OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik begrijp wel dat iemand daar moeite mee heeft maar als je goed nadenkt zijn er steeds ergere dingen te vinden dan je eigen problemen he...quote:Op donderdag 18 november 2004 13:45 schreef Catootje het volgende:
[..]
*grote invul-voor-een-ander-moment*
Volgens mij komt het er op neer dat je van anderen, die niet adopteren en wel gewoon zwnager zijn geworden, minder kunt hebben in bepaalde opzichten: je weet dat hun 'problemen' dingen zijn die jij dolgraag zou willen hebben (een soort 'luxeprobleem', net als klagen dat je op de antillen woont en dus steeds zo bruin wordt....zeg maar).......Dus wat Sugar zegt heeft niet zozeer te maken met wat ze zegt, maar met dat zij het is die het zegt. En daar kan ze dan weer niks aan doen. Men vraagt zich wat af over adoptie, denkt dat te kunnen vragen en daarmee veroorzaakt men een ruzie? Het gaat niet over de inhoud van de vraag, maar over de associatie van deze persoon met de andere persoon. alsubegrijptwaddikbedoel. Ik bedoel, ik filosofeer en projecteer er nu hevig op los, we zullen moeten wachten tot Spin en hond terug zijn.
Het probleem is, wat ik zie en lees dan hè, dat iemand die een vrij gemakkelijke normale zwangerschap heeft gehad adoptie in twijfel lijkt te trekken...quote:Op donderdag 18 november 2004 13:45 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
Ik niet alleen blijkbaar.
En anders snap ik al helemaal niet wat het probleem is.
Terecht of niet, ík kan me iig wel voorstellen dat dat soms in het verkeerde keelgat kan schieten...
***
Nee, dat denk ik niet.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:41 schreef Anitra het volgende:
Zoals bass-miss het omschrijft komt het wel over. Omdat spindizzy geen kids kan krijgen moeten wij onze bek maar houden over onze problemen. Daarom is deze hele discussie begonnen BE!!!
Ik ga een voorzichtige vergelijking trekken, waarmee ik niemand voor het hoofd wil stoten, wil het alleen proberen te illustreren.
Ik heb maat 48. Ik heb een vriendin met maat 38. In mijn ogen heeft zij een volmaakt figuur ff wat overdreven gezegd. In haar ogen mogen er nog wat pondjes af. Zij klaagt tegen mij over haar figuur. Ik erger me. Heeft zij het recht niet om zo over zichzelf te denken? Tuurlijk wel. Mag zij niet klagen dat zij te dik is terwijl ik dikker ben? Tuurlijk wel. Maar dat wil niet zeggen dat het geen pijn doet, zo af en toe, en dat het dan in het verkeerde keelgat schiet.
En ik weet dat dit niet te vergelijken is met het niet kunnen krijgen van een kindje, maar het is maar ter illustratie.
Voor zover ik lees trekt Sugar dat niet echt in twijfel, maar geeft ze juist aan wat de moeilijkheden ervan zijn.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:49 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Het probleem is, wat ik zie en lees dan hè, dat iemand die een vrij gemakkelijke normale zwangerschap heeft gehad adoptie in twijfel lijkt te trekken...
Terecht of niet, ík kan me iig wel voorstellen dat dat soms in het verkeerde keelgat kan schieten...
BE, tuurlijk snap ik het verkeerde keelgat-verhaal ook. Mijn zwangerschap heeft er alleen niks mee te maken, met de opmerking over adoptie niet en met het vele geklaag over mijn lijf niet. En om daarom uitgekotst te worden, dat vind ik meer dan ietwat bot.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Wat zaag je dan over je gewicht. Je hebt niks te zagen. Er zijn mensen die zoooo dik zijn dat ze hun bed niet meer uitkunnen!!!!quote:Op donderdag 18 november 2004 13:49 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Nee, dat denk ik niet.
Ik ga een voorzichtige vergelijking trekken, waarmee ik niemand voor het hoofd wil stoten, wil het alleen proberen te illustreren.
Ik heb maat 48. Ik heb een vriendin met maat 38. In mijn ogen heeft zij een volmaakt figuur ff wat overdreven gezegd. In haar ogen mogen er nog wat pondjes af. Zij klaagt tegen mij over haar figuur. Ik erger me. Heeft zij het recht niet om zo over zichzelf te denken? Tuurlijk wel. Mag zij niet klagen dat zij te dik is terwijl ik dikker ben? Tuurlijk wel. Maar dat wil niet zeggen dat het geen pijn doet, zo af en toe, en dat het dan in het verkeerde keelgat schiet.
En ik weet dat dit niet te vergelijken is met het niet kunnen krijgen van een kindje, maar het is maar ter illustratie.
Ja dat kwam er bij mij ook een beetje uit, het werd wel erg romantisch voorgesteld. Dat bedoelde ik ook met de amerikaanse manier. Maarja daar moet je een beetje doorheen prikken denk ik, zowieso gaat adoptie in amerika toch op een heel andere wijze dan hier. Amerikanen zijn gewoon ook beetje ehm andersquote:Op donderdag 18 november 2004 11:56 schreef Beaker het volgende:
Ik vond het ook een mooie serie, maarrrrrr..... ik vond wel dat er te makkelijk over gepraat werd. Hoe leg ik dat nou uit?
Dat het heel makkelijk is een kind te adopteren, terwijl er een eeuwen lang proces aan vooraf gaat, dat miste ik een beetje
Voor de rest inderdaad erg lieve mensen met erg lieve kindertjes
ik vond wel dat er te makkelijk over gepraat werd. Hoe leg ik dat nou uit? 
Wat betreft het 2 werelden in je hebben, ja dat kan ook erg lastig zijn, maar het leven zonder ouders of in vreselijk erbarmelijke omstandigheden is ook erg 'lastig' (understatement). Ik denk echter dat er geen adoptieouder is die zich daar niet terdege van bewust is dat zij een extra grote verantwoordelijkheid tov hun kind aan gaan.
