'Oude tijden lijken te herleven in de Geusselt' een cliche dat ik nu bijna overal overal tegen kom en alleen maar kan beamen. De sfeer was fantastisch, het voetbal misschien niet oogstrelend, maar des te doeltreffender. Het 442 systeem waar Jonker eindelijk op is over gestapt lijkt veel beter bij deze ploeg te passen dan het 433 systeem van afgelopen jaar. Het lijkt er op dat hij eindelijk heeft geluisterd naar de 442 roep van de supporters op diverse fora. Overigens geeft hij mede met zijn wekelijkse collumn op
www.mvv.nl ook blijk van oprechte betrokkenheid bij de supporters.
Hier zijn collumn naar aanleiding van MVV - vvv:
quote:
De vorige “tussen rood en wit” eindigde met de woorden:” zorg dat je er bij bent.”
En van hun aanwezigheid zullen de vele duizenden MVV-supporters geen spijt van hebben gehad. Wat een avond, wat een wedstrijd, wat een sfeer…
Vooraf bleek Ibad Muhamadu nog niet in staat om de volle 90 minuten te spelen, wel achtte de medische staf hem in staat om maximaal een half uur te spelen. Dit hield in dat in vergelijking tot de beginopstelling van de wedstrijd tegen Haarlem er geen wijzigingen waren. Mark Luijpers en Drazen Brncic waren voldoende hersteld en Fabio Caracciolo nam opnieuw de plaats van Ibad Muhamadu in.
Voorafgaand aan de wedstrijd gaven onze supporters al een geweldig signaal af door een sfeer te creëren die bij menig eredivisie-duel niet zou misstaan. Geweldig! Geboren uit liefde, gedreven door passie…
Vanaf de aftrap nam VVV het initiatief zonder in de beginfase gevaarlijk te kunnen worden. Integendeel, na 6 minuten wist Alex Bryssinck op de achterlijn van VVV een naar het leek verloren duel van Bas Jacobs alsnog te winnen. Vervolgens had Alex alle gelegenheid om in de richting van de goal van VVV te dribbelen, waarna hij op zijn gemak Fabio Caracciolo in stelling bracht. Fabio tikte de bal droog binnen en de Geusselt explodeerde voor de eerste keer.
Hierna was het veelal VVV dat in balbezit was, maar het slaagde er niet in om grote kansen te creëren. De meeste dreiging kwam voort uit een rits corners en een handvol, hier en daar door arbiter Jol gemakkelijk gegeven, vrije trappen. Serge v.d. Ban moest vooral optreden bij een diagonaal schot van Broers dat Serge via de lat tot corner verwerkte. Het was niet de bedoeling dat wij zover achteruit speelden, oorzaak was dat wij op het middenveld de slag verloren. Daarentegen bleef de verdediging kaarsrecht overeind, waarmee de 1 – 0 ruststand verklaard is.
Tijdens de rust hebben wij de middenveld-bezetting veranderd en dit werkte vanaf de eerste minuut. De VVV-backs konden niet meer ongestoord opkomen en de VVV-middenvelders werden veel eerder onder druk gezet. Al vrij snel in de tweede helft zocht VVV zijn toevlucht in de hoge bal, hetgeen tot niets leidde doordat onze luchtmacht (Mark Luijpers, Angelo Martha en Joas Siahaija) geen krimp gaf. Het meest gevaarlijk was een van richting veranderd schot dat aan de voor ons goede kant van de paal ons doel maar net miste. Het inbrengen van Ibad Muhamadu zorgde voor een frisse impuls en leidde tot nog meer onrust bij VVV. Na een prachtige counter was het Drazen Brncic die de bal met veel gevoel in de verre hoek plaatste: 2 – 0 en opnieuw explodeerde de Geusselt. Hierna verdween de overtuiging bij VVV langzaam maar zeker, terwijl onze counters hoe langer hoe gevaarlijker werden. VVV protesteerde nog een keer voor een penalty, maar ik had het gevoel dat de 3 – 0 dichterbij was dan de 2 – 1. In de slotfase waren er nog wissels voor de zeer vermoeide Tom van Bergen en Harrie Gommans, die werden vervangen door de frisse Laurent Castellana en Kristof Aelbrecht.
Al met al met al een overwinning gebaseerd op, vooral in de tweede helft, zeer goed georganiseerd en compact verdedigen en het waar mogelijk spelen van de counter. VVV heeft geen oplossing kunnen vinden en daarmee is de 2 – 0 eindstand verklaard.
Na afloop was er meer aandacht dan gewoonlijk van de media. Het blad “Elf” was aanwezig voor een wedstrijdverslag en een interview met Angelo Martha, het Algemeen Dagblad was aanwezig met een enthousiaste Ludo van Denderen en Voetbal International was vertegenwoordigd door de ook al enthousiaste Marco Timmer. Naast de media-belangstelling was er ook veel belangstelling van allerlei clubs. Maar liefst 7 Nederlandse en 6 buitenlandse clubs hadden vertegenwoordigers op de tribune zitten.
Na afloop bleek het supporterscafé “De Gouden Ster” afgeladen vol. Vanochtend heb ik begrepen dat dat om 01.00 uur nog zo was en dat de supporters er in zijn geslaagd om de hele biervoorraad op te drinken. Ook een prestatie! De business-club was ook al afgeladen vol en ook daar was de stemming optimaal. Toetje was de uitzending van SBS 6 die veel weg had van een MVV-commercial. Vele minuten MVV aan het begin en aan het eind van de uitzending. Vorig seizoen kwamen wij vaak niet verder dan enige luttele seconden ver na middernacht…Vermoedelijk hebben wij nu al meer televisie-minuten dan in driekwart van het vorige seizoen.
Uiteraard is het geweldig dat er sprake is van zoveel belangstelling en enthousiasme. Ik blijf echter (uiteraard) met beide benen op de grond staan en blijf er naar streven om dit seizoen met MVV de volgende stap te maken. En die stap is, ter herinnering, de stap van de onderkant van de middenmoot naar de middenmoot. Daartoe zullen wij de komende week de accu opladen, want volgend weekend wacht ons alweer een dubbel programma. Op vrijdag de beladen derby tegen Fortuna uit en op maandag de thuiswedstrijd tegen Cambuur.
Dat de wedstrijd tegen Fortuna geweldig leeft moge duidelijk zijn, vele honderden supporters zullen ons steunen. Vorig seizoen trakteerde Fortuna ons op een gevoelige 4 – 1 nederlaag. Desalniettemin bleven onze supporters voor 100 procent achter ons staan en trakteerden ons na afloop op een ovatie. Voor mij destijds een hartverwarmend moment, ondanks de nederlaag. Reden te meer om a.s. vrijdag met bloed, zweet en tranen en gedreven door passie te strijden voor de drie punten.
De volgende “tussen rood en wit “ na Fortuna.