Hüsker Dü.

Op donderdag 6 mei 2004 23:13 schreef plugger het volgende:
Ze waren beide homofiel. Voor wat het er toe doet.

Op donderdag 6 mei 2004 23:16 schreef plugger het volgende:
Sterker nog, ze zijn nog steeds homofiel.

Hüsker Dü and R.E.M. were the two American post-punk bands of the '80s that changed the direction of rock & roll. R.E.M. became superstars; Hüsker Dü never was more than a cult favorite. Nevertheless, their albums between 1981 and 1987 have proven remarkably influential; they provided the sonic blueprint for the roaring punk-pop hybrid that crossed over into the mainstream in the early '90s. Not only did they shape the sound of the music, they shaped the way independent bands made the transition to the major labels; they showed other bands that it was possible to record uncompromising music on a major label without losing any integrity or creative control. From the Replacements to Nirvana, the Pixies to Superchunk, nearly every major and minor band that appeared in the alternative underground in the late '80s and '90s owed a major debt to Hüsker Dü, whether they were aware of it or not.
The band's two songwriters, guitarist Bob Mould and drummer Grant Hart, both had a knack for writing songs that essentially followed conventional pop structures, complete with memorable melodies, but were still punk songs. Hüsker Dü took the Buzzcocks' pioneering punk-pop and made it harder, both musically and lyrically. Throughout their career, Hüsker Dü never lost their edge, never turned down their amplifiers, never compromised their music. While Hart and bassist Greg Norton were an unfailingly strong rhythm section, Mould would prove to be one of the most influential guitarists of the decade. With his slashing rhythms, distorted strumming, and blazing leads, he set the stage for the alternative guitar heroes of the late '80s and the '90s.

Hüsker Dü formed in Minneapolis, MN, in 1979. Guitarist/vocalist Bob Mould was studying at Macalester College in St. Paul, MN, and working at a record store, which is where he met drummer/vocalist Grant Hart and bassist Greg Norton. The three musicians had diverse tastes, but all shared a love for hardcore punk rock. Naming themselves Hüsker Dü after a '50s Danish board game (the name means "do you remember?"), the trio began rehearsing in Norton's basement.

In the early '80s, Hüsker Dü developed a strong local following; nearly every local band, from the Replacements to Soul Asylum, sounded like the Hüskers. Both Mould and Hart wrote songs and sang lead. In 1981, they released their first single, "Statues," on the local label Reflex, which was quickly followed by their debut album, Land Speed Record, which was released on New Alliance Records. Recorded live, Land Speed Record boasted 17 songs that lasted a full 26 minutes. Later that year, they released an equally fast and hard EP, In a Free Land.

In 1982, they moved backed to Reflex, where they released Everything Falls Apart, their first album recorded in a studio. By this time, Hüsker Dü had begun touring the United States relentlessly, traveling across the country in a van and playing small clubs throughout the country. Along with the Minutemen, R.E.M., Black Flag, the Meat Puppets, and the Replacements, Hüsker Dü formed the core of a group of independent rock & roll bands that carved out a reputation by touring ceaselessly and getting their records played through college radio stations; they formed the core of the American rock underground in the mid-'80s. Hüsker Dü concerts were a nonstop barrage; the band rarely spoke to the audience and each song segued directly into the next, without interruption. In addition to touring constantly, Hüsker Dü was recording quickly, turning out the Metal Circus EP in 1983.

After Metal Circus, Hüsker Dü developed musically at a rapid pace, with Mould and Hart coming into their own as songwriters on 1984's Zen Arcade, their first album for SST Records and their critical breakthrough. Zen Arcade was a double album — something that was completely unheard of in the underground — that showed the band stretching out musically, writing sharper pop songs, as well as lengthy abrasive instrumentals. Critics embraced the record, as did independent rock fans. At the end of 1984, they released "Eight Miles High," a cover of the Byrds' song that was only available as a single.

Hüsker Dü continued to record and tour at a blindingly fast speed throughout 1984 and 1985. Mould and Hart were beginning to develop an unspoken rivalry, as well as a dependency on alcohol and speed. Nevertheless, the group was at their peak in 1985, turning out two albums. The first, New Day Rising, was released in the spring and showed the band moving closer to concise pop songwriting while accentuating their fierce sonic barrage. Flip Your Wig, released late in 1985, featured their cleanest, most accessible production, without making any concessions to mainstream rock. Both albums received excellent reviews, both in fanzines and some mainstream rock publications.

Following the release of Flip Your Wig, Hüsker Dü became the first of the mid-'80s independent post-punk bands to sign a contract with a major label, as they closed a deal with Warner Bros. Candy Apple Grey, the band's first major-label album, appeared in 1986. During that year, tensions between Bob Mould and Grant Hart escalated. Mould began to clean up and Hart continued to sink further into drug and alcohol addiction. Nevertheless, they managed to write and record another double album, Warehouse: Songs and Stories. Although Warner didn't want the band to release another double record, Warehouse was released in the spring of 1987, to uniformly positive reviews.

Hüsker Dü was preparing to launch a series of concerts to support Warehouse when their manager, David Savoy, committed suicide the night before the start of the tour. Hüsker played the tour anyway — they ran through the new album in order every night, without interruption — but Savoy's suicide helped the inter-band turmoil reach a peak. Hart showed no signs of sobering — he was developing a heroin addiction — while Mould was clean. Following the Warehouse tour, the band played no more concerts for the rest of the year, which caused speculation that the group was breaking up. Those rumors were confirmed in January of 1988, when Hart was fired and the band broke up.

Hart would released a solo EP, 2541, on SST later that year, followed by a full-length album called Intolerance a year later. After its release, Hart shook loose his addictions and formed a new band, Nova Mob. Nova Mob released their debut album, The Last Days of Pompeii, in 1991; a self-titled second album appeared in 1994. Greg Norton became a chef in Red Wing.

Immediately after the breakup of Hüsker Dü, Bob Mould embarked on a solo career. After releasing two solo albums — Workbook (1989) and Black Sheets of Rain (1990) — he formed a trio called Sugar in 1992. Between 1992 and 1994, Sugar released two albums — Copper Blue (1992) and File Under: Easy Listening (1994). Mould broke up the band in 1995 and returned to a solo career the following year.

Op maandag 10 mei 2004 13:41 schreef Ripley het volgende:
...
...Sugar...
... Copper Blue ...
...

Op zaterdag 8 mei 2004 18:05 schreef Aschkael het volgende:
Vond het wel grappig dat Therapy een cover van Diane deden...misschien nog wel beter dan het origineel.

Op zondag 13 augustus 2006 19:52 schreef Jan237 het volgende:
Husker 4ever. Ofschoon de platen zelfs voor die tijd een beetje mat klinken.

Op zondag 13 augustus 2006 19:53 schreef Jan237 het volgende:
Wacht, ik bedoel te zeggen: ik vond de platen indertijd niet echt spetteren, terwijl de songs daar wel om vroegen.

Op zondag 13 augustus 2006 19:57 schreef Jan237 het volgende:
Hetzelfde geldt voor Rock For Light van Bad Brains. Scheet in een blikkie.

Op zondag 3 september 2006 21:52 schreef tong80 het volgende:
Nog groter ?

Op zondag 25 november 2007 19:32 schreef bartrid het volgende:
De zangeres? Waar heb je het over? Bob Mould mag dan homo zijn, maar hij heeft nog nooit een sex operatie ondergaan hoor.

Op zondag 25 november 2007 19:36 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

hahahaha vergeet mijn tekst. ik ben flink in de war. met de sugarcubes. mea maxima culpa.

voor deze vergissing, of zullen we zeggen enorme blunder, zal ik gestraft worden in het hier namaals.

Op zondag 25 november 2007 19:41 schreef bartrid het volgende:

[..]

De naam lijkt er niet eens op

Op zondag 25 november 2007 20:03 schreef bartrid het volgende:
Ik had ze graag live gezien naar aanleidng van http://www.youtube.com/watch?v=bHCS3Zowkws&feature=related

Op zondag 25 november 2007 23:53 schreef _dirkjan_ het volgende:
Ik vind the Replacements leuk, the Smiths, de IRS-jaren van R.E.M., maar op een of andere manier kan Hüsker Dü m'n aandacht niet lang vasthouden. Welk album is het meest toegankelijk, dan ga ik daar eens naar luisteren!

Op maandag 26 november 2007 00:23 schreef tong80 het volgende:
Graag gedaan. Ik ben nog steeds aan jet You Tuben. Wat een band wat een concerten

Op maandag 26 november 2007 20:34 schreef HAL9000S het volgende:
New day rising fucking heerst.

Bassist Kim Deal later joined Santiago and Francis in January 1985 after responding to a classified advertisement Francis had placed, seeking a female bassist who liked both folk music icons Peter, Paul and Mary and the hardcore punk band Hüsker Dü

Op maandag 26 november 2007 20:34 schreef HAL9000S het volgende:
New day rising fucking heerst.

Op woensdag 28 november 2007 10:58 schreef bartrid het volgende:
Metal Circus lag gisteren al in de bus, ook erg goed (en hoewel ik de Therapy? cover van Diane erg kan waarderen is het origineel toch een stuk beter, vooral die noisy `solo'). Jammer dat ik net te jong was om deze band echt meegekregen te hebben toen ze op hun top waren.

Op zondag 25 november 2007 23:59 schreef tong80 het volgende:

[..]

Deze

Candy Apple Grey is the penultimate album by Hüsker Dü, released in 1986. It was their first major label album, though Warner Bros. had initially lobbied to release Flip Your Wig until the band decided to let SST have it. Candy Apple Grey also marks the completion of the band's transition from hardcore punk to a more well-rounded sonic style which would later come to be known as alternative rock/ college rock. As usual, Bob Mould and Grant Hart both contributed several tracks to the album. While the band's earlier, more frenetic style is still evident, Candy Apple Grey also features more introverted, toned-down material, including a relatively large amount of acoustic guitar.

The clarity of the production is improved over previous releases, but is still somewhat thin and top-heavy, and is frequently cited for its use of gated reverb, a mid-'80s drum production fad.[citation needed] The singles released from this album were "Sorry Somehow" and "Don't Want To Know If You Are Lonely," both written and sung by Hart. The latter was accompanied by a promotional video which earned airtime on MTV.

Op zondag 25 november 2007 23:55 schreef tong80 het volgende:
Hier was ik bij

http://www.youtube.com/watch?v=NeqyCwAeT3I

Absoluut dieptepunt was het Amerikaanse trio Hüsker Dü. Vijf kwartier lang werd met twintig nagenoeg identieke nummer het publiek op de proef gesteld, gillende rock en volkomen onverstaanbaar. De arrogante Amerikanen werden door de verveelde toeschouwers slechts onthaald op blikjes, rotte appels en broodresten...
(Bron: D Limburger 09-06-1987)

Op donderdag 15 oktober 2015 11:03 schreef pipster het volgende:
Van mij mogen gerust nog een rondje door Europa touren hoor. Ik ga wel even kijken.

Op donderdag 15 oktober 2015 10:34 schreef Mark het volgende:
Goed nieuws voor tong80:

Long defunct hardcore legends Hüsker Dü have launched their official website for the first time in their career. The website is an online merch store, and bassist Greg Norton told Star Tribune they have worked out a licensing agreement for their music and an official Facebook page should be coming soon. He also hinted at a possible reunion, saying, “There’s ongoing communication between the three of us now.”

Hüsker Dü released their final album Warehouse: Songs and Stories in 1987 and broke up in the following year.

Bron: http://dyingscene.com/new(...)-might-be-reuniting/

Op donderdag 15 oktober 2015 15:47 schreef Mark het volgende:
Jij staat ook in de kroeg te klagen dat je biertje inkoop veel goedkoper is?

tong80	donderdag 6 mei 2004 @ 23:01
	De ware grootmeesters. De missing link tussen de Beatles en de Sex Pistols. Hemelse melodieën op punk basis bereid. Grant Hart en Bob Mould. De Lennon en Mekartnie van de independent gitaarmuziek. Land Speed record, Flip your wig, Candy apple grey, everything falls apart, Zen arcade. Etc. Voor de nitwits. Diane van Therapy? is een cover van Hüsker Dü. Er is vast iemand die meer kan vertelllen en de discografie wil plaatsen. Foto's mogen ook van deze helden.
Z	donderdag 6 mei 2004 @ 23:04
	Ik zal er morgen wat werk van maken! En dan kan je me ook wat aanraden natuurlijk!
tong80	donderdag 6 mei 2004 @ 23:05
	Tuurlijk.
tong80	donderdag 6 mei 2004 @ 23:11
	Trouwens om andere users te trekken. De één was homofiel en de ander verslaafd aan heroïne.
plugger	donderdag 6 mei 2004 @ 23:13
	Ze waren beide homofiel. Voor wat het er toe doet.
tong80	donderdag 6 mei 2004 @ 23:15
	quote: Op donderdag 6 mei 2004 23:13 schreef plugger het volgende: Ze waren beide homofiel. Voor wat het er toe doet. Zie je het trekt toch andere users.
plugger	donderdag 6 mei 2004 @ 23:16
	Sterker nog, ze zijn nog steeds homofiel.
tong80	donderdag 6 mei 2004 @ 23:18
	quote: Op donderdag 6 mei 2004 23:16 schreef plugger het volgende: Sterker nog, ze zijn nog steeds homofiel. Van horen zeggen. Grant Hart rekende in z'n eerste solo plaat wel genadeloos af met Bob Mould.
fripper	vrijdag 7 mei 2004 @ 00:47
	Ik doneer wel een plaatje van Zen Arcade
Pietverdriet	vrijdag 7 mei 2004 @ 00:48
	Ze waren geweldig Moet hier nog ergens een poster hebben van ze, van een concert in Apeldoorn, in iets van 24 kleuren zeefdruk, waarvan zeker 12 fluoriserende kleuren
Z	vrijdag 7 mei 2004 @ 10:11
	Hüsker Dü quote: Hüsker Dü and R.E.M. were the two American post-punk bands of the '80s that changed the direction of rock & roll. R.E.M. became superstars; Hüsker Dü never was more than a cult favorite. Nevertheless, their albums between 1981 and 1987 have proven remarkably influential; they provided the sonic blueprint for the roaring punk-pop hybrid that crossed over into the mainstream in the early '90s. Not only did they shape the sound of the music, they shaped the way independent bands made the transition to the major labels; they showed other bands that it was possible to record uncompromising music on a major label without losing any integrity or creative control. From the Replacements to Nirvana, the Pixies to Superchunk, nearly every major and minor band that appeared in the alternative underground in the late '80s and '90s owed a major debt to Hüsker Dü, whether they were aware of it or not. The band's two songwriters, guitarist Bob Mould and drummer Grant Hart, both had a knack for writing songs that essentially followed conventional pop structures, complete with memorable melodies, but were still punk songs. Hüsker Dü took the Buzzcocks' pioneering punk-pop and made it harder, both musically and lyrically. Throughout their career, Hüsker Dü never lost their edge, never turned down their amplifiers, never compromised their music. While Hart and bassist Greg Norton were an unfailingly strong rhythm section, Mould would prove to be one of the most influential guitarists of the decade. With his slashing rhythms, distorted strumming, and blazing leads, he set the stage for the alternative guitar heroes of the late '80s and the '90s. Hüsker Dü formed in Minneapolis, MN, in 1979. Guitarist/vocalist Bob Mould was studying at Macalester College in St. Paul, MN, and working at a record store, which is where he met drummer/vocalist Grant Hart and bassist Greg Norton. The three musicians had diverse tastes, but all shared a love for hardcore punk rock. Naming themselves Hüsker Dü after a '50s Danish board game (the name means "do you remember?"), the trio began rehearsing in Norton's basement. In the early '80s, Hüsker Dü developed a strong local following; nearly every local band, from the Replacements to Soul Asylum, sounded like the Hüskers. Both Mould and Hart wrote songs and sang lead. In 1981, they released their first single, "Statues," on the local label Reflex, which was quickly followed by their debut album, Land Speed Record, which was released on New Alliance Records. Recorded live, Land Speed Record boasted 17 songs that lasted a full 26 minutes. Later that year, they released an equally fast and hard EP, In a Free Land. In 1982, they moved backed to Reflex, where they released Everything Falls Apart, their first album recorded in a studio. By this time, Hüsker Dü had begun touring the United States relentlessly, traveling across the country in a van and playing small clubs throughout the country. Along with the Minutemen, R.E.M., Black Flag, the Meat Puppets, and the Replacements, Hüsker Dü formed the core of a group of independent rock & roll bands that carved out a reputation by touring ceaselessly and getting their records played through college radio stations; they formed the core of the American rock underground in the mid-'80s. Hüsker Dü concerts were a nonstop barrage; the band rarely spoke to the audience and each song segued directly into the next, without interruption. In addition to touring constantly, Hüsker Dü was recording quickly, turning out the Metal Circus EP in 1983. After Metal Circus, Hüsker Dü developed musically at a rapid pace, with Mould and Hart coming into their own as songwriters on 1984's Zen Arcade, their first album for SST Records and their critical breakthrough. Zen Arcade was a double album — something that was completely unheard of in the underground — that showed the band stretching out musically, writing sharper pop songs, as well as lengthy abrasive instrumentals. Critics embraced the record, as did independent rock fans. At the end of 1984, they released "Eight Miles High," a cover of the Byrds' song that was only available as a single. Hüsker Dü continued to record and tour at a blindingly fast speed throughout 1984 and 1985. Mould and Hart were beginning to develop an unspoken rivalry, as well as a dependency on alcohol and speed. Nevertheless, the group was at their peak in 1985, turning out two albums. The first, New Day Rising, was released in the spring and showed the band moving closer to concise pop songwriting while accentuating their fierce sonic barrage. Flip Your Wig, released late in 1985, featured their cleanest, most accessible production, without making any concessions to mainstream rock. Both albums received excellent reviews, both in fanzines and some mainstream rock publications. Following the release of Flip Your Wig, Hüsker Dü became the first of the mid-'80s independent post-punk bands to sign a contract with a major label, as they closed a deal with Warner Bros. Candy Apple Grey, the band's first major-label album, appeared in 1986. During that year, tensions between Bob Mould and Grant Hart escalated. Mould began to clean up and Hart continued to sink further into drug and alcohol addiction. Nevertheless, they managed to write and record another double album, Warehouse: Songs and Stories. Although Warner didn't want the band to release another double record, Warehouse was released in the spring of 1987, to uniformly positive reviews. Hüsker Dü was preparing to launch a series of concerts to support Warehouse when their manager, David Savoy, committed suicide the night before the start of the tour. Hüsker played the tour anyway — they ran through the new album in order every night, without interruption — but Savoy's suicide helped the inter-band turmoil reach a peak. Hart showed no signs of sobering — he was developing a heroin addiction — while Mould was clean. Following the Warehouse tour, the band played no more concerts for the rest of the year, which caused speculation that the group was breaking up. Those rumors were confirmed in January of 1988, when Hart was fired and the band broke up. Hart would released a solo EP, 2541, on SST later that year, followed by a full-length album called Intolerance a year later. After its release, Hart shook loose his addictions and formed a new band, Nova Mob. Nova Mob released their debut album, The Last Days of Pompeii, in 1991; a self-titled second album appeared in 1994. Greg Norton became a chef in Red Wing. Immediately after the breakup of Hüsker Dü, Bob Mould embarked on a solo career. After releasing two solo albums — Workbook (1989) and Black Sheets of Rain (1990) — he formed a trio called Sugar in 1992. Between 1992 and 1994, Sugar released two albums — Copper Blue (1992) and File Under: Easy Listening (1994). Mould broke up the band in 1995 and returned to a solo career the following year. Discografie 1981 - Statues (EP) 1981 - Land Speed Record 1982 - Everything Falls Apart 1983 - Metal Circus (EP) 1984 - Zen Arcade 1985 - New Day Rising 1985 - Flip Your Wig 1986 - Candy Apple Grey 1987 - Warehouse: Songs & Stories Plaatjes\linkjes zijn vast ook wel goed voor wat reacties Eén Hüsker Dü database Tabs Plaatjes Fansite Vrolijke jongens:
Dinosaur_Sr	vrijdag 7 mei 2004 @ 10:20
	Stom hè. Hüsker Dü (memorie) zijn helden. Sugar en Bob Mould solo vond ik niks Grant Hart vond ik niks. En wat er met snorremans op bas gebeurd is weet ik nog geeneens niet.Nou ja, een chef in Red Wing. Kon 'ie goed koken dan? Wat hebben ze met z'n drieën, wat ze ieder apart niet hebben?
ranja	vrijdag 7 mei 2004 @ 10:29
	Het leuke aan Landspeed record is dat de cd-versie 2 tracks bevat, kant 1 en kant 2. Je mag zelf proberen daar nummers in te herkennen. Het is wel een erg gaaf album, zo hoort punk te klinken.
Z	vrijdag 7 mei 2004 @ 10:36
	Ik ken nog niet zo veel van ze maar de nummers die ik wel eens hoor zijn fantastisch. Dat haastige zingen, dat rare gitaar geluid, die mooie melodieën! Ik ga er gewoon werk van maken en de hele discografie opzoeken (beluisteren/aanschaffen)!
tong80	vrijdag 7 mei 2004 @ 13:42
	Z. Schitterende post van je. Mijn favo nummer, als ik al kan kiezen, is 'Hardly getting over it.' Ik kreeg kippenvel toen ik die Engelstalige discografie las. Ging weer terug naar de eighties.
pfaf	zaterdag 8 mei 2004 @ 10:41
	Jaa! * Hüsker Dü fan meldt!
PogueMahone	zaterdag 8 mei 2004 @ 13:14
	Ik las in een tijd terug in een blad dat Bob Mould scenarios voor worstelwedstrijden schrijft
Aschkael	zaterdag 8 mei 2004 @ 18:05
	Prachtige band en volgens mij een onmetelijke invloed gehad op honderden bands. Vond het wel grappig dat Therapy een cover van Diane deden...misschien nog wel beter dan het origineel. Flexible Flyer is voor mij zo'n song waar je gewoon aan verslaafd raakt...en maar draaien, en nog maar een keer...prachtig!
Z	maandag 10 mei 2004 @ 13:35
	Je hoort ook dat een hoop bandjes goed naar Hüsker Dü geluisterd hebben. Mijn favo nummers op dit moment: - I'll never forget you - chartered trips Maar ik heb nog lang niet alles gehoord... _{I'll never forget you is eigenlijk gewoon een briljant nummer!}
Ripley	maandag 10 mei 2004 @ 13:41
	Ik ben ooit naar een concert in paradiso geweest van Sugar, de volgende band van Husker Du-songwriter Bob Mould. Vond ik indertijd ook erg fijn, is ietsje meer aan de pop kant, wat toegankelijker. Het Album Copper Blue was toen een favoriet van me, heb ik eigenlijk al jaren niet meer geluisterd. ripley gaat nog eens op zoek in ouwe troep
Riothippie	maandag 10 mei 2004 @ 13:48
	i'll never forget rulez idd!!! super band!!!!
Z	maandag 10 mei 2004 @ 13:58
	quote: Op maandag 10 mei 2004 13:41 schreef Ripley het volgende: ... ...Sugar... ... Copper Blue ... ... Dat ga ik dan ook maar eens beluisteren!
tong80	maandag 10 mei 2004 @ 17:58
	Sugar is idd ook een aanrader. Ook het solowerk van de heren beluister ik graag. Die worden toch een beetje onderschat heb ik de indruk.
SeLang	maandag 10 mei 2004 @ 18:01
	Land Speed Record heb ik grijs gedraaid (op tape, dat wel)
nozem	zaterdag 26 februari 2005 @ 01:56
	Fijne band, net ontdekt eigenlijk en dat had veel eerder moeten gebeuren. Ik ben nu naar het album New Day Rising aan het luisteren en dat klinkt erg fijn, zeer melodieus, poppy alternative punkrock maar totaal niet gelikt of wat dan ook, toegankelijk maar ook weer niet. (In tegenstelling tot bands die in de jaren '90 poppunk maakten..) Ik heb dat tegenstrijdige gevoel verder alleen bij Dinosaur Jr, ook zo'n melodieuze band, pakkende deunen die voor altijd in je hoofd blijven rondspoken maar verre van geijkt of toegankelijk.. iets compleet eigens.. Ik ga er nog meer van ontdekken!
DaisyDuke	zaterdag 26 februari 2005 @ 09:56
	quote: Op zaterdag 8 mei 2004 18:05 schreef Aschkael het volgende: Vond het wel grappig dat Therapy een cover van Diane deden...misschien nog wel beter dan het origineel. Vond het juist op z'n minst een zware aanranding van het origineel. Die pathetische strijkerarrangementen, vreselijk.....
zoalshetis	zaterdag 26 februari 2005 @ 10:29
	leuk topic!
Grobbel	vrijdag 11 augustus 2006 @ 11:17
	Heb Candy Apple Grey thuisliggen, best een goede plaat. Binnenkort ook maar eens op zoek gaan naar Zen Arcade.
Acathla	vrijdag 11 augustus 2006 @ 11:51
	'Don't want to know if you are lonely' vind ik een geweldig nummer.
tong80	vrijdag 11 augustus 2006 @ 21:54
	Alle nummers zijn geweldig
Riverpoet-32	vrijdag 11 augustus 2006 @ 23:19
	Ik moet zeggen dat ik geen Husker Du cd's ken, maar ik heb de eerste twee cd's van Sugar, het bandje daarna van hun frontman Bob Mould (Copper Blue en File under: easy listening), vooral Copper Blue is een heerlijk mix tussen punkrock en powerpop. Dave Grohl (Foo Fighters) is duidelijk door de muziek van Husker Du en Sugar beinvloed en wordt er miljonair mee. Raar eigenlijk... Hoewel, Nirvana is groot geworden met een mix van de Pixies en de eerste REM-platen...
tong80	vrijdag 11 augustus 2006 @ 23:43
	Idd Rage against the machine liep binnen dankzij UDS. Maar je moet echt de Husker Du platen gaan luisteren Riverpoet.
Jan237	zondag 13 augustus 2006 @ 19:52
	Husker 4ever. Ofschoon de platen zelfs voor die tijd een beetje mat klinken.
tong80	zondag 13 augustus 2006 @ 19:53
	quote: Op zondag 13 augustus 2006 19:52 schreef Jan237 het volgende: Husker 4ever. Ofschoon de platen zelfs voor die tijd een beetje mat klinken. Pardon Dat heb ik wel met de Gun Club maar niet bij Hüsker Dü.
Jan237	zondag 13 augustus 2006 @ 19:53
	Wacht, ik bedoel te zeggen: ik vond de platen indertijd niet echt spetteren, terwijl de songs daar wel om vroegen.
tong80	zondag 13 augustus 2006 @ 19:55
	quote: Op zondag 13 augustus 2006 19:53 schreef Jan237 het volgende: Wacht, ik bedoel te zeggen: ik vond de platen indertijd niet echt spetteren, terwijl de songs daar wel om vroegen. Ja de productie was anders. Nevermind sloeg denk ik zo aan door de productie. Maar ik vind dat feedback geluid wel lekker eigenlijk. Het klinkt anders zo snel als Pearl Jam.
Jan237	zondag 13 augustus 2006 @ 19:57
	Hetzelfde geldt voor Rock For Light van Bad Brains. Scheet in een blikkie.
tong80	zondag 13 augustus 2006 @ 19:57
	quote: Op zondag 13 augustus 2006 19:57 schreef Jan237 het volgende: Hetzelfde geldt voor Rock For Light van Bad Brains. Scheet in een blikkie. Maar wel een heerlijke scheet
Jan237	zondag 13 augustus 2006 @ 20:49
	Voor de goede orde: ik heb helemaal niks met die opgeblazen bigger than life-sound van vandaag de dag, maar veel platen uit die tijd missen dynamiek. Dead Kennedys klonken trouwens wel erg energiek en live-achtig.
Riverpoet-32	maandag 28 augustus 2006 @ 21:39
	Ik denk zelf dat dat wat doffe geluid, vol feedback, een keuze was van de muzikanten. Zelfs Copper Blue van Sugar (Bob Mould en co.) uit de jaren negentig klinkt nu niet echt 'professioneel' opgenomen. Als Bob ooit echt om roem en een commerciele doorbraak had gegeven, dan had hij die nummers waarschijnlijk opgenomen zoals de foo fighters, met een radio-vriendelijke productie, 'big' en bombastisch, maar ik denk zelf dat hij daar weinig om geeft.
tong80	maandag 28 augustus 2006 @ 21:57
	Ik denk dat the Foo Fighters een budget had dat 10 keer zo hoog ligt tov Hüsker Dü.
misteriks	zaterdag 2 september 2006 @ 10:50
	Ik herinner mij Sugar als het meest geslaagde optreden dat ik ooit voor ogen zag. Die gasten ramden er 45minuten op los ; wat een tsunami van geluid!!! Verder vind ik copper blue nog altijd een van m'n favorieten uit de grunge periode!! die plaat van begin tot eind de max ! als husker du heb ik ze niet echt gevolgd; jazz is nu meer m'n ding
Art_Core	zondag 3 september 2006 @ 21:34
	Hüsker Dü heeft als één van de weinige amerikaanse invloedrijke gitaarbands nooit de Vera in Groningen aangedaan, en dat is heel jammer want ik heb ze dus nooit gezien. Wel Grant Hart en Bob Mould solo waarbij ik vooral Grant Hart goed vond live. Hun platen waren in de jaren '80 enorm invloedrijk. Elk zichzelf respecterend gitaarbandje wilde graag met Hüsker Dü vergeleken worden, ze hadden enorm veel respect. Tong: Ik vind hun platen -ook door die typische jaren '80 baggerproductie- wel meer gedateerd klinken dan die van de Gun Club, want Jeffrey Lee Pierce is voor mij een nog groter genie dan Hart en Mould.
tong80	zondag 3 september 2006 @ 21:52
	Nog groter ?
Art_Core	maandag 4 september 2006 @ 10:55
	quote: Op zondag 3 september 2006 21:52 schreef tong80 het volgende: Nog groter ? Yep, en zonder Hart en Mould tekort te willen doen zal ik er twee noemen die meer aanspraak mogen maken op de titel "Lennon en McCartney van de independent gitaarmuziek": Andy Partridge en Colin Moulding van XTC!
tong80	maandag 4 september 2006 @ 18:08
	Dat zijn ook helden. Maar onvergelijkbare muziek.
Art_Core	dinsdag 5 september 2006 @ 09:54
	Hart en Mould hebben niet zolang geleden samen op het podium gestaan tijdens een benefietconcert waar Mould zou spelen, en hart opeens opdook. Ze speelden twee Hüsker Dü songs. Reuniegeruchten zijn sindsdien niet uit de lucht.
tong80	dinsdag 5 september 2006 @ 18:59
	Zou mooi zijn.
bartrid	zondag 25 november 2007 @ 19:09
	Na het lezen van Our Band Could be Your Life Zen Arcade aangeschaft en dat is toch wel een erg fijne plaat, als je door de feedback en productie heenluistert zitten er erg mooie melodieen in.
zoalshetis	zondag 25 november 2007 @ 19:20
	ik heb schrufthekel aan de zangeres, helaas. kan er niks aan doen. even een feitje. wisten jullie dat er op gesloten psychiatrische afdelingen onstellend veel patienten zijn met een cd van björk?
bartrid	zondag 25 november 2007 @ 19:32
	De zangeres? Waar heb je het over? Bob Mould mag dan homo zijn, maar hij heeft nog nooit een sex operatie ondergaan hoor.
zoalshetis	zondag 25 november 2007 @ 19:36
	quote: Op zondag 25 november 2007 19:32 schreef bartrid het volgende: De zangeres? Waar heb je het over? Bob Mould mag dan homo zijn, maar hij heeft nog nooit een sex operatie ondergaan hoor. hahahaha vergeet mijn tekst. ik ben flink in de war. met de sugarcubes. mea maxima culpa. voor deze vergissing, of zullen we zeggen enorme blunder, zal ik gestraft worden in het hier namaals.
bartrid	zondag 25 november 2007 @ 19:41
	quote: Op zondag 25 november 2007 19:36 schreef zoalshetis het volgende: [..] hahahaha vergeet mijn tekst. ik ben flink in de war. met de sugarcubes. mea maxima culpa. voor deze vergissing, of zullen we zeggen enorme blunder, zal ik gestraft worden in het hier namaals. De naam lijkt er niet eens op Apologies accepted
tong80	zondag 25 november 2007 @ 19:45
	Mooie topickick
bartrid	zondag 25 november 2007 @ 20:03
	Ik had ze graag live gezien naar aanleidng van http://www.youtube.com/watch?v=bHCS3Zowkws&feature=related
ralfseltje	zondag 25 november 2007 @ 20:05
	Fucking briljante band.
zoalshetis	zondag 25 november 2007 @ 22:54
	quote: Op zondag 25 november 2007 19:41 schreef bartrid het volgende: [..] De naam lijkt er niet eens op kan je nagaan hoe ik me schaam. ik heb nl. ook nog eens alle originele casettebandjes van hüsker du. helemaal grijs gedraaid denk ik. (3 werf schaam)
tong80	zondag 25 november 2007 @ 23:19
	quote: Op zondag 25 november 2007 20:03 schreef bartrid het volgende: Ik had ze graag live gezien naar aanleidng van http://www.youtube.com/watch?v=bHCS3Zowkws&feature=related Bedankt. Genieten. GVD WAT BRILJANT !
tong80	zondag 25 november 2007 @ 23:28
	Therapy eat your heart out : http://www.youtube.com/watch?v=wqnvmlGeCKk&feature=related
tong80	zondag 25 november 2007 @ 23:34
	http://www.youtube.com/watch?v=wqnvmlGeCKk&feature=related early years. Heerlijk
_dirkjan_	zondag 25 november 2007 @ 23:53
	Ik vind the Replacements leuk, the Smiths, de IRS-jaren van R.E.M., maar op een of andere manier kan Hüsker Dü m'n aandacht niet lang vasthouden. Welk album is het meest toegankelijk, dan ga ik daar eens naar luisteren!
tong80	zondag 25 november 2007 @ 23:53
	Ik zit verdomme al 2 uur te you tuben met Hüsker Dü. Beste openings nummer op een LP ooit : http://www.youtube.com/watch?v=c53K4d98w4Q&feature=related
tong80	zondag 25 november 2007 @ 23:55
	Hier was ik bij http://www.youtube.com/watch?v=NeqyCwAeT3I
tong80	zondag 25 november 2007 @ 23:59
	quote: Op zondag 25 november 2007 23:53 schreef _dirkjan_ het volgende: Ik vind the Replacements leuk, the Smiths, de IRS-jaren van R.E.M., maar op een of andere manier kan Hüsker Dü m'n aandacht niet lang vasthouden. Welk album is het meest toegankelijk, dan ga ik daar eens naar luisteren! Deze Candy Apple Grey is the penultimate album by Hüsker Dü, released in 1986. It was their first major label album, though Warner Bros. had initially lobbied to release Flip Your Wig until the band decided to let SST have it. Candy Apple Grey also marks the completion of the band's transition from hardcore punk to a more well-rounded sonic style which would later come to be known as alternative rock/ college rock. As usual, Bob Mould and Grant Hart both contributed several tracks to the album. While the band's earlier, more frenetic style is still evident, Candy Apple Grey also features more introverted, toned-down material, including a relatively large amount of acoustic guitar. The clarity of the production is improved over previous releases, but is still somewhat thin and top-heavy, and is frequently cited for its use of gated reverb, a mid-'80s drum production fad.[citation needed] The singles released from this album were "Sorry Somehow" and "Don't Want To Know If You Are Lonely," both written and sung by Hart. The latter was accompanied by a promotional video which earned airtime on MTV.
_dirkjan_	maandag 26 november 2007 @ 00:14
	Ben benieuwd... op zulke momenten mis ik OiNK om snel even een album te luisteren... maar ga es kijken of ik m ergens op de kop kan tikken tnx tong
tong80	maandag 26 november 2007 @ 00:23
	Graag gedaan. Ik ben nog steeds aan jet You Tuben. Wat een band wat een concerten
bartrid	maandag 26 november 2007 @ 18:54
	quote: Op maandag 26 november 2007 00:23 schreef tong80 het volgende: Graag gedaan. Ik ben nog steeds aan jet You Tuben. Wat een band wat een concerten Ja hoop goeie live videos te vinden op youtube. Ik heb gisteren ook een tijd lang gekeken en daarna Candy Apple Grey, Metal Circus EP, Makes no sense at all EP (en File Under easy listening van Sugar) besteld...
tong80	maandag 26 november 2007 @ 19:19
	Mooi
tong80	maandag 26 november 2007 @ 19:21
	Heb je New day rising al ? Dat vind ik hun beste album
bartrid	maandag 26 november 2007 @ 19:36
	Die heb ik nog niet, maar die gaat ook wel komen denk ik.
HAL9000S	maandag 26 november 2007 @ 20:34
	New day rising fucking heerst.
tong80	maandag 26 november 2007 @ 20:47
	quote: Op maandag 26 november 2007 20:34 schreef HAL9000S het volgende: New day rising fucking heerst. Het begin van dat album. Ik krijg kippenvel als ik dit type
HAL9000S	maandag 26 november 2007 @ 20:58
	Leuke anekdote trouwens, over 1 van de 2 voorwaardens waar je aan moest voldoen om bas te mogen spelen bij het vers opgerichte bandje 'The Pixies': quote: Bassist Kim Deal later joined Santiago and Francis in January 1985 after responding to a classified advertisement Francis had placed, seeking a female bassist who liked both folk music icons Peter, Paul and Mary and the hardcore punk band Hüsker Dü
spacemangraig	dinsdag 27 november 2007 @ 15:30
	quote: Op maandag 26 november 2007 20:34 schreef HAL9000S het volgende: New day rising fucking heerst. Ik vind Zen Arcade echt geweldig, maar New Day Rising tot nu toe nog niet zo. Het is vrij ontoegankelijk volgens mij, en het is ook niet zo dat ik niet van noise houd. Wat doe ik verkeerd?
tong80	dinsdag 27 november 2007 @ 18:09
	Gewoon blijven luisteren. Het wendt
bartrid	woensdag 28 november 2007 @ 10:58
	Metal Circus lag gisteren al in de bus, ook erg goed (en hoewel ik de Therapy? cover van Diane erg kan waarderen is het origineel toch een stuk beter, vooral die noisy `solo'). Jammer dat ik net te jong was om deze band echt meegekregen te hebben toen ze op hun top waren.
spacemangraig	woensdag 28 november 2007 @ 17:38
	Ik vind die versie van Therapy echt vérschrikkelijk.
tong80	woensdag 28 november 2007 @ 23:14
	quote: Op woensdag 28 november 2007 10:58 schreef bartrid het volgende: Metal Circus lag gisteren al in de bus, ook erg goed (en hoewel ik de Therapy? cover van Diane erg kan waarderen is het origineel toch een stuk beter, vooral die noisy `solo'). Jammer dat ik net te jong was om deze band echt meegekregen te hebben toen ze op hun top waren. Het was zowiezo een geweldige tijd voor gitaarrock liefhebbers
_dirkjan_	donderdag 6 december 2007 @ 15:02
	quote: Op zondag 25 november 2007 23:59 schreef tong80 het volgende: [..] Deze Candy Apple Grey is the penultimate album by Hüsker Dü, released in 1986. It was their first major label album, though Warner Bros. had initially lobbied to release Flip Your Wig until the band decided to let SST have it. Candy Apple Grey also marks the completion of the band's transition from hardcore punk to a more well-rounded sonic style which would later come to be known as alternative rock/ college rock. As usual, Bob Mould and Grant Hart both contributed several tracks to the album. While the band's earlier, more frenetic style is still evident, Candy Apple Grey also features more introverted, toned-down material, including a relatively large amount of acoustic guitar. The clarity of the production is improved over previous releases, but is still somewhat thin and top-heavy, and is frequently cited for its use of gated reverb, a mid-'80s drum production fad.[citation needed] The singles released from this album were "Sorry Somehow" and "Don't Want To Know If You Are Lonely," both written and sung by Hart. The latter was accompanied by a promotional video which earned airtime on MTV. Oke, ik ben om!
spacemangraig	vrijdag 7 december 2007 @ 22:06
	Die heb ik hier liggen, nog nooit naar geluisterd. Morgen dan maar.
bartrid	zaterdag 8 december 2007 @ 10:56
	quote: Op zondag 25 november 2007 23:55 schreef tong80 het volgende: Hier was ik bij http://www.youtube.com/watch?v=NeqyCwAeT3I 1 van de beste covers ooit. Raar trouwens dat dit erover geschreven wordt terwijl ik een hoop mensen het toch goed naar hun zin zie hebben... quote: Absoluut dieptepunt was het Amerikaanse trio Hüsker Dü. Vijf kwartier lang werd met twintig nagenoeg identieke nummer het publiek op de proef gesteld, gillende rock en volkomen onverstaanbaar. De arrogante Amerikanen werden door de verveelde toeschouwers slechts onthaald op blikjes, rotte appels en broodresten... (Bron: D Limburger 09-06-1987)
otterhouse	woensdag 12 december 2007 @ 17:03
	Greg Norton was best wel een beetje pissed off toen hij hoorde dat Grant & Mould bij een benefiet weer husker du nummers speelde. Hij is inderdaad nu resauranthouder, en gekozen (categorie "wijnkaart") tot de top 10 van Amerika (geen geintje!)... Maar hij heeft de bas weer opgepakt en speelt een tijdje weer met een eigen band. Raar, degene van wie iedereen altijd dacht dat hij homo was (snor!) is zo hetro als maar kan... Favoriet nummer; Pink turns to gray. Groetjes, Rolf
tong80	zondag 16 december 2007 @ 23:22
	KICK
HAL9000S	zondag 16 december 2007 @ 23:29
	Pink turns blue
emokid	dinsdag 16 december 2008 @ 13:48
	http://stereogum.com/the-gum-drop/song.php?tid=36321&sid=33961 Niemand minder dan Mark Kozelek die hier Hüsker Dü covert, hij is ook bekend van zijn AC/DC en Modest Mouse covers.
Mark	donderdag 15 oktober 2015 @ 10:34
	Goed nieuws voor tong80: Long defunct hardcore legends Hüsker Dü have launched their official website for the first time in their career. The website is an online merch store, and bassist Greg Norton told Star Tribune they have worked out a licensing agreement for their music and an official Facebook page should be coming soon. He also hinted at a possible reunion, saying, “There’s ongoing communication between the three of us now.” Hüsker Dü released their final album Warehouse: Songs and Stories in 1987 and broke up in the following year. Bron: http://dyingscene.com/new(...)-might-be-reuniting/
bartrid	donderdag 15 oktober 2015 @ 10:56
	Altijd grappig hoe `there's ongoing communcation' wordt verdaaid naar `possible reunion'.
Mark	donderdag 15 oktober 2015 @ 11:01
	Ik vond het wel een mooi verlaat verjaardagscadeau voor tong
pipster	donderdag 15 oktober 2015 @ 11:03
	Van mij mogen gerust nog een rondje door Europa touren hoor. Ik ga wel even kijken.
bartrid	donderdag 15 oktober 2015 @ 11:18
	quote: Op donderdag 15 oktober 2015 11:03 schreef pipster het volgende: Van mij mogen gerust nog een rondje door Europa touren hoor. Ik ga wel even kijken. Ik ga ook zeker weten kijken hoor, maar van `ongoing communcation' naar `possible reunion' is wel een hele grote stap. Misschien sturen ze elkaar wel alleen grappige emails of zo
pipster	donderdag 15 oktober 2015 @ 11:22
	Of gniffelende berichtjes over het binnenkomende geld nu ze hun eigen merch winkel hebben.
NikeyAjax	donderdag 15 oktober 2015 @ 15:06
	25 dollar voor een shirtje, die 5 a 6 dollar kost om te maken. Slim bekeken van die jongens.
Mark	donderdag 15 oktober 2015 @ 15:47
	Jij staat ook in de kroeg te klagen dat je biertje inkoop veel goedkoper is?
tong80	vrijdag 16 oktober 2015 @ 00:17
	quote: Op donderdag 15 oktober 2015 10:34 schreef Mark het volgende: Goed nieuws voor tong80: Long defunct hardcore legends Hüsker Dü have launched their official website for the first time in their career. The website is an online merch store, and bassist Greg Norton told Star Tribune they have worked out a licensing agreement for their music and an official Facebook page should be coming soon. He also hinted at a possible reunion, saying, “There’s ongoing communication between the three of us now.” Hüsker Dü released their final album Warehouse: Songs and Stories in 1987 and broke up in the following year. Bron: http://dyingscene.com/new(...)-might-be-reuniting/ M'n broer postte het al op FB. Zou mooi zijn.
NikeyAjax	vrijdag 16 oktober 2015 @ 10:46
	quote: Op donderdag 15 oktober 2015 15:47 schreef Mark het volgende: Jij staat ook in de kroeg te klagen dat je biertje inkoop veel goedkoper is? Nee hoor, maar ik kom net als Husker Du uit de punk scene waar bandshirtjes 10 tot 15 dollar zijn.
Z	donderdag 14 september 2017 @ 16:47
	Hüsker Dü’s Grant Hart Dead at 56. "Er is al 699 dagen niet in dit topic gepost". Schande.
tong80	donderdag 14 september 2017 @ 21:46