Tegelijkertijd zie ik om me heen ook genoeg oerhollandse kids die de nodige problemen hebben dankzij hun biologische ouders en opvoeding. Gelukkig wordt er tegenwoordig steeds meer gelet op de belangen van het adoptiekind, bijv zoals Spindizzy al vertelde dat de biologische ouders in Suriname vaak gewoon bekend zijn.
Ik probeer dergelijke dingen maar uit het belang van het kind te zien, ik had anders misschien niet meer geleefd, zat in de prostitutie, was uitgehuwelijkt, moest op mn 9e trouwen... noem maar op...
Maarja, dat is hoe ik er naar kijk...
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Ik weet ook hoe het is om geen kinderen te kunnen krijgen. Ik weet wat voor een verdriet het doet als iedereen om je heen zwanger word. Ik weet wat het is als iemand klaagt over dingen die jij niet kunt. Maar hoor je mij iemand in de grond trappen omdat die toevallig wel de dingen kan die ik niet kan?????
Heb er niet bij stil gestaan, maar dat 'ietwat', dat is 'mijn' manier om een understatement aan te geven. Natuurlijk is het bot. Eerlijk (vanuit haar gevoel), maar knalhard...quote:Op donderdag 18 november 2004 13:51 schreef Sugar het volgende:
BE, tuurlijk snap ik het verkeerde keelgat-verhaal ook. Mijn zwangerschap heeft er alleen niks mee te maken, met de opmerking over adoptie niet en met het vele geklaag over mijn lijf niet. En om daarom uitgekotst te worden, dat vind ik meer dan ietwat bot.
***
En omdat jij het niet doet, kan een ander het ook niet doen???quote:Op donderdag 18 november 2004 13:53 schreef Anitra het volgende:
Ik weet ook hoe het is om geen kinderen te kunnen krijgen. Ik weet wat voor een verdriet het doet als iedereen om je heen zwanger word. Ik weet wat het is als iemand klaagt over dingen die jij niet kunt. Maar hoor je mij iemand in de grond trappen omdat die toevallig wel de dingen kan die ik niet kan?????
***
Oeps zie nu pas de (verhitte) discussie die aan het plaatsvinden is
past dit misschien niet beter in het modforum of kan het niet gewoon via mail uitgepraat worden? vind t wel zonde van het topic eigenlijk
past dit misschien niet beter in het modforum of kan het niet gewoon via mail uitgepraat worden? vind t wel zonde van het topic eigenlijk
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
met alle respect, maar jij weet niet wat het is om geen kinderen te kunnen krijgen. je weet hooguit hoe het is als het niet allemaal maar gemakkelijk en vanzelfsprekend gaat. Dat is ook heel verdrietig en naar, maar het is iets heel anders.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:53 schreef Anitra het volgende:
Ik weet ook hoe het is om geen kinderen te kunnen krijgen. Ik weet wat voor een verdriet het doet als iedereen om je heen zwanger word. Ik weet wat het is als iemand klaagt over dingen die jij niet kunt. Maar hoor je mij iemand in de grond trappen omdat die toevallig wel de dingen kan die ik niet kan?????
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dan ken jij mijn verhaal niet Miss-sly, met alle respect!quote:Op donderdag 18 november 2004 13:57 schreef miss_sly het volgende:
[..]
met alle respect, maar jij weet niet wat het is om geen kinderen te kunnen krijgen. je weet hooguit hoe het is als het niet allemaal maar gemakkelijk en vanzelfsprekend gaat. Dat is ook heel verdrietig en naar, maar het is iets heel anders.
klopt, ik ken je verhaal niet, maar ik zie wel dat je een kindje hebt.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:58 schreef Anitra het volgende:
[..]
Dan ken jij mijn verhaal niet Miss-sly, met alle respect!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Het is natuurlijk wel zo dat spindizzy het in haar 'eigen' topic doet. Toen laatst een kleine bom afging wegens een botte opmerking in 'als zwanger worden/ blijven niet zo goed gaat', werd gezegd: 'open een eigen topic'. Dat heeft spindizzy in deze gedaan. Het is niet zo dat ze bot het zwangerschapstopic is ingewalst of zo.
Anitra, ik zeg toch ook niet dat het maar gemakkelijk en wel is gegaan? en ik zeg toch niet dat het niet heel verdrietig en naar is? maar je hebt wel een kindje! dat is een wereld van verschil, denk je zelf ook niet?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar in dat eigen topic mag ik niet ontopic reageren, omdat ik in andere topics heb gezegd dat ik verdrietig werd van de kilo's die ik aankwam. Althans, ik mag wel reageren, maar word uitgekotst omdat ik ergens anders iets anders heb gezegd.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:59 schreef miss_dynastie het volgende:
Het is natuurlijk wel zo dat spindizzy het in haar 'eigen' topic doet. Toen laatst een kleine bom afging wegens een botte opmerking in 'als zwanger worden/ blijven niet zo goed gaat', werd gezegd: 'open een eigen topic'. Dat heeft spindizzy in deze gedaan. Het is niet zo dat ze bot het zwangerschapstopic is ingewalst of zo.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
De hele discussie draait om het gegeven dat iemand een opmerking/vraag maakt en daar onbewust een gevoelige snaar raakt, maar vervolgens bewust de grond in getrapt word. En dat vind ik niet kunnen.
ondertussen dwalen we aardig af, waaronder ikzelf ook. Dus voor mij hierbij discussie gesloten.
ondertussen dwalen we aardig af, waaronder ikzelf ook. Dus voor mij hierbij discussie gesloten.
Tuurlijk mag je wel reageren, dat heb je toch ook gedaan?quote:Op donderdag 18 november 2004 14:02 schreef Sugar het volgende:
[..]
Maar in dat eigen topic mag ik niet ontopic reageren, omdat ik in andere topics heb gezegd dat ik verdrietig werd van de kilo's die ik aankwam. Althans, ik mag wel reageren, maar word uitgekotst omdat ik ergens anders iets anders heb gezegd.
Maar bij spindizzy schoot dat in het verkeerde keelgat.
