*dipjespost*
Ik overweeg best serieus om over te gaan stappen op flesvoeding. Niet omdat het niet goed gaat met Tobias, maar vooral omdat het met mij, en mijn gezondheid, niet echt in een stijgende lijn zit de laatste tijd. Zeker nu Rick aan het werk is komt de zorg voor die kleine grotendeels op mij terecht, en ben ik met name 's avonds helemaal kapot. Om hem dan 's avonds en 's nachts nog te voeden, terwijl ik niet meer weet hoe ik moet zitten of liggen van de pijn, is niet echt geweldig. Het is dan ook al meer dan eens voorgekomen dat ik met tranen in mijn ogen, of zelfs hard huilend, lag te voeden, wat Tobias natuurlijk ook doorheeft, en niet beter van gaat drinken.
Ik probeer nu al wat meer te kolven, zodat Rick 1 of meerdere voedingen van me over kan nemen, maar dat is natuurlijk niet wat ik me bij borstvoeding had voorgesteld, en daarbij vind ik ook het kolven nog best een intensieve bezigheid.
Als ik over zou gaan op de fles zou ik eindelijk mijn medicijnen weer normaal mogen slikken, zou ik na een voeding weten of ie voldoende gedronken heeft (nu stopt ie vaak, om een half uur later echt weer honger te hebben. Eergister dacht ik, ja dag, je hebt net voeding gehad, je kan geen honger hebben. Toen ging ie zo driftig op zijn arm zuigen dat ie nu nog steeds met een bloeduitstorting rondloopt 
![]()
 ) en zou ik wat meer structuur in de voedingen kunnen brengen. Daarnaast zou het me mentaal denk ik een hoop rust geven om te weten dat ie niet volledig afhankelijk is van mij, dat hij geen slechtere, of minder, voeding krijgt als ik een dag slecht eet of slaap. Want ik ben soms zo moe, dat ik me afvraag of mijn lichaam op dat moment wel genoeg voeding aanmaakt.
Maar ja..ik had me voorgenomen om minimaal een paar maanden borstvoeding te geven, en ik vind het moeilijk om dat op te geven 
![]()
Maar aan een mama die zo moe, gefrustreerd, labiel en vol pijntjes is, heeft Tobias ook niet veel. Ik merk het ook in zijn gedrag als het met mij niet lekker gaat, en daar voel ik me natuurlijk ook niet prettig bij.
Moeilijk hoor...
Dinsdag moet ik gelukkig op het CB zijn, daar ga ik het eens aansnijden. Tot die tijd geef ik mezelf bedenktijd denk ik, er zit een weekend bij en dat is minder intensief omdat Rick dan thuis is.