quote:
Ronald Waterreus wil geen nachtkaars zijn
Door FRANS VAN DEN NIEUWENHOF
Zaterdag 13 maart, Na tien jaar is de prikkel weg. Ronald Waterreus levert aan het eind van het seizoen zijn contract bij PSV in. Hij kiest voor een nieuw bestaan, wil voorkomen dat zijn carrière uitgaat als een nachtkaars. Hoe zijn toekomst eruit ziet, is onduidelijk. Zijn ambitie is onveranderd groot. Ooit wil Waterreus terugkeren bij PSV. Als voorzitter.
Het besef dat het over was, kwam ook voor hemzelf onverwachts en voelde als een schok. Het overviel Waterreus half september, na de eerste Champions League-wedstrijd van het seizoen, thuis tegen AS Monaco. PSV verloor dat duel met 1-2. Waterreus: 'Ik stapte s avonds in mijn auto en dacht: het is mooi geweest. Meer zit er niet in, niet voor mij en niet voor PSV. Toen ik het vervolgens aan mijn vriendin vertelde, zei ze: ik vind dat je er nog lang over gedaan hebt om dit besluit te nemen'.
Hij liep een paar dagen als verdoofd rond. 'Ik heb mijn contract bij PSV vorig jaar met mijn volle verstand verlengd. Had ook nooit kunnen denken, dat dit me zou overkomen. Maar het is erin geslopen. Stilaan en onbewust ben ik me gaan realiseren, dat ik bij PSV niet meer het beste uit mezelf naar boven kan halen. Ik vind: dan moet je ook eerlijk kunnen zijn tegenover jezelf. Ik zou het niet kunnen verdragen als mij het gevoel zou bekruipen, dat ik hier nog twee jaar mijn geld opstrijk zonder daar het maximale voor terug te kunnen geven.'
Terugval
De gedachte aan breken, verdween niet meer uit zijn systeem. 'Terwijl ik in de voorbereiding juist een heel goed gevoel over dit seizoen had. We speelden een toernooi in Zuid-Korea en deden het daar erg goed. Park en Leandro leken zich aan te dienen als echte versterkingen. Maar een paar weken later vielen we weer terug. Toen wist ik: als PSV werkelijk een stap voorwaarts wil maken, moet het elftal drastisch veranderd worden.'
De rode draad in zijn verhaal is helder. Ontspannen en zelfbewust, maar uitermate betrokken bij het wel en wee van PSV verklaart Waterreus het waarom van zijn besluit. 'Eigenlijk is het heel simpel: ons elftal is gebouwd op een aantal spelers die liever elders zouden voetballen. Ik hoef geen namen te noemen, iedereen weet dat sommige jongens andere ambities hebben dan PSV. Daar is niks mis mee, maar bevestigt voor mij wel wat ik al langer denk: de rek is eruit bij ons. Dit elftal wordt niet meer beter. Die constatering is misschien pijnlijk, maar wel realistisch. En zegt alles over heden, verleden en toekomst van de club.'
Nieuwe impulsen zijn de afgelopen jaren nagenoeg uitgebleven bij PSV. 'De enige belangrijke verandering van de laatste jaren was de komst van Hiddink als trainer. Afgelopen seizoen heeft dat tot succes geleid, ook omdat veel spelers werden gedreven door revanche-gedachten na het mislukte laatste jaar onder Gerets. Maar het elftal heeft zich sindsdien niet ontwikkeld.'
Schuldigen wil Waterreus niet aanwijzen. 'Het heeft ook te maken met de economische situatie.' Maar toch: 'Er zijn veel spelers aangetrokken. Alleen Arjen Robben is een echte versterking gebleken. De dwingende spelers zijn niet beter geworden. Wel heeft Wilfred Bouma zich goed ontwikkeld.'
Waterreus wil zijn team niets tekort doen. 'Wij hebben de afgelopen vijf jaar het Nederlandse voetbal gedomineerd. Dat is de verdienste van de jongens rond wie het elftal van nu is opgebouwd. Als je een totaalranglijst opmaakt over de laatste vijf jaar staat geen enkele andere club met ons op de finishfoto. Daar mogen we met zijn allen trots op zijn. Maar ik geloof niet dat er meer in zit. Ik heb nu vier landstitels op mijn naam. Dat kunnen er misschien vijf worden. Of zes. Maar dat is niet genoeg voor mij als sportman. Het is meer van hetzelfde. Daarmee moet je nooit genoegen nemen.'
Verfrissing
De hiërarchie in het elftal is zo onwrikbaar, dat niemand meer impulsen van binnenuit kan geven. 'Wij als dragende spelers hebben zo vaak aangegeven dat we verfrissing van het elftal wilden. Als er de laatste jaren maar èèn of twee spelers bij waren gekomen die ons verder hadden kunnen helpen, bijvoorbeeld een Phillip Cocu of Jaap Stam, had het hele elftal zich daaraan kunnen optrekken en hadden we misschien wel dat stapje richting tweede ronde Champions League kunnen zetten.'
Mensen die zeggen dat spelers zoals hij genoeg verdienen om de prikkel uit zichzelf te halen, hebben er niets van begrepen, stelt Waterreus. 'Een team wat jarenlang uit dezelfde mensen bestaat, krijgt met vervlakking te maken. Je hoort hetzelfde zuchten, ziet dezelfde gebaartjes, dezelfde frustratie en onvrede. Daar heeft geld geen enkele invloed op. Ik zou de helft van mijn salaris inleveren als ik wist dat we dit seizoen de UEFA Cup zouden winnen. Dát is waar het om gaat als sportman: je wilt het beste uit jezelf naar boven halen. Als ik nog twee jaar mijn geld wil ophalen, doe ik dat liever ergens anders dan bij PSV.'
Waterreus merkte vooral tijdens trainingen van het Nederlands elftal, dat hij bij zijn club net dat laatste beetje miste. 'Niemand heeft ooit iets op mijn instelling kunnen aanmerken. Maar bij het Nederlands elftal was dat gevoel van ik moet en ik zal' toch nèt wat meer aanwezig dan bij PSV. Ik ken mezelf, beter dan wie ook. Ik ben een keeper die alles moet geven om goed genoeg te zijn voor PSV. Mijn succes komt voort uit het gegeven dat ik me altijd met ziel en zaligheid heb gegeven. Als ik dat niet kan opbrengen, ben ik een doorsnee-keeper.'
Dit seizoen kende hij veel meer moeilijke momenten dan de laatste jaren. 'In belangrijke wedstrijden is het een paar keer faliekant misgegaan. De duels met Ajax, bijvoorbeeld. De ene keer is het een misverstand en de andere keer glijd je uit. Er is altijd wel een reden, maar hoe je het ook wendt of keert: het gebeurt en het mag een topkeeper niet gebeuren. De Waterreus van èèn, twee jaar geleden pakte alles. Al schoten ze negen van de tien ballen gewoon tegen me op, voor de buitenwacht en voor mijn medespelers gold ik als onpasseerbaar. Nu pak ik nog net zoveel moeilijke ballen, maar speel ik ook wat meer mindere wedstrijden. Ik ben niet met mijn beste seizoen bezig, daar draai ik niet omheen.'
Geen sleet
Het gegeven dat hij die wereldballen nog altijd pakt, sterkt hem in de overtuiging dat-ie nog niet versleten is. 'Ik was er altijd als het team me nodig had. Nu zijn er een paar ballen ingevlogen op momenten dat het team dat heel slecht kon gebruiken. Maar er zit geen sleet op. Ik kan nog zeker twee jaar mee. Als ik hier wil blijven, is er niemand die me uit het doel verdrijft.'
In een flits laat hij tien jaar PSV aan zich voorbij trekken. 'Toen ik hier kwam, was ik dat keepertje van Roda JC. Ik kostte 380.000 gulden. Wie toen gezegd had, dat ik hier tien jaar onder de lat zou staan, zou door iedereen zijn uitgelachen. Vijf jaar geleden wilde de club me met alle geweld weghebben. Als ik nu terugkijk, denk ik: zeg jij maar waarvoor ik mij moet schamen? Welke keeper speelt tegenwoordig nog tien jaar aan een stuk voor een topclub? Ik heb er alles uitgehaald. Heb ik mèèr wedstrijden voor PSV gespeeld dan Jan van Beveren? Dat vind ik toch wel mooi, moet ik zeggen. Van Beveren is voor mij zo'n ongelooflijk grote naam. Dat doet me wel iets.'
Volgens Waterreus is het tijd voor een ingrijpende sanering van de PSV-selectie. 'Het moment is gekomen voor een totaal frisse wind. Van de drie, vier leidinggevende spelers in deze groep zouden er twee of drie moeten vertrekken. Als ik het voor het zeggen had en ik hoefde geen rekening te houden met allerlei omstandigheden dan zou ik het elftal bijna helemaal vernieuwen. Met daarbij de kanttekening dat deze jongens het goed hebben gedaan in het verleden. Alleen: PSV moet denken aan de toekomst.'
Afscheid nemen van PSV doet hem pijn. 'Ik heb altijd gedacht, dat ik mijn loopbaan hier zou afsluiten. Maar ik wil geen carrière die uitgaat als een nachtkaars. Dat hebben PSV en ik niet aan elkaar verdiend. Ik wil nog èèn keer alles eruit halen.'
Waar en hoe dat moet, weet hij niet. 'Ik heb niks achter de hand.' Wel weet Waterreus wat hij wil. 'Ik zou nog best twee jaar de tweede doelman van een absolute topclub willen zijn. Het lijkt me heel mooi om bij Bayern München samen te werken met Oliver Kahn. Maar ik zou me er niet bij voorbaat bij neerleggen dat ik twee jaar geen wedstrijd kan spelen. Ook dan moet je beter willen zijn dan die ander. Als vervolgens blijkt dat ik nooit word opgesteld, heb je meteen het antwoord op de vraag of ik wel goed genoeg ben voor de Europese top.'
Een club uit de middenmoot van landen als Duitsland of Portugal trekt Waterreus niet. En in Nederland blijven is sowieso geen optie. 'Dan ga ik nog liever de grote plas over. Lekker voetballen in Amerika. Daar moet ik het nog eens over hebben met mijn zaakwaarnemer Kees Ploegsma.' Hij kan in vrijheid zijn keuze maken, want PSV laat hem - ondanks een doorlopend contract - transfervrij vertrekken. 'Ik heb getekend tot 2005, maar in dat contract is al beschreven dat het normaal gesproken stilzwijgend tot 2006 verlengd zou worden. Dat PSV me desondanks transfervrij laat gaan, is een groot gebaar van de voorzitter.'
Rillingen
De dag dat hij Harry van Raaij van zijn besluit op de hoogte bracht, maakte diepe indruk op Waterreus. 'Dat was ergens in oktober. Ik zag er erg tegenop en we hadden een emotioneel gesprek. Hij zei me: jij hebt zóveel betekend voor deze club. Die opmerking bezorgde me koude rillingen op de rug. Ook de reacties van de spelers aan wie ik het verteld heb, deden me goed. Dat zijn typisch van die dingen, die je in een kleedkamer nooit naar elkaar toe uitspreekt.'
De aantrekkingskracht van het WK 2006 doet hem als zesvoudig international weinig. 'Het is dat jij zegt dat het in Duitsland gespeeld wordt... Nee, daar ben ik helemaal niet mee bezig. Ik wil me ook helemaal niet in de picture plaatsen voor zo'n toernooi. Ik verheug me op het komende EK, maar Nederland heeft al genoeg spelers die vijf keer leuk tegen een bal trappen en vervolgens roepen dat ze in het Nederlands elftal thuishoren. Iedereen met handschoenen en voetbalschoenen moet kennelijk mee. Waarom? Wie zijn het?'
Zijn zelfbeeld is helder. 'Op die persmiddagen van het Nederlands elftal ben ik nog nooit aan de beurt geweest. Toen we een tijdje geleden in Noorwegen speelden, liep ik vlak achter Van Nistelrooij en Kluivert de spelersbus uit. Er ging een enorm gejuich op. Nou, er was niet èèn Noor die mìj herkende, hoor. Dat was een goede reality-check. Net over de grens ben je niks.'
Waterreus is ervan overtuigd dat hij ooit zal terugkeren bij PSV. 'Ik wil nog twee jaar ergens voetballen en dan misschien een paar jaar wat afstand nemen. Maar ooit wil ik voorzitter worden van PSV. Dat zou wel iets zijn voor mij.
Ik wil me niet begeven in het schimmenspel van transfers, maar zou dolgraag een structurele bijdrage leveren aan de toekomst van de club. Bij PSV is alles nagenoeg perfect geregeld. Toch kan het altijd nog beter. Ik heb de ambitie om dat te laten zien. PSV is gewoon mìjn club. Ik moet me sterk vergissen als ik hier niet terugkeer.'
Bron: Eindhovens Dagblad