Ik vind alleen dat het wel voor spindizzy spreekt dat ze het hier doet, en niet in een ander topic.
Dat staat er ook, Miss_D. Ik mág wel reageren, maar word uitgekotst. Zat wel heel erg en letterlijk in het verkeerde keelgat!
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
quote:Op donderdag 18 november 2004 14:08 schreef Sugar het volgende:
Dat staat er ook, Miss_D. Ik mág wel reageren, maar word uitgekotst. Zat wel heel erg en letterlijk in het verkeerde keelgat!
Maar om ff serieus te zijn, ik denk inderdaad dat het ultieme, allesomvattende verlangen naar een kindje je letterlijk ziek kan maken, ziek van verdriet
Dat denk ik ook. Daarom ben ik niet terug gaan kotsen. Gewoon een wat zieke reactie en ik ben een ideaal kots-object. Lekker fors.quote:Op donderdag 18 november 2004 14:11 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Maar om ff serieus te zijn, ik denk inderdaad dat het ultieme, allesomvattende verlangen naar een kindje je letterlijk ziek kan maken, ziek van verdriet
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Om even op de opmerking van Sugar in te gaan waarmee het allemaal begon, natuurlijk is het moeilijk als een kindje die twee werelden met zich meedraagt. Maar het is altijd beter dan dat het kindje helemáál geen wereld of alleen een klote-wereld met zich mee kan dragen. Dat is tenminste mijn opvatting.
Ik snap overigens wel dat de toon van het berichtje wat verkeerd viel. Je bedoelde het ongetwijfeld niet zo, maar er zit iets aanmatigends in de afstandelijke en veroordelende manier waarop je dat schreef, terwijl je het natuurlijk wel hebt over iets dat bij bijvoorbeeld Spin alleen nog maar te maken heeft met haar diepte gevoel, verlangens en frustratie. Maar volgens mij had je dat al lang begrepen en bood je daarom ook je excuses aan.
Maar waarom het nu een discussie is geworden over wie het meeste recht heeft om te klagen begrijp ik niet helemaal. Als alleen de zieligste mag klagen, dan is dat er maar één op de hele wereld. Ik erger me ook weleens als iemand enorm zit te zeuren over kleine zwangerschapskwaaltjes of mensen die stug blijven roken tijdens hun zwangerschap, maar ja dat moeten ze toch verder zelf weten. Dat Spin zich daar over opwindt kan ik me heel levendig voorstellen, maar het is niet helemaal eerlijk om daar mensen op aan te vallen. Het roken van Anitra, en het oneindige zelfbeklag van sommige zwangeren en/of moeders heeft nu eenmaal niets te maken met het feit dat jij zo lang op je kindje moet wachten.
Ik snap overigens wel dat de toon van het berichtje wat verkeerd viel. Je bedoelde het ongetwijfeld niet zo, maar er zit iets aanmatigends in de afstandelijke en veroordelende manier waarop je dat schreef, terwijl je het natuurlijk wel hebt over iets dat bij bijvoorbeeld Spin alleen nog maar te maken heeft met haar diepte gevoel, verlangens en frustratie. Maar volgens mij had je dat al lang begrepen en bood je daarom ook je excuses aan.
Maar waarom het nu een discussie is geworden over wie het meeste recht heeft om te klagen begrijp ik niet helemaal. Als alleen de zieligste mag klagen, dan is dat er maar één op de hele wereld. Ik erger me ook weleens als iemand enorm zit te zeuren over kleine zwangerschapskwaaltjes of mensen die stug blijven roken tijdens hun zwangerschap, maar ja dat moeten ze toch verder zelf weten. Dat Spin zich daar over opwindt kan ik me heel levendig voorstellen, maar het is niet helemaal eerlijk om daar mensen op aan te vallen. Het roken van Anitra, en het oneindige zelfbeklag van sommige zwangeren en/of moeders heeft nu eenmaal niets te maken met het feit dat jij zo lang op je kindje moet wachten.
mooi he, alles
Ik begreep uit haar reactie dat het bij Spin verkeerd viel en vind het wel een "les" dat de toon zo overkomt. (GHoh, wat klink ik verantwoord! )
Ik had er zelf juist helemaal geen afstandelijk of veroordelend gevoel bij. Eerlijk waar. Echt een overpeinzing was het. Goed om te weten dat dat er blijkbaar niet uitkomt. Maar ja, nu nog zelf aanvoelen...
) Ik had er zelf juist helemaal geen afstandelijk of veroordelend gevoel bij. Eerlijk waar. Echt een overpeinzing was het. Goed om te weten dat dat er blijkbaar niet uitkomt. Maar ja, nu nog zelf aanvoelen...
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Nou ja, je kan niet altijd alles aanvoelen en dan kan je toch ook niet heel veel meer dan je excuses aanbieden, zoals je deed?quote:Op donderdag 18 november 2004 14:26 schreef Sugar het volgende:
Ik begreep uit haar reactie dat het bij Spin verkeerd viel en vind het wel een "les" dat de toon zo overkomt. (GHoh, wat klink ik verantwoord! )
Ik had er zelf juist helemaal geen afstandelijk of veroordelend gevoel bij. Eerlijk waar. Echt een overpeinzing was het. Goed om te weten dat dat er blijkbaar niet uitkomt. Maar ja, nu nog zelf aanvoelen...
***
Dat weet ik. Daarom bood ik ze ook aan.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Precies! Iedere situatie is anders en daarom is niet iemand minder of meer zielig dan de ander.Door jezelf op te winden of zieliger te voelen zul je niet eerder zwanger worden of eerder een adoptiekindje krijgen, het komt wanneer het komt. Ik hoop wel dat we met z'n allen hier een klein beetje begrip voor elkaars situatie kunnen opbrengen en ook vooral respect en dat ontbreekt hier nogal.quote:Op donderdag 18 november 2004 14:21 schreef phileine het volgende:
..en het oneindige zelfbeklag van sommige zwangeren en/of moeders heeft nu eenmaal niets te maken met het feit dat jij zo lang op je kindje moet wachten.
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
nou sugar, ik vond het niet zo raar wat je schreef en vind dat er toch nogal bot op in gehakt word.
Dat bepaalde dingen op een bepaald moment verkeer kan vallen kan ik best begrijpen, en ik vind het ook hartstikke vervelend voor iemand als diegene niet de kans krijgt zwanger te worden en zelf een kindje te krijgen. Maar de reaktie was mij te bot, maar goed... er zitten nu eenmaal nadelen aan een adoptie, maar daar is TS zich waarschijnlijk wel degelijk en heel erg van bewust
Het is ook zo op een forum dat het maar net is hoe je iets leest en wat voor gedachte je achter de persoon zelf hebt. Omdat sugar het zei word er zo gereageerd vrees ik en dat is natuurlijk niet reeel.
Maar lees dan niet of negeer het gewoon.... als jullie mekaar niet liggen. Doe ik ook bij sommige personen, lekker links laten liggen. Je kunt nu eenmaal niet iedereen even aardig vinden, in het "echte" leven is dat ook zo....
en ja....Ik ben vast nummer 3 ofzo
Verder bemoei ik me niet met de discussie, en hoop dat iedereen het geluk krijgt wat hem/haar toekomt!!! Of dat nu een ooievaar is, een ijzeren vogel, of 9 maanden kotsen ...
Dat bepaalde dingen op een bepaald moment verkeer kan vallen kan ik best begrijpen, en ik vind het ook hartstikke vervelend voor iemand als diegene niet de kans krijgt zwanger te worden en zelf een kindje te krijgen. Maar de reaktie was mij te bot, maar goed... er zitten nu eenmaal nadelen aan een adoptie, maar daar is TS zich waarschijnlijk wel degelijk en heel erg van bewust
Het is ook zo op een forum dat het maar net is hoe je iets leest en wat voor gedachte je achter de persoon zelf hebt. Omdat sugar het zei word er zo gereageerd vrees ik en dat is natuurlijk niet reeel.
Maar lees dan niet of negeer het gewoon.... als jullie mekaar niet liggen. Doe ik ook bij sommige personen, lekker links laten liggen. Je kunt nu eenmaal niet iedereen even aardig vinden, in het "echte" leven is dat ook zo....
en ja....Ik ben vast nummer 3 ofzo
Verder bemoei ik me niet met de discussie, en hoop dat iedereen het geluk krijgt wat hem/haar toekomt!!! Of dat nu een ooievaar is, een ijzeren vogel, of 9 maanden kotsen ...
Met grote tranen lees ik wat er hier allemaal geschreven word.
Zullen we lekker effe kappen met dit gezever en over het onderwerp verder gaan.
Het is zo teer en broos!
Adoptie... nog altijd niet uit mijn hart.
Heel ondankbaar voor vele mensen.
Want ik heb toch al 2 kinderen.
Pff gun het anderen!!! Ook regelmatig gezegd nu we zelf kinderen hebben.
Toen ik dacht nooit kinderen te kunnen krijgen. En dat boek voor mij gesloten was, was adoptie zo vanzelfsprekend. Met heel mijn hart ging ik (Geer ook natuurlijk, maar ik spreek ff uit mezelf) daar voor.
En tuurlijk, tuurlijk zijn er hobbels, twijfels, overpeinzingen. Maar nu weet ik dat die er ook zijn als je zelf zwanger bent/word, wil worden.
En tuurlijk is niet elke situatie ideaal. Net zoals die ook niet altijd ideaal is als zelf zwanger word.
Toen ik zelf zwanger werd heb ik het er ontzettend moeilijk mee gehad. De procedure ( die we nog "maar"een jaar in waren) moest stop gezet worden. Ineens ben je zwanger en moet je iets afsluiten wat je zo verlangde, omdat je eits ben (zwanger) wat je zo verlangde. Niet zeiken dit wilde je toch zo graag. Werd er gezegd. Mijn hemel.
Nooit had ik zoveel moeite gehad met het niet zwanger kunnen worden. Er waren zoveel kindjes die op een lieve papa en mama wachtte. Dat was voor mij weggelegd. En toen was ik ineens wel zwanger. Ondankbaar nest!
Nou echt niet hoor. Ik ben zo dankbaar dat ik nu 2 schatten van kinderen heb. En dat ik dat allemaal heb mogen meemaken.
En ik weet zeker dat ik net zo dankbaar was geweest als ik een kindje uit Taiwan (daar gingen wij voor) hadden geadopteerd.
En nog steeds knaagt het. Ik heb een kindje laten zitten gewoon. (zo voelt dat)
En gisteren.... tijdens die vreselijke amerikaanse documantaire. Kwam dat weer boven.
Dat verscheurde gevoel.
Ik kon dit topic niet openen om dit alles te beschrijven.
En nu lees ik dit. Bah!
Zand erover en verder.... de weg is nog lang....en laten we elkaar daar in steunen.
Spindizzy meid dikke
Sugar jij ook
Zullen we lekker effe kappen met dit gezever en over het onderwerp verder gaan.
Het is zo teer en broos!
Adoptie... nog altijd niet uit mijn hart.
Heel ondankbaar voor vele mensen.
Want ik heb toch al 2 kinderen.
Pff gun het anderen!!! Ook regelmatig gezegd nu we zelf kinderen hebben.
Toen ik dacht nooit kinderen te kunnen krijgen. En dat boek voor mij gesloten was, was adoptie zo vanzelfsprekend. Met heel mijn hart ging ik (Geer ook natuurlijk, maar ik spreek ff uit mezelf) daar voor.
En tuurlijk, tuurlijk zijn er hobbels, twijfels, overpeinzingen. Maar nu weet ik dat die er ook zijn als je zelf zwanger bent/word, wil worden.
En tuurlijk is niet elke situatie ideaal. Net zoals die ook niet altijd ideaal is als zelf zwanger word.
