plaats hier je eigen geschreven gedichten # 2

through thick and thin... ik denk niet dat dat een gezegde ook in het engels is

iqtest

Liefde staat tot leven
als rouw tot dood
en allen voelen aan als lood.

hou op

waar is de stop-
knop
op mijn kop?

n -i- et echt
Als ik ontwaak
dan denk ik vaak
ik voel de slaap nog steeds

net als de droom
die loom blijft hangen
en langzaamaan vervaagt

tot een wazig hersenspinsel
dat binnen in me
spoken gaat
en zich in mijn herinneringen
stiekem ingraaft

om later toch nog
op te staan
mij laat in de waan
dat het ooit echt heeft bestaan

mogen songteksten ook?


The doors of heaven

Angel could you lead me to this fabulous place
I’m sorry for all I’ve done
Angel is there something like mercy and forgiven
Or has it all just begun

The doors of heaven
For me they are closed
But what would I’ve found there,
A place I’d love the most?

I just want to go inside
And throw it all away
Wanna go inside
I’m sorry and I mean what I say
Inside
A place where I’d find rest
‘Cause after a life filled with shadows
That would be the best

Angel I’ll go to heaven, my mum always swore
I’m sorry for all I’ve done
But angel with you beside me, now I don’t know it anymore
I’m afraid it all has just begun

The doors of heaven
For me they are closed
But what would I’ve found there,
A place I’d love the most?

I just want to go inside
And throw it all away
Wanna go inside
I’m sorry and I mean what I say
Inside
A place where I’d find rest
‘Cause after a life filled with shadows
That would be the best

Ik ben zo verdrietig als mijn tranen doen geloven

Ik kan niets meer dan klagen

Om mijn zelfmeelij te verdragen

Zal ik mijn hart verdoven

Ik kom het ongeluk nooit te boven

Het slijt niet met de dagen

Het leven is een mishagen

Ik ga me ervan beroven

Ik was een droefgeestig mens

Maar het ging voorbij

Vervuld werd mijn enige wens

Ik beschouwde het dromerij

Zag mezelf niet over die grens

Maar nu ben ik eindelijk vrij

Sonnet over eenzaamheid

Ik ben een vluchteling,
Heb huis een haard verlaten.
Nu bewandel ik vreemde straten,
Die ik met hart en ziel bedwing.

Ik ben een banneling,
Verketterd door volkeren die me haten.
Boze tongen die over me praten,
Wensen mijn vernietiging.

Ik zwerf door werelddelen,
Met bloedende voeten,
Zonder mijn wonden te laten helen.

Ik heb overal voor moeten boeten,
Door vrijheid mijn hart laten stelen,
Om ooit het geluk te mogen begroeten.

[ Bericht 2% gewijzigd door convinced op 25-05-2004 23:14:42 ]

Die laatste is mooi!

[ Bericht 6% gewijzigd door Werner_Koekoeksklok op 26-05-2004 20:20:01 ]

quote:

Op zondag 23 mei 2004 09:28 schreef Twinky het volgende:
through thick and thin... ik denk niet dat dat een gezegde ook in het engels is

ja hoor, through thick and thin is absoluut een goed engels gezegde. Komt ook meermalen in bekende songteksten voor al weet ik zo gauw niet welke. Dus toch niet zulke bekende songteksten dan blijkbaar. O ja in dat liedje waarmee de film Donnie Darko opent zingt de zanger: 'Throught the thick and thin'. Volgens mij is dat liedje van the Church. Of van Echo and the Bunnymen. Een van die twee.....

quote:

Op dinsdag 25 mei 2004 20:36 schreef Werner_Koekoeksklok het volgende:
Die laatste is is mooi!

Danku! Nog wel van een student Nederlands.

Say hey did you need me?
Where you there? Did you feel free?
Felt the connection was strong.

Sparkling, tumbling, jump into the deep
It was like silk, the first time ever
I jumped into the deep

Rain came all over me
Walking down many lanes
Saw your eyes couldn't tell
There wasn't that much to see

Say hey did you need me?
Where you there? Did you feel free?
Felt my heart was bound to a brick.

Fighting, resisting, fell into the deep
It felt like sickness, the first time ever
I felt into the deep

Thousand ways to tell you I feel free
Walking down many lanes
Saw you actually didn't care
There wasn't that much to see

Say hey did you need me?
I was secured though I felt free
Birds were crying in the wind.

Now I go Now I go
My heart deep down
At the bottom of the sea
Walked into the crowd
Nothing more for you and me

Into the deep

Ik wil een dag niet denken
éen enkel dagje maar
alleen maar drijven
-gedachtenloos-
zodat ik later kan bedenken
hoe fijn dat was

Tis nog vrij titelloos, maarja... reacties zijn welkom hoor (weet niet of dat via dit topic mag, maar anders via e-mail ofzo...) heb het zelf nog niet overgelezen, dus spelfouten worden er vast nog wel uitgehaald:


Gedicht

Financiële zorg heb je altijd goed gedragen
Emotioneel heb ik helaas nooit wat van je kunnen vragen

Je oninteresse in me deed me altijd al pijn
Sorry dat ik niet ben, wat jij denkt te kunnen zijn

Als vader deed je het nooit al te best,
Waar was je toen ik werd vernederd en gepest

Je weet niet wat ik doorstaan heb daar
Nooit was je er! Nooit stond je voor me klaar!

Hulp kwam uit onverwachte hoek, maar niet uit de jouwe
Je bent een egocentrische klootzak, ouwe

Ik was nooit je lieveling en hoe kon ik, met jouw maatstaven
Ik zal dansen op je graf, wanneer je bent begraven

Wilde je me niet, was ik voor je ongewenst,
Dacht je bij mijn geboorte: ‘Had ik mijn seksleven maar begrenst?’

Deed je het uit lust of het gevoel van macht
Of heb je destijds voor je eigen lol, mijn moeder maar verkracht?

Alles draaide om jou, je dacht alleen maar aan jezelf
Dat het niet hoorde wist ik niet, ik was pas amper elf

Nu sta ik hier, een creatie van jouw hand
Ken je het gezegde niet? Oog om oog, tand om tand!

Wanneer jij sterft is alles voorbij
Rust voor iedereen en ook eindelijk voor mij

Over je nek glijdt het scherpe metaal
Verwacht je nu soms van me dat ik hulp voor je haal?

Daar lig je, neergebogen en verslagen
Wens je nu ook niet dat je me nooit had geslagen?

Je moet weten dat ik je echt niet haat,
Ik kan het alleen niet meet uitstaan; jouw gelaat

De pijn stopt zometeen snel, denk maar aan het positieve
Niet aan mij, maar aan mijn broer, die ene lieve

Het wordt tijd voor je om de duisternis te betreden
Over enkele ogenblikken, behoor je enkel tot mijn verleden

Het maakt me niet uit wat en of ik erg
Laat me met rust! Rot op! Sterf, sterf, sterf!

Ik pers je leeg, al het bloed stroomt uit je open ader
Ga in vrede! Vaarwel… mijn ‘vader’

Je bent weg en je bloed kleurt de kamer rood
Eindelijk heb ik rust; je bent dood

quote:

Op donderdag 27 mei 2004 20:35 schreef Praatpaal.net het volgende:
Tis nog vrij titelloos, maarja... reacties zijn welkom hoor (weet niet of dat via dit topic mag, maar anders via e-mail ofzo...) heb het zelf nog niet overgelezen, dus spelfouten worden er vast nog wel uitgehaald:

<knip>

dit topic is er imo juist voor om reacties te krijgen op je gedichten...

Ik moet je gedicht nog ff laten bezinken en nogmaals lezen ofzo, maar het komt op het eerste gezicht over als goed.

hier nog twee van mezelf....

Redeloos
Uitzichtloos kijk ik
naar wouden van regen,
starend in het zwart
van oneindige jaren
totdat ik in de takken klim
om de zon te wegen.

Ik grijp het licht met
beide handen aan.
Kan ik, met die treurnis onder mij,
het gewicht van de rede aan?


Verandering
Een grote boom, groen.
Het bos eromheen, groen.
Plots de verandering,
alles wordt snel rood
en al vlug daarna
veranderd het naar zwart.

Ik denk nog heel even
‘Wat is dit mooi’
en ik begrijp
‘dit hoort erbij’.

