Wat luister je nu? -- Nieuwe stijl -- deel 23

Matthew Shipp - Equilibrium

Matthew Shipp is een van de meest verfrissende avantgarde jazz-pianisten van de laatste tijd. Hoewel, jazz is misschien een beetje een al te bekrompen omschrijving, want op deze plaat zijn ook veel klassieke invloeden te vinden en wordt er ook nog lustig met electronische effecten en hiphop-ritmes ge-experimenteerd. De bezetting bestaat verder uit een drummer, bassist, vibrafoon-speler en twee electronica-types. Om de Allmusic Guide te citeren: "Shipp, whose restless vision is never clouded by grandiosity or pretense, has become the most important pianist on the scene today. Equilibrium is soul music for the mind." en dat is in dit geval zeker niet overdreven.

Solefald - Pills Against the Ageless Ills

Zo tussen het avantgarde metal meesterwerk "Neonism" en de meest recente plaat "In Harmonia Universali" in, is "Pills Against the Ageless Ills" een vrij metal-gericht Solefald album. Muzikaal niet de meest interessante plaat van het Frans/Noorse duo, maar kwalitatief ijzersterk. Het concept is bizar en boeiend:

quote:

---

Solefald's third and (relatively) most straightforward album to date, Pills Against the Ageless Ills is a concept album about two long lost brothers a porn filmmaker named Cain (who along the way gets executed for murdering Kurt Cobain) and a monk named Fuck, who winds up going insane and dying in a mental hospital.

---

Tja, wat moet je over dit album en deze band nog melden wat de afgelopen tijd nog niet gezegd is? Deze "hobbyband" van Maynard James Keenan (Tool) en Billy Howerdel is de laatste tijd verworden tot een soort All Star Alt Rockband, met de toevoeging van James Iha (Smashing Pumpkins), Jeordie White (Marilyn Manson) en Josh Freese (teveel om op te noemen ). Zelf was ik er op 30 januari j.l. bij toen APC 013 in Tilburg versteld deed staan met (wellicht nu al) het beste optreden van 2004. Intens, strak, klasse.

Het album is inmiddels gemeengoed. Mijn favoriet is toch wel "The noose", waarop goed te horen is dat Maynard een echte Zanger is. Maar eigenlijk staat dit album vol juweeltjes....

The White Stripes - Elephant

Voor iedereen die van poprock houdt. Dit is een plaat met een verrijkende sound, met voor ieder wat wils. een absolute must in iedere collectie.

Entombed - Wolverine Blues

Het Zweedse Entombed onstond uit Nihilist en was en van de eerste grote Europese deathmetal-bands. Debuutalbum "Left Hand Path" is in dat genre een klassieker. Maar Entombed is een van de weinige bands, die zichzelf ontwikkelden en kwam uit bij een stijl, die ze zelf death 'n roll noemen. Keihard, maar met een "edge". "Wolverine blues" is in dat opzicht ook een klassieker: 10 keiharde nummers, eindigend met een hartgrondig "FUCK!"

Nicke Andersson vertrok later overigens om The Hellacopters op te richten

The Ramones - Hey! Ho! Let's go: the Anthology

De ultieme verzameling van The Ramones: 58 nummers en een mooi hardcover boek(je) erbij. Alle klassiekers staan er op, dus eigenlijk kunnen we volstaan met:

HEY! HO! LET'S GO!!!

Five for Fighting - Boat Parade

Het nummer Boat Parade van Five for Fighting is één van mijn favoriete nummers. Het album America Town is alweer een tijdje uit en sinds vorige week ligt hun nieuwe album Battle for Everything in de winkel. Five for Fighting is het project van singer-songwriter John Ondrasik en is bekend van voornamelijk Superman (It's not easy), Easy Tonight en Something About You (horloge reclame volgens mij).
Het is gelikte popmuziek als jullie dat zo graag willen horen, maar het heeft toch wel iets. Toch??
Nou goed, ik denk zet dat nog maar eens op want ik moet een opdracht maken voor de uni en dat gaat makkelijker met de Boat Parade dacht ik zo....

36 Crazyfists - A Snow Capped Romance

Het tweede album van 36 Crazyfists (uit Alaska) viel vanochtend in m'n bus. De sound is niet al teveel gewijzigd van voorganger Bitterness The Star, en de typische zang van Brock Lindow is ook nog steeds aanwezig. Wederom een erg leuk (emo?)metal plaatje. Jammergenoeg had ik 'm al aan iemand anders beloofd. Naja, ik bak wel even een kopie totdat hij in de winkels ligt.

Comfortably Numb is op ID&T, een vreselijk nmmer; doet me denken aan Stayin' Alive.

Hij is misschien al weer een beetje gedateerd maar ik heb het stof er maar weer eens vanaf gehaald. Dit is harde techno van een superhoog niveau met alle ingrediënten wat hardtechno nodig heeft: funk, stuiterende en pompende beats, industriële strings en filters. Speedy J heeft de uiltieme symbiose kunnen vinden tussen dansvloergeoriënteerde muziek en compositietechnisch gezien muziek van een hoog muzikaal niveau. Het album begint rustig met mooie, diepe en rustig voortkabbelende beats en na ongeveer de helft breekt de hel los. Deze plaat is nog steeds zijn tijd ver vooruit en je kunt er nog niet bij stil zitten ook... Toppertje dus

Probot

Een project van Dave Grohl om met 11 verschillende metalzangers samen te werken, die allen hun sporen wel verdiend hebben. Lemmy, Cronos, Max Cavalera, King Diamond, Snake (Voivod), Eric Wagner (Trouble) wekken natuurlijk de interesse! Ik heb hem zojuist pas gekocht, dus veel valt er nu nog niet over te zeggen, maar hij is in ieder geval allesbehalve subtiel

quote:

---

Op woensdag 18 februari 2004 15:57 schreef Mark het volgende:
[afbeelding]

Probot

Een project van Dave Grohl om met 11 verschillende metalzangers samen te werken, die allen hun sporen wel verdiend hebben. Lemmy, Cronos, Max Cavalera, King Diamond, Snake (Voivod), Eric Wagner (Trouble) wekken natuurlijk de interesse! Ik heb hem zojuist pas gekocht, dus veel valt er nu nog niet over te zeggen, maar hij is in ieder geval allesbehalve subtiel

---

Good Vibrations : Thirty Years Of The Beach Boys

Daar komen we de avond wel mee door. Ik ben voor de verandering maar eens bij disc 5 begonnen.

Ja ja, van hun hits als "Cherish" en "Celebration" krijg ik ook acute vomeer-neigingen maar ooit, in een ver grijs verleden, maakte Kool and the Gang geen gelikte bagger, maar was het een strakke band die moeiteloos funk, soul en jazz wist te mixen. Dit is een van hun eerste platen, en hij is naderhand helemaal leeggesampled door hiphoppers. De Beastie Boys hebben zelfs een nummer getiteld "Live at PJ's" op een van hun platen staan als tribute. Fijne plaat.

June of 44 - Four Great Points

Niet zo heel bekend denk ik zo. Volgens de amg is de muziek van 'June of 44' het best te omschrijven als:
Math Rock, Experimental Rock, Noise-Rock, Indie Rock, Post-Rock/Experimental, Alternative Pop/Rock

Dat Experimentele vind ik nog wel mee vallen trouwens, het zijn redelijk rustige en mooie nummer. Als Similar Artists wordt ook nog Tortoise genoemd, dat klopt wel qua sfeer, June of 44 gebruikt alleen de gitaar waar Tortoise het vooral van de electronica moet hebben. Volgens mij is de band redelijk groot in Amerika, ik hoor ze wel eens op een Amerikaanse zender, en ze hebben een foto op de AMG.

Vaux - Set it to blow

Een explosieve mix van hardcore, metal en een vleugje emo. Zaterdag de 14e nog gezien samen met het Nederlandse Razor Crusade en Thrice in de Melkweg.

Een live show die staat als een huis. 3 gitaren, 1 basgitaar, een retestrakke drummer en een zanger die zowel kan zingen, schreeuwen als krijsen. Superstrakke punkmetal.

The Coral Nightfreak and the Sons of becker

Ik heb net in een of andere vreemde opwelling deze CD gekocht, maar ja zo heb ik mn collectie bij elkaar gekregen natuurlijk...
Het is wel een lekker plaatje, lekker expirimenteel en rustig...hoe noemden ze het ook al weer bij OOR?
Juist ja...Psychedelische folkpop....

(Het is trouwen hun 2,5ste album omdat dit een mini is of zoiets...er staan 11 nummers op maar wel lekker kort allemaal...)

Ion Dissonance - Breathing is Irrelevant

Geniaal gestoorde band in het straatje van bands als Dillinger Escape Plan, Burnt by the Sun, Red Chord, met een vleugje Meshuggah.

quote:

---

These men have finally emerged with a mathematical terror aptly titled "Breathing Is Irrelevant", an album that threatens to annihilate the metallic labyrinths created by the likes of Burnt By The Sun and The Red Chord with extreme prejudice.

To dub this as mere mathcore would be to snub the extreme immensity that Ion Dissonance are so well-trained in executing. From the opening moments of "Substantial Guilt VS. The Irony Of Enjoying" these men set out on a quest to surgically mutilate one's eardrums. By and large they succeed, with atonal guitars and headache-inducing time signatures driving this musical aberration into one's memory with the sheer force of a rivet gun to the forehead. "Binary, Part II" almost appears subdued, what with Jean François Richard's jazzy percussive dexterity, and Gabriel Mc Caughry almost seeming at ease with his nonchalant verbal dialogue, yet all is torn asunder seconds later as the band lay siege to their own creation. Admittedly the group do have a bit of trouble with sudden transitions, often relying on the usage of inane spoken word interludes as they frantically attempt to flip the songs in several directions, but in spite of these shaky moments lyrically, Ion Dissonance still astound.

Possessing the technical wizardry of The Dillinger Escape Plan and the devastating metallic grind impact of As The Sun Sets, the members of Ion Dissonance have delivered one of the heaviest albums of 2003. This is a record that ignores the listener's capacity for intensity, pummeling eardrums with violent time signatures and uncompromising vocal screams. The album's one weakness may be in its incessant need to document the essence of aural armageddon, as it could be perceived as just a blurry explosion of noise to less adventurous listeners. Indeed it does possess such carnal desires and the destruction left in the group's thunderous wake borders on the excessive, but those who dare traverse this metal battlefield should wear their wounds with pride. Few bands have the ability and drive necessary to labor on such a taxing style yet Ion Dissonance prevail, making "Breathing Is Irrelevant" a must for extreme music aficionados, and a brilliant debut effort from one of the scene's most exhausting machines of brutality.

---

Machine Head - Burn My Eyes

Verbluffend dat deze plaat alweer bijna tien jaar oud is. Ik kocht hem in de periode dat m'n liefde voor metal zich wat aan het uitbreiden was. "Burn My Eyes" is, evenals de oude Iron Maiden en Metallica albums, een aangename nostalgische trip.

quote:

---

Op donderdag 19 februari 2004 21:47 schreef Summoner het volgende:
Verbluffend dat deze plaat alweer bijna tien jaar oud is.

---

Mum - Finally We Are No One

Even bijkomen na het geweld van Ion Dissonance, prachtige dromerige muziek zoals ze die volgens mij alleen in IJsland zo kunnen maken

quote:

---

This excellent follow-up to the 2000 debut release, "Yesterday Was Dramatic, Today Is Ok" by Iceland's Múm, finds these wunderkind strengthening their already unique and deeply infectious "instro-spective" electronic sound. Where "Dramatic" had some beautiful melodies and some sad and sultry accordion, "Finally We Are No One" feels more complete and whimsical. Where "Dramatic" seem to hint at an idea, Finally We Are No One blows out the stops. Also the addition of the child-like singing of Gyda and Kristin-Anna Valdysdottir, sounding somewhat like Isobel Campbell if she was from Rejyavik, makes this album even more magical than the debut. But its like choosing which kid you like better if you're a parent. Nothing here disappoints, from the windup toy sounds and hard-drive detritus to the lonely accordion to the great, playful dance textures. Reminiscent of some of Aphex's best tinkerings, Boards of Canada or Morr Music's stable of great artists, this is quickly one of my favourite albums of the year so far. It is both unique and sadly beautiful with a wintry grace not unlike the mood created last year by that other famous Icelander, Bjork.

---

quote:

---

Op donderdag 19 februari 2004 22:29 schreef mr_cucumber het volgende:

[..]

Teken dat je oud begint te worden heer Summo

Mum - Finally We Are No One

Even bijkomen na het geweld van Ion Dissonance, prachtige dromerige muziek zoals ze die volgens mij alleen in IJsland zo kunnen maken
[..]

---

quote:

---

Op donderdag 19 februari 2004 22:34 schreef Z het volgende:

[..]

En ze zijn nog mooi ook!

[afbeelding]

---

quote:

---

Op donderdag 19 februari 2004 22:40 schreef mr_cucumber het volgende:

[..]

oei inderdaad! Volgens mijn ben ik spontaan verliefd geworden

---