Toen ik zelf zwanger werd heb ik het er ontzettend moeilijk mee gehad. De procedure ( die we nog "maar"een jaar in waren) moest stop gezet worden. Ineens ben je zwanger en moet je iets afsluiten wat je zo verlangde, omdat je eits ben (zwanger) wat je zo verlangde. Niet zeiken dit wilde je toch zo graag. Werd er gezegd. Mijn hemel.
Nooit had ik zoveel moeite gehad met het niet zwanger kunnen worden. Er waren zoveel kindjes die op een lieve papa en mama wachtte. Dat was voor mij weggelegd. En toen was ik ineens wel zwanger. Ondankbaar nest!
Nou echt niet hoor. Ik ben zo dankbaar dat ik nu 2 schatten van kinderen heb. En dat ik dat allemaal heb mogen meemaken.
En ik weet zeker dat ik net zo dankbaar was geweest als ik een kindje uit Taiwan (daar gingen wij voor) hadden geadopteerd.
En nog steeds knaagt het. Ik heb een kindje laten zitten gewoon. (zo voelt dat)
En gisteren.... tijdens die vreselijke amerikaanse documantaire. Kwam dat weer boven.
Dat verscheurde gevoel.
Ik kon dit topic niet openen om dit alles te beschrijven.
En nu lees ik dit. Bah!
Zand erover en verder.... de weg is nog lang....en laten we elkaar daar in steunen.
Spindizzy meid dikke
Sugar jij ook
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
ik sluit mij aan bij Jessie (uitgezonderd het ervaring-verhaal want daar kan ik niet over meepraten)
en nou ophouden met dat gezemel!
en nou ophouden met dat gezemel!
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Euhmm..ik durf me hier bijna niet in te mengen, doe ik verder ook niet. Heb nergens recht van spreken over en kan me gewoonweg geen voorstelling geven van gedachten en gevoelens in zo'n situatie. Maar ik wil toch even kwijt dat ik me helemaal kan vinden in de reactie van Slaapmeisje.
Met rood hoofd wegloopt..geen idee waarom. Voelde een sterke drang om het toch even te zeggen..
voor allen.
Met rood hoofd wegloopt..geen idee waarom. Voelde een sterke drang om het toch even te zeggen..
voor allen.
Winnares Dione-award '05, '06 en '07!
Jessie, wat beschrijf je jouw gevoelens ontzettend mooi, ik ben er echt door ontroerd. En wat vreselijk dat je nog met dat schuldgevoel zit.
Ik heb zelf heel lang gelopen met het gevoel 'maar waarom ik en niet dat kindje dat nu die schepen uit elkaar moet schroeven met gevaar voor eigen leven?'. Het brengt je alleen niet verder he, je kan het niet anders maken. Zelf wil ik graag naar ontwikkelingslanden om daar iets te kunnen betekenen voor kinderen die het niet zo goed hebben, helpen met scholing oid.
Ik heb zelf heel lang gelopen met het gevoel 'maar waarom ik en niet dat kindje dat nu die schepen uit elkaar moet schroeven met gevaar voor eigen leven?'. Het brengt je alleen niet verder he, je kan het niet anders maken. Zelf wil ik graag naar ontwikkelingslanden om daar iets te kunnen betekenen voor kinderen die het niet zo goed hebben, helpen met scholing oid.
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Als ik me niet vergis ben ik meerdere keren op de bres gesprongen voor mensen die te horen kregen dat ze geen recht van klagen hadden. En in principe ben ik het helemaal met je eens: iedereen heeft zo zijn verdriet en heeft er alle recht op om dat lekker te kunnen suien en een dikke virtuele knuffel te krijgen. Daarom ben ik dit topic ook begonnen, zodat de zwangeren het lekker kunnen negeren en zonder schuldgevoel zwanger kunnen zijn.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:36 schreef Catootje het volgende:
Niemand kan en mag jouw misere bagataliseren, maar niemand mag anderen het recht ontnemen om te vertellen over wat hen wel is overkomen, met alles wat daarbij hoort!
Dus als je het niet trekt: lees het dan maar niet, kijk dan maar niet, maar geef anderen de kans wel te genieten en zonder schuldgevoel.
Tuurlijk snap ik dat zwangerzijn hartstikke zwaar is en natuurlijk heb je dan wat meer alleen oog voor je eigen leventje en buik. Het is ook zo overweldigend allemaal. Over het algemeen heb ik ook geen problemen met het gewone geklaag over zwangerzijn. Ik heb ook geen greintje medelijden met je, maar ook geen probleem. Het hoort erbij.
Ik had dus duidelijk wel een probleem met Sugar en het feit dat ze zo volledig op uiterlijkheden gericht is. Hier heb je iemand die vrij moeiteloos zwanger is en alleen maar gefocust is op het dikker worden. Tja, daar erger ik me aan. Dat steekt. Dat doet pijn.
Maar ik kon het redelijk goed negeren. Tis maar internet, je kunt er vrij makkelijk overheen lezen. Gewoon mond houden en op naar de volgende post.
Maar als diegene dan op 'mijn eigen terrein', terwijl ze net zelf zonder veel moeite een kerngezonde dochter heeft gekregen, iets dat op dit moment zo'n belangrijke plek in mijn leven inneemt gaat veroordelen dan is dat voor mij net even de bekende druppel. Dat vind ik kwetsend.
Het is verdomme wel heel makkelijk praten als je een brabbelende baby naast je hebt liggen. Als je geen idee hebt hoe vaak ik op het punt heb gestaan om de boel maar af te blazen omdat ik twijfel of ik een kindje met een deukje wel goed kan opvoeden tot een blij, vrolijk en evenwichtig mens. Of ik dat donkere kind wel naar dit land vol haat moet halen met een oma die ervan overtuigd is dat ik het over 20 jaar eens per week in de gevangenis mag gaan opzoeken. Of ik mijn kind wel wil blootstellen aan mensen die zo hun twijfels hebben bij adoptie. Aan bemoeizieke bejaarden die aan de kassa opmerken dat het geen "echt" kind is.
