quote:ik wacht expres nog even met inscannen voor het kaartjes topic
Op zondag 1 februari 2004 18:23 schreef miss_dynastie het volgende:[..]
Stiekem editten terwijl ik je quote
Ik ben heel benieuwd hoe het eruit ziet, niet verklappen!
en het feit dat de scanner bij mijn ouders staat heeft daar helemaal niks mee te maken hoor...
sailin'
quote:Was je verloskundige de hele tijd aanwezig, ook toen ze begonnen met de vacuum? Ik zou dit beslist met haar bespreken, misschien heeft ze een goede verklaring (waarschijnlijker niet
Op zondag 1 februari 2004 18:24 schreef Belana het volgende:
Tja, dat zijn van die dingen die ik ook niet weet en me ook best afvraag. want die laatste 2 cm zijn dus uiteindelijk door het persen en wegmasseren (dat doet die vk kan van binnen) dus wel gelukt en ik heb dus best het gevoel dat als ze dat eerder hadden geprobeerd het ook niet zolang had hoeven duren. Ik had 's middags laat al die 8 cm en ook persweeen, die ik dus al die tijd heb weg gezucht...
Nee, het is geen model bevalling geweest.
En dus hoef je je zeker ook niet aan mij te spiegelen
)... Echt zonde, want je had echt pijlsnel (naar mijn idee dan, voor jou zal het wat langer geduurd hebben ) de eerste vijf centimeter te pakken 
...
quote:*miss_d keihard wegrent voor alle boze nieuwsgierige mensen
Op zondag 1 februari 2004 18:25 schreef Belana het volgende:[..]
ik wacht expres nog even met inscannen voor het kaartjes topic
en het feit dat de scanner bij mijn ouders staat heeft daar helemaal niks mee te maken hoor...
*en als de scanner bij je ouders staat, kan je mams natuurlijk het versgemaakte kaartje gelijk inscannen, maar dat vergeten we even
Ach, en wat doe je eraan? Het is gebeurt en ik probeer het zo goed mogelijk te verwerken door er veel over te praten en te huilen als het komt en het komt wel goed. Liam is zo geweldig dat het echt veel goed maakt...
en nu ff eten
sailin'
....maar daarna ben ik weer triestig...
quote:(sorry Catootje, het volgende kun je beter maar niet lezen
Op zondag 1 februari 2004 18:24 schreef Belana het volgende:
Nee, het is geen model bevalling geweest.
En dus hoef je je zeker ook niet aan mij te spiegelen
) Bij een eerste hebben er volgens mij maar héél weinig een modelbevalling (voor zover die bestaat). Maar zo extreem als bij jou is (gelukkig voor de anderen) niet 'normaal'. Ik had echt vreselijk met je te doen toen ik jouw verhaal las.Maar het is gewoon zo dat bij een tweede of verdere zwangerschap de kans op een fijne en vooral snelle bevalling zonder complicaties groter is. Toch moet ik wel zeggen dat een snelle bevalling mij niet 'bevalt'. Je hebt gewoon veel meer kans op veel naweeën. Ik heb liever weeën tijdens een bevalling waarbij je half in een roes-toestand verkeert dan naweeën op een nuchter lijf. Daar zit je gewoon niet meer op te wachten.
Hyves!
). Dus nog heel eventjes doorzetten. Vervelend he?Catootje, modelbevallingen voor de eerste kunnen wel hoor. In 5 uur van goed te houden weeën naar volledige ontsluiting, dikke tien minuten persen en voila. Inderdaad wel veel naweeën, maar dat maakt dan allemaal niets meer uit hoor. (hoewel die ontsluiting van mij best iets langzamer had gemogen als ik het dan wat beter had kunnen opvangen).
quote:Ik had echt meer moeite met het opvangen van de naweeën dan van de ontsluitingsweeën. Met een kind aan de borst trekt de baarmoeder nog eens extra hard samen en ik kon geen fijne houding vinden, temeer omdat ik bijna niet kon zitten met 16 hechtingen en nog steeds een zeer pijnlijk bekken. Liggen was ook niet mogelijk tijdens het voeden vanwege de bekkenpijn.
Op zondag 1 februari 2004 19:17 schreef phileine het volgende:
Inderdaad wel veel naweeën, maar dat maakt dan allemaal niets meer uit hoor.
Het was zelfs zo dat de nachtzuster in het ziekenhuis bezorgd bij me bleef staan omdat ze bang was dat ik flauwviel van de pijn. Ik had volgens haar geen kleur meer in mijn gezicht tijdens de naweeën. Maar misschien was dat bij mij dan wel erger dan 'normaal'? Of ik ben gewoon een mietje haha
quote:Volgens mij ben je echt geen mietje hoor
Op zondag 1 februari 2004 19:22 schreef Tan het volgende:[..]
Ik had echt meer moeite met het opvangen van de naweeën dan van de ontsluitingsweeën. Met een kind aan de borst trekt de baarmoeder nog eens extra hard samen en ik kon geen fijne houding vinden, temeer omdat ik bijna niet kon zitten met 16 hechtingen en nog steeds een zeer pijnlijk bekken. Liggen was ook niet mogelijk tijdens het voeden vanwege de bekkenpijn.
Het was zelfs zo dat de nachtzuster in het ziekenhuis bezorgd bij me bleef staan omdat ze bang was dat ik flauwviel van de pijn. Ik had volgens haar geen kleur meer in mijn gezicht tijdens de naweeën. Maar misschien was dat bij mij dan wel erger dan 'normaal'? Of ik ben gewoon een mietje haha
, ik vond het na de bevalling van mijn tweede ook zo tegenvallen die naweeen(idd vrij erg als je aan het voeden bent!!!) *Loena heeft stiekum ook af en toe weer een beetje gepuft, als ik alleen was dan he *
Hyves!
Ik was een beetje (beetje boel) teleurgesteld dat we hier tegen nog al wat praktische problemen aanliepen omtrent thuisbevallen. (draai van de trap te smal, waterbed kan niet op klossen en nog wat van die dingen.. de enige optie was een bed midden in de woonkamer, vol voor de openslaande deuren.. En dan ook echt midden in de woonkamer omdat er eigenlijk gewoon geen ruimte voor is). Dat mijn verloskundige vertelde dat zoveel vrouwen alsnog in het ziekenhuis eindigen hielp wel mee om de teleurstelling niet zo groot te zijn.
(en nou woon ik gelukkig nog geen vijf minuten van het ziekenhuis af en kan dus heeeeel lang thuisblijven en echt op het laatste nippertje die kant op gaan)
quote:Ik behoorde in ieder geval tot die 60%
Op zondag 1 februari 2004 19:39 schreef E.T. het volgende:
Mijn verloskundige wist trouwens nog te vermelden dat 60% van de bevallingen die voor thuis gepland staan bij een eerste alsnog in het ziekenhuis eindigen.
Na twee goede bevallingen erna, durf ik het nu wel thuis aan. De derde was wel medisch, maar dat kwam door een inleiding vanwege beginnende zwangerschapsvergiftiging. Als dat deze keer niet aan de orde is, dan ga ik voor thuis 
Vind het zo vreselijk jammer dat ik door de keizersnee nu altijd in het ziekenhuis moet bevallen bij volgende kindertjes
Het lijkt me zo ontzettend vertrouwd om het gewoon thuis te doen. Alhoewel het ziekenhuis mij ook niet echt is tegengevallen hoor. Als er wat is kan je meteen een verpleegkundige roepen ipv dat de verloskundigen nog van huis moet komen (dat bedacht ik me tijdens de bevalling van Belana, die moest een paar keer op de vk wachten, dan zit je in het ziekenhuis soms toch beter).
Man wat zat ik te balen vannacht , weg nachtrust! En ik slaap al zo slecht...
Maar goed ik heb ook nog wat positiefs te vertellen de bruine afscheiding is weg! Al sinds gisteren....
Nu maar hopen dat het weg blijft!
En ik had ook nog niet verteld over mijn bevindingen om een zwangerschaps bh te kopen geloof ik.
Vol goede moed vrijdag de lingerie zaak in gelopen waar ik altijd mijn bh's koop en gevraagd naar mijn maat zwangerschaps bh , want die zouden mee groeien.
Mooi dat die dus niet paste , maar ik had m daar niet gepast omdat ik er geen zin in had en verwachtte dat het wel goed was.
Zaterdag dus terug en geen zwangerschaps bh's in grotere maten , die moesten besteld worden en dat duurde 2 weken , daar kan ik niet opwachten....
Maar mijn borsten zijn dus wel gegroeid , ik had het niet eens door!
2 maten groter nu al , ik hoop dus echt dat het hier bij blijft!
Maar ik ben geslaagd alleen met een voedings bh. Beetje vroeg maar hij zit best lekker en ik ben voor straks al een beetje klaar , over een poosje even kijken of mijn borsten nog hetzelfde zijn en dan nog 1 kopen.
Nu de broek nog
Ik vond het heerlijk om thuis te zijn al die eerste uren, dat heeft ook de op zich snelle ontsluiting bevorderd denk ik. Ik was heel ontspannen, lekker onder de douche en in bad gezeten nog. toen ik eenmaal naar het ziekenhuis moest maakte dat me echt niet meer uit hoor. En uiteindelijk was ik blij dat ik daar was en zelfs dat ik moest blijven. Voelde heel veilig en je hebt ook niet meteen de volledige zorg van je kindje, want dat kon ik ook echt niet zaterdag. zaterdagavond begon ik pas meer aandacht voor hem te krijgen.
Ik heb overigens niet zo'n last gehad van naweeen. En als ik ze al had, dan vaak weer in mijn rug net als tijdens de bevalling.Dat was dan wel heel akelig, maar wel te doen.
sailin'
quote:dankje
Op zondag 1 februari 2004 18:34 schreef Catootje het volgende:
je hebt ook wel een hele mooie liam gemaakt bel!!!!!!!!!!!
Hij is prachtig ja....
Hij begint al helemaal een onderkinnetje te krijgen nu... moet nodig weer foto's zetten, ik weet... Wat veranderen die kinderen snel joh!
sailin'
Tan: bij mij waren die naweeën niet zo erg, zeker niet in vergelijking tot de laatste twee uur ontsluitingsweeën. Dat is natuurlijk bij iedereen anders.
trouwens, toen ik nog op de "normale" manier zou bevallen, was het plan dat ik met 8cm ontsluiting naar het ziekenhuis zou gaan. Het ziekenhuis is echt vlakbij, maar achteraf had ik had dat dus never nooit gehaald, het ging zó snel op het laatst.
Xanthe, uit eigen ervaring weet ik dat als je er gevoelig voor bent je borsten wel vier of vijf maten kunnen groeien.......Ik zit nu inmiddels aan de zelfgemaakte maten, combi van '75' en 'groot' werkt niet in mijn voordeel.
....maar daarna ben ik weer triestig...
Wel hebben we gevraagd het naar overige familie nog stil te houden. We willen het pas tegen de rest van de wereld vertellen na de eerste echo (met 9 weken op 25 feb.) Ik heb hier eerder gelezen dat als dan alles goed is de kans op een miskraam een stuk kleiner is geworden.
Ondanks dat ik me lichamelijk heel goed voel merk ik wel dat ik geestelijk behoorlijk labiel ben. Zo'n dag als vandaag hakt er qua emoties behoorlijk in. Ik ga denk ik zo eens lekker naar m'n mandje.
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
wat fijn Xanthe dat je een beetje geslaagd bent qua kleding (ok beetje dan) ik meng me gewoon in dit gesprek als jullie het niet erg vinden
ik heb vandaag een positiebroek gekocht bij de v&d die nog leuk was ook, moest zoiezo een nieuwe broek omdat ik gewoon dik ben geworden(niet van zwanger zijn) en aangezien ik zwanger ben(als het goed is nog wel tenminste) dacht ik dat ik zon broek ook wel kon kopen.
over mijn bloedverlies heb ik na lopen denken, en hoop gelezen op het i-net(was ook xanthe toch waarbij het nu weg is? top hoor 
)
eigenlijk denk ik toch dat mijn baarmoedermond heel erg goed doorbloed is en kwetsbaar, het viel me op toen ik sex had gehad dat het ook zo bloedde nieuwe hoop dat het daaraan ligt, maar toch maar ff morgen vk bellen 
groetjess martine
quote:Ik heb geen omvang 75 , is nog enisgzins in mijn voordeel.
Op zondag 1 februari 2004 22:19 schreef Catootje het volgende:Xanthe, uit eigen ervaring weet ik dat als je er gevoelig voor bent je borsten wel vier of vijf maten kunnen groeien.......Ik zit nu inmiddels aan de zelfgemaakte maten, combi van '75' en 'groot' werkt niet in mijn voordeel.
Maar ik heb nu wel de grootste bh die zij mij konden leveren
Ik ga dus heel erg hopen dat het goed komt zo.....
Want de gewone bh's zijn van ruwe stof en dat deed me toch wel zeer aan mijn borsten ( gewone bh's zonder beugels bedoel ik dan in mijn maat).
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Niet speciaal voor zwangeren maar wie weet nog adresjes die je kunt proberen.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
quote:Het is niet om te lachen hoor, maar ik zie het zo voor me
Op zondag 1 februari 2004 22:09 schreef phileine het volgende:
Max heeft uiteindelijk vrij panisch iemand naar binnen gesleept omdat de persweeën begonnen, maar dat kostte nog heel wat moeite.
Bij mij een soortgelijk scenario, maar gelukkig stond er wél een verpleegster bij. Ik moest zo nodig persen, maar 5 minuten ervoor had ik nog maar 7 cm ontsluiting. De verpleegkundige was er wel eentje die al jaren op de kraamafdeling werkte dus die toucheerde me en ik mocht van haar wat voorzichtig meepersen. Ze belde meteen de gynaecoloog op en die hoorde mij op de achtergrond kreunen. Maar toen ze evenlater binnenvloog was het hoofdje al geboren. Ik was echt superblij dat de verpleegkundige bij me was blijven zitten vanaf die 7 cm ontsluiting want bij de bevalling ervoor liepen ze ook steeds weg.
En inderdaad Belana, iedere (eerste) bevalling is weer anders. Het heeft dus ook geen zin om je druk te maken, je (Catootje en alle anderen) moet het gewoon op je af laten komen. Je hebt het toch niet voor het zeggen dus wat voor een nut heeft al dat gepieker van te voren? Er is nog nooit een kind in een buik achtergebleven, dus het komt vanzelf wel goed
Lekker makkelijk praten heb ik hè... nou moet zeggen dat ik toch stiekem ook wel weer tegen de bevalling opzie hoor. Héél dubbel, ik kijk er enorm naar uit, maar ik woon nu best ver van het ziekenhuis af, dus hoe moet dat dan als ik op het laatst toch moet verkassen? Dat soort zorgen dus.
Maak me ook nog andere zorgen... we hebben nog steeds geen badkamer (al 7 maanden dat ik hier woon niet). We douchen hiernaast, bij mijn schoonouders, maar dat zie ik dus echt niet zitten tijdens de bevalling en de periode erna. Die badkamer moet gewoon af... maar dat moet ie al 7 maanden 
Schiet gewoon niet op... er ligt alleen nog maar een fundering op het moment, maar het is steeds zo'n snertweer, en de keren dat het mooi weer is is er wel weer wat anders (vriend te druk met de zaak, of net door zijn rug gegaan, dat soort dingen.)
Toch een beetje stress hier dus baal ook echt als een stekker, vooral omdat er nog zóveel moet gebeuren hier in huis, hte liefst allemaal voordat ik bevallen ben... *snif* 
Okay genoeg gezeurd weer voor vandaag
Xanthe: fijn dat het weg is, dat bruine spul!
Nu op naar een zorgeloos vervolg! Martineke, ook voor jou het allerbeste, dat alles maar goed mag zijn met je kleintje!
Loena, sterkte met je misselijkheid, wat een ramp moet dat zijn, zeg! Hou vol, hoor!
Wij hebben een onwijs druk en vermoeiend weekend achter de rug. Vrijdag dus de "tournee door het hele land met echo in de hand" (thanks, Livelink!), zaterdag twee goeie vriendinnen bestookt met het nieuws en mijn geluk kon niet op!
Gisteren.... Pffff... Had het ineens gehad met het verspreiden van de boodschap ( ), maar we moesten natuurlijk nog naar de opa en oma's van vriendje! Leuk, hoor, maar kreeg vrij snel genoeg van alle vragen en soms zelfs al enigzins suggestieve opmerkingen en vragen. "Tja, wat is het beste, hè, een oppasmoeder voor zo'n klein hummeltje of een kinderdagverblijf waar hij of zij met leeftijdgenoten speelt...?" Hu-huh!
Schoonouders zijn schatten, worden voor het eerst opa en oma... Maar alle vragen, opmerkingen en "lichtelijke bemoeienissen" zaten me gisteren al hoog! Poeh, way to go, Sugar!
Na afloop meteen even flink gejankt en bij vriendje eruit gegooid wat dwars zat. "Ik wi-hil 't vooral samen met jou-hou ammal doe-hoe-hoen... Met jou... Samen... Zelluf... "
Dat hielp wel!
