Bang voor de eerste 12 weken

Hee Sanne, ook hier gefeliciteerd!

Zelf weet ik sinds vorige week woensdag dat ik zwanger ben, ik zit in mn 7e week (6 weken 3 dagen) en ik voel me wel heel erg anders dan anders, misselijk en moe en ik heb zo af en toe het zuur (wat dus niet komt door dat mn kind tegen mn maag aan zit te schoppen ik denk van de hormonen ofzo). Donderdag 10 juni heb k mijn eerste afspraak bij de verloskundige.

Heb jij het ook al tegen mensen in je omgeving verteld of wacht je daar liever mee tot je 12 weken zwanger bent?

Sanne, je gevoelens zijn heel normaal.
Het klopt wel een beetje dat in het zwangerschaps-topic er veel over andere zaken gesproken wordt, maar dat komt omdat er een ware baby-boom op komst is. En in de periode daarna is het even wat rustiger. Dus we zitten nu allemaal even op een kluitje vragen af te vuren over flesjes en wat ik al wat niet meer. Schroom echter niet om jezelf in deze discussies (lees 'geleuter' ) te mengen en je vragen te stellen.
We zijn allemaal door die magische 13 weken heen gekomen en kunnen je gevoelens heel goed voorstellen.

Mijn eerste 13 weken waren ook heel erg onzeker. Toen ik net wist dat ik zwanger was begon ik toch weer te vloeien en zeker 2 weken hebben we ons hart vast gehouden. Kwam er later toevallig achter dat in mijn medisch dossier er in die tijd een notitie gemaakt is met de tekst: Miskraam in spe.
Daar krijg ik nog de kriebels van.
Met 7 1/2 week kregen we eindelijk een vaginale echo en daaruit bleek dat het hartje klopte en ons guppie goed groeide. Toen was de grootste ongerustheid weg.

En toch blijft die onzekerheid, zeker in die prille periode, je achtervolgen. Verhalen van vrouwen die alsnog met 14 weken een miskraam kregen, of ineens niet zo'n last meer hebben van je borsten, was genoeg om mij weer aan het twijfelen te brengen.
Maar dat is heel normaal.

Ik ben nu 33 weken zwanger en nog steeds maak ik me, ookal geniet ik eeeeeenorm van mijn zwangerschap, zorgen.
Kindje ligt in een stuit, draait ie wel op tijd?
Straks zit de navelstreng om zijn nek als bij mij!
Misschien kan ik de bevalling niet aan.
Enz.
Enz.
Enz.

En straks als ik bevallen ben, maak ik me vast weer zorgen over of ik het wel goed doe. Kortom die onzekerheid blijft. Je moet alleen leren te relativeren. Er zijn miljoenen vrouwen ons voor gegaan, dus ons zal het ook wel lukken.

Dus meid, geniet van je zwangerschap ookal is het nog zo onwerkelijk. Het enige tastbare bewijs dat je hebt zijn die befaamde 2 streepjes/2 stipjes/+-je. En je voelt je misschien misselijk of moe. Maar als je eenmaal op een echo je kleine gup ziet bewegen voelt het alsof je op wolken loopt.
Sanne, het is echt waar, je bent echt zwanger!!!!

Oh ja idd dan snap ik dat je het gelijk verteld hebt in je omgeving. Alleen mijn ouders en schoonouders (en iedereen die op fok leest ) weet het nu, de rest van de familie enzo wil ik mee wachten tot we bij de verloskundige zijn geweest.

Mijn eerste 2 weken waren ook zeer onzeker. Ik had al diverse miskramen gehad en in november de laatste. In december werd ik niet ongesteld, maar dacht dat cyclus weer op gang moest komen. Halverwege december kreeg mijn schoonzus ook een miskraam.
Op 24 december toch gaan testen en die sloeg positief uit, maar met de blijdschap kwam gelijk de angst weer, zou het deze keer goed gaan? 3 dagen later kreeg ik een bloeding en ik zag alles al weer verkeerd gaan. Met 9 weken, 22 januari, mocht ik een echo laten maken en we zagen een wondertje
Maar daarmee was de angst nog niet weg, voorl omdat het bij mij in diverse stadia verkeerd is gegaan. met 12 weken weer echo gehad en alles zat erop en eraan, maar nog die angst. De angst is er nog steeds ondanks dat ik nu 24 weken ben.
Ik heb een dochter van 9 en die is heel trots dat ze grote zus gaat worden, zij gaat er onder angst mee om en dat helpt.
Probeer zoveel mogelijk te genieten!!!!!!!

Hoi Sanne,

In Z&G wordt er aardig wat afgekletst over van alles en nog wat. En nu er inderdaad een babyboom aan zit te komen, gaat het veel over dingen waar jij je over een paar maanden ook erg druk over gaat maken
Maar er zitten meerdere dames die nog niet zo ver zijn hoor, dus gooi gewoon je ervaringen en vragen in de groep!

Nu even meer 'ontopic', je angst is heel begrijpelijk. Ik heb het zelf ook gehad en nog steeds ben ik af en toe bang dat er iets mis zal gaan (je weet immers nooit...).
Geloof me, het wordt vanzelf minder. Zeker als je een echo hebt gehad en een hartje ziet kloppen. Dan wordt het allemaal wat echter (en is de kans dat het misgaat ook weer wat meer afgenomen ).

Waar ik in het begin vooral moeite mee had was dat ik het allemaal zo onwerkelijk vond. Ik had namelijk amper zwangerschapsklachten. Niet dat ik daarover wil klagen (ik kijk wel uit ), maar het maakt het wel een stuk moeilijker om te bevatten.
Het hielp mij enorm om de tijd tot het 1e bezoek aan de verloskundige (wat kunnen 12 weken dan kruipen zeg ) bezig te zijn met mijn bijdrage voor Moeders voor Moeders. Je plast dan elke dag in een potje en hebt zo het gevoel toch wel echt bezig te zijn met je zwangerschap. Althans dat vond ik. Dat zal niet iedereen hebben, hoor.

Verder heb ik mezelf toegestaan om meteen een zwangerschapsboek te kopen (dat mocht ik nog niet van mezelf in de periode dat ik nog niet zwanger was) en dat heb ik bijna van voor naar achter gelezen

Tot slot: de eerste periode duurt lang en is een beetje onzeker. Maar hij gaat echt voorbij en als je terugkijkt denk je vast 'goh dat ging eigenlijk best snel!' Probeer er af en toe gewoon een beetje van te genieten.
Nog een leuk linkje, op www.jongegezinnen.nl staat onder het kopje Zwanger een zwangerschapskalender waar je per week kunt lezen hoe je kindje zich ontwikkeld. Vooral in het begin gebeurt er echt enorm veel!
Succes

_{O ja, die pijn in je buik hoeft niks te betekenen. Ik had in het begin ook soms een beetje menstruatie-achtige pijn in mijn buik. Schijnt het oprekken van je baarmoeder te zijn.}

Hoi Sanne,

Wat Piglet heeft geschreven zou net zo goed mijn verhaal kunnen zijn. Ook ik heb maar 2 weken echt beroerd gevoeld, kreeg ook de griep en daarna niet meer. Ben ook meteen met Moeders voor Moeders begonnen en alles geregeld op gebied van Kinderopvang en de Kraamhulp. Zo ben je inderdaad wel al bezig met dingetjes. Ik heb de scheurkalender van Beatrijs Smulders gekocht, het boek Veilig Zwanger en een boek zwangerschap van week tot week. De weken kropen voorbij naar mijn idee, maar dat had bijna iedereen. Op een gegeven moment had ik ook bruine afscheiding en raakte daar weer van in paniek. Karin heeft daar nog een topic over geopend. Overigens heb ik de dag voor dat ik naar verloskundige daar nog last van gehad. Ik zie het nu als een schoonmaak van de baarmoeder. Ondertussen was ook een collega van mij zwanger en ging al naar de Verloskundige toe en daar ging het dus mis, het was gestopt met groeien.
Daar word je dus echt onzeker van, vooral omdat ik dus ook geen enkele kwaal meer had. (behalve wat opvliegendheid). De dag voor de verloskundige kon ik niet meer eten en kreeg ik een huilbui omdat ik ook dacht dat het fout was. Gelukkig is het helemaal goed gegaan en is het gewoon fijn dat je je zo goed voelt.

Ennieweej, je bent niet de enige en ik vind goed dat je dit topic geopend hebt. (had ik ook moeten doen). Geniet er van meid!!!!!

goedemorgen

ook ik ben onzeker hoor over die 12 weken, zoals je hebt gezien sanne ga ik gelijk met je op, vrijdag gaan we de 6e week in. ik voel ook van alles en voel eigenlijk ook weer weinig zo eerlijk gezegd. het maakt me ook lekker onzeker dat ik er (nog) niet zo veel kwaaltjes heb (ok ok ik mag ook wel blij zijn dan) ik heb alleen zere boopies (gruwelijk zeer) en ik voel ter hoogte van me baarmoeder uhmm zeg maar een warme gloed (tjezus wat een uitleg ) en savonds beetje menstruatieachtige krampjes daaro beneden, voel gewoon dat me baarmoeder aan het werken is op de 1 of andere manier. ik ben nog eens extra onzeker aangezien ik miskraam heb gehad 4 febr van dit jaar, toen was ik bijna 7 weken, dus ik moet nog 2 weken en als ik daar voorbij ben is dat al een hele mijlpaal voor me en dan 2 weken later moet ik naar de verloskundige (3 juni) gelukkig ook vrij snel aangezien ik erop aandrong dat ik eerder wou dan dat zij mij wou inplannen.
laten we maar hopen dat het goed gaat en ik denk dat we pas echt goed gaan ademen cq genieten na die 12 weken (althans ikke)

groetjes

indd 40 ja, of het moet zijn dat baby nog 2 weken blijft zitten, maar daar gaan we maar niet vanuit.
wat was je eerste dag laatste menstruatie dan? mijnes 3 april en dan zou ik uitkomen op 8 januari(volgens sommige sites dan, en 1 site zegt 9 jan )
gelukkig heb jij je echo al lekker snel zeg lijkt me ook ontzettend fijn om dat al zo snel te hebben.

ik ben ook wel erg paniekrig moet ik eerlijk toegeven hoor, bij elke beetje vocht wat ik voel zeg maar van beneden( ja lekker praatje) ren ik bijja naar de wc om te kijken of het maar geen bloed is word soms gek van mezelf. en de dagen kruipen voorbij, terwijl normaal gesproken mijn weken heel snel gaan maar nu niet maar goed we redden het wel

groetjes

quote:

Op woensdag 5 mei 2004 12:41 schreef Sanne72 het volgende:
Ik kan niet meer posten op z&W. Het blokje is zwart, wie weet raad?
Thanks.

waarschijnlijk probeer je in 't oude topic te posten welke vol is..
probeer het hier maar: Zwangerschap en Geboorte deel 52

weet niet of ik hier een reactie moet plaatsen
heb zelf net een miskraam achter de rug en hoop voor een ieder dat het allemaal goed gaat.
de kinderwens is er nog steeds en als ik het hier allemaal lees geloof ik ook dat de dag er komen zal!

ook voor jou komt die dag verloren_in_tijd, voor ons allemaal overigens.

verloren_in_tijd misschien heb je wat aan dit topic: Wachten op het tweede streepje deel 25 Allemaal vrouwen (en 1 man) die druk bezig zijn zwanger te worden. Tenminste als jullie alweer bezig zijn om zwanger te worden natuurlijk.

Gatverdamme wat hoor je het de laatste tijd toch weer veel die miskramen

hallo

geloo fik graag hoor sanne dat je moe bent, hoor het wel vaker om me heen en op forum dat ze zo moe zijn als ze zwanger zijn. ik moet zeggen dat ik tot nu toe nog geen klagen heb, behalve dat ikj zere boopies heb en een beetje weeïg gevoel in me onderbuik, soms lijkt het net of het enorm gloeit daaro beneden maar moe ben ik gelukkig (nog) niet, ik merk wel dat ik heel vast slaap, dat zal misschien mijn vorm van moeheid zijn denk ik en ik droom ook heel raar allemaal maar goed als het daarbij blijft

slaap lekker