Het is makkelijk praten als je geen idee hebt hoeveel bloed, zweet maar vooral tranen hier inzit. Hoeveel pijn, verdriet en twijfel. Dan wil ik geen op of aanmerkingen horen van iemand waarvan ik vind dat ze al haar prioriteiten verkeerd heeft liggen. Dat schiet me dan helemaal in het verkeerde keelgat. Misschien ben ik wel overgevoelig maar ik vind dat ik daar ook wel recht op heb. Net als dat Sugar recht heeft te klagen.
En ja, als ik kwaad of verdrietig ben dan ben ik bot. Leer er maar mee leven dat er ook wel eens mensen zijn die je niet aardig vinden. Verder mag op dit moment iedereen wel in de stront zakken eigenlijk.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
En nee, ik ga hier niet mee naar het modtopic want ik zit hier niet om Milagro en al die andere sufkuttige ramptoeristen te vermaken
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Spin, eerlijk gezegd snap ik je betoog helemaal. Kan er ook geen speld tussen krijgen.
Het was geen veroordeling, maar zo kwam het over. En ik besta gelukkig wel uit meer dan alleen oppervlakkigheden, maar zo kwam dat niet over. En dan snap ik het helemaal en vind ik inderdaad alleen je manier van uiten nu nogal heftig. Schrok ervan. Maar eerlijk gezegd vind ik best wel dat je gelijk hebt met wat je nu schrijft.
Het was geen veroordeling, maar zo kwam het over. En ik besta gelukkig wel uit meer dan alleen oppervlakkigheden, maar zo kwam dat niet over. En dan snap ik het helemaal en vind ik inderdaad alleen je manier van uiten nu nogal heftig. Schrok ervan. Maar eerlijk gezegd vind ik best wel dat je gelijk hebt met wat je nu schrijft.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Het hoort niet eens in het mod topic. Hooguit in mail.quote:Op donderdag 18 november 2004 15:03 schreef Spindizzy het volgende:
En nee, ik ga hier niet mee naar het modtopic want ik zit hier niet om Milagro en al die andere sufkuttige ramptoeristen te vermaken
Kunnen we er dan wat dit betreft even het laatste over gezegd hebben op dit moment?
Anders gooi ik er namelijk wel een slotje op.
Iedereen heeft zijn zegje kunnen doen. De 2 mensen waar 'het' mee begon iig. en ik denk dat het wel weer mooi geweest is zo.
***
hij staat in mod-topic al beter op zijn plek
[ Bericht 96% gewijzigd door phileine op 18-11-2004 15:42:54 ]
[ Bericht 96% gewijzigd door phileine op 18-11-2004 15:42:54 ]
mooi he, alles
oeps sorry BE, ik zie nu pas je opmerking. haal mijn tekst maar weg hoor als je vindt dat dat beter is.
mooi he, alles
Phil... wil je hem anders even meenemen naar het modtopic, waar de discussie over wel en niet meepraten nu blijkbaar toch wel heen verplaatst is, haal ik hem hier even weg, want het is weer een heel ander verhaal dan dit en het voorgaande.quote:Op donderdag 18 november 2004 15:20 schreef phileine het volgende:
oeps sorry BE, ik zie nu pas je opmerking. haal mijn tekst maar weg hoor als je vindt dat dat beter is.
***
(laatste opmerking over de kijvende dames: Ik heb hem helemaal begrepen)quote:Op donderdag 18 november 2004 14:56 schreef Étoile het volgende:
Jessie, wat beschrijf je jouw gevoelens ontzettend mooi, ik ben er echt door ontroerd. En wat vreselijk dat je nog met dat schuldgevoel zit.
Ik heb zelf heel lang gelopen met het gevoel 'maar waarom ik en niet dat kindje dat nu die schepen uit elkaar moet schroeven met gevaar voor eigen leven?'. Het brengt je alleen niet verder he, je kan het niet anders maken. Zelf wil ik graag naar ontwikkelingslanden om daar iets te kunnen betekenen voor kinderen die het niet zo goed hebben, helpen met scholing oid.
*hier ook door omstandigheden maar binnen komt vallen*
Ik begrijp dat jij geadopteerd bent? Is het een soort survirorsguilt (schrijf ik dit nu goed??)? Want op zich...als jij niet geadopteerd was, dat was jij misschien nu dat kindje dat schepen uit elkaar zit te schroeven. Mar ik denk wel dat ik begrijp waarom je het zegt....het had jij kunnen zijn, en het tussen het wel zijn en het niet zijn (omdat je geadopteerd bent) zit voor je gevoel een heel klein verschil. Zit dat zo in elkaar? Zo van: als mijn adoptiefouders een ander kindje eerder hadden gezien dan ik dan zat ik nu op een schip...? *nieuwsgierig is*
Nog even iets anders over wat spindizzy zei over de opmerkingen van anderen over je gekleurde kind .....dat oma's kort door de bocht vliegen is trouwens nog tot daaraan toe, maar reageert de omgeving verder echt zooo bot? Dat je kind niet je eigen is omdat het een kleurtje heeft? shit. En idd, het lijkt mij zeeer spannend om in deze tijd als kleurling of met gekleurd kindje over straat te gaan :'(
[ Bericht 18% gewijzigd door Catootje op 18-11-2004 17:25:58 ]
DANYEL EN THIJS
....maar daarna ben ik weer triestig...
....maar daarna ben ik weer triestig...
Dank je Etoile.quote:Op donderdag 18 november 2004 14:56 schreef Étoile het volgende:
Jessie, wat beschrijf je jouw gevoelens ontzettend mooi, ik ben er echt door ontroerd. En wat vreselijk dat je nog met dat schuldgevoel zit.
Ik heb zelf heel lang gelopen met het gevoel 'maar waarom ik en niet dat kindje dat nu die schepen uit elkaar moet schroeven met gevaar voor eigen leven?'. Het brengt je alleen niet verder he, je kan het niet anders maken. Zelf wil ik graag naar ontwikkelingslanden om daar iets te kunnen betekenen voor kinderen die het niet zo goed hebben, helpen met scholing oid.
