FOK!forum / Muziek / Verliefd op Son Volt (Uncle Tupelo / Wilco)
Dinosaur_Srdinsdag 4 mei 2004 @ 18:19
Er was eens.... een band genaamd Uncle Tupelo. Alternatieve country-rock/Americana met een genoeg gevoel om parkeergarages mee te vullen. En dan bedoel ik parkeergarage voor Amerikaanse auto's: supergrote Cadilacs, met staartvinnen die langer lijken te zijn dan Marilyn Monroe's benen. Zo groot, zo veel gevoel. Muziek om door je heen te laten gaan met een drankje aan de toog. 'No depression' was hun eerste boreling, en maar goed dat ze het die titel gaven. Een misverstand is zo in de wereld geholpen, nietwaar?

Een aantal wereldplaten verder (tip: tik de compilatie "89/93: An Anthology" op de kop, en sla 'm daarna in) gingen de twee frontmannen, Jeff Tweedy en Jay Farrar huns weegs.

Jeff Tweedy ging verder met Wilco.
Jay Farrar met Son Volt.

Genoeg topics hier over Wilco, maar eerlijk waar, gisteren hoorde ik voor het eerst Son Volt. Zo veel muziek, zo weinig tijd, nietwaar (oei, wederom nietwaar, ik zoek naar excuses)? Gebiologeerd ben ik. Aan de grond en de speakers genageld. Met vijfduimers. Zo godvergetens mooi en breekbaar! En nog geeneens een topic op het muziek-forum! Onbegrijpelijk. Onbeschrijbaar. Onmogelijk.

Als ik het goed heb, is Son Volt onofficieel niet meer, en heeft Jay Farrar een aantal soloplaten uitgebracht. Waar ik onlangs iemand (Kindamuzik?) over las, die zei: voor mij geen Tweedy/Wilco meer, ik ga voor Farrar!

Nieuwsgierig.

Nu eerst die vijfduimers uit m'n oorlellen, zodat ik mijn weg naar de platenzaak kan struikelen.

Waarvan akte!
Dinosaur_Srdonderdag 6 mei 2004 @ 19:52
*schop*

botergeil ben ik van Son Volt!
MuadDibdonderdag 6 mei 2004 @ 20:20
quote:
Op donderdag 6 mei 2004 19:52 schreef Dinosaur_Sr het volgende:
*schop*

botergeil ben ik van Son Volt!
Dames! Houdt uw dochters binnen!!!!!!
methodmichvrijdag 7 mei 2004 @ 15:03
Heb ze wel eens gedropt in Americana-topics.

Het hangt er vanaf hoe je kijkt. Farrar was muzikaal belangrijker in Uncle Tupelo en ook de betere zanger dan Tweedy. Tweedy toonde zich daarna met Wilco wat avontuurlijker, waar Son Volt meer op Americana gericht bleef. Beiden kunnen dus prima naast elkaar leven.

De eerste van Son Volt was wat mij betreft direct de beste en Farrar solo is niet helemaal je van het. Daarom zou ik je aanraden eerst de bandplaten aan te schaffen en dan pas solowerk van Farrar.
Dinosaur_Srdonderdag 24 juni 2004 @ 20:06
Zo verdomde verliefd op Son Volt. Maar ook op Slobberbone.
Dinosaur_Srvrijdag 25 juni 2004 @ 16:34
DaisyDukevrijdag 25 juni 2004 @ 17:32
Heb "Trace" in de kast staan... een ouwetje, maar erg fijn nog steeds...
Summerteethvrijdag 9 juli 2004 @ 04:06
Barbaren!

Ik ga morgen (zaterdag) Wilco aan 't werk zien op Bospop
Dinosaur_Srvrijdag 16 juli 2004 @ 09:03
quote:
Op vrijdag 9 juli 2004 04:06 schreef Summerteeth het volgende:
Barbaren!

Ik ga morgen (zaterdag) Wilco aan 't werk zien op Bospop
En hoe was het?
pfafvrijdag 16 juli 2004 @ 12:46
Je hebt me nieuwsgierig gemaakt. Zal spoedig eens op zoek gaan.

[ Bericht 3% gewijzigd door pfaf op 16-07-2004 12:54:17 ]
Dinosaur_Srzondag 15 augustus 2004 @ 18:41
wereldband, dat Son Volt!
Dinosaur_Srmaandag 16 augustus 2004 @ 16:07
Hey, ik heb gehoord dat ze op COLDPLAY lijken....
Summerteethvrijdag 20 augustus 2004 @ 02:37
quote:
Op vrijdag 16 juli 2004 09:03 schreef Dinosaur_Sr het volgende:

[..]

En hoe was het?
Mooier dan een liveshow van Son Volt óóit zal zijn
Summerteethvrijdag 20 augustus 2004 @ 02:39
Dinosaur_Sr, mag ik je trouwens het boek 'Learning How To Die' van Greg Kot aanraden (12 of 13 euro via Proxis.be, zonder verzendkosten)? Mooi boek over Wilco, maar ook Uncle Tupelo (en dus Jay Farrar) komt uitgebreid aan bod. Mocht je 'm niet via internet willen bestellen: bij de American Book Store (oid) in Amsterdam hebben ze 'm ook.
Summerteethvrijdag 20 augustus 2004 @ 02:41
En 89/93: An Anthology van Uncle Tupelo ligt voor iets meer dan 7 euri bij de Mediamarkt in Utrecht
Dinosaur_Srzondag 22 augustus 2004 @ 21:58
Dank voor de tips.
pfafwoensdag 25 augustus 2004 @ 15:33
Heb nu Trace meerdere malen goed beluisterd. Erg mooie plaat. Veel meer Uncle Tupelo dan Wilco ( veel meer Alt. Country ) En hoewel Trace het niet haalt bij een plaat als A ghost is born of YHF blijft het een top-plaat.
DaisyDukewoensdag 29 september 2004 @ 13:54
Son Volt Reunite for New Album, Tour
Aaron Mandel reports:
It's getting to be like Easter up in here. First, the Field Day Festival takes its first baby steps out of ignominy, and now Son Volt are putting a decisive end to six years spent mostly outside the public eye that began with 1998's Wide Swing Tremolo.

As announced at jayfarrar.net, all four original members (Jay Farrar, Mike Heidorn, and brothers Dave and Jim Boquist) are mere days away from reuniting outside St. Louis at Farrar's studio, Jajouka, to record a fourth Son Volt album. This past April, the foursome got together briefly to record "Sometimes" for an Alejandro Escovedo tribute. Said Farrar, "It felt like we hit the ground running when we recorded Al's song... Five years seemed like five days at that point. It proved that more recording and performing as Son Volt is something that should happen."

The band has no label right now, so there's no timeline for a release, but they plan to tour early next year. Also, that thing we said before about the public eye? Not a joke. Starting this Friday, two webcams (one in the studio, one in the isolation booth) will chronicle 17 days of prep and recording for fans from Jay Farrar's official website, with new stills refreshing every five seconds.

As you may know, Farrar and Heidorn are both former members of Uncle Tupelo, the crucial alt-country band that broke up in 1994 at the height of their popularity, with the members splitting into Son Volt and the Jeff Tweedy-led Wilco. Son Volt released three well-received albums in the 90s before hitting their collective pause button-- which they prophetically insisted at the time did not mean the band had broken up, even though Farrar went on to record a number of solo albums (most recently, the live disc Stone, Steel & Bright Lights, released in June 2004). And here we are. Who's next, Mission of Burma?

Bron: Pitchfork
Summerteethzaterdag 26 februari 2005 @ 12:59
Ik las dat Son Volt dit jaar headliner is van Blue Highways. Alhoewel ik wel benieuwd ben naar wat Farrar en kornuiten live te bieden hebben vind ik ¤37,50 te veel geld. En de hoop op een extra optreden in Nederland heb ik al opgegeven omdat de band een dag eerder in Brugge en een dag later in Aarhus speelt
pfafzaterdag 26 februari 2005 @ 20:41
Farrar heeft net een nieuw live-album uitgebracht. Misschien eens kijken of je het wat vind.
Dinosaur_Srzondag 27 februari 2005 @ 06:55
quote:
Op zaterdag 26 februari 2005 20:41 schreef pfaf het volgende:
Farrar heeft net een nieuw live-album uitgebracht. Misschien eens kijken of je het wat vind.
Goede kans dat ik die al ergens als bootleg op lossless format heb staan
Ik vind Farrar in veel gevallen wel wat zeurderig klinken, vooral met alleen begeleiding op gitaar.
Dinosaur_Srzaterdag 5 maart 2005 @ 09:59
Of Coffee Creek, een gelegenheidsproject van Uncle Tupelo leden -/- 1 lid + mr. Henneman van Bottle Rockets
Drumslurfdinsdag 1 augustus 2006 @ 15:48
Son Volt: wereldband. Vooral de eerste twee platen
methodmichdinsdag 1 augustus 2006 @ 15:49
Goed op tijd wel, Drumslurf.
Dinosaur_Srdinsdag 1 augustus 2006 @ 15:58
quote:
Op vrijdag 20 augustus 2004 02:39 schreef Summerteeth het volgende:
Dinosaur_Sr, mag ik je trouwens het boek 'Learning How To Die' van Greg Kot aanraden (12 of 13 euro via Proxis.be, zonder verzendkosten)? Mooi boek over Wilco, maar ook Uncle Tupelo (en dus Jay Farrar) komt uitgebreid aan bod. Mocht je 'm niet via internet willen bestellen: bij de American Book Store (oid) in Amsterdam hebben ze 'm ook.
mooi topic dit

Learning how to die heb ik trouwens onlangs aangeschaft, om een volgende reis te gaan lezen. Mede naar aanleiding van bovenstaande tip
Drumslurfdinsdag 1 augustus 2006 @ 16:27
Ja, ik lig standaard een paar jaar achter, dat weet je. Maar Uncle Tupelo en Son Volt waren een paar jaar lang mijn favoriete bands. Van Windfall kan ik nog steeds tranen in mijn ogen krijgen.