En er wordt niets mee gedaan, er moet meer bewijs zijn, meer getuigen... wij zijn pleeggezin geweest en die kinderen worden ECHT niet weggehaald door een mening van een persoon. Er moet meer spelen en er moeten duidelijke singalen zichtbaar zijn, bv o.a op school.quote:Op donderdag 11 maart 2004 13:13 schreef Thomasumo het volgende:
http://www.kinderbescherming.nl
En meteen aangifte doen.
Enge organisatie.quote:Op donderdag 11 maart 2004 13:13 schreef Thomasumo het volgende:
http://www.kinderbescherming.nl
En meteen aangifte doen.
Nou als iedereen zo denkt dan gebeurt er nooit wat he. IK zou gewoon even een melding maken misschien ben je niet de eerste en wordt er op termijn iets mee gedaan.quote:Op donderdag 11 maart 2004 13:15 schreef Tasma het volgende:
[..]
En er wordt niets mee gedaan, er moet meer bewijs zijn, meer getuigen... wij zijn pleeggezin geweest en die kinderen worden ECHT niet weggehaald door een mening van een persoon. Er moet meer spelen en er moeten duidelijke singalen zichtbaar zijn, bv o.a op school.
de topicstarter geeft aan dat NIEMAND anders er iets van merkt. Het gevolg is dat er een aantekening wordt gemaakt en er over 5 jaar nog niets gedaan is. Je moet -eerst- ZELF met school gaan praten en andere vrienden van die jongen. Als die op hetzelfde uitkomen dan pas aangifte doen.quote:Op donderdag 11 maart 2004 13:16 schreef doemaardrie het volgende:
[..]
Nou als iedereen zo denkt dan gebeurt er nooit wat he. IK zou gewoon even een melding maken misschien ben je niet de eerste en wordt er op termijn iets mee gedaan.
Enige toelichting bij deze woorden zou wel op zijn plaats zijn denk ik.quote:Op donderdag 11 maart 2004 13:16 schreef What het volgende:
[..]
Enge organisatie.
Pas ermee op.
Ik sluit me bij Gia aan.quote:Op donderdag 11 maart 2004 14:33 schreef Gia het volgende:
Ik ben er niet van overtuigt dat G het in dank zal afnemen als hij door de kinderbescherming uit huis wordt geplaatst en in een pleeggezin terecht komt.
Als de situatie echt onhoudbaar is, kan de jongen ook zelf de kindertelefoon bellen.
Dat jij en je kennissen van mening zijn dat die jongen een rotleven heeft, wil nog niet zeggen dat die jongen dat ook zo voelt.
Wellicht kan hem gewezen worden op de mogelijkheid de kindertelefoon te bellen en zelf hulp te zoeken op een moment dat hijzelf dat nodig vindt.
Hoho, ik heb het hier over een jongen waarvan de ouders wisten dat hij een bril nodig had, maar deze te duur vonden om te kopen, en het toen maar niet deden, wel kochten ze dezelfde week nog een dvd-speler.quote:Op donderdag 11 maart 2004 13:13 schreef Tasma het volgende:
Er is niets zeker in dit verhaal, geen bewijzen. Ik ben vroeger altijd goed gevoedt maar bleef ook dun, nu nog zelfs. Heb maanden zonder bril gelopen om toen voor de gein eens te gaan meten en warempel ik had er een nodig.
Het kan best zo zijn, maar hoe lullig ook, je hebt 0,0 bewijs. en kan dus geen aangifte doen.
Die jongen dacht gewoon echt dat het normaal was dat de vader de moeder sloeg en ze dingen mochten zeggen (mening geven ergens over). Hij is, tja, gewend geraakt aan de situatie thuis.quote:Op donderdag 11 maart 2004 14:33 schreef Gia het volgende:
Ik ben er niet van overtuigt dat G het in dank zal afnemen als hij door de kinderbescherming uit huis wordt geplaatst en in een pleeggezin terecht komt.
Als de situatie echt onhoudbaar is, kan de jongen ook zelf de kindertelefoon bellen.
Dat jij en je kennissen van mening zijn dat die jongen een rotleven heeft, wil nog niet zeggen dat die jongen dat ook zo voelt.
Dat is erg moeilijk in dit geval maar hou er rekening dat heel veel kinderen superloyaal naar hun ouders toe zijn. Vaak tot in den treuren ondanks de nare siruatie thuis. Dit vaak onder het motto: het zijn kut-ouders, maar het zijn wel mijn kut-ouders. De vraag is of je G. en zijn broertjes en zusjes een dienst bewijst door de kinderbescherming in te schakelen. School is hier ook geopperd en dat vind ik geen slechte.quote:Op donderdag 11 maart 2004 18:42 schreef Oxymoron het volgende:
De kennis van mij heeft na lang aandringen en bekijken uit de mond van G weten te krijgen dat de kinderen te weinig eten krijgen of eten dat weinig voedzaam is voor een kind van 14. Bijv een frikandel als avondeten, verder niks. Naar school moeten ze maar een zak chips mee nemen, volgens de moeder. De andere kinderen uit het gezin zien er ook zo eng uit (ala E.T. zo'n klein lichaam met een groot hoofd).
Ik denk ook dat je ze hier ook het meest mee helpt.quote:Op donderdag 11 maart 2004 14:54 schreef shmoopy het volgende:
Ondertussen maar een veilige haven blijven voor hem, dat is ook een manier om de vinger aan de pols te houden, want je hebt geen idee hoe (misplaatst) loyaal verwaarloosde of mishandelde kinderen zijn naar hun ouders, helaas.
Dat is winst. Hij constateert zelf dat er thuis iets niet klopt en wellicht gaat hij er wat aan doen.quote:De jongen zelf is er eindelijk van bewust aan het worden dat er iets niet goed gaat bij hun thuis. Eerst dacht hij dat het bij iedereen zo ging als bij hen.
Er zijn dus wél kleine kinderen bij betrokken. G heeft nog 3 jongere broertjes en zusjes in de leeftijd 4 tot 9. Die kunnen zelf weinig doen, lijkt me.quote:Op donderdag 11 maart 2004 14:54 schreef shmoopy het volgende:
De jongen is 14 en kan op die leeftijd evt zelf mensen inschakelen als het voor zijn gevoel uit de hand dreigt te lopen.
Bemoeienis wordt zelden op prijs gesteld uiteraard, maar omdat hier geen sprake is van heel kleine kinderen die zelf niet bij machte zijn iets te ondernemen, zou ik me ook terughoudend opstellen.
Ja, staat op de planning!quote:[Wat me wel een idee lijkt is om contact op te nemen met de school van de jongen, om misschien gewoon te overleggen wat hun idee hierover is.
Ja, helaas. Het lijkt wel alsof G alles wil doen om vooral zn vader tevreden te stemmen. Ondertussen heeft G dus geen normaal gezond beeld van een gezin en vader-moeder verhoudingen.quote:Ondertussen maar een veilige haven blijven voor hem, dat is ook een manier om de vinger aan de pols te houden, want je hebt geen idee hoe (misplaatst) loyaal verwaarloosde of mishandelde kinderen zijn naar hun ouders, helaas.
Ja, dat ben ik wel met je eens, al zal dat kind niet snel akkoord gaan met het ondernemen van stappen tegen zijn/haar eigen ouders... dat zie je maar al te vaak tenminste..quote:Op donderdag 11 maart 2004 21:07 schreef deedeetee het volgende:
Ik denk dat het verstandig is dat er eerst met de jongen zelf wordt besproken wat er het beste gedaan kan worden om te helpen. Als er achter de rug van de jongen om gehandeld word verliest hij misschien zijn vertrouwen in de mensen die hem willen helpen en dat zou dus een averechts effect hebben. Zelf vind ik ook dat de kinderbescherming niet altijd goed optreed. Ik spreek uit eigen ervaring![]()
Dat snap ik, dat het -an sich- niks zegt. Zoals iemand al eerder opmerkte hier. Vandaar dat de moeder van G's vriendje G er gewoon eens naar heeft gevraagd, op de man af. Wat ze zoals aten bij hem thuis. Nou de dingen die hij noemde kun je niet gezond en voedzaam noemen voor een opgroeiend kind. Die geeft je niet zomaar een hele week patat (en ook nog eens veel te weinig). Waardoor dat kind gewoon heel klein blijft en niet goed groeit.quote:Op zaterdag 13 maart 2004 19:30 schreef ook_gek het volgende:
Dus dat zegt ook weer niks dat eten.
Dan heb je mijn post (en die van anderen) blijkbaar niet goed gelezen.quote:Op zaterdag 13 maart 2004 20:04 schreef Moonah het volgende:
Goed te lezen dat de huisarts is ingelicht.
Ik vind het werkelijk onvoorstelbaar dat mensen de verantwoordelijkheid bij het kind leggen (shmoops en Gia).
ik denk dat ik het wel goed heb gelezen, maar dat jij het kennelijk anders bedoelt dan dat ik het interpreteer.quote:Op donderdag 25 maart 2004 10:04 schreef shmoopy het volgende:
Dan heb je mijn post (en die van anderen) blijkbaar niet goed gelezen.
Tnx voor je update.quote:Op dinsdag 25 mei 2004 14:43 schreef Oxymoron het volgende:
Nu zal ik even een update geven.
Of het 'goed is afgelopen' is nog maar de vraag. Ik ben vergeten erbij te vermelden dat de kinderen allemaal onderzocht worden (lichamelijk en geestelijk) om te bekijken wat de ouders voor schade hebben aangericht.quote:Op dinsdag 15 juni 2004 12:43 schreef Daphne85 het volgende:
Ik vind het echt triest dat er mensen zijn die hun kinderen verneuken
Gelukkig is het in dit geval nog redelijk goed afgelopen.
De huisarts heeft een beroepsgeheim en zal je niks vertellen.quote:Op donderdag 11 maart 2004 23:20 schreef ennuik het volgende:
Misschien kan je contact opnemen met de huisarts? En vragen of die ook iets merkt / weet wat er aan te doen is. Eventueel kan die een kijkje gaan nemen en mocht het zo ver komen dat de kinderbescherming er aan de pas moet komen, sta je ook een stukje sterker.
Ik zit met iets heel erg gecompliceerds in m'n maag ( al een half jaartjequote:Op dinsdag 15 juni 2004 14:17 schreef Tomek het volgende:
De huisarts heeft een beroepsgeheim en zal je niks vertellen.
Ik zou contact opnemen met het AMK, Advies en Meldpunt Kindermishandeling.
Je kunt hen dan gewoon anoniem om advies vragen.
Je kunt mij mailen, hoewel ik niet weet of ik je echt kan helpen hiermee. Ik begrijp uit je verhaal dat het gaat om een gezin waarin dingen gebeuren en jij bent de enige die ervan af weet? Voor de buitenstaanders is het niet zichtbaar omdat het zo'n net gezin betreft?quote:Op dinsdag 15 juni 2004 14:33 schreef deedeetee het volgende:
Ik zit met iets heel erg gecompliceerds in m'n maag ( al een half jaartje![]()
Het is dus wel iets om over na te denken. Want anders gaan de ouders gissen: ''wie o wie uit onze omgeving heeft ons beschuldigd?''quote:Kunt u anoniem blijven?
Ja, ook bij een melding kunt u anoniem blijven t.o.v. het gezin wanneer u dat wenst of als dat noodzakelijk is. Heeft u met het gezin een hulpverleningsrelatie, die zich richt op de opvoeding van de kinderen, dan kunt niet anoniem blijven, tenzij de veiligheid van het kind of de melder in het geding is.
Anoniem betekent dat het AMK de naam van de melder niet bekend maakt bij de ouders en ook in het dossier is geen informatie te herleiden naar de melder. Anoniem melden betekent niet anoniem ten opzichte van het AMK. Het AMK wil wel uw naam weten om u op de hoogte te kunnen houden van het verdere verloop van het onderzoek. Het AMK zal uw naam beslist niet aan de betreffende ouders doorgeven. Wel heeft het AMK de naam van het kind en het gezin nodig.
Uit ervaring is gebleken dat anonieme meldingen het vertrouwen van ouders in hun omgeving kunnen schaden en het op gang brengen van hulp kan vertragen. Een anonieme melding vraagt dus om een zorgvuldige overweging.
Mag ik dat zinnetje er ff uitpikken da's namelijk het probleem wèl dus, eentje wel en eentje niet als ik goed gok, dat het om twèè kinderen gaat speelt ook een rolquote:Op dinsdag 15 juni 2004 15:00 schreef thaleia het volgende:
kids worden niet geslagen ofzo,
Hoezo dat als ik vragen mag? Veemd...quote:Op dinsdag 15 juni 2004 15:49 schreef deedeetee het volgende:
Ik heb geprobeerd om er op school over te praten en dàt werd me niet in dank afgenomen door de leerkracht.Die begint nu pas weer een beetje " normaal " te doen
![]()
Begrijpeljk en herkenbaar.quote:Op dinsdag 15 juni 2004 15:00 schreef thaleia het volgende:
anderzijds ben ik me er ook zeer van bewust dat ik sowieso wat over-allergisch reageer op labiele mensen en de alarmbellen bij mij dus wellicht veel te vroeg gaan rinkelen.
Niet zò vreemd als je de omstandigheden kent....... Ik begrijp 't wel ik heb tegen die man òòk niet echt duidelijk willen zijn en al met al moet 't een heel rare indruk hebben gemaakt. Het is ook zo'n rotsituatie . Ben je bekent met de uitdrukking "over een touw spreken in het huis van een gehangene " ? zoiets dergelijks speelt hier ook mee.quote:Op dinsdag 15 juni 2004 19:00 schreef Moonah het volgende:
Hoezo dat als ik vragen mag? Veemd...
Ik loop er nu al zo'n tijd mee rond dat ik me afvraag of ik de situatie niet "opblaas"quote:Op dinsdag 15 juni 2004 15:46 schreef Oxymoron het volgende:
Je kunt mij mailen, hoewel ik niet weet of ik je echt kan helpen hiermee.
Ik weet niet of er enstige situaties gaan ontstaanquote:Ik vind eigenlijk dat je niet toe kunt blijven kijken terwijl er ernstige situaties ontstaan.
Nog even iets over anoniem melden van (vermoedens naar) kindermishandeling:
quote:
Kindermishandeling
Ons zoontje heeft een vriendje dat regelmatig onder de blauwe plekken zit. Wij vermoeden dat hij thuis mishandeld wordt. Wat kunnen wij doen ?
U kunt contact opnemen met een Advies en Meldpunt Kindermishandeling voor advies of om melding te doen van mishandeling. Wanneer u hen om advies vraagt, zoeken zij de zaak niet verder uit. Ze hebben dan ook geen naam van het kind nodig en u blijft dus anoniem.
Doet u een melding , dan gaat het Advies en Meldpunt Kindermishandeling ermee aan de slag. Ze hebben dan wel de naam van het kind nodig. Ze verzamelen informatie over de situatie van het kind, bijvoorbeeld via de school of de huisarts. En gaan dan in gesprek met de ouders. Als het nodig is, schakelen ze de Raad voor de Kinderbescherming in. U kunt ook bij een melding anoniem blijven, maar het meldpunt streeft naar openheid.
Elke provincie of regio heeft zijn eigen Advies- en Meldpunt Kindermishandeling.
Neem je verantwoordelijkheid. Als je twijfelt is er iig iets niet in de haak. Overleg met het meldpunt.quote:Op woensdag 16 juni 2004 17:27 schreef deedeetee het volgende:
Ik kan wel een stootje hebben ( vind het wèl niet zo leuk ) maar het kind absoluut niet. Wat nu gedaan is dus mijn vraag, is het noodzakelijk om toch melding te maken van wat ik weet ? Of miss. valt het allemaal wel mee en doe ik er beter aan te zwijgen.![]()
Juist omdat ik mijn verantwoordelijkheid serieus neem twijfel ik, het gaat niet om een *gewone* mishandeling zaak. Dat heb ik ook al eens meegemaakt en toen heb ik het ook gemeld. In dit geval kan inmenging òòk veel kwaad doen.quote:Op woensdag 16 juni 2004 18:28 schreef Moonah het volgende:
Neem je verantwoordelijkheid. Als je twijfelt is er iig iets niet in de haak. Overleg met het meldpunt.
Heus, er zijn té veel kinderen de dupe van mensen die hun kop in het zand steken.
Als er op school iemand was gaf ik met alle plezier de verantwoordelijkheid over. Geloof me ik zat hier niet op te wachten.quote:Op donderdag 17 juni 2004 09:15 schreef Mouse het volgende:
Deedeetee,
besef wel dat er vele vormen van hulp zijn. De kinderbescherming plaatst niet zomaar iemand uit huis. Is het niet mogelijk dat je de amk belt en vraag wat ze in zo'n geval gaan doen ipv meteen een melding te maken? Is er op school geen vertrouwenspersoon?
Jaha zo ken ik de KB. In een gezin dat ik ken dat twee kinderen had, èèn "extreem problematische " tiener en een jonger kind waar alles oke mee was, stelde het KB voor om het JONGSTE kind uit huis te paatsen zodat er meer tijd en aandacht is voor de problemen van de oudstequote:Op donderdag 17 juni 2004 09:42 schreef milagro het volgende:
Lastig dit soort zaken.
Omdat als je niet zeker bent of denkt zeker te zijn en het uiteindelijk niet bij het rechte eind had, maar KB wel actie onderneemt, zo'n kind, eenmaal in de molen zittend, er moeilijk weer uitkomt.
Ik heb een andere kant vd KB gezien, waarbij er besloten werd door de KB dat er toch kontakt met de vader moest zijn, terwijl de moeder waarschuwde voor die vader (hij sloeg haar, bedreigde haar, zei tegen het kind zijn moeder te waarschuwen "anders heb je dadelijk geen mama meer")
en toch werd er een bezoekregeling getroffen.
"Een slechte echtgenoot is nog geen slechte vader en de band met de vader is cruciaal voor een kind" zei de KB...
Het moest onder de ogen van de KB flink uit de hand lopen, voor ze na maanden ellende in zagen dat de moeder al die tijd gelijk had gehad, een vader die de moeder slaat (waar het kind bij is) is geen goede vader.
Maar goed, dit is een totaal ander geval, maar ik begrijp het dilemma van "richt ik niet juist meer schade aan, als etc"
Voor de jongste is nu een pleeggezin gevonden, en het schijnt lastig te zijn om ze allemaal bij elkaar te plaatsen. Maar het blijft zoeken. Volgende maand kunnen ze waarschijnlijk naar een gezinsvervangend tehuis.quote:Op dinsdag 15 juni 2004 12:13 schreef Oxymoron het volgende:Voor de kinderen wordt nu een pleeggezin gezocht of een andere opvang waar ze voor langere tijd kunnen verblijven.
Ernstiger dan gedacht. Beide ouders zijn (gedwongen) psychiatrisch onderzocht. Vader is erg agressief en opvliegerig en moeder heeft persoonlijkheidsstoornis + verstandelijke beperking.quote:De ouders blijken ernstige persoonlijke problemen te hebben.
Zijn die dan niet in staat om voor die kinderen te zorgen? Lijkt me dat ze bij de grootouders beter af zijn dan in een gezinsvervangend tehuis.quote:Op donderdag 8 juli 2004 15:20 schreef Oxymoron het volgende:
Wat me opvalt is dat de grootouders van deze kinderen de kant hebben gekozen van hun kleinkinderen en ook erkennen dat het niet goed gaat. Je hoort wel eens andere verhalen. Lijkt me ook niet leuk als je kind(eren) hun kids verwaarlozen en mishandelen.
Oxy.
G (oudste kind) is nu ook bij de grootouders (ouders van moeder). Maar dat is niet goed op de lange termijn. Die grootouders zijn al wat ouder en hebben ook niet de mogelijkheden om dit kind (laat staan die anderen er nog bij!) op te vangen en een klimaat te geven waarin ook e.e.a. verwerkt kan worden.quote:Op donderdag 8 juli 2004 16:44 schreef Gia het volgende:
Zijn die dan niet in staat om voor die kinderen te zorgen? Lijkt me dat ze bij de grootouders beter af zijn dan in een gezinsvervangend tehuis.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |