oogartsvraagjes+oogklachten

Ik heb een paar vraagjes over oogartsen en ben verder benieuwd of er hier mensen zijn die zich/ een ziekte herkennen in mijn oogklachten (want ze kunnen maar niks vinden)
Ik wil heel graag naar een echte goede oogspecialist om mijn ogen eens echt goed en grondig te laten onderzoeken, maar mijn huisarts zegt dat alleen oogartsen een doorverwijzing mogen geven naar oogspecialisten en/of naar oogartsen in een academisch ziekenhuis.
Ik heb nu dus een doorverwijzing naar een 'gewone' oogarts in het plaatselijk ziekenhuis (CWZ in Nijmegen) gekregen en dus geen doorverwijzing naar het Radboud of een ander meer gespecialiseerd oogcentrum (waar dan ook in Nederland).

Nu mijn vragen:

-Klopt het wat mijn huisarts zegt dat alleen oogartsen mogen doorverwijzen naar de 'betere' oogartsen/ specialisten?

-Als ik straks bij die oogarts kom en vraag dat ik doorverwezen wil worden (ook al wordt er door hem helemaal niks gevonden), mag hij dat dan weigeren als hij er het nut niet van inziet/ niks gevonden heeft?

-Kan de oogarts mij doorverwijzen naar de oogspecialist/ kliniek van mijn voorkeur, dus bijv aan de andere kant van het land ipv in Nijmegen of kan ik alleen in Nijmegen e.o. terecht?

-Kan ik aan de oogarts vragen of hij een gezichtsveldonderzoek wil doen en andere onderzoeken die ik graag wil of krijg ik echt alleen het standaardonderzoek van visus meten en oogspiegelen dmv een spleetlamp?
(ik weet niet over welke apparatuur een oogarts beschikt...of dat hetzelfde is als bij een oogspecialist of dat hij minder apparatuur en bevoegdheid heeft).

(Ik ben al onderzocht met een spleetlamp 5 jaar geleden en vorige week bij de huisarts zijn mijn ogen ook gespiegeld (denk ik dat dat heet...t was geen geavanceerde spleetlamp maar gewoon een dingetje wat ze in haar hand hield met een lampje erbij waar ze mn netvlies mee heeft bekeken en mn oogkamers). Er is daar niks uitgekomen (behalve een 'sluier' in mijn ogen en iets wat mijn lichtgevoeligheid voor een deel verklaart) dus heeft het misschien ook niet echt veel zin om nog eens mn netvlies te laten onderzoeken).

-Wie weet er een oogcentrum/ oogspecialist/ oogarts waar ze echt heel goed zijn en heel veel ervaring hebben...ik heb namelijk hele vreemde klachten dus ik wil echt naar iemand die heel veel ervaring heeft (zodat hij of zij ook wel eens zeldzame of rare dingen heeft gezien en misschien weet wat ik heb en/ of connecties heeft met neurologen of zo waar ik evt. naar doorverwezen kan worden) en ik zoek iemand die hele goede apparatuur en bevoegdheden heeft zodat ik grondig onderzocht kan worden.

-Zijn er andere wegen om bij een specialist terecht te komen dan via de oogarts of huisarts, zijn er oogcentra waar je zonder doorverwijzing terecht kunt
(als men je niet wil of kan doorverwijzen?)


Even nog mijn oogklachten in het kort (mocht iemand hier toevallig iets herkennen of er iets van weten). Reacties/ tips zijn erg welkom…

1.) 8 jaar geleden lang naar een gedeeltelijke zonsverduistering zitten turen.
S'middags nog niks aan de hand, s'avonds zag ik ineens gaten in de ondertiteling en als ik op iets of iemand focuste zat daar een zwart gat of een zwarte vlek zodat ik bijv. het gezicht of de ogen niet meer zag. Lezen ging moeilijk met al die happen eruit.
Na een aantal dagen, weken of maanden (?? weet ik niet meer precies) trok die zwarte vlek wel weg.
Ik heb wel (sinds de dag of een paar dagen na die zonsverduistering) een 'sneeuwgordijn' (ala testbeeld op TV) voor mn ogen, vooral in het donker of tegen een witte achtergrond zie ik 'sneeuw' (soort mouches volantes dus maar dan een speciaal soort verschijningsvorm ervan).
Mn ogen veranderden ook van vorm: boller en meer dooraderd naar mijn idee. Mijn hoornvlies werd echt een 'koepeltje' waar deze eerst nog meer plat was. Ik kon mijn ogen door dat koepeltje ook minder ver draaien (naar boven) want dan stootte dat koepeltje tegen mijn oogkas leek het.


2.) 5 jaar geleden zat ik in de bios en maakte iemand op 0,5 meter afstand een foto van me met flits:
Ik heb een paar uur lang grote rode vlekken gezien, toen dit over was had ik er ineens heel veel oogklachten bij die ik tot de dag van vandaag nog steeds heb:

-lichtbronnen lijken 10x zo sterk, zelfs een peertje van 40 watt of een stoplicht. Ook indirect licht lijkt feller (de zon die op water of op metaal schijnt bijv.).
Ik heb ook langer last van nabeelden als ik in een lichtbron kijk of in een indirecte lichtbron.

-Mijn pupillen zijn groter geworden. In fel licht zijn ze wel gewoon normaal, zoals ze waren (heel klein dus...toch heb ik dus wel sinds die dag last van licht maar dat ligt dus niet aan mijn veranderde pupillen want in fel licht zijn ze niet te groot) maar zodra de lichtintensiteit ook maar een beetje afneemt worden mijn pupillen abnormaal groot in vergelijking met vroeger en in vergelijking met normale mensen.
Alsof ik doorlopend aan de drugs zit of zo. Ik heb bij schemer of zelfs lichter dan schemer al pupillen alsof het pikkedonker zou zijn. Ze zijn dan echt op hun allergrootst zo’n beetje.

-In -en uitzoomen (accomoderen) gaat niet meer normaal bij mij,het lijkt met een soort knik of bocht lijkt te gaan en ik zie er bij dubbel.
Een voorbeeld ter illustratie:
Als je als normaal mens door je jaloezie naar de tuin kijkt zie je de tuin scherp en de jaloezie zie je wazig. Kijk je naar de jaloezie dan zie je de tuin wazig en de jaloezie scherp.
Maar als ik afwisselend accomodeer van jaloezie naar tuin en omgekeerd dan gaat dat heel raar, ik kan het helaas niet echt uitleggen want het is moeilijk te beschrijven maar het lijkt dus met een soort knik te gaan en ik zie de 2 ‘lagen’ (jaloezie en tuin erachter) dan een beetje dubbel soms..

-Ik zie dingen soms dubbel. Voorbeeld: het licht in de keuken of in de badkamer is aan en schijnt op mijn ontbijtbord of op de wasbak. Normaalgesproken zie je dan een bolletje licht in je ontbijtbord of de wasbak (de weerkaatsing van de lamp), ik zie er echter niet 1 maar 2. Wanneer ik 1 oog dichtknijp zie ik er wel gewoon 1. Het lichtschijnsel zit bij elk oog wel op een andere plek (wat wel logisch is want je ogen staan ook op een verschillende plek, alhoewel het verschil in plek van het lichtschijnsel bij mijn ogen wel groot is).

-Dingen die stilstaan lijken soms te buigen of te bewegen.


3.) Een maand geleden kreeg ik ineens last van een nieuwe mouche volante (‘vliegende mug’) in mijn oog, dit keer een zwart/ doorschijnend vlekje.
Kort erna (in de loop van een paar dagen) had ik de indruk dat ik ‘mijn blinde vlek steeds groter werd’:
Ik zag sommige dingen niet meer in mijn gezichtsveld, alsof ik meerdere 'blinde vlekken' in mijn oog heb zitten (visus is wel gewoon goed is gemeten bij opticien en bij huisarts, heb geen bril nodig en ook geen grote cilinder dus daar ligt het niet aan). Ik heb moeite met het geheel te zien. Dit uit zich trouwens op de grote schaal maar ook op de kleine schaal want als ik naar een foto kijk (klein iets) kan ik dat ook niet meer goed in 1 oogopslag zien..als daar 2 personen opstaan kan ik ze niet goed in 1 oogopslag meer zien.
Ik kan mensen en dingen niet meer in 1 blik goed zien. Ik moet mijn hele hoofd draaien om te zien wie er naast me zit etc.
Lezen gaat iets moeizamer omdat ik niet zo vlug meer kan lezen hierdoor. Vooral grote teksten op gebouwen en reclamezuilen is dus moeilijker.

-Sinds enkele weken (een week of zo na het verminderen van m’n gezichtsveld) begon ik ineens nog slechter tegen licht te kunnen dan ik al kon. Licht en indirect licht lijkt nu NOG feller. Ik zie nu gewoon nabeelden als ik vanuit de kamer naar het raam kijk op een bewolkte dag en als iemand voor het raam staat (zelfs al is het bewolkt) heb ik zo’n last van dat licht dat ik de persoon niet goed kan zien. De TV en de computer zijn zelfs aan de felle kant zodat ik soms zelfs binnenshuis maar een zonnebril draag. Of dit goed is of juist niet weet ik niet maar het geeft m’n ogen wel meer rust lijkt het.

-kleuren lijken (sinds ik minder goed tegen licht kan) feller te zijn soms. Ik vind het lezen heel moeilijk geworden als er bijv. een groene tekst op een rode achtergrond staat of ook bij andere kleuren. Het contrast is te fel, de letters lijken te zweven of van het blad af te springen van felheid.

-Ik heb meer last gekregen sinds een aantal weken van mouches volantes (vooral bij daglicht): het regent gewoon mouches volantes als ik buiten loop. Ook mijn ‘sneeuwgordijn’ (zie hierboven) wat ook een soort verschijningsvorm van mouches volantes is, is meer geworden: ik zie nu echt overal sneeuw.

-Als ik naar de structuur/ lijnen van bijv. de stoep of straat kijk dan lijken deze te trillen of bewegen een beetje, ik wordt er duizelig van zeg maar.

-Een week of 2 geleden keek ik s’avonds in de spiegel en zag dat mijn pupillen abnormaal groot waren. Toen ik met een spiegel erbij in het licht keek, bleven ze onveranderd even groot. Pas na een uurtje of zo kregen ze weer een wat meer normaal formaat.
Nog steeds heb ik af en toe dat mijn pupillen ineens veel te groot zijn (ze zijn sowieso al te groot bij mij, maar nu nog groter..of onveranderd als ik in het licht kom)…als ik dan een andere keer met hetzelfde licht in de spiegel kijk zijn ze wel wat normaler van vorm.
De dokter kan het niet verklaren. Het zou niet moeten kunnen maar toch gebeurt het.
Tja ik weet niet of er bepaalde afwijkingen in de parasympaticus ( te weinig acetylcloline??) of sympaticus ( teveel noradrenaline??) kunnen voorkomen die ervoor zorgen dat de pupilstand ineens vreemd wordt. Maarja dan zouden toch ook mijn hartslag en zo daar hinder van moeten ondervinden lijkt me en dat heb ik niet naar ik weet.

-Ik heb het idee dat mijn ogen van vorm en van stand veranderd zijn: ik kijk namelijk sneller op mijn neus dan voorheen wanneer ik naar links of rechts kijk (waar ik daar eerst nog een beetje overheen kon kijken) en ik kijk ook sneller tegen de bovenkant van mijn oogkas aan (de huid) zeg maar. Ook voelen ze anders als ik mijn ogen bevoel wanneer ik mijn ogen dicht heb.
Ik kom soms slecht in slaap omdat ik mn ogen zo anders aanvoelen of ik een soort druk voel of zo. Deze vormverandering en/of standverandering zou wellicht mijn gezichtsveldvermindering wel kunnen verklaren en mijn dubbelzien etc?? (op netvlies is niks gevonden)

Lezen gaat nu dus moeilijker om 3 redenen: t gaat langzamer vanwege die gezichtsveldvermindering, t gaat moeizamer vanwege het contrast/ lichtgevoeligheid, het gaat moeizamer vanwege meer mouches volantes die tussen de letters doorkrioelen.

Mijn netvlies is onderzocht door de huisarts en deze heeft niks afwijkends gevonden behalve dan een sluier voor mn ogen (wat dat sneeuwgordijn verklaart).
Ik vraag me zelf af of het niet met een veranderde bolling van mn ogen/ oogbol te maken kan hebben, want ik heb zelf echt het idee dat deze veranderd is: ze zien er anders uit, voelen anders, ik kan ze minder ver draaien als voorheen en ik wordt steeds begrensd in mijn kijken door mijn neus, waar ik daar eerst nog overheen kon kijken/ geen last van had.
Mijn huisarts zegt dat je ogen niet kunnen veranderen van bolling. Maar ik denk dat het wel kan: dat door spanning je ogen wel ietsjepietsje kunnen veranderen doordat je je oogspieren teveel aanspant of zo en verder geloof ik dat je ogen ook kunnen veranderen van bolling/vorm door het glasvocht in je oog, maarja ik ben geen dokter dus het zal dan wel niet.

