan kapot omdat ze iemand die ze vertrouwen en die ze kan helpen, wegsturen. Ik zou zeggen, blijf in haar buurt, maar zet haar niet onder druk. Als zij ervan overtuigd is dat ze jou kwetst door hoe zij is, dan kun je praten tot je een ons weegt, maar dat helpt niet. Help haar gewoon zonder haar onder druk te zetten, zonder te praten over relaties en toekomst, en laat merken dat je er hoe dan ook voor haar bent, met of zonder relatie. De kans is aanwezig dat het maar om een bui gaat namelijk, dat ze vanzelf merkt waar ze mee bezig is en dat ze je op deze manier meer zeer doet. Eventueel kun je er na wat tijd - al is het maar een week - gewoon over beginnen, dan heeft zij wat tijd gehad waarin ze zich niet onder druk voelde staan. En probeer haar zover te krijgen dat ze hulp zoekt als ze die nog niet heeft, dat is echt belangrijk. Het is ook nog mogelijk dat ze gewoon bang is voor de intimiteit, dat het haar te snel gaat, en dat ze daarom zo reageert. Dan kan een adempauze ook heel verhelderend werken. Daar hoef je geen bepaalde tijd op te zetten, je hoeft niet tegen haar te zeggen 'nu gaan we een week geen contact hebben zodat je na kunt denken', maar doe het gewoon even rustig aan.
De meeste meisjes die dit doen, doen dit ten koste van zichzelf. Ze zien zichzelf als de bron van ellende, willen je beschermen en ondertussen gaan ze er zelf aan kapot omdat ze iemand die ze vertrouwen en die ze kan helpen, wegsturen. Ik zou zeggen, blijf in haar buurt, maar zet haar niet onder druk. Als zij ervan overtuigd is dat ze jou kwetst door hoe zij is, dan kun je praten tot je een ons weegt, maar dat helpt niet. Help haar gewoon zonder haar onder druk te zetten, zonder te praten over relaties en toekomst, en laat merken dat je er hoe dan ook voor haar bent, met of zonder relatie. De kans is aanwezig dat het maar om een bui gaat namelijk, dat ze vanzelf merkt waar ze mee bezig is en dat ze je op deze manier meer zeer doet. Eventueel kun je er na wat tijd - al is het maar een week - gewoon over beginnen, dan heeft zij wat tijd gehad waarin ze zich niet onder druk voelde staan. En probeer haar zover te krijgen dat ze hulp zoekt als ze die nog niet heeft, dat is echt belangrijk. Het is ook nog mogelijk dat ze gewoon bang is voor de intimiteit, dat het haar te snel gaat, en dat ze daarom zo reageert. Dan kan een adempauze ook heel verhelderend werken. Daar hoef je geen bepaalde tijd op te zetten, je hoeft niet tegen haar te zeggen 'nu gaan we een week geen contact hebben zodat je na kunt denken', maar doe het gewoon even rustig aan.
Sanity is (not) statistical
Ik krijg steeds meer en meer het gevoel dat ze echt beter bij je kan blijven. Respect trouwens dat je dit voor d'r doet. Veel zouden er al lang mee gekapt zijn.quote:Op maandag 21 juni 2004 22:15 schreef eastpak-4 het volgende:
Ze zei tegen me dat ze het niet kon geloven dat ik nog steeds bij haar bleef ondanks har problemen. Ook vond ze het echt wonderbaarlijk dat ik haar blijf steunen en helpen twerijwl ze zo diep in problemen zit. Dat was ze niet gewend omdat ze altijd alles zelf moest doen, iedereen liet haar aan haar lot over of verliet haar zodra zehaar problemen kenbaar maakte. Hierdoord heeft ze ook een groot aantal zogenaamde 'vrienden' verloren.
Ze wil ook wel geholpen worden zei ze, maar al te veel vertrouwen heeft ze er niet in omdat ze het eerder al gedaan heeft. Gelukkkig heeft ze op internet wel een digitale praatgroep waar ze aan meedoet. Uiteindelijk heb ik ook voorgesteld om naar de dokter te gaan, die haar kan doorverwijzen, ze stond er dus wel open voor.
Maar pas idd op dat je er zelf niet aan onderdoor gaat. Zorg ervoor dat er ook mensen zijn die op jou letten. Leg deze situatie voor aan iemand die jij vertrouwd (je ouders, broers, zussen, vrienden) Niet allemaal natuurlijk, maar een of twee die dan een beetje op je kunnen passen.
Heel veel succes!
Eastpak, volhouden en echt op haar hart BLIJVEN drukken dat je bij haar WIL zijn en haar ÉCHT wil helpen.. Heel lang volhouden en niet tegen laten werken, want een vrouw in nood, zegt en doet rare dingen om dierbare bij hen weg te duwen!!! Dus vastklampen!
(Nou ja vastklampen, niet verstikken natuurlijk... Bedoel gewoon echt volhouden en daad bij woord voegen!)
[ Bericht 18% gewijzigd door Famous_Rose op 21-06-2004 22:34:36 (Stukkie vergeten) ]
(Nou ja vastklampen, niet verstikken natuurlijk... Bedoel gewoon echt volhouden en daad bij woord voegen!)
[ Bericht 18% gewijzigd door Famous_Rose op 21-06-2004 22:34:36 (Stukkie vergeten) ]
De zin van het leven is aardbeiensaus...
Ik ben jullie echt zo dankbaar met jullie adviezen. Jullie hebben geen idee hoe dit mij sterkt en ik begin toch in te geloven dat het te redden is! Zag het heel somber in namelijk.
Ben vastberaden om het tot een goed eind te laten keren. Hoop echt dat het een hersenspinsel even van haar is (of zoals Meaghan zei een bui), want het was wel opeens heel abrupt die beslissing van haar.
Meaghan denk zelf niet dat he intimiteit is omdat ze zelf voorstelde om (dat zou dan over 1.5 week zijn) op vakantie te gaan samen naar Italie. En ik vreog nog aan haar, of ze misscihen er vanaf wilt zien vanwege depressie maar ze wilde kost wat kost gaan.
@hobs, ik heb het aan een van mn beste vrienden (wat eveneens ook zeer goede vriend van haar is) voorgelegd. Hij kan me in de gaten houden. En nog aan een ander zeer goede vriend van me, die ik ook volledig vertouw.
Ben vastberaden om het tot een goed eind te laten keren. Hoop echt dat het een hersenspinsel even van haar is (of zoals Meaghan zei een bui), want het was wel opeens heel abrupt die beslissing van haar.
Meaghan denk zelf niet dat he intimiteit is omdat ze zelf voorstelde om (dat zou dan over 1.5 week zijn) op vakantie te gaan samen naar Italie. En ik vreog nog aan haar, of ze misscihen er vanaf wilt zien vanwege depressie maar ze wilde kost wat kost gaan.
@hobs, ik heb het aan een van mn beste vrienden (wat eveneens ook zeer goede vriend van haar is) voorgelegd. Hij kan me in de gaten houden. En nog aan een ander zeer goede vriend van me, die ik ook volledig vertouw.
Diepe zucht
Ik vind wel dat je een pluim verdient voor je inzet trouwens. Ken niet veel mensen die zoveel moeite zouden doen. Petje af! Maar zoals Hobs inderdaad zei, pas op jezelf en zorg dat JIJ ook iemand hebt om op terug te vallen. Ontzettend veel sterkte nog maals en ik hoop dat het allemaal goed uitpakt!
De zin van het leven is aardbeiensaus...
Wat het nu nog erger maakt zijn m'n hertentamens deze week. Hierdoor kan ik haar amper zien deze week.
Aan de ene kant kan dit goed zijn zoals Meaghan zegt, voelt ze misschien wat minder druk en denkt ze toch anders over het uitmaken. Heeft ze meer tijd voor haarzelf
Aan de ene kant kan dit goed zijn zoals Meaghan zegt, voelt ze misschien wat minder druk en denkt ze toch anders over het uitmaken. Heeft ze meer tijd voor haarzelf
Diepe zucht
Als je maar geen contact verliest, dat creerd namelijk veel afstand en aan de ene kant kan ze dan nadenken en haar beslissing herzien of het wordt voor haar steeds duidelijker dat ze ook zonder je kan...
De zin van het leven is aardbeiensaus...
Ik ga naar bed, succes ermee, ik zal aan jullie denken, moet allemaal goed komen!
De zin van het leven is aardbeiensaus...
Eastpak, alleereerst (nog een ) pluim voor jou. Ik vind het bewonderingswaardig dat je er voor je vriendin wilt zijn en haar wilt steunen tijdens haar depressie.