Ik kan me ook inleven in hoe jij je moet voelen. Je voelt je schuldig omdat jij het wel goed hebt en een ander niet. Je had niet willen ruilen, maar vind het superonredelijk die ongelijkheid. Uit welk land ben jij geadopteerd, hoe heb je dat ervaren. Hoe oud was je toen je naar nederland kwam. Heb je nog broers en zussen. Ofterwijl ik ben geintreseerd in hoe het vanuit jou kan allemaal gegaan is. Als je vind dat het me niks aangaat. Je goed recht hoor! Lees er dan maar overheen
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Catootje: Ja ik ben inderdaad geadopteerd. En inderdaad, je hebt het begrepen zoals ik het bedoel. Ik kom zelf uit een kindertehuis uit India, ben als babietje naar Nederland gekomen. Mijn ouders (de adoptieve) hebben via een vergelijkbare procedure als Spindizzy een kindje geadopteerd na ontzettend veel miskramen. Het blijft voor mij idd een soort van 'voorbestemd toeval' dat ik het kindje ben geweest die het beter heeft gekregen. Idd, het is een soort van survivorsguilt, ik voel me echter niet zozeer schuldig dat ik nu hier ben en het goed heb, maar voel een soort plicht/drang om het 'door' te geven. Om in het onrecht waar kinderen in dergelijke landen mee te maken hebben een positief verschil te maken en ik merk nu steeds meer dat het verder gaat dan gewoon idealisme.
En ja, die opmerkingen zijn echt zo erg. Mijn ouders hebben op vakantie meegemaakt dat mensen mij in mn gezicht spuwden, 'mijn soort' hoorde hier niet. Ik was toen een jaar of 4 dus weet er zelf niets meer van. En een ander voorbeeld, iedereen neemt aan dat ik de 'importmeid' van mn vader ben als wij samen ergens zijn, vreselijk genant. En zowieso wordt er veel gediscrimineerd, ik ben al meerdere malen totaal zonder reden voor van alles en nog wat uitgescholden.
Edit: Ik moet wel zeggen dat ik hier toch wel goed mee om kan gaan, ik was de eerste keer vreselijk geschrokken, nu probeer ik in redelijke bewoordingen iets terug te zeggen en ze dan te laten. Zij zijn dom, het enige is dat ik me toch schaam door de negatieve aandacht, maar wat ik veel erger vind: Ik kan goed nederlands en me verbaal verweren, wat als ik dat niet goed kon (zoals veel allochtonen)? Zowieso is de maatschappij vrij hard, ook voor nederlandse kindjes/volwassenen, zo gauw je anders bent om wat voor reden dan ook loop je een groter risico om 'onjuist bejegend' te worden. Dat hou ik mezelf in ieder geval altijd voor
Jessie, ik vind het prima om erover te vertellen, ben er ook open in opgevoed. Ik ben zelf, zoals ik al zei, uit india geadopteerd toen ik 3 maanden was. Omdat ik uit een tehuis kom weet ik helemaal niets van mijn biologische ouders/familie. Er staat in de hele map met gegevens niets wat naar ze te herleiden zou zijn. De dame die vanuit india de adoptie geregeld heeft is inmiddels overleden, dat zou het enige aanknopingspunt zijn geweest.
Ik heb geen broers en zussen in nederland, mijn ouders waren toendertijd (23 jaar geleden) 38 en 39 en waren te oud om nog in een 2e procedure te stappen. Dat is tegenwoordig wat soepeler heb ik begrepen.
[ Bericht 15% gewijzigd door Etoile op 18-11-2004 22:59:25 (aanvulling mbt discriminatie) ]
En ja, die opmerkingen zijn echt zo erg. Mijn ouders hebben op vakantie meegemaakt dat mensen mij in mn gezicht spuwden, 'mijn soort' hoorde hier niet. Ik was toen een jaar of 4 dus weet er zelf niets meer van. En een ander voorbeeld, iedereen neemt aan dat ik de 'importmeid' van mn vader ben als wij samen ergens zijn, vreselijk genant. En zowieso wordt er veel gediscrimineerd, ik ben al meerdere malen totaal zonder reden voor van alles en nog wat uitgescholden.
Edit: Ik moet wel zeggen dat ik hier toch wel goed mee om kan gaan, ik was de eerste keer vreselijk geschrokken, nu probeer ik in redelijke bewoordingen iets terug te zeggen en ze dan te laten. Zij zijn dom, het enige is dat ik me toch schaam door de negatieve aandacht, maar wat ik veel erger vind: Ik kan goed nederlands en me verbaal verweren, wat als ik dat niet goed kon (zoals veel allochtonen)? Zowieso is de maatschappij vrij hard, ook voor nederlandse kindjes/volwassenen, zo gauw je anders bent om wat voor reden dan ook loop je een groter risico om 'onjuist bejegend' te worden. Dat hou ik mezelf in ieder geval altijd voor
Jessie, ik vind het prima om erover te vertellen, ben er ook open in opgevoed. Ik ben zelf, zoals ik al zei, uit india geadopteerd toen ik 3 maanden was. Omdat ik uit een tehuis kom weet ik helemaal niets van mijn biologische ouders/familie. Er staat in de hele map met gegevens niets wat naar ze te herleiden zou zijn. De dame die vanuit india de adoptie geregeld heeft is inmiddels overleden, dat zou het enige aanknopingspunt zijn geweest.
Ik heb geen broers en zussen in nederland, mijn ouders waren toendertijd (23 jaar geleden) 38 en 39 en waren te oud om nog in een 2e procedure te stappen. Dat is tegenwoordig wat soepeler heb ik begrepen.
