*kick*Hey, een centraal Stevie Wonder topic! Wist niet eens dat dat er was.....
Stevie Wonder is voor mij in zijn dooie uppie de Beatles van de jaren '70. De vijf albums van Music of my mind tot en met Songs in the key of life zetten al het overige uit dat tijdperk - van soul tot rock en van prog tot new wave - moeiteloos in de schaduw.
Net als de Beatles bewees Stevie dat complexiteit en toegankelijkheid heel dicht bij elkaar kunnen liggen: zijn muziek is in wezen veel progressiever en gedurfder dan die van de progrock dino's uit die tijd, maar in tegenstelling tot hen kon Stevie zijn ideeën altijd onderbrengen in prima in het gehoor liggende songs. De meest gedurfde riffs, melodieën, modulaties en harmonieën werken bij hem altijd, terwijl andere muzikanten die hetzelfde proberen zich meestal verslikken in hun experimenten en saai, langdradig of onluisterbaar worden.
Geniaal is die man
![]()
. Ook zijn teksten zijn subliem en zeker niet altijd zoetsappig - neem bijvoorbeeld Living for the city dat vrij bitter is.
Dat hij hier op Fok vreselijk onderschat wordt blijkt wel uit de jaarlijkse beste album/nummer lijstjes, waarop hij meestal schittert door afwezigheid
![]()
. Ok, hij heeft wat foute dingen gedaan later (I just called
![]()
) maar dat heeft Paul McCartney ook en dat is toch geen reden om minder over de Beatles te gaan denken dacht ik zo.