quote:Dat zeg ik
Op zondag 23 september 2001 01:10 schreef Arcee het volgende:
Oef... dat was een zware bevalling. Een kijkje in de keuken van drugsverslaafden en geen vrolijke. Rauwe film met mooie muziek en een ijzersterke montage, vooral tegen het eind. Ook sterke acteerprestaties en gedurfde rollen, want het zijn bepaald geen flaterende scènes die ze spelen, met name Jennifer Connelly. De film laat weinig tot geen ruimte voor humor of luchtige tussendoor scènes, waardoor 't allemaal nogal confronterend is en je met een rot gevoel blijft zitten. Alleen goeie films kunnen dat veroorzaken. Ik moet 'm nog even verder laten bezinken, maar 't zal iig hoog op m'n eindejaarslijst eindigen.
RfaD was een interessante film. Zeker gezien de montage en belichting. Heel apart. Met name doordat het heel direct en close-up is verfilmd allemaal. Zeker gezien het gegeven van de film wordt het daardoor heel confronterend. Het oeverloos herhalen van een aantal vaste shots vond ik erg jammer. Het is begrijpelijk dat de regisseur dat heeft gedaan, maar ik persoonlijk vind het niet mooi.
Ellen Burstyn heeft wat mij betreft een dikke oscarnominatie verdiend voor deze film. Grandioos hoe zij haar rol neerzet. Een karakteractrice, mede doordat het haar echt voor geen meter boeit hoe lelijk en vies en vernederend ze wel niet in beeld komt, omdat het de functionaliteit van haar rol ten goede komt.
Het verhaal vind ik verder ietwat magertjes en goedkoop ge-ensceneerd (gewoon alle cliche's over drugsgebruik erin gepropt) en de totale ophef snap ik niet. Ik heb gelezen dat er mensen misselijk van die film naar buiten liepen, nou dat had ik niet hoor.
Toch de moeite waard om te bekijken. Ook de muziek is absoluut van grote toegevoegde waarde. De componist heeft goed geluisterd naar een aantal illustere voorgangers op het gebied van requiems.
quote:En die heeft ze dan ook gehad (niet gewonnen trouwens). Gehád ja. Wij moest in dit land weer 'es 11 maanden wachten op de release.
Op zondag 23 september 2001 19:54 schreef ElizabethR het volgende:
Ellen Burstyn heeft wat mij betreft een dikke oscarnominatie verdiend voor deze film.
quote:Door dat confronterende juist. "my fuckin' arm... my fuckin' arm!" Au...
Het verhaal vind ik verder ietwat magertjes en goedkoop ge-ensceneerd (gewoon alle cliche's over drugsgebruik erin gepropt) en de totale ophef snap ik niet.
quote:Ik ook niet, maar ik kan 't me wel voorstellen.
Ik heb gelezen dat er mensen misselijk van die film naar buiten liepen, nou dat had ik niet hoor.
Kortom: ik werd niet warm noch koud van deze film en dit was enigszins een teleurstelling, gezien het feit dat ik toch wel hoge verwachtingen had, achteraf gezien te hoog (voor mij dan).. Maar, feit blijft, ik ben geloof ik de enige met een afwijkende mening en dit zal me ws ook niet erg in dank worden afgenomen, vrees ik..
Btw, ik kan me herinneren dat er maanden geleden een Amerikaanse lowbudget-film werd uitgezonden over een vrouw die langzamerhand volledig vervreemdde van de wereld om haar heen en in een totaal isolement raakte en zich zo ten gronde richtte.. De allesoverheersende eenzaamheid en de beklemmende ellende die deze film uitdroeg, droop als het ware van het beeldscherm af en ook al zie ik zelf enige overeenkomsten tussen die film en RFAD, toch was de eerste naar mijn mening vele malen confronterender te noemen dan de manier waarop RFAD z'n concept probeerde over te brengen op de kijker..
quote:Dat kan ik me goed voorstellen ja, het verbaasde mij ook best dat 't mij wel raakte. Ik vond de ontreddering van de hoofdrolspelers, hoewel klinisch idd, vooral erg confronterend in beeld gebracht. Sympathie voor de hoofdrolspelers was er niet echt, maar de algehele sfeer zorgde toch voor een grote betrokkenheid bij hun leed.
Op zondag 23 september 2001 21:17 schreef Meaghan het volgende:
Het gegeven van de film dat mensen zich totaal ten gronde richten, vond ik zeer plastisch en afstandelijk in beeld gebracht: het deed mij niet veel, het raakte me niet. Ik kon ook totaal geen sympathie opbrengen of enige andere emotie opwekken voor de hoofdrolspelers, iets wat voor mij toch wel een voorwaarde is om goed in een film te 'zitten', waardoor er een bepaalde emotionele lading ontstaat die een film zijn meerwaarde geeft.
Veel van de mensen die in ¶ speelden, hebben een klein rolletje in 'Requiem'
Natuuurlijk herken je Sean Gullette meteen in zijn rol als de creepy 'Harold', maar er zitten veel meer acteurs uit ¶ in 'Requiem':
De aardige buurvrouw uit ¶ speelt in Requiem een doktersassistente.
De pandjesbaas uit Requiem speelt in ¶ de vriend van Max: Sol
De 'pushy' Orthodoxe jood Lenny uit ¶ speelt in Requiem de dokter die Sara behandelt.
En ene 'Abraham Aronofsky' heeft in zijn hele carrière slechts in twee films gespeeld...
Drie keer raden welke 2!
trouwens...
