Zwangerschap en geboorte 58, thema ziekenhuis/thuisbevalling

Isse een prima thema!

Ik wil thuis! Hoop thuis, ga voor thuis!
In een boek dat ik hier heb, staat de tip om eens op papier te zetten "hoe" je je bevalling wenst. Bijvoorbeeld wie er bij moet / mag zijn, of en welke muziek je gedraaid wil hebben, ehm... ^{er stond nog veel meer!}

Maar mij lijkt dat je dat ook allemaal wel ter plekke aan kunt geven aan je lief en de deskundige! Toch? Ga er straks toch nog eens naar kijken, wie weet is het wèl echt een goeie tip!

Wat willen anderen? Waarom?
En hoe denkt je vent daarover? Nog mot gehad? Omgeving die raar reageert?

Goeiemorgen
Ben nog een beetje moe want het bleek vannacht dat hier in de buurt een aantal fanatieke aanhangers van luilak wonen. Ze begonnen om 4 uur 's nachts al
Tussen 5 en half 7 nog even liggen dommelen, maar toen kwam de volgende lichting... Daarna heb ik het slapen opgegeven en heb ik gelezen en geluierd... Vanavond maar weer vroeg m'n mandje in...

Over het thema:
In principe gaan we voor thuisbevallen. Voor ik zwanger was, dacht ik dat ik misschien liever naar het ziekenhuis ging voor het veilige idee. Maar nu ik er meer over gelezen heb en weet dat je een behoorlijk deel toch al thuis moet doen en dat als je midden in de nacht bevalt, de gyn vaak eerst nog z'n bed uitgebeld moet worden als er iets is, hoeft dat van mij niet meer zo nodig. Ik woon niet ver van het ziekenhuis, als er iets is dan zijn we daar zo..
Maar wie weet voel ik me op het 'moment supreme' helemaal niet prettig thuis en dan mag je volgens mijn vk altijd nog aangeven dat je liever toch naar het ziekenhuis gaat...
En wie weet heb ik tegen die tijd helemaal niks te kiezen!

Hubbie en ik hebben er absoluut geen mot over gehad. Hij wilde in het begin liever naar het ziekenhuis (ivm de troep en voor de veiligheid), maar sinds hij er meer over weet is hij van gedachten veranderd. Al kwam de definitieve doorslag voor hem pas afgelopen dinsdag tijdens een voorlichtingsavond in het ziekenhuis. Daar werd alles heel duidelijk uitgelegd over de procedure van bevallen in het ziekenhuis en wie er aanwezig zijn, etc. Nu wil hij ook echt liever thuis blijven

Ik wil thuis bevallen

Ten eerste is dat de normale werkwijze van mijn VK (en vele anderen): gewoon thuis beginnen, en pas als het nodig is naar het ziekenhuis. Als je er ver vanaf woont kan ik me wel voorstellen dat je denkt "ja maar, pff, dan nog in die auto moeten met weeen enzo...", maar ik woon op 5 minuten rijden, dus dat zal wel meevallen
Het lijkt me veel rustiger, ik ben denk ik meer op mijn gemak thuis (bij artsen etc heb ik altijd de neiging om me groot te houden, terwijl ik dat "op eigen grond" hopelijk wat minder heb, en me gewoon laat gaan) en ik ben erg gehecht aan mijn eigen dingetjes om me heen.

Toevallig heb ik gisteren "Veilig bevallen" liggen lezen, en de dingen die daarin stonden overtuigden me nog meer: hoe meer je op je gemak bent bv, des te sneller vordert de ontsluiting en zetten de weeen door.

Maar goed, mocht het om een of andere reden anders lopen, dan is het niet anders. Ik probeer er maar gewoon niks bij te verwachten, en gewoon te zien wat er gebeurt. Misschien moet ik om wat voor reden al eerder naar het ziekenhuis, of heb ik tijdens de bevalling gezien mijn gezondheid toch behoefte aan pijnstilling (liever niet, maar als ik helemaal verkramp van de pijn in mijn gewrichten schiet het ook niet op), of wil het kind er gewoon niet zo makkelijk uit. Dan denk ik niet dat ik erg teleurgesteld zal zijn als ik naar het ziekenhuis moet: het zal dan eerder een opluchting zijn.

Ohja, bij ons is het zo dat in principe je eigen VK ook in het ziekenhuis de bevalling doet. Voor medische ingrepen is er natuurlijk de gyn, en die heeft ook de eindverantwoordelijkheid, maar de VK blijft erbij, en blijft je begeleiden. Dat vind ik ook wel een fijn idee

Ik heb ff een vraagje, het bloeden is gestopt, en de verloskundige zei dat als het bloeden stopte ik moest bellen. Maar het is nu zaterdag, en ik weet niet of dit belangrijk genoeg is om hun op het spoednummer te bellen. Morgen en maandag is het pinksteren, dus dan zijn ze ook niet te bereiken op de praktijk denk ik, dinsdag zou dan de eerst mogelijke dag zijn om te bellen, maar dat vind ik weer te lang duren. Misschien kan ik wel niet eens eerder dan dinsdag ofzo een echo laten maken....
Wat zouden jullie doen?

Mallemeid, volgens mij mag je zo'n verloskundige daar best voor storen maar ik denk dat je naar alle waarschijnlijkheid toch pas op z'n vroegst dinsdag een echo zult kunnen krijgen. Tenminste dat is hier het geval want de vlos maakt zelf geen echo daarvoor moet je hier naar het ziekenhuis, dwz op werkdagen en kantooruren.

Wat een rust hier, ik ben zeker de enige die juist met dit warme weer achter de computer duikt

Goed, de uitnodigingen voor het kraamfeest zitten nu ook in de juiste envelopjes (zoiets moet je niet vlak na de bevalling doen, straks vergeet je je ouders uit te nodigen, maar staan wel opeens die vervelende kennissen die je alleen uit beleefdheid een geboortekaartje stuurt voor de deur ), alle kleertjes hangen fris gewassen in de kast en ik voel Humpie soms echt heel laag in mijn buik (alhoewel ie met zijn voeten nog erg goed bij mijn ribben kan ). Ik ga dus vanaf nu maar gewoon een paar weken op de bank liggen wachten tot het zover is

Gelukkig heb ik wel wat afleiding: ik kijk graag tennis, dit weekend is lekker lang en is Rick thuis, en volgend weekend komt mijn moeder weer poetsen, en neemt ze een vriendin mee, die geheel volgens de traditie (heb ik me laten vertellen) nog even lekker mijn ramen wil komen lappen. Da's mooi, want dat heb ik nog nooit gedaan aan de binnenkant

Wij hebben de comp naar buiten verplaatsd Laptop dus. Maar in de schaduw en wind is het wel erg koud Net even gelegen en Rick heeft vanmorgen de boodschappen gedaan en een grote parasol gekocht zodat ik van de zomer ook in de tuin kan zitten
En hoe bevalt Pluisjedag?

Pluisje, ik leef met je mee. Ik heb vorig jaar echt geleden met die hittegolf. Als ik er nog aan terugdenk....... . Ik kan slecht tegen de hitte, niet alleen als ik zwanger ben. Dus daarom ben ik nu ook even hier te vinden.
Verder heb ik weinig te melden. Wat betreft het thema: Ik had na lang aarzelen gekozen voor een thuisbevalling, maar helaas hebben de kinderen mij uiteindelijk geen keuze gegeven omdat ze allebei niet normaal wilden liggen en zijn het dus twee keizersnedes geworden. Een thuisbevalling lijkt me wel fantastisch als het allemaal goed zal gaan. Ik krijg overigens wel het idee dat de meeste bevallingen, gewild of ongewild toch wel ziekenhuisbevallingen worden, maar dat is natuurlijk eigenlijk wel goed. Er worden tenminste geen risico's genomen.

Ik dacht eigenlijk dat ik in het ziekenhuis zou moeten bevallen vanwege mijn leeftijd maar van de gyn afgelopen week kreeg ik te horen dat dat niet zo is; in principe gewoon zwangerschapsbegeleiding door een vlos en thuisbevallen! Ik voel wel wat voor thuis maar manlief vindt dat maar eng.
Maar goed, ik moet niet tever op de zaken vooruitlopen, eerst maar eens afwachten of er uberhaupt ooit een bevalling gaat komen.

Ik heb nog niet echt nagedacht over waar ik wil bevallen en we hebben het er ook nog niet echt ver gehad. heb nog niet echt een voorkeur eigenlijk. Maar wij wonen niet zo dicht bij het ziekenhuis, en voorlopig hebben we zelf ook nog geen auto.

Geen idee ook wat de werkwijze van onze vk is. En ach, we hebben nog tijd zat

Ik wilde erg graag thuisbevallen, maar helaas.. ik mocht niet. In geval van nood kunnen ze niet boven komen met een brancard omdat de draai van de trap te smal is. En op zo'n moment wil je echt niet meer zelf naar beneden lopen
Ook gaf het waterbed wat praktische problemen (daar mag je in principe niet op bevallen omdat je te diep wegzakt en het kindje dan geen vrije baan heeft, de meeste vk's vinden 't wel ok als je een plank met een matras op je waterbed legt (zo lag ik ook in m'n kraambed)

Ik moest dus naar 't ziekenhuis. Gelukkig is dat heel dichtbij en heb eerst gewoon thuis met weeen gezeten, 2 uur nadat ik in het ziekenhuis was, was Saskia er al bijna De verloskundige deed gewoon de bevalling (viel weinig te doen voor hem (ja het was een man!) hij kwam binnen op 't nippertje nadat ik al een paar persweeen had weggepuft (wat niet echt gaat met persweeen), hij brak m'n vliezen en ik mocht meteen gaan persen en 10 minuten later was Saskia er

Dan familie bellen, douchen, en wij moesten nog even op de kraamafdeling blijven zodat ze in de gaten konden houden of Saskia wl op temperatuur bleef omdat ze zo klein was (5 pond)

Als je in het ziekenhuis bevalt, hoe lang moet je daar dan eigenlijk blijven na de bevalling? Aangenomen dat er geen complicaties zijn...

M'n moeder had van een collega gehoord dat ze in het ziekenhuis hier in Utrecht een soort huiskamers hebben als je net bevallen bent. Dus dan is het al minder "ziekenhuis-achtig".

Als alles goed gaat mag je na een paar uurtjes al weer naar huis, zover ik weet

Ik wil graag binnen handbereik: een anesthesist, een hartchirurg, de gyn natuurlijk, een internist, een legertje verpleegsters/broeders, een OK, een hart/long machine, etc. etc. etc.
Zo kan me niks gebeuren, toch?

En daarbij heb ik het niet voor het kiezen, ik moet van de gyn in het zkh, maar dat zou ik dus toch wel gevraagd hebben.

quote:

Op zaterdag 29 mei 2004 17:38 schreef texelonia het volgende:
Als je in het ziekenhuis bevalt, hoe lang moet je daar dan eigenlijk blijven na de bevalling? Aangenomen dat er geen complicaties zijn...

M'n moeder had van een collega gehoord dat ze in het ziekenhuis hier in Utrecht een soort huiskamers hebben als je net bevallen bent. Dus dan is het al minder "ziekenhuis-achtig".

Wij hadden in principe binnen twee uur na de bevalling weer thuis kunnen zijn.
Omdat Saskia wat klein was, en ze haar even in de gaten wilde houden of ze zichzelf op temperatuur hield, duurde het wat langer. Anders hadden we binnen 4 uur d'r in en d'r uit geweest

Idd Phluphy, als je in het ziekenhuis wilt bevallen zonder medische indicatie word je poliklinisch geholpen. Je krijgt na de bevalling even tijd om bij te komen, maar je hoeft als alles goed gaat met jou en je baby niet een nacht over te blijven bijv.

Ik wilde een poliklinische ziekenhuisbevalling (idd vanwege de rit naar het ziekenhuis) en krijg nu een opname. Da's wel jammer, maar gezondheid kaboutertje gaat voor.
Ik ben nl. een onwijse scheiterd en dacht dat een ziekenhuisbevalling me wat meer gerust zou stellen.

Pluisje, rustig aan doen vrouwtje. Als je al buiten wilt zitten, lekker onder de parasol genieten van de briesjes en de buitengeluidjes.
(en kindje valt er echt niet zomaar uit hoor )

Mallemeid, waarom bel je niet even met de huisartsenpost? Die kunnen je vast wel vertellen wat je moet doen.

Voordat ik zwanger was ging ik er altijd vanuit dat ik in het ziekenhuis zou bevallen. Nu het eenmaal zover is neig ik meer naar een thuisbevalling. Het lijkt me heerlijk om omringd door je eigen spullen, in je eigen bed en met je eigen muziek op de achtergrond te bevallen in plaats van in zo'n steriele ziekenhuiskamer. Ook het feit dat je het eerste stukje toch thuis moet doen en dan bij een ziekenhuisbevalling puffend en steunend daar nog naartoe moet staat me een beetje tegen.

quote:

Op zaterdag 29 mei 2004 19:28 schreef m@x het volgende:
Voordat ik zwanger was ging ik er altijd vanuit dat ik in het ziekenhuis zou bevallen. Nu het eenmaal zover is neig ik meer naar een thuisbevalling. Het lijkt me heerlijk om omringd door je eigen spullen, in je eigen bed en met je eigen muziek op de achtergrond te bevallen in plaats van in zo'n steriele ziekenhuiskamer. Ook het feit dat je het eerste stukje toch thuis moet doen en dan bij een ziekenhuisbevalling puffend en steunend daar nog naartoe moet staat me een beetje tegen.

het bevallen zelf maakte me op een gegeven moment niks meer uit waar dat was. Je ziet echt niks meer om je heen en 't zal je allemaal worst wezen, als dat kind er maar uitkomt!
De rit naar 't ziekenhuis, sja.. ik woon gelukkig op nog geen vijf minuten rijden van 't ziekenhuis dus dan is het allemaal te overzien. Alleen die drempel over terwijl ik net een wee kreeg, dat was ff minder (ik sloop die drempel nog een keertje daarvoor.. denk niet dat ik ooit nog zal vergeten welke drempel het was ) Maar op zich valt dat ook best mee. (mits je niet op het allerlaatste moment naar 't ziekenhuis gaat, dan lijkt 't me wat minder)

quote:

Op zaterdag 29 mei 2004 19:37 schreef E.T. het volgende:

[..]

het bevallen zelf maakte me op een gegeven moment niks meer uit waar dat was. Je ziet echt niks meer om je heen en 't zal je allemaal worst wezen, als dat kind er maar uitkomt!
De rit naar 't ziekenhuis, sja.. ik woon gelukkig op nog geen vijf minuten rijden van 't ziekenhuis dus dan is het allemaal te overzien. Alleen die drempel over terwijl ik net een wee kreeg, dat was ff minder (ik sloop die drempel nog een keertje daarvoor.. denk niet dat ik ooit nog zal vergeten welke drempel het was ) Maar op zich valt dat ook best mee. (mits je niet op het allerlaatste moment naar 't ziekenhuis gaat, dan lijkt 't me wat minder)

Waarschijnlijk heb je daar ook wel gelijk in en wil ik tijdens de bevalling alleen nog maar dat de baby eruit is, maar op 'door het idee dat ik straks in mijn eigen omgeving lig te persen zie ik op dit moment iets minder tegen de bevalling op.

Het feit dat het dichtstbijzijnde ziekenhuis bij weinig verkeer een kwartier rijden is speelt ook wel een rol. Ik zal in ieder geval alvast een drempelloze route gaan uitstippelen voor het geval dat we toch naar het ziekenhuis moeten

Hoe zit dat trouwens met die placenta? Ik hoor van vriendinnen allemaal horrorverhalen dat het ook nog een hele toer is om dat ding eruit te krijgen. Klopt dat of zitten ze me gewoon een beetje op te naaien?

quote:

Op zaterdag 29 mei 2004 19:47 schreef m@x het volgende:

Hoe zit dat trouwens met die placenta? Ik hoor van vriendinnen allemaal horrorverhalen dat het ook nog een hele toer is om dat ding eruit te krijgen. Klopt dat of zitten ze me gewoon een beetje op te naaien?

Ik was nog zo in de roes van geluk vanwege 't babietje dat op mijn buik lag en dat ik aan 't bewonderen was dat ik van de placenta-geboorte weinig meer afweet Volgens mij was 't een keer persen en dat ding was er. (veel verloskundigen en gyneacologen geven je vlak na de geboorte van de baby een injectie met oxitocine om de placenta makkelijker en sneller geboren te laten worden, volgens mij heb ik in de ziekenhuispapieren gelezen datik ook zo'n injectie heb gehad.... Maar door die roes kan ik dus niks meer met zekerheid zeggen.

quote:

Op zaterdag 29 mei 2004 16:28 schreef Anitra het volgende:

En hoe bevalt Pluisjedag?

De vegetarische lasagna is ook gelukt

We hebben net ook de babyfoon getest, die doet het luid en duidelijk

Verder ben ik beetje kapot door de hitte en wat andere dingen, dus ga ik maar met groot glas cola op de bank liggen.

quote:

Op zaterdag 29 mei 2004 20:17 schreef E.T. het volgende:

[..]

Ik was nog zo in de roes van geluk vanwege 't babietje dat op mijn buik lag en dat ik aan 't bewonderen was dat ik van de placenta-geboorte weinig meer afweet Volgens mij was 't een keer persen en dat ding was er. (veel verloskundigen en gyneacologen geven je vlak na de geboorte van de baby een injectie met oxitocine om de placenta makkelijker en sneller geboren te laten worden, volgens mij heb ik in de ziekenhuispapieren gelezen datik ook zo'n injectie heb gehad.... Maar door die roes kan ik dus niks meer met zekerheid zeggen.

Keertje voorzichtig trekken aan de navelstreng en het was er