Iedereen gelooft dat het komt door stress of dat ik het me inbeeld (er is immers niks gevonden), maar ik heb al 8 jaar lang last van mijn ogen en heb mijn klachten echt 24/7…lijkt me sterk dat ik al 8 jaar lang 24 uur per dag gestresst zou zijn. En ik zou zelf nooit zoiets kunnen verzinnen. Bovendien wel erg sterk dat mijn klachten ontstonden na een zonsverduistering (terwijl ik er niks van af wist dat dat gevaarlijk was dus ik heb het niet zelf kunnen verzinnen).
Maarja mijn klachten zijn dus erg vreemd…en erg tegenstrijdig: de ene klacht kan wijzen op dit-en-dat ziektebeeld, maar een andere klacht van mij sluit dat ziektebeeld juist weer uit etc.
Ik ken zelf geen ziektebeeld waar al mijn klachten bij passen….ik wordt er helemaal gek van dat er maar niks gevonden wordt en er dus niks zou moeten zijn maar mijn klachten intussen maar niet over gaan….iedereen zegt dat ik er gewoon niet aan moet denken en dat het dan ook weg zal gaan want het is immers maar een hersenspinsel van mezelf maar dat helpt niet…..dit is nu al de 3e verergering sinds 8 jaar…..en er wordt maar niks gevonden…..waar stopt het een keer? Wordt het straks nog erger? Wordt ik straks blind?

Nouja, mocht iemand antwoorden hebben op mijn vragen of zichzelf of een bepaald ziektebeeld herkennen in mijn verhaal, dan hoor ik het heel graag!

Lekker irritant, die 8123 or whatever steeds in mijn verhaal....maarja.....hoe komt dat daar nu ineens?

Tja ik was er ook echt heilig van overtuigd (in ieder geval tot op 5 jaar geleden) dat mijn oogklachten kwamen door het kijken in de zonsverduistering.
Ze ontstonden namelijk precies op die dag, zonder dat ik wist dat een zonsverduistering schadelijk was voor je ogen (dus ik heb het me niet kunnen inbeelden) en Ik had echt heel lang in de zon staan turen, een uur tot een paar uur toch wel: met mn blote ogen en ook een beetje door een videocamera omdat ik het gebeuren ook op film vast wou leggen (haha gaat je camera alleen maar van kapot maarja).
Kreeg diezelfde avond dus klachten: dat zwarte vlekje of gat wat precies op het 'brandpunt' van mijn ogen zat. Ik dacht dus echt dat ik een gat in mn netvlies had gebrand.
Dit 'zwarte gat' trok wel langzaamaan weg na verloop van weken, maar ik bleef erna met andere klachten zitten.
3 jaar na het kijken in die zonsverduistering ben ik naar de oogarts geweest, nadat mijn ogen voor de 2e keer achteruit waren gegaan door een fotoflits....eerder durfde ik niet naar de oogarts omdat ik als de dood was dat deze zou zeggen dat ik uiteindelijk blind zou worden.
De oogarts heeft echter niks afwijkends kunnen vinden aan mijn netvlies: geen gaatjes, geen littekens. Niks dat erop wees dat mijn ogen beschadigd zouden zijn door de zonsverduistering...
Zo'n 2 weken geleden heeft een huisarts mijn netvlies bekeken en deze kon ook niks afwijkends vinden.
Als er iets beschadigd is aan je ogen door een zonsverduistering moet je dat volgens mij heel duidelijk kunnen zien. Bij mij is niks te zien, dus zal ik het ook wel niet hebben.
Tja ik vind het ook heel vreemd, ik heb echt uren in die zon lopen turen maar toch geen netvliesschade opgelopen blijkbaar.
Mijn ogen hebben alleen een overdosis (UV) licht gekregen, waardoor ik een paar weken (ongeveer) zwarte vlekken/ gaten heb gezien...that's all.....
.
Zelf vraag ik me af wat die overdosis UV-licht dan heeft gedaan....of dat voor mutaties heeft kunnen zorgen in mijn oog (teveel UV licht op je huid kan volgens mij namelijk leiden tot mutaties -alhowel daar wel pigment voor nodig is geloof ik en dat hebben je ogen niet zoveel- dus waarom niet ook in je oog?) of voor veranderingen in mijn oogpigment (waardoor ik wellicht zo lichtgevoelig ben geworden) of dat mijn (oog)zenuwen een soort schok hebben gekregen en die schok hebben opgeslagen en dat ik toen ik 5 jaar geleden in die fotoflits keek mijn zenuwen door de schok van het licht (herinnering aan vorige 'schok') raar zijn gaan doen of zo.
Ik geloof dat het volgens de dokters niet kan allemaal maar ik zit er toch aan te denken...kweet het rare theorieeen maar je moet toch iets bedenken waar het door kan komen.

Over een maand ga ik weer naar een oogarts...zou dus liever naar een specialist gaan maarja we vragen daar wel een doorverwijzing dan als er niks uit het onderzoek komt....hopelijk willen ze me wel die doorverwijzing geven :-((

quote:

Op dinsdag 20 april 2004 22:01 schreef Taurus1978 het volgende:
Lijkt mij ook duidelijk dat dit door het kijken naar die zonsverduistering is geweest. Ik vraag me trouwens af hoe lang je maximaal in de zon kan kijken zonder blijvende schade in je ogen op te lopen. Heb wel eens per ongeluk in de zon gekeken, maar nooit langer dan een paar tellen. Dat hou ik niet eens vol...

Een zonsverduistering is schadelijker voor je ogen als je daarin kijkt dan als je gewoon in de zon kijkt geloof ik.
Dit komt omdat de zon steeds verder achter de maan verdwijnt waardoor het licht minder lijkt te worden maar het licht DAT er nog is wordt juist meer gebundeld geloof ik en is daardoor extra gevaarlijk (kweet niet zeker of dit waar is). Hoe verder de zon verduisterd is, hoe gevaarlijker het is om erin te kijken. Als hij bijna op zn hoogtepunt is, is dat beetje licht dus heel scherp gebundeld.
Of dit echt klopt met dat bundelen weet ik niet maar ik dacht het wel es ooit gehoord te hebben dat het zo werkt.

Een zonsverduistering is verder gevaarlijker dan een gewone zon omdat je geneigd bent er langer in te kijken dan in een gewone zon: het licht lijkt immers steeds minder fel te worden waardoor je er langer in kunt kijken (denk je). Bovendien is het toch iets fascinerends en daarom blijf je maar kijken. Normaal ga je nooit voor je lol lang in de zon staan staren, nu wel.
Je kijkt dus heel lang in de zon en dat is gevaarlijk. Misschien als die theorie van dat bundelen niet klopt is een zonsverduistering dus niet gevaarlijker dan een gewone zon, maar je bent gewoon geneigd er langer in te kijken en DAT is gevaarlijk.

Ik heb echt zo lang zitten staren dat ik de zon echt blauw en dan weer geel zag worden etc. Net zoals je de zon wel eens als een bewegende orangje bol ziet als je er maar lang genoeg in kijkt (doe ik dus niet meer, tis ook te fel voor me dus ik zie sowieso nooit meer die bol, alleen maar fel licht).

quote:

Op woensdag 21 april 2004 22:30 schreef piet24 het volgende:
Hallo Nijna,

Bedankt voor jouw nuttige aanvullingen. Ik ben het helemaal met jouw opmerkingen eens.
Optometristen kunnen veel meer oogaandoeningen aan een oog herkennen dan een opticien.
Glaucoom is, voor zover ik kan inschatten ook voor een optometrist moeilijk te herkennen. Hij kan wel aangeven of er een verhoogde kans op deze aandoening bestaat en je daarom eventueel doorverwijzen naar een oogarts.
(M.b.t. optiek heb je overigens meerdere specialisaties.)

Maar nogmaals bedankt voor jouw nuttige bijdrage.


