Europa, best wel belangrijk. Best wel belangrijk wordt ons verteld door de regering. Belangrijk voor wie voor jouw, voor mij of voor hun? Voor wie is Europa nou echt belangrijk.Binnenkort is het zover, we mogen de 27 Nederlandse afgevaardigden in het 732 koppen tellende Europarlement kiezen. We mogen beslissen voor 3,7% in een parlement dat in de werkelijkheid en praktijk geen enkele invloed heeft op de Europese besluitvorming. Het Europees Parlement heeft namelijk alleen een adviserende taak.
De Europese Commissie is het dagelijks bestuur, en die wordt niet gekozen. Die raad bestaat uit de landelijke ministers van ieder land, de feitelijke machtdragers: de vergaderingen van de ministers van financiën; buitenlandse zaken; economische zaken; ministers-presidenten uit de verschillende lidstaten. Een verzameling hielenlikkers van Frankrijk en Duitsland.
In het Europees parlement zullen onze uitverkorenen zich stuk voor stuk aansluiten bij een grotere fractie, in deze fractie zullen zij niet onze belangen vertegenwoordigen maar de belangen van de fractie.
De PVDA zal zich bijvoorbeeld bij de Labour fractie aan sluiten en in Europa voor de oorlog in Irak zijn, terwijl in Nederland zij hier juist weer tegen is.
Europa, best wel belangrijk. Ja zeer belangrijk voor de grote lidstaten, de leiders van de fracties waar onze vertegenwoordigers zich aan verhoeren. De lidstaten die werkelijk wat te vertellen hebben op het continent: Frankrijk en Duitsland.
Schijnredenen en leugens worden als argumenten gebruikt voor Europa. Op tv en radio worden wij blootgesteld aan de pro Europa propaganda van een overheid die uitlegt dat Europa best belangrijk is en vooral leuke kanten heeft, dat Europa goed is voor de Nederlandse burgers.
Maar niet de burger staat in dit Europa centraal, de steeds groter wordende politieke macht en het economische gewin zijn de drijfveren voor de pooiers van Europa. Frankrijk en Duitsland.
De zorgvuldig opgebouwde en bevochten structuren van onze vaders worden ruw uit elkaar getrokken en op de 'juiste & gewenste' wijze nieuw in elkaar gezet.
Op 1 mei hebben wij de eenwording van Europa moeten slikken: 10 nieuwe lidstaten traden tot de Europese Unie toe. Nu een maand later zit ik hier nog met een wrange smaak in mijn mond. De walgelijke 'eenwording' van Europa die alle Europese burgers met dwang door de strot geduwd is, zal het begin van haar ondergang betekenen. De verplichte' landen zullen hun eigen identiteit verliezen nu deze als 'deelgebied' zijn ingelijfd bij het wangedrocht dat het 'Verenigd Europa' heet. Wij burgers van Nederland en Vlaanderen zijn verworden tot bastaards van hoeren uit het onechtelijk huwelijk van onze moeders met Frankrijk en Duitsland.
Onze moeders de politici hebben zich verhoerd aan de mannen die onze vaders buiten de deur wilden houden, ons huis is tegenwoordig het verenigd Europa onder Frans-Duitse hegemonie. Het is een Europa ten dienste van de twee Europese continentale grootmachten. Na 1161 jaar is ons huis nu eindelijk verworden tot het gewenste bordeel van Frankrijk en Duitsland!
Europa in 843Het oorspronkelijke idee van de EEG was bedoeld om de continentale grootmachten te beteugelen in plaats van hen op de knieën te dienen. Aan de wieg van de EEG stonden in, de vroege jaren vijftig politici, afkomstig uit het oude Middenrijk: de 'smalle' strook die van Friesland tot Rome liep en waar eeuwenlang betrekkelijk zelfstandige republieken hadden bestaan.
De vaders van de Europese federatie waren: Adenauer en Schuman een Luxemburger. En een Rijnlander en politici uit de drie Benelux-landen en Italië, dit waren de mannen die de Europese Gemeenschap hebben gesticht.
De EEG is dus niet ontstaan als een gezamenlijk initiatief van Frankrijk en Duitsland, de natiestaten die voortkwamen uit het Westfrankische en het Oostfrankische rijk, die de handen in elkaar hadden geslagen na elk mislukt te zijn in hun pogingen om een verenigd Europa onder eigen gezag te vestigen en dan maar besloten hadden om hun imperialistische ambities voortaan samen te verwezenlijken.
Neen, de Europese federale gedachte is ontstaan als een initiatief in de Middenfrankische traditie. Het was bedoeld om zowel de Franse als de Duitse nationale ambities te beteugelen, en om alle tendensen in de richting van staats-absolutisme de kop in te drukken!
In 843 bij het Verdrag van Verdun werd het oude rijk van Karel de Grote in drieen gedeeld: een westfrankisch koninkrijk, het huidige Frankrijk, voor Karel de Kale; een oostfrankisch koninkrijk, het huidige Duitsland, voor zijn broer Lodewijk; en de oudste broer Lothariu erfde de keizerskroon en het land dat tussen Frankrijk en Duitsland in lag, het middenfrankisch rijk.
