quote:
Op dinsdag 2 maart 2004 19:12 schreef SpongeDion het volgende:
Een andere vorm van Thixotropie is bij drijfzand. Hoe sneller, en hoe meer je je beweegt, hoe verder je wegzakt. Als je stil blijft , zak je nauwelijk weg.
Grappig dat je dat voorbeeld noemt
![]()
Maar bij drijfzand is geen sprake van thixotropie. Bij de "klei-variant" van drijfzand speelt in sommige gevallen
thixotropische liquefactie. Bij drijfzand is alleen nog sprake van liquefactie, en niet van thixotropie. Thixotropie is een verschijnsel dat vanwege de ionbindingen tussen kleimineralen wel speelt, en bij zand niet. De deeltjes zijn gewoon te grof voor de ionbinding. De onderlinge afstand wordt al heel gauw te groot, waardoor de sterkte van die ionbinding snel daalt tot praktisch nul.
Drijfzand kent een ander mechanisme. In de uitgangssituatie hebben de zandkorrels een bepaalde pakking. Ze zijn op een bepaalde manier gestapeld. Als je ermee gaat schudden, of erin gaat trappelen of zo, dan wordt die pakking dichter (Denk maar aan een pak koffie wat je in een bus gooit: kloppen tegen de bus en het zakt in). Het dichter worden van de pakking gaat gepaard met een afnemend poriënvolume, dwz de ruimtes tussen de korrels worden kleiner. Meestal is dat bij zand wel op te vangen door lucht weg te "laten lopen" of lucht samen te drukken tussen de korrels in. Maar als er in de uitgangssituatie al (vrijwel) geen lucht in de poriën zit (maar water), dan ontstaat in de poriën een vloeistof-overdruk, die ervoor zorgt dat de korrels elkaar niet meer raken. Terug naar de oorspronkelijke situatie kan niet, daarvoor zou je materiaal (zand) tegen de zwaartekracht in moeten bewegen. Met andere woorden: de structuur die het zand in de uitgangspositie had (door korrels die allemaal tegen elkaar aan liggen en op elkaar rusten), gaat verloren, en het zand-water-mengsel gaat zich gedragen als een vloeistof.
Overigens moet je inderdaad gewoon rustig blijven in drijfzand, niet met de hoop op het herstellen van het korrelskelet (zoals de structuur van op elkaar liggende zandkorrels ook wel heet), maar omdat de dichtheid van het zand-water-mengsel aanzienlijk groter is dan die van het menselijk lichaam. Als je maar rustig blijft, blijf je dus gewoon drijven.