Hai Ilse
Leuk dat je het hebt geprobeerd, dat is al een hele goede eerste stap, het is helemaal niet erg dat het de eerste keer niet lukt, bij mij zelf lukte het ook niet direct.
En dank voor jou compliment, ik neem dat graag van jou in ontvangst!
![]()
Er kunnen een aantal factoren een rol spelen, ik moet even afgaan op hetgeen jij zelf schrijft en dan valt mij direct een ding op, hier ga ik even wat dieper op in.
Ik zal ook nog enkele andere factoren bespreken die een rol kunnen spelen in het niet verkrijgen van het schrift.
Ik quote even een zinnetje uit jou reactie.
quote:
zelf ben ik echter nogal nuchter op dit gebied en ik geloof zoiets meestal pas in zijn geheel als ik het zelf heb meegemaakt om het zo maar te zeggen,………. maar tegelijkertijd sta ik er heel erg open voor dit soort dingen…..
Waar ligt hier in het zwaartepunt? Ben je meer sceptisch, of ben je meer open, daar moet je voor jezelf heel eerlijk in zijn. Wanneer je meer naar de sceptische kant neigt zou je jezelf af kunnen vragen waarom je sceptisch bent. Sceptisch zijn heeft met argwaan te maken, argwaan heeft met een gebrek aan vertrouwen te maken. Natuurlijk is een gezonde dosis argwaan op zijn plek, dit is nodig om jou onderscheidingsvermogen te ontwikkelen, maar kijk eens heel kritisch naar jezelf en schat bij jezelf in welke de overhand heeft.
Wanneer te veel argwaan, kan dat een grote factor zijn waardoor het schrift niet bewerkstelligd kan worden.
Argwaan/sceptisme is als een soort kogelvrij glas van waar achter jij veilig staat te kijken naar het onbekende. Je behoudt jou bescherming en vanachter deze bescherming kijk jij als het ware op een veilige manier naar het onbekende. Dat is wat veel mensen doen, veilig, achter kogelvrij glas het onbekende onderzoeken. Dat is oke, maar wanneer je wenst om een keer lijfelijk in contact te treden met dat onbekende zul je toch dat raam open moeten zetten, om de energie doorgang te verschaffen.
Je zult jezelf kwetsbaar moeten opstellen. Gooi dat raam open en verwelkom de voor jou onbekende wezens, weet dat ze dolgraag met jou in contact willen komen, maar hun energie is zo subtiel dat ze slechts toegang tot jou kunnen krijgen wanneer je met heel jou hart wenst dat ze welkom zijn.
Richt je altijd tot jou Gidsen, deze wezens zijn wezens welke zijn afgestemd op een zeer hoog vibratie niveau, je hoeft hierbij geen enkele angst te hebben dat andere wezens ‘binnen komen’ Het is als een radiozender, draai je knoppen naar de populaire zender ‘Gidsen FM’ en luister naar wat ze te vertellen hebben.
Het is onmogelijk dat een andere frequentie lager van orde de zender ‘Gidsen FM’ kan storen.
Overleden zielen/entiteiten/aliens, bezitten bij lange na niet die vibratie, of frequentie die gidsen bezitten.
Een andere reden kan zijn dat je jou gidsen niet voldoende ‘aanmoedigt’. Aanmoediging is van belang doordat je dan als het ware energie geeft, deze energie wordt wederom weer gebruikt door jou gidsen om jou zenuwen te prikkelen. Dit alles heeft te maken met een overdracht van biofotonen, piepkleine lichtpakketjes welke aan de zenuwen overgedragen worden. Deze lichtpakketjes bevatten informatie.
Aanmoediging kun je doen door jou gidsen te vertellen dat ze een prima job verrichten, vertel ze dat ze het kunnen, het is als het ware een soort van Chakka aanpak, zo van ‘kom op, je kunt het, ik weet dat je het kunt, kom maar, beantwoord mijn vraag maar, ik weet dat het moeilijk voor jullie is om via deze manier te communiceren, maar ik heb alle vertouwen in jullie dat jullie het kunnen’
Iets in die trant. Het klinkt misschien allemaal wat kinderachtig, maar het gaat om de energielading die achter het uitspreken van deze woorden schuil gaat.
Deze woorden vertalen zich wederom weer in die zogenaamde Biofotonen die jij jou gidsen geeft, doordat jij deze Biofotonen geeft zijn ze in staat informatie terug te geven.
Gidsen die zijn gewend om via andere wegen met jou te communiceren, het communiceren via het automatisch schrift kost enorm veel energie, veel energieoverdracht is nodig om jou zenuwen zo ver te krijgen dat ze jou vingers en dus pen, doen bewegen.
En Ilse, wanneer het niet meteen lukt, gewoon blijven oefenen. Keer op keer, probeer het eens een keer tussendoor, in de trein, op school, op je werk. Zet gewoon eens heel spontaan je pen op een papier en vraag in gedachten jou gidsen of ze jou iets te vertellen hebben.
Spontane acties leveren vaak verassende resultaten op, doordat je dan niet zo gefocust bent dat het MOET lukken.
Dat is nu met weer een andere factor, welke het schrift kunnen blokkeren. Je wilt te graag.
Ik zie wel eens dat mensen een soort van faalangst kunnen krijgen wanneer het niet meteen lukt, zeker wanneer ze zien dat het anderen wel lukt, er vormt zich op dat moment een blokkade welke zorg draagt dat de energieoverdracht geblokkeerd wordt.
Geef het de tijd, geef de energie de tijd zichzelf te ontplooien, geef jezelf de tijd, lopen heb je tenslotte ook niet in een avondje geleerd.
Gun jezelf de tijd en tracht jezelf geen enkele druk op te leggen. Het dient als het ware van beide kanten geheel vrijblijvend zijn.
Beste Ilse, is dit een beetje een antwoord naar jou hart?
Zo niet dan verneem ik dat graag van jou, ik ben altijd bereid jou van raad te voorzien.
Groet YG