Hoe oud toen je kids kreeg?

Ik ben zelf 22 en wil al heel graag kinderen. Ik heb al een tijdje een vaste relatie en mijn vriend zou ook wel graag kinderen willen. Nu hebben we afgesroken dat we het volgend jaar gaan proberen Dus als ik 23 ben.
Nu zijn de reacties van mensen om ons heen nogal Ze vinden ons veel te jong.

Wat vinden jullie en hoe oud waren jullie bij de eerste???

Als jij het graag wilt, moet je je niks van anderen aantrekken natuurlijk.

Zelf zou ik er niet aan moeten denken (ben 24), denk sowieso niet dat ik ooit kinderen wil, ik hou van een vrij leven met zo min mogelijk verantwoordelijkheden.

Hoe oud is je vriend?

ik snap echt niet waarom mensen tegenwoordig nog zo veel waarde hechten aan kinderen nemen. Het is een klote tijd om ze in op te voeden, heel veel moeite en als ze ouder worden zeggen ze ff dat je de pot op kan en dat ze zelf alles beter weten

Mijn vrouw en ik waren 24, 23 toen ze zwanger werd.
Ik zal eerlijk zijn, het was een ongelukje. Maar wel een heel lief ongelukje.

Leuk onderwerp!! Ik ben 24 en mijn vriendin 21 (wordt volgende maand 22) Wij willen pas kinderen als we samenwonen (we hebben nu zo'n 4 jaar verkering). De uitgestippelde route is als mijn vriendin zo'n 24 of 25 is (en ik dan dus 27/28) en dat lijkt mij een goede leeftijd. Dan kunnen we allebei nog enige tijd sparen e.d. en dan aan kinderen beginnen. Ook willen we eerst getrouwd zijn.. maar dat heb je niet altijd even in de hand

Ik was 19 toen ik mijn zoontje Brian kreeg.
Nu ben ik 24 en heb 13 dagen terug mijn 2e kindje Merlyn gekregen.

Ik denk dat leeftijd geen goede maatstaf is.

Hebben jullie ene stabiel inkomen ? Een eigen huis ?
Wonen jullie al een tijdje samen ( en zijn jullie dus in ieder geval door de eerst 1,5 jaar heen ? Dit jaar is namelijk vaak een soort " pest elkaar weg jaar " )
WILLEN jullie het beiden graag ?
Zijn jullie je ervan bewust dat het geen konijn is die je als je er genoeg van hebt aan je buurmeisje geeft...

Dan denk ik dat er geen reden is om te " wachten ".

Ik was 29, mijn vrouw 30.
Hadden we 10 jaar geleden geweten wat we nu weten... dan was mijn oudste ongeveer 10 geweest....

goed punt ook..

hoe regelen jullie het..
willen jullie getrouwd zijn of alleen samenwonend ?

Als je getrouwd wil zijn. regel dat eerst dan even...

als je samenwonend wil zijn.. zorg dan dat je weet hoe het wettelijk geregeld is.

( je partner moet TIJDENS de zwangerschap het kindje erkennen.. JIJ moet mee.. achternaam keuze moet gemaakt worden.. JIJ moet tekenen... anderds mag je mannetje de baby niet eens aangeven na de geboorte.. daarna moeten jullie sámen naar de kantonrechter en kan jij toestemming geven voor " gezamelijke zeggenschap "... etc etc..
even kijken dus in welke volgorde je het wil áls je definitief voor JA gaat )

Je ziet wel een tendens dat mensen steeds langer wachten met
kinderen krijgen.
Was vroeger 18 jaar heel normaal, nu kijken ze je raar aan wanneer
je voor je 25ste aan kinderen begint.

Ik ben er pas op mijn 35ste aan begonnen omdat ik ze uiteindelijk
wel graag wilde, maar straks (als ze 20 zijn) niet al te bejaard wil zijn.
Eerder was ik er eerlijk gezegd nog niet aan toe.

Als alles goed gaat 22. 23 zoiets.

Trouwens..
Ik ben weer heel vroeg "vrij "

Als Brian 20 is ben ik 39 jaar.

