Ik ben nu bijna 30, ik heb nooit kinderen gewild en wil ze nog steeds niet.
Ik vind namelijk dat ik, op het moment dat ik een kind wil, ook bereid moet zijn om dingen op te geven en die bereidheid heb ik niet.
Waarom zijn er dan altijd mensen die maar niet kunnen accepteren dat je heus, echt waar er niet over denkt om aan kinderen te beginnen? Waarom beginnen (met name moeders met kinderen jonger dan 6 jaar) mensen altijd te roepen "dat komt nog wel".
Op mijn werk krijg ik het gevoel zo langzaamaan tussen de "moedermaffia" te zitten 
Ik accepteer hun kinderwens, kom braaf op kraamvisite, wil ook met alle liefde een keertje oppassen, maar daar blijft het bij.
Waarom kan het tegenovergestelde dan niet geaccepteerd worden? Niet elke vrouw krijgt nesteldrang tenslotte.
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Natuurlijk lijkt het me heerlijk als mijn vriend en ik later een kindje zullen krijgen, maar als het niet zo mag zijn, dan zij het zo.
quote:Waar bemoeien mensen zich mee he?
Op vrijdag 13 februari 2004 15:08 schreef GM het volgende:
"dat komt nog wel".
Joh, lekker laten zeuren en leef je eigen leven 
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
quote:Klopt, maar het is erg vervelend dat je voortdurend in de verdediging wordt gedwongen alsof er iets mis is met je als vrouw.
Op vrijdag 13 februari 2004 15:10 schreef Juweel het volgende:
Laat ze maar lekker zeiken! Als jij gelukkig bent zonder kindertjes dan is dat alleen maar ok toch?
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
), ook niet als het om kinderen gaat. Ik mis, net als jij, die kinderwens echt totaal. Nooit gehad en op dit ogenblik kan ik me niet voorstellen dat ik 'm ooit krijg. Ben er echter ook van overtuigd dat je nóóit nooit moet zeggen. Ik sluit het niet uit. Maar moeders met pasgelegde kinderen en ouders die graag grootouders willen worden moeten echt héél hard hun mond houden in mijn buurt. Dat gelukzalige gekweel... bah! 
quote:Heel herkenbaar
Op vrijdag 13 februari 2004 15:14 schreef Hik het volgende:
Ik vind dertig nog niet zo oud eigenlijk (vooral aangezien ik zélf 29 benMaar moeders met pasgelegde kinderen en ouders die graag grootouders willen worden moeten echt héél hard hun mond houden in mijn buurt. Dat gelukzalige gekweel... bah!
Wat ik gewoon echt heel vervelend is, is dat je voortdurend in de verdediging gedwongen wordt.
Wel of geen kinderen, nog los van het feit dat de wens ontbreekt (of misschien wel juist daardoor) is een heel bewuste keuze voor zowel mij als mijn partner (gelukkig hebben we dezelfde gedachten daarover).
Niet omdat ik dit geen wereld vind om een kind in neer te zetten (dat vind ik dus zo'n beetje het meest belabberde argument wat iemand kan bedenken).
Maar wel omdat ik vind dat ik een kind naast materiele zaken ook geestelijke zaken moet willen bieden.. en dat houdt voor mij in, dingen ervoor opgeven en dat is nu net iets wat ik niet wil.
Mag men egoistisch noemen, maar persoonlijk vind ik het egoistischer om toch maar aan het maatschappelijk aanvaardde ideaal te gaan voldoen (wel werpen dus) omdat men nu vindt dat dat moet.
Terwijl ik gewoon echt helemaal niets maar dan ook niets met kinderen heb. Ik vind baby's niet schattig, lief, leuk enzovoort.
Daarnaast vind ik het krijgen van een kind een hele grote verantwoordelijkheid die ik niet wil.
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
Nadelen van kinderen hebben.
Weinig of geen vrijheid
Financieel zwaar(der)
Veranderend leefpatroon
Voordelen zijn er ook, maar dat moet je je niet blind op staren.
Als jij vind dat je de verantwoordelijk voor kinderen niet kan/wil nemen moet je vooral kinderloos blijven.
En van het leven genieten.
Veel plezier
Ben
Het supertrio
quote:Ik heb vaak meer moeite met het kroost wat rondscharreld. Ik ben zelf 34 en heb geen kinderwens (eerder een kinderVERwensING), maar ik ben dan ook een man. Dat scheelt (schijnt).
Op vrijdag 13 februari 2004 15:14 schreef Hik het volgende:
Maar moeders met pasgelegde kinderen en ouders die graag grootouders willen worden moeten echt héél hard hun mond houden in mijn buurt. Dat gelukzalige gekweel... bah!
Maar het wordt vaak als egocentrisch beschouwd wanneer je niets wilt opgeven om kinderen te krijgen. Ik vind dat een kind niet te kort mag komen, maar ikzelf mag al helemaal niks te kort komen!!! Dus tenzij mijn salaris vermenigvuldigt met drie, geen kinderen...
Gekscherend heb ik weleens gezegd dat een hond makkelijker is dan een kind. Een hond is sneller zindelijk, jankt minder (afhankelijk van de soort), en kun je tijdens een vakantie hetzij naar een pension brengen, hetzij aan een boom binden
- Dogbert
quote:Ik vind kinderen énig.
Op vrijdag 13 februari 2004 15:19 schreef GM het volgende:
Terwijl ik gewoon echt helemaal niets maar dan ook niets met kinderen heb. Ik vind baby's niet schattig, lief, leuk enzovoort.
Zolang ik ze na een dag maar weer mag inleveren bij de rechtmatige eigenaar.
De reden waarom mensen ws zeggen " Dat komt nog wel " is dat er bij heel veel vrouwen die dit zeggen toch zo rond de 35 en hoger toch iets gaat kriebelen (klokje tikken vind ik zoooooo afgezaagd...) om toch iets van voortplanting te gaan doen.
Ik denk dat dat ook een van de redenen is waarom ouders vaak op oudere leeftijd aan kinderen gaan beginnen in plaats van als ze nog wat jonger zijn.
Hier heb je wat relevant werk van een docent aan de Erasmus Universiteit.
Behalve dat een kinderwens niet een aangeboren oerbehoefte is (die derhalve bevredigd moet worden) heeft Veenhoven ook veel aandacht besteed aan de maatschappelijke implicaties. Bijvoorbeeld hoe men aankijkt tegen bewuste kinderloosheid.
Je voelt hem wel aankomen: ik wil ook geen kinderen. Dat wist ik al toen ik 20 was. Maar toen werd mij verteld dat OOK ik wel achter een kinderwagen zou lopen op mijn 25ste. Nou, ik ben eergister 30 geworden en ik weet nog net zo zeker als toen ik 20 was dat ik nog steeds geen kinderen wil.
quote:dat komt nog wel
Op vrijdag 13 februari 2004 15:08 schreef GM het volgende:
"dat komt nog wel".Ik ben nu bijna 30, ik heb nooit kinderen gewild en wil ze nog steeds niet.
Ik vind namelijk dat ik, op het moment dat ik een kind wil, ook bereid moet zijn om dingen op te geven en die bereidheid heb ik niet.Waarom zijn er dan altijd mensen die maar niet kunnen accepteren dat je heus, echt waar er niet over denkt om aan kinderen te beginnen? Waarom beginnen (met name moeders met kinderen jonger dan 6 jaar) mensen altijd te roepen "dat komt nog wel".
Op mijn werk krijg ik het gevoel zo langzaamaan tussen de "moedermaffia" te zitten
Ik accepteer hun kinderwens, kom braaf op kraamvisite, wil ook met alle liefde een keertje oppassen, maar daar blijft het bij.
Waarom kan het tegenovergestelde dan niet geaccepteerd worden? Niet elke vrouw krijgt nesteldrang tenslotte.
- als je op jezelf gaat wonen -> nou, laten we hopen dat je snel een vriend/vriendin kan vinden
- als je single bent -> ow, heb je nog steeds geen vriend/vriendin
- als vrienden van je getrouwd zijn, na een jaar (en twee jaar en drie jaar) hoor je dan -> ow, hebben ze nog geen kindje
Ik neem aan dat als ik een vaste relatie zal krijgen of zelfs ga trouwen (help 
) dat ik dan ook weer verbaasde blikken ga krijgen -> huh, jij een relatie of huh ga jij trouwen
Tis eigenlijk nooit goed wat je doet. 
Trekt bij warm weer een poncho aan
quote:PSIES!!!
Op vrijdag 13 februari 2004 15:42 schreef Lucille het volgende:
Zeg nooit nooit. Maar het is hinderlijk als anderen jouw leven gaan proberen in te richten. Hetzelfde geldt voor situaties als de volgende (dit zijn dingen die ik om me heen hoor, ook uit mijn eigen familie):- als je op jezelf gaat wonen -> nou, laten we hopen dat je snel een vriend/vriendin kan vinden
- als je single bent -> ow, heb je nog steeds geen vriend/vriendin
- als vrienden van je getrouwd zijn, na een jaar (en twee jaar en drie jaar) hoor je dan -> ow, hebben ze nog geen kindjeIk neem aan dat als ik een vaste relatie zal krijgen of zelfs ga trouwen (help
Tis eigenlijk nooit goed wat je doet.
Iedereen probeert je 'met geweld' te laten conformeren aan de maatschappelijk norm.
Iedereen hetzelfde leven... GAAF!!! Ik 
daar behoorlijk op.
Gelukkig ben ik een man, want vrouwen hebben veel meer last van deze sociale druk.
[Dit bericht is gewijzigd door Puntenjager op 13-02-2004 15:59]
quote:O zo herkenbaar. Ik woon ook al jaren alleen, iedereen heeft medelijden met me maar ik ben nog nooit in m'n leven zo gelukkig geweest.
Op vrijdag 13 februari 2004 15:42 schreef Lucille het volgende:
- als je op jezelf gaat wonen -> nou, laten we hopen dat je snel een vriend/vriendin kan vinden
Wat betreft kinderwens: ik denk dat ik ook liever kindervrij blijf. Dit dacht ik al toen ik 16 was en in de afgelopen 10 jaar is daar niets aan veranderd. Bij het fantaseren of nadenken over de toekomst heb ik nog nooit een beeld voor me gezien waarin kinderen voorkomen. Het past niet bij mij, ik heb er geen gevoel bij kinderen, ik zou niet weten wat het toevoegt aan m'n leven, ik zie het enkel als een belemmering.
En ja, ik word soms ook helemaal gestoord van het gezeik van vrouwen die wel kinderen hebben/willen. Het ergste vind ik eigenlijk de argumenten om wel kinderen te nemen die worden aangedragen.
quote:Met name het argument:
Op vrijdag 13 februari 2004 16:06 schreef Twiggy het volgende:
En ja, ik word soms ook helemaal gestoord van het gezeik van vrouwen die wel kinderen hebben/willen. Het ergste vind ik eigenlijk de argumenten om wel kinderen te nemen die worden aangedragen.
- het is zo leuk (correctie jij VINDT het leuk, dat wil nog niet zeggen dat het leuk IS).
- je weet niet wat je mist (meest stupide argument dat je kunt bedenken)
- als je geen kinderen wilt, ben je niet echt vrouw (moet ik me dan TOCH laten ombouwen.
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
quote:precies,
Op vrijdag 13 februari 2004 15:42 schreef Lucille het volgende:
Zeg nooit nooit. Maar het is hinderlijk als anderen jouw leven gaan proberen in te richten. Hetzelfde geldt voor situaties als de volgende (dit zijn dingen die ik om me heen hoor, ook uit mijn eigen familie):- als je op jezelf gaat wonen -> nou, laten we hopen dat je snel een vriend/vriendin kan vinden
- als je single bent -> ow, heb je nog steeds geen vriend/vriendin
- als vrienden van je getrouwd zijn, na een jaar (en twee jaar en drie jaar) hoor je dan -> ow, hebben ze nog geen kindjeIk neem aan dat als ik een vaste relatie zal krijgen of zelfs ga trouwen (help
Tis eigenlijk nooit goed wat je doet.
als je vrijgezel bent zegt men heb je nog geen vriendje, het wordt wel tijd hoor.
heb je een vriendje zegt men het wordt wel tijd dat je gaat samenwonen hoor.
ga je samenwonen zegt men wanneer gaan jullie trouwen???
ben je netjes getrouwd zegt men jullie zijn getrouwd, er zal wel snel een kindje komen.
is het eerste kindje er zegt men al snel: wanneer komt de 2e????
als je dan de 2e hebt en er komt per ongeluk een derde kan dat nog wel, maar owee als er 4 of meer kinderen komen, dan is het ook weer niet goed..................dusse doe gewoon waar je jezelf het beste bij voelt en laat men maar lullen
Wel heb ik ervaring met het tikkende klokje (zo na mn 33ste was dat) en ik bleef twijfelen wel/niet een kind. Uiteindelijk heeft moeder natuur de keuze voor ons gemaakt en dat was ook wel prettig eigenlijk.
Maar vraagje voor de bewust kinderlozen, wat doe je als je toch onverwacht zwanger raakt? Houdt je het kindje dan? Of niet?
middle-aged and rich, and then I want to be old and annoy people by
pretending that I'm deaf
quote:Wat een rare vraag... Dat weet je toch niet van te voren?
Op vrijdag 13 februari 2004 18:49 schreef moralia het volgende:Maar vraagje voor de bewust kinderlozen, wat doe je als je toch onverwacht zwanger raakt? Houdt je het kindje dan? Of niet?
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Ik kan me trouwens wel voorstellen dat je er gek van wordt. Sowieso erger ik me soms aan de houding van sommige (jonge) moeders, een soort superioriteitsgevoel, alsof zij nu bij de club horen en het grote geheim kennen. Ik wil wel graag kinderen en dan is het altijd van: "Als je maar niet denkt dat het alleen maar leuk is hoor, het brengt ook veel zorgen met zich mee maar ja, dat weet je pas als je ze zelf hebt." Tegen mensen die ze niet willen is het dan weer: "Je weet niet wat je mist, je krijgt er zoveel voor terug, maar dat merk je wel als je ze zelf hebt." Laat iedereen dat toch lekker voor zichzelf uitvogelen.
En ja, de kans bestaat (misschien heel klein) dat je ooit van gedachten verandert, nou en. Mensen die altijd gezegd hebben kinderen te willen kunnen daar evengoed wel op terugkomen, iederéén kan van gedachten veranderen.
quote:Bewust kinderloos willen blijven betekent ook je verantwoordelijkheid op dat punt nemen, dus goede anti-conceptie en als de tijd daar is sterilisatie (van beide partijen).
Op vrijdag 13 februari 2004 18:49 schreef moralia het volgende:Maar vraagje voor de bewust kinderlozen, wat doe je als je toch onverwacht zwanger raakt? Houdt je het kindje dan? Of niet?
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
quote:Zo raar is ie niet hoor, wij wilden in principe ook geen kinderen maar we hebben altijd gezegd dat mócht er met de anticonceptie wat mis gaan, dat kan nl best gebeuren, we het kindje zouden houden.
Op vrijdag 13 februari 2004 18:51 schreef Spindizzy het volgende:[..]
Wat een rare vraag... Dat weet je toch niet van te voren?
Ik vind dat best wel iets waar je het met je partner over kunt hebben, eigenlijk best belangrijk toch?
Nog even voor GM, natuurlijk neem jeje verantwoording maar dat is geen antwoord op mijn vraag. Wat doe je als je desondanks tóch in verwachting raakt? Heb je er al eens over nagedacht?
middle-aged and rich, and then I want to be old and annoy people by
pretending that I'm deaf
quote:Dat is wel degelijk een antwoord op je vraag, namelijk dat voorkomen beter is dan genezen.
Op vrijdag 13 februari 2004 19:43 schreef moralia het volgende:[..]
Nog even voor GM, natuurlijk neem jeje verantwoording maar dat is geen antwoord op mijn vraag. Wat doe je als je desondanks tóch in verwachting raakt? Heb je er al eens over nagedacht?
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
quote:Hoe voelde je je toen je toch zwanger bleek te zijn terwijl je daarvoor nog twijfels had?
Op vrijdag 13 februari 2004 19:43 schreef moralia het volgende:[..]
Zo raar is ie niet hoor, wij wilden in principe ook geen kinderen maar we hebben altijd gezegd dat mócht er met de anticonceptie wat mis gaan, dat kan nl best gebeuren, we het kindje zouden houden.
Ik vind dat best wel iets waar je het met je partner over kunt hebben, eigenlijk best belangrijk toch?Nog even voor GM, natuurlijk neem jeje verantwoording maar dat is geen antwoord op mijn vraag. Wat doe je als je desondanks tóch in verwachting raakt? Heb je er al eens over nagedacht?
Uit je post lees ik wel dat je prettig vond dat het zo gegaan is. Maar werd je niet heel bang of had je nog steeds die twijfels? En toen je zwanger was, waren die moedergevoelens direct aanwezig?
Ja ja, effe een paar vraagjes hoor.
quote:Hahahaha, ik heb hetzelfde. Ik ben 31 en voel niet de behoefte. Ik ben ook bang dat ik er teveel voor moet opgeven. Of die gedachte ook gegrond is weet ik natuurlijk niet.
Op vrijdag 13 februari 2004 15:08 schreef GM het volgende:
"dat komt nog wel".Ik ben nu bijna 30, ik heb nooit kinderen gewild en wil ze nog steeds niet.
Ik vind namelijk dat ik, op het moment dat ik een kind wil, ook bereid moet zijn om dingen op te geven en die bereidheid heb ik niet.Waarom zijn er dan altijd mensen die maar niet kunnen accepteren dat je heus, echt waar er niet over denkt om aan kinderen te beginnen? Waarom beginnen (met name moeders met kinderen jonger dan 6 jaar) mensen altijd te roepen "dat komt nog wel".
Op mijn werk krijg ik het gevoel zo langzaamaan tussen de "moedermaffia" te zitten
Ik accepteer hun kinderwens, kom braaf op kraamvisite, wil ook met alle liefde een keertje oppassen, maar daar blijft het bij.
Waarom kan het tegenovergestelde dan niet geaccepteerd worden? Niet elke vrouw krijgt nesteldrang tenslotte.
quote:Ehm nou ik vond het vooral erg spannend. Het gevoel niet meer terug te kunnen was eigenlijk wel een opluchting. Moedergevoelens had ik niet meteen, wel een onstilbare nieuwsgierigheid over hoe het allemaal zou gaan enzo. Nou goed dus en naarmate de buik groeide, groeide het "moedergevoel" mee.
Op zaterdag 14 februari 2004 12:17 schreef ruby het volgende:[..]
Hoe voelde je je toen je toch zwanger bleek te zijn terwijl je daarvoor nog twijfels had?
Uit je post lees ik wel dat je prettig vond dat het zo gegaan is. Maar werd je niet heel bang of had je nog steeds die twijfels? En toen je zwanger was, waren die moedergevoelens direct aanwezig?Ja ja, effe een paar vraagjes hoor.
Bang ben ik nooit geweest, ik heb altijd het vertrouwen gehad dat het goed zou komen.
middle-aged and rich, and then I want to be old and annoy people by
pretending that I'm deaf
. En die kinderen komen wel (of niet, weet ik veel). Vrienden kunnen er soms ook wat van. Een studievriend vroeg laatst aan mij wanneer wij nou es kids op de wereld gingen zetten. Nou, mijn wedervraag was: "schiet het bij jullie dan op?". Ahum, het werd toen angstig stil .
quote:Inderdaad, 5 minuten werk, voor de man dan. Daarbij is het ook asjosjaal om je vriending/vrouw die troep te laten slikken.
Op vrijdag 13 februari 2004 19:32 schreef GM het volgende:[..]
Bewust kinderloos willen blijven betekent ook je verantwoordelijkheid op dat punt nemen, dus goede anti-conceptie en als de tijd daar is sterilisatie (van beide partijen).
Voor mij geen koters "je weet wat je mist"!!!
quote:KinderVRIJ noemen we dat, we missen niets, integendeel.
Op zaterdag 14 februari 2004 15:15 schreef poemojn het volgende:
Wat voor jullie misschien nog leuk is is http://kindervrij.pagina.nl: allemaal mensen die bewust kinderloos zijn.
Intussen de bewuste pagina regelmatig bezocht en er heel veel aan gehad.quote:Op maandag 16 februari 2004 05:49 schreef michaelf het volgende:
[..]
KinderVRIJ noemen we dat, we missen niets, integendeel.
Omdat wij recentelijk getrouwd zijn bleef het regelmatig "En wanneer komen er kinderen?" natuurlijk niet uit. Nog los van het feit dat ik dat eigenlijk een nogal onbeschofte vraag vind, word er blijkbaar aangenomen dat je alleen maar trouwt omdat je kinderen wilt.
We willen ze nog steeds niet en hebben intussen de afspraak voor sterilisatie gemaakt. Mijn ouders vinden het jammer, maar hebben het altijd geweten.. wat mijn schoonouders betreft.. daar zal de pleuris nog wel uitbreken vrees ik.
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Wat anderen daarvan vinden, dan hebben ze dan maar te vinden.
Ik was trouwens wel erg jong maar ik wist gewoon zéker dat ik geen kinderen wilde, en als ik het me niet was overkomen was ik nu ws. sergeant bij de marine geweest, varende, zonder kinderwens.
Maar soms loopt het anders en nu kan ik me geen leven zonder kinderen meer voorstellen (ik heb er maar 4 )
) 
Dat wil echter niet zeggen dat ik tegen een ander moet gaan lopen verkondigen dat zo'n wens nog wel komt. Ook al blijkt achteraf dat kinderen toch veel leuker zijn dan ik ooit gedacht had, als de situatie anders was geweest had ik ze nog steeds niet gewild. Dus wie ben ik om tegen een ander te zeggen dat zo'n wens nog wel komt? Vind ik erg kortzichtig. Laat ze maar lekker kletsen dus.
Gij ubermoeder, sergeant bij de marine dat kan niet waar zijnquote:Op maandag 16 augustus 2004 20:35 schreef Tan het volgende:
Ik was trouwens wel erg jong maar ik wist gewoon zéker dat ik geen kinderen wilde, en als ik het me niet was overkomen was ik nu ws. sergeant bij de marine geweest, varende, zonder kinderwens.
dat kan niet waar zijn
precies! Al geef ik heel eerlijk toe dat het met name bij mijn schoonouders gewoon vervelend begint te worden. We zijn nu zes weken getrouwd en in die tijd is er bij elk bezoek wel een hint die richting op... en dan niet gewoon de directe vraag, neeeee, de hele buurt worden woorden in de mond gelegd.quote:Op maandag 16 augustus 2004 20:24 schreef Natalie het volgende:
Het is jullie keuze. Een keuze die alleen jullie kunnen maken.
Wat anderen daarvan vinden, dan hebben ze dan maar te vinden.
Het lukt aardig om er gewoon overheen te lullen en ze hebben er ook niks mee te maken, maar vervelend wordt het wel, als er elke keer dat je er komt over begonnen wordt. We beginnen er om weg te blijven.
Ik vind de vraag ook echt onbeschoft, al zijn het 100 keer mijn schoonouders. Stel dat ik ze niet kon krijgen.. dan kwets je iemand heel erg met zo'n vraag.
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 00:25 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Gij ubermoeder, sergeant bij de marine dat kan niet waar zijn
Toen ik zwanger was van Cheyenne was ik korporaal bij de marine Dus één rangetje hoger had me toch wel moeten lukken.
Dus één rangetje hoger had me toch wel moeten lukken.
ongetwijfeld, maar dat is binnen dit topic het onderwerp niet.quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 09:40 schreef Tan het volgende:
[..]
Toen ik zwanger was van Cheyenne was ik korporaal bij de marine Dus één rangetje hoger had me toch wel moeten lukken.
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Dat gebeurt dus rustig ook. Sommige mensen denken totaal niet na bij wat ze zeggen, houden er geen rekening mee dat iemand wel eens in een moeilijke situatie kan zitten.quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 09:39 schreef GM het volgende:
Stel dat ik ze niet kon krijgen.. dan kwets je iemand heel erg met zo'n vraag.
Ik ken je gevoel, ben ongeveer net zo oud als jij en heb geen kinderwens. Sterker nog, ik kan echt geen enkele reden verzinnen waarom ik het zou moeten proberen. Dat zeg ik dan dus ook als 'men' mij vertelt dat de biologische klok nog wel gaat tikken. Meestal kunnen ze dan echt niet vertellen waarom ze zelf eraan begonnen zijn (als je een beetje doorvraagt natuurlijk, de standaard antwoorden heb ik allemaal al wel tig keer gehoord).
Helemaal toen we vorig jaar gingen samenwonen (we kenden elkaar toen al 10 jaar) werd ik helemaal gek van het gezeur wanneer de kids zouden gaan komen. Terwijl mijn vriend 11 jaar ouder is dan ik en in zijn vorige relatie ook uitgesproken duidelijk geen kinderen wilde. Nu kon zijn ex ze ook niet krijgen, dus iedereen dacht dat het daar wel aan zou liggen, maar hij heeft toch altijd de adoptiegedachte ook tegengehouden, dus dat zit echt wel diep.
Wij hebben inmiddels ook de afspraak voor sterilisatie gemaakt, m'n mannetje laat het doen. Aangezien ik al sinds m'n 16e aan de pil ben en daar wel eens van af wil, vond hij het nu eens zijn beurt. Hij is best
Ik stoor me dus niet meer aan de mening van een ander. Ik zeg dat ook gewoon als ze door beginnen te drammen. Gelukkig is mijn naaste omgeving nu wel overtuigd, maar zelfs als je in de kroeg met onbekenden staat de beppen wil er nog wel eens eentje gaan drammen ... bemoei je dan lekker met je eigen zaken.
Laat je niet op je kop zitten met dat gezeur en doe waar jij je prettig bij voelt.
O, dat doe ik absoluut, mijn lijf, mijn beslissing. Of ze jaloers zijn, misschien wel.quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 10:22 schreef Laton het volgende:
Misschien is die moedermaffia stiekem wel hartstikke jaloers op jou vrijheid en dat je de moed hebt voor jezelf op te komen Laat je niet op je kop zitten met dat gezeur en doe waar jij je prettig bij voelt.
Feit blijft in elk geval dat het nog steeds een taboe is als je als vrouw geen kinderen wilt (je wordt zelfs letterlijk voor egoistisch uitgemaakt terwijl ik de meeste motivaties van de mensen met kinderen eigenlijk nogal egoistisch vind. Bijvoorbeeld het "je-krijgt-er-zoveel-voor-terug" argument ) Terwijl het bij mannen volkomen geaccepteerd is als ze geen kinderen willen.
) Terwijl het bij mannen volkomen geaccepteerd is als ze geen kinderen willen.Ik heb het geluk dat ik zelf ouders heb die respecteren dat het mijn beslissing is. Mijn schoonvader daarentegen zal het zeker niet accepteren en hoewel wij beiden echt niet willen zal de "schuld" bij mij gelegd worden.
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
En dat egoist ja..haha alsof vrouwen alleen maar gemaakt zijn om kinderen uit te poepen.
Zwaar mee eens!!!quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 10:37 schreef GM het volgende:
Feit blijft in elk geval dat het nog steeds een taboe is als je als vrouw geen kinderen wilt (je wordt zelfs letterlijk voor egoistisch uitgemaakt terwijl ik de meeste motivaties van de mensen met kinderen eigenlijk nogal egoistisch vind. Bijvoorbeeld het "je-krijgt-er-zoveel-voor-terug" argument ) Terwijl het bij mannen volkomen geaccepteerd is als ze geen kinderen willen.
Helaas lopen er nog steeds veel te veel figuren rond die er echt zo over denken ... En de rest van de tijd mag je het huis schoonhouden, wassen en koken en verder je bek dichthoudenquote:Op dinsdag 17 augustus 2004 10:45 schreef Laton het volgende:
En dat egoist ja..haha alsof vrouwen alleen maar gemaakt zijn om kinderen uit te poepen.
<zucht> lees eens even goed... ik wil ze helemaal niet, nooit niet!!! Net als mijn man.quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 10:59 schreef Slaapsmurf het volgende:
Ik wil uiteindelijk wel kinderen maar daar moet je met zijn tweeen 100% achterstaan, anders gaat het niet lukken. Ik zou er niet erg mee zitten als je partner het niet wil, het lijkt me wel jammer. In jou geval zou ik (voorlopig) geen kinderen nemen, als ik vrienden/collegae hoor met kinderen dan is dat een hele opgave maar wel leuk. Maar voordat ik verder type moet ik eerst maar eens een vriendin vinden dat lijkt me wel een belangrijke voorwaarde om kinderen te krijgen anders komt het er zeker niet van
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Precies!!! En, ook een leuke, je bent als vrouw niet volwaardig als je gemoed niet volschiet zodra je een klein wurm ziet.quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 10:59 schreef kleinmeiske het volgende:
[..]
Helaas lopen er nog steeds veel te veel figuren rond die er echt zo over denken ... En de rest van de tijd mag je het huis schoonhouden, wassen en koken en verder je bek dichthouden
Met alle respect, degenen die graag kinderen willen ga vooral je gang, maar... LEG JE EIGEN REFERENTIEKADER NIET OP AAN EEN ANDER!!!!
Respecteer nu eens dat er mensen zijn die er niet zo over denken en die babies niet schattig, lief en leuk vinden (om het nog maar even niet over pubers te hebben)
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Da's geloof ik het probleem juist (over mijn schoonvader kan ik een apart topic vullen)..quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 10:45 schreef Laton het volgende:
...en wat jammer van die schoonvader..alsof hij het "recht" heeft op kleinkinderen..pff waarom is hij niet gewoon blij dat zijn zoon iemand gevonden heeft waar hij van houdt en mee op 1 lijn zit.
Op dit moment heeft ie bedacht dat ie de machtsstrijd aangaat om uit te vechten wie meer invloed heeft op zijn zoon....
Ik weiger daar aan mee te doen, maar de sfeer wordt er niet gezelliger op.
(ik heb een schoonvader die nogal van de oude stempel is,..... en dan bedoel ik de stempel van 200 jaar terug)
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Misschien een stomme vraag, maar waarom zou je het ze vertellen? Het is toch jullie privé-leven?quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 11:09 schreef GM het volgende:
(ik heb een schoonvader die nogal van de oude stempel is,..... en dan bedoel ik de stempel van 200 jaar terug)
Nou niet doen dan, laat de rest maar lullen. Ouders hebben altijd wel wat te zeikenquote:Op dinsdag 17 augustus 2004 11:04 schreef GM het volgende:
[..]
<zucht> lees eens even goed... ik wil ze helemaal niet, nooit niet!!! Net als mijn man.
Ik wil overigens nog wel even kwijt dat ik dan wel zelf moeder ben maar absoluut niet vind dat iedeeen maar aan de kinders moet hoor, en ik denk velen met mij. Ik denk dat veel ouders juist heel goed weten wat er niet leuk aan kinderen is. Maar dat zijn natuurlijk degenen die niet aan je kop zeuren.
middle-aged and rich, and then I want to be old and annoy people by
pretending that I'm deaf
Daar heb ik inderdaad wel aan zitten denken. Aan de ene kant ben je wel van het gezeur af.. .maar er blijft ook wel een gevoel zitten van "waar bemoei je je mee, dat merk je vanzelf wel".quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 11:17 schreef moralia het volgende:
GM is misschien gewoon duidelijk zijn tegen je schoonouders niet de beste optie? Dus gewoon eens zeggen dat er geen kinderen komen? Dat veroorzaakt misschien wel wat stennis maar ze kunnen dan ophouden met aan je kop te zeuren.
Ik wil overigens nog wel even kwijt dat ik dan wel zelf moeder ben maar absoluut niet vind dat iedeeen maar aan de kinders moet hoor, en ik denk velen met mij. Ik denk dat veel ouders juist heel goed weten wat er niet leuk aan kinderen is. Maar dat zijn natuurlijk degenen die niet aan je kop zeuren.
Waarschijnlijk zal het het eerste wel worden inderdaad, want dat is tenminste duidelijk.
Gelukkig is inderdaad niet iedereen zo. En begrijp me niet verkeerd de mensen die graag kinderen willen gun ik het van harte, alleen respecteer het van mij dat het mij niets doet en dat ze me er in het algemeen ook geen plezier mee doen om me bij kraamvisite dat kind in mijn handen te duwen.... (en een subtiele wijze om te zeggen dat je dat niet prettig vindt is er eigenlijk niet want je wordt geacht dat helemaal fantastisch te vinden).
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Nee hoor, helemaal geen stomme vraag. Ben het zelfs helemaal met je eens.quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 11:11 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Misschien een stomme vraag, maar waarom zou je het ze vertellen? Het is toch jullie privé-leven?
Het punt is alleen dat er elke godvergeten keer dat je er bent, binnen vijf minuten over kleinkinderen begonnen wordt. En dan ook nog op zo'n manier dat het niet een directe vraag is, maar dat de hele buurt woorden in de mond gelegd worden.
Een voorbeeldje, met mijn verjaardag drie weken terug kwam het volgende verhaal:
Volgens mijn schoonvader had zijn schoonzus tegen hem gezegd dat ze (mijn schoonouders dus) volgend jaar augustus niet met vakantie konden, want stel je voor dat er kleinkinderen zouden komen.
Dus ik reageerde op een manier van "tjonge, waar mensen zich ruim een jaar vantevoren zonder dat iets dergelijks aan de orde is, al niet druk over kunnen maken".
Dan krijg je dus meteen de wind van voren dat je "niet bij het gesprek geweest bent en dus niet kunt oordelen" (en dan op zo'n manier dat je je als een klein kind voelt in je eigen huis... )
Kan allemaal best zijn, maar kom dan ook niet met die onzin. Je WEET namelijk dat er eigenlijk gewoon de vraag gesteld wordt "wanneer krijgen we kleinkinderen".
Iedere keer dat je er bent dat soort steken onder water moeten omzeilen wordt gewoon heel vermoeiend en heel vervelend (en ik betrap mezelf er op dat ik er dusdanig geirriteerd op raak dat ik gewoon eigenlijk niet meer langs wil als het niet perse hoeft).
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Ook dit is het onderwerp niet.quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 14:24 schreef Spuuglokje het volgende:
[..]
En éven afwijken van het hoofdonderwerp is verboden? Nou nou
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Sst, dat zijn de onderdrukte moedergevoelens die moeten corrigerenquote:Op dinsdag 17 augustus 2004 14:24 schreef Spuuglokje het volgende:
[..]
En éven afwijken van het hoofdonderwerp is verboden? Nou nou
Bah wat flauw
Om dan toch maar even ontopic te zijn. Ik sta er van versteld hoe mensen voor iemand denken te kunnen denken.
Misschien voor GM een ideetje om een babypop te kopen voor de 'opa's en oma's' die zo zeuren. Misschien leuk met sinterklaas en bijpassend gedicht. Kun je een keer lekker terug steken onder water met als doel van het gezeur af te komen. Als dat werkt tenminste
Is wel een heel goed idee, ik zou het zo doen, maar daar heb ik toch echt mijn andere helft in tegen (het zijn tenslotte zijn ouders) en ik vrees dat een dergelijke hint nog te subtiel voor ze is. Die komt niet aan.....quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 17:07 schreef Tan het volgende:
[..]
Om dan toch maar even ontopic te zijn. Ik sta er van versteld hoe mensen voor iemand denken te kunnen denken.
Misschien voor GM een ideetje om een babypop te kopen voor de 'opa's en oma's' die zo zeuren. Misschien leuk met sinterklaas en bijpassend gedicht. Kun je een keer lekker terug steken onder water met als doel van het gezeur af te komen. Als dat werkt tenminste
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Ze proberen je gewoon uit je tent te lokken. Hoe moeilijk het ook klinkt, niet meer op ingaan, ook niet als het over een ander gaat (ze brengen het onderwerp namelijk op slinkse wijze terug bij jou). En je partner, hoe staat die ertegenover? Wil hij het wel aan zijn ouders vertellen of draait hij ook om de hete brij heen??quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 11:46 schreef GM het volgende:
Dus ik reageerde op een manier van "tjonge, waar mensen zich ruim een jaar vantevoren zonder dat iets dergelijks aan de orde is, al niet druk over kunnen maken".
Dan krijg je dus meteen de wind van voren dat je "niet bij het gesprek geweest bent en dus niet kunt oordelen" (en dan op zo'n manier dat je je als een klein kind voelt in je eigen huis... )
Kan allemaal best zijn, maar kom dan ook niet met die onzin. Je WEET namelijk dat er eigenlijk gewoon de vraag gesteld wordt "wanneer krijgen we kleinkinderen".
Iedere keer dat je er bent dat soort steken onder water moeten omzeilen wordt gewoon heel vermoeiend en heel vervelend (en ik betrap mezelf er op dat ik er dusdanig geirriteerd op raak dat ik gewoon eigenlijk niet meer langs wil als het niet perse hoeft).
Ze hebben toch al een kleinkindquote:Op dinsdag 17 augustus 2004 16:55 schreef GM het volgende:
[..]
Ook dit is het onderwerp niet.
Die zit een beetje hetzelfde als ik. Hij wil ook absoluut geen kinderen. Aan een kant wil ie het wel gewoon zeggen om van het gezeur af te zijn, aan de andere kant vindt ie het iets wat tussen hem en mij speelt en waar zij geen bal mee te maken hebben.quote:Op woensdag 18 augustus 2004 09:29 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Ze proberen je gewoon uit je tent te lokken. Hoe moeilijk het ook klinkt, niet meer op ingaan, ook niet als het over een ander gaat (ze brengen het onderwerp namelijk op slinkse wijze terug bij jou). En je partner, hoe staat die ertegenover? Wil hij het wel aan zijn ouders vertellen of draait hij ook om de hete brij heen??
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Kun je ook een zinnige bijdrage leveren?quote:Op woensdag 18 augustus 2004 10:17 schreef CloudRunner het volgende:
[..]
Ze hebben toch al een kleinkind
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Misschien kun je als ze zich zo opstellen beter een brief schrijven waarin je de zaken uiteenzet. De situatie is al dusdanig aan het escaleren dat je ze eigenlijk gewoon niet meer mag en geen behoefte meer hebt ze te zien. Althans je schoonvader...moeder zie ik wel meevallen..quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 11:46 schreef GM het volgende:
[..]
Nee hoor, helemaal geen stomme vraag. Ben het zelfs helemaal met je eens.
Het punt is alleen dat er elke godvergeten keer dat je er bent, binnen vijf minuten over kleinkinderen begonnen wordt. En dan ook nog op zo'n manier dat het niet een directe vraag is, maar dat de hele buurt woorden in de mond gelegd worden.
Een voorbeeldje, met mijn verjaardag drie weken terug kwam het volgende verhaal:
Volgens mijn schoonvader had zijn schoonzus tegen hem gezegd dat ze (mijn schoonouders dus) volgend jaar augustus niet met vakantie konden, want stel je voor dat er kleinkinderen zouden komen.
Dus ik reageerde op een manier van "tjonge, waar mensen zich ruim een jaar vantevoren zonder dat iets dergelijks aan de orde is, al niet druk over kunnen maken".
Dan krijg je dus meteen de wind van voren dat je "niet bij het gesprek geweest bent en dus niet kunt oordelen" (en dan op zo'n manier dat je je als een klein kind voelt in je eigen huis... )
Kan allemaal best zijn, maar kom dan ook niet met die onzin. Je WEET namelijk dat er eigenlijk gewoon de vraag gesteld wordt "wanneer krijgen we kleinkinderen".
Iedere keer dat je er bent dat soort steken onder water moeten omzeilen wordt gewoon heel vermoeiend en heel vervelend (en ik betrap mezelf er op dat ik er dusdanig geirriteerd op raak dat ik gewoon eigenlijk niet meer langs wil als het niet perse hoeft).
Dat is best wel een goed idee. Ik begin inderdaad intussen een hekel aan mijn schoonvader te krijgen. Niet alleen hierom, dat is hooguit de druppel.quote:Op woensdag 18 augustus 2004 11:17 schreef Laton het volgende:
[..]
Misschien kun je als ze zich zo opstellen beter een brief schrijven waarin je de zaken uiteenzet. De situatie is al dusdanig aan het escaleren dat je ze eigenlijk gewoon niet meer mag en geen behoefte meer hebt ze te zien. Althans je schoonvader...moeder zie ik wel meevallen..
Die man tiraniseert zijn hele gezin, het gezin is dat in de loop der jaren gaan accepteren, maar ik accepteer dat niet.
Ik begrijp ook dat het voor mijn man niet leuk is, maar gelukkig kunnen we er wel samen over praten en is het intussen wel zo ver dat hij zijn vader ook tot de orde roept als hij weer eens te ver gaat (en dat gebeurt zo ongeveer elke keer als je ze ziet).
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
middle-aged and rich, and then I want to be old and annoy people by
pretending that I'm deaf
Neeeeee, voor je het weet, denken ze dat je ze een hint probeert te geven en wordt er gevraagd " er wanneer ben je uitgerekend?"quote:Op dinsdag 17 augustus 2004 17:07 schreef Tan het volgende:
[..]
Misschien voor GM een ideetje om een babypop te kopen voor de 'opa's en oma's' die zo zeuren. Misschien leuk met sinterklaas en bijpassend gedicht. Kun je een keer lekker terug steken onder water met als doel van het gezeur af te komen. Als dat werkt tenminste
Succes verder. Ik heb (gelukkig) geen ervaring met dit soort dwarse (schoon) ouders. Wij hebben sinds we elkaar kennen (ik was 21 en hubby 24, nu in inmiddels meer dan 12 jaar geleden) altijd al gezegd dat er geen kleinkinderen zullen komen. Er is daarom altijd helder geweest hoe wij er zelf over dachten. Discussies en verwarring zijn er dus nooit geweest.
(Roos Vonk)
Nou, de inkt in het trouwboekje was nog niet droog of daar begon het al: En wanneer komen de kleinkinderen??? Euh? Niet! Ik kreeg na een jaar ofzo een vaste full-time baan: Eerste reactie: Oh dan hoeven we voorlopig ook nog geen kleinkinderen te verwachten? NEE!!
Als ik geen koffie wilde dan zag je hun blikken al hoopvol kruisen, echt walgelijk. Wat kreeg ik er een hekel aan om op visite te komen. Mijn nichtje werd geboren; schoonouders meteen: Ja zie je *naam echtgenoot* ook al met zon kleintje staan? Hij is echt dol op kinderen hoor! Argh
Na 4 jaar zeuren ( ik was 24) wilden we allebei een babietje en werd ik inderdaad ook zwanger. Nou nou he he, daar hadden ze zooo lang opgewacht. Kan nu niet zeggen dat mn schoonvader dol is op mn kinderen. (Schoonmoeder overleden) dus wat dat betreft slaat het ook nog es nergens op. Maar goed. We hebben nu 3 kindertjes maar dat gezeik over die kinderwens is echt om gek van te worden! Bot blijven doen, ze leren het echt niet!
We're going home.
Da's inderdaad een heel goed advies waar ik ook zeker wat mee ga doen. Intussen stel ik een bezoekje aan "paps en mams" voorlopig nog maar even uit.quote:Op woensdag 18 augustus 2004 21:23 schreef moralia het volgende:
Dat vind ik best een sterk advies miss_dynastie, zo voorkom je ook dat je meteen als de "boze schoondochter" wordt afgeschilderd.
Na de laatste verjaardag (een week geleden) waarin schoonpapa zich voor de zoveelste keer niet in kon houden heb ik er even moeite mee om me tegenover hem zo op te stellen als anders.
Voor mijn man is het natuurlijk het meest vervelend. Die schaamt zich ook letterlijk voor het gedrag van zijn vader (en dat gedrag is naast enorm genant ook nog eens vreselijk onbeschoft).
Ik ben allang blij dat hij nu de moed heeft op kunnen brengen om zijn vader eens een keer te zeggen dat ie te ver ging.
En wat die kleinkinderen betreft, ik blijf vinden dat het een prive zaak is, maar het is inderdaad waar, duidelijk zijn over wat je zelf wil voorkomt een hoop suggestief gedoe.
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
Je zult dan waarschijnlijk weer door het hele rondje verdedigen en uitleggen moeten, maar als dat eenmaal achter de rug is, houdt het misschien ook op. Dan kun je daarna alle opmerkingen afdoen met "daar hebben we het al over gehad". De tip van miss_d lijkt me overigens zeer nuttig, gezien het feit dat de verhoudingen inmiddels al niet meer zo lekker liggen.
Mijn eigen ouders zijn daar gelukkig heel anders in, die hebben het sowieso wel altijd geweten. En ondanks dat ze het wel jammer vinden respecteren ze onze keuze wel (want het is natuurlijk wel een besluit wat je gezamelijk neemt en gezamelijk achter staat).quote:Op donderdag 19 augustus 2004 09:41 schreef phileine het volgende:
Trouwens, je moet je (in het algemeen) niet laten verleiden om in te gaan op argumenten om wèl kinderen te (moeten) willen. Als je standaard op elke opmerking antwoordt: "Ja maar zo voel ik het gewoon" of "zo beleef ik dat dus niet" worden mensen het denk ik ook snel zat.
We hebben ons ook wel voorgenomen om bij een volgende keer gewoon te zeggen "reken er bij ons niet op, wij willen niet".. en mijn man zal inderdaad degene zijn die dat als eerste zegt (want anders heb ik het natuurlijk weer gedaan).
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
|
|