Een relatie hebben met een depressief persoon is heel moeilijk. Depressieve mensen weten vaak zelf niet eens wat ze wel en niet willen en hoe ze precies over bepaalde dingen denken. Jouw vriendin wil jou pijn en ellende besparen, dit lijkt heel nobel van haar, maar eigenlijk is het heel egoïstisch. Ze stuurt jou weg om eenzaam en alleen achter te blijven en te zwelgen in haar depressie. Het grote nadeel van zo'n depressie, is dat helemaal niemand, behalve de persoon zelf, ervoor kan zorgen dat de depressie minder wordt. Wél kan jij je vriendin helpen het dagelijks leven wat draaglijker te maken.
Tijdens een depressie word je overheerst door negatieve gevoelens. Het zou dus ook best kunnen dat je vriendin denkt, "ik kan hem maar beter nu dumpen, voor hij straks op me uitgekeken is omdat ik niet leuk meer ben." . Haar precieze beweegredenen kan ik als buitenstaander natuurlijk alleen maar naar raden, maar als jullie elkaar spreken, probeer er dan achter te komen waarom ze het precies uitmaakt, want ik heb het idee dat er meer achter zit dan jij in je OP beschrijft.
Maar een relatie bestaat uit twee mensen. Cijfer jezelf niet weg voor je depressieve vriendin. Makkelijk gezegd, ik weet het, maar probeer je toch te concentreren op je studie.
Tijdens het gesprek moet je haar gewoon duidelijk proberen te maken dat jij er voor haar bent en dat is iets wat depressieve mensen soms moeilijk kunnen accepteren. Ze leven in hun eigen 'negatieve wereldje' en zien en ervaren zaken gewoon anders dan voor hun depressie.
Heel veel succes. .
) pluim voor jou. Ik vind het bewonderingswaardig dat je er voor je vriendin wilt zijn en haar wilt steunen tijdens haar depressie. Een relatie hebben met een depressief persoon is heel moeilijk. Depressieve mensen weten vaak zelf niet eens wat ze wel en niet willen en hoe ze precies over bepaalde dingen denken. Jouw vriendin wil jou pijn en ellende besparen, dit lijkt heel nobel van haar, maar eigenlijk is het heel egoïstisch. Ze stuurt jou weg om eenzaam en alleen achter te blijven en te zwelgen in haar depressie. Het grote nadeel van zo'n depressie, is dat helemaal niemand, behalve de persoon zelf, ervoor kan zorgen dat de depressie minder wordt. Wél kan jij je vriendin helpen het dagelijks leven wat draaglijker te maken.
Tijdens een depressie word je overheerst door negatieve gevoelens. Het zou dus ook best kunnen dat je vriendin denkt, "ik kan hem maar beter nu dumpen, voor hij straks op me uitgekeken is omdat ik niet leuk meer ben." . Haar precieze beweegredenen kan ik als buitenstaander natuurlijk alleen maar naar raden, maar als jullie elkaar spreken, probeer er dan achter te komen waarom ze het precies uitmaakt, want ik heb het idee dat er meer achter zit dan jij in je OP beschrijft.
Maar een relatie bestaat uit twee mensen. Cijfer jezelf niet weg voor je depressieve vriendin. Makkelijk gezegd, ik weet het, maar probeer je toch te concentreren op je studie.
Tijdens het gesprek moet je haar gewoon duidelijk proberen te maken dat jij er voor haar bent en dat is iets wat depressieve mensen soms moeilijk kunnen accepteren. Ze leven in hun eigen 'negatieve wereldje' en zien en ervaren zaken gewoon anders dan voor hun depressie.
Heel veel succes. .
Echte liefde!
En ik zag dat het goed was.
En ik zag dat het goed was.
vind het nogal naar kort door de bocht door te zeggen dat ze egoistisch handelt.
wie ben jij om dat te denken? omdat je misschien zelf ervaring ermee hebt en het zo voor jou voelde? dat zegt toch helemaal niets?
ik heb werkelijk het gemeend toen ik zie dat Rt gewoon lekker verder moest gaan, en lekker verder moest leven, vond het juist gemeen van mezelf als hij om mij zou blijven.
er zijn altijd meerdere kanten mogelijk, vergeet dat niet.
wie ben jij om dat te denken? omdat je misschien zelf ervaring ermee hebt en het zo voor jou voelde? dat zegt toch helemaal niets?
ik heb werkelijk het gemeend toen ik zie dat Rt gewoon lekker verder moest gaan, en lekker verder moest leven, vond het juist gemeen van mezelf als hij om mij zou blijven.
er zijn altijd meerdere kanten mogelijk, vergeet dat niet.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
|
|