Dit middenrijk van Lotharius omvatte alle landen die vandaag tussen Frankrijk en Duitsland in liggen (nl. de drie Benelux-landen en Zwitserland), het oostelijk deel van Frankrijk (nl. de Elzas, Lotharingen, Bourgondië en de Provence), een deel van het westen van Duitsland (nl. Friesland en het hele gebied ten westen van de Rijn en het oostelijke deel van het gebied rond Keulen) en ook de noordelijke helft van Italië (Padanië).
Toen Lotharius's zoon in 875 kinderloos stierf, werd dit middenrijk verdeeld tussen de twee buurrijken. Maar omdat deze streken aan de buitenkant van het eigenlijke grondgebied van beide rijken lag, hadden de koningen van Frankrijk en Duitsland er vele eeuwen lang moeite mee om er hun gezag sterk te laten gelden. In het middenrijk was er geen koning of hij was ver weg. Het gevolg was dat gedurende de middeleeuwen, en in sommige gevallen tot in de 18de eeuw of zelfs tot op heden, de gebieden van het oude middendeel van Karel de Grote's keizerrijk bestonden uit praktisch autonome boerenrepublieken (zoals Zwitserland), onafhankelijke, door burgers bestuurde provincies (zoals de Nederlanden en het stroomgebied van de Rijn) of stadstaten (zoals Noord- Italië).
Doordat ze autonoom waren en nauwelijks werden lastiggevallen door hebzuchtige vorsten, hun belastinginners en bemoeizuchtige ambtenaren, werden deze gebiedsdelen zeer welvarend. De as die liep van Amsterdam in het noorden tot Siena in het zuiden ontwikkelde zich tot de economische ruggegraat van Europa. Dit was de bakermat voor de politieke theorieën die ervoor zorgden dat niet de vorst of de regering het hoogste gezag belichaamde, maar het volk, waardoor de vorst of de regering zich aan de wet te houden had. Zowel Zwitserland (sinds de 13de eeuw) als de Nederlanden (van de 16de tot de 18de eeuw) waren republieken. De Bourgondische Nederlanden hadden een vorst, maar wanneer die vorst - de hertog van Bourgondië - belasting wilde heffen, moest hij de Zeventien Provinciën van zijn federatie om toestemming vragen. En in de belangrijkste provinciën, zoals Vlaanderen en Brabant, moest hij zelfs de afzonderlijke steden om toestemming vragen.
Echter in de moderne tijd slaagden absolutistische alleenheersers er helaas langzamerhand in om de meeste gedeelten van dit oude middenrijk onder het centrale Franse en Duitse gezag te plaatsen. De koningen van Frankrijk en Pruisen wisten elk hun deel van de Rijnoevers te onderwerpen. De Franse Revolutie maakte in één klap een einde aan alle bestaande autonome regeringsvormen, en na de val van Napoleon keerde alleen Zwitserland terug tot zijn oude constitutionele orde.
Overal in Europa behalve Zwitserland, begon in de 19de eeuw het tijdperk van de bureaucratische gecentraliseerde staat naar Frans en Duits model. Die staat heeft zijn macht steeds verder uitgebreid en zichzelf gelegitimeerd door verzorgingsstelsels op te zetten die de burger van de wieg tot het graf begeleiden. In plaats van een Europa dat de Franse en Duitse ambities tempert, hebben we een Europa van gezamenlijke Frans-Duitse hegemonie.
Inmiddels 1161 jaar later treedt Frankrijk naar de volgende stap Het wil de zg. "oververtegenwoordiging" van de kleine landen verminderen, door ze niet automatisch elk een Europese commissaris te verlenen, door het aantal officiële talen van de Europese Unie te beperken, door het stemrecht van de kleine landen te verminderen, enz. Frankrijk wil naar een Europa met een beslissingsorgaan waarin de grote landen altijd vertegenwoordigd zullen zijn, en de kleine landen slechts bij beurtrol. Zelfs in de Verenigde Staten krijgen alle staten, hoe groot of klein ook, twee zetels in de Senaat, maar in ons Europa zullen de groten de kleintjes van tafel duwen.
Europa best wel belangrijk om te verwerpen, we worden verkracht en misbruikt waar we bij staan en inplaats van te schreeuwen applaudisseren wij en vragen we om meer:
quote:
DEN HAAG, maandag
Het CDA wil af van het vetorecht van EU-lidstaten bij besluiten over het gemeenschappelijke buitenlandbeleid van de Europese Unie.
Dit zei CDA-lijsttrekker Camiel Eurlings gisteren tijdens een lijsttrekkersdebat in het tv-programma Buitenhof.
De CDA´er gaat hiermee in tegen het kabinet, dat aan het veto wil vasthouden.
Eurlings wil voorkomen dat landen in Europa voortdurend eigen groepjes vormen, of dat één land een gezamenlijk standpunt kan blokkeren.
"Het is tijd dat wij als Europa internationaal eens een vuist leren maken in plaats van altijd de Verenigde Staten de kolen uit het vuur te laten halen", aldus Eurlings.
Bron: De Telegraaf.
Ons Europa is ontvoerd en wordt constant misbruikt, daarom: stem tegen Europa! best wel belangrijk.
[ Bericht 0% gewijzigd door Tyrhraustur op 30-05-2004 16:07:01 ]
Audaces fortuna juvat.
Beati pauperes spiritu.