Ex liegt over nieuwe relatie..confronteren of negeren?

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 03:22 schreef GWD het volgende:

[..]

[..}
Ik weet ook dat ik die vriend er ernstig mee ga kwetsen, en hij zal me wel ongelofelijk haten hierom achteraf ... maar beter dat hij het pas hoort als hij over haar heen is dan als ze nog vers in zijn geheugen zit denk je niet .

Dat is nou typisch de weg van de minste weerstand kiezen. Hij zal zich hierom alleen nog maar harder voor z'n kop slaan omdat dit het idee oproept dat ze nog twijfelde en dat hij het verprutst heeft. Als je een ander hebt moet je dat gewoon z.s.m. zo eerlijk mogelijk vertellen, anders trap je iemand veel harder op z'n ziel dan nodig is. Het is natuurlijk nooit leuk om iemand te vertellen, maar hij kan het beter van haar horen dan via via. Het komt toch altijd uit. De waarheid is altijd beter dan het uitmaken met luizige excuusjes. Gewoon eerlijk toegeven dat je een ander hebt gevonden.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 12:28 schreef ra het volgende:

[..]

Dat is nou typisch de weg van de minste weerstand kiezen. Hij zal zich hierom alleen nog maar harder voor z'n kop slaan omdat dit het idee oproept dat ze nog twijfelde en dat hij het verprutst heeft. Als je een ander hebt moet je dat gewoon z.s.m. zo eerlijk mogelijk vertellen, anders trap je iemand veel harder op z'n ziel dan nodig is. Het is natuurlijk nooit leuk om iemand te vertellen, maar hij kan het beter van haar horen dan via via. Het komt toch altijd uit. De waarheid is altijd beter dan het uitmaken met luizige excuusjes. Gewoon eerlijk toegeven dat je een ander hebt gevonden.

Het viel mij in dit topic ook al op dat de meeste de weg van de minste weerstand kiezen en eerlijk zeggen wat je denkt en voelt is al helemaal uit den boze!

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 07:00 schreef Bombie het volgende:

[..]

Dit soort betutteling getuigt van een absurd gebrek aan respect. En het misplaatste en surrealistische van het geheel is dat de hoofdrolspelers zich nog op de borst kloppen ook omdat ze denken zo altruïstisch en liefdevol te handelen door iemand aan het lijntje te houden terwijl de rest van de wereld al op de hoogte is van de werkelijkheid.
Wat zijn we toch weer goed voor onze geliefden; We zouden een lintje moeten krijgen.

Simpelweg walgelijke, egoïstische lafhartigheid in zijn engste en meest verlammende vorm!

Precies mijn gedachten! De laffe zak

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 12:37 schreef Quickie_Bat het volgende:

[..]

Precies mijn gedachten! De laffe zak

Ooit al in dezelfde situatie gezeten?

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 12:50 schreef leonieke het volgende:

[..]

Ooit al in dezelfde situatie gezeten?

Heb ik anders geen recht van spreken?

Denk eerder dat Leonieke zich ietwat aangevallen voelt, afgaande op haar eerdere post.
Maar Leonieke, durf jij met je hand op je hart te zweren dat je hebt gehandeld puur uit medeleven voor je ex? Ik geloof daar namelijk geen snars van, eerlijk gezegd.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 12:50 schreef leonieke het volgende:

[..]

Ooit al in dezelfde situatie gezeten?

nee, maar wel aan de andere kant. ik heb het vrijwel meteen gehoord toen ze een ander had, en dat deed verrekte zeer, maar ik was blij dat ze er niet 3 maanden mee heeft gewacht.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 12:59 schreef Copycat het volgende:
Denk eerder dat Leonieke zich ietwat aangevallen voelt, afgaande op haar eerdere post.
Maar Leonieke, durf jij met je hand op je hart te zweren dat je hebt gehandeld puur uit medeleven voor je ex? Ik geloof daar namelijk geen snars van, eerlijk gezegd.

eerst @ Quickie_bat: tuurlijk heb je recht om te spreken, maar dat kan volgens mij ook op een deftige manier: laffe zak, vind ik minder deftig..

@ Copycat: Aangevallen? Kijk eh, ik heb al verschillende keren toegegeven (andere topics hierover maar eens doorsnuisteren anders.. merk je het wel) dat ik idd verkeerd heb gehandeld. Dat ik idd mijn toenmalige ex niet mocht bedrogen hebben. Dat weet ik ook wel. En dat ik er hem niet over verteld heb? Ik vind niet dat ik hem nog extra moet kwetsen daardoor. Zou eerder laf zijn vind ik om hem achteraf nog eens extra door het slijk te trekken. Ik heb al héél vaak veel goesting gehad om mijn gedacht eens te zeggen: zeggen dat ik toen het uit was, direct een relatie met mijn vriend ben begonnen, dat ik er idd verliefd op was toen ik nog bij hem was. Maar, wat maakt het nog uit? Behalve dat ik hem nog meer kwets. Ik kan het trouwens gerust zeggen, als ik echt zou willen: we wonen 205km verder, geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt dat ik hem nog eens zou ontmoeten of wat dan ook, met gemeenschappelijke vrienden van zijn kant heb ik geen contact meer. Dus wat zou me eigenlijk moeten tegenhouden? Behalve dan dat ik hem niet nog meer wil kwetsen?

Kleine toevoeging: Ik heb ook tgo mijn ex heel veel schuld op mij genomen van het feit dat de relatie verbroken werd. Terwijl, als ik eerlijk ben, dat hij er zeker en vast evenveel of meer schuld aan heeft. Waarom ik dat doe? Wat voor zin heeft het? Eruit leren zal hij niet (zijn vorige relatie is om zelfde reden stukgelopen) dus waarom zou ik hem meer kwetsen door hem te zeggen _{in jullie termen dan maar} dat hij een luie zak is zonder toekomstbeeld..

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 13:02 schreef Byte_Me het volgende:

[..]

nee, maar wel aan de andere kant. ik heb het vrijwel meteen gehoord toen ze een ander had, en dat deed verrekte zeer, maar ik was blij dat ze er niet 3 maanden mee heeft gewacht.

Ik ben ook helemaal niet van plan om het hem ooit te vertellen, noch zijn vrienden (zoals hierboven gemeld: geen contact meer mee). En door afstand (205km) weinig kans dat hij het toevallig eens zal horen.

Ik reageerde zo omdat je in dit topic zegt:

quote:

Waarom ik er ook zo over zweeg? Ik vond niet dat ik mijn ex nog meer moest kwetsen, dan dat ik al had gedaan. Het is nu ongeveer een jaar uit en hij weet nog altijd niet hoe de vork precies aan de steel zit.

Maar begrijp ik het nu goed dat je de relatie al had beëindigd voordat je met je huidige vriend in zee ging?

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 13:13 schreef Copycat het volgende:
Ik reageerde zo omdat je in dit topic zegt:
[..]

Maar begrijp ik het nu goed dat je de relatie al had beëindigd voordat je met je huidige vriend in zee ging?

Laat ons zeggen dat ik mijn huidge vriend op 29 mei eerste keer heb gezien en dat er na 5 uur idd een kus is gevallen, dat ik dan direct naar mijn toenmalige ex ben gereden en dat ik er na een nacht over te denken (bij ex dus) heb besloten om een einde te stellen aan die relatie en dat ik toen een relatie ben begonnen met mijn huidige vriend. Dus JA ik heb hem bedrogen en JA ik heb de eer aan mezelf gehouden om het direct uit te maken

Bedrogen vind ik wel een groot woord in deze, hoor Leonieke.
Denk dat die relatie al rammelde en dat je gevoelens voor je huidige vriend de spreekwoordelijke druppel was. Tenminste, anders neem je zo'n belangrijke beslissing niet zo snel, lijkt me.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 13:20 schreef Copycat het volgende:
Bedrogen vind ik wel een groot woord in deze, hoor Leonieke.
Denk dat die relatie al rammelde en dat je gevoelens voor je huidige vriend de spreekwoordelijke druppel was. Tenminste, anders neem je zo'n belangrijke beslissing niet zo snel, lijkt me.

Hehe.. snel is relatief eh Ik heb mijn huidige vriend via internet leren kennen en we belden toen ook dagelijks. Ik heb hem weken gezegd dat ik hem niet kon ontmoeten omdat mijn relatie het waarschijnlijk niet ging aankunnen. _{jaja I know, ik heb het idd zien aankomen en toch heb ik hem ontmoet} De vonk was via internet al overgesprongen, alhoewel ik iets heb tegen mensen die verliefd worden via internet/telefoon. En toen ik hem irl heb ontmoet... tjah, dan was het hek idd helemaal van de dam, de spreekwoordelijke druppel idd.
En ik vond dat ik direct een beslissing moest nemen: ik had er al weken over nagedacht en gepiekerd en toen die kus was gevallen, kon ik niet meer terug. Zowel tegen mijn ex als mijn huidige vriend, moest ik het direct vertellen. En ik wou mezelf nog in de spiegel durven kijken _{Het was nu al moeilijk genoeg} en stel dat ik mijn ex verder had bedrogen.. nee zo zit ik zeker niet in elkaar

maar waarom denk je dat "ik hou niet meer van je" minder pijn doet als "ik ben verliefd op een ander"? ok, ik weet niet wat je tegen je ex hebt gezegd, maar het zal wel iets in die lijn zijn.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 13:37 schreef Byte_Me het volgende:
maar waarom denk je dat "ik hou niet meer van je" minder pijn doet als "ik ben verliefd op een ander"? ok, ik weet niet wat je tegen je ex hebt gezegd, maar het zal wel iets in die lijn zijn.

Ik had mijn huidige vriend toen dus gekust, maar mijn ex was op dat moment voor geen rede vatbaar: ik werd verweten voor hoer, slet, etc, en zinnen als: "oh kruip weer op hem eh, ge hebt er toch heel de middag mee in bed gelegen" "was de seks zo goed?!?" naar mijn hoofd geslingerd (mijn ex was op dat moment dus de enige waar ik ooit seks mee heb gehad, dus zo'n hoer of wat dan ook was ik totaal niet).

Ik had dus al heel veel twijfels over die relatie (had al verschillende keren gezegd dat we beter eens een weekendje zouden weggaan ofzo om er even tussenuit te zijn, even wat verandering enzo, het gevoel helemaal terugvinden, maar hij vond dat helemaal niet belangrijk. HIJ was gelukkig en we zouden een paar maand later wel op vakantie gaan met zijn ouders) en toen bleek opeens dat hij helemaal geen vertrouwen meer in mij had, en dat het "waarschijnlijk toch al de eerste keer niet meer was" enzovoort. Op die manier kon ik helemaal niet voor die relatie vechten. Dus heb ik idd dat als hoofdreden aangegrepen: eens het vertrouwen zo ver zoek is .... en heb ik hem achteraf niet gezegd dat ik idd gevoelens voor die kerel (huidige vriend) had, want dan stond het sowieso vast voor hem dat ik er seks mee had gehad.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 13:45 schreef leonieke het volgende:

toen bleek opeens dat hij helemaal geen vertrouwen meer in mij had, en dat het "waarschijnlijk toch al de eerste keer niet meer was" enzovoort. Op die manier kon ik helemaal niet voor die relatie vechten. Dus heb ik idd dat als hoofdreden aangegrepen: eens het vertrouwen zo ver zoek is .... en heb ik hem achteraf niet gezegd dat ik idd gevoelens voor die kerel (huidige vriend) had, want dan stond het sowieso vast voor hem dat ik er seks mee had gehad.

Jezus, logisch denk?? Je hebt em toch ook besodemieterd door met iemand die je van het internet kende en waar je jezelf dus al flink verliefd op liet worden, te gaan zoenen.
Dus damn, ga nou niet zeuren over hoe erg het was dat hij jou niet vertrouwde, want je was al eigenlijk al veel langer bezig met vreemdgaan dan alleen die zoen.

Confronteren of negeren?
Confronteren natuurlijk! Je hoeft toch niet alles te pikken in het leven?
Hij is dan wel je ex, maar hij hoeft niet tegen je te liegen en een soort complot met zijn vriendjes tegen jou op touw te zetten.
Bah, bah, bah.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 14:00 schreef Untouchables het volgende:

[..]

Jezus, logisch denk?? Je hebt em toch ook besodemieterd door met iemand die je van het internet kende en waar je jezelf dus al flink verliefd op liet worden, te gaan zoenen.
Dus damn, ga nou niet zeuren over hoe erg het was dat hij jou niet vertrouwde, want je was al eigenlijk al veel langer bezig met vreemdgaan dan alleen die zoen.

En wat heb jij eigenlijk tegen mij? *grom*

Je kan ook best eens de volledige situatie bekijken. Ik durf er mijn kop op te verwedden dat je direct een stuk minder agressief zou reageren tegenover mij.

Ik heb idd een fout gemaakt, maar om daarom direct te zeggen dat ik er mee in bed was geduikeld enzo.. no way. Ik ben geen slet of wat dan ook en ik wil ook door niemand zo verweten worden. Ik heb nog altijd mijn zelfrespect ja.

En zoveel heb ik er niet over gezeurd, aangezien het eigenlijk de dag erop al uit was. Ik heb gedaan wat ik moest doen, voor mezelf, ook al betekende dat dan ook dat ik geen andere relatie ging hebben. (Kon evengoed zijn dat mijn huidige vriend geen relatie met mij wou beginnen aangezien ik eigenlijk mijn ex bedrogen had met hem) Maar ik kan je wel verzekeren dat er verdorie een serieuze last van mijn schouders viel toen het uit was. Van een verademing gesproken. En ik heb er helemaal geen spijt van eigenlijk. Wel om het feit dat ik iemand anders gekust heb, maar niet omdat het uit is.

Als je huidige geliefde je confronteert met het nieuws dat ze verliefd is geworden op iemand anders of het gewoon niet meer ziet zitten, en dat ze de relatie daarom wilt verbreken, nog vóór er daadwerkelijk echt iets lichamelijks is gaan spelen tussen haar en een ander, is dat hard en pijnlijk. En het zal je schaden. Maar het is wel geestelijke schade die toegebracht wordt van buitenaf en het voordeel dáárvan is dat je ermee om kunt leren gaan. Het is nu eenmaal de werkelijkheid en die werkelijkheid zegt veel over de ander, want het is haar keuze geweest om het op te geven zonder jou te laten merken dat er iets niet goed zat. Natuurlijk kun je het jezelf aanrekenen dat de relatie blijkbaar minder goed was dan je dacht en dat je niks in de gaten had, maar het is iets dat een relatief kort verwerkingsproces met zich mee kan brengen. In vergelijking met...

...wanneer je bedrogen wordt met iets dat zich al langer afspeelt en veel verder gaat dan beginnende verliefdheid. Met intimiteiten tussen haar en die ander, die eigenlijk alleen voor jou bestemd waren omdat de relatie nooit verbroken was toen dat gebeurde. En dan kan ik me zo voorstellen dat de vernedering van het dom gehouden worden, terwijl iedereen uit je omgeving of vriendenkring het al wél weet, de grootste klap is van allemaal. Ten eerste is die klap veel harder dan wanneer je op een respectvolle en eerlijke, maar moeilijke manier afgewezen wordt, en ten tweede is de kans op lange termijn schade bij dit scenario enorm veel groter.

Het is immers zo dat je paranoia gevoed wordt omdat je vertrouwen zó abrupt geschonden is door de goede geheimhouding, dat het daarna nog moeilijk zal worden om je volgende partner (en mogelijk alle mensen in je omgeving) ooit helemaal te vertrouwen. Die paranoia is schade, toegebracht van binnenuit; De paranoia is helemaal van jou alleen en er is geen enkele waarheid waar je op terug kunt vallen omdat, hoezeer mensen zich ook proberen te bewijzen, je alleen nog maar openstaat voor je eigen waanideeën. No way dat jij het daarvan wint. Het is een vernieler van het ergste soort omdat je je volgende relaties en eigenlijk álles wat je doet er altijd mee zult beïnvloeden, aangezien je leert te vertrouwen op het feit dat er helemaal niets te vertrouwen is behalve dát.

Dat is een zeer slechte basis voor de toekomst en het lijkt me stug dat iemand dat een ander aan zou willen doen. Hoogstens zijn/haar ergste vijand. Dat lijkt me toch een goede reden om gewoon eerlijk te zijn i.p.v. het moment van de waarheid uit te stellen totdat alles verloren is. Je weet op een bepaald punt zelf ook wel dat iets niet werkt en waarom zou je dan langer doorgaan dan noodzakelijk is?


Als je dan toch de klos bent duurt het heel lang voordat je die paranoia kunt laten verdwijnen. Enerzijds zou je denken dat sommige mensen je het goede voorbeeld kunnen geven door te laten zien dat ze wel te vertrouwen zijn, maar anderzijds weet je zelfs dát niet zeker. Je weet nóóit iets zeker. Dat weet je ook niet als alles koek en ei is, maar dan heb je ook weinig redenen om überhaupt iets anders te geloven dan dat mensen eerlijk zijn omdat het tegendeel nog niet is bewezen.