Men kan mij
nu goed zien.
En het touw?
Nog immer om mijn nek…

om

de uitgelaten honden ruiken waanzin en bezingen lust
de trotse hoorns verklappen klanken van het levenslied
der driften dat van ver de omstreden passie voelt en ziet
van de verheven jager die zijn schone prooi tot zwijgen kust

bezeten door de smaak van victorie en het brandende verlangen
om datgene te raken wat slechts levenloos bezit kan heten
om kloppen van een hart en de gehate vrijheidskreten
voor eeuwig met een schot door stilte te bevangen

vermoeide honden rusten onbewust van hevig lijden
de hoorns gelaten wachtend op een volgend zwaktebod
als de gevallen jager waakt om zijn geweten te bevrijden

van schaamteloos gejaag op deze prooi die nooit zal zwijgen
en met een al te groot gemak verhoudingen verdraait om
de naakte ziel aan zijn verzonnen spit te rijgen

Onder de waterval vannacht

Overrompelend als de zee
die tijdens vloed hoogtij viert
ben jij.

Ik ben
plots woest omringd door wassend water.
Op grootse golven voer je me mee.

Ik zie
mij langzaam ondergaan en
zeker niet onaangenaam, want

door jouw stroom zinnen wordt het water
dat eerst nog koud was
warm.

En je waterval van woorden maakt de smaak
die eerst nog zout was
zoet.

Onder de waterval van woorden vannacht
ben ik volledig verdronken in het vloeibaar.

Alsjeblieft,
red me
niet.

Ik zeg het zonder bloemen:
Mijn wangen zijn rood
Jouw ogen zijn blauw
Jij bent een stoot
Ik val voor jou

Een opstekertje:
Ook al is het leven zwaar
En zit je in de put
Ook al is de maandag KUT
Er staat altijd wel iemand voor je klaar
En maakt een mooi gebaar

Sonnet over liefde en haar vergankelijkheid.

Doelloos dolen ontevreden,
Wij door de donkere dagen.
Op naar nieuwe nederlagen,
Nog nooit door iemand geleden.

De wind waait me nu weg van haar,
Maar we willen samen blijven.
We laten ons uiteendrijven.
Leven lijdzaam zonder elkaar.

Jarenlang heb ik je gemist,
Heb ik moeten leven zonder,
Mijn herinnering uitgewist.

Ik ging allenig ten onder,
We hadden ons erin vergist,
Ons samenzijn was geen wonder.

Oud:

Afspraken:

Teleurgeslagen ?, bedrogen ?
De tranen trillen in mijn ogen,
De duur van het verwijt staat
Er is geen weg meer terug
De afspraak maken was niet mijn daad
Ik vervloek jou jij vuile rat!
Er zaten maar 23 flesjes in mijn krat.

---------------------------------------------
Mist:

De eerste waas verlicht terwijl mijn
hersens zich onberen
over onbekenden in mijn zicht.
De pijn betrekt, de herinneringen verteren
na jaren zal ik het nog niet leren.
In mijn geheugen gregrift de boodschappen
verklinken.

nee nooit, nooit zal ik meer zoveel drinken.


2e is nog best wel aardig

over een bloem in bloei

Met enkele blikken heb je me betoverd
Je diepbruine ogen waarin ik verdrink
Je kersenlipjes hoop ik te proeven
Je wangen die ik in mijn handen wil

Met één blik heb je mijn hart veroverd
Een verliefdheid waarin ik verzink
Met jou wil ik onder de lakens toeven
Waar ik je liefdeshonger stil.

Jij bent mijn onbereikbare paradijs
Mijn verboden vrucht
Jij bent het waarheen ik vlucht
In mijn gedroomde reis

In jouw handen zou mijn hart rust ervaren
Want jouw handen geven blijk van onschuld
Je gaat in maagdelijkheid gehuld
Ik wou dat ik die voor mezelf kon bewaren

[ Bericht 0% gewijzigd door convinced op 05-06-2004 21:20:49 ]

Patstelling


We liggen overhoop
extremiteiten overal
'Moeder, we zitten in de knoop'


Gedachten die op dit moment
van jouw moeten zijn
maar niet willen blijven


Ik die de jouwe veinst te zijn
maar de mijne wil blijven
doet soms pijn

quote:

Op vrijdag 4 juni 2004 16:59 schreef sterre1981 het volgende:
Patstelling


We liggen overhoop
extremiteiten overal
'Moeder, we zitten in de knoop'


Gedachten die op dit moment
van jouw moeten zijn
maar niet willen blijven


Ik die de jouwe veinst te zijn
maar de mijne wil blijven
doet soms pijn

wat kun jij mooi dichten...echt.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2004 23:00 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

wat kun jij mooi dichten...echt.

dank je, weet niet zo goed wat ik moet zeggen... Enkel bedankt.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2004 23:28 schreef sterre1981 het volgende:

[..]

dank je, weet niet zo goed wat ik moet zeggen... Enkel bedankt.

en dat hoeft niet eens, je hebt echt hele mooi gedichten, ik geniet er van.

titel komt wel

Laat mij niet je muze zijn
niet het model voor je naakt
een sokkel staat
mij niet ik ben liever
de lijst die het afmaakt.


all bets are off

Een kans van één op twee
ja of nee
lijkt misschien een mooie schatting
maar hoe voelt het
als je in een verstandsverbijstering
je hart hebt ingezet?

Mesmerized, by thought and wonder
They celebrated birth
Ignorant, of clouds passed over
And death was a sure thing henceforth

geef mij ook een beetje
van wat je haar geeft
geef mij ook een stukje
van je hart

laat mij ook eens voelen
wat je voor haar voelt
laat mij beleven
hoe dat is

mogen we één keer samen zijn?

stilte

Ik heb je altijd al willen zeggen
wat ik helemaal niet weet
diep verborgen in mezelf,
of het wel bestaat

maar nu jij voelt wat ik denk
Nu jij ziet wat ik niet weet
Nu jij vraagt wat ik vergeet
Herinner ik enkel, de stilte

Het Rood
Het wit na het laatste woord,
is nooit zo wit als wat daar net voor

quote:

Op dinsdag 25 mei 2004 18:44 schreef convinced het volgende:
Sonnet over eenzaamheid

Ik ben een vluchteling,
Heb huis een haard verlaten.
Nu bewandel ik vreemde straten,
Die ik met hart en ziel bedwing.

Ik ben een banneling,
Verketterd door volkeren die me haten.
Boze tongen die over me praten,
Wensen mijn vernietiging.

Ik zwerf door werelddelen,
Met bloedende voeten,
Zonder mijn wonden te laten helen.

Ik heb overal voor moeten boeten,
Door vrijheid mijn hart laten stelen,
Om ooit het geluk te mogen begroeten.

Sonnet had ook regels omtrent verslengte, dacht ik...

Mijn hoogsteigen Shakespearevertalinkje:

CXXX

In mijn liefs ogen prijkt geen zonnestraal
Koraal is stukken roder dan haar lippen
Al is sneeuw wit, toch zijn haar borsten vaal
Haar zwarte haren kunnen amper tippen

Aan touw. Van rozen, roze, witte, rode
Is in haar wangen niets te zien. Ik ken
Een boel parfums die mij meer vreugde boden
Dan 't geurtje van mijn lief haar adem en

Hoewel ik graag haar stem hoor, hoor ik toch
Veel liever nog muziek en, toegegeven,
De gang van een godin aanzag ik nog
Nooit, maar mijn lief, zij doet de aarde beven

Toch ben ik om haar liefde meer verrukt
Dan ik met beelden ooit krijg uitgedrukt

quote:

Op zondag 6 juni 2004 15:27 schreef Rex_Everything het volgende:

[..]

Sonnet had ook regels omtrent verslengte, dacht ik...

Terecht opgemerkt.

quote:

Op zondag 6 juni 2004 16:16 schreef convinced het volgende:
Terecht opgemerkt.

No offence, overigens...

None taken.

Overigens interessante site, die "hetschrijvertje.be".
Heb me net ingeschreven, en je hebt al op een gedicht van me gereageerd, Convinced.

AFVALRACE


Ik heb honger, maar hij is niet te stillen
Krijg geen hap door mijn keel
Maar dat is ook niet hetgeen
Wat ik zou willen nu


Deze honger is anders
Het is een honger met een volle maag
Waarbij je onvoldaan
Je toetje onhandig naar binnen duwt


Omgekeerde honger, hoe voller
Mijn buik, hoe harder hij knort
Het is niet eten wat ik zoek
Niet mijn mond waar iets in moet


Ik moet ergens in, een veilig plekje
Ik weet wel waar
Alleen de weg ernaartoe
Ben ik even kwijt.

Muurhap

Trekkend aan het luikje,
Bedenk ik mij heel even,
Een onbekende hand die graait,
De tragedie van het leven.

Want over veertig jaar dan lig ik daar,
Op een wit kartonnen bed,
En denk ik aan die ene keer,
Aan die malse vleeskroket.

"Neem het maar, mijn leven."
Het lichaam dat vertrekt,
En besef dat onze Lieve Heer,
Een papzak is die snackt.

nog eentje die ik in Praag _{vandaar ook de titel} geschreven heb, na een zeer vluchtige 'ontmoeting' ergens op straat...

Praha

Absint-groene ogen
kijken mij aan,
nemen mij gevangen
in hun bestaan.
Ik verdrink in diepte
in schijnbare
onschuld geschapen,
mij voerend naar gekte
creatie van
wanhopig zoeken.
Strevend naar het einde
van de tunnel,
los ik op in groen

quote:

Op zondag 6 juni 2004 15:27 schreef Rex_Everything het volgende:

[..]

Sonnet had ook regels omtrent verslengte, dacht ik...

idd...

Een sonnet is een gedicht van veertien regels. Het bestaat vaak uit twee strofen van vier regels (kwatrijn) en twee strofen van drie regels (terzine). De twee kwatrijnen vormen samen het octaaf en de twee terzinen heten samen het sextet. Tussen het octaaf en het sextet is er dikwijls een wending (volta, chute) in het gedicht
'Klinkdicht' is een Nederlands synoniem voor 'sonnet' (sonare (Lat.) = klinken). Bij een sonnet zijn muzikaliteit, toon en ritme wezenlijke elementen. Sonnetten willen gehoord worden. Rijm en metrum spelen bij veel sonnetten dan ook een belangrijke rol. Een veel voorkomend rijmschema is dat van het Italiaanse sonnet: abba abba cdc dcd (of cde cde). Sonnetten met een metrum hebben vaak regels met een vijfvoetige jambe (kort - lang), zoals 'Ik ging naar Bommel om de brug te zien.'
Op het rijmschema en alle andere kenmerken van het sonnet zijn vele variaties mogelijk. Een bekende variant is bijvoorbeeld het Shakespeare-sonnet, met het rijmschema abab cdcd efef gg en dus drie kwatrijnen.

Hee.. daar hebben we 'm weer..
eens kijken of ik vandaag iets uit de vingers kan toveren..

--

ik kwam er bij nadere onderzoeking achter dat er zich
over mijn hele lichaam
meer dan één gat bevindt
waar ik, zeker weten, met speels gemak een rundvleeskroket
frikadel of wortel in kwijt kan

wellicht kan jij me wat advies
en nuttige informatie verlenen over
het waarom
en wanneer welk gat nou het best te gebruiken
als ik weer eens flinke trek heb

--

En?
Wat vinden we ervan?

quote:

Op zondag 6 juni 2004 19:38 schreef Rex_Everything het volgende:
Overigens interessante site, die "hetschrijvertje.be".
Heb me net ingeschreven, en je hebt al op een gedicht van me gereageerd, Convinced.

Dat is dan wel weer leuk. Hoe heet je daar?

_{ik weet het al}

[ Bericht 5% gewijzigd door convinced op 08-06-2004 17:21:54 ]

quote:

Op dinsdag 8 juni 2004 17:15 schreef convinced het volgende:
Dat is dan wel weer leuk. Hoe heet je daar?
_{ik weet het al}

Onder het motto van de mooie Radiohead-zin "just cause you feel it doesn't mean it's there" heb ik me fantoomtalent genoemd.

Maar om deze post toch enige ontopic-heid te verschaffen:


Onschuld.

Piemel, zei ze
en streelde hem
ik bloosde want dat woord
-maar geen enkel woord in feite...
dus ik blozen
maar zij, zij wist wel hoe
en even later lag ik moe
bij haar, een domme glimlach
en zij had sterren
in haar ogen

Hey! Waarom is dit topic ineens uitgestorven? is iedereen naar die site verhuisd?

Nou, vooruit, omdat je zo aandringt :


ingredienten :

dikke muur
tong van leer
laatste adem
hartezeer

kapotte lamp
open ruit
gescheurde nagel
toverkruid

zure appel
pik van staal
negen wonderen
stille taal

hoge boom
kop vol stront
stevig touw
koude grond

quote:

Op dinsdag 8 juni 2004 17:04 schreef De-oneven-2 het volgende:
ik kwam er bij nadere onderzoeking achter dat er zich
over mijn hele lichaam
meer dan één gat bevindt
waar ik, zeker weten, met speels gemak een rundvleeskroket
frikadel of wortel in kwijt kan

wellicht kan jij me wat advies
en nuttige informatie verlenen over
het waarom
en wanneer welk gat nou het best te gebruiken
als ik weer eens flinke trek heb

--

En?
Wat vinden we ervan?

Dat vinden wij Reviaans, jij #filosoof après la lettre.

Er is hier op Fok overigens een jonge, veelbelovende dichteres actief die ook vaak voedsel verwerkt in haar poëzie. Ik kan je haar werk zeer aanbevelen.

Nachtwacht


Lief ik lag te dromen
over jij en ik vrij-
ende in een wei omringd
door bloesemende bomen
onder een prachtige sterrennacht.


Laten we schilderijen maken
in onze ogen en
slapend waken
over onze spoken en hopen
dat ze ons nooit meer wakker maken.


Dat zou zo'n zonde zijn...

..dat begrijpt toch niemand...

[ Bericht 88% gewijzigd door De-oneven-2 op 26-07-2004 23:58:44 ]

De laatste keer

Toen ik je voor de laatste keer zag
waren je ogen koud en leeg
waarom kon je niet voor eeuwig bij me blijven?
Waarom moest je nu al weg?
Oh, je bent veel te vroeg heengegaan
De littekens die je mijn ziel gaf,
zij zullen nooit verdwijnen
Ik zal nooit precies weten
hoeveel ik van je hield


Absurdistisch gedicht

Boe, zei de koe
boe, boe, boe
vlak voor ze werd gehaald
om te vertrekken
naar haar einde,
het slachthuis.

“Gekke koe”. zei de koe
“Pestvarken”, zei de boer
op het moment dat
zij als onnozel kalf
het abbatoir
ingeleid werd.

Toen zei de koe
“Boe, toedeloe”

zwart wit


Zwart wit of ingekleurd in negatief
Ieder heeft zijn eigen woorden lief
Onomkeerbaar vastgeroeste wijsheid
Groeven in het denken door de tijd
Ieder maakt zijn eigen verhaal
Vult alle gaten met eigen taal
Jouw waarheid is nooit de mijne
Haar liefde is nooit de zijne
Ons verleden zal nooit dezelfde zijn
Soms is jouw lach mijn pijn
Een mooie dag is zwarter dan de nacht
De waarheid is bij elkaar bedacht
Door de makers van verleden en heden
Door het lot van toevalligheden
Elk paar ogen kleurt de beelden in
Andere woorden voor dezelfde zin
Reizigers door ruimte en tijd
Vervagen in vergetelheid
Samen vertellen we 1 verhaal
Elk in onze eigen taal
Als ik kan spreken in jouw woorden
En jij echt mijn klanken hoorde
Als een enkele oogwenk een leven verteld
Als jouw ziel mijn verhaal omhelsd
Jouw woorden in mijn taal door mijn hoofd
Jij die mij een nieuwe waarheid belooft

De nacht, vreedzaam als een stille dood
Lichtjes die leven, gordijnen die verbergen
Mensen zwalken over straat, zakenmannen zijn nooit op tijd
De eenzaamheid van een niet werkende lantaarn
Licht ben je nu

Peuk op het asfalt
Duif tussen de brug
Doodgereden katje
Ik wil je nooit meer terug

quote:

Op dinsdag 27 juli 2004 00:14 schreef MarMar het volgende:
zwart wit


Zwart wit of ingekleurd in negatief
Ieder heeft zijn eigen woorden lief
Onomkeerbaar vastgeroeste wijsheid
Groeven in het denken door de tijd
Ieder maakt zijn eigen verhaal
Vult alle gaten met eigen taal
Jouw waarheid is nooit de mijne
Haar liefde is nooit de zijne
Ons verleden zal nooit dezelfde zijn
Soms is jouw lach mijn pijn
Een mooie dag is zwarter dan de nacht
De waarheid is bij elkaar bedacht
Door de makers van verleden en heden
Door het lot van toevalligheden
Elk paar ogen kleurt de beelden in
Andere woorden voor dezelfde zin
Reizigers door ruimte en tijd
Vervagen in vergetelheid
Samen vertellen we 1 verhaal
Elk in onze eigen taal
Als ik kan spreken in jouw woorden
En jij echt mijn klanken hoorde
Als een enkele oogwenk een leven verteld
Als jouw ziel mijn verhaal omhelsd
Jouw woorden in mijn taal door mijn hoofd
Jij die mij een nieuwe waarheid belooft

Mooi!