Hoe kun je eigenlijk herkennen of je met een opticien of optometrist te maken hebt? Heet zo'n zaak dan anders (optometriek of zo in plaats van een opticien)? Hangt er een kwalifitcatiebordje aan de deur? Of kun je hier alleen achterkomen door het aan de man/ vrouw zelf te vragen?
Just wondering....

quote:

Op woensdag 21 april 2004 22:30 schreef piet24 het volgende:
Hallo Nijna,

Bedankt voor jouw nuttige aanvullingen. Ik ben het helemaal met jouw opmerkingen eens.
Optometristen kunnen veel meer oogaandoeningen aan een oog herkennen dan een opticien.
Glaucoom is, voor zover ik kan inschatten ook voor een optometrist moeilijk te herkennen. Hij kan wel aangeven of er een verhoogde kans op deze aandoening bestaat en je daarom eventueel doorverwijzen naar een oogarts.
(M.b.t. optiek heb je overigens meerdere specialisaties.)

Maar nogmaals bedankt voor jouw nuttige bijdrage.

Hoe kun je eigenlijk herkennen of je met een opticien of optometrist te maken hebt? Heet zo'n zaak dan anders (optometriek of zo in plaats van een opticien)? Hangt er een kwalifitcatiebordje aan de deur? Of kun je hier alleen achterkomen door het aan de man/ vrouw zelf te vragen?
Just wondering....

quote:

Op woensdag 21 april 2004 15:09 schreef kaputwiehund het volgende:
Ik ben zelf een aantal jaren geleden ook doorverwezen naar het CWZ (dr. Duvoraceck, of zoiets). Ik heb over de behandeling geen klachten. Ga er maar vanuit dat als zij het niet weten ze backup zoeken bij iemand die op jouw "aandoening" gespecialiseerd is. overigens sterkte. gekloot met je ogen is wel een van de laatste dingen die je wilt hebben. (ik spreek uit ervarng )

Hee daar moet ik nu ook heen :-) Zou eerst 21 mei as naar Dr. Nobacht (of zoiets) moeten, maar ik heb vandaag nog maar es gebeld of mijn afspraak ECHT niet eerder kon (omdat mijn klachten namelijk steeds erger worden) en nu mag ik 3 mei al terecht..dit keer bij dokter Duvoracek of zoiets (een vrouw).

Ik heb trouwens eens op internet rondgekeken en ik kwam erachter dat er in Rotterdam een oogziekenhuis is waar je zonder doorverwijzing van je huisarts (mits je particulier bent) terecht kunt. Heb je ziekenfonds heb je wel een verwijzing nodig, maarja je zit dan wel meteen in een oogziekenhuis dus meteen bij een 'specialist'.
Volgens mij zijn ze er wel goed omdat het echt een oogziekenhuis is en dus alleen over ogen gaat en volgens mij hebben ze daar in R'dam wel hele goede apparatuur (nieuwe snufjes) in vergelijking met de rest van het land...op dat gebied zijn ze daar denk ik wel goed.

Je krijgt daar echter eerst een standaard consult van visus meten en spleetlamponderzoek....daarna bepaald de oogarts daar of er een aanvullend onderzoek nodig is...dit kan echter niet op dezelfde dag maar daar moet je dan een nieuwe afspraak voor maken.
Tja dat is voor mij dan niet zo handig want ik woon aan de andere kant van het land en zo'n consult wat ik daar krijg is dus hetzelfde als wat de oogarts hier in Nijmegen ook al doet.

Ik vraag me nu wel af of ik mijn oogarts hier in nijmegen straks kan vragen om een doorverwijzing naar R'dam. En of ik dan in R'dam alsnog weer een beginconsult moet doen of dan, met die doorverwijzing, wel meteen doorkan naar een aanvullend onderzoek ipv weer netvliesonderzoek en visus meten te doen voor de zoveelste keer.

Wie weet dat? Zijn er hier mensen met ervaring in aanvullende onderzoeken in R'dam? Zijn ze daar goed?

quote:

Op woensdag 21 april 2004 16:12 schreef merdeka het volgende:
Zoek een goede oogarts in een academisch ziekenhuis. In Utrecht had ik een hele goede specialist.

Ik heb eerst gewoon het plaatselijke ziekenhuis gebeld voor een afspraak, omdat de toenmalige huisarts me niet wilde doorverwijzen. Bij die afspraak zei ik dat ik het doorverwijsbriefje vergeten was, en dat vond de arts helemaal niet vreemd. Hij heeft me toen dooverwezen naar een specialist in utrecht, omdat hijzelf nix kon vinden.
Die specialist vond later, mbv een neuroloog, een aandoening aan o.a. de oogzenuwen en een soort van migraine (maar dan zonder hoofdpijn). Dus ik ben blij dat ik toen 'illegaal' een afspraak heb gemaakt. De huisarts zei er later niets over trouwens.

Een aandoening aan de oogzenuwen kan veroorzaakt worden door een 'shock' voor je ogen, en dat is een zonsverduistering imo wel.

Ja, zoals ik hierboven ergens ook al melde (quote van mezelf: 'Zelf vraag ik me af wat die overdosis UV-licht dan heeft gedaan '.........' of dat mijn (oog)zenuwen een soort schok hebben gekregen en die schok hebben opgeslagen en dat ik toen ik 5 jaar geleden in die fotoflits keek mijn zenuwen door de schok van het licht (herinnering aan vorige 'schok') raar zijn gaan doen of zo.
Ik geloof dat het volgens de dokters niet kan allemaal maar ik zit er toch aan te denken...kweet het rare theorieeen maar je moet toch iets bedenken waar het door kan komen.') sluit ik een shock ook niet uit....gezien het feit dat ik toen weken lang vlekken heb gezien maar er niks aan mn netvlies is gevonden, wat dus duidt op een erge overbelichting -maar niet genoeg om schade aan mn netvlies te berokkenen dus- neem ik aan anders zie je niet zo lang vlekken voor je ogen.

Maar is zo'n aandoening van de oogzenuwen nog te genezen (STEL dat ik dat zou hebben, dat weet ik natuurlijk nog helemaal niet en ik ga er dan ook nog niet vanuit)? Is het progressief, wordt het steeds erger? Of kan het erger worden bij bepaalde situaties zoals met die fotoflits, dat zeg maar de vroegere ervaring weer naar boven komt in je zenuwen en ze dan raar gaan doen of zo (zie hierboven)?

Nou, vandaag dan eindelijk naar de oogarts geweest (dr. duvoracek).
Gewoon een standaard-1e consult-onderzoek gehad, allemaal heel standaard en snel/ kortaf. Had weinig tijd om mijn klachten uit te leggen en weinig tijd om vragen te stellen helaas.
Gelukkig heb ik wel de papieren waar ik mijn hele oogverhaal op had staan+een aantal vragen aan haar af kunnen geven, hopelijk leest ze het of laat ze het een andere oogarts lezen en weet er wellicht iemand waar mijn klachten aan kunnen liggen.

Tja uit de onderzoeken die ik vandaag had kwam niks verontrustends, en dat had ik ook wel verwacht want ik heb deze onderzoeken immers ook al min of meer bij de optcien en bij de huisarts gehad.

Visus was okee (nog geen bril nodig)
Oogdruk ook okee (17, later op de dag nog eens bij een opticien geweest en toen was het 12)
Aan netvlies enz. niks bijzonders te zien behalve glasvochttroebelingen maar das vrij normaal.

Er staan 2 vervolgonderzoeken gepland: 18 juni een onderzoek om te kijken of mijn ogen wel goed samenwerken, 22 juni een gezichtsveldonderzoek en meteen daarna een nabespreking met dr duvoracek waarin ze hopelijk vertelt wat ik mankeer....maar ik vrees dat zij het wellicht ook wel niet zal weten met al mijn vage klachten.
T enige onderzoek waar wat uitkomt zal wel dat gezichtsveldonderzoek zijn denk ik zo....en als dr duvoracek het ook niet weet dan zal t wel een nog langere weg worden die ik af mag leggen: eerst de specialist in het radboud waar lange wachttijden heersen, dan de neuroloog of iemand die over het overlappende gebied ogen/ hersenen gaat.....zucht over een jaar of zo weet ik misschien meer.....en god mag weten wat ik DAN nog zie....

Help nog 7 weken wachten :-(((( En t wordt maar erger en erger......ik kan nu niet eens meer goed lezen...

quote:

Op maandag 3 mei 2004 20:58 schreef merdeka het volgende:
Ik denk inderdaad dat het gezichtsveldonderzoek voor jou het meeste uithaalt. Op zich fijn dat ze wel vervolgonderzoeken plannen, dan heb je iig het idee dat ze het goed willen uitzoeken.

Maar om terug te komen op een eerdere vraag van je:
Als het iets van de oogzenuwen lijkt te zijn zullen ze je doorverwijzen naar een neuroloog. Ik heb daar MRI-scans etc gehad. Aan de vorm van migraine zonder hoofdpijn konden ze niets doen, hoewel het redelijk vaak voor schijnt te komen. Dat betekent dat ik tijdelijk gezichtsverlies blijf hebben gedurende enkele keren per maand. Meestal een paar uur, soms duurt het zelfs dagen.
De aandoening aan de oogzenuwen is slecht te behandelen en progressief, maar het gaat traag. De aantasting veroorzaakt een vernauwing van mijn gezichtsveld, maar het kan dus vertraagd worden. Het is overigens ontstaan uit een bacteriele infectie die op de oogzenuwen is geslagen, nadat ik bij een allergische reactie te vaak mijn ogen druppelde en wreef. Ook niet doen dus!

Veel, maar niet alle oogzenuwaandoeningen zijn redelijk te behandelen. Ik heb vernomen dat een 'shock' voor je ogen een zenuwaandoening kan verergeren, de flits zou er dus iets mee te maken kunnen hebben. Verder wordt het erger naarmate je je meer zorgen maakt, dat merk ik tenminste echt. Als ik erg gestresst ben kan mijn zicht behoorlijk wegvallen. Al die zorgen om je ogen lijken me dus niet erg bevorderlijk!

Vervelend is wel dat ALS er uit dat gezichtsveldonderzoek iets komt, je opzich nog niet echt iets weet. Je/ ze weten dan alleen DAT je inderdaad gezichtsvelduitval hebt en het dus geen inbeelding is. Maar wat het dan is weten ze dan nog niet, alhowel de locatie van het gezichtsvelduitval wel aanwijzingen kan geven in de richting waarin ze moeten zoeken...dus tja dat is dan toch een stapje voor mij denk ik, weten ze wel beter waar ze moeten zoeken. Of ik bij een oogarts moet blijven of naar een neuroloog moet worden doorverwezen bijv.

Ik hoop maar dat het iets is waar nog iets aan gedaan kan worden......ik wordt echt gek als dit niet meer overgaat. Minder kunnen zien of blind worden heeft me altijd al het ergste geleken wat je kan overkomen....en nu overkomt het me....ik word er echt heel erg depressief van.
Maargoed als ik eenmaal weet waar het aan ligt en ik weet hoe het ziekteproces zal verlopen (blijft het stabiel, wordt het langzaam erger, wordt het snel erger) dan kan ik me tenminste ergens op instellen en dan kan ik tenminste echt zeggen dat ik iets heb (moeten mensen me wel geloven) en dat kan ik nu niet. Ik kan op dit moment alleen maar lijdzaam toezien hoe mijn zicht met de dag vermindert en dat de dokters en mijn ouders niks vinden of me zelfs niet geloven.

Mja wat ik heb zit denk ik in ieder geval niet het begin van mijn oogzenuw wat uitkomt in je oog, de papil, want als deze afwijkend was van kleur of vorm zouden ze dat in 1 van die 3 onderzoeken van de afgelopen 5 jaar toch wel gezien moeten hebben denk ik.
t kan natuurlijk wel verderop in mijn oogzenuwen zitten, of t moet iets zijn wat niet te herkennen valt zo door er naar te kijken.
Ja ik denk zelf ook wel dat die flits misschien een shock was voor mijn oogzenuwen.

Vorig jaar heb ik ook een allergische reactie gehad (van hooikoorts neem ik aan), ik had toen echt heeeeeeeel opgezwollen ogen omdat ik er maar in bleef wrijven, t zag er echt niet uit, net 2 tomaten.
Oogdruppels heb ik nooit gebruikt daarna geloof ik.
Maargoed ik heb al 8 jaar lang klachten dus neem niet aan dat het een bacteriele infectie is.

Donderdag ga ik naar een vervangend huisarts, proberen of hij geen contact kan leggen met mijn oogarts om de (imo) ernst van de situatie aan te geven (want het wordt steeds erger) zodat ik misschien eerder terecht kan....nja weinig hoop op maar tis mn laatste hoop op eerder aan de beurt komen.
Ik heb ook al gebeld of ze me wilden bellen als er een gaatje vrijkwam en gebeld naar andere oogziekenhuizen/ oogafdelingen maar daar kan ik ook niet zomaar terecht en daar kampen ze ook met lange wachtlijsten.