Daarom is het volgens mij vooral een lang proces van het inzicht verkrijgen dat je eigenlijk alleen maar zelf het goede voorbeeld kan geven en je dat als basis moet nemen voor hoe je met anderen omgaat. Als die anderen je dan keer op keer bedriegen, hoeft dat jou nog altijd niet kapot te maken. Zolang je maar jezelf als positief voorbeeld hebt weet je dat het nooit van anderen en hun gedrag afhankelijk hoeft te zijn en kun je ook wel weer gaan geloven dat er ook mensen als jij zijn, die wél eerlijk zijn. Immers... als jij het bent zijn er ongetwijfeld ook anderen die het zijn, ook al zijn ze mogelijk in de minderheid.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 21:23 schreef Bombie het volgende:

...En dan kan ik me zo voorstellen dat de vernedering van het dom gehouden worden, terwijl iedereen uit je omgeving of vriendenkring het al wél weet, de grootste klap is van allemaal. Ten eerste is die klap veel harder dan wanneer je op een respectvolle en eerlijke, maar moeilijke manier afgewezen wordt, en ten tweede is de kans op lange termijn schade bij dit scenario enorm veel groter.

Het is immers zo dat je paranoia gevoed wordt omdat je vertrouwen zó abrupt geschonden is door de goede geheimhouding, dat het daarna nog moeilijk zal worden om je volgende partner (en mogelijk alle mensen in je omgeving) ooit helemaal te vertrouwen.

Door schade en schande eens...

quote:

Op zaterdag 8 mei 2004 10:43 schreef Pixy het volgende:
Ruim een maand geleden heeft mijn ex het na 3,5 jaar uitgemaakt omdat hij niet meer verliefd was en we teveel van elkaar verschilden, tenminste dat zei hij. Hij gedroeg zich heel anders, ik had het helemaal niet zien aankomen en bovendien was hij altijd diegene die heel erg aan mij hing en me nooit meer wilde laten gaan. Ik heb hem toen dus ook meerdere keren gevraagd of hij misschien een ander had maar dat heeft hij ontkend. Van de week las ik de weblog van een vriend van hem en daar stond in dat deze vriend met mijn ex en zijn vriendin naar Amsterdam was geweest: dus ik heb hem op de man af gevraagd of hij een nieuwe vriendin heeft maar dat heeft hij wederom weer meerdere malen ontkend. Nu heb ik gisteren gehoord (van zijn huisgenootje die eigenlijk nix mag zeggen) dat hij wel degelijk een nieuwe vriendin heeft en dat hij het uitgemaakt heeft met mij voor haar. Haast niemand weet dit en zijn hele vriendenkring moet zijn bek houden tegen mij over de relatie. Waarom doet hij zoiets? Zal ik hem hiermee confronteren of de hele zaak negeren en nooit meer tegen hem praten?
Please, help me!

Ik zou de zaak negeren en hem erbij. Hij heeft bewust gekozen niets meer in de relatie te investeren en deze te stoppen. Wat hij verder voor verhalen ophangt of niet zie ik als zijn zaak, niet de jouwe. Hij is je geen enkele verantwoording voor zijn daden schuldig want jullie relatie is beëindigd.

Niet leuk want misschien hoopte je wat anders. Misschien hoopte je dat hji je zou gaan missen en tot inkeer zou komen. Neem daarom afscheid van je mooie dagdroom en kijk naar het leven zoals het zich presenteert. Hij is vrij om te doen en laten wat hij wil, jij bent dat ook. Zolang terugzien nog wat te pijnlijk is zou ik vooruit kijken. Je leven gaat verder, zonder hem. Vandaag kun je alvast de eerste stappen op weg zetten naar je eigen invulling van dat leven. je hebt weer tijd genoeg om je eigen ontdekkingen te gaan doen.

Sterkte Pixy, je slaat je er zeker wel doorheen.

Omara, dat ze met haar eigen leven verder moet en dat ze zich er wekl doorheen slaat, daar ben ik het mee eens. Ik ben het er ook helemaal mee eens dat welk verhaal hij ook ophangt, het niet meer uitmaakt.

Maar ergens heeft hij imho wel een soort verantwoording naar TS toe, naar hun serieuze maar voorbije relatie toe.
Hij was tenslotte al tijdens voor de beëindiging van hun relatie met die ander bezig.

Maar dat is wellicht persoonlijk...

Voor mij heeft dat misschien meer met een soort eergevoel te maken. Het respect naar 'mij' en relatie is geschonden en dat kan schrijnend zijn.
Maar dat respect is uiteindelijk iets dat je toch in jezelf moet zoeken en vooral vinden, niet in een lame excuse.
_{Vatte ze haar persoonlijke weg naar deze conclusie samen}