( mijn man overigens 8 jaartjes ouder )

Ik wilde al jong moeder worden, maar na 2 miskramen hebben we een pauze genomen om onze kinderwens te vervullen.
Ruim 2,5 jaar later is onze dochter geboren. Ik was toen (en nu nog ) 24 en Remco 28 jaar. We wonen nu 5 jaar samen.

Ik was 22 bij de eerste en door wat toestanden kwam de 2de "pas" toen ik nog net 25 was. Nu hoop ik dat nummer 3 zich nog aanmeldt voor ik jarig ben... ik ben namelijk uitgerekend op de dag dat ik zelf 27 word.

quote:

---

Op woensdag 6 augustus 2003 16:30 schreef Mirage het volgende:
Ik was 19 toen ik mijn zoontje Brian kreeg.
Nu ben ik 24 en heb 13 dagen terug mijn 2e kindje Merlyn gekregen.

Ik denk dat leeftijd geen goede maatstaf is.

Hebben jullie ene stabiel inkomen ? Een eigen huis ?
Wonen jullie al een tijdje samen ( en zijn jullie dus in ieder geval door de eerst 1,5 jaar heen ? Dit jaar is namelijk vaak een soort " pest elkaar weg jaar " )
WILLEN jullie het beiden graag ?
Zijn jullie je ervan bewust dat het geen konijn is die je als je er genoeg van hebt aan je buurmeisje geeft...

Dan denk ik dat er geen reden is om te " wachten ".

---

We gaan in december samenwonen. Ik heb een vaste baan van nu nog 40 uur. Mijn vriend gaat nog naar school vandaar dat we nog een jaartje wachten. En we willen allebei heel graag. maar het wachten is eerst op het samenwonen. En als hij strax klaar is met school wil ik minder gaan werken en de beide oma's willen een dag in de week oppassen dus das al geen probleem.

Ik ben gewoon heel bang voor de reacties van mensen. Dat ze gaan denken van. Ja hoor heb je weer zo'n ongelukje.
Vooral van mensen die mijn familie kennen (ik heb een nichtje van 19 met een zoontje van 3).

Ik moet me er nix van aantrekken maar die reacties van mensen is soms moeilijk!!!

En ???

Al zouden ze ervan uitgaan dat het een " ongelukje " zou zijn.... júist dan zijn ze gigantisch achterlijk wanneer ze geen respect voor je hebben.
je bewijst dan toch maar mooi dat jullie de verantwoordelijheid nemen en serieus bezig zijn.

Daarnaast.. ikzelf vind 23 een heel goede leeftijd.
Zeker als je bedenkt dat het ene paar jaar kan duren eer je zwanger raakt.
Lukt het meteen behoor je gewoon tot the lucky ones !

_{ik begrijp trouwens niet waarom je je met anderen bezig houdt als jullie zo een belangrijke beslissing voor JULLIE ZELF aan het nemen zijn.. als je op een dergelijk niveau bent beland dan doet de rest er toch helemaal niet meer toe ?}

Mijn 1e is overigens wel dwars door de pil heen gekomen,

maar reken maar dat ik trots op mijn buik én mijn prinsje was en ben !!

quote:

---

[b]
_{ik begrijp trouwens niet waarom je je met anderen bezig houdt als jullie zo een belangrijke beslissing voor JULLIE ZELF aan het nemen zijn.. als je op een dergelijk niveau bent beland dan doet de rest er toch helemaal niet meer toe ?}

---

Ik heb de reacties op de zwangerschap van mijn nichtje mee gemaakt en die waren niet al te vrolijk. Mijn achterneefje is nu 3 en je wilt niet weten hoe vaak mensen tegen hem (als geintje maar blijft lullig) zeggen: Ja jij bent een klein ongelukje. Das niet leuk. Zoiets wil ik mijn kind niet aandoen. Is toch zielig voor het kind en van die mensen!!!!!!!!

quote:

---

Op woensdag 6 augustus 2003 17:03 schreef Mysterygirl het volgende:

[..]

Ik heb de reacties op de zwangerschap van mijn nichtje mee gemaakt en die waren niet al te vrolijk. Mijn achterneefje is nu 3 en je wilt niet weten hoe vaak mensen tegen hem (als geintje maar blijft lullig) zeggen: Ja jij bent een klein ongelukje. Das niet leuk. Zoiets wil ik mijn kind niet aandoen. Is toch zielig voor het kind en van die mensen!!!!!!!!

---

Sorry, maar dan vind ik die mensen erg onverantwoordelijk bezig !
En als moeder zijnde zou ik dan na de 1e keer ook heel duidelijk hebben gemaakt.

Het probleem in dit geval ligt niet bij het krijgen van eenkindje op jonge leeftijd, maar bij disrespect van anderen.
Verschuif het probleem niet.

Daarnaast is 15 jaar heeeel wat anders dan 23.

Ze was 16 en het was inderdaad een ongelukje. maar ze is er niet minder gek mee. Maar ik vind het gewoon zo zielig dat mensen zo reageren terwijl ze helemaal niets zeten. Ook gewoon vreemden op straat hoor. Als mijn achterneefje mama roept en er reageert een jong meisje hoor je de mensen gewoon tegen elkaar zeggen: Hier weer zon ongelukskindje.
Kan ik me behoorlijk kwaad om maken....

4 Dagen nadat de oudste werd geboren werd ik 20. De tweede is nu 6 weken geleden geboren, ik ben nu 22.
Rotreacties krijg ik eigenlijk zelden, en als ik ze krijg zeg ik dat ze zich met zichzelf moeten bemoeien en dat werkt wel

Ik was zelf 22 toen ik kyllian kreeg
ik weet dat ouders zeggen je moet nog genieten
maar oh whee als ze het horen dat je zwanger bent
nou dan zijn ze verkocht
de mijne in iedergeval wel..
en schoonouders ook natuurlijk

Ik was 25 dat ik de pil uit het raam smeet en 27 dat mijn zoon geboren werd.
Ik denk dat het ook niets met leeftijd te maken heeft maar gewoon met gevoel. Ik ben wel blij dat wij eerst nog even genoten hebben met zijn tweetjes. Een paar jaar alletwee fulltime gewerkt, helemaal een beetje op orde en toen waren we er klaar voor.

Ik ben 29, heb nog geen kinderen. Hoop wel dat het er nog een keer van komt. Midden 30 is mooie leeftijd dan.

Ik was net 26 toen onze oudste zoon geboren werd. Twee jaar later kwam onze dochter, nog 2,5 jaar later kwam onze jongste zoon. We hadden, toen ik in verwachting raakte, al 5 jaar een relatie.

Ik was 23 toen mijn oudste zoon geboren werd. Mijn hubbie en ik zaten nog midden in onze opleidingen, hij studeerde nog en ik zat in mijn opleiding tot verpleegkundige. Best druk achteraf gezien werken/leren( eindexamen doen als je kind pas 6 weken oud is, hihihi). Gek genoeg heb ik me geen seconde druk gemaakt over de situatie, voorheen was ik altijd heel tobberig over studieresultaten ed. maar toen viel alles ineens in het niet bij mijn kind, lekker belangerijk dat eindexamen, het ging toch goed met mijn kind?! Ik heb werkelijk op mijn slofjes dat examen gehaald, echt geweldig was dat.
Kreeg in die tijd wel vaak opmerkingen, over dat het toch zeker een ongelukje was. Daar antwoordde is steevast op dat het mijn kleine verassing was dat in mijn buik zat.
Ik weet niet of anderen hier ook last van hebben, maar ik merk wel regelmatig als ik op straat loop met mijn twee knulletjes dat mensen gelijk denken dat je dom bent. Krijg dan van die ongevraagde adviezen van de oudere dames/heren. Ik ziet ze denken:" Daar heb je weer zo`n dom wichtje". Snap de redenatie wel, "jong" kinderen gekregen = niet gestudeerd = geen carriere gemaakt = DOM. Heeeel irritant!!

[Dit bericht is gewijzigd door RedheadBitch op 06-08-2003 22:40]