Fans van Requiem for a dream zullen deze site ook wel leuk vinden:
http://www.clintatthecontrols.com/
quote:Ik vind dat altijd wel leuk als je dezelfde 'gang' acteurs terug ziet komen. Zie Boogie Nights/Magnolia en bijvoorbeeld het Rat Pack (en het Brat Pack
Op maandag 01 oktober 2001 13:05 schreef Smots het volgende:
* Smots is gisteren weer een keer naar Requiem geweest, en hij heeft iets leuks 'ontdekt':Veel van de mensen die in ¶ speelden, hebben een klein rolletje in 'Requiem'
quote:[offtopic]
Op maandag 01 oktober 2001 13:05 schreef Smots het volgende:
Veel van de mensen die in ¶ speelden, hebben een klein rolletje in 'Requiem'
De film "Pi" heb ik nog niet gezien, maar dat moet ik dan ook maar eens doen Ik ga vanavond eerst naar "Jalla! Jalla!" en dan in de loop van deze week ook nog ff naar RFAD.
Ik zal beide volgende week eens huren. Zal ik meteen eens op die acteurs letten. Wel leuk dat soort samenwerkings verbanden. Goed opgemerkt Smots!
quote:Wat vond je er van?
Op maandag 01 oktober 2001 18:04 schreef lzandman het volgende:
Ik ga vanavond eerst naar "Jalla! Jalla!"
quote:Ehm.. oeps!
Op maandag 01 oktober 2001 18:04 schreef lzandman het volgende:[..]
[offtopic]
¶Dat is toch niet het teken voor het getal Pi?
[/offtopic]
Het verhaal van Sara Goldfarb was veel beter uitgewerkt als de andere verhalen. Ik kon me niet echt in de karakters van Marion, Harry en Tyrone inleven. Ze werden een beetje oppervlakkig behandeld.
Het was wel zo dat ik niet echt verdrietig was om de ondergang van Sara. Ze was wel zielig, maar tegelijk ook zeer irritant. Telkens dat ouwewijvengezeur...
Ik was wel weer aangenaam verrast door de schoonheid van Jennifer Connelly. Wat een prachtvrouw is dat toch De allereerste keer dat we haar in de film te zien krijgen lijkt ze wel een engeltje...
Een groot pluspunt van de film is de muziek. Wat een prachtige soundtrack. Ook telkens iets anders (afhankelijk van het jaargetijde in de film volgens mij) Ik denk dat ik morgen maar eens langs de winkel ga om die CD te checken.
Ik las trouwens laatst een artikel in de Groningse Universiteitskrant (UK) waarin stond dat de werkelijkheid vaak nog veel erger is. Dat gevoel heb ik ook... Alle hoofdrolspelers in RFAD, behalve Sara, zien er op zich allemaal nog goed uit. Als ik de verslaafden zie die hier in Groningen rondlopen, met hun ingevallen wangen en ogen...
quote:Idem ervaringen. Bijv. Jezus is een palestijn met Hans Teeuwen, wat op zijn minst een interessante film is liep na 30 min. al bijna iedereen de zaal uit. Dus: ook brilljante einde van deze film gemist.
Op woensdag 19 september 2001 19:42 schreef Jernau.Morat.Gurgeh het volgende:Bij 'Once upon a time in America' was bijvoorbeeld na 1,5 uur de helft van de zaal weggelopen. Na 2 uur bijna 80%. 'omdat-ie zo lang duurde'
quote:Het vervelende, irritante einde bedoel je zeker?
Op dinsdag 09 oktober 2001 11:42 schreef kamagurka het volgende:
Idem ervaringen. Bijv. Jezus is een palestijn met Hans Teeuwen, wat op zijn minst een interessante film is liep na 30 min. al bijna iedereen de zaal uit. Dus: ook brilljante einde van deze film gemist.
De film begon aardig, maar zakte toen hopeloos in elkaar. Zelfs Peer kon 'm niet redden.
quote:Goed hè? Je ziet ook meteen de scenes voor je als je de (bijbehorende) muziek hoort.
Op dinsdag 09 oktober 2001 18:39 schreef lzandman het volgende:
En vandaag de soundtrack gekocht. Geweldige muziek. Gewoon koptelefoon op en gaan liggen.
quote:Ahh.. kom op! Brilljant is misschien overdreven, maar dat einde met die botboor en die slangetjes (SPOIIIL) kun je toch onmogelijk oninteressant noemen of op het dak van de Bijlmerflat
Op woensdag 10 oktober 2001 01:14 schreef Arcee het volgende:[..]
Het vervelende, irritante einde bedoel je zeker?
De film begon aardig, maar zakte toen hopeloos in elkaar. Zelfs Peer kon 'm niet redden.
quote:Wedden dat ik dat wel kan?
Op woensdag 10 oktober 2001 11:20 schreef kamagurka het volgende:
Brilljant is misschien overdreven, maar dat einde met die botboor en die slangetjes (SPOIIIL) kun je toch onmogelijk oninteressant noemen
Ergens in de film heeft Harry Goldfarb drugs gebruikt en dan krijgt ie waanbeelden. Hij kijkt dan naar een lange pier, z'n vriendin staat immers op het einde van die pier naar zee te kijken.
Datzelfde scenario zag ik toevallig laatst ook in de film Dark City, waar ook Jeniffer Connely een rol in heeft trouwens. Wat je dan ziet is die pier, met iemand die aan het einde staat naar het water te kijken. Precies dezelfde beelden dacht ik. Leuke link.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |