Mijn o zo fantastische zus...

Hoe ik me voel vandaag? Weeelll... hier komt het:


pissed
Heel da gedoe rond mijn zus begint serieus tegen te steken...

quote:

Op woensdag 2 juni 2004 18:29 schreef vdo28 het volgende:
je zus?

ja da kuttig mens dat altijd alle aandacht moet krijgen en dan nog al wenend belt naar mijn ma als ik niet enthousiast genoeg ben voor haar

quote:

Op woensdag 2 juni 2004 18:53 schreef Brighteyes het volgende:
Leonieke, ik ga toch even reageren hier omdat je geen eigen topic hebt. Ik herken wat je zegt. Mijn zus was de eerste die ging trouwen en ik was heel blij voor haar en het was een groot feest.
Zij hadden altijd gezegd dat ze nooit kindjes wilden dus ik ging er vanuit dat ik daarin de eerste zou zijn. Groot was dus ook mijn verbazing toen ze vorig jaar vertelden dat mijn zus zwanger was. En hoe blij ik ook voor haar was. Het stak toch even wel. Ook omdat ik het zelf ook zo graag wilde. Dat nare gevoel duurde bij mij gelukkig maar even. Daarna kon ik wel blij zijn. Helaas eindigde deze zwangerschap ik een miskraam. Nu is ze weer zwanger en ik kan niet anders dan dolblij voor haar zijn. Mijn hele leven heeft intussen op zijn kop gestaan en ik kan nu inzien dat het mijn tijd gewoon nog niet is.
Maar geloof me, ook voor jou zullen straks alle toeters en bellen uit de kast getrokken worden als jij zulke grote dingen gaat beleven. Het is nu even heel vervelend, maar probeer er toch doorheen te bijten. Dit soort dingen kunnen van binnen tot iets heel groots uit groeien waardoor de kans dat er afstand tussen jou en je zus, en misschien wel tussen jou en anderen gaat ontstaan. En dat zou toch heel jammer zijn. Sterkte ermee...

Het klinkt misschien heel grof van mij, maar ik kan het haar echt niet meer gunnen. Sorry... maar echt Ze heeft nu al alles gehad wat ze maar wou in het leven, en voor alles wat ze deed, kreeg ze alle aandacht, van jan en alleman.
Gelijk wat ik onderneem, daarvoor moet ik bijna springen opdat iemand het toch eens zou opmerken dat ik ook iets doe met mijn leven.
Enkele voorbeeldjes?
- mijn zus is jarig en krijgt een verrassingsfeest van mijn ouders; ik ben jarig en ik krijg een kaart
- mijn zus studeert af (zevende jaar secundair onderwijs) en krijgt een feest: champagne en etenjes op restaurant; ik studeer af (na drie jaar hoger onderwijs) en ik krijg als reactie: tjah... goed eh
- mijn zus heeft werk en krijgt wederom champagne; ik studeer af en ik krijg een proficiat
- mijn zus bouwt haar eigen huis en krijgt alle aandacht. Als mensen mij zien, vragen ze niet hoe het met mij of met mijn vriend gaat, nee hoe het huis van mijn zus vordert _{nog steeds, ook terwijl ze er al woont sinds september (het was nog niet volledig afgewerkt: tuinhuis, terras, the usual stuff)}
En nu... nu is ze gestopt met de pil en aangezien zij altijd alle geluk heeft in de wereld zal het ook wel niet lang duren voor ze zwanger is ook. En wat krijg ik? Ik krijg gezeur van iedereen om mijn kop over haar zwangerschap of haar kind en een zus die een kind heeft met de naam dat ik al altijd aan mijn eigen dochter wil geven... _{ja opeens vindt ze Emma een prachtige naam terwijl het vroeger altijd Ulrike was. Het toeval wil nu natuurlijk dat ik al twee jaar ofzo verkondig dat als ik ooit het geluk mocht hebben van een kind te krijgen en het is een dochter dat ze Emma heet}

Sorry dat ik niet meer blij kan zijn voor haar...

quote:

Op woensdag 2 juni 2004 19:21 schreef DarkElf het volgende:
klinkt alsof je ouders iets fout doen, niet je zus. Spreek hun aan zeg.

je klinkt zo vies jaloers, echt verschrikkelijk zeg.

Het grote probleem is nu eigenlijk _{en ook de reden waarom ik me zo pissed voel} dat mijn zus vanmorgen getelefoneerd heeft naar mijn ma, al wenend, dat ze de indruk krijgt dat ik boos ben op haar, dat ik geen interesse heb voor haar leven.

Situatieschets?
Het was gisteren haar verjaardag en we zijn dus naar haar huis geweest (mijn ma en ik, mijn ouders zijn vorig jaar gescheiden en we hebben geen contact meer met mijn pa). Kom ik daar met mijn cadeau (oke ik weet het, een fotoalbum is dom, maar tis toch de geste die telt en hij kostte me ook meer dan 30 euro), opent ze het cadeautje en steekt ze album direct in kast (mijn ma heeft zelfs de tijd niet gekregen om hem te bekijken want toen ze er naar vroeg was de reactie gewoon: ah hij zit al weg) Ik dus nogal op mijn trenen getrapt, oke je moet niet uitbundig doen over een fotoalbum, maar deze reactie vond ik beneden alle peil.

Blijkt nu dat iedereen ongeveer al weet dat ze gestopt is met de pil (buren, haar vrienden, vrienden van pieter haar vriend) behalve mijn ma en ik. Dus mijn ma krijgt het daar op die manier te horen. Komt er nog eens bij dat het al vaststaat dat ik geen meter mag zijn (terwijl ze al jaren verkondigt dat ik meter mag zijn van haar eerste kindje) is het nu opeens de zus van pieter en ben ik gewoon tante (en voor haar tweede heeft ze haar beste vriendin in gedachten, dat staat ook al jaren vast, net zoals dat die vriendin ook sowieso haar getuige wordt op haar trouw)

En dat ik inderdaad gisteren niet meer happy was voor haar, jah sorry na dit alles. Maar dat ze daarom al wenend moet bellen naar mijn ma, waardoor IK van alles de schuld krijg (mijn zus kan nu eenmaal niets verkeerd doen voor mijn ma) sorry dat ik haar dan niets meer gun hoor. Nee, zelfs geen kind
Vergeet ze toch maar ff te vermelden dat ze nooit eens vraagt hoe het met mijn vriend gaat (ze weet nochtans dat hij nu examens heeft en eindwerk moet indienen) of waarom ik nu eigenlijk mijn ontslag heb ingediend en of ik al zicht heb op ander werk...

quote:

Op woensdag 2 juni 2004 19:25 schreef Xennia het volgende:
kreeg ze vroeger ook meer snoepjes dan jij?
mocht zij langer uitgaan dan jij?
kreeg ze altijd meer verjaardagscadeautjes dan jij?
werd ze altijd voorgetrokken?

1. Ik mocht niet snoepen want in de ogen van mijn ma ben ik te dik (lees vet _{haar woorden}) en zou ik veel mooier zijn als ik meer op mijn zus leek
2. uitgaan heeft me nooit echt geïnteresseerd.. dus daar trek ik me niets van aan
3. zoals ik al zei: zij kreeg de feestjes, ik het kaartje
4. alles wat mijn zus ooit al ondernomen heeft in haar leven is fantastisch... hetgeen ik doe: tjah da's de normale gang van zaken zeker...

quote:

Op woensdag 2 juni 2004 19:21 schreef DarkElf het volgende:
klinkt alsof je ouders iets fout doen, niet je zus. Spreek hun aan zeg.

je klinkt zo vies jaloers, verschrikkelijk .

ja sorry maar ik ben ook jaloers, niet op haar huis ofzo maar wel op het feit dat ik er altijd maar achter trappel, alsof ik niet meetel want alles wat ik later ooit ga doen (huis kopen/bouwen, kinderen krijgen) da's allemaal oud geworden, hebben ze al allemaal eens meegemaakt. Ook ik ga verder met mijn leven, maar niemand die er ooit maar eens aandacht aan besteedt...

quote:

Op woensdag 2 juni 2004 19:35 schreef djenneke het volgende:
Praat je wel eens met mensen?

En jouw punt is?

quote:

Op woensdag 2 juni 2004 19:38 schreef djenneke het volgende:

[..]

Mijn punt is, dat jouw familie wellicht geen idee heeft van jouw gevoelens....? En dat bepaalde zaken nou eenmaal zo gegroeid zijn... ongemerkt??

Ik heb een tijd terug de situatie aan mijn ma uitgelegd en gezegd hoe ik me voel. Het enige wat ik te horen kreeg, was dat ik een vervelend nest ben dat stikjaloers is... Tjah wat moet ik er dan mee doen?
Ik zeg ook regelmatig tegen mensen als ze mij vragen hoe het met mijn zus haar huis gaat, dat ik het niet weet. Maar blijkbaar komt dat zo ongeloofwaardig over want dan nog doen ze er een tijd mee door. (zelfs al weten zij er eigenlijk meer van dan ik)

quote:

Op woensdag 2 juni 2004 19:56 schreef Moonah het volgende:
Wat is de reden dat je zus zo anders wordt behandeld dan jij?

Omdat ze de oudste is? Omdat ze mooier is? Omdat ze slanker is? Omdat.. tjah.. omdat ze beter is (voor mijn ma dan toch)

Voor de rest: tjah.. zij doet alles als eerste, wat erna komt, da's maar "tweedehands" niet meer...

quote:

Op woensdag 2 juni 2004 20:04 schreef marchien het volgende:
leonieke
je zou eens met een goede viend(in) die de situatie goed kent moeten overleggen of die ook een manier weet om het te veranderen.
Zou je het ook met je zus kunnen bespreken? eventueel?

Dag Marchienielief

Mja ik heb er met mijn vriend over gesproken en hij is de situatie ook meer dan grondig beu... Hij haat het als ik dan zit te wenen enzo. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.

Met mijn zus over praten? nee, zij hoeft niet te weten hoe ik me voel. Ze interesseert er zich ook niet voor hoor. Het enige wat haar stoort is, is dat ze van mij niet de aandacht krijgt dat ze wel van de rest krijgt...