[ Bericht 15% gewijzigd door Etoile op 18-11-2004 22:59:25 (aanvulling mbt discriminatie) ]
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Mental note: als we aankomen op Schiphol het Spinnekind gelijk op karate doen en schoentjes met stalen neuzen kopen.quote:Op donderdag 18 november 2004 22:54 schreef Étoile het volgende:
En ja, die opmerkingen zijn echt zo erg. Mijn ouders hebben op vakantie meegemaakt dat mensen mij in mn gezicht spuwden, 'mijn soort' hoorde hier niet. Ik was toen een jaar of 4 dus weet er zelf niets meer van. En een ander voorbeeld, iedereen neemt aan dat ik de 'importmeid' van mn vader ben als wij samen ergens zijn, vreselijk genant. En zowieso wordt er veel gediscrimineerd, ik ben al meerdere malen totaal zonder reden voor van alles en nog wat uitgescholden.
Sommige mensen sporen gewoon echt niet.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Ik voel me nu vreselijk naief
ik leefde echt in de veronderstelling dat het in Nederland ontzettend meeviel met de discriminatie en aanverwante zaken. Wat lijkt me dat vreselijk! En ook heel moeilijk voor je ouders. Dat is een onderdeel van adoptie dat ik heel naief niet eens meegenomen heb in gedachten.
ik leefde echt in de veronderstelling dat het in Nederland ontzettend meeviel met de discriminatie en aanverwante zaken. Wat lijkt me dat vreselijk! En ook heel moeilijk voor je ouders. Dat is een onderdeel van adoptie dat ik heel naief niet eens meegenomen heb in gedachten.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Haha you go Spindizzy! Het is vooral een kwestie van zelfvertrouwen/zelfwaarde waar je denk ik bij adoptiekinderen een extra duwtje aan moet geven om weerbaar genoeg te zijn in deze maatschappij. Dan je maar beter voelen dan dat 'volk', niet erg netjes, maar wel de enige manier om er mee om te gaan (iig voor mij!).
enne miss_sly, vind ik best begrijpelijk hoor, er gebeurt zoveel waarvan je pas beseft wat voor impact het heeft als je er iets meer persoonlijks over hoort. Ik heb mezelf ook altijd voorgehouden dat het wel mee viel, maar ik mocht op school idd niet meespelen omdat ik 'zwart' was (boerenschooltje in gehucht). Het heeft me wel onzeker gemaakt over mijn huidskleur, maar mn ouders waren juist altijd zo positief ('jaloers' op mijn bruine velletje etc) dat dat me er wel doorheen heeft geholpen.
enne miss_sly, vind ik best begrijpelijk hoor, er gebeurt zoveel waarvan je pas beseft wat voor impact het heeft als je er iets meer persoonlijks over hoort. Ik heb mezelf ook altijd voorgehouden dat het wel mee viel, maar ik mocht op school idd niet meespelen omdat ik 'zwart' was (boerenschooltje in gehucht). Het heeft me wel onzeker gemaakt over mijn huidskleur, maar mn ouders waren juist altijd zo positief ('jaloers' op mijn bruine velletje etc) dat dat me er wel doorheen heeft geholpen.
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Spindizzy ik hoop dat je het niet vervelend vind dat ik dit allemaal vertel in 'jouw' topic, als het niet op zijn plaats is hier, zeg het dan hoor!
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Ik vind het geweldig om de andere kant te horen. Ik wil zoveel vragen maar ik weet juist niet of jij daar wel zin in hebt. Vind het inieder geval verschrikkelijk lief dat je al zoveel hebt verteld, en zo eerlijk ookquote:Op donderdag 18 november 2004 23:25 schreef Étoile het volgende:
Spindizzy ik hoop dat je het niet vervelend vind dat ik dit allemaal vertel in 'jouw' topic, als het niet op zijn plaats is hier, zeg het dan hoor!
Ik vind het geweldig om de andere kant te horen. Ik wil zoveel vragen maar ik weet juist niet of jij daar wel zin in hebt. Vind het inieder geval verschrikkelijk lief dat je al zoveel hebt verteld, en zo eerlijk ook
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Gelukkig maar!
Vraag maar raak hoor, en als het misschien erg persoonlijk of privé wordt is mail/msn oid ook een optie wat mij betreft
Vraag maar raak hoor, en als het misschien erg persoonlijk of privé wordt is mail/msn oid ook een optie wat mij betreft
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Etoile, ik ben Spin niet maar ik vind je verhalen wel ontzettend interessant en belangrijk.
Een vriend van mijn pleegbroer is geadopteerd. Hij is echt gek op zijn adoptieouders en broertjes en zusjes (die zijn niet geadopteerd), maar hij zegt altijd wel "ze zullen nooit echt mijn ouders zijn". Mijn moeder stond toen op het punt mijn pleegbroers op te nemen in het gezin en kreeg echt kippenvel van die opmerking. Deze jongen heeft ook veel gedaan om zijn biologische familie te vinden en heeft daar nog steeds contact mee.
Mijn broers noemen hun pleegouders (mijn ouders dus) wel hun "ouders", maar niet hun "vader en moeder". Hoe zie jij die dingen. Wie zijn je ouders? Waar ligt je achtergrond?
Ik kan me enorm voorstellen dat het bijna als een schuld voelt dat jij het nu wel zo goed hebt. Een soort private ryan, "be worthed". Hoe ga je met zoiets enorm zwaars om?
Een vriend van mijn pleegbroer is geadopteerd. Hij is echt gek op zijn adoptieouders en broertjes en zusjes (die zijn niet geadopteerd), maar hij zegt altijd wel "ze zullen nooit echt mijn ouders zijn". Mijn moeder stond toen op het punt mijn pleegbroers op te nemen in het gezin en kreeg echt kippenvel van die opmerking. Deze jongen heeft ook veel gedaan om zijn biologische familie te vinden en heeft daar nog steeds contact mee.
Mijn broers noemen hun pleegouders (mijn ouders dus) wel hun "ouders", maar niet hun "vader en moeder". Hoe zie jij die dingen. Wie zijn je ouders? Waar ligt je achtergrond?
Ik kan me enorm voorstellen dat het bijna als een schuld voelt dat jij het nu wel zo goed hebt. Een soort private ryan, "be worthed". Hoe ga je met zoiets enorm zwaars om?
mooi he, alles
