Oh van alles dat ik denk "wat als ik 50 ben en.. blabla" of "was het maar alvast dan en dan want dan kan ik blabla" terwijl ik meer in het NU zou moeten leven omdat alles anders zo snel voorbij is zonder dat ik er van genoten heb. "Er is geen tijd, er is alleen nu wat belangrijk is"quote:Op donderdag 6 augustus 2009 18:52 schreef Ali_Kannibali het volgende:
[..]
Ja, moraal als in grenzen van wat wel en niet oke is.
Waarvan wil je bv teveel in 1 keer teveel?
Ok, opgejaagdheid dus, geen rust kunnen vinden. Ik heb daar vroeger ook wel last van gehad. Nu gelukkig niet meer.quote:Op donderdag 6 augustus 2009 19:07 schreef Bastard het volgende:
[..]
Oh van alles dat ik denk "wat als ik 50 ben en.. blabla" of "was het maar alvast dan en dan want dan kan ik blabla" terwijl ik meer in het NU zou moeten leven omdat alles anders zo snel voorbij is zonder dat ik er van genoten heb. "Er is geen tijd, er is alleen nu wat belangrijk is"
Ik maak mij teveel druk om dingen die nog helemaal niet aan de orde komen, misschien helemaal nooit zullen zijn en dan loopt mjin hoofd helemaal over en vergeet ik het moment te zien. Zij laat mij dat wel eens zien.. niet met belerende vinger maar meer "het kan ook anders"
Nee, ben er nooit echt mee in aanraking gekomen.quote:Vraagje terug, heb je wel eens geschreven, geprobeerd? Waarom wel/niet?
Dat zou de eerste aanzet kunnen wezen! Verwacht niet meteen een heel duidelijk handschrift, het is een kriebeltje, een rondje wat maar blijft draaien of een lange streep.quote:Op maandag 18 oktober 2010 15:22 schreef Kroketvulling het volgende:
Ja, ouwe koeien ja. Maarreh, is er verder iemand nog weleens hiermee bezig geweest? Heb het een paar keer geprobeerd adh van deze online cursus hier. En ik krijg vooral gewoon tekeningetjes, en ik weet niet wat het betekent.
Probeer daarom je hoogstmogelijke gids te vragen, meestal is er een hoofdgids waar je als eerste contact mee krijgt, schrijf daar zeker een half jaar mee voordat je toelaat met andere te schrijven. En als zij gaan schrijven, is het altijd met toestemming van jouw hoofdgids die je in bescherming neemt.quote:Op maandag 18 oktober 2010 15:42 schreef Kroketvulling het volgende:
Thanks Bastard!Als ik vraag of ze mijn naam na kunnen schrijven gebeurt dat ook wel verrassend goed. Maar vaak zoals je zei inderdaad van die ronddraaiende kringetjes. Laatst werd er steeds zo'n lemniscaat getekend, heel veel naast elkaar. Aangezien dat hier zo'n symbool der balans werd genoemd vroeg ik me af of ze bedoelen dat ik meer in balans moet zijn of zo. Maar goed. Ben toch altijd wel op mijn hoede dat ik niet opeens een of andere "lagere" grapjas aan mijn arm krijg die allerlei shit gaat lopen uitkramen of zo. Ik bedoel, je kan toch niet snel echt zeker weten of datgene wat je doorkrijgt van een zuiver iemand is? Schrijf jij nog weleens Bastard?
Haha, da's inderdaad "toevallig"! Okee, ik zal de volgende keer er expliciet bij vermelden dat ik met de hoofdgids, en dan wel alleen met de hoofdgids wil communiceren. Trouwens, voordat jij begint, loop jij dan ook die oefeningetjes langs die beschreven waren hier in de cursus, of gebruik jij andere methodes?quote:Op maandag 18 oktober 2010 15:52 schreef Bastard het volgende:
[..]
Probeer daarom je hoogstmogelijke gids te vragen, meestal is er een hoofdgids waar je als eerste contact mee krijgt, schrijf daar zeker een half jaar mee voordat je toelaat met andere te schrijven. En als zij gaan schrijven, is het altijd met toestemming van jouw hoofdgids die je in bescherming neemt.
Helaas de laatste tijd zeer zeer druk waardoor ik niet het moment kan vinden om eens rustig te schrijven. stom toevallig zit ik de hele middag te denken aan het schrijven, en kom jij met deze topickick. Ik was al van plan om er vanavond weer tijd voor te maken
On-line cursus automatisch schriftquote:Op maandag 18 oktober 2010 16:23 schreef Kroketvulling het volgende:
[..]
Haha, da's inderdaad "toevallig"! Okee, ik zal de volgende keer er expliciet bij vermelden dat ik met de hoofdgids, en dan wel alleen met de hoofdgids wil communiceren. Trouwens, voordat jij begint, loop jij dan ook die oefeningetjes langs die beschreven waren hier in de cursus, of gebruik jij andere methodes?
bronquote:Het is nu al meer dan twintig jaar geleden, maar soms denk ik er nog aan. Ik logeerde bij Annet, een vriendin, met wie ik samen aan de PABO studeerde.
'Geloof jij in geesten?' vraagt ze. Ik haal mijn schouders op. 'Niet echt,' zeg ik. Ze lacht. 'Dan zal ik je eens wat laten zien.' Ze pakt een map uit de kast en legt hem op tafel. Uit de map haalt ze een tekening en legt hem voor mij neer. 'Kijk hier maar eens naar,' zegt ze. Ik zie een heleboel kriebellijntjes die samen een gezicht vormen. 'Wat heeft dat met geesten te maken?' vraag ik.
'Dat is het gezicht van mijn zus,' zegt ze. 'Ze woont in Berlijn.' Als ik haar nog steeds met opgetrokken wenkbrauwen aankijk, vertelt ze verder. 'Die tekening heb ik gemaakt met m'n ogen dicht,' legt ze uit.
'Dat is knap', zeg ik, 'maar nu weet ik nog steeds niet wat dit met geesten te maken heeft.' Mijn studiegenoot gaat er eens goed voor zitten. Ze buigt zich naar mij toe. 'Soms', zegt ze zacht, 'pak ik een vel papier en een potlood. Dan sluit ik mijn ogen, zet het potlood op papier en stel een vraag. Na een tijdje begint het potlood dan vanzelf te bewegen, zonder dat ik het stuur. Meestal komen er losse woorden, soms zinnen,' vertelt ze. 'De laatste keer kwam deze tekening.'
Er loopt een rilling over mijn rug. 'En dat doet een geest?' vraag ik. Ze knikt. 'Toen ik deze tekening zag, heb ik direct mijn zus gebeld en haar hier over verteld. Ze zei dat ze heimwee had en heel veel aan mij had gedacht.' Annet pakt een ander blad uit de map. 'Kijk, hier zijn antwoorden op vragen, die ik heb gesteld.' In bijna onleesbaar gekrabbel staan een aantal woorden op het papier. 'Ik stelde vragen waar alleen mijn moeder het antwoord op wist,' zegt Annet. 'Later heb ik die zelfde vragen aan mijn moeder gesteld. Ze gaf dezelfde antwoorden.' Ze kan me niet overtuigen. 'Volgens mij wordt je hand onbewust door de hersenen aangestuurd,' zeg ik.
'Hoe kan het dan dat die antwoorden kloppen?' zegt Annet. Ik haal mijn schouders op. 'Misschien wist je het antwoord wel, maar was je het vergeten?'
Het verhaal van Annet blijft me de dagen daarna bezig houden. Stel nou dat het klopt wat ze vertelt. Ik besluit het zelf uit te proberen. Met een kladblok op mijn schoot neem ik plaats op mijn bed. Ik zet mijn hoofdkussen rechtop tegen de muur en leun er tegenaan. Ik zucht diep, ontspan me, zet het potlood op het papier en sluit mijn ogen. Wat zal ik vragen? Het moet iets zijn dat ik niet weet, maar wat ik wel kan vragen aan iemand die het wel weet. Er borrelt een vraag in mij op. Wanneer is de jongste broer van mijn vader gestorven? Ik weet alleen dat hij jong was, toen hij stierf, maar verder niets. Ik blijf stil zitten en herhaal de vraag een paar keer in mijn hoofd. Een hele tijd gebeurt er niets. Dan ineens voel ik mijn hand bewegen. Langzaam schuift het potlood over het papier. Ik knijp mijn ogen stijf dicht en houd mijn adem in. Een minuut later staat het potlood weer stil. Ik open mijn ogen. Op het papier staat een jaartal: 1960
'Pap, wanneer is jouw jongste broer eigenlijk overleden?' vraag ik die avond.
'Dat was in 1962...,' begint hij te vertellen. Ik zucht al van opluchting voordat mijn vader is uitgesproken. 'Maar voor hem hield het plezier in het leven op, toen hij in 1960 ernstig ziek werd.'
Ik heb nooit meer geprobeerd om een geest een vraag te stellen.
ja dat vind ik nou ook!quote:Op dinsdag 4 oktober 2011 22:30 schreef nokwanda het volgende:
Alleen zoooo jammer dat we Your Guardian hier nooit meer zien.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |