De Nachtmerrie van de Christen

Filosoferen in verhaalvorm is ok

Wil je hier verder nog een discussie mee beginnen over een specifiek onderwerp of ben je gewoon benieuwd wie dit verhaal van begin tot einde leest?

Erg mooi geschreven! Wou dat ik die kwaliteiten bezat, dan had ik graag een vervolg geschreven, maar ik kan nu eenmaal mijn gedachten nooit goed onder woorden brengen, en al helemaal niet in zo'n verhaal-vorm.

Zonde ( ) dat er waarschijnlijk weinig mensen zijn die de moeite zullen nemen om het te lezen.

je schildert God wel af als een depresieve man moet ik zeggen, is het niet mogelijk dat Hij toch ergens vreugde in vindt??

Daarnaast schilder je God helemaal in je eigen straatje af, waarbij je alle (stompzinnige) vooroordelen en menselijke logica in de strijd gooit. Ik zie wel iets bemoedigends in een God die meelijdt met de onvolmaakte wereld.

quote:

Op woensdag 25 februari 2004 16:08 schreef Speher het volgende:
je schildert God wel af als een depresieve man moet ik zeggen,

Excentriek zal hij in ieder geval wel zijn, wie weet wel een soort machts-fetish ofzo

Is het wel een man? In de bijbel en de traditie duidt men God wel met een mannelijk woord aan, maar geeft verder geen mannelijke kenmerken. jezus spreekt over God de Vader, maar de liefde van God wordt als moederliefde omschreven...

Zozo, Rereformed die zich in God verplaatst... hoogmoed komt voor de val amice...

"Ik wil als God wel eens gedegener antwoorden krijgen", dan zou mijn vraag zijn: stelt u dan eens een goede vraag God? En ook eentje die binnen mijn taalveld valt, want anders snapt u mijn antwoorden niet.
Waarom praat u niet verder met uw vriend Nietschze in plaats van mij te vermoeien?
Niet uw woorden zijn de nachtmerrie, de nachtmerrie is dat ik het gevoel krijg dat u niet de God bent waartoe ik mij richt als ik bid, u bent niet de God waarin ik geloof, waardoor ik mij geïnspireerd weet. U bent niet de God die mensen uit mijn omgeving zo merkbaar gesteund hebt toen zij ziek waren.

Ik accepteer dat ik een heleboel niet van u weet, maar één ding weet ik wel: als u God was geweest dan had u niet zo gezwamd.

Ik vraag me af waarom zo veel filosofen de moeite nemen om het christendom aan te vallen. Een ieder filosoof die ook nog gestudeerd heeft kan dan snel bedenken dat er dan toch iets is wat ze niet lekker zit ..

quote:

Op woensdag 25 februari 2004 16:08 schreef Speher het volgende:
je schildert God wel af als een depresieve man moet ik zeggen, is het niet mogelijk dat Hij toch ergens vreugde in vindt??

Idd! MIjn God, wat doe je?!?!

quote:

Op woensdag 25 februari 2004 18:36 schreef jaccoh het volgende:
Ik vraag me af waarom zo veel filosofen de moeite nemen om het christendom aan te vallen. Een ieder filosoof die ook nog gestudeerd heeft kan dan snel bedenken dat er dan toch iets is wat ze niet lekker zit ..

Juistem, namelijk het Christendom.

quote:

Jezus zegt dat hij moet sterven als losprijs voor velen.

Een citaat uit Marcus 10:45 (overgenomen door Mattheüs in 20:28 als we de gangbare oplossing voor het synoptische probleem accepteren).
Het gehele vers luidt: " Want ook de zoon des mensen is niet gekomen om zich te laten dienen maar om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen."

Jezus zegt hier niets meer en niets minder, dat de zoon des mensen gekomen is om zijn leven te geven als losprijs voor velen. Spreekt hij over zichzelf als hij het over de mensenzoon heeft? Wat heeft hij in gedachten bij het geven van een leven als losprijs? Uit dit vers valt dat niet af te leiden. Je kunt je zelfs de vraag stellen of Jezus deze woorden wel gesproken heeft. Maakt dat uit voor de uitleg hoe de historische Jezus zichzelf verstond? Dikwijls wordt iemand na zijn dood anders bekeken dan zij/hij tijdens zijn/haar leven naar zichzelf keek. -dit over de formele kant van de vraag, aan de formulering kleven nogal wat vooronderstellingen-

