Is er iets magisch gaande op dit moment??

quote:

Nee.. ja.. okay, geen angst. Maarre... grote vraag: is het nog zinnig om naar school te gaan en een diploma te halen of hard te werken zodat je over 20 jaar een promotie krygt als de wereld zo verandert? Hoe moet ik die veranderingen interpreteren?

daar zit ik dus ook de hele tijd aan te denken

werkelijk....want als je er echt steeds meer qua gevoel en verstand op het nivo YG gaat zitten : there's only one thing to reach, only one thing to preach, and that's the highest : denk ik dan....

*on my way, i think*

thanx shining zal ik zeker eens proberen
ken er zelfs een pracht plek voor... een open plek in het bos... puur natuur (voor zovere dat nog mogelijk is hier:P)

Was er vanacht weer wat? Ik slaap de laatste dagen weer vreemd.. en werd vanacht weer wakker met een klok die op 2:22 stond.

quote:

Op donderdag 18 maart 2004 08:55 schreef Bastard het volgende:
Was er vanacht weer wat? Ik slaap de laatste dagen weer vreemd.. en werd vanacht weer wakker met een klok die op 2:22 stond.

Ja, eh, toen ging ik naar bed.......sorry Geintje hoor, ik zie al zo'n tijd enen en tweeen om me heen dat ik me daar al niet meer over verbaas. Ik heb dat overigens ook een hele tijd gehad met 3'en en het meervoud van 3. Ik heb het gevoel dat er bepaalde periodes in mijn leven gelijk staan aan bepaalde cijfers. Volgens de numerologie "staan" die cijfers voor een bepaalde betekenis.........Ik weet het nog wel zo ongeveer, maar ik zal hier niet gaan gissen want daar heeft niemand wat aan. Het valt op het internet volgens mij ook vrij eenvoudig te vinden.

En misschien heeft het zien van die cijfers wel een hoger doel of is het een blik in de toekomst. Wie zal het zeggen? De toekomst, vermoed ik........

Voor mijzelf, de wereld, de maatschappij, laat ik voor wat het is.

ik zal er zelf niet meer actief aan deelnemen en in de loop der jaren zal ik dan ook verkassen. Ik wil het liefst een solitair bestaan gaan leiden. Zoals sommige mensen misschien de Saddhu's kennen uit Indië, zo wil ik ook mijn leven leiden. Maar uiteindelijk wil ik ook mensen bepaalde dingen leren.

Ik wijd mijn leven toe aan het verkennen van al dat is. Nu gaat het nog lastig, want ik zit op school, en pas over anderhalf jaar ben ik daar vanaf. Dan ga ik nog 1 a 2 jaar werken, en met wat hulp van mijn ma, zal ik in staat zijn om dan over 3 jaar naar Australië te gaan. Hier zal ik met mensen in contact komen die een pelgrim's achtig bestaan leiden, dit is voor mij echt mijn doel.

Ik weet zeker dat ons bewustzijn verder reikt dan het lichaam, heck, het reikt tot in het diepste van het universum, en ik ben bereidt om all the way te gaan. Dit is niet zo maar een bepaalde 'neiging' of een tijdelijke drang om iets te willen doen, het is niet dat ongelukkig wordt als ik het niet doe, het is simpelweg iets dat ik doe omdat ik diep vanbinnen realiseer dat ik dit Kan. uitlegje erbij:

Ik ben van mezelf nooit erg gesteld geweest op mensen, ik kon nooit aansluiten bij de meeste, en hoewel mijn sociale kant de laatste paar jaren behoorlijk zijn ontwikkeld, hecht ik er bar weinig waarde aan. Contact met mensen, is niet nodig voor geluk, althans voor mij. Ieder creëert zijn of haar eisen voor geluk, -ieder die leeft vanuit zijn ego .. nl-. Toen ik klein was, hield ik mijzelf al bezig met de raarste dingen. Het was geen zeldzaam verschijnsel dat ik bijvoorbeeld aan mijn vader vroeg hoe de sterren waren ontstaan, wat er in zwarte gaten waren. etc etc.

Dit was allemaal nog in mijn basischool tijd. Ik had zelfs mijn eigen theoriën over wat zwarte gaten inhielden en dergelijke. Sinds mijn eerste herrinering, heb ik al altijd een verlangen gehad naar de natuur, naar de harmonie. Diep vanbinnen, een onwezenlijk verlangen. Ik stelde vaak vragen aan mijn vader betreffende natuur:
Waarom gaat de mens niet in de natuur leven? En als ik deze vraag stelde, wist ik diep vanbinnen dat het niet te doen was vanwege het tekort aan hout, etc etc. -alsnog mijn basischool tijd, dus tussen 6 jaar, en 11/12 jaar-.
Je snapt, ik had een onwezenlijk verlangen naar harmonie. Dit verlangen, heb ik nooit kunnen ontrafelen, in de zin dat ik de reden van dat verlangen snap, tot voorkort. Ik ben het type dat niet snel klaagt, nooit geweest. Tenzij, ik een alternatief wist. Ik heb dus ook nooit geklaagd over de maatschappij en zijn manier van doen, omdat ik gewoon niet een beter alternatief had bedacht. Noch voor de mensheid, noch voor mezelf. Jullie begrijpen waarschijnlijk al dat ik dus een hemels verlangen had naar vrede, harmonie. Hoe dit kwam kom ik straks op. Maargoed, terugkomend op mijn basischool tijd; ik was nooit het type dat fijn met andere jongetjes omging. Ik deed het wel, maar ik weigerde aan te passen qua mentaliteit. Ik had wel 'soort' van vriendjes, maar dat stelde in weze ook niks voor want diezelfde vriendjes peste mij vaker dan dat ik met ze sprak zullen we maar zeggen, overigens geld hetzelfde voor de rest. Ik had een onderontwikkeld sociale vaardigheid. Ik hield me er niet bezig, nee. Waar ik me wel mee bezig hield als kind zijnde -onbewust welliswaar-, was analyseren. Oh dat vond ik zo geweldig! Ik vond het geweldig om in groep 6 en 7 al te weten van de meeste kinderen waarom ze bepaalde dingen deden. Hoewel ik dit wist, kon ik het nog niet onder woorden brengen, 'ik wist het gewoon'.

Dus, mijn focus was analyseren, en mijn sociale kant was verwaarloosd. Ik kon mij niet verdedigen zegmaar. Dit is niet erg, want al dat gepest heeft mij ook weer veel inzicht gegeven. Dus ik vind het niet erg. Toen wel .
maargoed, analyseren dus, ik vond het geweldig. Dit hield ook aan op de middelbare school, hoewel men daar een iets betere mentaliteit hadden, was het nog steeds altijd een pest/plaag/irriteer sfeer. En natuurlijk was ik vaak daar de dupe van . Maar dankzij al mijn analyses, was ik er al op de basischool achter dat ik vanalles overnam van andere mensen. Ik was bewust dat ik mijn persoonlijkheid vormde op basis van andermans gedrag. Niet volledig, maar kleine beetjes. Zoals bijvoorbeeld iemand een manier van goede grappen maakte, probeerde ik het na te doen. Dit ging volledig natuurlijk de mist in, maar ik was me bewust van mijn 'copieer gedrag' dus vanaf de basischool had ik al twijfels over mij als persoon, de vraag die jarenlang door mijn hoofd zwierf was dan ook:
Heb ik wel een persoonlijkheid?
Maargoed, hoe dan ook, op de middelbare school had ik die vraag nog steeds, en tja, mijn 'populariteit' stond altijd nog even laag als altijd. Toen in de 4e klas van de mavo, overleed mijn pa. Ik zal dit even kort vertellen:
Mijn pa en ik doken regelmatig vroeger, hij was iemand van goed niveau, en redelijk open minded. Hield zich totaal niet bezig met spiritualiteit, maar de mentaliteit die hij had was geweldig, vond ik natuurlijk . Maargoed, hij wilde dus wat verder gaan dan recreatie duiken, in het begin had ik mijn twijfels erover. (het lag niet in mijn aard om aan hem te twijfelen, want ik vertrouwde volledig op zijn inzicht, en kennis, inschattingsvermogen. -je merkt, ik keek behoorlijk naar em op -. )Maargoed, ik had dus mijn twijfels. Maar de cursus verliep grotendeels eigenlijk vrij goed, trainingen waren prima, oefenduiken gingen goed, maar mijn twijfels bleven aanhouden. Toen de avond voor de 'examen' duik om het zo maar te noemen, hadden hij en ik een diep gesprek over duikongelukken. Mijn twijfels waren in de loop der weken behoorlijk aangedikt, alleen toendertijd besefte ik het niet goed, er ontstonden gewoon simpelweg wat discussies. We hebben zelfs berekeningen zitten maken over kansen van een duikongeluk en dergelijke. Maar ik bleef ontevreden, niet dat ik mij irriteerde dat hij niet naar mijn luisterde, want tegelijkertijd was het wel mijn pa, waar ik tegen op keek, dus oke. Ik liet het voor wat het is. na, je kan het waarschijnlijk al gokken, de volgende dag, tijdens de examen duik, kreeg hij een ongeluk. Oorzaak is beetje onbekend, maar men vermoedt een maagzweer. En tja, een maagzweer op 40 meter diepte is natuurlijk niet zo fijn, daarbij had de instructeur hem net iets te snel naar boven gehaald wat waarschijnlijk nog meer problemen veroorzaakte. Volgens de instructeur verloor hij snel het bewustzijn, dus in het opzicht van de tijdens het opstijgen ontstaande problemen ben ik daar blij om.
Maargoed, later overleed hij dus. Dit was het begin van een hele rare gewaarwording in mijzelf. Ik merkte dat een onzekerheid behoorlijk was gestegen. Elke psycholoog zal beamen dat het kwam doordat ik een grote steun, en toeverlaat in mijn leven miste, maar ik wist dat het dieper zat dan dat. Veel dieper. Wat ik namelijk ervaarde is dat ik het gevoel had alsof iedereen mijn gedachtens kon lezen, en mijn gevoelens konden zien. Dit klinkt raar maar, na de uitleg zal het hopelijk wat duidelijker zijn. Zodra ik een bus instapte werd ik al mega rood, zodra ik ging zitten werd ik nog meer rood. In de klas werd ik snel rood. Overal waar een bepaalde druk hing werd ik rood. Als ik met iemand in een gesprek zat werd ik rood als ik bijvoorbeeld een beschamende gedachte had. Ookal hoefde deze in wezen niet beschamend te zijn.
Je snapt, ik was zo rood als een tomaat, met een onzekerheids niveau dat de pan uitstijgt. En pas een paar maanden geleden besefte ik mij waardoor het kwam, ik voelde mijn energie veld om mij heen. Het was bij mij erg duidelijk merkbaar. Bij elke bepaalde gedachte die ik had veranderde het energie veld, in een drukke bus voelde ik een drukkende energie veld. Des te voller de bus, des te roder werd ik. De energie velden nam ik waar, en onbewust relateerde ik dit aan dat mensen het aan mij konden zien wat ik dacht en wat ik voelde. Ik hoop dat dit een duidelijke uitleg is.
Zo begon mijn ontwikkeling, wat 2 jaar later zou overgaan in meditatie, en diepere spirituele kennis, en vaardigheden.
En nu terugkomen op mijn vroege jeugd, de drang naar harmonie. De drang naar geestelijke ontwikkeling, etc. Waarom heb ik dit? ... ik denk omdat ik diep vanbinnen een besef heb dat ik het kan. Dat heeft mij door wat depressies geholpen, een diep besef van je ware potentialiteit zegmaar. En des te verder ik kom met het verkennen van mijzelf, des te sterker dat besef wordt. Ik weet dus ook gewoon dat voor mij het leven als een Sudha, simpelweg het lot is.

Dit brengt mij bij alles wat ik tot nu toe ervaren heb, zoals sommige ook hebben ervaren, dit heeft geleid tot:
- Beinvloeden van regen, sneeuw, zon, wolken. -of tis toeval, maar daar geloof ik niet meer in -.
-Telekinese
- Zuivere meditaties
- Vlagen van een Sterk eenheids bewustzijn.
- Een anderhalve dag verlichting.
- Mezelf beetje magnetisch maken.

En nog zat andere zaken, en de meest recente .. opmerkelijke ervaring, is die van mijn lichtreis waar ik een model-schip in me handen krijg geduwd tijdens een meditatie. Dat was een opmerkelijke en zeer belangrijke gewaarwording. Mijn begrip voor de zaken zoals ze zijn wordt dieper en dieper. En het zou boekdelen vullen over wat ik tot nu toe geleerd heb, sinds het onder andere ook boekdelen zijn waar ik het van geleerd heb .

Ik hoop dat dit een beetje interessante post was, want ik zeg dit, omdat ik mijzelf realiseer, dat mijn hele leven een magische gewaarwording is. Zoals hetzelfde geld voor ieder een in dit forum, of nog beter; voor ieder een op deze aardbol. Maar soms is de magie zo goed versluierd, dat mensen hun hele leven leven, bezig zijn met de dingen die de maatschappij hun biedt, terwijl alle magie die er speelt in iedereens leven, aan hun neus voorbij gaat.
Magie is er altijd, overal, je moet het wel opmerken. Magie is als een prachtig achtergrond muziekje, een symfonie waar je oren het bijna begeven vanwege de Ongelooflijke prachtige gewaarwording, Magie is de enigste muziek, die gedurende jouw leven nooit zal ophouden met spelen. Maar als je constant bezig bent met zaken, constant afwezig, dan mis je de achtergrond muziek, dan mis je de magie, en doordat men opgroeit in een wereld waar men de achtergrond muziek niet meer opmerkt, zijn er maar weinig mensen die de pracht en praal van de magie aanschouwen.

Tot zover, mijn voorlopige inbreng .

[ Bericht 0% gewijzigd door Choices op 18-03-2004 13:07:45 ]

quote:

Op donderdag 18 maart 2004 12:57 schreef Choices het volgende:
Voor mijzelf, de wereld, de maatschappij, laat ik voor wat het is.
{even ingekort}

voor wat het is, ik vind dat U heel goed bezig is!

herkenbaar verhaal ook, over het rood worden.. knap van je dat je overeind bent blijven staan en dat je koos om jezelf te ontwikkelen ipv bij de pakken neer te zitten

Een ascetisch bestaan in Australie lijkt mij ook heel aantrekkelijk, lekker didgeridoo spelen met de locals bij Ayers rock ofzo beetje de hippie uithangen

Wat een machtig mooi verhaal, Choices, en zo herkenbaar ook!
Ik ben vroeger gelukkig nooit gepest, maar was wel altijd bezig om kindjes die gepest werden te helpen. De eeuwige helper, noem ik mezelf wel eens.....soms zelfs tegen beter weten in. En met dat laatste bedoel ik dat niet iedereen geholpen wil worden en daar kan ik erg gefrustreerd van worden. Ik WEET gewoon hoe ik iemand kan helpen en dat is zo irritant (lijkt mij zo) voor sommige mensen. Arrogantie wordt mij ook vaak verweten, maar zo zie ik het dus helemaal niet. Ik bedoel het ECHT gewoon heel goed en voor mij is het heel normaal om de oplossing te zien al is voor mij ook niet altijd duidelijk waarom ik iets adviseer.
Als ik echt heel goed in mijn vel zit dan lijkt het bijna tastbaar wat ik moet doen........klinkt misschien vreemd, maar beter als dat kan ik het niet uitleggen. Soms heb ik ook het gevoel dat ik dingen kan sturen naar mijn wensen al zie ik dat vaak pas naderhand.
Ik ben trouwens ook niet zo'n "mensen"- mens terwijl ik juist heel erg sociaal ben, maar vooral in grote mensenmassa's lijkt het wel of ik stik van de vele vormen van energie om me heen. Zo ben ik eens naar een paranormaalbeurs geweest..........noooooooit meer, ik dacht echt dat ik gek werd daar. Het leek wel een verstikkende deken van emoties die over mij heen viel. Ik ging enorm zweten, voelde me duizelig en werd er zelfs enigzins agressief van (terwijl ik de menslievendheid zelve ben). Nou ja, goed, ik heb inmiddels maar geaccepteerd dat ik beter ben in een kleinere groep mensen (het liefst zelfs 1 op 1). Zo leer ik constant dingetjes van mezelf en ik vind het LEUK......meestal
Gaaf trouwens dat je naar Australie gaat! Dat land trekt mij ook heel erg, net als Nieuw-zeeland, Engeland en Ierland.

Morwen: erg herkenbaar zeg!

Choices en Shinning... Wat denken jullie te bereiken door naar verweggistan te emigreren en daar in je droomwereldje weg te zweven? Wat voegt dat toe aan jullie en ons leven?

Sorry hoor, ik kan dit niet anders zien als vluchtgedrag omdat je de echte wereld niet aan kan. Als je zo'n goed zicht heb op de wereld om je heen, is het je plicht om anderen te helpen dit ook zo te zien. Bang als jullie zyn om afgewezen te worden, houden jullie jullie gaven en denkbeelden voor jullie zelf (en daar reken ik dit virtuele fok-wereldje even niet by)... Ik vind dat evenzo egoïstisch, je bent immers niet voor niets in dit welvarende landje geboren... Juist die welvaart heeft het jullie mogelyk gemaakt om de tyd te nemen om over bepaalde zaken na te denken.... Nee ik zie het al... Uitleggen heeft geen zin, jullie leven in een waan

quote:

Op donderdag 18 maart 2004 23:23 schreef Barbamama het volgende:
Choices en Shinning... Wat denken jullie te bereiken door naar verweggistan te emigreren en daar in je droomwereldje weg te zweven? Wat voegt dat toe aan jullie en ons leven?

Sorry hoor, ik kan dit niet anders zien als vluchtgedrag omdat je de echte wereld niet aan kan. Als je zo'n goed zicht heb op de wereld om je heen, is het je plicht om anderen te helpen dit ook zo te zien. Bang als jullie zyn om afgewezen te worden, houden jullie jullie gaven en denkbeelden voor jullie zelf (en daar reken ik dit virtuele fok-wereldje even niet by)... Ik vind dat evenzo egoïstisch, je bent immers niet voor niets in dit welvarende landje geboren... Juist die welvaart heeft het jullie mogelyk gemaakt om de tyd te nemen om over bepaalde zaken na te denken.... Nee ik zie het al... Uitleggen heeft geen zin, jullie leven in een waan

Nee, zo zit het niet. Emigreren naar een land waar je een solitair bestaan kan leiden om de nodige kennis te verwerven, het nodige aan anderen door te geven. Ik ben net zo open in mijn echte leven over dit alles, als dat ik hier op dit forum ben . Houd ook alsjeblieft op met reacties van gelijke aard, een keer wil ik best reageren, maar een 2e keer niet.

quote:

Op donderdag 18 maart 2004 20:35 schreef Morwen het volgende:
Wat een machtig mooi verhaal, Choices, en zo herkenbaar ook!
Ik ben vroeger gelukkig nooit gepest, maar was wel altijd bezig om kindjes die gepest werden te helpen. De eeuwige helper, noem ik mezelf wel eens.....soms zelfs tegen beter weten in. En met dat laatste bedoel ik dat niet iedereen geholpen wil worden en daar kan ik erg gefrustreerd van worden. Ik WEET gewoon hoe ik iemand kan helpen en dat is zo irritant (lijkt mij zo) voor sommige mensen. Arrogantie wordt mij ook vaak verweten, maar zo zie ik het dus helemaal niet. Ik bedoel het ECHT gewoon heel goed en voor mij is het heel normaal om de oplossing te zien al is voor mij ook niet altijd duidelijk waarom ik iets adviseer.
Als ik echt heel goed in mijn vel zit dan lijkt het bijna tastbaar wat ik moet doen........klinkt misschien vreemd, maar beter als dat kan ik het niet uitleggen. Soms heb ik ook het gevoel dat ik dingen kan sturen naar mijn wensen al zie ik dat vaak pas naderhand.

Ik weet wat je met dat doormaakt, ikzelf ben ook door zo'n periode gegaan, alleen maar om erachter te komen dat hoewel jij gelijk kunt hebben met een bepaald advies, om bij een bepaald doel te komen. Je kunt niet iedereen helpen, dit bedoel ik niet in de zin dat je dit niet zou kunnen, maar in de zin dat ieder zijn eigen pad volgt. Dit zul je ook geheid leren in jouw situatie wat betreft 'mensen helpen'.
Je zult waarschijnlijk een periode tegenkomen waarin je realiseert dat mensen die jij tegenkomt, en bepaalde adviezen wilt geven, problemen geven vanwege een paar redenen:
-Men is er nog niet klaar voor om het te weten, ook het lijden, is een belangrijk leerproces.
-Je kunt gelijk hebben, maar er zijn verschillende wegen naar rome, m.a.w. er zijn verschillende paden die een uitkomst kunnen bieden voor mensen met problemen. Niet ieder pad past bij ieder mens.

quote:

Op vrijdag 19 maart 2004 00:37 schreef Choices het volgende:

[..]
Je zult waarschijnlijk een periode tegenkomen waarin je realiseert dat mensen die jij tegenkomt, en bepaalde adviezen wilt geven, problemen geven vanwege een paar redenen:
-Men is er nog niet klaar voor om het te weten, ook het lijden, is een belangrijk leerproces.
-Je kunt gelijk hebben, maar er zijn verschillende wegen naar rome, m.a.w. er zijn verschillende paden die een uitkomst kunnen bieden voor mensen met problemen. Niet ieder pad past bij ieder mens.

Ja, daar zit ik nu middenin en dat voelt soms best wel vervelend. Net alsof ze me niet accepteren zoals ik ben, maar dat is natuurlijk helemaal niet zo. Ik moet gewoon leren dat iedereen zijn eigen pad volgt en dat ik niet verantwoordelijk ben als het fout gaat (al zie ik dat al van verre aankomen). Ik voel me te vaak te verantwoordelijk voor iedereen en alles. Zo moest ik me echt inhouden om niet voor jou te reageren op de reactie van Barbamama dat jij zou vluchten als je naar Australie gaat.
Het is natuurlijk helemaal niet aan mij om daarop te reageren en dat kan jij natuurlijk als geen ander het beste zelf doen. Maar ik ga zo vaak in de *bescherm-modus* dat ik er zelf niet goed van word (bij wijze van spreken dan, heh ). En ik snap Barbamama's reactie eigenlijk ook best wel weer, want dat schoot - even vluchtig- ook door mijn hoofd. Maar dan bedenk ik me weer dat dat vluchten wel mee zal vallen en dat dat waarschijnlijk gewoon niet zo is. Nou ja, lekker duidelijk allemaal.....pppfff.
Ik moet leren om me minder te bemoeien met de levenspaden van anderen en dat mensen ook prima voor zichzelf kunnen zorgen. Al vind ik het supermoeilijk om bepaalde ingevingen voor me te houden.........lessons to be learned......zullen we maar zeggen

Sorry, voor het offtopic gaan.........ik ga weer even verder lurken

quote:

Op vrijdag 19 maart 2004 01:05 schreef Morwen het volgende:
Ik moet leren om me minder te bemoeien met de levenspaden van anderen en dat mensen ook prima voor zichzelf kunnen zorgen. Al vind ik het supermoeilijk om bepaalde ingevingen voor me te houden.........lessons to be learned......zullen we maar zeggen

Sorry, voor het offtopic gaan.........ik ga weer even verder lurken

Ten eerste: Geef jezelf eens een schouderklopje omdat je een goed inzicht hebt over andermans situaties.
ten tweede; geef jezelf nog eens een schouderklopje omdat je realiseert dat in de meeste gevallen men dingen voor zichzelf moet uitvinden.
ten derde: Geef jezelf een dikke knuffel dat je beschermend bent ingesteld . Is erg goed, je moet er alleen een balans in zien te vinden, wat je ook geheid wel lukt!

Soms moeten 'fouten' gemaakt worden, om te leren/verder te gaan. Dit geld voor beide mensen die jij wilt helpen, en vrijwel iedereen op deze aardbol. Goed bezig in ieder geval

Noem me een zweefteef, maar MG chilt op dit moment!; yep magie!

* mg794613 chillin on Bob Marley - Exodus entire album!

quote:

Op vrijdag 19 maart 2004 00:31 schreef Choices het volgende:
Nee, zo zit het niet. Emigreren naar een land waar je een solitair bestaan kan leiden om de nodige kennis te verwerven, het nodige aan anderen door te geven. Ik ben net zo open in mijn echte leven over dit alles, als dat ik hier op dit forum ben . Houd ook alsjeblieft op met reacties van gelijke aard, een keer wil ik best reageren, maar een 2e keer niet.

Stop patronizing me!

Reageer inhoudelyk en anders niet...

Dank je, Choices, ik doe mijn best..............en jij ook, net zoals iedereen. Meer als je best kun je niet doen, om er maar eens een cliche tegenaan te gooien

En qua magie - om even iets ontopic te doen - het was daarnet toen ik naar mijn compuutje keek (onderaan dan ) 1.22 uur .

quote:

Op vrijdag 19 maart 2004 01:25 schreef Morwen het volgende:
Dank je, Choices, ik doe mijn best..............en jij ook, net zoals iedereen. Meer als je best kun je niet doen, om er maar eens een cliche tegenaan te gooien

En qua magie - om even iets ontopic te doen - het was daarnet toen ik naar mijn compuutje keek (onderaan dan ) 1.22 uur .

haha, en ik heb een post net gepost om 1.22 -ander topic-

er is zeker iets magisch gaande...

het feit dat *TRUTH* de laatste weken is gaan groeien...

blijkt alleen al uit de heftige reacties gaande de afgelopen weken en zelfs op het moment ....

ook de hete negatieve loze reacties hebben aan de basis een positieve inzet....

het zet allen immers tot denken aan... over alle *TRUTH* onderwerpen......die dan aan je onbewustzijn beginnen te knabbelen..... en dat zijn wij nu eenmaal bewustzijn, denken.....

er is zeker iets magisch ingezet...

quote:

Op vrijdag 19 maart 2004 01:16 schreef Barbamama het volgende:

[..]

Stop patronizing me!

Reageer inhoudelyk en anders niet...

Choices zegt iig geen dingen als "jullie leven in een waan". Dat soort opmerkingen willen we hier niet zien.

Choices legt uit waarom hij weg zou willen en geeft daarmee antwoord op je vraag.

quote:

Op donderdag 18 maart 2004 23:23 schreef Barbamama het volgende:
Choices en Shinning... Wat denken jullie te bereiken door naar verweggistan te emigreren en daar in je droomwereldje weg te zweven? Wat voegt dat toe aan jullie en ons leven?

Sorry hoor, ik kan dit niet anders zien als vluchtgedrag omdat je de echte wereld niet aan kan. Als je zo'n goed zicht heb op de wereld om je heen, is het je plicht om anderen te helpen dit ook zo te zien. Bang als jullie zyn om afgewezen te worden, houden jullie jullie gaven en denkbeelden voor jullie zelf (en daar reken ik dit virtuele fok-wereldje even niet by)... Ik vind dat evenzo egoïstisch, je bent immers niet voor niets in dit welvarende landje geboren... Juist die welvaart heeft het jullie mogelyk gemaakt om de tyd te nemen om over bepaalde zaken na te denken.... Nee ik zie het al... Uitleggen heeft geen zin, jullie leven in een waan

tja dan zie je dat als vluchtgedrag
Is Nederland dan "de echte wereld"? Ik heb geen plicht om mijn zienswijze aan een ander duidelijk te maken, dat vind ik opdringerig. Iedereen is zelf verantwoordelijk voor zijn/haar zienswijze, er is genoeg informatie beschikbaar in Nederland waar je je eigen visie kan vormen.

Bang om afgewezen te worden? Hoezo zou ik dan de garantie hebben dat ik niet afgewezen wordt om mijn denkbeelden in bv. Australië? Ten eerste ben ik niet bang om afgewezen te worden... als iemand met onbegrip reageert op wat ik geloof dan is dat zijn/haar probleem. Ten tweede, ik ben in dit welvarende landje geboren ja, en ik heb het recht het ook weer te verlaten. Maargoed hier laat ik het verder bij, is niet echt ontopic.

Over elkaar beschermen; ik ga uit van eigen verantwoordelijkheid. Alle oorlog is begonnen toen de ene holemens iets wat hij als zijn "bezit" zag ging beschermen tegen de buurman-holemens, en een wapen bedacht om zoch mee te beschermen. Die buurman-holemens voelde zich bedreigd en maakte ook een wapen, ze keken elkaar met groeiende angst en haat in de ogen als ze elkaar tegenkwamen en op een dag gingen ze die wapens daadwerkelijk gebruiken. De beste manier waarop je iemand helpt vind ik nog altijd iemand in zijn/haar waarde laten, laat iemand zelf zijn/haar eigen keuzes maken. Je kan wel iemand informatie geven over een keuze die jij al hebt gemaakt maar die persoon zal alles toch zelf leren door vallen en opstaan, net als iedereen.

Hey Barbamama, wat ben je fel??
Ik kan me best voorstellen dat The-Shining en Choices erover nadenken te emigreren, en of dat zinvol is................. das aan deze 2 om dat te bepalen daarover kan en mag ik niet oordelen.
Ikzelf heb ook weleens de gedachte om gewoon lekker te emigreren, maar goed dan besef ik wat ik hier allemaal moet achterlaten en is de lust alweer voorbij.

quote:

Op vrijdag 19 maart 2004 12:08 schreef Spliffunk het volgende:
Vandaag wil ik een magisch woord aan jullie kwijt: verbanden

En hier laat ik het bij.

dear spliffunk,

ff voetjes op de forumvloer, en vertel es wat meer

@ Choices :

ik lees nu pas je verhaal en hij klinkt prachtig....

word al helemaal enthousiast bij de gedachte dat ik dit soort dingen mogelijk over een tijdje ook zal kunnen.

wat ik me afvroeg(ook aan de rest):

mensen die met hun onbewustzijn e.d. bezig zijn, geloven ook vaak in de grote verandering naar 2012.
Waarom wil men dan verhuizen naar bijv Australie?? het maakt toch niet uit waar je nu zit. je kun toch vanaf elke plek op de aarde hiermee bezig zijn en je ontwikkelen?

___________

*heeft ook nu pas de rest van de topic doorgelezen*

m.i. nog steeds geen antwoord op dezelfde vraag gekregen...

quote:

Op vrijdag 19 maart 2004 12:38 schreef Oo-blackgirl-oO het volgende:
mensen die met hun onbewustzijn e.d. bezig zijn, geloven ook vaak in de grote verandering naar 2012.
Waarom wil men dan verhuizen naar bijv Australie?? het maakt toch niet uit waar je nu zit. je kun toch vanaf elke plek op de aarde hiermee bezig zijn en je ontwikkelen?

Oke, logische vraag natuurlijk ik zal het uitleggen, voor zover dit mogelijk is .

Waarom naar Aus. dat is voor ieder persoonlijk, voor mij waren de voordelen vrij makkelijk eruit te halen:
Het weer, laat een makkelijker nomadisch leven toe.
De taal, engels is voor mij even natuurlijk als nederlands, dus hoef niks te leren in dat opzicht.
Ik ken al mensen in Aus, die ook een behoorlijke wijsheid hebben, waarmee ik dan ook in contact kom.
en natuurlijk; de pracht en praal van de natuur.

Nu mijn reden van het Emigreren:
Het is vrij simpel, in nederland heb je niet de mogelijkheid om je volledig toe te wijden aan de ontwikkeling van het bewustzijn. Er zijn bepaalde mogelijkheden tot, maar deze bevatten altijd meer een Klooster van een bepaalde religie. Hoewel ik hier niks op tegen heb. Ik ben niet een groeperings-persoon.
In nederland is compleet solitair leven behoorlijk ingewikkeld om te verwezenlijken, als het al überhaupt mogelijk is.

Beantwoord dit je vraag toevallig?:)

Overigens .. over 2012, ikzelf heb mijn mening daarover nog niet besloten, het zou goed kunnen, het zou net zo goed niet kunnen. Ik heb niet de kennis, bronnen, ervaringen, om daar een bepaalde opinie op vast te pinnen en zolang dat dat het geval is, laat ik het voor wat het is .