SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Mensen,
Ik zit met het probleem dat ik mijn stage veel te zwaar vind. Niet dat ik nou zozeer een heel zware stage heb, maar ik zit er helemaal doorheen. Vooral het fulltime werken staat me tegen. Ik ben een aantal jaar geleden burnout geraakt, en ben voor deze stage heel bang geweest dat het me weer zou overkomen. Ik moet zeggen, ik zit soms op het randje. Zelfs dit extra lange weekend heb ik nauwelijks kunnen ontspannen, en ik zie als een berg op tegen morgen, dan begint het weer.
Het liefst zou ik me ziekmelden morgen, maar uitegerkend morgen komt mijn stagebegeleider van school langs voor een tussentijdse beoordeling. Dat is allemaal prima, maar dan kan ik dus niet net die dag ziek zijn. Overigens maak ik me over mijn beoordeling geen zorgen, mijn stagebegeleidster van mijn stage heeft al een aantal keer gezegd dat ze nog nooit zo'n goede stagiaire gehad heeft.
Fulltime werken is echt niets voor mij, dat weet ik inmiddels. Helaas ben ik pas op de helft van mijn stage en moet ik nog 2 maanden... hoe ga ik dat doorkomen...?
Ik zit met het probleem dat ik mijn stage veel te zwaar vind. Niet dat ik nou zozeer een heel zware stage heb, maar ik zit er helemaal doorheen. Vooral het fulltime werken staat me tegen. Ik ben een aantal jaar geleden burnout geraakt, en ben voor deze stage heel bang geweest dat het me weer zou overkomen. Ik moet zeggen, ik zit soms op het randje. Zelfs dit extra lange weekend heb ik nauwelijks kunnen ontspannen, en ik zie als een berg op tegen morgen, dan begint het weer.
Het liefst zou ik me ziekmelden morgen, maar uitegerkend morgen komt mijn stagebegeleider van school langs voor een tussentijdse beoordeling. Dat is allemaal prima, maar dan kan ik dus niet net die dag ziek zijn. Overigens maak ik me over mijn beoordeling geen zorgen, mijn stagebegeleidster van mijn stage heeft al een aantal keer gezegd dat ze nog nooit zo'n goede stagiaire gehad heeft.
Fulltime werken is echt niets voor mij, dat weet ik inmiddels. Helaas ben ik pas op de helft van mijn stage en moet ik nog 2 maanden... hoe ga ik dat doorkomen...?
Waarom valt je stage je zo zwaar, is het enkel dat je full-time aan de gang bent of tellen er nog andere zaken bij?? Druk prive leven etc etc??
word later wat
ik heb ook ieder jaar stage, je moet er maar mee leren leven, als je van school gaat heb je ook 40 urige werk week, als het niet meer is
ik heb ook ieder jaar stage, je moet er maar mee leren leven, als je van school gaat heb je ook 40 urige werk week, als het niet meer is
Ben je van plan "klaploper" te worden?
Ik vind vooral de verantwoordelijkheid en het fulltime werken erg zwaar, in mijn privéleven heb ik het doorgaans vrij rustig. Vergeleken met anderen.quote:Op maandag 12 april 2004 20:09 schreef The_Masterer het volgende:
Waarom valt je stage je zo zwaar, is het enkel dat je full-time aan de gang bent of tellen er nog andere zaken bij?? Druk prive leven etc etc??
Ik ben voornamelijk heel erg bang dat ik het niet tot het einde vol kan houden. Misschien is dat ook wel vermoeiend.
Ja dat, of huisvrouw en mamma en vrouw van een man met een goede baan.quote:Op maandag 12 april 2004 20:11 schreef B03S het volgende:
[..]
WTF Ben je van plan "klaploper" te worden?
Of dat alles samen
Oja, en met een parttime baan kun je ook best aardig wat verdienen hoor. Genoeg om van rond te komen iig. Ik leef niet om te werken.
Je moet je zelf maar afvragen waar je je zo druk om maakt, zoals je al aan geeft is men (zeer) tevreden over je dus.
wil je met mij trouwenquote:Op maandag 12 april 2004 20:12 schreef Christine het volgende:
[..]
Ja dat, of huisvrouw en mamma en vrouw van een man met een goede baan.
Of dat alles samen
Oja, en met een parttime baan kun je ook best aardig wat verdienen hoor. Genoeg om van rond te komen iig. Ik leef niet om te werken.
"Niets smeedt twee mensen zo aaneen als kwaadspreken over een derde"
Waaar, maar ik heb het gevoel het niet vol te houden.quote:Op maandag 12 april 2004 20:13 schreef The_Masterer het volgende:
Je moet je zelf maar afvragen waar je je zo druk om maakt, zoals je al aan geeft is men (zeer) tevreden over je dus.
[zeikmode]quote:Conservatief, ouderwets, ongeëmancipeerd.
Ik hoop niet dat die sig op jou slaat want met dit soort crap had je vroeger niet aan hoeven te komen.[/zeikmode]
[ontopic]
Je kan natuurlijk ook proberen een compromis te sluiten en gewoon te overleggen met je stagebegeleider dat je dit niet volhoudt en dat je misschien wat minder uren in de week maak.
[/ontopic]
The killer in me is the killer in you, My love, I send this smile over to you!
je moet niet denken dat het hele bedrijf op jou steund... en je niet voor taken verantwoordelijk voelen waar je geen verantwoording voor draagt. Jouw stage begleider is verantwoordelijk voor je. Praat met hem?
Free people own guns! Slaves do not!
Niet al te ver vooruit kijken, en vertrouwen in jezelf hebben. Op het werk ook je rustmomenten nemen, al is het maar 5 minuten. Je zorgen maken is nergens voor nodig en werkt averechts.
Succes
Succes
Mijn stagebegeleidster op mijn werk zit tegenover me, maar weet niet van mijn problemen in het verleden, ook niet dat ik het zwaar vind. De stagebegeleider van school ga ik morgen voor het eerst ontmoetenquote:Op maandag 12 april 2004 20:17 schreef Vampier het volgende:
je moet niet denken dat het hele bedrijf op jou steund... en je niet voor taken verantwoordelijk voelen waar je geen verantwoording voor draagt. Jouw stage begleider is verantwoordelijk voor je. Praat met hem?
Dank jequote:Op maandag 12 april 2004 20:17 schreef ITCHY1 het volgende:
Niet al te ver vooruit kijken, en vertrouwen in jezelf hebben. Op het werk ook je rustmomenten nemen, al is het maar 5 minuten. Je zorgen maken is nergens voor nodig en werkt averechts.
Succes
Wat is nu 2 maanden op een mensenleven?
En wat Itchy zegt...
En wat Itchy zegt...
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Pieker niet zo veel, serieus helpt echt als je je niet continu gaat afvragen wat je morgen moet gaan doen en dat soort dingen
Even dit... een burnout kun je niet of amper krijgen van een stage... een gebrek aan zelfvertrouwen zal je kunnen doen geloven dat de stage te zwaar is... dat je het werk niet goed doet... ook je werk mee naar huis nemen is een slechte zaak.quote:Op maandag 12 april 2004 20:19 schreef Christine het volgende:
[..]
Mijn stagebegeleidster op mijn werk zit tegenover me, maar weet niet van mijn problemen in het verleden, ook niet dat ik het zwaar vind. De stagebegeleider van school ga ik morgen voor het eerst ontmoeten
Ik zeg dit omdat ik dit eerder mee gemaakt heb met iemand die stage liep... die had amper of weinig zelfvertrouwen.... dacht dat ie nergens goed voor was en liep de hele dag daardoor met een donker gezicht op het werk.
Pas nadat ik hem er over aansprak dat hij niet zoveel verantwoordelijkheid op zijn vork moest nemen ging het een beetje beter.
Een stage is er om te leren... dus ook praktijk ervaring op te doen.
Als je morgen je stage mentor spreekt speel dan open kaart.
Free people own guns! Slaves do not!
Jezus, 23 jaar en nu al piepen? Dat wordt niks met jou in de toekomst, jij gaat het heel moeilijk krijgen in deze harde wereld. Niet mauwen en doorzetten, dan kan t misschien nog goed komen.
Er gaat niks boven Urk
quote:Op maandag 12 april 2004 20:12 schreef Christine het volgende:
Ja dat, of huisvrouw en mamma en vrouw van een man met een goede baan.
Nee, vroeger werden vrouwen nooit huisvrouw. Da's meer iets van de laatste tijd.quote:Op maandag 12 april 2004 20:15 schreef seiko het volgende:
[zeikmode]
Ik hoop niet dat die sig op jou slaat want met dit soort crap had je vroeger niet aan hoeven te komen.[/zeikmode]
Never in the entire history of calming down did anyone ever calm down after being told to calm down.
Dat weet ik, maar ik ben er wel bang voor dat ik het desondanks gewoon toch niet aan kan. Verder ben ik wel tevreden over hoe het gaat op mijn stage, het gaat supergoed. Het is ook leuk, leuke collega's, leuke sfeer, leuke werkzaamheden... maar ik vind het echt gewoon te zwaar. 36 uur vind ik echt te veel. Ik snap dat het misschien aanstellerig overkomt, of lui... maar wanneer ik voor een project voor school thuis zit te werken dan kan ik er wel al mijn tijd in stoppen. Dan voel ik me op de één of andere manier veel ontspannender, lekkerder en meer op mijn gemak. Het is voornamelijk het "weg van huis zijn" wat ik als zwaar ervaar. Waar ik ook elke dag meer tegenop ga zien.quote:Op maandag 12 april 2004 20:27 schreef Vampier het volgende:
Even dit... een burnout kun je niet of amper krijgen van een stage... een gebrek aan zelfvertrouwen zal je kunnen doen geloven dat de stage te zwaar is... dat je het werk niet goed doet... ook je werk mee naar huis nemen is een slechte zaak.
Bij de gemeente op de communicatie-afdeling.quote:Op maandag 12 april 2004 20:35 schreef Ruudje het volgende:
als je eens verteld wat voor werk je doet... dus in welke branche loop je stage ?
BIJ DE GEMEEEENTE ????? EN DAN KUN JE HET WERK NIET AAN ???
Dan ben je echt te zielig voor woorden, ik heb zelf ook op een gemeente stage gelopen en het werk wat mijn 2 stage begeleiders deden deed ik in mijn eentje als zij er niet waren en zat nog tijden uit mijn neus te vreten.
Je maakt me echt niet wijs dat je het op de gemeente druk hebt, er zijn gvd mensen in andere branche's (bijvoorbeeld de zorg) die het echt mogen spreken van zwaar werk en jij zit te zeiken over een AMBTENAARSBAANTJE... ???? ZIELIG
Dan ben je echt te zielig voor woorden, ik heb zelf ook op een gemeente stage gelopen en het werk wat mijn 2 stage begeleiders deden deed ik in mijn eentje als zij er niet waren en zat nog tijden uit mijn neus te vreten.
Je maakt me echt niet wijs dat je het op de gemeente druk hebt, er zijn gvd mensen in andere branche's (bijvoorbeeld de zorg) die het echt mogen spreken van zwaar werk en jij zit te zeiken over een AMBTENAARSBAANTJE... ???? ZIELIG
Ben je pas naar de dokter geweest en heb je een enge geslachtsziekte?quote:Op maandag 12 april 2004 20:41 schreef Ruudje het volgende:
Een hoop geblaat
Arme jij.
Oja, ga eens buiten spelen
Jongens, doe niet zo naar tegen Christine!
Christine: Heel herkenbaar. Ik heb pas mijn stage afgerond (bij de Belastingdienst, ook niet echt de hardste werkers), maar ik kon het ook niet aan. Ik heb van de negen weken er minimaal twee gemist, en ik zag er ook als een berg tegenop. Wat ook heel erg door mijn hoofd speelde was: "Is dít mijn latere leven?!" Ik raakte er helemaal van in paniek. En door de paniek voelde ik me ziek, letterlijk lichamelijk ziek. Ik heb nu bedacht dat mijn studie niks voor mij is. Ik wil ermee stoppen, en wat anders gaan doen. De studie op zich vond ik wel interessant, maar het werk is niks voor mij. Toch ben ik bang dat ik een verkeerde keuze maak. Zal ik later bij een andere studie niet weer in dit schuitje verzeild raken?
Ik voel ook meer voor moederen, of een part-time baan. En dit terwijl ik toch echt een hele leuke full-time baan heb gehad toen ik 17 was, en die was soms erg stressvol, maar wel goed te doen. Maar dat was allemaal vrij luchtig. Ik had wel verantwoordelijkheden, maar ik wist dat het maar tijdelijk was, en dat het niet mijn leven was. En de verantwoordelijkheden, daar ben ik toen ingegroeid.
Ik vind het ook erg moeilijk om te "zeuren", en als je de reacties ziet in dit topic begrijp je wel waarom. Veel mensen zullen zeggen: "Vroeger moesten mensen werken van zes tot zes, zonder pauzes en in slechte omstandigheden! Zwaar tillen en zo. En JIJ zeurt!" Maar toch, zo'n stage is geestelijk slopend.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 12-04-2004 20:53:45 ]
Christine: Heel herkenbaar. Ik heb pas mijn stage afgerond (bij de Belastingdienst, ook niet echt de hardste werkers), maar ik kon het ook niet aan. Ik heb van de negen weken er minimaal twee gemist, en ik zag er ook als een berg tegenop. Wat ook heel erg door mijn hoofd speelde was: "Is dít mijn latere leven?!" Ik raakte er helemaal van in paniek. En door de paniek voelde ik me ziek, letterlijk lichamelijk ziek. Ik heb nu bedacht dat mijn studie niks voor mij is. Ik wil ermee stoppen, en wat anders gaan doen. De studie op zich vond ik wel interessant, maar het werk is niks voor mij. Toch ben ik bang dat ik een verkeerde keuze maak. Zal ik later bij een andere studie niet weer in dit schuitje verzeild raken?
Ik voel ook meer voor moederen, of een part-time baan. En dit terwijl ik toch echt een hele leuke full-time baan heb gehad toen ik 17 was, en die was soms erg stressvol, maar wel goed te doen. Maar dat was allemaal vrij luchtig. Ik had wel verantwoordelijkheden, maar ik wist dat het maar tijdelijk was, en dat het niet mijn leven was. En de verantwoordelijkheden, daar ben ik toen ingegroeid.
Ik vind het ook erg moeilijk om te "zeuren", en als je de reacties ziet in dit topic begrijp je wel waarom. Veel mensen zullen zeggen: "Vroeger moesten mensen werken van zes tot zes, zonder pauzes en in slechte omstandigheden! Zwaar tillen en zo. En JIJ zeurt!" Maar toch, zo'n stage is geestelijk slopend.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 12-04-2004 20:53:45 ]
Toeps dankjewel voor je reactie.
Onbegrip is wel een van de dingen die ik het vervelendst vind aan dit soort situaties. Ik zeg altijd dat ik gemaakt ben om moeder te zijn, niet om op een kantoor te werken. Thuis kan ik de hele dag staan boenen, boodschappen doen, opruimen en tussendoor een appeltaart bakken, zonder me ooit rot te voelen daarover. Maar mijn stage ben ik inmiddels zooo zat, ik vind het gewoon te zwaar.
Dat het "maar" bij de gemeente is, vind ik overigens absoluut geen argument. Mijn stage is weliswaar bij de overheid, maar ik zit op een zwaar onderbezette afdeling, en heb het echt druk. Alhoewel dat ws tegen dovemansoren gezegd is.
Toeps, het verschil met jou is denk ik dat ik met mijn studie ben begonnen met in mijn achterhoofd "dit doe ik tijdelijk". Ik heb altijd huisvrouw willen worden, maar moet mijn "tijd doden" totdat het zover is. Sommige mensen zijn inderdaad bijna allergisch voor dat soort uitspraken, de emancipatie is kennelijk zover gevorderd dat het "huisvrouw zijn" inmiddels niet eens meer een serieuze keuzemogelijkheid is voor een vrouw.
Je begrip doet me iig goed
dankjewel voor je reactie. Onbegrip is wel een van de dingen die ik het vervelendst vind aan dit soort situaties. Ik zeg altijd dat ik gemaakt ben om moeder te zijn, niet om op een kantoor te werken. Thuis kan ik de hele dag staan boenen, boodschappen doen, opruimen en tussendoor een appeltaart bakken, zonder me ooit rot te voelen daarover. Maar mijn stage ben ik inmiddels zooo zat, ik vind het gewoon te zwaar.
Dat het "maar" bij de gemeente is, vind ik overigens absoluut geen argument. Mijn stage is weliswaar bij de overheid, maar ik zit op een zwaar onderbezette afdeling, en heb het echt druk. Alhoewel dat ws tegen dovemansoren gezegd is.
Toeps, het verschil met jou is denk ik dat ik met mijn studie ben begonnen met in mijn achterhoofd "dit doe ik tijdelijk". Ik heb altijd huisvrouw willen worden, maar moet mijn "tijd doden" totdat het zover is. Sommige mensen zijn inderdaad bijna allergisch voor dat soort uitspraken, de emancipatie is kennelijk zover gevorderd dat het "huisvrouw zijn" inmiddels niet eens meer een serieuze keuzemogelijkheid is voor een vrouw.
Je begrip doet me iig goed
Ik ben met mijn studie begonnen met het idee van: "Ik moet er toch ééntje kiezen..." Dan maar degene waar je ook nog geld toe krijgt. Maar geld maakt niet gelukkig. Mij niet in ieder geval. Er zijn dingen die ik wél graag doe, zoals creatief bezig zijn. Daar zijn ook wel studies in, maar die zijn op HBO niveau. Dat is helemaal niet slecht natuurlijk, maar omdat ik vrij intelligent ben, verwacht 'men' van mij toch meer. Ook al weet ik dat het onzinnig is, toch hecht ik daar waarde aan. Ook voor mezelf is het lastig. Ik was altijd de trots van de familie en zo, en als ik stop en wat anders ga doen, ga ik terug naar 'gewoon studentje'.quote:Op maandag 12 april 2004 21:01 schreef Christine het volgende:
Toeps, het verschil met jou is denk ik dat ik met mijn studie ben begonnen met in mijn achterhoofd "dit doe ik tijdelijk". Ik heb altijd huisvrouw willen worden, maar moet mijn "tijd doden" totdat het zover is. Sommige mensen zijn inderdaad bijna allergisch voor dat soort uitspraken, de emancipatie is kennelijk zover gevorderd dat het "huisvrouw zijn" inmiddels niet eens meer een serieuze keuzemogelijkheid is voor een vrouw.
In jouw geval is het wel wat anders, als je echt graag huismoeder wilt zijn, en verder niks eigenlijk. Waarom ben je niet iets met kinderen gaan studeren eigenlijk?
Als je nu al weet dat je later een full-time moeder wilt worden, waarom ga je dan nu op stage?
Omdat andere het van je verwachten?
Ik ben ook een full-time moeder die zich uitstekend vermaakt, en had geen enkele ambitie op school of dergelijke...
Wel carriere gehad en succesvol, maar ben nu helemaal op mijn plaats. Ook succesvol...
Dus wat let je een leuke (part-time) job te zoeken, en dan zie je wel weer?
Omdat andere het van je verwachten?
Ik ben ook een full-time moeder die zich uitstekend vermaakt, en had geen enkele ambitie op school of dergelijke...
Wel carriere gehad en succesvol, maar ben nu helemaal op mijn plaats. Ook succesvol...
Dus wat let je een leuke (part-time) job te zoeken, en dan zie je wel weer?
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Omdat ik (nog) altijd heen en weer geslingerd wordt tussen het huisvrouw zijn en carrièrevrouw worden. Ookal weet ik nu dus dat dat laatste niets voor mij is. Ik wil toch niet helemaal mijn talenten onbenut laten; ik wil later ook zeker (parttime) wat werken, daarom heb ik een leuke opleiding gekozen, waarin ik ook wat van mijn creativiteit kwijt kan.quote:Op maandag 12 april 2004 21:11 schreef Toeps het volgende:
In jouw geval is het wel wat anders, als je echt graag huismoeder wilt zijn, en verder niks eigenlijk. Waarom ben je niet iets met kinderen gaan studeren eigenlijk?
Ik snap wat je bedoelt met de sociale druk en de verwachtingen die er kunnen zijn. Dat heb ik ook een beetje. Zelfs wanneer ik inmiddels getrouwd zou zijn met de directeur van Microsoft (niet dat ik die ambities heb, maar dat terzijde ) zou het me niet in dank afgenomen worden als ik mijn opleiding niet afmaak. Families met hoge verwachtingen zijn best wel eens rottig...
quote:Op maandag 12 april 2004 21:18 schreef Oblivion het volgende:
Als je nu al weet dat je later een full-time moeder wilt worden, waarom ga je dan nu op stage?
Omdat andere het van je verwachten?
quote:Op maandag 12 april 2004 21:01 schreef Christine het volgende:
Toeps, het verschil met jou is denk ik dat ik met mijn studie ben begonnen met in mijn achterhoofd "dit doe ik tijdelijk". Ik heb altijd huisvrouw willen worden, maar moet mijn "tijd doden" totdat het zover is.
Never in the entire history of calming down did anyone ever calm down after being told to calm down.
Anderen verwachten het van me, inderdaad. Daarnaast vind ik het ook wel belangrijk om een diploma op zak te hebben, je weet immers nooit wat er gebeurt. Mijn vriend zou bijvoorbeeld onder een auto kunnen komen, of met iemand anders ervandoor gaan... je gaat er niet vanuit, maar het zou kunnen gebeuren dat ik op een dag kostwinnaar zou moeten zijn.quote:Op maandag 12 april 2004 21:18 schreef Oblivion het volgende:
Als je nu al weet dat je later een full-time moeder wilt worden, waarom ga je dan nu op stage?
Omdat andere het van je verwachten?
Ik ben ook een full-time moeder die zich uitstekend vermaakt, en had geen enkele ambitie op school of dergelijke...
Wel carriere gehad en succesvol, maar ben nu helemaal op mijn plaats. Ook succesvol...
Dus wat let je een leuke (part-time) job te zoeken, en dan zie je wel weer?
Daarnaast betaalt mijn vader ontzettend veel geld zodat ik kan studeren, dus ik kan het tegenover hem al helemaal niet maken om het niet af te maken (ik ben ook al bijna klaar... het is alleen even deze rotstage heel hard doorbijten).
Geld?quote:Op maandag 12 april 2004 21:18 schreef Oblivion het volgende:
Als je nu al weet dat je later een full-time moeder wilt worden, waarom ga je dan nu op stage?
Omdat andere het van je verwachten?
Ik ben ook een full-time moeder die zich uitstekend vermaakt, en had geen enkele ambitie op school of dergelijke...
Wel carriere gehad en succesvol, maar ben nu helemaal op mijn plaats. Ook succesvol...
Dus wat let je een leuke (part-time) job te zoeken, en dan zie je wel weer?
Zo iets is niet altijd mogelijk.
Al moet ik zeggen: het kan wel. Mijn schoonzus (24) studeerde eerst rechten, en is nu moeder metr part-time baantje. Daar wil ze ook mee stoppen geloof ik, en zich volledig op het moederen storten. Ze doet ook iets met voorlichting over borstvoeding geloof ik, dat wel.
Het lijkt tegenwoordig zo dat alle vrouwen maar keiharde carière-bikkels moeten zijn, zo zie je in reclames en tv en dergelijke.
Pfff, wat ben ik blij dat mijn vader niks betaalt.quote:Op maandag 12 april 2004 21:22 schreef Christine het volgende:
[..]
Anderen verwachten het van me, inderdaad. Daarnaast vind ik het ook wel belangrijk om een diploma op zak te hebben, je weet immers nooit wat er gebeurt. Mijn vriend zou bijvoorbeeld onder een auto kunnen komen, of met iemand anders ervandoor gaan... je gaat er niet vanuit, maar het zou kunnen gebeuren dat ik op een dag kostwinnaar zou moeten zijn.
Daarnaast betaalt mijn vader ontzettend veel geld zodat ik kan studeren, dus ik kan het tegenover hem al helemaal niet maken om het niet af te maken (ik ben ook al bijna klaar... het is alleen even deze rotstage heel hard doorbijten).
Maar toen ik hem vertelde twijfels te hebben over mijn studie, begon hij bijna meteen over het feit dat, als ik stop en weer regulier ga studeren (met stufi), de IBG voor hem gaat uitrekenen wat zijn ouderbijdrage is.
Ouders...
Je moet een leuke vrouw zijn, een goede moeder, een hardwerkende vrouw, gastvrij en altijd lachen, vrolijk altijd uitgaan, altijd in een tiptop schoon huis wonen, en daarnaast ook nog eens de seksuele behoeften van je man bevredigen. Je moet haast een superwoman zijn tegenwoordig...quote:Op maandag 12 april 2004 21:22 schreef Toeps het volgende:
Het lijkt tegenwoordig zo dat alle vrouwen maar keiharde carière-bikkels moeten zijn, zo zie je in reclames en tv en dergelijke.
Helaas heb je ze soms nodigquote:Op maandag 12 april 2004 21:25 schreef Toeps het volgende:
Pfff, wat ben ik blij dat mijn vader niks betaalt.
Maar toen ik hem vertelde twijfels te hebben over mijn studie, begon hij bijna meteen over het feit dat, als ik stop en weer regulier ga studeren (met stufi), de IBG voor hem gaat uitrekenen wat zijn ouderbijdrage is.
Ouders...
Ben jij er inmiddels al uit wat je wilt?
probeer met plezier en "liefde" naar j stage te gaan, kost j veel minder energie, btje positieverder instelling. Ik ben gelukkig een van d mensen die bergen erngie hebben, nix is mij te gek, werken+ studeren>100 uur in d week. Boeid mij nix, omdat ik alles met plezier enliefde doe. Probeer eens aan j instelling te werken. Maak een lijstje, dit en dit moet dr gedaan worden, en streep weg wat j gedaan hebt,
succes
succes
Beter vol overtuiging fout, dan twijfelachtig goed
Is wel slim hoor, dus wat je zelf al zegt, even doorbijten, niet stressen...quote:Op maandag 12 april 2004 21:22 schreef Christine het volgende:
Anderen verwachten het van me, inderdaad. Daarnaast vind ik het ook wel belangrijk om een diploma op zak te hebben, je weet immers nooit wat er gebeurt. Mijn vriend zou bijvoorbeeld onder een auto kunnen komen, of met iemand anders ervandoor gaan... je gaat er niet vanuit, maar het zou kunnen gebeuren dat ik op een dag kostwinnaar zou moeten zijn.
Daarnaast betaalt mijn vader ontzettend veel geld zodat ik kan studeren, dus ik kan het tegenover hem al helemaal niet maken om het niet af te maken (ik ben ook al bijna klaar... het is alleen even deze rotstage heel hard doorbijten).
Nogmaals wat is 2 maanden op een mensenleven? (In dit geval.)
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Dank je. Ik kan er soms wel heel objectief en nuchter tegenaan kijken, hoor. Het gaat immers allemaal goed op mijn stage, en het is leuk. Maar ik heb in tegenstelling tot jou erg weinig engergie. De stage slurpt het meeste van mijn energie op, en dat is ook een van de redenen dat ik het zo zwaar vind. Van een dagje "rommelen" in huis, kokkerellen, bakken, opruimen, etc. knap ik meestal wel op, maar ik heb er nauwelijks nog tijd voor. Mijn stage slurpt energie, en ik krijg er (te) weinig voor terug. Ik voel me soms een oude vrouw, in plaats van een jonge levenslustige meid. Irritant.quote:Op maandag 12 april 2004 21:34 schreef DakDuuf het volgende:
probeer met plezier en "liefde" naar j stage te gaan, kost j veel minder energie, btje positieverder instelling. Ik ben gelukkig een van d mensen die bergen erngie hebben, nix is mij te gek, werken+ studeren>100 uur in d week. Boeid mij nix, omdat ik alles met plezier enliefde doe. Probeer eens aan j instelling te werken. Maak een lijstje, dit en dit moet dr gedaan worden, en streep weg wat j gedaan hebt,
succes
Nou, ik heb ambtenaar-achtige baantjes gehad, en die vond ik vooral zwaar omdat ik geen idee had hoe ik die 8 uur per dag in godsnaam door moest komen terwijl er voor nog geen twee uur werk op me lag te wachten. Is dat bij jou ook het probleem? Zo ja, dan moet je beseffen dat je jezelf niet in allerlei bochten hoeft te wringen om 8 uur per dag druk bezig te zijn en dat het gewoon prima is als je maar gewoon goed werk aflevert.
Een hele hoop energie.quote:Op maandag 12 april 2004 21:40 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Is wel slim hoor, dus wat je zelf al zegt, even doorbijten, niet stressen...
Nogmaals wat is 2 maanden op een mensenleven? (In dit geval.)
Maar ik ga er weer gewoon tegenaan morgen, met frisse moed. (Ookal zinkt die af en toe in mijn schoenen).
Daarom duik ik nu mijn bedje in.
Bedankt dames
Ik denk het...quote:Op maandag 12 april 2004 21:32 schreef Christine het volgende:
[..]
Helaas heb je ze soms nodig
Ben jij er inmiddels al uit wat je wilt?
Ik ben benieuwdquote:Op maandag 12 april 2004 22:10 schreef Toeps het volgende:
[..]
Ik denk het...
Vandaag is het overigens rustig op mijn stage, mijn stagebegeleidster is thuisgebleven en de beoordeling met mijn stagebegeleider is verschoven. Ik denk dat ik ook eerdder naar huis ga. Morgen ben ik de hele dag voor mijn stage op stap, donderdag de hele dag in vergadering, en dan hoef ik vrijdag nog maar een half dagje. Deze week valt het mee dus.
Van mijn stageperiode's (die overigens net zo zwaar waren als wat ik er zelf van maakte) weet ik nog wel dat bij problemen over de stage je deze beter zo tijdig mogelijk aan de stagebegeleider van school voor kunt leggen.
Het lijkt me wel handig dat je voor jezelf eens nagaat wat je stage nou juist zo zwaar maakt. Zijn het bepaalde klussen, is het de werkdruk, deadlines of fysiek werk, of lange dagen, je collega's.. Kan vanalles zijn. Als je dat weet zou ik er wel zo snel mogelijk mee naar je stagebegeleider gaan. Die van school bijvoorbeeld (als zou ik persoonlijk zoiets aankaarten bij de stagebegeleider van het bedrijf, maar mocht die geen gehoor geven, kun je altijd naar school stappen en het probleem voorleggen, lijkt me).
Een ander mooi moment is als je ze beiden treft, wanneer de stagebegeleider dus op bezoek komt, een mooi moment om ook jouw mening even te laten horen.
Je kunt beter je energie stoppen in een manier om het voor jezelf minder zwaar te maken, dan in het klagen dat je stage te zwaar is. En zolang het leuk blijft vliegen die twee maanden zo voorbij, waardoor 'nog twee maanden' al snel veranderd in 'nog maar twee maanden'.
Succes.
Het lijkt me wel handig dat je voor jezelf eens nagaat wat je stage nou juist zo zwaar maakt. Zijn het bepaalde klussen, is het de werkdruk, deadlines of fysiek werk, of lange dagen, je collega's.. Kan vanalles zijn. Als je dat weet zou ik er wel zo snel mogelijk mee naar je stagebegeleider gaan. Die van school bijvoorbeeld (als zou ik persoonlijk zoiets aankaarten bij de stagebegeleider van het bedrijf, maar mocht die geen gehoor geven, kun je altijd naar school stappen en het probleem voorleggen, lijkt me).
Een ander mooi moment is als je ze beiden treft, wanneer de stagebegeleider dus op bezoek komt, een mooi moment om ook jouw mening even te laten horen.
Je kunt beter je energie stoppen in een manier om het voor jezelf minder zwaar te maken, dan in het klagen dat je stage te zwaar is. En zolang het leuk blijft vliegen die twee maanden zo voorbij, waardoor 'nog twee maanden' al snel veranderd in 'nog maar twee maanden'.
Succes.
zelf moet ik ook nog 2 maanden (dwz tot 15 juni hopelijk) maar zie er eigenlijk helemaal niet tegen op... relaxt werken hier, mooi uitzicht op 9 hoog en geen baas die om de haverklap achter je staat... maar de reden dat ik er niet tegen op kijk is dat de vakantie er achter aan komt, lekker 2.5 maand niets doen (tenminste niet voor school)
Welcome to DerOllie's Car Channel!
http://www.youtube.com/DerOllie
http://www.youtube.com/DerOllie
Ik kan het me ook wel voorstellen hoor, ik heb het ook wel gehad, vooral bij baantjes die ik gewoon echt heel vervelend vond, waardoor de tijd ook nog eens voorbij kroop en waar ik heel erg tegenop zag om er naartoe te gaan. Dat je dan 's avonds ontzettend moe thuiskomt, na het eten nog maar een paar uurtjes voor jezelf hebt, dan alweer naar bed moet en dan moet je alweer... En dan lijkt zo'n weekend ook zó kort...
Het is gewoon iets waar je ongelofelijk aan moet wennen. Niet iedereen kan even makkelijk zijn of haar draai vinden. Helemaal als je niet zo heel goed weet of dit nou echt is wat je wil de rest van je leven.
Ik weet ook zo snel geen oplossing. Gelukkig weet je nu wanneer het stopt, weet je dat je dit niet nog jaren moet volhouden. Als je pauze hebt op je stage, neem dan in ieder geval ook echt even de tijd voor jezelf, ga even buiten wandelen of zoiets, en neem tussendoor ook regelmatig even een paar minuten voor jezelf, even naar de wc of zo, of zomaar een stukje lopen door het gebouw. Anders heb je echt het gevoel dat je elke minuut van de dag standby moet zijn en dat is heel beklemmend.
Ik hoop voor je dat die maanden snel omkomen. Oh ja, en het is geen schande om zoiets met je stagebegeleider te bespreken, daar is hij voor lijkt mij.
Het is gewoon iets waar je ongelofelijk aan moet wennen. Niet iedereen kan even makkelijk zijn of haar draai vinden. Helemaal als je niet zo heel goed weet of dit nou echt is wat je wil de rest van je leven.
Ik weet ook zo snel geen oplossing. Gelukkig weet je nu wanneer het stopt, weet je dat je dit niet nog jaren moet volhouden. Als je pauze hebt op je stage, neem dan in ieder geval ook echt even de tijd voor jezelf, ga even buiten wandelen of zoiets, en neem tussendoor ook regelmatig even een paar minuten voor jezelf, even naar de wc of zo, of zomaar een stukje lopen door het gebouw. Anders heb je echt het gevoel dat je elke minuut van de dag standby moet zijn en dat is heel beklemmend.
Ik hoop voor je dat die maanden snel omkomen. Oh ja, en het is geen schande om zoiets met je stagebegeleider te bespreken, daar is hij voor lijkt mij.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Dat is ook wel een goede manier om er tegenaan te kijken Dankje!quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:09 schreef CybPraetorian het volgende:
zelf moet ik ook nog 2 maanden (dwz tot 15 juni hopelijk) maar zie er eigenlijk helemaal niet tegen op... relaxt werken hier, mooi uitzicht op 9 hoog en geen baas die om de haverklap achter je staat... maar de reden dat ik er niet tegen op kijk is dat de vakantie er achter aan komt, lekker 2.5 maand niets doen (tenminste niet voor school)
Ik moet nog tot half mei, heb nu al 7 maanden erop zitten. Is eigenlijk best snel gegaan.
Het is het eindpunt van de trein, bijna geen mens hoeft er te zijn, bijna geen hond gaat zover mee:
[b]Enschede![/b]
[b]Enschede![/b]
Wat ben jij toch een jankerd, ik loop ook stage en het stelt totaal niets voor en daarbij werk ik elke avond (en in het weekend) ook nog in een restaurant, en dan loop ik nog geeneens te janken dat ik een 'burnout' krijg.
Wat jij denkt te hebben noem je geen 'burnout' maar 'luiheid'
Wat jij denkt te hebben noem je geen 'burnout' maar 'luiheid'
Let's get down to brass tacks. How much for the ape?
Oh, shit. I forgot about the beer. You want one? No, how 'bout some ether?
Oh, shit. I forgot about the beer. You want one? No, how 'bout some ether?
Ik praat niet zo gemakkelijk over mijn problemen, en mijn stagebegeleider heb ik nog nooit ontmoet. Natuurlijk wel mijn begeleidster hier op mijn stage zelf, maar dus niet die man van school die mij straks moet beoordelen Maar ik ben wel van plan om het met hem te bespreken. Met mijn stagebegeleidster op mijn werk spreek ik er liever niet over, zij weet ook niet dat ik vroeger problemen heb gehad, en wil dat liever zo houden.quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:10 schreef Angeles het volgende:
Ik hoop voor je dat die maanden snel omkomen. Oh ja, en het is geen schande om zoiets met je stagebegeleider te bespreken, daar is hij voor lijkt mij.
Goh, wat ge-wel-dig van jou zeg. Applaus!quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:17 schreef Hari-Bo het volgende:
Wat ben jij toch een jankerd, ik loop ook stage en het stelt totaal niets voor en daarbij werk ik elke avond (en in het weekend) ook nog in een restaurant, en dan loop ik nog geeneens te janken dat ik een 'burnout' krijg.
Wat jij denkt te hebben noem je geen 'burnout' maar 'luiheid'
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Dat er nog zulke mensen bestaan he?!quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:18 schreef Angeles het volgende:
[..]
Goh, wat ge-wel-dig van jou zeg. Applaus!
Nee, dat kan ik me ook wel voorstellen, ik deed dat ook niet zo makkelijk toen ik nog stage liep.quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:18 schreef Christine het volgende:
Ik praat niet zo gemakkelijk over mijn problemen, en mijn stagebegeleider heb ik nog nooit ontmoet. Natuurlijk wel mijn begeleidster hier op mijn stage zelf, maar dus niet die man van school die mij straks moet beoordelen Maar ik ben wel van plan om het met hem te bespreken. Met mijn stagebegeleidster op mijn werk spreek ik er liever niet over, zij weet ook niet dat ik vroeger problemen heb gehad, en wil dat liever zo houden.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Flikker toch op, ik maak me tenminste nuttig en loop niet om het minste dingetje te janken.quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:18 schreef Angeles het volgende:
[..]
Goh, wat ge-wel-dig van jou zeg. Applaus!
Stelletje luie zeurende #$%&*
Let's get down to brass tacks. How much for the ape?
Oh, shit. I forgot about the beer. You want one? No, how 'bout some ether?
Oh, shit. I forgot about the beer. You want one? No, how 'bout some ether?
Vooral deze reactie vind ik héél nuttig inderdaad.quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:21 schreef Hari-Bo het volgende:
Flikker toch op, ik maak me tenminste nuttig en loop niet om het minste dingetje te janken.
Stelletje luie zeurende #$%&*
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
heb t probleem ook gehad. vooral die 40 urige 'in beslagname' van je privétijd stootte mij tegen het hoofd.. iedere dag weer hetzelfde riedeltje. vroeg op staan, haasten, hele dag geen ruk uit voeren en zitten wachten tot de tijd voorbij gaat, en dat dan uitzitten totdat de klok 17u slaat. vervolgens naar huis, eten, moe op de bank hangen, slapen en het begint weer van voor af aan.quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:10 schreef Angeles het volgende:
Ik kan het me ook wel voorstellen hoor, ik heb het ook wel gehad, vooral bij baantjes die ik gewoon echt heel vervelend vond, waardoor de tijd ook nog eens voorbij kroop en waar ik heel erg tegenop zag om er naartoe te gaan. Dat je dan 's avonds ontzettend moe thuiskomt, na het eten nog maar een paar uurtjes voor jezelf hebt, dan alweer naar bed moet en dan moet je alweer... En dan lijkt zo'n weekend ook zó kort...
Het is gewoon iets waar je ongelofelijk aan moet wennen. Niet iedereen kan even makkelijk zijn of haar draai vinden. Helemaal als je niet zo heel goed weet of dit nou echt is wat je wil de rest van je leven.
tijd voor hobby's kan je wel op je buik schrijven en aan winkelen kom je ook niet toe omdat alles sluit terwijl je aan het werk bent. het beeld dat ik dat later mijn hele leven moet doen is een verschrikking!! ARGH ..
gelukkig heb ik het nu anders voor elkaar en combineer ik deeltijd studie met part-time baantjes, freelance werk en dus ook wat reizen (met OV en auto). daardoor heb je tussen de klusjes door wat afleiding en maakt het mijn werk een stuk draaglijker
Wow ge-wel-dig gaan we nu stoer doen met 'woordgrapjes' maken.quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:22 schreef Angeles het volgende:
[..]
Vooral deze reactie vind ik héél nuttig inderdaad.
stelletje huilie's werken met je barst en geld verdienen moet je en niet zo lopen janken!
Let's get down to brass tacks. How much for the ape?
Oh, shit. I forgot about the beer. You want one? No, how 'bout some ether?
Oh, shit. I forgot about the beer. You want one? No, how 'bout some ether?
Dat is nou precies datgene wat me zo tegenvalt aan mijn stage. Ik hoop het tzt ook anders te kunnen doen...quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:23 schreef succubus het volgende:
heb t probleem ook gehad. vooral die 40 urige 'in beslagname' van je privétijd stootte mij tegen het hoofd.. iedere dag weer hetzelfde riedeltje. vroeg op staan, haasten, hele dag geen ruk uit voeren en zitten wachten tot de tijd voorbij gaat, en dat dan uitzitten totdat de klok 17u slaat. vervolgens naar huis, eten, moe op de bank hangen, slapen en het begint weer van voor af aan.
tijd voor hobby's kan je wel op je buik schrijven en aan winkelen kom je ook niet toe omdat alles sluit terwijl je aan het werk bent. het beeld dat ik dat later mijn hele leven moet doen is een verschrikking!! ARGH ..
Inderdaad, wanneer je niet zo gebonden bent aan plaats (kantoor) en tijd is het al een stuk dragelijker. Morgen ben ik bijvoorbeeld de hele dag op pad. Eerst naar school voor een tentamen, en daarna naar Utrecht voor een vergadering. Ook dat is druk, maar het reizen, in de trein de margriet lezen, even ergens anders zijn, etc. zorgen voor afwisseling, en dat ik absoluut niet tegen morgen op zie. Ik heb er zelfs wel zin inquote:gelukkig heb ik het nu anders voor elkaar en combineer ik deeltijd studie met part-time baantjes, freelance werk en dus ook wat reizen (met OV en auto). daardoor heb je tussen de klusjes door wat afleiding en maakt het mijn werk een stuk draaglijker
Als ik van werken net zo chagerijnig wordt als jij... dan ga ik echt helemaal nooit werken!quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:25 schreef Hari-Bo het volgende:
[..]
Wow ge-wel-dig gaan we nu stoer doen met 'woordgrapjes' maken.
stelletje huilie's werken met je barst en geld verdienen moet je en niet zo lopen janken!
ik wordt doodziek van zulke mensen als JOUW en dan kan je weleens chagerijnig uit de bocht komen ja!quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:28 schreef Christine het volgende:
[..]
Als ik van werken net zo chagerijnig wordt als jij... dan ga ik echt helemaal nooit werken!
Let's get down to brass tacks. How much for the ape?
Oh, shit. I forgot about the beer. You want one? No, how 'bout some ether?
Oh, shit. I forgot about the beer. You want one? No, how 'bout some ether?
Misschien een cursus Nederlands volgen, en je vervolgens niet zo op laten naaien door mensen die net even iets anders in het leven staan dan jij?quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:29 schreef Hari-Bo het volgende:
[..]
ik wordt doodziek van zulke mensen als JOUW en dan kan je weleens chagerijnig uit de bocht komen ja!
Zoals je zelf al zegt, je leeft niet om te werken. Sommige mensen zijn gelukkig en werken 80 uur in de week, anderen 40, en weer anderen werken part-time of hebben geen baan. Je moet gewoon doen wat jou het beste bevalt, laat je niet gek maken door wat mensen om je heen doen.
Als je het wilt moet je deze stage afmaken: 2 maanden is niet al te veel, en wie weet wat je er aan hebt. Maar als jij je prettiger voelt bij het 'huisvrouw-zijn', is dat alleen maar goed te noemen. Er zijn zat mensen die helemaal niet weten wat ze willen.
Doe gewoon wat je zelf wilt, en al die mensen die roepen dat je lui bent, moet je maar negeren. Veel mensen weten niet eens meer waarom ze naar hun werk gaan, ze doen het maar gewoon. Probeer voor jezelf uit te vinden wat je nou echt wil en doe dat.
Succes!
Als je het wilt moet je deze stage afmaken: 2 maanden is niet al te veel, en wie weet wat je er aan hebt. Maar als jij je prettiger voelt bij het 'huisvrouw-zijn', is dat alleen maar goed te noemen. Er zijn zat mensen die helemaal niet weten wat ze willen.
Doe gewoon wat je zelf wilt, en al die mensen die roepen dat je lui bent, moet je maar negeren. Veel mensen weten niet eens meer waarom ze naar hun werk gaan, ze doen het maar gewoon. Probeer voor jezelf uit te vinden wat je nou echt wil en doe dat.
Succes!
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Dank jequote:Op dinsdag 13 april 2004 14:42 schreef heiden6 het volgende:
Zoals je zelf al zegt, je leeft niet om te werken. Sommige mensen zijn gelukkig en werken 80 uur in de week, anderen 40, en weer anderen werken part-time of hebben geen baan. Je moet gewoon doen wat jou het beste bevalt, laat je niet gek maken door wat mensen om je heen doen.
Succes!
Ik ben zeker van plan mijn stage (en opleiding) af te maken, ik moet het gewoon zien als iets wat erbij hoort en wat gelukkig éénmalig is. Gelukkig heb ik nu de ervaring dat ik fulltime werken vreselijk vind, je zou er maar achter komen wanneer je een (vaste) baan hebt...!
Dus... schouders eronder... en ik ga weer door. (Maar stiekum ben ik in mjin agenda de weken en de dagen aan het aftellen).
Dat heb ik dus ook .. een variatie op die 'sleur' is meer dan welkom en omdat je tijdens het reizen vaak wat tijd voor jezelf hebt heb ik daar veel minder moeite mee. Niks mis met kantoorbanen maar ik moet niet iedere dag van 9 tot 17 op dezelfde plek vastgeroest zitten.quote:Op dinsdag 13 april 2004 14:27 schreef Christine het volgende:
Inderdaad, wanneer je niet zo gebonden bent aan plaats (kantoor) en tijd is het al een stuk dragelijker. Morgen ben ik bijvoorbeeld de hele dag op pad. Eerst naar school voor een tentamen, en daarna naar Utrecht voor een vergadering. Ook dat is druk, maar het reizen, in de trein de margriet lezen, even ergens anders zijn, etc. zorgen voor afwisseling, en dat ik absoluut niet tegen morgen op zie. Ik heb er zelfs wel zin in
Zo kun je het ook bekijken. Beetje positief blijven helpt al een hoop. Enne... aftellen doet toch iedereen? Ik doe nu en HBO en ik weet ook uit mijn hoofd wanneer ik meivakantie hebquote:Op dinsdag 13 april 2004 14:46 schreef Christine het volgende:
[..]
Dank je
Ik ben zeker van plan mijn stage (en opleiding) af te maken, ik moet het gewoon zien als iets wat erbij hoort en wat gelukkig éénmalig is. Gelukkig heb ik nu de ervaring dat ik fulltime werken vreselijk vind, je zou er maar achter komen wanneer je een (vaste) baan hebt...!
Dus... schouders eronder... en ik ga weer door. (Maar stiekum ben ik in mjin agenda de weken en de dagen aan het aftellen).
Ben benieuwd hoe het verder gaat, laat het even weten!
-edit- spelfout
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Heb ik, maar ik ben bijna nooit online.quote:Op dinsdag 13 april 2004 16:00 schreef Toeps het volgende:
Ik heb overmorgen mijn stagebespreking... Huiver huiver.
Enne, Christine, heb je msn?
Je mag me wel toevoegen, zal ik mijn best doen eens online te komen binnenkort.
Het is mijn naam, apenstaartje en dan mijn website.nl
Je bent inderdaad nooit online zeg!quote:Op dinsdag 13 april 2004 20:21 schreef Christine het volgende:
[..]
Heb ik, maar ik ben bijna nooit online.
Je mag me wel toevoegen, zal ik mijn best doen eens online te komen binnenkort.
Het is mijn naam, apenstaartje en dan mijn website.nl
Maarre, hoe is het nou?
Ik heb ondertussen ontslag genomen bij de Belastingdienst en ik ga volgend schooljaar lekker Communicatie en Multimedia Design doen!
wow iemand met dezelfde instelling als mij....quote:Op maandag 12 april 2004 20:12 schreef Christine het volgende:
[..]
Ja dat, of huisvrouw en mamma en vrouw van een man met een goede baan.
Of dat alles samen
Oja, en met een parttime baan kun je ook best aardig wat verdienen hoor. Genoeg om van rond te komen iig. Ik leef niet om te werken.
ik heb dus ook al een paar stages achter de rug....wat een HEL keer op keer
ik zit gewoon de uren af te tellen totdat het weer weekend is.....pff iedere dag weer dezelfde niet grappige collega's met dezelfde niet grappige grappen......
en dan was het ook nog eens 1 vd fijnste bedrijven die ik me kon wensen, toch werd ik gewoon ram gek.......
ben mede daardoor ook gestopt met die studie........ 8 uur per dag achter een pc/op kantoor hangen is echt niks voor mij
ga nu toch weer een andere studie proberen in september, kijken hoe dat gaat, ondertussen een manier bedenken om zo veel mogelijk geld te verdienen op een zo simpel mogelijke manier (maar wel een legale manier)......alleen ben ik daar nog steeds niet achter
Nobody fucks with The Jesus
Waarom wél?quote:Op donderdag 15 april 2004 19:04 schreef Karrakas het volgende:
Luilak, zo'n beetje ieder volwassen persoon heeft een fulltime baan tegenwoordig, waarom niet?
Als het niet hoeft, dan moet je dat toch lekker zelf weten?
Het zou wat anders zijn als je een uitkering zou trekken, maar als je gewoon door je man onderhouden wordt, dan zie ik niet in wat er tegen is.
quote:Op donderdag 15 april 2004 19:07 schreef Toeps het volgende:
[..]
Waarom wél?
Als het niet hoeft, dan moet je dat toch lekker zelf weten?
Het zou wat anders zijn als je een uitkering zou trekken, maar als je gewoon door je man onderhouden wordt, dan zie ik niet in wat er tegen is.
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
dr stond vandaag een artikel in de krant over een 6o urige werkweek
maar je borst maar nat TS
hahaha sorrie maar ik sluit me aan bij de rest van mensen hier.....stel je niet aan aub
daarnaast wil ik het volgende zeggen, nu zit je met studie én stage...later alleen je werk en dan heb je ook meer tijd om te rusten
maar je borst maar nat TS
hahaha sorrie maar ik sluit me aan bij de rest van mensen hier.....stel je niet aan aub
daarnaast wil ik het volgende zeggen, nu zit je met studie én stage...later alleen je werk en dan heb je ook meer tijd om te rusten
Inderdaad, daar heb je helemaal gelijk in. Maar ik kijk meer naar het feit dat een fulltime baan te ''zwaar'' zou zijn. Dat vind ik nog al triest, mits je invalide bent. Maar iedereen heeft tegenwoordig een burn-/black-/green-/red- out. Ik zeg niet dat dat niet ontzettend vervelend is, maar het is niet zo dat je daar jaren mee blijft zitten en altijd maar als excuus gebruikt.quote:Op donderdag 15 april 2004 19:07 schreef Toeps het volgende:
[..]
Waarom wél?
Als het niet hoeft, dan moet je dat toch lekker zelf weten?
Het zou wat anders zijn als je een uitkering zou trekken, maar als je gewoon door je man onderhouden wordt, dan zie ik niet in wat er tegen is.
maareh, waar heb je die andere burnout dan van gehad? Want ik neem aan dat je hiervoor niet een andere fulltime baan hebt gehad.
En van de kaasafdeling bij de appie elke zaterdag kun je geen burnout krijgen, hooguit pijn in je rug van het staan.......
En van de kaasafdeling bij de appie elke zaterdag kun je geen burnout krijgen, hooguit pijn in je rug van het staan.......
Jeeetje, wat heb jij een vooroordelen zeg! Je hoeft niet perse in de zorg te werken om het druk te hebben. En je hoeft een "Ambtenaarsbaantje" niet zo af te zeiken! Waar werk je zelf als ik vragen mag? Groeten van een studente journalistiekquote:Op maandag 12 april 2004 20:41 schreef Ruudje het volgende:
BIJ DE GEMEEEENTE ????? EN DAN KUN JE HET WERK NIET AAN ???
Dan ben je echt te zielig voor woorden, ik heb zelf ook op een gemeente stage gelopen en het werk wat mijn 2 stage begeleiders deden deed ik in mijn eentje als zij er niet waren en zat nog tijden uit mijn neus te vreten.
Je maakt me echt niet wijs dat je het op de gemeente druk hebt, er zijn gvd mensen in andere branche's (bijvoorbeeld de zorg) die het echt mogen spreken van zwaar werk en jij zit te zeiken over een AMBTENAARSBAANTJE... ???? ZIELIG
En, die twee maanden, dat kan je toch nog wel afmaken joh! gewoon even aftellen en je bent er zo. Heb ik ook zo gedaan bij een stage van mijn vorige opleiding (en dat was een jaar!)
gewoon even doorheen slaan.
gewoon even doorheen slaan.
Heel herkenbaar wat je schrijftquote:Op donderdag 15 april 2004 18:49 schreef Bolderbast het volgende:
-verhaal-
Mijn stagebedrijf is ook superleuk, en soms heb ik dagen dat ik het prima naar mijn zin heb daar. Vandaag was bijvoorbeeld een topdag.
Zoals ik eerder al schreef, loop ik inderdaad stage bij de sociale werkvoorziening. Meestal zit ik in mijn "ivoren toren" als stagiaire een beetje bezig te zijn, maar er zijn ook momenten waarop ik "de werkvloer" op ga/moet. Vanmiddag heb ik bijvoorbeeld iemand rondgeleid en hem alles laten zien waar we mee bezig zijn. Ontzettend leuk. Ik merk altijd dat zodra ik die letterlijke drempel naar "de vloer" over ben, dat er dan een last van me afvalt. Niet in de minste plaats omdat daar een hele hoop ontzettend positieve mensen rondlopen, die altijd naar me zwaaien of vragen hoe het gaat. Daar kan ik echt blij van worden. Sinds ik dat ontdekt heb, probeer ik regelmatig een "smoesje" te verzinnen of een klusje waarbij ik even naar beneden, de vloer op kan.
He Bolderbast, veel succes alvast met je nieuwe studie. Dapper dat je het weer gaat proberen!
Ik maak mijn borst absoluut niet nat voor een 60 urige werkweek. Ik ben niet gek... ik leef niet om te werken. Ik leef om mijn huisje lekker schoon te houden, om mijn kindjes goed op te voeden, om mijn man goed te verzorgen, om gastvrij te zijn voor vrienden en kennissen, en om heerlijk te kunnen koken. Dat is een méér dan 60-urige werkweek, en ik heb er nu al zin inquote:Op donderdag 15 april 2004 19:13 schreef amaranta het volgende:
dr stond vandaag een artikel in de krant over een 6o urige werkweek
maar je borst maar nat TS
hahaha sorrie maar ik sluit me aan bij de rest van mensen hier.....stel je niet aan aub
daarnaast wil ik het volgende zeggen, nu zit je met studie én stage...later alleen je werk en dan heb je ook meer tijd om te rusten
Inderdaad, ik ga gewoon doorzetten en afmaken, ik ben al aan het aftellen Hoe dan ook, dit was een ontzettend leerzame stage en ik heb er niet alleen negatieve gedachtes over (zie ook mijn vorige post). Ik heb leuke collega's en soms vraag ik me af waar ik me druk om maak. Vandaag is duidelijk een betere dag, ik ben beter uitgerust en kan het allemaal wat beter aan. Qua bedrijf zit ik echt wel lekker, alleen qua werkuren wat minder. Gelukkig komen er weer een reeks vrije dagen aan, met koninginnendag, bevrijdingsdag, hemelvaart en pinksteren. Plannen voor "hierna" heb ik ook wel... maar alleen niet fulltime. Ik heb wel gezien dat er ook parttime nog genoeg opties zijn, dus ik laat me absoluut niet uit het veld slaan door een stel mensen die mij een aansteller vinden. Ik heb het druk genoeg, wil ook nog mijn marketing (NIMA) diploma's halen hierna, en zet deze stage gewoon even door.quote:Op donderdag 15 april 2004 20:30 schreef Lenny83 het volgende:
En, die twee maanden, dat kan je toch nog wel afmaken joh! gewoon even aftellen en je bent er zo. Heb ik ook zo gedaan bij een stage van mijn vorige opleiding (en dat was een jaar!)
gewoon even doorheen slaan.
Bah, vandaag weer een dip-dag Hoe houd ik het nog vol hier... nog meer dan een maand.
Het is twee weken goed gegaan, maar nu heb ik er weer geen zin in. Komt misschien ook door het lekkere weer, ik zit veel liever op een terrasje of op mijn balkon nu.
Het einde is wel in zicht, maar ik heb niet eens meer zin om dingen grondig aan te pakken.
Het is twee weken goed gegaan, maar nu heb ik er weer geen zin in. Komt misschien ook door het lekkere weer, ik zit veel liever op een terrasje of op mijn balkon nu.
Het einde is wel in zicht, maar ik heb niet eens meer zin om dingen grondig aan te pakken.
Een burnout van ambtenaartje spelen en dan ook nog in de communicatiequote:Op maandag 12 april 2004 20:37 schreef Christine het volgende:
[..]
Bij de gemeente op de communicatie-afdeling.
Ga ergens anders grappig lopen doenquote:Op maandag 26 april 2004 13:15 schreef Fliepke het volgende:
Een burnout van ambtenaartje spelen en dan ook nog in de communicatie
OH deze staat niet in ONZ.quote:Op maandag 26 april 2004 13:18 schreef Christine het volgende:
[..]
Ga ergens anders grappig lopen doen
Dat ook, plus dat je niet goed gelezen hebtquote:Op maandag 26 april 2004 13:23 schreef Fliepke het volgende:
[..]
OH deze staat niet in ONZ.
Ja, lastig altijd, als het zulk lekker weer is. Heb je geen leuke collega's waarmee je in de pauze gezamenlijk gezellig naar buiten kan gaan of zo? En als het eind in zicht is heb je inderdaad geen zin meer om iets aan te pakken. Maar het is echt beter om dat wél te doen, dan gaat de tijd 10 keer zo snel.quote:Op maandag 26 april 2004 13:13 schreef Christine het volgende:
Bah, vandaag weer een dip-dag Hoe houd ik het nog vol hier... nog meer dan een maand.
Het is twee weken goed gegaan, maar nu heb ik er weer geen zin in. Komt misschien ook door het lekkere weer, ik zit veel liever op een terrasje of op mijn balkon nu.
Het einde is wel in zicht, maar ik heb niet eens meer zin om dingen grondig aan te pakken.
Succes!
Denk dat je wat harder voor jezelf moet zijn... en wat meer glimlachen in het leven...
Je bent veel te jong voor burn-outs enz...
Ga eens een weekje weg... en denk eens goed na over je doelen in je leven...
Je bent veel te jong voor burn-outs enz...
Ga eens een weekje weg... en denk eens goed na over je doelen in je leven...
Een burn-out van het harde ambtenaars baantje
Let's get down to brass tacks. How much for the ape?
Oh, shit. I forgot about the beer. You want one? No, how 'bout some ether?
Oh, shit. I forgot about the beer. You want one? No, how 'bout some ether?
Als je snel in paniek raakt of veel te gestressed zonder logische reden kan dat best een psychische stoornis zijn. Misschien wel gewoon AD(H)D (gaat gepaard met zware concentratie stoornissen) of (hopelijk niet) borderline, of gewoon een hele slechte ervaring die je gehad hebt waar je nu iets in je werk mee associeert (of waardoor je totaal niet meer stressbestendig bent, zoals je eerdere burnout).
Ik heb zelf een paar keer er helemaal door heen gezeten met m'n werk, een keer omdat het een jaar lang gewoon een totale chaos op m'n werk was, totdat ik 's nachts niet meer kon slapen en de andere keer door 8 maanden advocaten ellende met mijn werkgever. Ik merk daardoor dat mijn concentratie veel slechter is geworden en ik ben mijn stressbestendigheid helemaal kwijt. Ik schiet sneller in de stress, ook al is er nog niet veel aan de hand en ik associeer situaties vaak met eerdere vervelende gebeurtenissen.
Het probleem is, als je gaat stressen omdat je bang bent dat iets fout gaat, dan gaat het uiteindelijk juist daardoor fout.
Ik heb zelf een paar keer er helemaal door heen gezeten met m'n werk, een keer omdat het een jaar lang gewoon een totale chaos op m'n werk was, totdat ik 's nachts niet meer kon slapen en de andere keer door 8 maanden advocaten ellende met mijn werkgever. Ik merk daardoor dat mijn concentratie veel slechter is geworden en ik ben mijn stressbestendigheid helemaal kwijt. Ik schiet sneller in de stress, ook al is er nog niet veel aan de hand en ik associeer situaties vaak met eerdere vervelende gebeurtenissen.
Het probleem is, als je gaat stressen omdat je bang bent dat iets fout gaat, dan gaat het uiteindelijk juist daardoor fout.
The effect of a Pan Galactic Gargle Blaster is like having your brains smashed out by a slice of lemon wrapped around a large gold brick.
Damn it feels good to be a hamster.
Damn it feels good to be a hamster.
Ze heeft geen burn-out nu, ze heeft er ooit een gehad.quote:Op maandag 26 april 2004 14:14 schreef Hari-Bo het volgende:
Een burn-out van het harde ambtenaars baantje
En ook van een ambtenaarsbaantje kun je diep ongelukkig worden. Probeer het maar eens een tijdje. Lekker tussen de depressieve aftellende (tot hun pensoien) vijftigers werken. Nou ja, werken... Verdwenen dossiers zoeken, dingen uit 7 systemen met elkaar vergelijken, zorgen dat je mail het weer gaat doen (je bent een dag te laat geweest met het vernieuwen van je wachtwoord, nu is je mail weer geblokkeerd)... Het is echt heel motiverend allemaal.
ik loop nu ook stage, en hoewel ik me niet over de kop werk, heb ik ook het idee dat het een instelling is die je moet maken. Ik wil hierna ook nog niet fulltime gaan werken, maar dat zal er binnen een paar jaar wel van komen. En natuurlijk wil je dan werk doen dat je zinvol en leuk vind, maar ik denk ook dat deze discussie iets is van de laatste tijd, vroeger moest je wel de hele week werken om te kunnen eten, en in veel landen is dat nog altijd zo. Maar als jij er niet fijn bij voelt, moet je dat zeker niet doen, en lui zal ik je niet noemen. Maar je wijkt wel af van de rest en dat zal zeker moeilijkheden geven totdat je die rijke man vind. Als je daar je gelukkig van wordt, succes
Coincidence
Makes sense
Only with you
Makes sense
Only with you
Als stagiair moet je gewoon in je achterhoofd houden dat je nergens verantwoordelijk voor bent maar andere mensen voor jouw verantwoordelijk zijn. Je mag als stagiair ook je eigen tempo grotendeels bepalen. Maar daar gebruik van en ga niet onnodig stressen. .
