Niet meer verliefd???

Even paar weken wachten en 'm dan dumpen lijkt me.

Gewoon uitmaken, en wat betreft zijn moeder, daar kan jij ook niks aan doen, je bent toch niet meer verliefd?... het komt en het gaat.

Nu kom je waarschijnlijk echt in de fase van "houden van". Verliefdheid is meestal een beetje wisselend en ligt ook in wat voor situaties je zit.

In het begin is het allemaal nog spannend en nieuw waardoor je vaak vlinders in je buik krijgt. Dit gaat na verloop van tijd over in een stabieler gevoel.

En hoezo heb je geen vrijheid meer? Mag je er niet af en toe even op uit van hem? En zoja, blijft hij ook altijd bij jou of wil hij misschien wel af en toe er even uit met z'n vrienden?

Als je de relatie echt niet meer ziet zitten heeft uitmaken natuurlijk zin. Je zou het misschien tactisch gezien wel even uit kunnen stellen want anders zal hij zich straks ook maar een hoopje mens voelen als er op korte tijd twee personen uit zijn leven zijn verdwenen. Straks zal hij al een enorme klap krijgen want je moeder op zo'n nare manier verliezen zal waarschijnlijk erg hard aankomen.

Wat er ook gebeurd, probeer er altijd toch nog een beetje positieve sfeer te creeeren. Dit zal de relatie alleen maar ten goede komen.

Wat ik altijd hoor en zelf heb meegemaakt na een relatie van 2 jaar is dat veel mensen met dit gevoel te maken krijgen. Je hebt zo onderhand wel alles met elkaar gedaan, en alles meegemaakt. Zo te lezen hebben jullie het op dit moment ook niet makkelijk. Dit beïnvloed jullie gedrag natuurlijk ook gedeeltelijk.

Je vroeg niet om tips, ik weet het, maar als je toch besluit en ook graag weer verliefd wilt worden moet je proberen of je elkaar wat minder moet zien. En die keren dat je elkaar dan weer ziet iets bijzonders gaan doen.

Ik denk wanneer je je ouders (als die nog zijn ) vraagt of ze nog verliefd op elkaar zijn, zeggen ze vast ook ja. Maar ik denk, en weet bijna zeker dat dat een ander soort verliefdheid is dan wat je ervaart als je net begint met een relatie. De verrassingen in een relatie doen meestal oude tijden herleven toen alles nog nieuw en super super leuk was.

Maar als je toch echt niet geïnteresseerd bent in tips, dan wens ik je heel veel succes in deze mindere periode en hoop dat je er snel weer bovenop komt. En dat voor jullie allebei

quote:

---

Op vrijdag 13 februari 2004 23:43 schreef tigger78 het volgende:
Ik heb nu meer dan 2 jaar iets met mijn vriend, maar op de een of andere manier begin ik er steeds meer twijfels bij te krijgen. En ik weet niet waarom. Want diep van binnen hou ik nog wel van hem, maar verliefdheid is er niet meer.
Misschien is het vanuit mijn kant een soort van bindingsangst ofzo, want heb nog graag mijn vrijheid enzo, die ik eigenlijk al 2 jaar niet meer heb.
maar uitmaken heeft nu ook niet veel zin, daar we in een lastig tijdsperiode zitten omdat zijn moeder ongeneeslijk ziek is.

Ik wilde het gewoon even van me afschrijven. Echte tips zijn er toch niet voor te geven wat te doen enzo, of wel ??

Beetje hopeloos ben ik momenteel en voel me verdrietig

---

Volg je gevoel...meer kan ik niet tegen je zeggen...
En wees maar lekker even verdrietig...

sterkte Meid.

Hey, als er 1 van jullie beiden positief moet blijven in deze periode, dan ben jij het wel. Geef het gewoon nog even de tijd en alle kans. Mocht het dan nog niet goed komen, dan kun je jezelf nooit verwijten dat je niet alles er aan gedaan hebt.... Toch?

gaap, hopeloos triest-dan geval

Verliefdheid is in de plaats gekomen van houden van je bent gewoon in een verdere fase van relatie beland.

Met zijn moeder moet je apart beschouwen. Je kan beter ten tijde van een goede vriendin zijn als de vriendin die niet verliefd is. Het zal even pijnlijk voor hem zijn maar als je zegt dat je wel vrienden wil blijven.

Anders nog een tip: zeggen dat je meer broer-zus gevoelens hebt als vriend-vriendin is een subtiele manier om geen ruzie te krijgen (werkt bij mij al 2 keer) en met beide heb ik nog goed contact

Het gevoel verliefd te zijn wordt veroorzaakt door een bepaald stofje, in het begin heb je hier heel veel van en na 2-3 jaar is dit weg, daarna zou de periode van houden van moeten beginnen. Het is dus biologisch (dacht ik) te verklaren. Maar verder schiet je er weinig mee op succes!

Echt houden van gaat natuurlijk veel dieper dan verliefdheid. Ik denk dat je jezelf niet op dat woordje 'verliefdheid' moet blindstaren. Aan de andere moet je natuurlijk wel momenten hebben waarop het even gaat kriebelen. Omdat je iets leuks samen meemaakt. Of gewoon omdat je samen moet lachen om iets. Of gewoon omdat je plotseling realiseert wat die persoon in je leven betekent. Of.......
En als dat helemaal weg is, en het voelt eigenlijk alleen maar als een grote sleur, ja dan denk ik wel dat het tijd is om een punt achter je relatie te zetten.

[Dit bericht is gewijzigd door -Wepeel2- op 14-02-2004 00:10]

Ik vind het altijd zo cliche om te zeggen dat verliefdheid 'plaats maakt' voor houden van... combi lijkt me gezond en de uitspraak 'echte verliefdheid gaat nooit over' ook. Maargoed, makkelijk praten is dat natuurlijk. En ieders mening over wat verliefdheid/houden van is verschilt weer een beetje.

Ik snap dat je rot voelt. Logisch, wat een klotesituatie!
Maar hoe lang is dit al aan de gang? En kan je echt niet uitvinden hoe het komt?
Zitten jullie niet 'gewoon' in een dip, misschien mede door problemen die hij heeft (zijn moeder bijv.)? Ben je het daardoor allemaal een beetje zat, wil je gewoon even rust, ontsnappen van de ernst...?

...of wil je het echt uitmaken omdat je geen toekomst meer ziet in deze relatie?
Als dat het geval is: ik zou het ook niet over mijn hart kunnen verkrijgen om iemand te dumpen als hij het zo moeilijk heeft. Maar dat moeilijke blijft natuurlijk... als ik het zo hoor is zal dat nog wel een tijdje zo blijven, met zo'n zieke moeder.
Je zult altijd een reden kunnen vinden het niet uit te maken, er is nooit een geschikt moment.

Heel veel sterkte!!

Slaap er nog eens een nachtje over na. Mijn vriendin liet me ook vallen toen me moeder in het ziekenhuis lag, voor een tweede operatie (had toen nog kanker). En geloof mij, ook al heeft het niets met jullie relatie te maken, je vriend heeft je nu nodig.

Ben het er mee eens dat het geen reden is om bij elkaar te blijven, maar mocht je ermee willen stoppen, probeer dan wel een zo taktisch mogelijk moment te kiezen. Vind dat hij dat wel heeft verdiend na 2 jaar ;-)

quote:

---

Op vrijdag 13 februari 2004 23:43 schreef tigger78 het volgende:
Ik heb nu meer dan 2 jaar iets met mijn vriend, maar op de een of andere manier begin ik er steeds meer twijfels bij te krijgen. En ik weet niet waarom. Want diep van binnen hou ik nog wel van hem, maar verliefdheid is er niet meer.
Misschien is het vanuit mijn kant een soort van bindingsangst ofzo, want heb nog graag mijn vrijheid enzo, die ik eigenlijk al 2 jaar niet meer heb.
maar uitmaken heeft nu ook niet veel zin, daar we in een lastig tijdsperiode zitten omdat zijn moeder ongeneeslijk ziek is.

Ik wilde het gewoon even van me afschrijven. Echte tips zijn er toch niet voor te geven wat te doen enzo, of wel ??

Beetje hopeloos ben ik momenteel en voel me verdrietig

---

Met hem erover praten, uitmaken en er sowieso voor hem zijn in verband met zijn moeder. Je kan moeilijk verder gaan uit medelijden. Ga je zelf ook kapot aan denk ik.

Als het goed is gaat verliefdheid over in houden van ...... gebeurt dat niet dan lijkt me het een periode van afsluiten maar.

Niet leuk, maar anders hou je jezelf en de ander voor de gek

Been there, en helaas: done that.
Als je twee jaar samen bent wordt het idd allemaal effe moeilijker... Je mist het 'nieuwe' aan een relatie, die verliefdheid, elkaar leren kennen enz. Ik had dat ook en had ook last van bindingsangst... Soit, uitgemaakt dus om die reden... Maar dan ga je denken aan de momenten die er waren voor die slechtere periode en dan begin je dat toch te missen... Om een lang verhaal kort te maken: mijn vriendin vond hetzelfde en zo zijn we terug contact gaan zoeken met elkaar. Na een tijdje terug een beetje die verliefdheid gaan voelen en nu zijn we ondertussen 3,5 jaar samen. (de korte breuk niet meegeteld.)
Waarmee ik wil zeggen: denk héél goed na of je het gaat uitmaken. Het gras is altijd groener enz., echt waar.

Succes ermee in elk geval...

TDK.

Tja wat kan ik zeggen............. Verliefheid gaat uiteraard over.... maar ik persoonlijk vind dat daar iets mooiers voor terug komt. En dat is houden van.

Als jij je er niet meer gelukkig bij voelt rest je echt niks anders dan het uit te maken.

Maar denk daar wel HEEL goed over na. Wat zijn bijvoorbeeld de consequenties van het uitmaken?

Ik zelf heb ook een relatie van 2.5 jaar erop zitten, en dacht dat het allemaal veel beter zou worden als ik weer vrijgezel zou zijn.

Maar toch mis je die intense relatie met je partner (althans dat was bij mij het geval) de dingen die je altijd samen deed doe je nu opeens alleen.

Vrienden/vriendinnen kunnen die dingen gewoonweg NIET vervangen.

Ik kan achteraf gezien WEL zeggen dat ik de juiste beslissing heb genomen want als je bij hem/haar blijft omdat je het zielig/nog een keer wilt aan kijken of gewoon NIET weet wat je wilt, dan wordt je daar zelf ook niet stabieler en/of gelukkiger van!

En nogmaals denk er HEEL goed over na wat je doet! want je moet immers wel achter je beslissing staan

Heel veel s6 iig

hey meis, ik had hetzelfde...na n jaar heb ik er n punt achter gezet, ik twijfelde of ik ooit wel verliefd was geweest. Ik gaf(geef) veel om hem en we willen nu goeie vrienden blijven. Helaas vatten zn collega's het minder volwassen op en vinden me maar n bitch...omdat ik eerlijk ben? Ik heb het ook uitgemaakt toen mn ex n sterfgeval had in de familie. Dat maakte het misschien extra erg, maar hij vroeg er zelf naar(mijn twijfels) en ik ben eerlijk geweest ook al was het misschien niet echt tactisch geweest. Er is natuurlijk altijd wel n reden om het 'nog even uit te stellen'...Maar zoals al gezegd wordt...je kunt proberen vrienden te blijven en hem te steunen. Dat doe ik nu ook en het gaat prima tussen ons!

SUCCES! Liefs, ML

Je moet jezelf eens afvragen of je wel verliefd moet zijn om bij elkaar te blijven.. velen weten niet wat "houden van" inhoud.

jaja, het is weer bijna lente.
Dan komen er opeens heel veel van dit soort topics.

quote:

---

Op zaterdag 14 februari 2004 19:57 schreef Fliepke het volgende:
jaja, het is weer bijna lente.
Dan komen er opeens heel veel van dit soort topics.

---

en wat heeft dat ermee te maken dan

Iig...dit heb ik dus ook gehad, na 2.5 jaar heb ik er een punt achter gezet omdat ik meer het gevoel had dat mijn (nu dus) ex-vriendin meer een hele goede vriendin van mij was dan écht míjn vriendin. Zij was ook nog eens depressief dus het was extra moeilijk om er een punt achter te zetten. Toen ik snel daarna verschrikkelijk verliefd werd op een ander meisje, ben ik beginenn te twijfelen of ik wel echt ooit verliefd ben geweest op mijn ex?! Zo'n gevoel als ik bij dat andere meisje kreeg had ik nog nooit gehad, en dus ook niet bij mijn ex waarmee ik 2.5 jaar een relatie heb gehad. En dat andere meisje is nu 5 maanden mijn vriendin

quote:

---

Op zaterdag 14 februari 2004 19:56 schreef EggsTC het volgende:
Je moet jezelf eens afvragen of je wel verliefd moet zijn om bij elkaar te blijven.. velen weten niet wat "houden van" inhoud.

---

*me is het hier volledig mee eens .

Ik herken probleem van TS ook wel een beetje, soms gewoon moeilijk om je te binden, zeker nu het bij de ander dan wat moeilijker gaat allemaal(ja heel asociaal eigenlijk) maar ik zit nu ook een beetje in zo'n fase en merk bevoorbeeld dat ik veel meer zin heb om te gaan stappen op de avonden dat zij werkt etc, dat soort dingen

Na 2 jaar pas niet meer verliefd Dat vind ik heel lang wel verliefd zijn!
Ben je eigenlijk de eerste 2 jaar van je relatie echt de hele tijd smoorverliefd geweest? Is dat ook alles waar jouw liefde voor hem op gebaseerd is/was? Ik denk dat je je dat moet afvragen.
Ik ben nu anderhalf jaar met mijn vriend, we hebben een rustige relatie, ik ben niet verliefd op hem, nooit geweest, want voor mij is verliefd zijn een soort functie om iemand voor me te winnen. Als ik die persoon eenmaal heb, is die verliefdhneid niet meer nodig en gaat die weg. Dit ervaar ik niet als een gemis, maar als een gemak. Ik kan volkomen rationeel over hem nadenken, en ik weet dat ik niet bang hoef te zijn dat ik ineens niet meer verliefd ben, en er dan ineens niets meer over blijkt te zijn.
Probeer je eens een leven zonder je vriend in te beelden. Hoe zou je je daarbij voelen? Zou je hem niet heel erg missen? Als je dan denkt; nee, zonder hem ben ik beter af, dan is het tijd om het uit te maken, ondanks de situatie waarin hij zit. Hem aan het lijntje houden is erger. Je moet er natuurlijk wel voor hem zijn dan, als goede vriendin.
Maar nogmaals, verliefdheid is zo overrated, denk goed na over wat je nu voor hem voelt (ook al zijn dat geen 'vlinders'), en maak pas die moeilijke beslissing als je zeker weet dat je helemaal niets meer voor hem voelt.