Traditioneel wordt dit vers zo uitgelegd dat Jezus als de mensenzoon verstaan wordt, en zijn leven gaf als losprijs voor velen duidt op zijn kruisdood en opstanding. Die losprijs wordt ook wel geduid als verlossing, en geplaatst in een schema van zonde/verlossing. In Jezus gaat God de weg voor de mens om de mens te verlossen van het kwaad. De mens is verwijderd geraakt van God, is de achterliggende gedachte, verwijderd geraakt van zijn oorspronkelijke bedoeling, een moment dat in Genesis verteld wordt als het verhaal van Adam, Eva en de appel. De mens is zo ver verwijderd geraakt van God, dat de mens de afstand op eigen kracht niet kan overbruggen. God is rechtvaardig (je zou het kunnen uitleggen als dat hij geen opdrachten wil geven die de mens niet kan vervullen, dat zou namelijk onrechtvaardig zijn) en daarom overbrugt hij vóór de mensheid (de "velen") de kloof tussen mensen en zichzelf.

Hieruit vloeien natuurlijk bepaalde vragen voort zoals: de wereld geeft niet bepaald het beeld verlost te zijn, om Martin Buber te citeren:" ik zou niet graag met een verloste ziel rondlopen in een onverloste wereld." En toch is dat het "lot" van de christen. Deel krijgen aan de verlossing die God in Jezus tot stand bracht vraagt nogal wat van je. Niet het wegcijferen van jezelf onder wetten als regels, maar jezelf uit de gevangenschap van je eigen negativiteit, je eigen kwaad laten halen... en er steeds weer in terugvallen. Alleen God kan de eenheid van de mens met hem bewerken, zijn eenworden met Jezus is de belofte dat hij dat ook echt wil. Als verloste ziel in een onverloste wereld leven is dus leven vanuit een belofte, en hopen en vertrouwen dat af en toe stukjes van die belofte zichtbaar worden. Wie er een "verloste ziel" bezitten? In Jezus is de mensheid verlost, iedereen bezit dus een verloste ziel. Bestrijd het kwade en doe het goede, veronderstelt dat je je rekenschap geeft van je slechte kanten zonder erin te zwelgen.

Ik vraag me af wat voor relatie jij hebt met God of met de Bijbel dat jij dit allemaal weet over God. Dat jij kan vertellen dat Gods hele uitgangspunt de verdorven aarde is en dat alles hier op gebasseerd is, dat God in het OT alleen maar tijd had om vertoornd te zijn.

Volgens mij lees jij alleen maar de dingen die je wilt lezen, want het oude testament is niet alleen maar toorn van God, absoluut niet. Lees de verhalen eens over Abraham en over het volk Israel, hoe God voor zijn volk zorg en ja als het volk ongehoorzaam is geweest dan straft Hij het volk, maar zou een goede vader zijn kind niet straffen als hij iets doet wat niet correct is.

Mensen willen God zien als een sinterklaas, die alles geeft en waarin alles makkelijk is. Maar als God dat had gewilt dan had Hij in de eerste plaats geen boom in het paradijs neer gezet.

ja, ik geloof dat deze wereld verdorven is, dat de banden van satan reeel zijn en dat deze banden gebroken moeten worden. Maar dat wil toch niet meteen zeggen dat dit meteen het hele fundament is van het christelijke geloof, of wel soms?

Ik geloof dat het fundament van mijn geloof liefde is, dat God intimiteit met mij wil hebben, dat Hij wil dat ik naar Hem luister, dat Hij wil dat ik mijn eigen verlangens aan de kant zet en ja voor mij als mens is het niet leuk, absoluut niet, het is niet leuk om door de meeste mensen niet begrepen te worden het is niet leuk om dingen te moeten laten die opzich best wel leuk zijn.

Maar als ik mezelf verneder voor God, dan zal Hij mij verhogen en daar verlang ik naar, om in zijn ogen gunst te vinden en het is niet alleen maar geven, absoluut niet, ik ben gelukkig en ik verlang er naar om nog minder te leven voor mij zelf en meer te leven voor God, te doen wat God van me vraagt en ja dat vraagt om offers en ik vind het geweldig

quote:

Op donderdag 26 februari 2004 09:20 schreef Rereformed het volgende:
Zozo, de antropofiel, legt uit:
"Jezus zegt hier niets meer en niets minder, dat de zoon des mensen gekomen is om zijn leven te geven als losprijs voor velen."
Zeer heldere uitleg.

"Spreekt hij over zichzelf als hij het over de mensenzoon heeft?"
Goed opgemerkt, je zou ook meteen aan iemand anders denken als je het leest...

"Wat heeft hij in gedachten bij het geven van een leven als losprijs?"
Wat doet het er nog toe aangezien hij het volgens de vorige opmerking best over jou en ik kan hebben.

"Uit dit vers valt dat niet af te leiden. Je kunt je zelfs de vraag stellen of Jezus deze woorden wel gesproken heeft."
De moderne theologie in een optimale belichting: Wat er ook staat, het is niet te begrijpen, oftewel (in andere woorden) net zo te begrijpen als je het maar wilt. Christendom = De taart die je zelf het lekkerst vindt. Veel plezier verder met het bakken ervan!

Ik geloof dat je niet goed gelezen hebt wat ik schreef, ik ging in op de manier waarop jij je vraag stelde, met als achtergrond:

quote:

ZozoVII zei-dit over de formele kant van de vraag, aan de formulering kleven nogal wat vooronderstellingen-

Je kunt als er geschreven wordt dat Jezus spreekt, niet zonder meer ervan uitgaan dat Jezus zelf die woorden gesproken heeft (das punt 1), ten tweede kun je er niet zonder meer van uitgaan dat je die woorden kunt uitleggen volgens de betekenis die ze NU hebben, je weet nooit zeker wat de schrijver (of, zo je wilt, Jezus) ermee bedoelde. (das punt 2). Punt 1 en punt 2 verwerpen leidt tot bijbelisme, iets waaraan jij je dikwijls "bezondigt", waarschijnlijk omdat je nooit anders met de bijbel hebt leren omgaan.

quote:

"Maakt het uit voor de uitleg hoe de historische Jezus zichzelf verstond?"
Rethorische vraag die je al beantwoord hebt; voor jou en alle andere moderne schilders van het christelijk geloof is het antwoord nee, dus de volledige omkering van wat tevoren zo ongeveer 1900 jaar gepredikt is...

Dat het een "omkering" is, weerspreek ik ten zeerste! Het is in het christendom namelijk maar ten dele van belang hoe de historische Jezus zichzelf verstaan heeft. Het gaat erom hoe zijn volgelingen, Paulus, de kerkvaders, theologen door alle eeuwen heen hem verstaan hebben. Ik geloof namelijk dat het verstaan van Gods boodschap in Jezus zich ontwikkelt, en niet star, rigide, dogmatisch is. Uitleggers van vandaag de dag moeten zich rekenschap geven van de traditie waarin zij staan, en de ontwikkelingen in die traditie kritisch bekijken, maar ook met respect; de kernboodschap, dat God in Jezus heeft gehandeld tot heil van mensen, is namelijk fier overeind gebleven tot op de huidige dag. Het gaat dus om het handelen van God in Jezus Christus, en niet in de eerste plaats om het handelen van de historische Jezus. Het merendeel van de theologen uit de afgelopen 1900 jaren zullen dit met mij eens zijn.

quote:

Volgt een theologische boodschap in verpakking anno 21ste eeuw, waarin wordt uitgelegd dat men 'traditioneel' losprijs als op 'overbrugging van afstand tussen God en mens' laat duiden.
Valselijk wordt hier de goegemeente volledig in het duister gelaten over de traditie.

Traditie heeft twee kanten; enerzijds het tradere, het doorgeven, anderzijds ook het traditum, hetgeen doorgegeven wordt. Het is goed Reformatorisch om het traditum kritisch te bekijken in het licht van het tradere. In het doorgeven kleven aan het doorgegevene altijd tijdsgebonden elementen aan. Relativeert dat het doorgegevene? Geenzins, zoals hierboven al opgemerkt: het centrale element van Gods handelen door Jezus Christus blijft fier overeind staan. De goegemeente wordt niet altijd om de oren geslagen met wat men er vroeger over dacht. Het overgeleverde blijkt niet dermate statisch te zijn dat we ons vandaag de dag verkrampt moeten opstellen rond onze waarheid tegenover onze tijd. (Jij bent in jouw kring wellicht anders gewend geweest.) Mensen zijn geïnteresseerd in de geschiedenis, maar willen vooral horen hoe zij zich vandaag de dag de boodschap van de Schrift eigen kunnen maken. De centrale boodschap van het heil in Christus in deze tijd verteld, in de 21e eeuwse theologie stel ik mij dus op de weg van de traditie die in de 1900 eeuwen voor mij gegaan is.

quote:

Losprijs heeft namelijk altijd in de vorm gestaan zoals ieder mens het kan begrijpen: de prijs die betaald moet worden. Betaald moet worden aan wie? Traditioneel heeft men erover getwist of het aan de duivel zou moeten worden betaald, of aan God zelf. Het eerste geeft teveel waarde aan de duivel, het tweede laat het werkelijke karakter zien van de God van de christenheid: hij is onderworpen aan een soort 'moraalwet' boven hem die het hem verplicht bloed te laten vloeien vanwege overtreding. �Het lijden� gebeurt in het leven van Christus helemaal niet uit solidariteit van God met de mensheid (zoals moderne theologie ons mooi voorhoudt) maar eenvoudig in de betekenis van �losprijs� als �afrekening van schuld�. 'Zonder bloedvloeien is er geen vergeving van zonden' is de bijbelse leer.

Bedankt voor dit lesje "geschiedenis". Jij doet alsof theologie, als of geloven stilstand is. Stilstaan rond een schrift als Woord van God. Ik heb je hierboven al gezegd dat traditie niets met stilstand te maken heeft. Het traditum vertolken in deze tijd, daar gaat het om, en niet om de aanklevingen die in het doorgeven zijn ontstaan tot vaststaand geloofsfeit te verheffen. Je gaat er dan vanuit dat de gelovige geen subject is, maar slechts een object. God is voor de gelovige dan ook een object. Je gaat dan voorbij aan de subject-subjectrelatie die met iedere communicatie gegeven is, en die intrinsiek is aan geloven.
In je uitleg van "losprijs voor velen" pak je een mixer en mixt een eigen versie van 'de betekenis' ervan (met de vooronderstelling dat die woorden toen door de historische Jezus gesproken zijn en dat je ook nog precies weet wat hij ermee bedoelde... een nogal onwetenschappelijk standpunt amice!) met scholastiek gesteggel over 'hoe het nu werkelijk in zijn werk gegaan is' en 'aan wie die losprijs betaald moet worden'. Wake up to a new millennium man!. Je schakelt over van de traditionele twisten naar een "dus betekent het dit". Een uiterst onverantwoorde move, waarbij je je eigen verstaan ondergeschikt maakt aan hoe men het vroeger begrepen heeft, en dat laatste ook nog eens tot waarheid verheft. Tenslotte vat je dit alles onder "de bijbelse leer".

Je doet alsof je precies weet hoe "de christelijke god" werkt, een beetje meer bescheidenheid zou ik van jou als voormalig christen toch wel verwachten, maargoed in de traditie waaruit jij afkomstig bent is het heel normaal dat uitleggers claimen de enige ware uitleg te brengen, waarmee ze zichzelf dus even naast God opgesteld hebben om over zijn schouder mee te kijken.
Zonder bloedvloeien is er geen vergeving mogelijk vind ik nogal een kort-door-de-bocht formulering. Je blijft dan namelijk staan bij het lijden, terwijl het lijden iets van voorbijgaande aard was. Niet minder heftig, maar het ging voorbij. Het bijzondere, paradoxale, van de kruisdood, wat jij niet laat zien, is dat God mens is geworden, de weg van een mens is gegaan, om de mens met zichzelf te verzoenen.
Er is geen verschil tussen een God die lijdt uit solidariteit, en een God die uit solidariteit zichzelf verzoent met de mens. Die solidariteit van God met de mens blijft raadselachtig, maar geweldig.

quote:

Welke traditionele voorstelling is naiever? Bloedvloeien met of zonder duivel?

Je ontpopt je hier als een echte "traditionalist". Een naïeve traditionalist die zo naïef is te denken dat hij de Waarheid gevonden heeft dat alles wat hem steekt, alles wat een andere kant uit wijst, dom en kinderachtig moet zijn. (Dat zo iemand dan ook nog eens de Liefde zegt te prediken slaat dan ook alles!). Je sluit je ogen voor het geschenk van Gods genade omdat het je steekt, en verwart genade met oordeel.

quote:

Maar in alles overtreft de moderne theologie deze naieviteit, door te vervolgen met een mooi verhaal van 'verlost zijn', terwijl je er niets van merkt. Een verhaal dat vervolgt met 'tot stand gebrachte verlossing' die je dan weer zelf tot stand moet brengen! De enige parallel die bestaat is de kwakzalver die op de markt Medicijn aanbiedt met de bijgevoegde sluiter: 'Driemaal daags innemen, Gelieve wel zichzelf te genezen van alle kwalen'.

"De moderne theologie", ben ik dat? Mijn woorden komen enkel voor mijn rekening, niet voor die van eigentijdse collega-theologen. Ik maak geen gebruik van autoriteitsargumenten als "Nietschze zei", en Nietschze kon het zo mooi zeggen dat hij wel gelijk moet hebben, ik gebruik Nietschze dus ik heb gelijk. Laat jezelf horen denk ik dan, Hitler verwees ook naar Nietschze en had Hitler gelijk (ik neem aan dat je dit niet uit zijn verband gaat trekken tot een vergelijking van reref. met H!)? -Ik maak bovendien geen impliciet gebruik van argumenten als: "ik zoek al 40 jaar en heb dit antwoord gevonden, en dat ik dit antwoord na 40 jaar gevonden heb betekent dat dat het juiste antwoord is dat iedereen zal vinden als hij maar goed genoeg zoekt."-
Mijn woorden komen voor mijn eigen rekening.
Je ziet volgens mij niet dat het wederom om een paradox gaat; we leven verlost in een onverloste wereld, en kunnen dus niet lui achterover gaan zitten, maar moeten er hard aan trekken om als verlosten te leven en ons niet naar beneden te laten halen door onze schaduwkanten. We hopen dat het waar is, dat onze schaduwkant van ons weggenomen zal worden zoals in het verhaal van Genesis al staat in de "moederbelofte", dat de ''mens' de 'slang' de kop zal vermorzelen en de slang de mens de hiel zal vermorzelen. De kop van de slang, het kwaad is vermorzeld, maar de hiel van de mens ook. De sprong naar God kan ondanks de verlossing niet door de mens worden gemaakt. Daarin is de mens van God afhankelijk, maar zij mag geloven dat God in Christus beloofd heeft dat hij er zal zijn.

quote:

"Deel krijgen aan de verlossing die God in Jezus tot stand bracht vraagt nogal wat van je."
Om precies te zijn: het vraagt van je dat je jezelf op een uiterst verfijnde vorm van gegoochel met taal op de meest naieve manier voor de gek kan houden.
Het vraagt van je 'door Christus tot stand gebrachte verlossing' (=niets, nul) zelf om te turnen tot 'jezelf uit de gevangenschap van je eigen negativiteit, je eigen kwaad laten halen' (=tenminste iets, niet nul).

Ten slotte: losprijs voor velen (begin van verhaal) kan na lange flarden van mistbanken mooi worden omgeturnd in de woorden:

"iedereen bezit dus een verloste ziel."

Iedereen bezit een verloste ziel, maar kan zich daarop niet laten voorstaan, en is zijn schaduwkanten niet kwijt, maar mag weten dat in Christus de belofte, de genade van een helpende God zijn deel is. Daarom mag je bidden om hulp, daarom mag je jezelf aanvaarden ondanks je schaduwkant. Daardoor realiseer je je dat de wereld niet is wat zij zou moeten zijn, en zet je je in voor een verbetering van de relaties tussen mensen onderling, tussen mens en dier, tussen mens en natuur, alles vanuit de gedachte dat God een relatie met jou als mens is aangegaan, die steeds weer vernieuwd wordt, en dat de wereld van diezelfde God in bruikleen gegeven is.

quote:

Zoals gezegd mensen: houd je ver van moderne theologie, het is erger dan fundamentalisme. Met fundamentalisme krijg je tenminste iets aangeboden. In moderne theologie kom je na lange preken uit op dat wat je al had voordat je ooit over godsdienst nagedacht had:
"Bestrijd het kwade en doe het goede".

Je doet het, in de vergelijking met het fundamentalisme, voorkomen alsof deze laatste boodschap niets voorstelt. Ten tweede doe je het voorkomen alsof deze "open deur" makkelijk binnen te gaan is. Het kwade bestrijden met woorden is makkelijk. Maar het kwade bestrijden door goed te doen is een stuk moeilijker. Hoe weet je namelijk of datgene waarmee je het kwaad bestrijdt niet zelf ook een kwaad is, zoals zo vaak?
Het is veelbetekenend dat je het citaat afdoet als een plattitude, amice!

quote:

't Is wel kostelijk dit alles hier mooi op een rijtje te hebben. Het wordt zo ook voor minder scherpe waarnemers dan Speknek goed duidelijk.

Hebben we alles op een rijtje? Volgens mij niet. We hebben een meningsverschil op een rijtje, maar als jij denkt onomstotelijk bewezen te hebben dat jouw bezwaren tegen het christendom geldig zijn, kan ik alleen maar mijn hoofd schudden om de plank voor je kop en de hoogmoed in je boze bolletje, die jou jezelf tot "scherpe waarnemer" doet bombarderen in vergelijking met een andere forumgebruiker.

quote:

Het is de moderne theologen nooit opgevallen dat ze best goede recenties zouden kunnen schrijven op Hollywood films. Moderne christelijk theologie zou je ook kunnen prediken met bijvoorbeeld de film Titanic in je hand als bijbel.

"Moderne theologie"? De theologie waarop jij blijkt te reageren is allesbehalve moderne theologie. Het is de theologie van 40 jaar geleden, ik raad de lieve lezertjes dan ook aan om jouw woorden niet te snel voor waarheid te nemen (ook al komt de sluimerende afkerigheid die er achter lijkt te zitten overeen met eigen gevoelens van afkeer- wees kritisch, ook op jezelf!), en jouw levensgeschiedenis en "wijsheden" niet te snel voor waar en voorbeeldig. Je hebt namelijk een bord voor je kop, waarvan ik vrees dat je het verwart met een uitzicht op een fins bos.

[ Bericht 0% gewijzigd door ZozoVII op 26-02-2004 11:34:13 ]

quote:

Op donderdag 26 februari 2004 09:59 schreef Rereformed het volgende:

[..]

Met betrekking tot hoongelach dat men kan lezen in Zozo's commentaar, de reaktie van een verlichte moderne gelovige, over bovenstaand verhaaltje waarin de argeloze christen wat dingen in zijn geloof logisch probeert te begrijpen zegt Nietzsche:

'Eerst en vooral weet het geloof dat het op zichzelf volkomen onverschillig is of iets waar is, maar dat het van het grootste belang is in hoeverre geloofd wordt dat het waar is. De waarheid en het geloof dat iets waar is: twee volkomen uiteenlopende belangen, haast tegenovergestelde werelden- men komt tot het een of het andere langs fundamenteel verschillende wegen. Als het bijvoorbeeld gelukkig stemt te geloven dat je van de zonde verlost bent, dan is het daarvoor als voorwaarde niet nodig dat de mens zondig is, maar alleen dat hij zich zondig voelt. Maar als er allereerst behoefte aan geloof is, moeten rede, kennis en onderzoek in diskrediet worden gebracht: de weg naar wat de waarheid is wordt de verboden weg. Vurige hoop is een veel grotere stimulans van het leven dan welk incidenteel werkelijk voorkomend geluk ook. Lijdende mensen moeten overeind gehouden worden door middel van een hoop die door geen werkelijkheid weerlegd kan worden -die nooit in vervulling gaat en dus nooit afgedaan wordt: hoop op het hiernamaals.
Om liefde mogelijk te maken moet God een persoon zijn. om de laagste instincten gelegenheid te geven hun woordje mee te spreken, moet God een knappe heilige jongeman als zoon hebben. Ten behoeve van de mannen komt een Maria opdraven.. Het gebod van de kuisheid versterkt de felheid en innerlijkheid van het religieuze instinct. Het maakt de cultus warmer, dweperiger, bezielder. De liefde is de toestand waarin de mens de dingen het meest ziet zoals ze niet zijn. Hier bereikt de kracht van de illusie haar hoogtepunt, evenals de kracht van verzoetelijking, van de verheerlijking. in liefde verdraagt men meer dan anders, men duldt alles. Het was zaak een religie uit te denken waarin bemind kan worden: daarmee is men over het ergste van het leven heen - men ziet het niet eens meer.
Tot zover de drie deugden van het christelijke geloof: liefde, hoop en geloof. Ik noem ze de drie christelijke slimmigheden.'

Bronvermelding Nietzsche's "de anti-christ"; overigens wat zegt Rereformed zelf over deze drie kardinale (christelijke) deugden - blijft dat ook zoals zijn bronnen onvermeld?...

quote:

Wat de waarheid uiteindelijk is lapt hij aan z'n laars.

Getuige menige bijdrage hoef je daar niet per se een (verstokte) christen voor te zijn...[quote]e

[ Bericht 0% gewijzigd door lucida op 26-02-2004 12:10:31 ]