One good thing about music. When it hits you feel no pain.
Heb ik al Naja.... in opleiding...quote:Op maandag 26 april 2004 14:34 schreef ioko het volgende:
totdat je die rijke man vind.
Ik ben overigens wel van plan te gaan werken, alleen niet fulltime. Of zo mogelijk lekker thuis.
Zo gaat het hier ook... erg leuk maar niet heus.quote:Op maandag 26 april 2004 14:18 schreef Toeps het volgende:
Verdwenen dossiers zoeken, dingen uit 7 systemen met elkaar vergelijken, zorgen dat je mail het weer gaat doen (je bent een dag te laat geweest met het vernieuwen van je wachtwoord, nu is je mail weer geblokkeerd)... Het is echt heel motiverend allemaal.
Maar ik zeg altijd: als ik één ding hier wel geleerd heb, dan is het hoe het niét moet. Dat is ook wat waard, toch?
Gelukkig heb ik met mijn "ambtenarenbaantje" ook de vrijheid om iets eerder naar huis te gaan. Ik denk dat ik daar dadelijk maar gebruik van ga maken voordat ik echt ga gillen.
Toch zou ik maar eens proberen te zorgen dat je wat meer kunt hebben op dit gebied hoor, als de indruk die ik uit dit topic krijg tenminste klopt: het lijkt erop dat je je al zo hebt ingesteld op je toekomst als huisvrouw, gastvrouw en moeder dat het 'slagen in het werkende leven' niet zo hoeft. Maar wie zegt dat je over vijf jaar getrouwd bent en een kind hebt? Je weet niet hoe dingen lopen. Ik zou er toch maar wel voor zorgen dat je jezelf financieel kunt redden, en dus in elk geval je studie (plus bijbehorende stage) afronden. En liefst jezelf ook een klein beetje 'harden' op werkgebied, want iedereen heeft weleens een dag (of een hele periode) waarin hij baalt van zijn werk, waarin veel dingen tegenzitten e.d., en als je dan bij het minste of geringste steeds afhaakt schiet dat natuurlijk niet op....
Vertel maar hoe, tips zijn welkomquote:Op maandag 26 april 2004 15:18 schreef thaleia het volgende:
Toch zou ik maar eens proberen te zorgen dat je wat meer kunt hebben op dit gebied hoor
Daar heb je gelijk in, en daarom wil ik op zeker mijn opleiding afmaken. Alleen deze stage en het fulltime werken vind ik erg tegenvallen. Na mijn afstuderen wil ik ook zeker gaan werken, en als ik ooit mamma wordt, wil ik tzt wat freelance aan huis gaan werken.quote:als de indruk die ik uit dit topic krijg tenminste klopt: het lijkt erop dat je je al zo hebt ingesteld op je toekomst als huisvrouw, gastvrouw en moeder dat het 'slagen in het werkende leven' niet zo hoeft. Maar wie zegt dat je over vijf jaar getrouwd bent en een kind hebt? Je weet niet hoe dingen lopen. Ik zou er toch maar wel voor zorgen dat je jezelf financieel kunt redden, en dus in elk geval je studie (plus bijbehorende stage) afronden.
Overigens wil ik nogmaals benadrukken dat het niet zo is dat ik niet wil werken. Ik besef me (jullie ook??) dat huisvrouw en mamma zijn de zwaarste baan is die er bestaat. Geen 40 urige werkweek, maar 24 uur per dag klaarstaan voor wie dan ook. Maar ik geniet er van. Op zaterdag ben ik bijvoorbeeld de hele dag in touw met boodschappen, schoonmaken, wassen, koken, afwassen, bakken, etc. Heerlijk vind ik dat, al is het echt wel veel werk soms.
Heb je mij horen zeggen dat ik afhaak? Dat doe ik dus absoluut niet. Ik klaag weliswaar hier en thuis, maar op mijn werk zien ze de pittige tante die van aanpakken houdt. Opgeven en afhaken ben ik absoluut niet van plan... maar dat betekent niet dat ik er niet af en toe van baal!quote:En liefst jezelf ook een klein beetje 'harden' op werkgebied, want iedereen heeft weleens een dag (of een hele periode) waarin hij baalt van zijn werk, waarin veel dingen tegenzitten e.d., en als je dan bij het minste of geringste steeds afhaakt schiet dat natuurlijk niet op....
Dan ga je toch later 3 dagen werken of zo? Probleem opgelost.
Ik herken het overigens wel. Misschien ben je onzeker ten opzichte van je werk.
Voor projecten op school schud ik het ene na het andere werkstuk uit m'n mouw. Heb zelden onvoldoendes, krijg veel complimenten van docenten en andere studenten.
Maar zodra ik dan voor een 'echt' bedrijf iets moet maken, vind ik het veel moeilijker. Komt denk ik door de gedachte dat je nu echt prestaties moet gaan leveren. Gek eigenlijk want je weet van jezelf (ik tenminste) dat je het kunt.
Ik herken het overigens wel. Misschien ben je onzeker ten opzichte van je werk.
Voor projecten op school schud ik het ene na het andere werkstuk uit m'n mouw. Heb zelden onvoldoendes, krijg veel complimenten van docenten en andere studenten.
Maar zodra ik dan voor een 'echt' bedrijf iets moet maken, vind ik het veel moeilijker. Komt denk ik door de gedachte dat je nu echt prestaties moet gaan leveren. Gek eigenlijk want je weet van jezelf (ik tenminste) dat je het kunt.
Ik weet niet of het een meeloopstage of een onderzoeksstage is maar misschien kan je met je bedrijf afspreken om 1 dag in de week thuis te werken of zo. Dan kan je thuis gewoon je gang gaan. Zeker omdat je ook schreef dat je thuis wel goed en ontspannen kunt werken.
Ik heb verder het topic niet helemaal gelezen dus als dit al gezegd is dan mijn excuses.
Ik heb verder het topic niet helemaal gelezen dus als dit al gezegd is dan mijn excuses.
Ik heb dat altijd in het begin
Klinkt mischien stom maar het feit dat je er MOET zijn van 9 tot 5.
Maar dat is gewoon de eerste dag en daarna nooit meer.
Weet niet waarom....
Maar ik vind je houding ook niet erg lekker...
Van ik word later toch huisvrouw......
Want stel je hebt een rijke man en die gaat bankroet ( gebeurt in deze tijden ) en dan ?
Dan ga je maar scheiden en ga je naar de volgende toe ?
[ Bericht 23% gewijzigd door -recon- op 27-04-2004 00:20:54 ]
Klinkt mischien stom maar het feit dat je er MOET zijn van 9 tot 5.
Maar dat is gewoon de eerste dag en daarna nooit meer.
Weet niet waarom....
Maar ik vind je houding ook niet erg lekker...
Van ik word later toch huisvrouw......
Want stel je hebt een rijke man en die gaat bankroet ( gebeurt in deze tijden ) en dan ?
Dan ga je maar scheiden en ga je naar de volgende toe ?
[ Bericht 23% gewijzigd door -recon- op 27-04-2004 00:20:54 ]
@Christine:
Je lijkt me wel iemand die dingen graag zelf in de hand houd, ik herken dat vrij snel omdat mijn ouders ook zo klinken als ze voor iemand moeten werken. Dat wordt nooit een succes met hen. Ze hebben echter allebei hun eigen bedrijfje waarvoor ze zich te pletter werken. M.a.w. je moet maar net iets vinden wat je ligt.
Voorlopig lukt het nog wel aardig heb ik het idee?
Je lijkt me wel iemand die dingen graag zelf in de hand houd, ik herken dat vrij snel omdat mijn ouders ook zo klinken als ze voor iemand moeten werken. Dat wordt nooit een succes met hen. Ze hebben echter allebei hun eigen bedrijfje waarvoor ze zich te pletter werken. M.a.w. je moet maar net iets vinden wat je ligt.
Voorlopig lukt het nog wel aardig heb ik het idee?
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Met vlagen, vooral als ik moe ben dan zie ik het niet meer zo zitten. Vannacht heb ik redelijk kunnen uitrusten, dus vandaag gaat het wel weer beterquote:Op dinsdag 27 april 2004 02:03 schreef heiden6 het volgende:
Voorlopig lukt het nog wel aardig heb ik het idee?
Ik wil inderdaad dingen in de hand houden, en wat dat betreft krijg ik ook alle vrijheid op mijn stage. Ik zie alleen wel steeds meer nadelen van het communicatievak. Voordeel is wel, dat ik nu precies weet wat ik later niet wil. Ook op die manier kan een stage leerzaam zijn.
Het is inderdaad wel zo dat het me heerlijk lijkt om tzt een eigen bedrijfje of zaak op te zetten en daar ál m'n tijd in te steken. Ach, misschien is dat ook wel het verschil tussen werk en stage... dit is toch tijdelijk (gelukkig) en ik voel me wat dat betreft misschien minder betrokken.
Thanks weer voor het opbeuren, mensen
|
|
