De "KUNST" van het loslaten van een ex...
De "KUNST" van het loslaten van een ex (deel 2)
De "KUNST" van het loslaten.....(deel 3)
De "KUNST" van het loslaten van een ex... deel 4
quote:Nee, mijn ex is geen homo.
Op dinsdag 27 januari 2004 19:59 schreef Justitia het volgende:[..]
is je ex homo?
. Er komen nog meer herinneringen bij me boven... maar ik ga er niet over uitwijden. Ok, voor mij is de lol er nu ook wel af
mijn zeer oprechte excuses
Maar datgene wat hij doet of wil doen in een relatie komt daar wel op neer. Het heeft namelijk ook heel erg met het slaapkamer gebeuren te maken.
Nogmaals, misschien zal ik uiteindelijk tot de conclusie moeten komen dat dit niet de juiste manier is. Op dit moment wil ik het graag zo proberen en hoe welkom advies ook is, ik wordt er liever niet om veroordeeld.
Leuk om te zien dat er ook steeds nieuwe verhalen komen, maar ook de oude garde verder gaat in hun leven met bijbehorende belevenissen. Toch wel duidelijk dat iedereen weer een stuk verder is dan in het begin.
Ergens las ik dat het loslaten makkelijk is als je maar wil. Ben ik het in principe mee eens, zo is het met de meeste dingen, maar daarvoor moet je wel beseffen dat het niet meer kan zijn zoals het was, iets wat niet altijd even makkelijk is. En dan moet je er nog maar toe komen dat je ook niet wilt dat het wordt zoals het was en dat is veel gevraagd... geloof me.... en ik denk dat veel mensen dat kunnen beamen, ik geef toe dat het met mij sinds dat besef er was, beter gaat.
Het klopt dat de wil er moet zijn, maar wie WIL er nu loslaten??? Okee dat heeft een tijdje nodig, maar ik kan me goed inleven in iedereen die zijn ex helemaal niet wil loslaten zeker in het begin....
Verder over contact en/of vriendschappelijk met je ex omgaan, ik zeg dat kan, net als vergeven enz. enz. enz. daar blijf ik bij maar dat is vaker besproken. Voor mij getuigt dat van echte kracht als je niet voor problemen en conflicten wegloopt juist dan laat je je ware gezicht zien. Je kunt het als trots van mijn kant zien en dat is het misschien ook wel een beetje, maar ik zou het gewoon wel stom, onvolwassen en vooral jammer vinden als we nooit meer iets van elkaar zouden horen, ze blijft bijzonder in haar eigen zin en ik vertrouw dat ik het aankan.
Time will tell.
Succes verder iemand en laten we vriendelijk blijven 
quote:
Op dinsdag 27 januari 2004 20:52 schreef Ambivalent het volgende:
Verder over contact en/of vriendschappelijk met je ex omgaan, ik zeg dat kan, net als vergeven enz. enz. enz. daar blijf ik bij maar dat is vaker besproken. Voor mij getuigt dat van echte kracht als je niet voor problemen en conflicten wegloopt juist dan laat je je ware gezicht zien.
quote:Dit is eigenlijk precies hoe ik het ook zie.
Je kunt het als trots van mijn kant zien en dat is het misschien ook wel een beetje, maar ik zou het gewoon wel stom, onvolwassen en vooral jammer vinden als we nooit meer iets van elkaar zouden horen, ze blijft bijzonder in haar eigen zin en ik vertrouw dat ik het aankan.
Time will tell.
Het zou toch in mijn ogen op z'n minst vreemd zijn als je na (in mijn geval) ruim 5 jaar ineens geen contact meer zou willen en niet meer geinteresseerd zou zijn in elkaar.
En ik ben ook idd van plan de uitzondering op de regel te worden.
En ik ben idd ook wel een beetje trots op de manier waarop we het nu doen.
En dan nu weer ontopic.
To be honest, ik dacht dat ik weer terug op nul zou zijn na onze hernieuwde poging, maar dat lijkt toch niet zo te zijn.
Ik heb zeker nog wel mijn dipjes maar het lijkt wel redelijk zijn gangetje te gaan.
quote:Ik denk dat dat gewoon komt doordat je nu sterker in je schoenen staat, weet hoe het is, hoe het voelt en wat je te doen staat. Ik weet zeker dat als ik opnieuw in zo'n situatie terecht zou komen, ik veel minder moeite zou hebben met loslaten, het zou makkelijker en sneller gaan, al doende leert men...
Op dinsdag 27 januari 2004 20:59 schreef Brighteyes het volgende:
En dan nu weer ontopic.To be honest, ik dacht dat ik weer terug op nul zou zijn na onze hernieuwde poging, maar dat lijkt toch niet zo te zijn.
Ik heb zeker nog wel mijn dipjes maar het lijkt wel redelijk zijn gangetje te gaan.
quote:Dat is het punt waar ik nu ook ben; ik heb zo mijn dipjes... Las in dat goeie boek wat ik het vorige topic ergens aanbeveel
Op dinsdag 27 januari 2004 20:59 schreef Brighteyes het volgende:[..]
[..]En dan nu weer ontopic.
To be honest, ik dacht dat ik weer terug op nul zou zijn na onze hernieuwde poging, maar dat lijkt toch niet zo te zijn.
Ik heb zeker nog wel mijn dipjes maar het lijkt wel redelijk zijn gangetje te gaan.
, dat je een afscheidsdag in kunt lassen. Met alleen maar spullen van je ex en 6 uur alleen maar aan je ex denken. Compleet jezelf verdrinken in je verdriet dus en dan hopen dat het dat was...Iemand ervaring mee? Ik wil er vanaf! Ik wil verder met mijn leven!
En in het weekend komt dan beetje bij beetje de ellende eruit. Ik heb het liever in een keer, ben ik ervan af!
Maar ik weet het; zo werkt het niet! Ik voel me op dit moment gewoon niet goed en zie het daardoor wat zwarter dan normaliter. gaat wel weer over hoop ik.. 
quote:Ik heb ook nog naar dat boek gekeken, maar ik vond de beschrijving op Bol daar niet echt denderend van. Had niet het idee dat dat het voor mij was.
Op dinsdag 27 januari 2004 21:09 schreef mickey71 het volgende:[..]
Dat is het punt waar ik nu ook ben; ik heb zo mijn dipjes... Las in dat goeie boek wat ik het vorige topic ergens aanbeveel
Iemand ervaring mee? Ik wil er vanaf! Ik wil verder met mijn leven!
Ik heb hier ook dat andere boek (tip van Blinky geloof ik) ook liggen. Iets van 'de kunst van het alleen zijn'.
Heb wel via de zoektocht naar dat boek van jou een ander boek gevonden 'Single' heet het volgens mij. dat gaat meer over het leren weer alleen leven, dat is meer waar ik heen wilde.
Zo'n 'duik' in je ex dag kan ik me niet zo veel bij voorstellen. Maar dat kan ook omdat ik het niet kan oproepen.
Afgelopen zaterdag zag ik het echt effe niet meer zitten en was behoorlijk verdrietig en de wanhoop nabij. Maar als ik daar nu aan denk dan kan ik me er niets bij voorstellen.
quote:Hoi Mickey,
Op dinsdag 27 januari 2004 21:24 schreef mickey71 het volgende:
Het probleem is nu juist dat ik dat doe; heb heel veel nieuwe dingen opgepakt, heb het megadruk en in de weekenden rust ik uit omdat ik bekaf ben van al die drukke dingen de hele week.En in het weekend komt dan beetje bij beetje de ellende eruit. Ik heb het liever in een keer, ben ik ervan af!
Maar ik weet het; zo werkt het niet! Ik voel me op dit moment gewoon niet goed en zie het daardoor wat zwarter dan normaliter. gaat wel weer over hoop ik..
Ook ik heb me het leplazerus gewerkt om maar niet alleen te zijn en om mijn gedachten te kunnen verzetten. En toch kwam het er uit, op mijn werk. Eerst zat ik me enorm in te houden, maar dat werkte niet lang. Mijn collega's wisten wel wat er aan de hand was en lieten me mijn gang gaan. Als ik wilde praten dan kon dat met een collega en de anderen kwamen heel af en toe een beetje informeren. Ik ben zo blij dat ik deze baan had...niet teveel nadenken en ik kon het zo druk maklen voor mezelf als ik wilde. Mijn baas heeft me die tijd mijn gang laten gaan, hoewel hij nu minder blij is met de overuren die ik nu nog heb staan en de vakantieuren. Maar beetje bij beetje komt dat ook goed. Ik hoop voor je dat je ook zo'n begripvolle baas hebt, die er niets van zegt als je naar het toilet loopt en er vervolgens 20 minuten blijft (en met rode ogen terugkomt). Gelukkig heb ik mezelf nu een stuk beter onder controle en gaat het echt een stuk beter. Wat ik heb geleerd is dat je vooral moet doen hoe JIJ het op dat moment prettig vindt. Het helpt (mij) niet als iemand zegt 'hoe ik het zou moeten doen'. Ik heb mijn verdriet ondergaan en dat laat ik nu nog gebeuren. Op de raarste momenten kan ik spontaan in tranen uitbarsten en daar is niets mis mee. Als je er klaar voor bent komt de rest vanzelf...als je er maar voor waakt dat je niet te lang blijft stilstaan en op tijd nieuwe uitdagingen aangaat (als je je er nu niet goed bij voelt hoe het nu gaat, weet je dat het anders moet en alleen door er goed over na te denken weet je vanzelf wel hoe je het anders kunt aanpakken). Het alleen maar haasten heeft (voor mij) geen zin want je wordt vanzelf teruggeworpen als je jezelf voorbij rent. Alles op zijn tijd...
Sterkte. 
uiteraard wil ik niemand mijn mening opleggen, het is alleen maar hoe ik het heb ervaren...wat mensen ermee doen is aan zichzelf
Daarnaast kan 't geen kwaad een beetje te experimenten met manieren van verwerken, dat heeft mij opzich wel geholpen.
quote:
Op dinsdag 27 januari 2004 21:25 schreef Retro het volgende:
Offtopic, Brighteyes je nickname, is die afkomstig van de band/artiest Bright Eyes?
overheen gelezenOm eerlijk te zijn heb ik nooit gehoord van die band 
Ik weet het niet helemaal zeker 
maar ik geloof dat het van het nummer van Watership Down komt.
Art Garfunkel, toch?
quote:Dit ken ik wel een beetje. Ik heb ook mijn dipjes....de ene keer wat meer dan de andere. Ze hebben alleen niet echt meer betrekking meer op het "vertrek" maar meer op het gedrag van mijn ex na het vertrek en op de rest van mijn leven daarna.
Op dinsdag 27 januari 2004 21:13 schreef Ambivalent het volgende:
Ik heb niet veel geleerd van de afgelopen periode over loslaten, behalve dat je er gewoon niet zo gek veel aan kan doen... Het enige is afleiding, zorgen dat andere dingen in je leven weer steeds belangrijker in je leven worden en je ex dus steeds minder, ga niet alleen zitten, zoek afleiding, nieuwe dingen en dan komt het goed (bij mij was dat eigenlijk het enige concrete wat werkte) verder had ik ook mijn dipjes en nog steeds maar het stelt nu niet veel meer voor !
Mijn ex mis ik iig niet echt meer. Waar ik nog veel moeite mee heb is het feit dat er geen vriendin meer naast je staat. Vrienden kunnen in dat geval een hoop betekenen (en gelukkig heb ik inmiddels een aantal mensen ontmoet waarmee ik heel goed kan praten en zo), maar ze zullen nooit een vervanging kunnen zijn voor een relatie.
Het is nu ruim anderhalf jaar geleden en dat is eigenlijk het enige wat me nog dwars zit. Na de laatste aanvaring met mijn ex was het echt over (aan beide kanten trouwens). Ik wil niets meer met haar te maken hebben.
Ik loop mezelf nu gek te maken met leuke dames op het werk. Ik weet af en toe niet meer wat wijsheid is. Actie ondernemen of niet? Wat voor actie dan? gewoon laten gaan en eerst eens aan mezelf werken (zoals voorgesteld door meerdere mensen)? Ik weet het af en toe niet meer en ik leef dan ook gewoon mijn leven en probeer mijn best te doen om elke dag weer een beetje lol te hebben.
Eigenlijk raak ik hier pas echt gefrustreerd van: het feit dat ik niet weet wat ik nou moet. Ik kan maar geen beslissing nemen. Ik wil actie maar weet niet wat.
Dat zijn mijn probleempunten nu dus eigenlijk 
Beetje off-topic maar goed.......
Ik wilde eerst zeggen 'doen!' maar ja, da's makkelijk gezegd als jij daar niet helemaal over uit bent.
Op het moment dat jouw interesse echt gewekt is merk je dat gauw genoeg.
Ik denk dat je vanzelf zal merken da je gedrag veranderd van een beetje dollen in een beetje serieuzer dollen etc. etc.
Een relatie van vier jaar gehad en we waren harstikke van plan om komende maand juli gaan samen wonen (einde van haar studies). We hebbne daar UREN EN UREN over gesproken en gepland, tot zelfs enkele zaken zoals een koffiezet en dergelijke gekocht. Met andere woorden, we hadden al veel gepland en in mijn ogen en geest was zij de persoon waar ik de rest van mijn leven van zou houden ALSOOK de persoon waar ik met VEEL PLEZIER elke dag zou wakker worden en een kusje geven elke ochtend.
Dit kan je ONMOGELIJK zomaar loslaten en vergeten. Toch niet als je nog steeds boordevol liefde hebt voor de persoon in kwestie. Dat is nu net het ding, mijn vriendin had PLOTS geen gevoelens meer, en dit gaat me te boven. Nou goed, dat is haar ding. Ik weet gewoon dat het 2 maanden is geleden en ik heb het nog steeds ontichlijk hard elke dag.
Ik heb zo een enorme vrees nooit iemand te vinden waar ik gelukkig mee zal zijn. Men hele leven staat op zijn kop en moet vanaf START heropgebouwd worden, COMPLEET anders als gepland of gedroomd. Ik vind dit zo pijnlijk dat ik moet lachen met jullie (of althans sommingen) hun theorie: "gewoon" loslaten en verder gaan 
quote:Dat is idd ook een moeilijk punt. Andere vrouwen (of mannen). Ik betraps mezelf erop als ik een dip heb dat ik aan anderen dames denk die ik ken (een leuk vind) om mezelf op te peppen dat er nog andere dames zijn dan men ex, maar als ik me een knuffel of een kus inbeeld met die andere meid wordt ik gemeend half misselijk
Op dinsdag 27 januari 2004 23:31 schreef Brighteyes het volgende:
Ik denk dat je het vanzelf merkt als je klaar bent voor andere vrouwen.Ik wilde eerst zeggen 'doen!' maar ja, da's makkelijk gezegd als jij daar niet helemaal over uit bent.
Op het moment dat jouw interesse echt gewekt is merk je dat gauw genoeg.
Ik denk dat je vanzelf zal merken da je gedrag veranderd van een beetje dollen in een beetje serieuzer dollen etc. etc.
quote:Waar ik heel bang voor ben, is dat ik nu interesse toon in een leuke meid enkel en alleen maar om het gemis van de voorbije relatie af te vangen.
Op dinsdag 27 januari 2004 23:31 schreef Brighteyes het volgende:
Ik denk dat je het vanzelf merkt als je klaar bent voor andere vrouwen.Ik wilde eerst zeggen 'doen!' maar ja, da's makkelijk gezegd als jij daar niet helemaal over uit bent.
Op het moment dat jouw interesse echt gewekt is merk je dat gauw genoeg.
Ik denk dat je vanzelf zal merken da je gedrag veranderd van een beetje dollen in een beetje serieuzer dollen etc. etc.
Verder spelen nog een aantal andere factoren (onzekerheid over mezelf oa. ) mee. Ik heb de afgelopen anderhalf jaar tweemaal een collega, die ik toch wel erg leuk vond, mee uit gevraagd. Beide pogingen zijn jammerlijk mislukt.
Waar ik uberhaupt bijvoorbeeld al moeite mee heb is om bij die mensen in de buurt te komen. Ik ben niet zo'n figuur die overal dapper op af stapt, maar juist iemand die probeert eerst indirect contact te krijgen (bijvoorbeeld tijdens een gezamelijk project of zo, zodat ze eerst eens aan me kunnen "wennen" 
).
Mijn probleem zit hem volgens mij in een algeheel gebrek aan zelfvertrouwen, wat zich uit in
en vast nog veel meer wat ik nu ff niet meer kan verzinnen.
Ik heb hier met meerdere mensen over gesproken en ik krijg van twee kanten te horen dat het verstandig is om eens met een professional te gaan praten. Dat is vooralsnog GEEN optie. Ik wil dat gewoon niet. Ik zie niet in wat zo'n iemand mij kan bieden.
Eigenlijk is dit best wel kut....ben je van je ex af, krijg je dit soort gezeik aan je kop!
Ik wilde alleen even toevoegen dat één van mijn ideeen over wat te doen tijdens het verwerken, is om je gevoel te volgen. Mijn ervaring is dat je in die situatie erg veel nadenkt (misschien wel te veel). Ook is er vaak een groot verschil tussen hetgeen wat je voelt en wat je denkt. Wanneer je voor keuzes komt te staan (en dat is dan vaak in mijn beleving), word je al snel besluiteloos (tenminste dat had ik). Wat bij mij geholpen heeft is om hoofdzakelijk datgene te doen waar ik me gelukkig(er) bij voelde; dus datgene wat me een beter gevoel gaf. Op die manier kwam ik er vanzelf achter welke weg ik in moest slaan en volgen.
Ook hielp het om veel te praten met anderen (heel erg veel) en hier op Fok! te posten. Je kan je ei kwijt en door de reacties van anderen kan je soms tot nieuwe inzichten komen. Erg nuttig!
Er zijn nog wel meer zaken die geholpen hebben met het verwerken. Maar de twee beschreven zaken (volg je gevoel en praten/posten) laten volgens mij blijken dat ieder op een eigen manier zijn of haar ex zal verwerken en dat het erg belangrijk is om hier op Fok! je ei kwijt te kunnen. Een ieder kan dus alleen beschrijven wat in zijn of haar situatie helpt of geholpen heeft. Er is geen standaard blauwdruk voor het verwerken. Dit topic is dus een topic waar je je ei kwijt kunt en om mensen te steunen of helpen met reacties.
Succes en sterkte allemaal!
Mijn ex had het 5 december uitgemaakt omdat ze niet meer verliefd op me was en nog meer dingetjes, maar we gingen nog die maand met elkaar om tot ong 1 januari, want ik was met nieuwjaar nog bij haar blijven slapen. Die maand december zijn we nog met elkaar omgegaan en hebben we nog gezoend enzo.
Maar toen haar zusje terug was van vakantie gedroeg ze zich alsof ze me zsm wilde dumpen en ze wilde geen contact meer enzo.
Nouja ik wilde dat niet want mijn gevoelens waren niet opeens verdwenen, zou wel handig zijn geweest maarja.
Nu heb ik het even kunnen volhouden dat we geen contact hadden maar ik ging laatst me spullen halen die nog bij haar lagen en toen d8 ik dat het wel weer goed zat... maar niet dus, maar twas wel knuffelen enzo en toen ik aanbelde deed haar zusje open en die zei dat ze me niet wilde zien, maar toen kwam ze toch nog naar de deur en hebben we even gepraat wat toch wel goed ging. Twas een beetje te intiem voor me, en dat wil ik juist voorkomen zodat we niet allebei dingen gaan denken over de ander(gevoelens enzo).
Wat ze ook deed wat ik vervelend vond is dat ze met haar neus tegen mijn neus, maar op dat moment dacht ik juist dat ze wilde zoenen
tenminste ik hoopte het niet perse want het zou me dan helemaal teveel worden. Maar nu heb ik der gisteravond gebeld enzo en dan wil ik duidelijkheid over dingen enzo, want ze gaat weer veel met der ex om en dan wil ik toch weten hoe wie wat en waar maar ook hoe ze over ons denkt en dat soort dingetjes zodat ik het makkelijker kan verwerken.En ik ben bang dat ik ook alleen maar op zoek ben naar iemand anders om het gevoel van een relatie terug te krijgen enzo, want ik mis het toch wel af en toe
Al met al, gaat het best klote
quote:*Totally agree*
Op dinsdag 27 januari 2004 23:50 schreef Bulls-Ass het volgende:
Ik moet toch ook even mijn mening kwijt i.v.m het loslaten van de liefde als een baksteen. Met alle respect maar de theorie, gewoon loslaten en verdergaan is erug mooi maar erug utopisch. De personen die dit denken zijn dujideljik nog nooit in een echte LIEFDESrelatie belandt.Een relatie van vier jaar gehad en we waren harstikke van plan om komende maand juli gaan samen wonen (einde van haar studies). We hebbne daar UREN EN UREN over gesproken en gepland, tot zelfs enkele zaken zoals een koffiezet en dergelijke gekocht. Met andere woorden, we hadden al veel gepland en in mijn ogen en geest was zij de persoon waar ik de rest van mijn leven van zou houden ALSOOK de persoon waar ik met VEEL PLEZIER elke dag zou wakker worden en een kusje geven elke ochtend.
Dit kan je ONMOGELIJK zomaar loslaten en vergeten. Toch niet als je nog steeds boordevol liefde hebt voor de persoon in kwestie. Dat is nu net het ding, mijn vriendin had PLOTS geen gevoelens meer, en dit gaat me te boven. Nou goed, dat is haar ding. Ik weet gewoon dat het 2 maanden is geleden en ik heb het nog steeds ontichlijk hard elke dag.
Ik heb zo een enorme vrees nooit iemand te vinden waar ik gelukkig mee zal zijn. Men hele leven staat op zijn kop en moet vanaf START heropgebouwd worden, COMPLEET anders als gepland of gedroomd. Ik vind dit zo pijnlijk dat ik moet lachen met jullie (of althans sommingen) hun theorie: "gewoon" loslaten en verder gaan
Wat ik niet begreep, was dat het voor mijn ex ook "ineens over" was... Hoe kun je nu viereneenhalf jaar samen iets opbouwen en het dan in één keer loslaten? Was alles wat we toen samen beleefden, meemaakten en als gezamenlijke herinnering deelden, maar tijdelijk? Moet ik me dan maar niet meer hechten aan iemand waarvan ik ervan uit ga dat het de moeite waard is om me aan te hechten?
In brieven heb ik geprobeerd mijn ex duidelijk te maken wat het allemaal voor mij betekende - en nog steeds betekent - maar tevergeefs. Hij vond het ook wel jammer allemaal, maar was er toch van overtuigd dat ik me er maar overheen moest zetten om echt te kunnen genieten van de kansen die het leven mij als vrijgezel te bieden heeft. In enkele weken tijd kon hij mij zien als "gewoon een meisje", iemand met wie hij een oppervlakkig kopje thee kan drinken, mij achterlatend met mijn grote hoop emoties die ik alléén met hem kon delen omdat ik ze alléén met hem had beleefd.
Hoe moet je in godsnaam op een goede, solide basis opnieuw beginnen met een relatie, als is gebleken dat het op een gegeven moment eigenlijk allemaal van minimale waarde is geweest? Hoe kun je inschatten of een volgende partner wèl in staat is enige vorm van verdriet te tonen om het verbreken van een band die je samen hebt opgebouwd? Hoe leer ik om mezelf opnieuw onvoorwaardelijk over te geven aan iemand, met het vertrouwen dat het voor altijd zou kunnen zijn?
Tot mijn schaamte moet ik toe geven dat ik hier niet zo lang meer in gemod heb. Ik heb de vorige deel gelezen en zag het geflame. Ik zal het beter in de gaten houden.
Mijn excuses
quote:Een gevoel dat iemand heeft, is niet (altijd) te verklaren. Dat is iets wat je heel goed moet onthouden en naleven.
Op woensdag 28 januari 2004 14:16 schreef N-joy het volgende:[..]
*Totally agree*
Wat ik niet begreep, was dat het voor mijn ex ook "ineens over" was... Hoe kun je nu viereneenhalf jaar samen iets opbouwen en het dan in één keer loslaten? Was alles wat we toen samen beleefden, meemaakten en als gezamenlijke herinnering deelden, maar tijdelijk? Moet ik me dan maar niet meer hechten aan iemand waarvan ik ervan uit ga dat het de moeite waard is om me aan te hechten?
Je zal nooit weten hoe het houden van ineens over is geraakt, hoe graag je het ook wilt.
quote:Ik herken mezelf heel goed in je reply, want ik heb de eerste paar maanden nadat het uit is geraakt ECHT in de put gezeten, maar op een gegeven moment MOET je deze gedachtes gewoon loslaten, anders kan je je nooit in een nieuwe relatie storten.
In brieven heb ik geprobeerd mijn ex duidelijk te maken wat het allemaal voor mij betekende - en nog steeds betekent - maar tevergeefs. Hij vond het ook wel jammer allemaal, maar was er toch van overtuigd dat ik me er maar overheen moest zetten om echt te kunnen genieten van de kansen die het leven mij als vrijgezel te bieden heeft. In enkele weken tijd kon hij mij zien als "gewoon een meisje", iemand met wie hij een oppervlakkig kopje thee kan drinken, mij achterlatend met mijn grote hoop emoties die ik alléén met hem kon delen omdat ik ze alléén met hem had beleefd.Hoe moet je in godsnaam op een goede, solide basis opnieuw beginnen met een relatie, als is gebleken dat het op een gegeven moment eigenlijk allemaal van minimale waarde is geweest? Hoe kun je inschatten of een volgende partner wèl in staat is enige vorm van verdriet te tonen om het verbreken van een band die je samen hebt opgebouwd? Hoe leer ik om mezelf opnieuw onvoorwaardelijk over te geven aan iemand, met het vertrouwen dat het voor altijd zou kunnen zijn?
Hij hield niet meer van je en dat is precies de reden geweest dat het ineens over was en misschien heeft hij nooit zoveel van je gehouden als jij van hem, maar daar hoef jij je nu niet meer druk om te maken. Het enige waar jij je eventueel druk om kan maken, is met het bedenken dat je het nooit eerder is opgevallen, zodat de pijn die je hebt geleden misschien minder was geweest.
Ik heb tegen mezelf op een gegeven moment gezegt van, 'blijkbaar was je niet goed genoeg voor haar, NOU FOK HAAR DAN! Dan tieft ze toch lekker op? Laat haar maar iemand vinden die beter is als ik, if that floats her boat.'. En ik ben weer leuke dingen gaan doen. En zie hier ik ben dolgelukkig met mijn leven nu en die relatie komt heus wel weer .
ik heb echt veel aan jullie reactie gehad en nog steeds...
ik ben bang dat mijn zwaarste tijd nog gaat komen... zekers in de weekenden... vorig weekend voor het eerst in 3jaar en 3 maanden alleen geweest ... 
niet gezellig
quote:Ach, op de een of andere manier heeft het zichzelf wel weer opgelost zonder echt in grote drama's uit te lopen.
Op woensdag 28 januari 2004 14:33 schreef zwaaibaai het volgende:
hoi, hier uw mod met ook een ex verleden.Tot mijn schaamte moet ik toe geven dat ik hier niet zo lang meer in gemod heb. Ik heb de vorige deel gelezen en zag het geflame. Ik zal het beter in de gaten houden.
Mijn excuses
Bij deze oko meten mijn excuses voor mijn ietwat heftige posts, maar ik voelde me behoorlijk aangevallen en dat kan ik nou net effe niet hebben. Is geen excuus, maar toch.
quote:Ik ken het gevoel.
Op woensdag 28 januari 2004 14:50 schreef CaLeX het volgende:
terug vind post
ik heb echt veel aan jullie reactie gehad en nog steeds...ik ben bang dat mijn zwaarste tijd nog gaat komen... zekers in de weekenden... vorig weekend voor het eerst in 3jaar en 3 maanden alleen geweest ...
Mijn moeder denkt mij te helpen door te zeggen dat zij zo goed alleen kan zijn omdat mijn vader vroeger vrij vaak weg was voor zijn werk voor een paar dagen.
En ik dan maar geduldig uit leggen dat dat iets heel anders is. Ik heb ook 2 1/2 haar alleen gewoont, geen probleem.
Maar dan weet je wel dat er iemand is die bij je hoort en van je houdt. Dat die persoon er op dat moment niet is is dan van minder belang. Op een gegeven moment komt hij weer wel.
Nu is dat niet meer zo. Je bent alleen en dat zal je voorlopig nog wel even blijven. Voor gezelschap, voor een lulpraatje, voor gewoon samen naar een TV programma kijken, voor een diep gesprek, hiervoor moet je nu ineens moeite doen. Je moet mensen bellen, eventueel een afspraak maken. Het is niet meer vanzelfsprekend.
Keihard, ik weet het. Maar geloof me, dat gaat vanzelf beter. Dat helpt je nu geen ene moer, want nu gaat het nog niet beter, maar goed.
De eeuwige dooddoener hier is 'zoek afleiding en hou jezelf bezig'. Klinkt heel afgezaagd, maar het helpt wel.
en dan ga ik lekker meer sporten...
wil gaan fitnissen, zaalvoetballen en snowboarden dus hou mezelf wel bezig
Na een driekwart jaar verkering bleek het vermoeden van mijn kant dat ze vreemd ging bewaarheid te worden. Ik was er kapot van, heb een halfjaar met een puinhoop in mn hoofdgelopen, maar met een feest van een vriend van me zat zij daar ook.....en we raakten weer aan de praat, en besloten om het opnieuw te proberen, maar na een maand bleek het gewoon echt niet meer hetzelfde.
Het vertrouwen van mijn kant was weg (begrijpelijk, maar erg lastig), heb inmiddels al anderhalf jaar een ontzettend mooie meid naast me door het leven. Maar toch de herinneringen en het vergeten, dan wens je weleens dat je de 'kunst' van het loslaten bezit.
quote:Zoals Brighteyes al schreef is het eigenlijk met een sisser afgelopen en normaal gesproken is dit niet echt een flame-topic volgens mij
Op woensdag 28 januari 2004 14:33 schreef zwaaibaai het volgende:
hoi, hier uw mod met ook een ex verleden.Tot mijn schaamte moet ik toe geven dat ik hier niet zo lang meer in gemod heb. Ik heb de vorige deel gelezen en zag het geflame. Ik zal het beter in de gaten houden.
Mijn excuses
. Volgende keer kloppen we wel eerder aan de deur Was, achteraf gezien, misschien toch beter geweest quote:Jezus, dit is een perfecte voorstelling van mijn gedachten/vrezen. Dit is dus precies wat ik denk.
Op woensdag 28 januari 2004 14:16 schreef N-joy het volgende:[..]
*Totally agree*
Wat ik niet begreep, was dat het voor mijn ex ook "ineens over" was... Hoe kun je nu viereneenhalf jaar samen iets opbouwen en het dan in één keer loslaten? Was alles wat we toen samen beleefden, meemaakten en als gezamenlijke herinnering deelden, maar tijdelijk? Moet ik me dan maar niet meer hechten aan iemand waarvan ik ervan uit ga dat het de moeite waard is om me aan te hechten?
In brieven heb ik geprobeerd mijn ex duidelijk te maken wat het allemaal voor mij betekende - en nog steeds betekent - maar tevergeefs. Hij vond het ook wel jammer allemaal, maar was er toch van overtuigd dat ik me er maar overheen moest zetten om echt te kunnen genieten van de kansen die het leven mij als vrijgezel te bieden heeft. In enkele weken tijd kon hij mij zien als "gewoon een meisje", iemand met wie hij een oppervlakkig kopje thee kan drinken, mij achterlatend met mijn grote hoop emoties die ik alléén met hem kon delen omdat ik ze alléén met hem had beleefd.
Hoe moet je in godsnaam op een goede, solide basis opnieuw beginnen met een relatie, als is gebleken dat het op een gegeven moment eigenlijk allemaal van minimale waarde is geweest? Hoe kun je inschatten of een volgende partner wèl in staat is enige vorm van verdriet te tonen om het verbreken van een band die je samen hebt opgebouwd? Hoe leer ik om mezelf opnieuw onvoorwaardelijk over te geven aan iemand, met het vertrouwen dat het voor altijd zou kunnen zijn?
Het is idd moeilijk voor te stellen he, Ik heb mijn vriendin die vraag 20x gesteld op de avond dat ze het uitmaakte. Hoe kan je nu die gevoelens van 4 jaar verliezen. Ze kon er niet op antwoorden, ze was veranderd zei ze zelf, verder kwam ze niet. Onbegrijpelijk maar goed, een antwoord zal ik er jammer genoeg nooit op krijgen.
Ik heb dus ook een brief geschreven na een maand. Gewoon gemeld dat ik het nog steeds niet begreep en haar laten begrijpen dat langs mijn kant de deur nog steeds openstaat (niks melancholisch maar toch duidelijk gemaakt) maar de "lieve" dame heeft niet eens de moeite genoemen te antwoorden. We zijn nu een maand verder en het kriebelt om opnieuw een brief te sturen met een soort "reactie" op haar onverschilligheid maar ik bedaar mezelf met de gedachten dat ik mezelf niet mag verlagen door achter haar kont te rennen.
Er zijn idd erug veel onzekerheden en angsten in me opgekomen sindsdien. Ik heb in eerste instantie schrik om nooit nog iemand te vinden waar ik zo van kan houden. Ik was gek van die meid, en het voelde perfect. Ik kan me gewoon niet voorstellen wakker te worden bij iemand anders. Iedereen zegt wel, dat komt wel, je vindt wel iemand. Nou goed, maar na 4 jaar relatie en een tussendoor een baan gevonden te hebbne, hen je niet precies een perfect uitgaansleven meer. Ik heb aanzienlijk minder vrienden, en ben wel regelmatig moe in het week-end (moet vaak werken in de week-ends) om uit te gaan. Dat lijkt me ook wel een probleem
Ik zie op mijn werk veel mensen die op hun dertigste alleen wonen, en het zo gewoon zijn dat ze er niet meer aan denken iemand in hun levenhart te laten, en ik heb hier zo een angst voor want ik wil niet alleen eindigen. Ik wil nog steeds een gezin met een lieve vrouw en kinderen. Maar goed, niet depressief worden he
Onzekerheid troef dus
quote:dit is precies waarom ik denk dat modden zo vermoeiend en tijdrovend moet zijn.
Op woensdag 28 januari 2004 14:33 schreef zwaaibaai het volgende:
hoi, hier uw mod met ook een ex verleden.Tot mijn schaamte moet ik toe geven dat ik hier niet zo lang meer in gemod heb. Ik heb de vorige deel gelezen en zag het geflame. Ik zal het beter in de gaten houden.
Mijn excuses
Erg sterk van je
je kan moeilijk ALLES lezen he
Jullie hebben die gevoelens nog, maar het lijkt me stug dat je nooit een relatie hebt gehad ( al was het maar een week) waarin je na een tijdje het gevoel had dat het niet klopte, dat je niet verder wil. Dat je je vinger er niet op kan leggen, maar dat dit niet zo meer gaat. En dat je het dan uitmaakt...
Hoe hard het ook klinkt, je ex heeft is niet over 1 nacht ijs gegaan, ze heeft het alleen niet van te voren gemeld. en dat had ze imo moeten doen. JULLIE zitten nog met die gevoelens, terwijl ZIJ al een eind verder zijn. Nee het is niet eerlijk, ja dat is het leven.
quote:Ik lees in je verhaal dat jij in het bgin niet stil hebt willen staan bij wat er allemaal van binnen gebeurde.
Op dinsdag 27 januari 2004 21:45 schreef Blinky het volgende:[..]
Hoi Mickey,
Ook ik heb me het leplazerus gewerkt om maar niet alleen te zijn en om mijn gedachten te kunnen verzetten. En toch kwam het er uit, op mijn werk. Eerst zat ik me enorm in te houden, maar dat werkte niet lang. Mijn collega's wisten wel wat er aan de hand was en lieten me mijn gang gaan. Als ik wilde praten dan kon dat met een collega en de anderen kwamen heel af en toe een beetje informeren. Ik ben zo blij dat ik deze baan had...niet teveel nadenken en ik kon het zo druk maklen voor mezelf als ik wilde. Mijn baas heeft me die tijd mijn gang laten gaan, hoewel hij nu minder blij is met de overuren die ik nu nog heb staan en de vakantieuren. Maar beetje bij beetje komt dat ook goed. Ik hoop voor je dat je ook zo'n begripvolle baas hebt, die er niets van zegt als je naar het toilet loopt en er vervolgens 20 minuten blijft (en met rode ogen terugkomt). Gelukkig heb ik mezelf nu een stuk beter onder controle en gaat het echt een stuk beter. Wat ik heb geleerd is dat je vooral moet doen hoe JIJ het op dat moment prettig vindt. Het helpt (mij) niet als iemand zegt 'hoe ik het zou moeten doen'. Ik heb mijn verdriet ondergaan en dat laat ik nu nog gebeuren. Op de raarste momenten kan ik spontaan in tranen uitbarsten en daar is niets mis mee. Als je er klaar voor bent komt de rest vanzelf...als je er maar voor waakt dat je niet te lang blijft stilstaan en op tijd nieuwe uitdagingen aangaat (als je je er nu niet goed bij voelt hoe het nu gaat, weet je dat het anders moet en alleen door er goed over na te denken weet je vanzelf wel hoe je het anders kunt aanpakken). Het alleen maar haasten heeft (voor mij) geen zin want je wordt vanzelf teruggeworpen als je jezelf voorbij rent. Alles op zijn tijd...
Sterkte.
uiteraard wil ik niemand mijn mening opleggen, het is alleen maar hoe ik het heb ervaren...wat mensen ermee doen is aan zichzelf
Het idiote is dat ik dat wel deed en doe. Ik lees me het heen en weer aan zelfhulpboeken, ik probeer mijn gedachten te verzetten, ik ben een aantal nieuwe uitdagingen aangegaan, die allemaal plaatsvinden van maandag tot en met vrijdag. In het weekend plan ik bewust niet teveel, zodat ik met met "mijn gedachten en gevoelens" bezig kan zijn.
Misschien speelt bij mij ook wel een beetje mee dat ik "onbewust" vind dat ik niet zoveel zelfmedelijden moet hebben en dat ik niet zo moet "mauwen". Ik heb slechts een jaar een relatie gehad die voornamelijk in de weekenden plaats vond. Mijn ex woonde meer dan 100 km verderop en is 6 jaar jonger dan ik. We hadden veel ruzie, dus ik had het (vind ik zelf) gewoon moeten zien aankomen.
Het rare is dat ik het ook (verstandelijk) helemaal niet erg vind. Ik zie in dat het goed is en ik sta dan ook helemaal achter zijn beslissing(ik had m graag samen met hem gemaakt, dat is wat anders, maar zonder praten kom je niet ver...).
Ik ben nu ook veel gelukkiger dan toen ik nog met hem was. En ik geniet van de meeste momenten (met hier en daar een dipje of een dikke dip zoals nu )
Het idiote is dat toen hij de knoop eenmaal had doorgehakt, we van het ene op het andere moment niets meer met me te maken wilde hebben. van de lieve jongen die ik kende, veranderde hij ineens in een botte lompe zak.
Hij gaf me op een gegeven moment dus te kennen dat hij een week nadat hij onze relatie verbroken had, smoorverliefd op iemand anders is geworden. Ook dat deed pijn, om dat te horen. Vervolgens kreeg ik te horen dat ie geen contact meer wilde. Dat heb ik uiteraard gerespecteerd! Maar twee maanden later kreeg ineens weer mail van 'm dat ie nog wat van mij had en dat ik dat terug kon krijgen en tussen neus en lippen door dat ie inmiddels samenwoonde..
Kortom ik ben aan de kant gezet van het ene op het andere moment. dat is hard, zijn goed recht, maar wel hard na een heftig jaar waarin we lief en leed gedeeld hebben.
Dat is wat me het meeste pijn doet! Ik had graag contact met hem gehouden dan had het afscheid me wrsl. veel minder zwaar gevallen. Ik voel me nu enorm bedrogen en vraag me af of ik hem uberhaupt kende. Waarschijnlijk niet dus...
Het ene moment denk ik dat ik er helemaal over heen ben en het volgende (nu dus) zak ik weer terug...
Maar ik kom er wel en jullie ook. Het schiet alleen niet op.....
en inderdaad veel dingen doen..en dan na een poosje..of een hele poos gaat 't weg.. nou ja langzaam aan dan he
quote:Dat heb ik inderdaad ook gedaan! Meteen alle zooi meegegeven, weggesmeten of opgestuurd! Ik heb alleen van hem nix terug gehad... Bestek, servies, handdoeken, ik weet niet hoeveel cadeautjes...
Op woensdag 28 januari 2004 19:44 schreef Grimm het volgende:
toen het uit ging met mijn ex heb ik alles weg gegooid of verbrand..alles wat me aan haar herrinerde weg gegooiden inderdaad veel dingen doen..en dan na een poosje..of een hele poos gaat 't weg.. nou ja langzaam aan dan he
Bij mij nu...mijn ex deed nog zo lief aan de telefoon een paar dagen geleden. Zei dat hij me soms nog miste. Het stomme is dat ik nou al dagen daar aan loop te denken. Waarom???
dat wil ik helemaal niet! sinds dien denk ik nooit meer aan haar en ben alweer aan het daten met een nieuwe (leuker) meisje Maar het gekke was dat het me allemaal niet zoveel deed, tuurlijk wel een raar idee, maar het voelde goed. Eigenlijk wel jammer dat ze er niet was. Naja ik denk dat ik haar over een paar weken gewoon een kaartje stuur om te vragen hoe het gaat en of ze een keer wat wil gaan drinken. Mijn trots, daar loop ik niet voor weg, net als vandaag ga ik de confrontatie (ook met mezelf) wel aan.
Verder zit ik de laatste tijd ook echt weer lekker in mijn vel, heb ook meer sjans van leuke meisjes en ik vind het steeds leuker. Nieuwe energie...
*Over 'in een keer het gevoel niet meer hebben'.
Tja zo hoor je dat vaak, maar zo gaat het in de praktijk niet, het gaat niet over een nacht ijs, en het gevoel is volgens mij ook nooit voor 100% weg, het is eigenlijk meer het gevoel dat het niet gaat werken, om wat voor een reden dan ook, het is niet te verklaren... het is keihard om dat te horen te krijgen, zeker als het onverwacht is en je kan er ook zo weinig mee: "ik hou nog van je, maar toch wil ik niet verder met je", of: "ik heb heel veel van je gehouden, maar dat voel ik niet meer zo", je hebt het er maar mee te doen...
*Over accepteren in het algemeen.
Er werd ergens gezegd dat dat de oplossing voor alles is. Naja dan zou je wel een erg passief persoon worden, tuurlijk moet je bepaalde dingen accepteren, maar niet je gevoel, dat hoef je niet te accepteren, als je je naar je eigen zin veel te lang klote voelt over je ex, dan zeg je niet, ach ik accepteer dat ik me zo voel... Dan zeg je: verdorie, het is nu wel genoeg geweest, ik accepteer niet dat ik hier nog langer onder lijd.
quote:mja, makes sense
Op woensdag 28 januari 2004 17:38 schreef zwaaibaai het volgende:
zeg bull-ass en n-joy,Jullie hebben die gevoelens nog, maar het lijkt me stug dat je nooit een relatie hebt gehad ( al was het maar een week) waarin je na een tijdje het gevoel had dat het niet klopte, dat je niet verder wil. Dat je je vinger er niet op kan leggen, maar dat dit niet zo meer gaat. En dat je het dan uitmaakt...
Hoe hard het ook klinkt, je ex heeft is niet over 1 nacht ijs gegaan, ze heeft het alleen niet van te voren gemeld. en dat had ze imo moeten doen. JULLIE zitten nog met die gevoelens, terwijl ZIJ al een eind verder zijn. Nee het is niet eerlijk, ja dat is het leven.
Maar goed, het is idd alles behalve eerlijk vooral na een relatie van jaren. Jaren van vertrouwen dan nog, en ik voel me echt wel ruk bij het denken dat de laatste dingen die we hebben gedaan eigenlijk al maar one-way feelings waren. Een dikke week voor ze het uitmaakte zei ze ooit "Ik begin al te wenen als ik men leven inbeeld zonder jou". Dat klonk toen wel positief maar nu ik er bij stilsta, betekent dit enkel dat ze zichzelf aan het voorbereiden was op het verder gaan zonder mij, ik had het jammer genoeg niet in de gaten
Nou jou, zoals je zegt het is niet eerlijk.Een vrees die ik heb (jah ik heb er enkelen) is het volgende.
De relatie voelde lekker aan en is zonder signalen plots beeindigt. Voor haar ging het op een bepaald niet meer en basta. We hebbne nooit boel gemaakt (hierover) of wat dan ook, gewoon gedaan. DUS, als een perfect vredevolle en (in mijn ogen) liefdevolle relatie al stuk loopt, moet je me toch even uitleggen hoe het dan wel goed kan lopen. Je kan de vrees hebben dat je relatie zal stuklopen, maar als je een ervaring hebt als deze, dus een volledige verrassing, dan ga je toch nooit nog vertrouwen hebben? Ik wil opnieuw (OOIT) mijn volledig hart en gevoelens kunnen schenken (als het maar wederzijds is) maar ik vrees dat het niet meer gaat kunnen
Na die periode kwam ik tot besef dat ik helemaal niet van haar weg wilde. Ik wilde haar terug. En zij mij ook. Niks aan de hand zou je zo zeggen, maar op een of ander manier werkte het niet. Alle ingredienten waren aanwezig om een nieuwe relatie te beginnen, maar het gevoel bleef weg.
Nu, een jaar later, mis ik haar soms nog wel. Dat zal ook wel een tijd zo blijven. We hebben in die drie jaar een heleboel mee gemaakt, zij een tijd ernstig ziek geweest, ik mijn leven verbetert samen met haar, enz. Nee dit gooi je niet zomaar weg, maar een relatie zit er niet meer in. En dat blijft wennen.
quote:Maar, kan je je inbeelden GELUKKIG te zijn meteen andere vrouw?
Op donderdag 29 januari 2004 10:20 schreef zwaaibaai het volgende:
Mijn relatie ging na 2 jaar samenwonen en 3 jaar een relatie uit. Het zat er al een tijdje aan te komen, maar pijn deed het wel. Na een maand heb ik een eigen appartement gevonden en was ik weg. Toen begon de ellende pas. Veel drinken, veel uitgaan, verkeerde vrouwen zoenen, enz.Na die periode kwam ik tot besef dat ik helemaal niet van haar weg wilde. Ik wilde haar terug. En zij mij ook. Niks aan de hand zou je zo zeggen, maar op een of ander manier werkte het niet. Alle ingredienten waren aanwezig om een nieuwe relatie te beginnen, maar het gevoel bleef weg.
Nu, een jaar later, mis ik haar soms nog wel. Dat zal ook wel een tijd zo blijven. We hebben in die drie jaar een heleboel mee gemaakt, zij een tijd ernstig ziek geweest, ik mijn leven verbetert samen met haar, enz. Nee dit gooi je niet zomaar weg, maar een relatie zit er niet meer in. En dat blijft wennen.
Dat lijkt mij (momenteel) dus niet mogelijk (spreek ik uiteraard voor mezelf).
quote:Ja, ik wel. Althans, met een andere man dan.
Op donderdag 29 januari 2004 11:48 schreef Bulls-Ass het volgende:[..]
Maar, kan je je inbeelden GELUKKIG te zijn meteen andere vrouw?
Dat lijkt mij (momenteel) dus niet mogelijk (spreek ik uiteraard voor mezelf).
Nou is het bij mij iets anders gegaan dus ik voel me niet bedrogen in mijn gevoel. Het was bij ons een gezamelijk tot de conclusie komen.
Maar een vriendinnetje van mij zit ook in dezelfde situatie en is dus nu ook weer sinds 3-4 maanden single en die heeft dus vorige week een hele leuke jongen leren kennen. En als zij dan schrijft over kriebels en zenuwen en zou het wel leuk zijn etc. etc. Helemaal leuk om te lezen en om te weten dat dat voor mij ook ooit weer een keer gaat gebeuren.
Gewoon lekker verliefd en nachtenlang ouwehoeren, volledig erdoor in beslag genomen worden, een meter boven de grond lopen. Lijkt me helemaal geweldig!
quote:Sowieso heb ik op dit moment het idee dat het hele gedoe rondom de start van een nieuwe relatie mij al teveel is... Ik moet er niet aan denken: Opnieuw die eerste zenuwachtige afspraakjes, opnieuw op bezoek bij schoonouders, blijven slapen...
Op donderdag 29 januari 2004 12:00 schreef Brighteyes het volgende:[..]
Ja, ik wel. Althans, met een andere man dan.
Nou is het bij mij iets anders gegaan dus ik voel me niet bedrogen in mijn gevoel. Het was bij ons een gezamelijk tot de conclusie komen.Maar een vriendinnetje van mij zit ook in dezelfde situatie en is dus nu ook weer sinds 3-4 maanden single en die heeft dus vorige week een hele leuke jongen leren kennen. En als zij dan schrijft over kriebels en zenuwen en zou het wel leuk zijn etc. etc. Helemaal leuk om te lezen en om te weten dat dat voor mij ook ooit weer een keer gaat gebeuren.
Gewoon lekker verliefd en nachtenlang ouwehoeren, volledig erdoor in beslag genomen worden, een meter boven de grond lopen. Lijkt me helemaal geweldig!
Blegh.
quote:Dat zou mij wel lukken , tis alleen lastig opzich maar ik heb er wel weer zin in. Ik zou het zoiezo anders aanpakken als bij me ex (de relatie dan)
Op donderdag 29 januari 2004 11:48 schreef Bulls-Ass het volgende:[..]
Maar, kan je je inbeelden GELUKKIG te zijn meteen andere vrouw?
Dat lijkt mij (momenteel) dus niet mogelijk (spreek ik uiteraard voor mezelf).
quote:
Op donderdag 29 januari 2004 12:02 schreef N-joy het volgende:[..]
Sowieso heb ik op dit moment het idee dat het hele gedoe rondom de start van een nieuwe relatie mij al teveel is... Ik moet er niet aan denken: Opnieuw die eerste zenuwachtige afspraakjes, opnieuw op bezoek bij schoonouders, blijven slapen...
Blegh.
mijn god, idd ik mag er ook niet aan denken. zenuwen, je druk maken om alles wat je doet, want doe ik het wel goed enzo... De schoonouders
idd, haar vrienden, ...Tja, ik zou er niet willen aan beginnen maar ik vermoed dat als je die kriebels ooit terugvindt het wel anders zal zijn.
Ik denk ook dat dit een der grootste redenen is waarom koppels na een scheiding terug bij elkaar gaan, de gewoonte. Ik moet eerlijk zijn dat ik de Gewoontes met mijn ex erg mis. Mocht het alleen dit zijn, dat zou toch handig zijn, maar neuuhhhh ik moet natuurlijk van 'r houden
quote:absoluut wel. Het is nu een jaar uit en ik merk dat ik er nu wel voor open sta. Ik ben een heel stuk kieskeuriger geworden, omdat ik een relatie heb gehad waar de verhoudingen WEL goed lagen, dit in tegenstelling tot de vorigen.
Op donderdag 29 januari 2004 11:48 schreef Bulls-Ass het volgende:[..]
Maar, kan je je inbeelden GELUKKIG te zijn meteen andere vrouw?
Dat lijkt mij (momenteel) dus niet mogelijk (spreek ik uiteraard voor mezelf).
Maar wat bright_eyes al schreef: het lijkt me wel leuk om weer totaal verliefd te worden. Ik mis het wel, maar niet in wanhopige mate.
quote:Dat had ik in eerste instantie ook, werd er lekkerlijk misselijk van als ik er aan dacht dat ik helemaal op nieuw met iemand moest beginnen. Dat ik hem mijn hele 'gebruiksaanwijzing' weer moest gaan uitleggen. Dat die persoon mijn vader niet heeft gekend van voor zijn herseninfarct.
Op donderdag 29 januari 2004 12:02 schreef N-joy het volgende:[..]
Sowieso heb ik op dit moment het idee dat het hele gedoe rondom de start van een nieuwe relatie mij al teveel is... Ik moet er niet aan denken: Opnieuw die eerste zenuwachtige afspraakjes, opnieuw op bezoek bij schoonouders, blijven slapen...
Blegh.
Dat dat gewoon allemaal zo veel energie en alles zou gaan kosten.
Maar daar heb ik nu helemaal geen last meer van.
En schoonouders? Dat komt pas als allerlaatste. Als ik en de nieuwe persoon het goed met elkaar kunnen vinden en helemaal superverliefd zijn dan kan het bijna niet anders dan dat het ook met de schoonouders wel goed gaat komen en zo niet? Dat doet er toch niet toe.
Ik denk nu ook niet aan een langdurige relatie (hoewel ik daar natuurlijk wel op hoop) maar gewoon verliefd. Gewoon helemaal in elkaar opgaan, in elkaar verdrinken en alleen maar hij en ik en ik en hij. Ja hoor, lijkt me wel wat.
Er is natuurlijk wel een verschil qua leeftijd ook hierin. Als zowel jij als de nieuwe persoon nog thuis wonen dan krijg je veel sneller met zijn omgeving te maken. Maar ik woon op mezelf dus als er 'geslapen' moet worden dan kan dat gewoon in mijn huis.
[Dit bericht is gewijzigd door Brighteyes op 29-01-2004 12:21]
quote:Dat is dus ook bij mij het geval geweest. En ik denk dat dat een heleboel scheelt. Als je SAMEN tot de conclusie dat het niet meer werkt, kan je ook sneller met je verwerking beginnen. Maar de genen waarbij het erg onverwacht komt, zullen er veel meer moeite mee hebben. Het gevoel van bedrog zal zeker nog een tijd doorwerken.
Op donderdag 29 januari 2004 12:00 schreef Brighteyes het volgende:[..]
Ja, ik wel. Althans, met een andere man dan.
Nou is het bij mij iets anders gegaan dus ik voel me niet bedrogen in mijn gevoel. Het was bij ons een gezamelijk tot de conclusie komen.
quote:Precies. Mijn ex en ik zijn heel in het begin van onze relatie (na een jaar) ook een keer 1 dag uit elkaar geweest en dat kwam van hem af en voor mij als donderslag bij heldere hemel. Toen ben ik ook heel kwaad op hem geworden omdat ik het niet eerlijk vond dat hij al een tijdje twijfelde zonder dat tegen mij te zeggen. Je hoort met elkaar te praten in een relatie. Dat is nou net de clou ervan.
Op donderdag 29 januari 2004 12:21 schreef zwaaibaai het volgende:[..]
Dat is dus ook bij mij het geval geweest. En ik denk dat dat een heleboel scheelt. Als je SAMEN tot de conclusie dat het niet meer werkt, kan je ook sneller met je verwerking beginnen. Maar de genen waarbij het erg onverwacht komt, zullen er veel meer moeite mee hebben. Het gevoel van bedrog zal zeker nog een tijd doorwerken.
Hij maakte het toen de dag na mijn housewarming party uit omdat hij mijn feestje niet had willen verpesten.
En toen heb ik hem dus voor de voeten geworpen dat dat feestje, hoe leuk het dus ook was, op dat moment niets meer waard was omdat het onecht was geweest. Spel.
Hij is toen een dag later heel snel tot inkeer gekomen (het oorspronkelijke uitmaken gebeurde op aangeven van zijn moeder 
). En daarna hebben we het dus nog 4 jaar volgehouden.
quote:en wat is er daarna gebeurt dan?
Op donderdag 29 januari 2004 12:28 schreef Brighteyes het volgende:
Hij is toen een dag later heel snel tot inkeer gekomen (het oorspronkelijke uitmaken gebeurde op aangeven van zijn moeder
En dat realiseerde hij zich dus een dag later ook. Toen hebben we wel gepraat etc. Daarna hebben ik 2 1/2 jaar op de flat gewoont en toen is hij erbij gekomen. Dat duurde een half jaar en toen hebben we het huis gekocht. En een week voor de dag dat wij een jaar de sleutel hadden hebben we besloten uit elkaar te gaan.
Waarom? Gewoon... Seksueel stelde het al heel lang niks meer voor en dan ga je dus toch na lopen denken, zowel als hij als ik.
En die laatste paar maanden was ik dus heel veel in het buitenland voor mijn werk. Bijna week thuis, week weg, week thuis, week weg. En dan krijg je dus nog meer tijd om na te denken.
Hij zat niet lekker in zijn vel omdat zijn studie dus echt voor geen meter op schoot. Ik daardoor ook niet. Want toen ik hem leerde kennen had hij net zijn eerste jaar achter de rug en als alles goed gegaan was had hij dus in 2001 afgestudeerd kunnen zijn. Afgelopen zomer was hij dus nog niet klaar en het einde was/is dus nog niet in zicht. En dan krijg je dus scheve gezichten. Ik werk me een slag in de rondte terwijl hij een beetje aan het flierefluiten is. Hij zat er wel mee, maar kon dat bij mij niet kwijt (dacht-ie, vond-ie) en dus kreeg ik geen hoogte van hem. Had het idee dat hij het allemaal wel best vond etc. etc.
Nou ja en zo waren er nog wel een paar dingen.
Maar omdat we dus nooit ruzie hadden kan je dat dus heel lang vol houden. We konden (en kunnen) het dus heel goed met elkaar vinden en dan is de stap om uit elkaar te gaan als je dus net een huis gekocht hebt wel heel erg groot.
Maar op een gegeven moment moet je eerlijk zijn, tegen jezelf en tegen elkaar, en dan kom je op het punt dat je je beseft dat je, hoewel je nog vreselijk veel om elkaar geeft, beter je eigen weg kan gaan.
En dat doen we nu dus ook, soms met pijn in het hart
Hoewel ik, op 1 dip na, het nu wel redelijk op een rijtje heb hoor.
[Dit bericht is gewijzigd door Brighteyes op 29-01-2004 14:09]
quote:herkenbaar verhaal. Mijn ex kreeg een burnout en vervolgens therapie. Aangezien ik er ook een gehad heb, zag ik het van te voren al aankomen: door therapie, met name na een burn out, verander je permanent.
Op donderdag 29 januari 2004 13:05 schreef Brighteyes het volgende:
..
Er werd hoe langer hoe minder gepraat. Ze zat soms vlak na therapie met tranen in haar ogen. Achteraf bleek dat ze toen al aan mij twijfelde. Maar ze heeft nog een half jaar door gesudderd totdat het hoge woord er uit kwam. Daarna hebben we van allerlei pogingen gedaan om daar uit te komen, maar na een maand of drie ging het toch mis. Sexueel stelde de hele relatie al meer dan een half jaar niets voor.
Nadat ik weg ging en in mijn beroemde zwarte gat terrecht kwam, ging het ook financieel mis. Ik woon nu niet voor niets bij mijn zus in zullen we maar zeggen.
Mijn ouders gaven mijn ex de schuld en vonden dat ik maar geen contact op moest nemen met haar. Ik vond van wel, want ik kan prima met haar opschieten. Dus dat van ouders en zo snap ik ook wel van je. Met het gevolg dat ik schreeuwende ruzie met mijn ouders had, omdat ik niet vond dat je een man van 29 gaat uitleggen waar hij wel en niet mee contact kan hebben. Die ruzie is nooit bijgelegd, er wordt nu vakkundig over gezwegen, door beide partijen.
Ach, en verder: ik kom er wel, wat ik al eerder aangaf, ik sta er nu wel open voor en zie wel wat er op mijn pad komt.
quote:Ja, ik las idd al ergens dat je bij je zus woonde. Je bent dus echt wel behoorlijk diep gegaan.
Op donderdag 29 januari 2004 13:27 schreef zwaaibaai het volgende:[..]
herkenbaar verhaal. Mijn ex kreeg een burnout en vervolgens therapie. Aangezien ik er ook een gehad heb, zag ik het van te voren al aankomen: door therapie, met name na een burn out, verander je permanent.
Er werd hoe langer hoe minder gepraat. Ze zat soms vlak na therapie met tranen in haar ogen. Achteraf bleek dat ze toen al aan mij twijfelde. Maar ze heeft nog een half jaar door gesudderd totdat het hoge woord er uit kwam. Daarna hebben we van allerlei pogingen gedaan om daar uit te komen, maar na een maand of drie ging het toch mis. Sexueel stelde de hele relatie al meer dan een half jaar niets voor.
Nadat ik weg ging en in mijn beroemde zwarte gat terrecht kwam, ging het ook financieel mis. Ik woon nu niet voor niets bij mijn zus in zullen we maar zeggen.
Mijn ouders gaven mijn ex de schuld en vonden dat ik maar geen contact op moest nemen met haar. Ik vond van wel, want ik kan prima met haar opschieten. Dus dat van ouders en zo snap ik ook wel van je. Met het gevolg dat ik schreeuwende ruzie met mijn ouders had, omdat ik niet vond dat je een man van 29 gaat uitleggen waar hij wel en niet mee contact kan hebben. Die ruzie is nooit bijgelegd, er wordt nu vakkundig over gezwegen, door beide partijen.Ach, en verder: ik kom er wel, wat ik al eerder aangaf, ik sta er nu wel open voor en zie wel wat er op mijn pad komt.
Da's wel balen dat het zo radicaal mis gegaan is. Maar ja, dan kom je uiteindelijk wel weer bij de basis uit en dat kan ook wel eens nuttig zijn.
En het komt idd vanzelf op je pad.
Ik heb hier voor ook een lange relatie gehad (ook 5 jaar), hoewel ik dat liever echt verkering noem omdat het niet meer dan dat was. Dat heb ik toen verbroken. En ondanks dat ik het zelf uit maakte had ik het er wel moeilijk mee. We deden alles samen, ik moest echt wennen. En net op het moment dat ik weer even een dip had kwam ik mijn huidige ex dus tegen. Dat was 3 (!) maanden nadat het uit was. Wij hebben toen een maand om elkaar heen gedraaid omdat ik eigenlijk vond dat ik er niet aan toe was. Dat kon niet, al weer zo snel. Maar ja, verliefdheid hou je niet tegen.
En ik ga er nu, hoe arrogant ook , vanuit dat ik vanzelf wel weer iemand tegen kom. Cliché, waarschijnlijk op het moment dat je het het minst verwacht.
[Dit bericht is gewijzigd door Brighteyes op 29-01-2004 14:08]
Ik mag ook hopen dat ik de ware of wat dan ook ooit op mijn pad zal kruisen, tenminste dat hoop ik.
Het ironische aan liefde is dat het een beetje verslavend is. Ik mis echt dat gevoel in mijn heel mijn lichaam. Het is harstikke leuk om geliefd te worden maar het gevoel voor jezelf hebbne is ook zo mooi he. Je voelt je constant sterker en zelfzekerder, Dat was voor mij toch het geval.
Indien je dit maar bij 1 persoon voelt in je leven is dat natuurlijk wel harstikke balen, maar goed daar gaan we niet vanuit gaan.
Ik zit nog steeds met het gevoel dat zij "the one" was, ik mag hopen dat ik dit niet mijn hele leven ga denken toch? Er wordt soms aangeraden op aan de slechte kanten van de afgelopen relatie terug te kijken om het te verwerken, nou geloof het of niet maar er zijn er gadverdomme niet veel (tenzij dat kleine detail dat ze me dropte).
Heb al een tijdje een plan voor ogen. Ik ging met mijn ex binnen enkele maanden samen wonen, maar ik keek al erg lang uit om weg te gaan bij men ouders, wel dat ben ik dus NU van plan. Ik ben naarstig op zoek naar een stulpje om mijn HELE leven OPNIEUW en ANDERS op te bouwen. Als ik nog verander van job is het compleet, maar dat is een beetje veel
Vraagje: voelt het voor jullie ook lekker als jullie je gevoelens op FOk! rammen in dit topic? Ik moet toegeven (het is eigenlijk vreselijk) dat het goed doet om te merken dat er anderen zijn in dezelfde situatie en mijn ei hier kwijt kan sorry
quote:Ik vind het meer realistisch dan dat het arrogant is. Ik heb ooit een keer een date opgelopen (
Op donderdag 29 januari 2004 13:41 schreef Brighteyes het volgende:
En ik ga er nu, hoe arrogant ook
ik beschrijf het alsof het een ziekte is) bij een telefooncel....Ik ben dus geen dagboekenschrijver maar hier kan ik het wel heel goed van me afschrijven. Omdat je toch respons van anderen krijgt.
Even over dit:
quote:Ik denk zelf dat er meerdere 'ware's' zijn voor 1 persoon en dat dat weer te maken heeft met de fases in je leven. Voor sommige mensen duren die fases langer dan voor anderen en sommige mensen slaan fases over of hebben die fases niet of in mindere mate.
Op donderdag 29 januari 2004 14:52 schreef Bulls-Ass het volgende:
Sinds ik dit topic volg ben ik echt geschrokken bij het opmerken hoeveel lange relaties op de klippen lopen :S Ik dacht uiteraard niet dat ik de enige was, maar dat er in een "kleine gemeenschap" als Fok! al zoveel zijn die zich hierin herkennen is wel creapy als je het mij vraagt.
Ik mag ook hopen dat ik de ware of wat dan ook ooit op mijn pad zal kruisen, tenminste dat hoop ik.
[...]
Indien je dit maar bij 1 persoon voelt in je leven is dat natuurlijk wel harstikke balen, maar goed daar gaan we niet vanuit gaan.
Ik zit nog steeds met het gevoel dat zij "the one" was, ik mag hopen dat ik dit niet mijn hele leven ga denken toch?
Iig weet ik zeker dat mijn ex mijn ware was voor de afgelopen 5 jaar, voor alles wat ik in die tijd gedaan heb.
Maar hij is niet mijn ware voor de toekomst. Ik zou eigenlijk toch wel rond mijn 30ste kindjes willen, mijn ex wil ze nog lang niet, is ook jonger dan ik. Etc. etc. etc.
Misschien een beetje vreemd, maar anders kan ik het ook niet verklaren. Als hij namelijk niet een van mijn ware's was geweest had het ook nooit zo lang zo goed kunnen gaan.
Stom, ik hoor net het bericht over Guusje Nederhorst en ben daar echt een soort van ondersteboven van. Zo jong! Dan lijken dit soort dingen zo triviaal.
quote:Bij mij om mijn gedachten te ordenen (en idd de reactie van anderen aan te horen) en daarmee dus idd ook dingen van me af te kunnen schrijven (hoewel dat niet altijd even goed lukt).
Op donderdag 29 januari 2004 15:18 schreef Brighteyes het volgende:
Het voelt supergoed om hier af en toe mijn ei kwijt te kunnen.
Ik ben dus geen dagboekenschrijver maar hier kan ik het wel heel goed van me afschrijven. Omdat je toch respons van anderen krijgt.
quote:Eigenlijk geloof ik niet meer in de term "ware liefde". Wel geloof ik dat personen groeien in hun persoonlijkheid, hun kennis en hun interesses. Dat tezamen (+ nog wat andere dingen) maakt tenslotte iemand uniek.
Ik denk zelf dat er meerdere 'ware's' zijn voor 1 persoon en dat dat weer te maken heeft met de fases in je leven. Voor sommige mensen duren die fases langer dan voor anderen en sommige mensen slaan fases over of hebben die fases niet of in mindere mate.
Iig weet ik zeker dat mijn ex mijn ware was voor de afgelopen 5 jaar, voor alles wat ik in die tijd gedaan heb.
Op het moment dat je samenkomt zul je over het algemeen iets hebben waardoor je het beiden uitstekend met elkaar kunt vinden. Door het groeien van personen kan er dus een ravijn ontstaan in de relatie. Dit zou je kunnen zien als het "doorstromen" naar een ander niveau.
Als ik zo eens naar mijn afgelopen relatie kijk, dan vind ik dat ik eigenlijk niet mag klagen. Ik heb een aantal ontzettende leuke jaren gehad. Het ging eigenlijk mis toen we samen gingen wonen (vier jaar voordat de relatie teneinde liep). Toen botsten we eigenlijk pas echt goed. Ik deed dingen niet of niet goed genoeg voor haar. Resultaat: best veel ruzie.
Na twee jaar besloten we dat het huis te klein was (daar weten we de ruzies aan) en we gingen op zoek naar wat groters. Toen ontstond bij mij al het gevoel dat dit misschien niet eeuwigdurend was. Op de een of andere manier heb ik dat gevoel snel verdrongen. Mijn ex beweert zelfs dat ze toen al op het punt stond om weg te gaan. Waarom ze dat niet gedaan heeft; ik weet het niet, maar het had een hoop ellende bespaard denk ik.
Het nieuwe huis werd opgeleverd en ook daar continue ruzie over de kleinste dingen. Aangezien ik nogal een heethoofdje ben, kan ik nogal fel uit de hoek komen qua boosheid. Daar waar ik het echter steeds kwijt was na zo'n uitval, bleef zij het opkroppen......
In plaats van het met mij te bespreken (ik kan best redelijk zijn hoor ) ging ze naar haar collega's toe. Op een gegeven moment kwam ik thuis vanuit de studie en zat daar een van haar collega's. Blijkbaar was die komen praten 
. Het gesprek kwam uiteindelijk op de verdeling van het huishouden (een van de heikelpunten) en toen werd mij verkondigd dat ik gewoon de helft van het huishouden moest doen, want ja....dat hoorde bij het samenwonen (let wel: ik deed toen een HBO-deeltijd studie die me drie avonden in de week bezighield en daar kwam dan nog het huiswerk bovenop. Ze heeft overigens wel met het doen van de studie ingestemd).
Ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan met de beschrijving, maar wat ik wilde duidelijk maken is dat het tijdstip waarop deze relatie eigenlijk eindigde vlak voor het samenwonen is. Eigenlijk vraag ik mezelf nu wel eens af wat me heeft bezield zolang bij haar te blijven. Vermoedelijk omdat het toen toch een goeie vriendin was.
Ik heb bij de relatie maar spijt van twee dingen:
Ik ben pasgeleden ook heel erg boos geworden, maar dat ging meer over de manier waarop ze richting mij reageerde op een totaal onschuldige vraag. Ik stond versteld van mezelf, maar ik stuiterde op dat moment echt helemaal door de kamer heen en heb, via de mail, een verschrikkelijke scheldkannonade losgelaten op haar.
Dat had ik niet moeten doen
* PdeHoog kan zich wel voor kop slaan
Brighteyes, dit soort dingen lijken triviaal tov het nieuws van Guusje, maar......
ook dit soort gebeurtenissen kunnen een hele impact hebben op een mensenleven en daarom vind ik ze dat zeker niet.
Het is een lang verhaal geworden, en misschien niet helemaal concreet op jouw reactie gericht, maar wel iets wat ik kwijt wilde.
Bulls-Ass,
Je verhaal is echt super herkenbaar. Ik heb een relatie gehad van bijna 3 jaar. Een echte liefdesrelatie zoals jij het omschreef. Als ik 's morgens wakker werd en ik keek haar in de ogen, dan was is de gelukkigste man van de wereld. Nooit hadden wij ruzie. We konden overal perfect over praten. En ook wij hadden plannen om samen te wonden. Woonboulevard in, woonboulevard uit... En toen kwam de klap. De liefde was weg volgens haar. Onbegrijpelijk voor mij. Een enorm laffe streek om zelf maar alvast met verwerken te beginnen en als je er klaar voor bent het de ander te vertellen. Ik had het nooit zien aankomen.
Enorm veel verdriet en onzekerheid. Dit was voor mij de perfecte relatie, ik kon me niet voorstellen dat er iemand anders was bij wie ik hetzelfde zou voelen. En natuurlijk angst dat een nieuwe relatie hetzelfde zou eindigen. Ik had pas een nieuwe baan, en functioneerde slecht door mijn verdriet. Dus wat? Ontslagen.
De toekomst die ik eerst zag was niet de toekomst die zou komen. Dit toekomstbeeld moest uit mijn hersenen gewist worden, en dit heeft lang geduurt. Maar nu heb ik besloten geen nieuwe baan te zoeken. Ik ga weer studeren (ben 25). Ik gooi mijn leven drastisch om. Ik zoek mijn vrienden weer op die ik verwaarloosd heb.
Op een gegeven moment betrapte ik mezelf erop dat ik weer droomde. Stiekem 's nachts in mijn bedje droomde over een toekomst, droomde over een nieuwe vrouw.
Nog steeds heb ik af en toe huilbuien, maar ik WEET dat ik straks weer verliefd wordt. Dat ik dan het verleden vergeet. En het spel van de liefde weer overnieuw begint. Je kunt er niets aan doen...
Zoals je ziet Bulls-Ass, ik ben een klein stapje verder. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Heel veel succes, ook aan alle anderen!
Dat wilde ik even zeggen.
quote:*wordt verlegen
Op donderdag 29 januari 2004 21:14 schreef Brighteyes het volgende:
TheDarkness, wat beschrijf je het duidelijk en mooi!
Dat wilde ik even zeggen.
quote:Niet doen hoor!
Op donderdag 29 januari 2004 21:25 schreef TheDarkness het volgende:[..]
*wordt verlegen
quote:bedankt voor je verhaal...
Op donderdag 29 januari 2004 20:56 schreef TheDarkness het volgende:
...
ik hoop dat ik daar zo snel mogelijk ben
quote:Harstikke bedankt voor je verhaal, ik heb er idd veel aan.
Op donderdag 29 januari 2004 20:56 schreef TheDarkness het volgende:
...
Erg herkenbaar idd, bijna identiek hetzelfde zegmaar. Hoewel ik nog niet zover ben kan ik nu tenminste uitkijken naar het moment dat ik opnieuw zal beginnen dromen en vooral gelukkig wakker worden. Mijn ex is gemeend het ALLEReerste war ik aan denk als ik wakker word, en jammer genoeg ook het allerlaatste alvorens in slaap te vallen.
Ik ben blij dat jij je al wat beter voelt, en ik ga op een andere manier jouw weg op. Ik zoek men stulpje om me daar op te focussen en met mezelf bezig te zijn in plaats van steeds met haar bezig te zijn. Ik wens je alvast suc6 met je studies.
Ik probeer erug hard om mijn gedachtengang een beetje in goede banen te leiden. Ik denk STEEDS dat het jammer is voor MIJ dat het gedaan is met haar. Ik verklein of relativeer het positieve van mezeelf. Als ik naar mezelf luister was zij de perfecte en kan ik het nu dus schudden, maar wat ik me zou moeten kunnen voorstellen is wat ZIJ vanaf heden zal moeten missen wegens haar beslissing. Nou ik ben geen Adonis, en ver van perfect, maar ik heb zeker en vast mijn goede kanten. Ze had altijd steun en begrip bij me. We deelden alles (en dan meen ik ook ALLES). Ik dacht altijd eerst aan haar en dan pas aan mij, ik behandelde ze steeds als een prinses en ze kreeg alles wat ze maar kon wensen (iets te makkelijk soms maar goed). Ik vertrouwde haar voor 100%, ze bezat een dubbelexemplaar van mijn auto- en huissleutels, mijn bankkaart, enz... (ze had me kunnen pluimen en dan pas dumpen ) Nou ja, dat zal zij dus niet meer hebben, en met wat je tegenwoordig hoort van kerels, had ze niet te klagen
Als ik me nu dat kan inprenten in plaats van steeds te denken dat IK wat mis en zij niet dan ben ik al een stap verder. Het is jammer genoeg makkelijker gezegd dat gedaan
Nogmaals bedankt voor je verhaal TheDarkness
quote:Dat vind ik nou lief
Op vrijdag 30 januari 2004 10:54 schreef Bulls-Ass het volgende:[..]
Harstikke bedankt voor je verhaal, ik heb er idd veel aan.
Erg herkenbaar idd, bijna identiek hetzelfde zegmaar. Hoewel ik nog niet zover ben kan ik nu tenminste uitkijken naar het moment dat ik opnieuw zal beginnen dromen en vooral gelukkig wakker worden. Mijn ex is gemeend het ALLEReerste war ik aan denk als ik wakker word, en jammer genoeg ook het allerlaatste alvorens in slaap te vallen.Ik ben blij dat jij je al wat beter voelt, en ik ga op een andere manier jouw weg op. Ik zoek men stulpje om me daar op te focussen en met mezelf bezig te zijn in plaats van steeds met haar bezig te zijn. Ik wens je alvast suc6 met je studies.
Ik probeer erug hard om mijn gedachtengang een beetje in goede banen te leiden. Ik denk STEEDS dat het jammer is voor MIJ dat het gedaan is met haar. Ik verklein of relativeer het positieve van mezeelf. Als ik naar mezelf luister was zij de perfecte en kan ik het nu dus schudden, maar wat ik me zou moeten kunnen voorstellen is wat ZIJ vanaf heden zal moeten missen wegens haar beslissing. Nou ik ben geen Adonis, en ver van perfect, maar ik heb zeker en vast mijn goede kanten. Ze had altijd steun en begrip bij me. We deelden alles (en dan meen ik ook ALLES). Ik dacht altijd eerst aan haar en dan pas aan mij, ik behandelde ze steeds als een prinses en ze kreeg alles wat ze maar kon wensen (iets te makkelijk soms maar goed). Ik vertrouwde haar voor 100%, ze bezat een dubbelexemplaar van mijn auto- en huissleutels, mijn bankkaart, enz... (ze had me kunnen pluimen en dan pas dumpen
Als ik me nu dat kan inprenten in plaats van steeds te denken dat IK wat mis en zij niet dan ben ik al een stap verder. Het is jammer genoeg makkelijker gezegd dat gedaanNogmaals bedankt voor je verhaal TheDarkness
een man die alles over heeft voor zijn vriendin. Helemaal perfect als het van 2 kanten komt.... ik kwam er ook te laat achter dat ik te veel voor hem deed
Nu zie ik hem morgen waarschijnlijk weer, omdat we dat allebei wilden maar ik had vorige week toch gezegd dat ik mijn twijfels heb. Waarom zou je goede vrienden kunnen zijn als je dat voor de relatie nooit was? En het lijkt heel vaak of hij me niks te vertellen heeft. Hij vraagt alleen oppervlakkige dingen. Oppervlakkige dingen waar ik het met vrienden nooit over zou hebben omdat het té oppervlakkig is... maar dan vond hij het ook weer jammer als ik geen vriendschap meer zou willen en later zei hij dat hij me soms nog mist... (mijn zwakke plek daar heb ik nou de hele week aan gedacht terwijl ik weet dat het misschien wel helemaal niet gemeend is)
en toen werd ik vanmorgen wakker na een droom. Die ging over toen we samen een dagje naar Utrecht zouden gaan als ik klaar was met de studiebeurs daar.Ik was dus veel eerder klaar dan ik verwacht had en toen ik alle winkeltjes gezien had heb ik hem maar gebeld. Lag nog in zijn bed maar zou er wel aankomen... heb ik 3 uur op het station gezeten. Ja het duurde even want zijn OV ging pas om 12uur in ik zou meteen op de trein gesprongen zijn voor hem en mij zouden die paar euro niet uitmaken.
Hmm met dat voorbeeld werd ik dus vanmorgen weer wakker en heb meteen minder zin in morgen ja gisteravond had ik weer zin om hem te zien maar ja ik snap het zelf ook niet Als ik niet ga krijg ik misschien weer spijt. Als ik wel ga ook...? Ik weet het gewoon niet.
quote:Nog meer herkenningspunten. Freaky. Ik had ook heel veel voor mijn ex over. Wat misschien ook wel de oorzaak was dat we bijna nooit ruzie hadden. De dagen dat ik met haar in mijn gedachten naar bed ging en wakker werd zijn nu gelukkig voorbij.
Op vrijdag 30 januari 2004 10:54 schreef Bulls-Ass het volgende:[..]
En zo is eigenlijk ook met mijn ex, al leek de relatie nog zo mooi, ze heeft mijn liefde niet verdiend! Al mijn herinneringen aan het verleden zijn verpletterd tot een wijze les voor de toekomst. Ik zal nooit iemand kwetsen zoals zij mij gekwetst heeft. In een nieuwe relatie zal ik gebruik maken van de lessen die ik heb geleerd, onder de roze bril doorkijken of ze het waard is van mijn liefde te mogen genieten.
Ergens op deze aarde loopt er een vrouw voor jou, een vrouw die ook alles met jou wil delen, die net zoveel liefde terug zal geven als dat jij haar geeft, een vrouw die ook jou op de eerste plaats zal zetten, een vrouw die jouw liefde wel verdient!
De droom over die vrouw zal ook bij jou komen. En je zal haar ontmoeten. Dat is de liefde, je kunt er niets aan doen...
Sterkte!
quote:hmmm
Op vrijdag 30 januari 2004 13:53 schreef TheDarkness het volgende:[..]
Nog meer herkenningspunten. Freaky. Ik had ook heel veel voor mijn ex over. Wat misschien ook wel de oorzaak was dat we bijna nooit ruzie hadden. De dagen dat ik met haar in mijn gedachten naar bed ging en wakker werd zijn nu gelukkig voorbij.
En zo is eigenlijk ook met mijn ex, al leek de relatie nog zo mooi, ze heeft mijn liefde niet verdiend! Al mijn herinneringen aan het verleden zijn verpletterd tot een wijze les voor de toekomst. Ik zal nooit iemand kwetsen zoals zij mij gekwetst heeft. In een nieuwe relatie zal ik gebruik maken van de lessen die ik heb geleerd, onder de roze bril doorkijken of ze het waard is van mijn liefde te mogen genieten.
Ergens op deze aarde loopt er een vrouw voor jou, een vrouw die ook alles met jou wil delen, die net zoveel liefde terug zal geven als dat jij haar geeft, een vrouw die ook jou op de eerste plaats zal zetten, een vrouw die jouw liefde wel verdient!
De droom over die vrouw zal ook bij jou komen. En je zal haar ontmoeten. Dat is de liefde, je kunt er niets aan doen...
Sterkte!
DE VUILE @#$%&@$#%&$@&#%@^&#
Ik heb dus NET een brief ontvangen via de post, jullie raden het al, van mijn ex.
Eerst een vrij standaard brief maar na een tijdje de serious shit. Eerst en vooral zegt ze dan ze hoe langer hoe meer het gevoel heeft dat wij niet gemaakt waren voor elkaar :s Ze voelde zich teveel opgeslorpt door de relatie en het ONS en er was niet genoeg tijd voor de IK. Nou dat had ze anders TIJDENS de realtie mogen zeggen. Ik begrijp er dus niets van he, dat is dezelfde persoon die op een voetbalavond op TV toch naar hier kwam om te studeren terwijl ik TV keek. Ze kon evenwel thuis blijven maar was liever in mijn gezelschap. Nou, zij voelde zich opgeslorpt.
DAARBOVENOP, ze heeft iemand anders gevonden AL. Het is sinds de 25 twee maanden uit en ze heeft AL iemand anders. STerker nog, ze durft het al te melden, en geloof me ze is niet de moedigste dus het is al een tijdje aan.
EN DAARBOVENOP, is het 1 van mijn BESTE VRIENDEN !!!!! Nu kan ik dus lekker inbeelden dat hij haar zit te kussen vemits ik hem al jaren ken EN ik ben niet sterk genoeg om dit te zien dus kan ik niet meer weg met mijn vaste vriendenkring. En de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik verder geen vrienden heb., Ik ben dus de pineut.
Ik zie echt niet hoe ik hieruit moet kruipen
Ik wil jaren slapen of nooit wakker worden
quote:* PdeHoog zegt dat Bulls-ass eerst rustig moet worden voordat-ie gekke dingen gaat doen waar-ie later spijt van krijgt
Op vrijdag 30 januari 2004 14:39 schreef Bulls-Ass het volgende:[..]
hmmm
DE VUILE @#$%&@$#%&$@&#%@^&#
quote:Herkenbaar verhaal. De acties van sommige mensen zijn gewoon niet te begrijpen en moet je ook niet willen begrijpen af en toe. Je praat hier over gevoelens en bij sommige mensen kunnen die van het ene op het andere moment overslaan.
Ik heb dus NET een brief ontvangen via de post, jullie raden het al, van mijn ex.
Eerst een vrij standaard brief maar na een tijdje de serious shit. Eerst en vooral zegt ze dan ze hoe langer hoe meer het gevoel heeft dat wij niet gemaakt waren voor elkaar :s Ze voelde zich teveel opgeslorpt door de relatie en het ONS en er was niet genoeg tijd voor de IK. Nou dat had ze anders TIJDENS de realtie mogen zeggen. Ik begrijp er dus niets van he, dat is dezelfde persoon die op een voetbalavond op TV toch naar hier kwam om te studeren terwijl ik TV keek. Ze kon evenwel thuis blijven maar was liever in mijn gezelschap. Nou, zij voelde zich opgeslorpt.
quote:Ook hier geldt: eerst even rustig worden en kijken hoe het gaat. Voor hetzelfde geld gebeurt het niet en maak je je druk om niets.
EN DAARBOVENOP, is het 1 van mijn BESTE VRIENDEN !!!!! Nu kan ik dus lekker inbeelden dat hij haar zit te kussen vemits ik hem al jaren ken EN ik ben niet sterk genoeg om dit te zien dus kan ik niet meer weg met mijn vaste vriendenkring. En de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik verder geen vrienden heb., Ik ben dus de pineut.
quote:Dit soort dingen heeft gewoon tijd nodig. Tijd is essentieel. Laat gaan en ga verder met je leven. Je bent nog zoveel van plan. Ga dat gewoon doen en kijk hoe de rest loopt. Meer kun je toch niet doen.
Ik zie echt niet hoe ik hieruit moet kruipenIk wil jaren slapen of nooit wakker worden
Succes en sterkte
Waarom ben ik weer zo stom geweest??
Kan mezelf wel voor mn hoofd slaan... ik ging naar mn ex om de fotorolletjes terug te geven en morgen dan toch maar niks met hem af te spreken...hij vroeg of ik nog even bleef dus dat deed ik. Het was gezellig en daarna hebben we dus weer een tijd gezoend stomme idioot die ik ben...daarna zei hij dat ik beter kon gaan en hij begon te huilen. Dat ie wel van me houdt maar niets meer wil omdat hij het gewoon niet kan. Liefde is niet genoeg...
Waarom is liefde niet genoeg dan?
Nu hebben we maar besloten om elkaar nooit meer te zien.
Maar toch snap ik het niet. Het feit dat ik er telkens weer intrap en waarom van elkaar houden niet genoeg is snap ik helemaal niet.
quote:Radiohoofdje, wat vervelend....
Op zaterdag 31 januari 2004 00:43 schreef Radiohoofdje het volgende:Waarom ben ik weer zo stom geweest??
Kan mezelf wel voor mn hoofd slaan... ik ging naar mn ex om de fotorolletjes terug te geven en morgen dan toch maar niks met hem af te spreken...hij vroeg of ik nog even bleef dus dat deed ik. Het was gezellig en daarna hebben we dus weer een tijd gezoend
Waarom is liefde niet genoeg dan?
Nu hebben we maar besloten om elkaar nooit meer te zien.
Maar toch snap ik het niet. Het feit dat ik er telkens weer intrap
Het lijkt of ie jou behoorlijk aan het lijntje houdt. En jij laat je aan het lijntje houden??
Elkaar nooit meer zien is misschien wat lang, maar een tijdje afstand nemen is misschien wel goed..
Dit lijkt wel zelfkwelling te worden anders, misschien moet je maar gewoon voor jezelf kiezen nu?
quote:Met alle respect, dat is idd een hele foute zet om elkaar regelmatig even te zien, zeker als jullie telkens opnieuwe zoenen. Je moet na die afspraak telkens van nul herbeginnen voor je verwerkingsproces en dat is toch wel zelfpeiniging. Je zal het niet graag horen maar je moet hem idd uit je leven schrappen (tijdelijk) maar uit ervaring durft die tijdelijk wel een veranderen in permanent.
Op zaterdag 31 januari 2004 00:43 schreef Radiohoofdje het volgende:Waarom ben ik weer zo stom geweest??
Kan mezelf wel voor mn hoofd slaan... ik ging naar mn ex om de fotorolletjes terug te geven en morgen dan toch maar niks met hem af te spreken...hij vroeg of ik nog even bleef dus dat deed ik. Het was gezellig en daarna hebben we dus weer een tijd gezoend
Waarom is liefde niet genoeg dan?
Nu hebben we maar besloten om elkaar nooit meer te zien.
Maar toch snap ik het niet. Het feit dat ik er telkens weer intrap
Nou goed, het is jouw beslissing maar ik raad je aan hem niet meer te zien of te horen, vermits hij blijkbaar niet klaar is voor een relatie of redenen heeft te vermoeden dat jullie relatie niet mogelijk is.
Je moet hem "dankbaar" zijn dat hij dit nu al beseft alvorens jullie nog meer plannen hadden gemaakt.
We moeten vrees ik allemaal verder met ons leven, hoe hard he took is.
Ik had eigenlijk gillend weg moeten rennen toen hij zei dat ie me zo mooi vond en me de hele tijd zo aankeek. 
quote:Nee, daarom staat het ook tussen aanhalingstekens.
Op zaterdag 31 januari 2004 12:10 schreef pro_jeex het volgende:
is daar een kunst voor dan?
Sorry voor mijn lollige post. Ik ben in een goede bui.
Maar vertel? Gooi het eruit. Het lucht op, echt waar.
quote:Nou geloof me, ik zit letterlijk in dezelfde situatie. Na twee weken hebben we elkaar gezien en elke vorm van vooruitgang die ik had geboekt bij het loslaten was teniet gedaan.
Op zaterdag 31 januari 2004 12:10 schreef Radiohoofdje het volgende:
Zo regelmatig is het niet. Hmm ja, we hebben allebei nog het gevoel als we elkaar zien. Ik weet wel dat het het beste is om elkaar een lange tijd niet meer te zien maar word je daar dan ook wel gelukkiger van?Ik probeerde het gister om gewoon als vrienden met elkaar om te gaan maar hem lukte dat helemaal niet dus toen ging het helemaal fout met me
Je moet zowieso STOPPEN met contact. Sorry maar het is zo. Je gaat er u in EERSTE instantie NIET gelukkig bij voelen maar naderhand zowieso wel. Twee mogelijkhede:
1.hij wil echt geen relatie voor welke reden ook --> je meot hem niet zien want jij hebt nog gevoelens en je maakt het jezelf VRESELIJK hard door hem telkens opnieuw te zien
2.hij heeft nog gevoelens en indien er een kleine kans bestaat dat jullie samen eindigen is het enkel en alleen als je hem de ruimte geeft. Als hij je een tijdje niet ziet of hoort en hij heeft ECHT gevoelens voor jou zal hij wel snel aan jouw deur kloppen en kunnen jullie beginnen werken aan de relatie. Onder het motto, je weet pas wat je had eenmaal het weg is (of zoiets).
Ik wens je harstikke veel sterkte, want je gaat een lastige periode tegemoet.
quote:leuke avond of goede nachtrust gehad
Op zaterdag 31 januari 2004 12:29 schreef Brighteyes het volgende:[..]
Sorry voor mijn lollige post. Ik ben in een goede bui.
Je neemt een vriendin/ vriend om samen mee te leven, als dat misgaat, moet je gewoon op tijd kunnen zeggen, het is genoeg, zo kan het niet veder. Dan als je het goed uitpraat, kan je nog best met elkaar omgaan, het kost wat moeite om gedrag regels aan te passen, maar dan heb je ook wat en in some lucky gevallen een heel goed maatje
quote:Hele leuke avond gehad.
Op zaterdag 31 januari 2004 12:30 schreef Bulls-Ass het volgende:[..]
leuke avond of goede nachtrust gehad
maar daarvoor moet ik in een ander topic zijn
quote:Je bedoelt nu datzelfde topic wat binnen vijf minuten door zwaaibaai werd afgeschoten?
Op zaterdag 31 januari 2004 12:33 schreef Brighteyes het volgende:[..]
Hele leuke avond gehad.
maar daarvoor moet ik in een ander topic zijn
't zijn overigens geen tijden om nog wakker te zijn
Maar wel leuk hoor, daar niet van
quote:Ja, hoewel dat meer een geintje was. Probeerde BrEeZaH-sletje te spelen, maar hij werd al snel gesloten.
Op zaterdag 31 januari 2004 14:08 schreef PdeHoog het volgende:[..]
Je bedoelt nu datzelfde topic wat binnen vijf minuten door zwaaibaai werd afgeschoten?
't zijn overigens geen tijden om nog wakker te zijn
Maar wel leuk hoor, daar niet van
quote:Volgens mij moet je niet proberen de BrEeZaH-slet te spelen, wordt je niet gelukkiger van. Terwijl je paar posts terug zei dat je wel helemaal blij was. HOUDEN ZO!
Op zaterdag 31 januari 2004 15:21 schreef Brighteyes het volgende:[..]
Ja, hoewel dat meer een geintje was. Probeerde BrEeZaH-sletje te spelen, maar hij werd al snel gesloten.
quote:Het was als grapje bedoeld, naar het lijdend voorwerp toe. Wasook een soort van 'weddenschapje'.
Op zaterdag 31 januari 2004 15:25 schreef liefmeissie het volgende:[..]
Volgens mij moet je niet proberen de BrEeZaH-slet te spelen, wordt je niet gelukkiger van. Terwijl je paar posts terug zei dat je wel helemaal blij was. HOUDEN ZO!
Voordat ik een BrEeZaH-slet zal spelen...
Nee hoor, wees maar niet bang. Ik ben nog steeds blij.quote:sjaa, sinds kort kan ik daar dus over meepraten helaas.
Op zaterdag 31 januari 2004 12:29 schreef Bulls-Ass het volgende:2.hij heeft nog gevoelens en indien er een kleine kans bestaat dat jullie samen eindigen is het enkel en alleen als je hem de ruimte geeft. Als hij je een tijdje niet ziet of hoort en hij heeft ECHT gevoelens voor jou zal hij wel snel aan jouw deur kloppen en kunnen jullie beginnen werken aan de relatie. Onder het motto, je weet pas wat je had eenmaal het weg is (of zoiets).
Ik wens je harstikke veel sterkte, want je gaat een lastige periode tegemoet.
heb veel verhalen gelezen in dit exen topic en het is herkenbaar. onder het motto: gedeelde smart is halve smart , hier mijn bijdrage.
ik begin door te zeggen dat het officieel nog niet uit is. ik heb dus nog geen ex en ik ben nog niet vrijgezel.
maar....je voelt hem al, zo simpel ligt het dus niet
ik heb pas een kleine 4 weken een relatie met deze dame, maar ik kan je zeggen, dat maakt het gevoel niet zoveel uit. in deze betrekkelijk korte periode was het contact behoorlijk intensief. een kleine indicatie:
binnen 4 dagen was ik al 2x bij haar blijven slapen. wat goed is komt snel zei ik nog.
wel goed ging het ook. maar ze kreeg van haar stageplek en school te horen dat haar gedrag moest veranderen.
ze deed te afstandelijk, kwam ongeinteresseerd over, nam te weinig initiatief etcetera.
dit kwam haar behoorlijk koud op haar dak vallen en ze had het er moeilijk mee. gedurende de week daarna kon ik vooral merken dat ze jegens mij ook steeds afstandelijker deed. niet meer aanhalen, niet kussen.....het moest allemaal van mijn kant komen.
dat begon me danig te irriteren en ik was me al aan het voorbereiden het hier met haar over te hebben.
maar ze was me voor.................
ik moest bij haar langskomen om te praten.
de bui voelde ik al hangen, en ik ging er met lood in m'n schoenen heen. ik ben toch behoorlijk gek op haar geworden en ik wilde het aanhouden
ze maakte me duidelijk dat ze een paar maanden had om te veranderen op haar werk/school en dat daar al haar energie in ging zitten.
ze kan me niet geven wat ik aan haar geef. het is niet eerlijk om zo door te gaan voor mij zei ze.
dat laatste moest ik wel beamen ja. de laatste week was inderdaad eenrichtingsverkeer...dat was niet prettig.
maar wat dan................haar de ruimte geven te veranderen en hopen op betere tijden, daar komt het kort gezegd op neer.
ze kan me echter niks garanderen. dus over een paar maanden is het niet vanzelfsprekend dat we op de oude voet door kunnen gaan.
ik heb haar duidelijk gemaakt dat ik haar wilde steunen, dat ze haar verdriet en pijn met me kon delen en dat ik haar zou steunen. een relatie hebben gaat niet altijd over rozen.....soms moet je ervoor elkaar zijn.
ze wilt me dat niet aandoen, de pijn en verdriet. ze heeft de tijd en energie nodig voor deze problemen, een relatie daarnaast gaat niet.
de oorzaak van haar gevoelloosheid en niet kwetsbaar durven op te stellen ligt in haar jeugd. als oudste van 3 kinderen is ze vaak geslagen door haar vader, dus deze fijne mijnheer is er mede verantwoordelijk voor dat ik nu op een houtje bijt.
ik heb haar gezegd dat ik het niet uit wil maken, althans nu niet. m'n gevoelens zijn te sterk voor haar en wacht ik dus op haar, misschien zonder resultaat.
zij maakt het ook niet uit, maar ze kan me dus geen garantie geven hoe het zal gaan over 3 of 6 maanden.
sja.......dat is een beetje "beknopt" weergegeven hoe de vork in de steel zit.
ik heb haar nu 3 dagen niet gezien en het rouw of verwerkingsproces is al behoorlijk op gang gekomen. de eerste 2 dagen vooral verdrietig en vandaag vooral boos............machteloos las ik al eerder ja, dat zeker, en een algeheel gevoel van onbehagen.
ze zou dit weekend bij me zijn...over 2 weken valentijn...over 3 weken m'n verjaardag.......gezellie
ik ben dus voor mezelf ook zover dat het beter is haar niet te zien....uhm zo min mogelijk dan......inderdaad, ik had voor mezelf ook al bedacht dat het des te pijnlijker zou zijn haar weer te zien zonder de garantie dat we weer verder kunnen gaan op de oude voet
ben nu een uitgebreid "dagboek" aan het bijhouden om m'n gevoel van me af te schrijven....en misschien leest ze het zelf nog wel eens.
tot slot: ze wil me niet aan een lijntje houden zei ze..........dat doe ik bij deze dan ook zelf........time will tell....
(Toen ik me spullen kwam terughalen de 1e keer had ik der wel al een kaart gegeven alvast voor der verjaardag.)
Ik ben sinds dit weekend ook weer single. Ze vond dat we niet bij elkaar pasten. Ik denk dat iedereen het heeft maar ik had echt gedacht dat het nooit meer uit zou gaan met haar. Het moeilijkste vind ik nu vooral het feit dat alle intimiteit die we eerst hadden, nu helemaal weg is. Zo lastig als ik na ga hoe close we eerst waren. Moet echt aan dit idee wennen. Ik hoop echter wel dat we vrienden kunnen blijven en dan echte vrienden die elkaar ook nog wel eens opzoeken enzo en samen toch nog plezier kunnen hebben.
Gisterenavond was ik nog zo vol van de teleurstelling dat het uit was, dat ik niet zo'n leuk gesprek met haar heb gehad. Ik zat met vele vragen en kennelijk was de frustratie af te lezen aan mijn reacties. Hier heb ik mijn ex echt pijn mee gedaan en daar heb ik echt heel erge spijt van. Ik ben bang dat dat nog heel lang zal nadreunen. Ik heb haar altijd gesteund zoveel ik kon en dat hoopte ik ook te doen nadat het uit was. Hopelijk komt haar vertrouwen in mij nog ooit terug.
quote:als ik bevriend met haar zou blijven...zou ik het niet kunnen verkroppen als ze met een ander op de proppen komt....NO WAY!
Ik hoop echter wel dat we vrienden kunnen blijven en dan echte vrienden die elkaar ook nog wel eens opzoeken enzo en samen toch nog plezier kunnen hebben
dat heb ik haar ook duidelijk gemaakt.....kon ze wel begrijpen.
maar dat is gelukkig nog niet aan de orde...........
quote:(Welkom!)
Op zondag 1 februari 2004 16:12 schreef scorpion69 het volgende:
Ik hoop echter wel dat we vrienden kunnen blijven en dan echte vrienden die elkaar ook nog wel eens opzoeken enzo en samen toch nog plezier kunnen hebben.
Of het jullie gaat lukken kan ik natuurlijk niet zeggen, maar ik kan je wel vertellen dat het bij ons (vooralsnog) wel lijkt te lukken.
Vanmiddag is mijn ex even langs geweest nadat hij de rest van het weekend heeft doorgebracht met zijn nieuwe vlam.
We hebben even gezellig zitten kletsen en ik heb hem ook verteld van mijn eerste aanstaande date.
Toen hij wegging hebben we elkaar nog even heel stevig vastgepakt want ook dit geeft weer zo'n bijzonder gevoel voor elkaar! Heel erg fijn dat dit allemaal zo goed lijkt te lukken. Moet er niet aan denken dat ik zijn vriendschap kwijt zou raken.
Bij mij is het nu sinds twee weken uit (na 2.5 jaar). Hij heeft het uitgemaakt omdat ik hem in een vlaag van verstandsverbijstering behoorlijk gekwetst heb. Daar heb ik natuurlijk enorm spijt van maar dat is allemaal te laat.
Heb hem nu twee weken niet gezien of gesproken en net zelf voor het eerst toch contact opgenomen, ook al wou hij niet dat ik dat deed.
Uit dat gesprek kwam duidelijk naar voren dat hij mij niet meer mist als zijn vriendin. Hij wil hoogstens af en toe weten wat ik met mijn leven doe. Dat was best hard om te horen, zeker omdat ik mijn gevoelens niet van de ene op andere dag uit kan schakelen en ergens hoopte dat hij dat ook niet zou doen. Ik zie ons eigenlijk nog steeds samen eindigen, over een tijd althans.
Hij is een persoon die het heel prettig vindt om zijn liefde te kunnen uiten aan iemand. Nu ik dit niet meer kan zijn zie ik de bui al hangen..iemand anders gaat mijn plek innemen en dat idee doet gewoon veel pijn.
Ik zit nu ook erg te twijfelen met wat ik moet gaan doen. Proberen nog ergens een vriendschap op te bouwen of al het contact verbreken uit zelfbescherming? Hij hoeft natuurlijk niet binnen no time een ander te hebben en dan zou een vriendschap wellicht gewoon mogelijk zijn. Maar aangezien ik nog gevoelens heb is het ook weer heel moeilijk om een platonische relatie met hem op te bouwen. Heeft iemand enig idee wat ik hier het beste mee kan doen?
Tel daarbij op dat jij nog gevoelens voor hem hebt. Dan lijkt het me dat contact het alleen maar moelijker maakt.
Maar goed, ik kan alle ins en outs van de situatie niet inschatten, dus dit moet je echt voor jezelf bepalen.
Gun hem iig wat tijd. Als jij hem echt zo erg gekwetst hebt, dan zal hij waarschijnlijk nu echt even het minimale aan contact willen. En dan zal alles wat jij meer doet dan dat waarschijnlijk alleen maar meer irritatie opwekken. (Althans, dat denk ik)
quote:vriendachap houden...
Op zondag 1 februari 2004 17:35 schreef scorpion69 het volgende:
Ik wil het toch proberen omdat we toch wel een hele fijne tijd samen gehad hebben. De laatste maand niet zo meer maar daarvoor wel. Vind het zo zonde dat je iemand kwijtraakt die ooit alles voor je betekent heeft, vandaar.
toen het uitging met mijn vriendin 2 en een halve week geleden, gind dat goed.... voor een halve week, toen heeft ze een ander gezoent, en die klap kom je niet zomaar te boven...
tis jammer, ik zag ons ook oud worden en samen nog veel fun doen beleven. het mocht dus niet zo zijn
quote:Dat is idd niet echt relaxt om te horen.
Op zondag 1 februari 2004 20:01 schreef CaLeX het volgende:[..]
vriendachap houden...
toen het uitging met mijn vriendin 2 en een halve week geleden, gind dat goed.... voor een halve week, toen heeft ze een ander gezoent, en die klap kom je niet zomaar te boven...
tis jammer, ik zag ons ook oud worden en samen nog veel fun doen beleven. het mocht dus niet zo zijn
Ik heb dus vandaag hetzelfde meegemaakt.
Bel ik me ex om te feliciteren, neemt der moeder op om ff heel fijn te zeggen dat ze me niet wil spreken, en dat het niet eerlijk zou zijn tegenover haar _nieuwe_ vriend... (dat is der ex dus trouwens)
Das echt niet relaxt om te horen, echt laag gewoon. Heeft ze na 2 maanden dat het uit is al met hem.
quote:Bij mij en m'n ex gaat het vooralsnog goed denk ik.. maar haar zien zoenen met haar nieuwe vriend, daar kan ik denk ik echt nog niet tegen.
Op zondag 1 februari 2004 20:01 schreef CaLeX het volgende:[..]
vriendachap houden...
toen het uitging met mijn vriendin 2 en een halve week geleden, gind dat goed.... voor een halve week, toen heeft ze een ander gezoent, en die klap kom je niet zomaar te boven...
tis jammer, ik zag ons ook oud worden en samen nog veel fun doen beleven. het mocht dus niet zo zijn
quote:nou ja ze vertelde me hetzelf...
Op zondag 1 februari 2004 22:40 schreef evaarties het volgende:[..]
Bij mij en m'n ex gaat het vooralsnog goed denk ik.. maar haar zien zoenen met haar nieuwe vriend, daar kan ik denk ik echt nog niet tegen.
maar toch storte me wereld in
quote:The Gathering - Saturnine (semi-akoestisch nummer van Sleepy Buildings)
The day you went away
You had to screw me over
I guess you didn't know
all the stuff you left me with
is way too much to handle
But I guess you don't careYou don't need to preach
you don't have to love me, all the timeWhatever on earth possessed you
to make this bold decision
I guess you don't need me
While whispering those words
I cried like a baby
hoping you would careYou don't need to preach
you don't have to love me, all the timeYou don't have to preach
all the time
Vond het een bijzonder mooi nummer. Wilde het even delen met jullie.
quote:Goeie tekst
Op zondag 1 februari 2004 22:47 schreef PdeHoog het volgende:[..]
The Gathering - Saturnine (semi-akoestisch nummer van Sleepy Buildings)
Vond het een bijzonder mooi nummer. Wilde het even delen met jullie.
zeer van toepassing in dit topic denk ik zo.Ik zal hem van de week wel ff opzoeken in de winkel
quote:Zo wist ik het ook.. zwaar kutgevoel geeft het. Gaat nu wel wat beter gelukkig.
Op zondag 1 februari 2004 22:46 schreef CaLeX het volgende:[..]
nou ja ze vertelde me hetzelf...
maar toch storte me wereld in
Vreemd is het zo, maar ik hoop dat het snel beter gaat.
Groeten Bas
quote:wat raar joh, is een carbon copy van mijn verhaal.
Op zondag 1 februari 2004 22:33 schreef exec het volgende:[..]
Dat is idd niet echt relaxt om te horen.
Ik heb dus vandaag hetzelfde meegemaakt.
Bel ik me ex om te feliciteren, neemt der moeder op om ff heel fijn te zeggen dat ze me niet wil spreken, en dat het niet eerlijk zou zijn tegenover haar _nieuwe_ vriend... (dat is der ex dus trouwens)
Das echt niet relaxt om te horen, echt laag gewoon. Heeft ze na 2 maanden dat het uit is al met hem.
4jaar relatie, maakt ze het uit in no time en amper twee maanden later is ze terug me kerel waar ze net voor mij mee was
Met als enige verschil dat hij 1 van mijn maten is maar goed quote:Ani diFranco - Both Hands (live op Living In Clip)
both hands
i am walking
out in the rain
and i am listening to the low moan
of the dial tone again
and i am getting
nowhere with you
and i can't let it go
and i can't get through...
the old woman behind the pink curtains
and the closed door
on the first floor
she's listening through the air shaft
to see how long our swan song can last
and both hands
now use both hands
oh, no don't close your eyes
i am writing
graffiti on your body
i am drawing the story of
how hard we tried
i am watching your chest rise and fall
like the tides of my life,
and the rest of it all
and your bones have been my bedframe
and your flesh has been my pillow
i am waiting for sleep
to offer up the deep
with both hands
in each other's shadows we grew less and less tall
and eventually our theories couldn't explain it all
and i'm recording our history now on the bedroom wall
and when we leave the landlord will come
and paint over it all
and i am walking
out in the rain
and i am listening to the low moan of the dial tone again
and i am getting nowhere with you
and i can't let it go
and i can't get through
so now use both hands
please use both hands
oh, no don't close your eyes
i am writing graffiti on your body
i am drawing the story of how hard we tried
hard we tried
how hard we tried
quote:Tja, ik vind het gewoon triest om eerlijk te zijn en nouja hopelijk komt ze er een keer goed achter.. dat ze weer gekwetst wordt door hem en dat ze flink spijt krijgt. Want dit is al de 5e keer dat ze met hem neemt
Op maandag 2 februari 2004 11:17 schreef Bulls-Ass het volgende:[..]
wat raar joh, is een carbon copy van mijn verhaal.
4jaar relatie, maakt ze het uit in no time en amper twee maanden later is ze terug me kerel waar ze net voor mij mee was
Maar damn wat is dit ontzettend moeilijk! Ik wéét dat ik geen hoop moet hebben op dat hij terugkomt ofzo, want dat is hij voorlopig niet van plan, en ik wéét dat ik eigenlijk geen contact met hem moet zoeken, maar ik mis hem zo vreselijk... Sja, van heel veel contact naar bijna geen contact (eens in de 2 weken ofzo) is best moeilijk.
Heb dan ook de hele tijd de behoefte om hem zo maar een smsje te sturen ofzo, maar dat doe ik niet. Ik stuur hem zaterdag met zijn verjaardag wel een berichtje om hem te feliciteren en dat is het.
Zucht, dit is niet leuk...
quote:Begrijp ik het nou verkeerd, of is ze nu weer met een jongen waarmee ze ook ging voordat jij iets met haar kreeg?
Op maandag 2 februari 2004 11:17 schreef Bulls-Ass het volgende:[..]
wat raar joh, is een carbon copy van mijn verhaal.
4jaar relatie, maakt ze het uit in no time en amper twee maanden later is ze terug me kerel waar ze net voor mij mee was
En die jongen en jij zijn vrienden?
Waarom klaag je dan nu over die vriend van je?
Andersom is hetzelfde in het verleden toch ook al gebeurd?
quote:Ja, dit had ik me dus ook al bedacht. Ik zie het verschil eigenlijk niet.
Op maandag 2 februari 2004 15:01 schreef Hihat het volgende:[..]
Begrijp ik het nou verkeerd, of is ze nu weer met een jongen waarmee ze ook ging voordat jij iets met haar kreeg?
En die jongen en jij zijn vrienden?Waarom klaag je dan nu over die vriend van je?
Andersom is hetzelfde in het verleden toch ook al gebeurd?
Blijft natuurlijk wel dat het klote is, maar je kan hem iig niets verwijten, ik denk dat zij toch wel degene is die hier heel fout bezig is en om heel eerlijk te zeggen denk ik dat je beter af bent zo.
quote:`
Op maandag 2 februari 2004 15:01 schreef Hihat het volgende:[..]
Begrijp ik het nou verkeerd, of is ze nu weer met een jongen waarmee ze ook ging voordat jij iets met haar kreeg?
En die jongen en jij zijn vrienden?Waarom klaag je dan nu over die vriend van je?
Andersom is hetzelfde in het verleden toch ook al gebeurd?
ze hadden een relatie van anderhalve maand achter de rug en hij dumpte haar omdat ie een ander had gevonden
Ik had een relatie van 4 jaar is toch versschillend?
quote:ow, maar daar ben ik het voor 100% mee eens hoor. Ik verwijt hem niet, dat neemt niet weg dat ik hem momenteel niet onder ogen wil hebben maar er is zeker geen verwijt.
Op maandag 2 februari 2004 15:21 schreef Brighteyes het volgende:[..]
Ja, dit had ik me dus ook al bedacht. Ik zie het verschil eigenlijk niet.
Blijft natuurlijk wel dat het klote is, maar je kan hem iig niets verwijten, ik denk dat zij toch wel degene is die hier heel fout bezig is en om heel eerlijk te zeggen denk ik dat je beter af bent zo.
HAAR neem ik het daarentegen wel kwalijk want ik WEET wat ze van hem denkt, dit is dus louter de eerste de beste kerel die ze kon hebben nemen
nou ja goed, het heeft me wel geholpen hoor. Heb een hoop respect verloren voor haar en dat helpt me ook EINDELIJK kwaad te worden op haar. Ik ben dus een fase verder.quote:Ja, ok, dat is dan toch wel een iets andere situatie.
Op dinsdag 3 februari 2004 07:26 schreef Bulls-Ass het volgende:[..]
`
ze hadden een relatie van anderhalve maand achter de rug en hij dumpte haar omdat ie een ander had gevonden
Ik had een relatie van 4 jaar is toch versschillend?
quote:Ja, het klinkt idd wel alsof zijn met een 'wanhoopsdaad' bezig is. Je hebt jezelf in ieder geval niets te verwijten hierin, en kwaad zijn kan een heleboel helpen.
Op dinsdag 3 februari 2004 07:28 schreef Bulls-Ass het volgende:
ow, maar daar ben ik het voor 100% mee eens hoor. Ik verwijt hem niet, dat neemt niet weg dat ik hem momenteel niet onder ogen wil hebben maar er is zeker geen verwijt.
HAAR neem ik het daarentegen wel kwalijk want ik WEET wat ze van hem denkt, dit is dus louter de eerste de beste kerel die ze kon hebben nemen
quote:Is inderdaad anders. Ik dacht even dat jullie er een gewoonte van maakten om elkaars vriendinnen af te pakken......:)
Op dinsdag 3 februari 2004 07:26 schreef Bulls-Ass het volgende:[..]
ze hadden een relatie van anderhalve maand achter de rug en hij dumpte haar omdat ie een ander had gevonden
Ik had een relatie van 4 jaar is toch versschillend?
quote:Nou dan wint hij want vanaf het moment dat hij 'r een kus gaf was het voor mij toch wel over.
Op dinsdag 3 februari 2004 10:02 schreef Hihat het volgende:[..]
Is inderdaad anders. Ik dacht even dat jullie er een gewoonte van maakten om elkaars vriendinnen af te pakken......:)
Ik heb het nog steeds erug moeilijk, maar na een maand met een kerel gaan waarvan ik weet dat ze hem onaantrekkelijk vindt en niet eens leuk gaat voor mij te ver. (ik ging bijna over men nek toen ik het las). Nou ja goed, ik ben haar (bijna) dankbaar omdat ze het mij toch wel makkelijker maakt om haar los te laten. Dat is toch het lichtpunt van dit verhaal.
Waar ik het gemeend wel moeilijk mee heb ( tot grote ergernis van mijn broer) is hoe het zich allemaal afloopt.
We hadden een erug innige, mooie relatie en toen ik het afgelopen. Ok, ze merkt op dat het niet meer gaat en wil wat anders. Niet leuk maar jah, het gras is steeds groener bij de buren, en ze wilde elders grazen. Allemaal kut, maar ik heb toch de eerste 2 maanden op de relatie teruggekeken met een glimlach. We hebben mooie momenten gehad en wilde haar steeds terug. Nu dat ze na een dikke maand met een gozer begint waarvan ik weet dat ze het niet meent heb ik alle respect voor haar verloren en het lukt me niet meer mooie zaken te denken over onze relatie. Als ik even heimwee krijg, denk ik spontaan aan dit feit en ik verlies bijna ter plaatse alle verdriet. Echt jammer dat dit zo moet eindigen. Het verdiende (volgens mij) beter mmaar zij dacht/denkt er anders over.
So be it, i guess
quote:ik herken dit zeker.....het gemis en de drang wat van je te laten horen, maar dat helpt niet veel.... die ander wil perse ruimte en vrij zijn, dus moet je hem dat ook maar geven ook al wil je dat zelf natuurlijk niet
Op maandag 2 februari 2004 14:30 schreef Kittyme het volgende:
Pff, heb het weer even moeilijk... Nadat mijn vriendje het eind december uitmaakte omdat hij zijn vrijheid terugwilde en vond dat hij nog niet toe was aan een relatie (zie ook vorige deel van dit topic), hebben we een tijdje weinig contact gehad. Voornamelijk omdat ik dit niet wilde (aan de andere kant weer wel want ik miste hem vreselijk). We hebben wel twee weken terug de dinerbon die ik hem voor Sinterklaas gegeven heb, opgemaakt. Was heel erg gezellig en heb toen besloten dat ik hem los moest laten. Dat heb ik hem ook verteld.Maar damn wat is dit ontzettend moeilijk! Ik wéét dat ik geen hoop moet hebben op dat hij terugkomt ofzo, want dat is hij voorlopig niet van plan, en ik wéét dat ik eigenlijk geen contact met hem moet zoeken, maar ik mis hem zo vreselijk... Sja, van heel veel contact naar bijna geen contact (eens in de 2 weken ofzo) is best moeilijk.
Heb dan ook de hele tijd de behoefte om hem zo maar een smsje te sturen ofzo, maar dat doe ik niet. Ik stuur hem zaterdag met zijn verjaardag wel een berichtje om hem te feliciteren en dat is het.Zucht, dit is niet leuk...
mijn vriendin zegt dat ik niet op haar moet wachten, dat ik iemand verdien die wel kan teruggeven wat ik haar geef. ze heeft problemen met zichzelf maar wil daar perse alleen zien uit te komen. ze wil mij daar niet mee bezwaren en ze heeft geen energie over voor een relatie ernaast
ik twijfel ook erg.....helemaal loslaten of het maar een paar maanden aanzien......ik kies vooralsnog voor het laatste al probeer ik mezelf weinig illusies te maken.
ik hou de deur op een kiertje.....
quote:ikzelf heb de deur dichtgegooit en er een extra hangslot op gegooit...
Op dinsdag 3 februari 2004 11:02 schreef roffeltje27 het volgende:[..]
ik herken dit zeker.....het gemis en de drang wat van je te laten horen, maar dat helpt niet veel.... die ander wil perse ruimte en vrij zijn, dus moet je hem dat ook maar geven ook al wil je dat zelf natuurlijk niet
mijn vriendin zegt dat ik niet op haar moet wachten, dat ik iemand verdien die wel kan teruggeven wat ik haar geef. ze heeft problemen met zichzelf maar wil daar perse alleen zien uit te komen. ze wil mij daar niet mee bezwaren en ze heeft geen energie over voor een relatie ernaast
ik twijfel ook erg.....helemaal loslaten of het maar een paar maanden aanzien......ik kies vooralsnog voor het laatste al probeer ik mezelf weinig illusies te maken.
ik hou de deur op een kiertje.....
hoe erg ik haar ook terug wil, het zal nooit meer hetzelfde worden, het zal zelfs nooit meer in de buurt komen als hoe het was. we hadden vrienden kunnen blijven, dat had ik echt wel aangekunt met mijn gevoelens, maar niet op deze manier.... op deze manier mogen ze allebei neervallen...
ik zoek wel iemand die me wel waard is... hoe pijn het ook doet af en toe, het beste voor mij blijft toch geen contact...
zondag heeft zij wel weer contact met mij gezocht... ik had mijn domein (die ik deels voor haar had aangeschaft) leeg gegooit en geen back up gemaakt vond ze niet zo leuk, omdat ze nu heel veel pics kwijt is 
heb wat mooie woordjes naar me hoofd gekregen...ik zie wel of ik die ooit nog stuur...
heb in ieder geval mijn broertje heel blij gemaakt met een site voor hem... met mij gaat het in ieder geval goed nu 
waar ik alleen bang voor bent, is dat ze misschien over een tijdje op me stoep staat... dat lijkt me heel eng
In mijn geval had deze ex het in december uitgemaakt na 2,5 jaar omdat ie alleen verder wou en niet wist of er een toekomst voor ons inzat. Ik dacht van wel dus deze beslissing kwam van zijn kant. Mijn kerst en oud en nieuw waren eehh.. niet echt leuk hierdoor. Ik miste hem verschrikkelijk, kon het niet accepteren en was emotioneel en psychisch een wrak.
4 weken later zagen we elkaar voor het eerst weer en het was heel emotioneel, hij miste me ook heel erg en wist het ook allemaal niet meer, maar bleef uiteindelijk wel bij zijn besluit. Ik bleef hem missen maar pakte wel steeds iets meer van mijn leven op en hoefde niet aldoor meer te huilen etc.
Afgelopen vrijdag hadden we afgesproken om elkaar weer even te zien, we willen allebei proberen weer normaal contact op te bouwen, ook omdat we voor de relatie al 5 jaar vrienden waren geweest. Hij kwam dus langs en hoewel ik wel had verwacht dat het voor mij zwaar zou zijn dacht ik dat ik wel aan zou kunnen en dat hij er ondertussen toch wel redelijk overheen was. Niet dus. Algauw zaten we te huilen, te knuffelen, te kussen en dat ging steeds verder. Hoewel ik steeds zei dat dat eigenlijk niet kon, konden we het allebei niet tegenhouden (ja het vlees is zwak) Uiteindelijk bleef hij slapen en voelde alles weer heel goed en vertrouwd. Toen hij zaterdag wegging stond bij mij alles op zijn kop, zou het toch weer goedkomen? Maar die hoop durfde ik eigenlijk niet te koesteren en toen hij zondag belde om langs te komen dacht ik dat hij zijn excuses zou komen aanbieden voor wat er gebeurd was en me zou komen vertellen dat ik niet moest hopen op zijn terugkomst en dat we elkaar maar weer niet moesten zien. Maar wat bleek: hij kwam langs en kuste me en we lagen gelijk in elkaars armen, hij gedroeg zich kompleet verliefd en ik natuurlijk helemaal gelukkig. Of toch niet helemaal: het was tenslotte wel nog steeds uit en ik had niet van hem gehoord dat hij weer verder met me wilde, wel dat hij nog zoveel voor me voelde en dat niet had verwacht. We vermeden het eigenlijk allebei om er echt over te praten en genoten van een superromantische avond (of de illusie daarvan).
Maandag veranderde mijn stemming van zeer gelukkig langzaam in onzekerheid en twijfel, want juist dat we er niet over hadden gepraat vond ik toch niet echt een goed teken voor een mogelijke nieuwe start. Dan zouden we zo wel een tijdje door kunnen gaan met het geklef en zou ik telkens afhankelijk zijn van wat hij nou wilde en wanneer hij er weer genoeg van zou hebben. Dat wilde ik niet dus besloot ik gisteren met hem te praten over dat ik het niet goed vond wat we hadden gedaan (of eigenlijk hij want hij wist dat ik hem nog altijd erg leuk vond en hij had het tenslotte uitgemaakt en moest mij dan geen hoop geven). Hij zei dat hij afgelopen weekend heel erg was gaan twijfelen aan zijn beslissing maar dat hij toch bang was dat als we het weer zouden proberen dat hij er toch niet voor zou kunnen gaan. Dat had ik eigenlijk wel verwacht en daarom vond ik het nog raarder van hem om dan wel zo verliefd met mij om te gaan en het ook nog bij mij neer te leggen om daarover te gaan praten. Of om het af te kappen eigenlijk want ik zei dat ik hem lange tijd niet wil (kan) zien, ik wil geen spelletjes met hem spelen, hij doet me nog veel te veel en na afgelopen weekend en de hoop die ik toen voelde nog veel meer.
Op zich voelde ik me best goed na het uitgeproken te hebben en zelf die beslissing genomen te hebben (onder het mom van: ik geef mijn liefde en energie liever aan iemand die daar niet zo over twijfelt) maar nu doet het weer zo'n pijn, alsof ik weer terug ben bij af en begin ik toch weer heel erg te twijfelen: had ik hem toch moeten vragen om ons een kans te geven, ben ik te snel met gaan praten, etc. Ergens voelt het wel als de goede beslissing om het af te kappen maar ook als een soort gemiste kans. Maar ik denk dat ik de pijn gewoon niet aankan als ik met goede hoop verderga en hij dan weer afhaakt.
Nou een heel verhaal, misschien kunnen jullie er iets mee.
Hoe vergaat het de andere fools in love?
En dan toch ineens komt er dat moment dat je terug gaat denken.
De dromen die je samen had, die nu ineens weer los gemaakt moeten worden. Welk deel van de droom was nou van jou? Wil je dat eigenlijk nog wel? Nou ja, misschien wel, maar het is zo moeilijk om ze los van die ex te bekijken, gewoon voor jezelf alleen... En als je je dan bedenkt dat er ook nog ooit misschien wel eens een Mr X bij komt kijken.
Vaag hoor, het is geen diep verdriet, maar toch ook weer wel. Het houdt ergens het midden tussen heimwee en met weemoed terug kijken.
quote:Kortom, een klein dipje?
Op woensdag 4 februari 2004 12:53 schreef Brighteyes het volgende:
Tsja en dan ben je lekker bezig, alles zijn gangetje, je hebt het een en ander een plekje gegeven.En dan toch ineens komt er dat moment dat je terug gaat denken.
De dromen die je samen had, die nu ineens weer los gemaakt moeten worden. Welk deel van de droom was nou van jou? Wil je dat eigenlijk nog wel? Nou ja, misschien wel, maar het is zo moeilijk om ze los van die ex te bekijken, gewoon voor jezelf alleen... En als je je dan bedenkt dat er ook nog ooit misschien wel eens een Mr X bij komt kijken.Vaag hoor, het is geen diep verdriet, maar toch ook weer wel. Het houdt ergens het midden tussen heimwee en met weemoed terug kijken.
Heb dat gevoel ook wel eens. Ik probeer het alleen asap te verdringen. Ik wil niet meer aan haar denken en me alleen nog richten op de toekomst. De plannen en dromen voor de komende tijd beginnen zich iig steeds meer te vormen en de dromen van alles wat ik nog samen met mijn ex wilde doen verdwijnen steeds meer naar de achtergrond.
Ik hou dat graag zo
quote:Jeetje dit kon mijn verhaal zijn...ook afgelopen weekend...
Op woensdag 4 februari 2004 11:09 schreef Arusha het volgende:
Het is inderdaad een enorme kunst om je ex los te laten. pffff...
In mijn geval had deze ex het in december uitgemaakt na 2,5 jaar omdat ie alleen verder wou en niet wist of er een toekomst voor ons inzat. Ik dacht van wel dus deze beslissing kwam van zijn kant. Mijn kerst en oud en nieuw waren eehh.. niet echt leuk hierdoor. Ik miste hem verschrikkelijk, kon het niet accepteren en was emotioneel en psychisch een wrak.4 weken later zagen we elkaar voor het eerst weer en het was heel emotioneel, hij miste me ook heel erg en wist het ook allemaal niet meer, maar bleef uiteindelijk wel bij zijn besluit. Ik bleef hem missen maar pakte wel steeds iets meer van mijn leven op en hoefde niet aldoor meer te huilen etc.
Afgelopen vrijdag hadden we afgesproken om elkaar weer even te zien, we willen allebei proberen weer normaal contact op te bouwen, ook omdat we voor de relatie al 5 jaar vrienden waren geweest. Hij kwam dus langs en hoewel ik wel had verwacht dat het voor mij zwaar zou zijn dacht ik dat ik wel aan zou kunnen en dat hij er ondertussen toch wel redelijk overheen was. Niet dus. Algauw zaten we te huilen, te knuffelen, te kussen en dat ging steeds verder. Hoewel ik steeds zei dat dat eigenlijk niet kon, konden we het allebei niet tegenhouden (ja het vlees is zwak) Uiteindelijk bleef hij slapen en voelde alles weer heel goed en vertrouwd. Toen hij zaterdag wegging stond bij mij alles op zijn kop, zou het toch weer goedkomen? Maar die hoop durfde ik eigenlijk niet te koesteren en toen hij zondag belde om langs te komen dacht ik dat hij zijn excuses zou komen aanbieden voor wat er gebeurd was en me zou komen vertellen dat ik niet moest hopen op zijn terugkomst en dat we elkaar maar weer niet moesten zien. Maar wat bleek: hij kwam langs en kuste me en we lagen gelijk in elkaars armen, hij gedroeg zich kompleet verliefd en ik natuurlijk helemaal gelukkig. Of toch niet helemaal: het was tenslotte wel nog steeds uit en ik had niet van hem gehoord dat hij weer verder met me wilde, wel dat hij nog zoveel voor me voelde en dat niet had verwacht. We vermeden het eigenlijk allebei om er echt over te praten en genoten van een superromantische avond (of de illusie daarvan).
Maandag veranderde mijn stemming van zeer gelukkig langzaam in onzekerheid en twijfel, want juist dat we er niet over hadden gepraat vond ik toch niet echt een goed teken voor een mogelijke nieuwe start. Dan zouden we zo wel een tijdje door kunnen gaan met het geklef en zou ik telkens afhankelijk zijn van wat hij nou wilde en wanneer hij er weer genoeg van zou hebben. Dat wilde ik niet dus besloot ik gisteren met hem te praten over dat ik het niet goed vond wat we hadden gedaan (of eigenlijk hij want hij wist dat ik hem nog altijd erg leuk vond en hij had het tenslotte uitgemaakt en moest mij dan geen hoop geven). Hij zei dat hij afgelopen weekend heel erg was gaan twijfelen aan zijn beslissing maar dat hij toch bang was dat als we het weer zouden proberen dat hij er toch niet voor zou kunnen gaan. Dat had ik eigenlijk wel verwacht en daarom vond ik het nog raarder van hem om dan wel zo verliefd met mij om te gaan en het ook nog bij mij neer te leggen om daarover te gaan praten. Of om het af te kappen eigenlijk want ik zei dat ik hem lange tijd niet wil (kan) zien, ik wil geen spelletjes met hem spelen, hij doet me nog veel te veel en na afgelopen weekend en de hoop die ik toen voelde nog veel meer.
Op zich voelde ik me best goed na het uitgeproken te hebben en zelf die beslissing genomen te hebben (onder het mom van: ik geef mijn liefde en energie liever aan iemand die daar niet zo over twijfelt) maar nu doet het weer zo'n pijn, alsof ik weer terug ben bij af en begin ik toch weer heel erg te twijfelen: had ik hem toch moeten vragen om ons een kans te geven, ben ik te snel met gaan praten, etc. Ergens voelt het wel als de goede beslissing om het af te kappen maar ook als een soort gemiste kans. Maar ik denk dat ik de pijn gewoon niet aankan als ik met goede hoop verderga en hij dan weer afhaakt.
Nou een heel verhaal, misschien kunnen jullie er iets mee.
Hoe vergaat het de andere fools in love?
Alleen hebben wij elkaar niet gezien...maar afgesproken om elkaar aankomend weekend weer te zien....
Maandag kwam hij er echter weer op terug......weer die twijfel en het gedraai.....en toen ben ik vreselijk kwaad geworden...hij maakt mij blij met een dooie mus...en pakt het vervolgens weer van me af...
De uitnodiging om te gaan eten bleef staan volgens hem....maar ik heb bedankt....geen zin meer in....
Hij moet niet denken dat ik voor hem klaarsta wanneer hem dat uitkomt...
Ik was een mooi eind op weg met verwerken....hij trekt mij weer naar zich toe om zich vervolgens weer te bedenken? en dan nog wel uit eten willen?
No Way......hij heeft nu alle glazen ingegooid die er nog heel waren...1 keer twijfelen en kwetsen> oke dat kan...maar 2 keer? dat gaat er bij mij niet in....en inderdaad deze pijn wil ik niet meer....ik zie het dan ook niet als een gemiste kans maar meer een bescherming tegen weer gekwetst te worden....
[Dit bericht is gewijzigd door cos-micV op 04-02-2004 21:30]
goed gedaan, als je die stap kunt maken ben je al behoorlijk ver. het moet natuurlijk wel van 2 kanten komen......en als die ander teveel twijfelt dan houdt het een keer op.
als je niet zeker weet of je de liefde van de ander krijgt dan word je gek op een gegeven moment
succes!
niet zozeer om alsnog te proberen haar ervan te overtuigen me terug te nemen, maar meer ter verwerking van m'n eigen gevoel.
Incubus - I Miss You
To see you when I wake up
Is a gift I didn't think could be real.
To know that you feel the same as I do
Is a three-fold, utopian dream.
You do something to me that I can't explain.
So would I be out of line if i said
I miss you.
I see your picture,
I smell your skin on the empty pillow, next to mine.
You have only been gone ten days
But already I'm wasting away.
I know I'll see you again
Whether far or soon.
But I need you to know that I care
And, I miss You.
tja zeer herkenbaar, hetzelfde ongeveer meegemaakt, lees deel 2 en 3 er maar op na, moeilijk allemaal, steeds weer die hoop, en dan kom je er toch achter dat het niet handig is zo, omdat de ander toch niet verder wil. En dan, veel later, komt er een tijd dat je er om kunt lachen: ik denk nu: wat een belachelijke situatie was dat eigenlijk, steeds zeggen dat het niet kon, maar toch:
weakness of flesh, it will take you in, it will spit you out: behold the flesh and the power it holds.
Dussss... leuke tijd was dat, maar er komt een tijd dat je verder gaat met je eigen leven en dat je je ex loslaat!!
succes ermee
quote:I can relate,
Op donderdag 5 februari 2004 19:06 schreef Blinky het volgende:
Een week Parijs doet wonderen. Ik wil weer verder en het liefst zo snel mogelijk. Het voelt nu aan alsof ik te lang heb stilgestaan en het liefst zou ik morgen alles achter me willen laten. Ik wil weer leven!
Ik zou zo graag wakker worden, mijn ogen opendoen en NIET per direct aan mijn ex denken waardoor mijn maag terug samenkrampt en bijna een traan in mijn ogen krijg. Ik wil wakkeer worden met een glimlach en gewoon uitkijken naar mijn eerste koffie alvorens in mijn douche te duiken en gewoon de lachende gezeliige gozer te zijn van vroeger.
Ooit ...
)quote:Voor mij best veel! Ik ben in de plaats blijven wonen waar we hebben samengewoond en heb daar getracht 'opnieuw' te beginnen, maar ik kom er steeds meer achter dat ik liever helemaal ergens opnieuw begin. En dat kan niet beter dan in een plaats waar je je thuisvoelt en wat je vreselijk mist alsof je heimwee hebt. Sinds een tijd heb ik niet meer dat ik bij elk wissewasje aan mijn ex moet denken maar het is meer dat ik nu opeens de wil en de kracht lijk te hebben om met grote sprongen vooruit te willen gaan en eindelijk losgekomen ben (van mijn ex), maar ook van een afhankelijk en bangig Blinky...
Op donderdag 5 februari 2004 19:59 schreef mickey71 het volgende:
In hoeverre heeft het los kunnen laten van een ex met je persoonlijkheid en je persoonlijke leefomstandigheden te maken?? ( vroeg ik me zomaar even af...
Mijn werk gaat klote, ik ben bezig om te proberen om overplaatsing te regelen, bij hetzelfde bedrijf. Er zijn steeds minder redenen om hier te blijven en buiten een gevoel van onrust in mijn lichaam ervaar ik het als heel erg positief. Alsof ik wakker ben geworden. Ik weet weer wat ik mis...wie weet vind ik het weer in Parijs...
quote:Klinkt als een grote stap vooruit Blinky!!! Hartstikke fijn!
Op donderdag 5 februari 2004 21:20 schreef Blinky het volgende:[..]
Voor mij best veel! Ik ben in de plaats blijven wonen waar we hebben samengewoond en heb daar getracht 'opnieuw' te beginnen, maar ik kom er steeds meer achter dat ik liever helemaal ergens opnieuw begin. En dat kan niet beter dan in een plaats waar je je thuisvoelt en wat je vreselijk mist alsof je heimwee hebt. Sinds een tijd heb ik niet meer dat ik bij elk wissewasje aan mijn ex moet denken maar het is meer dat ik nu opeens de wil en de kracht lijk te hebben om met grote sprongen vooruit te willen gaan en eindelijk losgekomen ben (van mijn ex), maar ook van een afhankelijk en bangig Blinky...
Mijn werk gaat klote, ik ben bezig om te proberen om overplaatsing te regelen, bij hetzelfde bedrijf. Er zijn steeds minder redenen om hier te blijven en buiten een gevoel van onrust in mijn lichaam ervaar ik het als heel erg positief. Alsof ik wakker ben geworden. Ik weet weer wat ik mis...wie weet vind ik het weer in Parijs...
Wel grappig want ik bedoelde eigenlijk iets anders met mijn vraag (moet ik ook maar beter formuleren..). Ik vroeg me af of je psychische gesteldheid (tijdelijk danwel permanent) een rol speelt bij het loslaten van je ex. Maar eigenlijk geef je me ook antwoord op die vraag aangezien je je nu beter voelt en beter weet wat je wilt zodat je dat stuk makkelijker los kan laten?!
Eigenlijk vraag ik naar de bekende weg, want ik merk dat ik nog zo zoekende ben dat ik me "vastklamp" aan herinneringen in plaats van in het "nu" te leven. Ik vind dat moeilijk, weet niet welke kant op.
En jij komt dichterbij hetgeen je wilt en zoekt, lijkt het.. Da's positief!
Hoe ervaren anderen dit? Heeft hoe je (op dit moment) in het leven staat, invloed?
quote:in theorie is dat makkelijk....helaas is de praktijk wat lastiger.....gaat wel ff wat tijd inzitten....tijd heelt (bijna) alle wonden
Op donderdag 5 februari 2004 21:41 schreef White_Wolf het volgende:
De kunst van het loslaten? Niet terugkijken naar het verleden, maar je blik richten op de toekomst. Verder stoppen met treuren over zaken die je toch niet kan veranderen. Is namelijk verloren tijd.
quote:Dat klinkt inderdaad logisch en makkelijk en ik wou dat het zo ging en dat het puur om het maken van een keuze zou gaan, maar in de praktijk blijkt het helaas net iets meer gecompliceerd te liggen.
Op donderdag 5 februari 2004 21:41 schreef White_Wolf het volgende:
De kunst van het loslaten? Niet terugkijken naar het verleden, maar je blik richten op de toekomst. Verder stoppen met treuren over zaken die je toch niet kan veranderen. Is namelijk verloren tijd.
Geloof me; dan was het me allang gelukt!!!
quote:Liefdesverdriet is altijd moeilijk. Ik kan er zelf over meepraten. Wat ik schreef, is gewoon een soort leidraad. Het haalt de pijn niet weg maar het zorgt er wel voor dat je er beter mee om kan gaan.
Op donderdag 5 februari 2004 21:45 schreef mickey71 het volgende:[..]
Dat klinkt inderdaad logisch en makkelijk en ik wou dat het zo ging en dat het puur om het maken van een keuze zou gaan, maar in de praktijk blijkt het helaas net iets meer gecompliceerd te liggen.
Ik lig nog steeds redelijk in puin, maar kan nu in elk geval zijn naam zeggen zonder te gaan huilen. We mailen nog redelijk vaak, ik pas op zijn hond die ik in april naar hem toe moet verschepen, maar ik merk dat ik in mijn mail heel zakelijk ben. Ik "gun" hem niet dat hij ziet hoe erg dit me aangrijpt, alle dromen en wensen in een keer "poef" weg. En het komt toch nooit meer goed, ik kan daar niet wonen en hij hier niet blijven.
Maar het doet nog steeds verrekte pijn, niet alleen mijn geliefde maar ook mijn stapmaatje, beste vriend en praatpaal kwijt, net of er een stuk van mij mist.
ach ik weet het ook niet meer
Ik voel me gesterkt door het idee dat ik een geliefde verloren ben maar dat ik er een vriend voor het leven bij heb gekregen. En daar kan je er nooit genoeg van hebben. Zoals ik gisteren tegen hem zei:
Ik gun de hele wereld, als ik er maar altijd deelgenoot van mag blijven.
Zijn antwoord daarop was: Natuurlijk, but only if you return me the favour!
(wat absoluut geen goed idee is want hij wil me nooit meer zien nadat we een week geleden weer gezoend hadden en het heel erg fijn was. Hij bewaard al mijn foto's nog in zijn portomonee met zelfs de liefdesbriefjes er nog bij
)Hij zegt dat hij nog van me houdt maar nee, dat kan ik niet geloven.
De ochtend na zo'n emotioneel-drank-moment blijf ik er aan denken en hoop ik stiekem dat hij me nog een keer belt. Stom, ik weet het
quote:dat heb ik dus ook. Het gaat het merendeel van de tijd al iets beter maar van zodra ik enkele biertjes op heb begin ik al melancholischer te worden. Hetzelfde geld als ik erug moe ben.
Op vrijdag 6 februari 2004 10:51 schreef Radiohoofdje het volgende:
Wanneer ik gedronken heb (zoals gisteravond dus) ga ik hem altijd ontzettend missen en heb bijna de neiging om hem te bellen.
(wat absoluut geen goed idee is want hij wil me nooit meer zien nadat we een week geleden weer gezoend hadden en het heel erg fijn was. Hij bewaard al mijn foto's nog in zijn portomonee met zelfs de liefdesbriefjes er nog bij
Hij zegt dat hij nog van me houdt maar nee, dat kan ik niet geloven.De ochtend na zo'n emotioneel-drank-moment blijf ik er aan denken en hoop ik stiekem dat hij me nog een keer belt. Stom, ik weet het
Ben een beetje perplex, sinds haar brief gelezen te hebben ging het iets beter. There is no way dat ik 'r ooit terugwil bij het weten dat ze ondertussen met een vriend van me was, maar ik durf laatste tijd wel weer aan 'r te denken en daar vrees ik voor. Ik wil gewoon verder "vies" zijn van haar, en gewoon onze relatie vergeten en verder gaan.
Het blijft blijkbaar moeilijk maar het MOET !!!
quote:Ik ben het hier mee eens, maar het duurt gewoon even voordat mensen dit zich beseffen, en er aan toe zijn om zo te denken. De kunst is denk ik ook om toch tevreden zijn met wat je hebt gehad en er op die manier op terugkijken. Ik geef toe dat dat niet altijd mogelijk is, omdat je als je bent bedrogen bijvoorbeeld toch een gevoel zult blijven hebben of het al niet langer aan de gang was omdat je partner niet 'echt' is geweest in die periode. Maar op een gegeven moment besefte ik me dat ik door moet en ga ik me nu ook volledig op richten. Ik weet dat er altijd wel momenten zullen blijven bestaan waarop ik aan hem terugdenk en dat is ook niet erg. De kunst daarvan is weer dat het niet me niet meer zou moeten beinvloeden in het dagelijks leven.
Op donderdag 5 februari 2004 21:41 schreef White_Wolf het volgende:
De kunst van het loslaten? Niet terugkijken naar het verleden, maar je blik richten op de toekomst. Verder stoppen met treuren over zaken die je toch niet kan veranderen. Is namelijk verloren tijd.
Dit is voor mij een hele bijzondere tekst die mijn gedachten erover best wel goed uitdrukken.
quote:Uiteindelijk komt het goed, je houd de herinnering, maar je laat het wel los. Verder kom je er achter dat er gewoon genoeg leuke mensen zijn die beter bij je passen e.d.
Death - Empty Words
Ashes and promises share a bond
Throught the winds of change
Words are blown away
When visions that should be
Are tattooed in your mind
The power to let go
Is sometimes hard to findThe answer cannot be found
In the writing of others
Or the words of a trained mind
In a precious world of memories
We find ourselves confinedClaws so rasor sharp
Ripping at the spiritPromises a potential to hurt
Is anything real?
When forever is to be until
Deep inside, in the world of empty words...
No escaping from those haunting empty words...Do you ever feel it ?
A craving that is so strong
To by thought rewind in order to findExpectations that shined thought the doubt
That soon would turn into the price
Of what a word will be worth
When tomorrow comes
To be and we are left
Standing on our own -
And seeing what is real...The answer cannot be found
In the writing of others
Or the words of a trained mind
In a precious world of memories
We find ourselves confinedClaws so rasor sharp
Ripping at the spiritPromises a potential to hurt
Is anything real?
When forever is to be until
Deep inside, in the world of empty words...
No escaping from those haunting empty words...
quote:Mwah... op zich kan ik alles nu wel een beetje los zien, maar dat komt vooral omdat ik weg wil. Ik heb juist iets dat ik veel mensen onecht vind, of dat ik erg twijfel aan wat ze zeggen en hoe ze zich gedragen. Morgen kan het immers allemaal weer anders zijn. Daarom wil ik proberen me niet zo snel te hechten aan mensen en tot nu toe lukt dat aardig. Anders ga ik ze toch weer missen.
Op zaterdag 14 februari 2004 17:34 schreef Ambivalent het volgende:
Het is gewoon moeilijk, maar toch heelt tijd wel veel. Er komen nieuwe ervaringen en je leert er gewoon mee leven, op welke manier dan ook.
Dit is voor mij een hele bijzondere tekst die mijn gedachten erover best wel goed uitdrukken.
[..]Uiteindelijk komt het goed, je houd de herinnering, maar je laat het wel los. Verder kom je er achter dat er gewoon genoeg leuke mensen zijn die beter bij je passen e.d.
quote:Ohja! dat is zeker iets wat ik ook geleerd heb, niet afhankelijk worden van anderen, ik ben van mezelf leuk genoeg, daar heb ik niemand anders bij nodig. Ik sta wel open voor een relatie, maar het is geen must, voor mij zou het op dit moment niet superveel toevoegen aan mijn leven, behalve dan de beperkingen. Ik ben nog jong en geniet wel van mijn vrijheid.
Op zaterdag 14 februari 2004 21:14 schreef Blinky het volgende:
Mwah... op zich kan ik alles nu wel een beetje los zien, maar dat komt vooral omdat ik weg wil. Ik heb juist iets dat ik veel mensen onecht vind, of dat ik erg twijfel aan wat ze zeggen en hoe ze zich gedragen. Morgen kan het immers allemaal weer anders zijn. Daarom wil ik proberen me niet zo snel te hechten aan mensen en tot nu toe lukt dat aardig. Anders ga ik ze toch weer missen.
Hoe bedoel je dat je weg wilt Blinky?
quote:Ik weet dat als ik weer verliefd zou worden dat ik weer terug zou vallen op die afhankelijkheid. Dus dat is geen goed plan. Ik weet ook wel dat je dat soort dingen niet kan tegenhouden, maar je kunt het wel proberen te voorkomen.
Op zaterdag 14 februari 2004 21:30 schreef Ambivalent het volgende:[..]
Ohja! dat is zeker iets wat ik ook geleerd heb, niet afhankelijk worden van anderen, ik ben van mezelf leuk genoeg, daar heb ik niemand anders bij nodig. Ik sta wel open voor een relatie, maar het is geen must, voor mij zou het op dit moment niet superveel toevoegen aan mijn leven, behalve dan de beperkingen. Ik ben nog jong en geniet wel van mijn vrijheid.
Hoe bedoel je dat je weg wilt Blinky?
Drie weken geleden ben ik een weekje in Parijs geweest. Het is daar zo heerlijk, ik voel me er thuis. Ik ben bezig daar een baan te zoeken. Als ik dan ook nog een appartement kan vinden... ben ik weg. Sinds het op mijn werk ook niet meer leuk is en ik steeds meer moet inleveren aan leuke werkzaamheden en er niets voor terugkrijg, besef ik me steeds meer dat ik hier niets meer te zoeken heb. Ik kom niet vooruit. Toen ik erover nadacht voelde ik me eigenlijk nergens thuis, dus een andere (grote) stad is niet echt een optie. Daarentegen voel ik me wel thuis in Parijs, ik hou van de stad en het leven daar. Dus vandaar. Helaas zijn daar de banen ook niet voor het oprapen dus zal ik rustig mijn tijd hier moeten 'uitzitten', hoewel ik liever vandaag vertrek dan morgen...
Ik had het er persoonlijk moeilijk mee, maar heb me zoveel mogelijk bezig gehouden en dat hielp uiteraard. Moest al werken overdag en 's avonds bij mijn broer gegaan, steakje eten en filmpjes kijken.
Als ik er bij stilstond deed het pijn maar goed, ik probeerde dit tot een minimum te herleiden.
Voor het overige worstel ik me wel door het dagelijks leven. Heb deze week eindelijk een appartement gevonden, men eerste. Ben eindelijk weg van bij men ouderlijk huis. Vanaf 1 april kan ik me volkomen op mezelf concentreren en dit is volgens mij een stap vooruit. Ondertussen wordt het allerhande meubels en keukengerei kopen mag ik aannemen.
Het is volgende week drie maanden geleden, maar het is nog steeds moeilijk hoor. Het feit dat ik weet dat ze met een vriend van me een relatie heeft helpt me om boos te blijven maar ik denk toch nog vaak aan haar, en aan de leuke dingen. Ik zou mezelf wel een trap kunnen geven, want er is niets moois om nog over na te denken maar goed het is sterker dan mezelf
Alles ok met jullie?
quote:Nou ja goed, ik had dus gisterenavond een date. En dat was heel erg gezellig. Heb dus nergens last van gehad. Althans niet van gedachtes of gevoelens richting mijn ex.
Op zondag 15 februari 2004 13:52 schreef Bulls-Ass het volgende:
Hoe is het bij iedereen verlopen (psychologisch dan vooral) gisteravond, Valentijnavond?
quote:Prima. Totaal geen moeite mee gehad. Logisch, want het is eenzelfde dag als elke zaterdag.
Op zondag 15 februari 2004 13:52 schreef Bulls-Ass het volgende:
Hoe is het bij iedereen verlopen (psychologisch dan vooral) gisteravond, Valentijnavond?
quote:Ach, ik wel.. maar het slijt (langzaam) gelukkig.
Op zondag 15 februari 2004 16:07 schreef Brighteyes het volgende:[..]
*knip* Heb dus nergens last van gehad. Althans niet van gedachtes of gevoelens richting mijn ex.
quote:Ik was bij vrienden. Heb samen met een vriendin paard gereden, wezen winkelen en 's avonds heb ik met haar en haar vriend lekker film gekeken.
Op zondag 15 februari 2004 13:52 schreef Bulls-Ass het volgende:
Hoe is het bij iedereen verlopen (psychologisch dan vooral) gisteravond, Valentijnavond?
Het zal wel een dipje zijn
quote:Ik was zowieso chagerijnig en had buikpijn...jaja, de tijd van de maand...
Op zondag 15 februari 2004 13:52 schreef Bulls-Ass het volgende:
Hoe is het bij iedereen verlopen (psychologisch dan vooral) gisteravond, Valentijnavond?
Dus ik ben in bed gaan liggen met een zak chips en smarties en heb TV gekeken.
Op zich miste ik hem niet meer dan anders. En ik merk zeker dat het slijt, op wat dipjes na.
Daarbij kan ik er toch beter mee omgaan dan een tijdje geleden. Ik concentreer me nu op mijn toekomst, en hoe ik wil zijn.
Ik heb hem nog wel even gesproken via msn (zijn initiatief). Was toch wel fijn.
quote:Als je dat kan, naar mijn idee kom je er nooit echt bovenop,
Op dinsdag 27 januari 2004 23:50 schreef Bulls-Ass het volgende:
Ik moet toch ook even mijn mening kwijt i.v.m het loslaten van de liefde als een baksteen. Met alle respect maar de theorie, gewoon loslaten en verdergaan is erug mooi maar erug utopisch. De personen die dit denken zijn dujideljik nog nooit in een echte LIEFDESrelatie belandt.Een relatie van vier jaar gehad en we waren harstikke van plan om komende maand juli gaan samen wonen (einde van haar studies). We hebbne daar UREN EN UREN over gesproken en gepland, tot zelfs enkele zaken zoals een koffiezet en dergelijke gekocht. Met andere woorden, we hadden al veel gepland en in mijn ogen en geest was zij de persoon waar ik de rest van mijn leven van zou houden ALSOOK de persoon waar ik met VEEL PLEZIER elke dag zou wakker worden en een kusje geven elke ochtend.
Dit kan je ONMOGELIJK zomaar loslaten en vergeten. Toch niet als je nog steeds boordevol liefde hebt voor de persoon in kwestie. Dat is nu net het ding, mijn vriendin had PLOTS geen gevoelens meer, en dit gaat me te boven. Nou goed, dat is haar ding. Ik weet gewoon dat het 2 maanden is geleden en ik heb het nog steeds ontichlijk hard elke dag.
Ik heb zo een enorme vrees nooit iemand te vinden waar ik gelukkig mee zal zijn. Men hele leven staat op zijn kop en moet vanaf START heropgebouwd worden, COMPLEET anders als gepland of gedroomd. Ik vind dit zo pijnlijk dat ik moet lachen met jullie (of althans sommingen) hun theorie: "gewoon" loslaten en verder gaan
je leert met het gemis leven, en ga verder met je leven tot je iemand tegen komt die je die persoon doet vergeten,
quote:verbaast me niks, je brein graaft na middernacht altijd terug in het verleden.
Op maandag 16 februari 2004 02:11 schreef zwaaibaai het volgende:
mwah, ik kom er nu achter ( ja lekker midden in de nacht ook) dat ik toch net niet helemaal los ben van mijn ex.Het zal wel een dipje zijn
Ga gewoon tussen half 12 en 12 uur naar bed
Ik wou dat ik haar kon ontlopen maar helaas gaat zij ook naar dezelfde club als mij.Ik had haar vrij lang niet gesproken, een jaar of 4. Eigenlijk een beetje uit het oog verloren. Maar ik was toch weer meteen verliefd, zij dus ook zo blijkt.
Best moeilijk dat moment van tegenkomen.
Ik vind het eigenlijk allemaal wel heel lang duren, en ik vroeg me af wat jullie ervaring is met de tijd die het duurt voordat je echt verder kunt gaan.
gr.
quote:Ben dus nu 5 jaar verder en er is nog steeds aantrekkingskracht... dus
Op dinsdag 17 februari 2004 14:00 schreef jongen79 het volgende:
Bij mij is het sinds afgelopen juli na 2.5 jr over, en ik merk dat ik nog steeds heel veel aan haar denk (bijna dagelijks). Ik merk dat ik er nog steeds niet helemaal overheen ben en dat ik ook nog echt niet open sta voor andere relaties (wel wat gezoend enzo, maar steeds een naar gevoel aan over gehouden).
Ik vind het eigenlijk allemaal wel heel lang duren, en ik vroeg me af wat jullie ervaring is met de tijd die het duurt voordat je echt verder kunt gaan.gr.
quote:Dat is zeer triest van j ex, wat heb j allemaal gedaan dan?? wat haar ex niet heeft gedaan?
Op maandag 2 februari 2004 14:14 schreef exec het volgende:[..]
Tja, ik vind het gewoon triest om eerlijk te zijn en nouja hopelijk komt ze er een keer goed achter.. dat ze weer gekwetst wordt door hem en dat ze flink spijt krijgt. Want dit is al de 5e keer dat ze met hem neemt
quote:Zij vond dat ik der stalkte enzo (dus veel bellen en dingen vragen enzo) aangezien ik soms nogal paranoia was (slechte eigenschap) maar blijkbaar was het niet voor niks want ze is toch mooi vreemdgegaan...
Op dinsdag 17 februari 2004 17:37 schreef Warrick het volgende:[..]
Dat is zeer triest van j ex, wat heb j allemaal gedaan dan?? wat haar ex niet heeft gedaan?
maarja, ik hoop dat et der nog een keer heel hard raakt wat voor verdriet ze anderen aandoet, terwijl ze zelf alleen maar klaagt dat niemand der mag etc etc blablabla...
quote:Tja, in principe zou ik zeggen dat je volkomen gelijk hebt, dat je haar niet vertrouwde, maar als ze je duidelijk heeft gemaakt dat zij vond dat je teveel belde (ben je daarmee gestopt?) en je stopte er niet mee, dan vind ik dat je er wel zelf om hebt gevraagd dat het fout afliep.
Op dinsdag 17 februari 2004 17:40 schreef exec het volgende:[..]
Zij vond dat ik der stalkte enzo (dus veel bellen en dingen vragen enzo) aangezien ik soms nogal paranoia was (slechte eigenschap) maar blijkbaar was het niet voor niks want ze is toch mooi vreemdgegaan...
maarja, ik hoop dat et der nog een keer heel hard raakt wat voor verdriet ze anderen aandoet, terwijl ze zelf alleen maar klaagt dat niemand der mag etc etc blablabla...
quote:Hoezo, je kunt het er beide toch over hebben?
Op dinsdag 17 februari 2004 17:44 schreef entwined het volgende:[..]
Tja, in principe zou ik zeggen dat je volkomen gelijk hebt, dat je haar niet vertrouwde, maar als ze je duidelijk heeft gemaakt dat zij vond dat je teveel belde (ben je daarmee gestopt?) en je stopte er niet mee, dan vind ik dat je er wel zelf om hebt gevraagd dat het fout afliep.
Hij zal echt wel z'n redenen hebben gehad om er iets over te denken.
quote:Ik bedoel ook niet dat ze daarom het recht had om vreemd te gaan, dat mag nooit, maar ik kan wel begrijpen dat het uit is gegaan als hij haar echt te vaak belde. Ik zou nog wel graag willen weten of hij eraan heeft gewerkt, of dat hij gewoon doorging met bellen en vragen stellen.
Op dinsdag 17 februari 2004 17:45 schreef SolidArt het volgende:[..]
Hoezo, je kunt het er beide toch over hebben?
Hij zal echt wel z'n redenen hebben gehad om er iets over te denken.
quote:Stalken
Op dinsdag 17 februari 2004 17:40 schreef exec het volgende:[..]
Zij vond dat ik der stalkte enzo (dus veel bellen en dingen vragen enzo) aangezien ik soms nogal paranoia was (slechte eigenschap) maar blijkbaar was het niet voor niks want ze is toch mooi vreemdgegaan...
maarja, ik hoop dat et der nog een keer heel hard raakt wat voor verdriet ze anderen aandoet, terwijl ze zelf alleen maar klaagt dat niemand der mag etc etc blablabla...
was het zo erg? Een paar keer bellen kan toch? blijkbaar niet, maar als ze inderdaad heeft gezegd dat j moet stoppen, moet j dat ook doen.quote:Tja nouja op een gegeven moment heb ik (geprobeerd) te minderen.
Op dinsdag 17 februari 2004 17:50 schreef entwined het volgende:[..]
Ik bedoel ook niet dat ze daarom het recht had om vreemd te gaan, dat mag nooit, maar ik kan wel begrijpen dat het uit is gegaan als hij haar echt te vaak belde. Ik zou nog wel graag willen weten of hij eraan heeft gewerkt, of dat hij gewoon doorging met bellen en vragen stellen.
Maar et was gewoon lastig, omdat het contact de hele tijd nogal intensief was en dan opeens isset, ja geen zin in enzo.
Maar echt stalken viel wel mee, maar dat ik der meerdere keren achter elkaar belde kwam wel es voor omdat ik der gewoon wilde spreken...
Maar et was voor mij gewoon nogal moeilijk omdat ik anders gewend was... maar ik weet nu wel dat ik het bij de volgende anders wil aanpakken, of et me lukt is een 2e maarja..
[Dit bericht is gewijzigd door exec op 17-02-2004 18:01]
En toch...als ik dan thuiskom...er is niets. Ik ben zelf wel blij enzo, maar er is niemand met wie ik het echt kan delen en die samen met mij blij kan zijn.
Heeft misschien niet zoveel met mijn ex te maken, maar wel met het feit dat ik nu inzie dat ik dit soort dingen ook niet meer kan delen met
iemand. Zit ik nu toch weer triest te wezen. Het is ook nooit goed.
quote:Meestal is het inderdaad anders als het uit is. Normaal is het dan dat je geen contact of iig minder contact heb met j ex. Heb het zelf ook vaak genoeg meegemaakt, mijn ex wil ook niks meer met me te maken hebben, helaas zie ik haar elke dag
Op dinsdag 17 februari 2004 17:56 schreef exec het volgende:[..]
Tja nouja op een gegeven moment heb ik (geprobeerd) te minderen.
Maar et was gewoon lastig, omdat het contact de hele tijd nogal intensief was en dan opeens isset, ja geen zin in enzo.
Maar et was voor mij gewoon nogal moeilijk omdat ik anders gewend was...
quote:Das klote ja,
Op dinsdag 17 februari 2004 18:02 schreef Warrick het volgende:[..]
Meestal is het inderdaad anders als het uit is. Normaal is het dan dat je geen contact of iig minder contact heb met j ex. Heb het zelf ook vaak genoeg meegemaakt, mijn ex wil ook niks meer met me te maken hebben, helaas zie ik haar elke dag
Ik zag mijnes van het weekend in de stad, en dan loop ik der langs en zeg nix en doe nix en dan krijg ik van der zusje te horen dat ik der stalk terwijl ik met een vriend daar was voor hem en we naar de mac gingen.
maar ik had wel een kutgevoel nadat ik der had gezien, dus kzou niet in jou schoenen willen staan...
quote:Als ze alleen was, hoezo heb dan niks gezegd? Je zou je excuses aan kunnen bieden, voor het feit dat j haar lastig viel met bellen en alle vragen.
Op dinsdag 17 februari 2004 18:05 schreef exec het volgende:[..]
Das klote ja,
Ik zag mijnes van het weekend in de stad, en dan loop ik der langs en zeg nix en doe nix en dan krijg ik van der zusje te horen dat ik der stalk terwijl ik met een vriend daar was voor hem en we naar de mac gingen.
maar ik had wel een kutgevoel nadat ik der had gezien, dus kzou niet in jou schoenen willen staan...
Maar j hebt gelijk, het is best kut om j ex elke dag te zien, maar nu is het voorbij heb weer een hele lieve vriendin.
quote:Hoe komt haar zusje in een keer op het idee dat je haar stalkt? Best wel lullig als je ex haar zusje op je afstuurt. Maar denk je dat het anders was gelopen als je wel iets tegen haar had gezegd?
Op dinsdag 17 februari 2004 18:05 schreef exec het volgende:[..]
Das klote ja,
Ik zag mijnes van het weekend in de stad, en dan loop ik der langs en zeg nix en doe nix en dan krijg ik van der zusje te horen dat ik der stalk terwijl ik met een vriend daar was voor hem en we naar de mac gingen.
maar ik had wel een kutgevoel nadat ik der had gezien, dus kzou niet in jou schoenen willen staan...
quote:ik heb der zusje op msn, en daar zei ik hallo tegen, en toen kreeg ik naar me kop geslingerd dat ik niet goed bij me hoofd was.
Op dinsdag 17 februari 2004 18:11 schreef entwined het volgende:[..]
Hoe komt haar zusje in een keer op het idee dat je haar stalkt? Best wel lullig als je ex haar zusje op je afstuurt. Maar denk je dat het anders was gelopen als je wel iets tegen haar had gezegd?
toen zei ik dat ze maar moest geloven wat ze wilde geloven en toen blokkeerde ik der, komt ze even later online op msn van een vriendin van der die ik ook in me lijst heb en noemt ze me ff stalker, leg ik het hele verhaal uit dat het toeval was, en toen ging ze offline
maar ik zou het eerlijk gezegd niet weten of het anders gelopen was, ik denk dat ze me gewoon had genegeerd want ze voelt zich sinds het uit is zwaar verheven boven anderen.
quote:Als ik jou was zou ik haar zusje weggooien van j lijst, vergeet die familie. En misschien voelt ze zich zo maar dat zal wel weer voorbij gaan, misschien probeert het zo te verwerken, misschien is het uit met die ex van der voor de zoveelste keer.
Op dinsdag 17 februari 2004 18:19 schreef exec het volgende:[..]
ik heb der zusje op msn, en daar zei ik hallo tegen, en toen kreeg ik naar me kop geslingerd dat ik niet goed bij me hoofd was.
maar ik zou het eerlijk gezegd niet weten of het anders gelopen was, ik denk dat ze me gewoon had genegeerd want ze voelt zich sinds het uit is zwaar verheven boven anderen.
quote:ik kwam der juist tegen met der 'nieuwe' vriend...
Op dinsdag 17 februari 2004 18:25 schreef Warrick het volgende:[..]
Als ik jou was zou ik haar zusje weggooien van j lijst, vergeet die familie. En misschien voelt ze zich zo maar dat zal wel weer voorbij gaan, misschien probeert het zo te verwerken, misschien is het uit met die ex van der voor de zoveelste keer.
maarja niet dat dat me zoveel boeit, maar gewoon het gevoel dat het nix voor haar heeft betekent en dat ze heeft lopen liegen tegen me zit me gewoon af en toe dwars
quote:Helemaal mee eens. Gewoon verdergaan met je leven. Je moet trouwens ook niet zomaar conclusies trekken over hoe zij zich voelt over je als je haar niet eens spreekt. Wie weet gaat het inderdaad wel heel erg slecht met haar.
Op dinsdag 17 februari 2004 18:25 schreef Warrick het volgende:[..]
Als ik jou was zou ik haar zusje weggooien van j lijst, vergeet die familie. En misschien voelt ze zich zo maar dat zal wel weer voorbij gaan, misschien probeert het zo te verwerken, misschien is het uit met die ex van der voor de zoveelste keer.
quote:Hoe weet j dat het niks heeft betekent?? En idd het is wel kut dat ze heeft lopen liegen.
Op dinsdag 17 februari 2004 18:26 schreef exec het volgende:[..]
ik kwam der juist tegen met der 'nieuwe' vriend...
maarja niet dat dat me zoveel boeit, maar gewoon het gevoel dat het nix voor haar heeft betekent en dat ze heeft lopen liegen tegen me zit me gewoon af en toe dwars
quote:eigenlijk gewoon assumption, want ik bedoel, ze maakte het na 2.5 maanden eerst uit voor der huidige vriend, 2 weken ertussen en toen weer genomen en nu na 5 maanden alsnog uit voor hem..
Op dinsdag 17 februari 2004 18:29 schreef Warrick het volgende:[..]
Hoe weet j dat het niks heeft betekent?? En idd het is wel kut dat ze heeft lopen liegen.
ik bedoel begin dan gewoon niks als je nog gevoelens hebt en kies eerst.
quote:Dat is niet leuk voor je, maar assumptions zijn meestal fout. Je kunt het dan beter vragen en zeker weten, maar in jouw geval zou ik dat absoluut niet doen. Laat haar maar lekker met rust, en zoek een hobby oid om je bezig te houden.
Op dinsdag 17 februari 2004 18:40 schreef exec het volgende:[..]
eigenlijk gewoon assumption, want ik bedoel, ze maakte het na 2.5 maanden eerst uit voor der huidige vriend, 2 weken ertussen en toen weer genomen en nu na 5 maanden alsnog uit voor hem..
ik bedoel begin dan gewoon niks als je nog gevoelens hebt en kies eerst.
quote:tja tja ben druk bezig, heb nu stage maar dan nog zit het me af en toe gewoon dwars dat het voorbij is en dat het zo moet eindigen,
Op dinsdag 17 februari 2004 18:45 schreef entwined het volgende:[..]
Dat is niet leuk voor je, maar assumptions zijn meestal fout. Je kunt het dan beter vragen en zeker weten, maar in jouw geval zou ik dat absoluut niet doen. Laat haar maar lekker met rust, en zoek een hobby oid om je bezig te houden.
al die plannen die we hadden enzo, wiped away just like that...
quote:Wat voor een plannen hadden jullie dan?
Op dinsdag 17 februari 2004 18:46 schreef exec het volgende:[..]
tja tja ben druk bezig, heb nu stage maar dan nog zit het me af en toe gewoon dwars dat het voorbij is en dat het zo moet eindigen,
al die plannen die we hadden enzo, wiped away just like that...
tja, er zal toch iets geweest zijn wat je in haar ogen fout hebt gedaan. Ik kan er verder weinig over zeggen, maar dit lijkt me geen prettige situatie voor haar, om te weten dat je zo over har denkt.
Het is te begrijpen dat het je dwarszit dat het uit is gegaan, maar zag je dat op een gegeven moment niet gewoon aankomen?
quote:We zouden naar amerika gaan bijv a.s. zomervakantie.
Op dinsdag 17 februari 2004 18:53 schreef Warrick het volgende:[..]
Wat voor een plannen hadden jullie dan?
tja, er zal toch iets geweest zijn wat je in haar ogen fout hebt gedaan. Ik kan er verder weinig over zeggen, maar dit lijkt me geen prettige situatie voor haar, om te weten dat je zo over har denkt.
Het is te begrijpen dat het je dwarszit dat het uit is gegaan, maar zag je dat op een gegeven moment niet gewoon aankomen?
tja dat ik iets fout heb gedaan blijkt maar weer,maar ze zei tegen mij toen ze het uitmaakte dat ze niet meer verliefd op me was meer niet, dus ook niks over bellen etc.
ik zag het pas op de dag zelf aankomen maar daarvoor had ik wel door dat het slecht ging maar niet dat het uit zou gaan ofzo.
quote:Vindt je het nou echt zo gek dat jullie niet meer samen op vakantie gaan? Ik zou dat ook niet zien zitten als ik haar was. En over dat bellen, het lijkt me logisch dat dat haar nog steeds dwarszat. Waarom zou ze er dan nog een keer over beginnen?
Op dinsdag 17 februari 2004 18:57 schreef exec het volgende:[..]
We zouden naar amerika gaan bijv a.s. zomervakantie.
tja dat ik iets fout heb gedaan blijkt maar weer,maar ze zei tegen mij toen ze het uitmaakte dat ze niet meer verliefd op me was meer niet, dus ook niks over bellen etc.
ik zag het pas op de dag zelf aankomen maar daarvoor had ik wel door dat het slecht ging maar niet dat het uit zou gaan ofzo.
quote:Amerika, dat is best kut, Amerika is altijd wel lachen om naar toe te gaan, ik kan het weten, ik heb er gewoond.
Op dinsdag 17 februari 2004 18:57 schreef exec het volgende:[..]
We zouden naar amerika gaan bijv a.s. zomervakantie.
tja dat ik iets fout heb gedaan blijkt maar weer,maar ze zei tegen mij toen ze het uitmaakte dat ze niet meer verliefd op me was meer niet, dus ook niks over bellen etc.
ik zag het pas op de dag zelf aankomen maar daarvoor had ik wel door dat het slecht ging maar niet dat het uit zou gaan ofzo.
Misschien moet j voortaan beter opletten, misschien zie j het dan als j iets fouts doet. Beter op reacties van je vriendin letten, en niet als eenegoist alleen maar op wat je zelf leuk vindt en wat niet. Kan bot overkomen, maar het helpt!!!
quote:nee nu niet meer natuurlijk, ze zei tegen mij dat ik nog wel mee mocht maar van haar ouders mocht het niet enzo, maar toen we een relatie hadden zou ik meegaan naar amerika...
Op dinsdag 17 februari 2004 19:05 schreef entwined het volgende:[..]
Vindt je het nou echt zo gek dat jullie niet meer samen op vakantie gaan? Ik zou dat ook niet zien zitten als ik haar was. En over dat bellen, het lijkt me logisch dat dat haar nog steeds dwarszat. Waarom zou ze er dan nog een keer over beginnen?
En over dat bellen, ze had toch gewoon eerlijk kunnen zijn tegen me over waarom ze het uitmaakte.. en me niet voorliegen dat we nog wel vrienden konden blijven..
quote:Ja is zeker kut maarja, niks aan te doen.
Op dinsdag 17 februari 2004 19:10 schreef Warrick het volgende:[..]
Amerika, dat is best kut, Amerika is altijd wel lachen om naar toe te gaan, ik kan het weten, ik heb er gewoond.
Misschien moet j voortaan beter opletten, misschien zie j het dan als j iets fouts doet. Beter op reacties van je vriendin letten, en niet als eenegoist alleen maar op wat je zelf leuk vindt en wat niet. Kan bot overkomen, maar het helpt!!!
Maar zoals ik eerder al zei, ik ga daar zeker op letten maar ik kan het natuurlijk niet ruiken, en ik kan me natuurlijk wel helemaal aan gaan passen aan haar maar dan zit ik ook niet lekker in me vel. Denk dat veel mensen het daarover wel met me eens zijn. maar ze ging een maand voordat het uitging vreemd, en dan vind ik dat ze niet de schijn op moet houden tegenover mij, en al helemaal niet liegen dat is gewoon laag.
quote:Ze wilde je gewoon niet kwetsen volgens mij. Misschien moet je meer vertellen over wat er na jullie relatie is gebeurd, maar ik denk dat als ze zei dat jullie vrienden konden blijven, dat dat ook best kon. Waarschijnlijk heb je ooit iets gezegd of gedaan wat haar niet aanstond, en had ze er daarna geen zin meer in. Maarja, daarvoor weet ik niet genoeg over jullie situatie, dit is ook maar een idee.
Op dinsdag 17 februari 2004 19:12 schreef exec het volgende:[..]
nee nu niet meer natuurlijk, ze zei tegen mij dat ik nog wel mee mocht maar van haar ouders mocht het niet enzo, maar toen we een relatie hadden zou ik meegaan naar amerika...
En over dat bellen, ze had toch gewoon eerlijk kunnen zijn tegen me over waarom ze het uitmaakte.. en me niet voorliegen dat we nog wel vrienden konden blijven..
quote:Van haar ouders nog meemogen, ook na al dat bellen??? Dan zijn haar ouders ook gek. En misschien wilde ze wel vrienden blijven, maar ik zou ook niet meer vriendin zijn als mijn ex me constant zou bellen met vragen als het uit is.
Op dinsdag 17 februari 2004 19:12 schreef exec het volgende:[..]
nee nu niet meer natuurlijk, ze zei tegen mij dat ik nog wel mee mocht maar van haar ouders mocht het niet enzo, maar toen we een relatie hadden zou ik meegaan naar amerika...
En over dat bellen, ze had toch gewoon eerlijk kunnen zijn tegen me over waarom ze het uitmaakte.. en me niet voorliegen dat we nog wel vrienden konden blijven..
quote:der ouders wisten van nix wat er speelde, maar ze zei dat ze vrienden wilden blijven toen ze het uitmaakte enzo, en een maand nadat het uit was zijn we gewoon nog omgegaan met elkaar.
Op dinsdag 17 februari 2004 19:18 schreef Warrick het volgende:[..]
Van haar ouders nog meemogen, ook na al dat bellen??? Dan zijn haar ouders ook gek. En misschien wilde ze wel vrienden blijven, maar ik zou ook niet meer vriendin zijn als mijn ex me constant zou bellen met vragen als het uit is.
5 dec ging het uit en ergens begin januari stopte het, kweet niet meer precies welke datum. (misschien dat ze dat even kan aanvullen want ongetwijfeld leest ze dit ook
)maar ik belde tijdens de relatie veel volgens haar, dat was het gewoon.
quote:Hoe ben j er eigenlijk achter gekomen dat ze vreemd is gegaan?
Op dinsdag 17 februari 2004 19:20 schreef exec het volgende:[..]
der ouders wisten van nix wat er speelde, maar ze zei dat ze vrienden wilden blijven toen ze het uitmaakte enzo, en een maand nadat het uit was zijn we gewoon nog omgegaan met elkaar.
5 dec ging het uit en ergens begin januari stopte het, kweet niet meer precies welke datum. (misschien dat ze dat even kan aanvullen want ongetwijfeld leest ze dit ook
maar ik belde tijdens de relatie veel volgens haar, dat was het gewoon.
quote:gehoord van iemand. hoezo?
Op dinsdag 17 februari 2004 19:22 schreef Warrick het volgende:[..]
Hoe ben j er eigenlijk achter gekomen dat ze vreemd is gegaan?
quote:Is het een betrouwbaar iemand of zomaar iemand uit den haag???
Op dinsdag 17 februari 2004 19:25 schreef exec het volgende:[..]
gehoord van iemand. hoezo?
quote:Waarom zou jou dit uberhaupt intresseren?
Op dinsdag 17 februari 2004 19:27 schreef Warrick het volgende:[..]
Is het een betrouwbaar iemand of zomaar iemand uit den haag???
Tis wel een beetje jammer dat je profiel teveel lijkt op iemand.
en mocht je diegene zijn, dan had je wel meer moeite mogen doen om het allemaal te verbloemen dat je diegene bent.
maar ik vind dit allemaal een beetje te vaag eerlijk gezegd...
[Dit bericht is gewijzigd door exec op 17-02-2004 19:32]
quote:op wie mocht ik lijke dan??
Op dinsdag 17 februari 2004 19:30 schreef exec het volgende:[..]
Waarom zou jou dit uberhaupt intresseren?
Tis wel een beetje jammer dat je profiel teveel lijkt op iemand.
en mocht je diegene zijn, dan had je wel meer moeite mogen doen om het allemaal te verbloemen dat je diegene bent.
maar ik vind dit allemaal een beetje te vaag eerlijk gezegd...
quote:Ik kan best begrijpen dat hij dit wil weten. Wie weet heb je het van een goede vriend van jou gehoord die haar niet mag. Dan kan het net zo goed onzin zijn. Kijk, als je ze nou had betrapt, ok. Maar dit klinkt heel erg dubieus.
Op dinsdag 17 februari 2004 19:30 schreef exec het volgende:[..]
Waarom zou jou dit uberhaupt intresseren?
Tis wel een beetje jammer dat je profiel teveel lijkt op iemand.
en mocht je diegene zijn, dan had je wel meer moeite mogen doen om het allemaal te verbloemen dat je diegene bent.
maar ik vind dit allemaal een beetje te vaag eerlijk gezegd...
quote:die vriend van me ex...
Op dinsdag 17 februari 2004 19:34 schreef Warrick het volgende:[..]
op wie mocht ik lijke dan??
zelfde geboortedatum,
zelfde klas,
in amerika gewoond,
jij gaat ook naar delft voor civiele bouwtechniek...
alleen woonplaats is anders.
4 overeenkomsten, nogal vreemd vind ik dan.
quote:nou nee ik heb het wel van een betrouwbaar iemand...
Op dinsdag 17 februari 2004 19:35 schreef entwined het volgende:[..]
Ik kan best begrijpen dat hij dit wil weten. Wie weet heb je het van een goede vriend van jou gehoord die haar niet mag. Dan kan het net zo goed onzin zijn. Kijk, als je ze nou had betrapt, ok. Maar dit klinkt heel erg dubieus.
quote:Ik kan er weinig aan doen dat ik ook dezelfde geboortedatum heb, geef mijn ouders maar de schuld, en btw delft, zit in de familie, opa, oom en pa hebben het gedaan, dus moet de familie eer hooghouden, aangezien mijn broer eco studeert. En zelfde klas is misschien omdat ik in Amerika 2 in 1 heb gedaan. Maar waar heeft die ex gewoond?? Misschien ken ik hem.
Op dinsdag 17 februari 2004 19:37 schreef exec het volgende:[..]
die vriend van me ex...
zelfde geboortedatum,
zelfde klas,
in amerika gewoond,
jij gaat ook naar delft voor civiele bouwtechniek...
alleen woonplaats is anders.4 overeenkomsten, nogal vreemd vind ik dan.
quote:geen idee waar ie heeft gewoond
Op dinsdag 17 februari 2004 19:41 schreef Warrick het volgende:[..]
Ik kan er weinig aan doen dat ik ook dezelfde geboortedatum heb, geef mijn ouders maar de schuld, en btw delft, zit in de familie, opa, oom en pa hebben het gedaan, dus moet de familie eer hooghouden, aangezien mijn broer eco studeert. En zelfde klas is misschien omdat ik in Amerika 2 in 1 heb gedaan. Maar waar heeft die ex gewoond??
Misschien ken ik hem.
maar heb je msn dan?
quote:Wie van je o zo betrouwbare vrienden heb je dan zo ver gekregen dat ze haar hotmail hebben gehackt en alle mailtjes aan jou hebben doorgestuurd?
Op dinsdag 17 februari 2004 19:38 schreef exec het volgende:[..]
nou nee ik heb het wel van een betrouwbaar iemand...
quote:Ik heb msn, maar gaat nu eten
Op dinsdag 17 februari 2004 19:43 schreef exec het volgende:[..]
geen idee waar ie heeft gewoond
maar heb je msn dan?
quote:Dit begrijp ik nou zo goed. Ik ervaar het ook zo en het is idd een kut gevoel dat je je goede en slechte ervaringen van de dag niet kan delen he. Er zijn zoveel zaken dat je wil delen, ik wil men dag kunnen vertellen en zo...
Op dinsdag 17 februari 2004 18:01 schreef Blinky het volgende:
Vandaag had ik een keer echt lekker nieuws (en dat is echt heel lang geleden): ik maak wellicht kans op een soort promotie binnen het bedrijf waar ik werk. Ik was heel blij, hoewel niets nog echt zeker is, dus probeer ik me er nog niet te veel bij voor te stellen. Ik heb het meteen aan een goede vriend gemaild en die reageerde ook positief.En toch...als ik dan thuiskom...er is niets. Ik ben zelf wel blij enzo, maar er is niemand met wie ik het echt kan delen en die samen met mij blij kan zijn.
Heeft misschien niet zoveel met mijn ex te maken, maar wel met het feit dat ik nu inzie dat ik dit soort dingen ook niet meer kan delen met
iemand. Zit ik nu toch weer triest te wezen. Het is ook nooit goed.
Ik heb laatste een appartement gevonden (eindelijk) en idd ik kon het ook niet delen als ik thuis kwam. Was idd echt lullig en het neemt een groot deel van het goed gevoel weg.
quote:bwhahahaha
Op dinsdag 17 februari 2004 19:45 schreef entwined het volgende:[..]
Wie van je o zo betrouwbare vrienden heb je dan zo ver gekregen dat ze haar hotmail hebben gehackt en alle mailtjes aan jou hebben doorgestuurd?
beetje zielig, dat je me hier gaat opzoeken om dit soort dingen uit te vinden...
ik bedoel wees dan gewoon eerlijk over wie je bent, en vraag het gewoon, ik ben heus wel redelijk en vriendschap had er voor mij nog wel ingezeten als je/ze niet was vreemd gegaan maar dat je/ze hebt/heeft lopen liegen is gewoon m*therfucking pathetic.
quote:Eerder heel erg zielig dat je haar hotmail hackt omdat je haar wantrouwt. Het was al uit, laat het daar dan bij! En als je zoiets doet ben je bij voorbaat al alles behalve redelijk.
Op dinsdag 17 februari 2004 19:55 schreef exec het volgende:[..]
bwhahahaha
beetje zielig, dat je me hier gaat opzoeken om dit soort dingen uit te vinden...
[Dit bericht is gewijzigd door entwined op 17-02-2004 19:58]
quote:ik heb niks gehackt, en dat ik het van iemand anders moest horen was pas ernstig, dat geeft alleen maar aan dat et zielig is dat ze het niet durfde te vertellen.
Op dinsdag 17 februari 2004 19:57 schreef entwined het volgende:[..]
Eerder heel erg zielig dat je haar hotmail hackt omdat je haar wantrouwt. Het was al uit, laat het daar dan bij!
en terwijl ik net je posts zat te bekijken viel me op dat iemand je de tip gaf gerechtelijke stappen te nemen, en aangezien je de politie wilde inschakelen ofzo, was het wel beetje jammer dat het je verraadde..
En waarom zou ik redelijk moeten zijn of blijven terwijl zij mij voorliegt over haar gevoelens, eerlijkheid is nog op prijs te stellen, leugens niet.
quote:Ik begin je ex steeds meer en meer te begrijpen
Op dinsdag 17 februari 2004 19:58 schreef exec het volgende:[..]
ik heb niks gehackt, en dat ik het van iemand anders moest horen was pas ernstig, dat geeft alleen maar aan dat et zielig is dat ze het niet durfde te vertellen.
en terwijl ik net je posts zat te bekijken viel me op dat iemand je de tip gaf gerechtelijke stappen te nemen, en aangezien je de politie wilde inschakelen ofzo, was het wel beetje jammer dat het je verraadde..En waarom zou ik redelijk moeten zijn of blijven terwijl zij mij voorliegt over haar gevoelens, eerlijkheid is nog op prijs te stellen, leugens niet.
quote:grote knul..
Op dinsdag 17 februari 2004 20:19 schreef Warrick het volgende:[..]
Ik begin je ex steeds meer en meer te begrijpen
ik bedoel ik vind het nogal lomp dat ze me eerst gaat ontwijken en dan gaat opzoeken hierzo, ik bedoel laat me gewoon met rust en verdwijn uit me leven.
quote:Wie is dan j ex hier?? en als je zo graag wilt dat ze je met rust laat dan had j haar niet moeten bellen ten eerste!!! En idd ik ben een grote knul 1.95m
Op dinsdag 17 februari 2004 20:21 schreef exec het volgende:[..]
grote knul..
ik bedoel ik vind het nogal lomp dat ze me eerst gaat ontwijken en dan gaat opzoeken hierzo, ik bedoel laat me gewoon met rust en verdwijn uit me leven.
quote:mijn ex is entwined... maar dat wist je waarschijnlijk al.
Op dinsdag 17 februari 2004 20:22 schreef Warrick het volgende:[..]
Wie is dan j ex hier?? en als je zo graag wilt dat ze je met rust laat dan had j haar niet moeten bellen ten eerste!!!
en misschien heb ik wel me redenen om der te bellen?
misschien gewoon om te vragen hoe het gaat of zo iets?
ik vind het gewoon irritant dat ze het zo gaat lopen doen, als ze de confrontatie niet aankan omdat ze weet dat ze is vreemdgegaan en er blijkbaar nog trots op is.. mag ze van mij lekker blijven wat ze is.. een slet..
quote:ik own je
Op dinsdag 17 februari 2004 20:22 schreef Warrick het volgende:[..]
Wie is dan j ex hier?? en als je zo graag wilt dat ze je met rust laat dan had j haar niet moeten bellen ten eerste!!! En idd ik ben een grote knul 1.95m
quote:Hoezo own j me??
Op dinsdag 17 februari 2004 20:26 schreef SolidArt het volgende:[..]
ik own je
quote:2.00m
Op dinsdag 17 februari 2004 20:28 schreef Warrick het volgende:[..]
Hoezo own j me??
quote:waarschijnlijk omdat ie groter is dan jij..
Op dinsdag 17 februari 2004 20:28 schreef Warrick het volgende:[..]
Hoezo own j me??
quote:Noem is redenen om te bellen, aangezien j zo veel vrage had, en niet alleen om te bellen hoe het ging lijkt me. En waarom zou j haar hotmail checken??? Ben j egt zo zielig??
Op dinsdag 17 februari 2004 20:26 schreef exec het volgende:[..]
mijn ex is entwined... maar dat wist je waarschijnlijk al.
en misschien heb ik wel me redenen om der te bellen?
misschien gewoon om te vragen hoe het gaat of zo iets?
ik vind het gewoon irritant dat ze het zo gaat lopen doen, als ze de confrontatie niet aankan omdat ze weet dat ze is vreemdgegaan en er blijkbaar nog trots op is.. mag ze van mij lekker blijven wat ze is.. een slet..
quote:kut en ik dacht nog wel dat ik groot was
Op dinsdag 17 februari 2004 20:30 schreef SolidArt het volgende:[..]
2.00m
quote:waar heb ik toegegeven dat ik dat heb gedaan dan?
Op dinsdag 17 februari 2004 20:32 schreef Warrick het volgende:[..]
Noem is redenen om te bellen, aangezien j zo veel vrage had, en niet alleen om te bellen hoe het ging lijkt me. En waarom zou j haar hotmail checken??? Ben j egt zo zielig??
nergens toch?
ik zei toch dat ik het heb gehoord.
maar ik vind het zeer kansloos dat ze het me niet zelf durfde te vertellen, maarja ze blijft toch wel liegen, people never change.
quote:Van wie heb j het dan gehoord, het lijkt me niet dat ze het rond gaat bezuinen dat ze vreemd is gegaan. Of is ze serieus zo dom? Lijkt me iig heel gek.
Op dinsdag 17 februari 2004 20:34 schreef exec het volgende:[..]
waar heb ik toegegeven dat ik dat heb gedaan dan?
nergens toch?
ik zei toch dat ik het heb gehoord.
maar ik vind het zeer kansloos dat ze het me niet zelf durfde te vertellen, maarja ze blijft toch wel liegen, people never change.
quote:ze heeft het iig toegegeven aan iemand die ik ken.
Op dinsdag 17 februari 2004 20:38 schreef Warrick het volgende:[..]
Van wie heb j het dan gehoord, het lijkt me niet dat ze het rond gaat bezuinen dat ze vreemd is gegaan. Of is ze serieus zo dom? Lijkt me iig heel gek.
dus als antwoord op je 2e vraag, blijkbaar wel!
quote:Hoe weet je zo zeker dat die persoon (waarvan je niks bekent wil maken) dat niet verzonnen heeft?
Op dinsdag 17 februari 2004 20:39 schreef exec het volgende:[..]
ze heeft het iig toegegeven aan iemand die ik ken.
dus als antwoord op je 2e vraag, blijkbaar wel!
quote:als het niet zo zou zijn zou ze dat toch mooi kunnen vertellen hier?
Op dinsdag 17 februari 2004 20:58 schreef Warrick het volgende:[..]
Hoe weet je zo zeker dat die persoon (waarvan je niks bekent wil maken) dat niet verzonnen heeft?
ze zit me toch al te volgen hier dus ik bedoel whats the trouble dan nog als ze toch al hier zit om me te controleren wat ik schrijf.
Dus entwined! give it a shot!
quote:Waarom zou ze? Geef gewoon toe dat dat je haar hebt gehackt, of zeg is wie is de persoon van wie j het heb gehoort. En misschien controleert ze je om dat j hier zelf ook lieft??
Op dinsdag 17 februari 2004 21:01 schreef exec het volgende:[..]
als het niet zo zou zijn zou ze dat toch mooi kunnen vertellen hier?
ze zit me toch al te volgen hier dus ik bedoel whats the trouble dan nog als ze toch al hier zit om me te controleren wat ik schrijf.
Dus entwined! give it a shot!
quote:Leuk joh, dat iemand zo'n verhaal kan verzinnen. Ik heb namelijk nooit aan iemand *toegegeven* dat ik ben vreemdgegaan. Ik vind dat je nu wel heel erg laag bezig bent. En aangezien jij al die mailtjes eerst naar jezelf hebt gestuurd en vervolgens doorstuurt aan je vriendjes. Nog steeds zit ik met de vraag hoe je daaraan bent gekomen. Je hoeft je niet meer zo achterlijk te gedragen van *o ik weet nergens van en ik krijg mijn info van een vriend* we weten allebei dat je die info uit mijn hotmail hebt gehaald.
Op dinsdag 17 februari 2004 21:01 schreef exec het volgende:[..]
als het niet zo zou zijn zou ze dat toch mooi kunnen vertellen hier?
ze zit me toch al te volgen hier dus ik bedoel whats the trouble dan nog als ze toch al hier zit om me te controleren wat ik schrijf.
Dus entwined! give it a shot!
Laten we het erop houden dat je het verschil in denkniveau hier wel erg laat blijken. Ik heb ook zo mijn bronnen...
quote:je hier zelf ook ....? maar er eens correct nederlands van.
Op dinsdag 17 februari 2004 21:13 schreef Warrick het volgende:[..]
Waarom zou ze? Geef gewoon toe dat dat je haar hebt gehackt, of zeg is wie is de persoon van wie j het heb gehoort. En misschien controleert ze je om dat j hier zelf ook lieft??
en van mij hoeft ze het hier niet neer te zetten hoor, ik weet het toch al.
quote:zozo goh maar je bent het wel, dus durf het dan ook toe te geven...
Op dinsdag 17 februari 2004 21:15 schreef entwined het volgende:[..]
Leuk joh, dat iemand zo'n verhaal kan verzinnen. Ik heb namelijk nooit aan iemand *toegegeven* dat ik ben vreemdgegaan. Ik vind dat je nu wel heel erg laag bezig bent. En aangezien jij al die mailtjes eerst naar jezelf hebt gestuurd en vervolgens doorstuurt aan je vriendjes. Nog steeds zit ik met de vraag hoe je daaraan bent gekomen. Je hoeft je niet meer zo achterlijk te gedragen van *o ik weet nergens van en ik krijg mijn info van een vriend* we weten allebei dat je die info uit mijn hotmail hebt gehaald.
Laten we het erop houden dat je het verschil in denkniveau hier wel erg laat blijken. Ik heb ook zo mijn bronnen...
maarja iemand die er ervaring met jou praktijken heeft zei al dat je hierom bekend stond dus tja...
En je moet gewoon niet zo janken en dan ook gewoon eerlijk zijn als je toch al denkt dat ik et zeker weet enzo.
quote:Sorry dat mijn Nederlands slecht is, maar helaas, ik heb in Amerika voor 5 jaar gewoond, dus mijn nederlands kan slecht zijn. Maar zeg eens eerlijk Exec, hoe heet die persoon nou? www.hotmail.com misschien??
Op dinsdag 17 februari 2004 21:16 schreef exec het volgende:[..]
je hier zelf ook ....? maar er eens correct nederlands van.
en van mij hoeft ze het hier niet neer te zetten hoor, ik weet het toch al.
quote:ik neem het je ook niet kwalijk dat je nederlands slecht is, maar het was een onduidelijke zin cq niet leesbaar.
Op dinsdag 17 februari 2004 21:19 schreef Warrick het volgende:[..]
Sorry dat mijn Nederlands slecht is, maar helaas, ik heb in Amerika voor 5 jaar gewoond, dus mijn nederlands kan slecht zijn. Maar zeg eens eerlijk Exec, hoe heet die persoon nou? www.hotmail.com misschien??
het begint toch wel een beetje te vervelen, Ginder, waarom denk je nou de hele tijd dat ik het jou ga vertellen, you of allll people.
quote:Wie is Ginder, my name is Warrick, het is zo moeilijk lezen
Op dinsdag 17 februari 2004 21:23 schreef exec het volgende:[..]
Ginder
quote:ooo ok, mijn excuses
Op dinsdag 17 februari 2004 21:24 schreef Warrick het volgende:[..]
Wie is Ginder, my name is Warrick, het is zo moeilijk lezen
quote:Fijn voor die persoon dat hij/zij dat denkt. Volgens mij weet ik namelijk al lang wie het is, en die persoon mag mij inderdaad echt niet. En als jij achter de meningen van anderen aan wilt lopen moet je dat zelf weten, maar laat mij daar dan buiten. En dan nog iets, ik jank nergens om, en al helemaal niet om jou.
Op dinsdag 17 februari 2004 21:17 schreef exec het volgende:[..]
zozo goh maar je bent het wel, dus durf het dan ook toe te geven...
maarja iemand die er ervaring met jou praktijken heeft zei al dat je hierom bekend stond dus tja...
Nog een puntje waar wij verschillen van elkaar: ik laat dit nu lekker rusten, aangezien jij *toch altijd alles beter weet* (nouja, je DENKT altijd alles beter te weten...)
En Warrick is niet wie je denkt, *Ginder* zit hier naast me.. Maarja, het heeft weinig zin om je dat te vertellen, je gelooft het toch niet, met al je leuke waanideen...
quote:als je dit echt had laten rusten had je me niet opgezocht hier.
Op dinsdag 17 februari 2004 21:28 schreef entwined het volgende:[..]
Fijn voor die persoon dat hij/zij dat denkt. Volgens mij weet ik namelijk al lang wie het is, en die persoon mag mij inderdaad echt niet. En als jij achter de meningen van anderen aan wilt lopen moet je dat zelf weten, maar laat mij daar dan buiten. En dan nog iets, ik jank nergens om, en al helemaal niet om jou.
Nog een puntje waar wij verschillen van elkaar: ik laat dit nu lekker rusten, aangezien jij *toch altijd alles beter weet* (nouja, je DENKT altijd alles beter te weten...)
En Warrick is niet wie je denkt, *Ginder* zit hier naast me.. Maarja, het heeft weinig zin om je dat te vertellen, je gelooft het toch niet, met al je leuke waanideen...
en je moet niet lopen janken over dat ik je bijv voorbij liep in de stad, en dan krijg ik gezeik van je zusje omdat ik daar was, en je gewoon voorbij liep zonder je lastig te vallen zoals je dat graag wilt en dan nog ga je lopen huilen.
maar waarom ben je er dan niet gewoon eerlijk over dat je bent vreemdgegaan want daar probeer je jezelf namelijk nogal op te verdedigen.
En waarom zou je janken om mij? omdat toch niks iets voor je voorstelt, alles in je leven is een leugen, elke belofte, alles wat je zegt.
en wat we hadden betekende ook nix voor je, en dat blijkt maar weer eens te meer.
quote:Entwined, kan jij me dan helpen. Wie is die persoon waar Exec het over heeft? Ik zou het nou graag willen weten.
Op dinsdag 17 februari 2004 21:28 schreef entwined het volgende:[..]
Fijn voor die persoon dat hij/zij dat denkt. Volgens mij weet ik namelijk al lang wie het is, en die persoon mag mij inderdaad echt niet. En als jij achter de meningen van anderen aan wilt lopen moet je dat zelf weten, maar laat mij daar dan buiten. En dan nog iets, ik jank nergens om, en al helemaal niet om jou.
Nog een puntje waar wij verschillen van elkaar: ik laat dit nu lekker rusten, aangezien jij *toch altijd alles beter weet* (nouja, je DENKT altijd alles beter te weten...)
En Warrick is niet wie je denkt, *Ginder* zit hier naast me.. Maarja, het heeft weinig zin om je dat te vertellen, je gelooft het toch niet, met al je leuke waanideen...
Ik vind het prachtig dat je deze slowchat met ons wilt delen. Vind alleen dat een en ander toch flink off-topic aan het raken is.
Twee pagina's (tot op heden) met alleen slowchat van jullie lijkt me niet echt de bedoeling. Daar kun je beter MSN voor gebruiken of zo.
quote:ja sorry, maar ik kwam er dus ook pas vanavond achter dat het me ex was dus heb me wat mee laten slepen, vandaar eigenlijk. en we hebben elkaar niet op msn das het probleem eigenlijk.
Op dinsdag 17 februari 2004 21:33 schreef PdeHoog het volgende:
Zeg Warrick, exec en entwined.....Ik vind het prachtig dat je deze slowchat met ons wilt delen. Vind alleen dat een en ander toch flink off-topic aan het raken is.
Twee pagina's (tot op heden) met alleen slowchat van jullie lijkt me niet echt de bedoeling. Daar kun je beter MSN voor gebruiken of zo.
quote:Je hebt gelijk. Sorry voor de twee pagina's
Op dinsdag 17 februari 2004 21:33 schreef PdeHoog het volgende:
Zeg Warrick, exec en entwined.....Ik vind het prachtig dat je deze slowchat met ons wilt delen. Vind alleen dat een en ander toch flink off-topic aan het raken is.
Twee pagina's (tot op heden) met alleen slowchat van jullie lijkt me niet echt de bedoeling. Daar kun je beter MSN voor gebruiken of zo.
quote:Blinky, je raakte een beetje ondergesneeuwd. Ik ga je toch voorzichtig feliciteren met je bijna-misschien-eventueel promotie.
Op dinsdag 17 februari 2004 18:01 schreef Blinky het volgende:
Vandaag had ik een keer echt lekker nieuws (en dat is echt heel lang geleden): ik maak wellicht kans op een soort promotie binnen het bedrijf waar ik werk. Ik was heel blij, hoewel niets nog echt zeker is, dus probeer ik me er nog niet te veel bij voor te stellen. Ik heb het meteen aan een goede vriend gemaild en die reageerde ook positief.En toch...als ik dan thuiskom...er is niets. Ik ben zelf wel blij enzo, maar er is niemand met wie ik het echt kan delen en die samen met mij blij kan zijn.
Heeft misschien niet zoveel met mijn ex te maken, maar wel met het feit dat ik nu inzie dat ik dit soort dingen ook niet meer kan delen met
iemand. Zit ik nu toch weer triest te wezen. Het is ook nooit goed.
En ik kan me je gevoel zo goed voorstellen. Ik had het in kleinere mate een paar weken nadat het uit was. Ik was naar de stad gegaan en was zowaar geslaagd voor kleren, dat lukt me normaal niet zo best. Dus was in een hele goede bui, tot ik thuiskwam... Normaal gesproken had ik dus mijn spullen aan hem geshowed etc. En dat kon dus even niet.
En dat heeft idd niet zo zeer met je ex te maken, maar meer met het feit dat je gewoon keihard moet wennen aan het alleen wonen. Soms komt dat ineens weer met een klap op je af!
Ik hoop dat je sombere bui weer snel weg trekt, want een promotie is natuurlijk niet niks.
Warrick - Ginder is mijn huidige boyfriend, de persoon met wie ik ben *vreemdgegaan*
verder exec - ik laat het NU rusten, en in de stad zag ik je niet eens, ik heb het via via gehoord. Mo wist het voordat ik het wist. Je hebt ooit wel veel voor me betekend, dat heb ik je ook verteld. (hier blijkt dus maar weer dat je altijd alles denkt beter te weten)
Je maakte het jezelf er behoorlijk naar dat ik steeds minder om je ben gaan geven. Tot aan het moment dat ik hoorde dat je mijn mailtjes had doorgestuurd. Toen was voor mij de maat echt vol..
Ik kan niet zeggen dat ik er trots op ben dat ik ooit ben vreemdgegaan, maar gezien hoe deze situatie loopt ben ik erg blij dat ik *Ginder* heb, en dat ik (tot op zekere hoogte) van jou af ben...
Bij deze is DIT waarom ik mijn ex NIET mis.
quote:Tja tja wat moet ik hier nou op zeggen he
Op dinsdag 17 februari 2004 21:43 schreef entwined het volgende:
Inderdaad sorry, dit is dan ook het laatste wat ik hier ga posten, aangezien ik er totaal geen zin meer in heb:
Warrick - Ginder is mijn huidige boyfriend, de persoon met wie ik ben *vreemdgegaan*
verder exec - ik laat het NU rusten, en in de stad zag ik je niet eens, ik heb het via via gehoord. Mo wist het voordat ik het wist. Je hebt ooit wel veel voor me betekend, dat heb ik je ook verteld. (hier blijkt dus maar weer dat je altijd alles denkt beter te weten)
Je maakte het jezelf er behoorlijk naar dat ik steeds minder om je ben gaan geven. Tot aan het moment dat ik hoorde dat je mijn mailtjes had doorgestuurd. Toen was voor mij de maat echt vol..
Ik kan niet zeggen dat ik er trots op ben dat ik weer ben vreemdgegaan, maar gezien hoe deze situatie loopt ben ik erg blij dat ik *Ginder* heb, en dat ik (tot op zekere hoogte) van jou af ben...
Bij deze is DIT waarom ik mijn ex NIET mis.
Ik vind het gewoon laag dat je zo keihard hebt lopen liegen tegen me, en voor mij heb je heel veel betekend (en misschien wilde ik wel bevestiging dat ik wel wat betekende voor je want uit je acties bleek het niet) en ik moet toegeven dat ik het er af en toe moeilijk mee heb, maar dan kan ik mezelf gerust stellen dat je gewoon nooit bent veranderd ten opzichte van 2002.
Het was gewoon zo laag om mij voor te liegen dat je van me hield en dat je met me verder wilde terwijl je al was vreemdgegaan of verliefd op hem was, i dont care anyhow.
Ik wilde ook vriendschap, tot ik erachter kwam dat je was vreemdgegaan, en toen was het maar weer eens bevestigd dat je gewoon een vieze leugenaar bent en een slet.
(en hoe kan je zusje het nou eerder weten als jij terwijl ze er niet was.. lekker logisch.)
Ach, ik ben toch al te laat voor alles en van sommige dingen heb ik spijt ja maar die kan ik toch niet meer terug draaien, maarja things come and go.
En hierbij is het hoofdstuk afgesloten, en ben ik blij dat ik geen vriendin heb die al 2 keer is vreemdgegaan en mensen voorliegt.
en hoe kom je er nou steeds bij dat ik die mailtjes heb doorgestuurd?
[Dit bericht is gewijzigd door exec op 17-02-2004 23:03]
Bij deze verzoek ik u vriendelijk via postduiven, rooksignalen, postkoetsen, briefwisselingen, telexen, faxen, email, msn of icq verder te gaan.
quote:Dank je wel, das lief van je!
Op dinsdag 17 februari 2004 21:41 schreef Brighteyes het volgende:[..]
Blinky, je raakte een beetje ondergesneeuwd. Ik ga je toch voorzichtig feliciteren met je bijna-misschien-eventueel promotie.
En ik kan me je gevoel zo goed voorstellen. Ik had het in kleinere mate een paar weken nadat het uit was. Ik was naar de stad gegaan en was zowaar geslaagd voor kleren, dat lukt me normaal niet zo best. Dus was in een hele goede bui, tot ik thuiskwam... Normaal gesproken had ik dus mijn spullen aan hem geshowed etc. En dat kon dus even niet.
En dat heeft idd niet zo zeer met je ex te maken, maar meer met het feit dat je gewoon keihard moet wennen aan het alleen wonen. Soms komt dat ineens weer met een klap op je af!Ik hoop dat je sombere bui weer snel weg trekt, want een promotie is natuurlijk niet niks.
Ik probeer me nog even rustig te houden en nog maar nergens op te rekenen, er is eigenlijk nog niets zeker. Maar het is erg ego-strelend als je bij de directeur bent voorgedragen omdat mensen van je kwaliteiten zijn overtuigd...
en je daarom 'willen' hebben... Nu gaat het ook wel weer. Was gewoon even tegenvaller enzo. Kom ik ook wel weer overheen. Morgen is er weer een nieuwe dag. Weltrusten!
quote:2,5 jaar, dat klinkt HEEL bekend
Op dinsdag 17 februari 2004 14:00 schreef jongen79 het volgende:
Bij mij is het sinds afgelopen juli na 2.5 jr over, en ik merk dat ik nog steeds heel veel aan haar denk (bijna dagelijks). Ik merk dat ik er nog steeds niet helemaal overheen ben en dat ik ook nog echt niet open sta voor andere relaties (wel wat gezoend enzo, maar steeds een naar gevoel aan over gehouden).
Ik vind het eigenlijk allemaal wel heel lang duren, en ik vroeg me af wat jullie ervaring is met de tijd die het duurt voordat je echt verder kunt gaan.gr.
In mijn geval duurde het (maar -zo blijkt nu...-) 3-4 maanden voordat ik er echt helemaal overheen was, maar die tijd daarvoor was echt geen pretje. Probeer je gevoelens niet te onderdrukken maar gooi het eruit, luister naar muziek, ga uit en praat met vrienden... En idealiseer je ex dus niet. Des te sneller ben je van dat ENORME klotegevoel af. Tenminste, dat werkte zo bij mij. En zet er voor jezelf echt een punt achter! Ik kon pas echt gaan loslaten toen ik mezelf had wijsgemaakt dat het echt niet meer goed zou komen. Dat is dus echt het allerbelangrijkste: DENK DAT HET NIET MEER GOEDKOMT!
(Zo, op dit topic kan een slotje, we zijn eruit )
En inderdaad, zoenen met een ander en daar een rotgevoel aan overhouden... Klinkt bekend. Pas zodra je met iemand zoent en er geen rotgevoel aan overhoudt, dan begint het de goede kant uit te gaan (DUH)...
Hoop onzin hier trouwens zeg
quote:Pas er wel mee op, er zijn imo nogal wat dingen die kunnen bezwaren... Je zou kunnen gaan vergelijken met je ex. En dat is niet eerlijk tegenover de ander. Daarbij is het gevaar dat de ander zich als 'opvulsel' gaat zien, of dat JIJ dat zo ervaart. Lijkt me niet echt een goed begin van een mooie relatie.
Op woensdag 18 februari 2004 01:20 schreef White_Wolf het volgende:
Ben er inmiddels achter dat opnieuw verliefd worden DE manier is om alles te vergeten.
Het ligt natuurlijk erg aan hoe en waarom het is uitgegaan, maar als je er de tijd niet voor neemt om te laten doordringen wat er eigenlijk gebeurd is, kun je er ook niet echt van leren. De tijd die ik er nu nog mee bezig ben heb ik blijkbaar ook echt nodig ervoor. En er komt denk ik veel meer bij kijken. Want er wordt nogal wat omver gegooid als je zelf niet achter de keus staat. Ik denk bijvoorbeeld heel erg over dingen na die ik doe en wil gaan doen. Opeens ben ik geheel zelf verantwoordelijk voor mijn geluk, terwijl ik dat toch voor een groot deel (te veel, naar blijkt nu) in de handen van die ander heb gelegd. Als ik te snel weer een relatie zou aangaan met iemand, zou ik dezelfde fout maken.
Daarbij kamp ik zelf met een soort gewetensvraag: hoe zou ik weer van iemand op die manier kunnen houden, zoals van mijn ex? Dat gevoel wat ik bij hem had, krijg ik zo'n soortgelijk gevoel terug bij iemand anders? Hoe zien anderen dit trouwens?
En vooral: hoe brei ik het voor mezelf recht...en kan ik ervoor zorgen dat de ander zich niet als vervanging gaat zien?
Verliefdheid overkomt je vaak en ik denk dat je een heel sterk persoon bent als je dat bewust kunt sturen, als het om échte verliefdheid gaat... Voor jou kan het een (tijdelijke ?) oplossing zijn. In dat geval zou ik zeggen: Geniet er lekker van!
En nog even een berichtje voor Goldmember: fijn dat het goed met je gaat, echt super!
Maar heel veel mensen (ik bijvoorbeeld) hebben denk ik de behoefte om (zij het af en toe) hier nog wel te willen posten omdat zij er nog niet helemaal overheen zijn. Dus wat mij betreft mag dit topic zeker nog open blijven! Ik voel wellicht een deeltje 6 aankomen!
Toen ik de naam van die straat zag, kwam heel dat beeld even in volle hevigheid terug. Ik krijg van die rare kriebels en het is net of er niets gebeurd is in de afgelopen maanden, ik weet nog zo goed hoe fijn het voelde. GRRRRRRRRR
op zo'n moment wil ik echt selectief mijn geheugen wissen
quote:Ja ik ken het.
Op woensdag 18 februari 2004 14:39 schreef Blinky het volgende:
Ik moest een klant bellen die in de straat werkt waar we op uitkeken vanaf waar we eerst woonden. Mijn ex werkte daar vlakbij en ik ging hem wel eens ophalen, of een kopje koffie drinken. Ik liep dan in het zonnetje vrolijk te wezen omdat ik gelukkig was.
Toen ik de naam van die straat zag, kwam heel dat beeld even in volle hevigheid terug. Ik krijg van die rare kriebels en het is net of er niets gebeurd is in de afgelopen maanden, ik weet nog zo goed hoe fijn het voelde. GRRRRRRRRR
op zo'n moment wil ik echt selectief mijn geheugen wissen
De eerste vier regels van 'Eye of a stranger' van queensryche
quote:Nou zo erg is het niet bij mij, maar soms heb ik wel weer zo'n gevoel als ik wakker wordt...
All alone now except for the memories
Of what we had and what we knew.
Every time I try to leave it behind me
I see something that reminds me of you.
Maar aan jouw posts merk ik wel dat er veel is veranderd de afgelopen maanden. Ik weet zeker dat je nu een stuk verder bent...
En probeer het maar gewoon als een mooie herinnering te zien, ik was laatst bijvoorbeeld aan het opruimen, dus ook foto's e.d. nou dan denk ik toch meer: een leuke tijd was dat, maar nu is het gewoon een andere tijd en die is niet minder mooi!
quote:Mooie tekst...zo ervaar ik het op dit moment idd.
Op woensdag 18 februari 2004 14:53 schreef Ambivalent het volgende:[..]
Ja ik ken het.
De eerste vier regels van 'Eye of a stranger' van queensryche
[..]
Zo lastig, want het voelt dan als een hele terugval! Het maakt me zo moedeloos en het lijkt net of ik niet vooruit gekomen ben.
quote:Ja, dat is er ook. Daarom vind ik dit gevoel wat ik dan nu opeens heb weer zo raar. Net of ik het kan ontkennen en dat ik straks weer terug naar ' huis' ga. Bah...
Nou zo erg is het niet bij mij, maar soms heb ik wel weer zo'n gevoel als ik wakker wordt...
Maar aan jouw posts merk ik wel dat er veel is veranderd de afgelopen maanden. Ik weet zeker dat je nu een stuk verder bent...
quote:Als ik dingen tegenkom dan kan ik hetgeen ik voel niet anders omschrijven dan pijn. Ik kan er nog steeds niet naar kijken als een leuke tijd, daarvoor sta ik er denk ik nog te dicht bij in mijn geheugen en met gevoel.
En probeer het maar gewoon als een mooie herinnering te zien, ik was laatst bijvoorbeeld aan het opruimen, dus ook foto's e.d. nou dan denk ik toch meer: een leuke tijd was dat, maar nu is het gewoon een andere tijd en die is niet minder mooi!
Lastig hoor. Gaat het weer goed en dan dit even weer tussendoor. Ik wil dat het gewoon een keer ophoudt.
Probeer je maar te concentreren op de dingen die wel heel goed gaan en hou in je achterhoofd dat het nu veel beter gaat met loslaten dan een paar maanden terug, het is een proces dat tijd nodig heeft, niks om je zorgen over te maken!!
succes
quote:Dank je wel, ik had het een paar maanden geleden ook niet zo durven inzien. Het lijkt erop dat ik 'mazzel' heb en ik ben niet eens verliefd op een ander.
Op woensdag 18 februari 2004 08:30 schreef Blinky het volgende:...
En nog even een berichtje voor Goldmember: fijn dat het goed met je gaat, echt super!
Maar heel veel mensen (ik bijvoorbeeld) hebben denk ik de behoefte om (zij het af en toe) hier nog wel te willen posten omdat zij er nog niet helemaal overheen zijn. Dus wat mij betreft mag dit topic zeker nog open blijven! Ik voel wellicht een deeltje 6 aankomen!
Natuurlijk meende ik het niet dat er een slotje op kan, laat deeltje 6 maar komen...
En met "onzin hier" doelde ik vanzelfsprekend niet op serieuze posts.
...zo, even de boel genuanceerd.
quote:Dat laatste had ik ook niet op mezelf betrokken.
Op woensdag 18 februari 2004 16:58 schreef Goldmember het volgende:[..]
Dank je wel, ik had het een paar maanden geleden ook niet zo durven inzien. Het lijkt erop dat ik 'mazzel' heb en ik ben niet eens verliefd op een ander.
Natuurlijk meende ik het niet dat er een slotje op kan, laat deeltje 6 maar komen...
En met "onzin hier" doelde ik vanzelfsprekend niet op serieuze posts....zo, even de boel genuanceerd.
Maar echt goed dat het beter met je gaat. Ik ben echt blij voor je.
Ben er nog niet helemaal overheen merkte ik toen ik net m'n ex zag met haar nieuwe vriend maar na ongeveer een jaar ben ik eindelijk geloof ik wel over m heen ja
maar toch...hij blijft leuk
Ik probeer me dit steeds voor ogen te houden, maar toch ga ik steeds aan haar denken als in de "goede tijden". Ik mis haar zo ontzettend hard en dat gevoel gaat niet over moet ik opmerken.
Ik moet ook bekennen dat ik steeds angst heb als ik een persoon van iets hogere leeftijd alleen zie. Gisteren ging ik squashen met een collega en 2 van zijn vrienden. 1 van die kenissen is dus 34 jaar, is net een week verhuist van bij zijn ouders en heeft geen partner. HIERVOOR heb ik dus schrik. Ik wil absoluut niet alleen en eenzaam oud worden. Ik wil dat heerlijke gevoel van LIEFDE terugvoelen. Ik wil me goed voelen enkel en alleen bij het zien of bij een licht physiek contact (hand vasthouden in de bios bvb).
Klinkt nogal zielig, maar het is gewoon de waarheid, ik heb niet genoeg zelfvertrouwen en mijn eigenbeeld is altijd al slechte geweest, dus ik kan me gewoon niet voorstellen nog iemand te vinden.
Gelukkig moet ik straks gaan werken, want het is een slechte dag valt me op
quote:Bull-Ass, echt, de zon gaat voor jou ook weer schijnen.
Op donderdag 19 februari 2004 11:36 schreef Bulls-Ass het volgende:
ik word echt ziek van het feit dat wij hier zoveel hartpijn hebben over een persoon omdat we zoveel van die persoon houden, MAAR ondertussen zijn onze ex-partners al lekker bezig hun leven herop te bouwen, sterker nog, ze zijn ... GELUKKIG (dan spreek ik toch voor mijn ex, af te leiden uit de brief dit vorige maand kreeg).Ik probeer me dit steeds voor ogen te houden, maar toch ga ik steeds aan haar denken als in de "goede tijden". Ik mis haar zo ontzettend hard en dat gevoel gaat niet over moet ik opmerken.
Ik moet ook bekennen dat ik steeds angst heb als ik een persoon van iets hogere leeftijd alleen zie. Gisteren ging ik squashen met een collega en 2 van zijn vrienden. 1 van die kenissen is dus 34 jaar, is net een week verhuist van bij zijn ouders en heeft geen partner. HIERVOOR heb ik dus schrik. Ik wil absoluut niet alleen en eenzaam oud worden. Ik wil dat heerlijke gevoel van LIEFDE terugvoelen. Ik wil me goed voelen enkel en alleen bij het zien of bij een licht physiek contact (hand vasthouden in de bios bvb).
Klinkt nogal zielig, maar het is gewoon de waarheid, ik heb niet genoeg zelfvertrouwen en mijn eigenbeeld is altijd al slechte geweest, dus ik kan me gewoon niet voorstellen nog iemand te vinden.
Gelukkig moet ik straks gaan werken, want het is een slechte dag valt me op
Ik ben nu een half jaar verder en heb op een af en toe weemoedige bui vrijwel nergens meer last van. Verschil is misschien dat het een gezamelijk besluit was, maar toch, ik heb het er heel zwaar mee gehad.
Het klinkt rot, maar het is een kwestie van volhouden en lichtpuntjes zoeken. Probeer het niet te ontkennen of negeren, maar probeer wel verder te gaan.
quote:Wat ik niet kan begrijpen is dat mijn ex gelukkig is met zichzelf, hij zegt steeds niet gelukkig te zijn met zijn leven. Hij heeft ondertussen een leuke baan gevonden en daar schijnt hij het super te hebben. Ik ben blij voor hem, maar ik vraag me zo vaak af of hij niet die momenten mist van het samen zijn, het samen discussieren, het lekkere gevoel van houden van iemand en dat er iemand van jou houdt. Dat is voornamelijk hetgeen wat ik mis. Ik heb het niet over het samenwonen zelf, maar over het bijelkaar zijn.
Op donderdag 19 februari 2004 11:36 schreef Bulls-Ass het volgende:
ik word echt ziek van het feit dat wij hier zoveel hartpijn hebben over een persoon omdat we zoveel van die persoon houden, MAAR ondertussen zijn onze ex-partners al lekker bezig hun leven herop te bouwen, sterker nog, ze zijn ... GELUKKIG (dan spreek ik toch voor mijn ex, af te leiden uit de brief dit vorige maand kreeg).Ik probeer me dit steeds voor ogen te houden, maar toch ga ik steeds aan haar denken als in de "goede tijden". Ik mis haar zo ontzettend hard en dat gevoel gaat niet over moet ik opmerken.
Ik moet ook bekennen dat ik steeds angst heb als ik een persoon van iets hogere leeftijd alleen zie. Gisteren ging ik squashen met een collega en 2 van zijn vrienden. 1 van die kenissen is dus 34 jaar, is net een week verhuist van bij zijn ouders en heeft geen partner. HIERVOOR heb ik dus schrik. Ik wil absoluut niet alleen en eenzaam oud worden. Ik wil dat heerlijke gevoel van LIEFDE terugvoelen. Ik wil me goed voelen enkel en alleen bij het zien of bij een licht physiek contact (hand vasthouden in de bios bvb).
Klinkt nogal zielig, maar het is gewoon de waarheid, ik heb niet genoeg zelfvertrouwen en mijn eigenbeeld is altijd al slechte geweest, dus ik kan me gewoon niet voorstellen nog iemand te vinden.
Gelukkig moet ik straks gaan werken, want het is een slechte dag valt me op
Ik heb nu dan weer even een tijdelijke inzinking, zie het weer een stuk somberder in allemaal en ik weet wel dat dat weer weggaat, maar als ik er zomaar tussendoor aan denk kan ik zo triest worden en lijkt de rest eromheen zo zinloos. Op mijn werk heb ik wel genoeg afleiding, maar als ik thuiskom is er gewoon niets. Ik ben sinds een tijd bij een scoutinggroep en dat is leuk en zo kom ik tenminste nog een beetje onder de mensen. Maar als ik alleen thuis ben ben ik gewoon te depri om actief mensen op te zoeken, ook als ik daar behoefte aan heb.
Ik hoop dat ik in mijn -waarschijnlijk- vernieuwde functie weer veel kan werken dat de tijd voorbij vliegt en dat ik weer tot laat kan overwerken, zodat de avonden heel snel voorbijgaan.
Joepie...is dit nu het leven? 
Probeer een hobby te zoeken waar je thuis ook heel goed mee bezig kunt zijn.
Ik ben op naailes gegaan en vind dat dus echt superleuk. Ik kan avonden bezig zijn met prutsen ed. Heb al bijna een jasje voor mezelf in elkaar zitten Het geeft je de kans wel na te denken, maar niet jezelf te verliezen in die gedachtes omdat je toch ergens mee bezig ben.
Iets anders waar ik mee bezig ben is een beeldje maken van klei. Gewoon lekker bezig zijn. Nou ben ik altijd wel iemand geweest die graag met haar handen bezig is, maar dit is voor mij echt dé manier geweest om mijn gedachten te verzetten. Je bent er wel mee bezig in je hoofd, want die gedachten malen maar door, maar doordat je tegelijkertijd bezig bent met iets dat je aandacht vraagt wordt je niet meegezogen.
Nogmaals, dit kan wel eens heel suf klinken en ik ben ook zeker geen promoter van geiteharesokkenfröbelclubjes, maar goed, het is maar een idee.
Als je niet thuis bent heb je idd afleiding en gaat het allemaal wel, maar niemand is hele dagen van huis. Ik heb al weken praktisch geen TV meer gekeken omdat ik alleen maar lekker aan het prutsen ben.
Nou ja goed, het probleem is natuurlijk hetzelfde als voor Blinky. Eenmaal thuis, sterker nog, van zodra je in de wagen stapt (alleen) om naar huis te gaan begint mijn maag als terug te krampen, en mijn hart botst sneller. Ik kan het niet veranderen (anders deed ik dit uiteraard wel).
Ik kijk dolgraag films, dus dat helpt me soms wel thuis. Een filmpje en een biertje maar goed, ook dat deden we vaak samen met mijn ex. het probleem is en blijft het feit dat wij vier jaar alles samen hebben gedaan, en dat zorgt er uiteraard voor dat ik nu in alle situaties waar ik in beland aan haar denk. Waarschijnlijk is dat voor iedereen zo?
Ik zit nu voor me bureau waar zij zovaak heeft gezeten om aan haar verslagen en dergelijke te werken. Zo zijn er eindeloos veel voorbeelden. Het blijft jammer dat het gedaan is, ik besef het al maar hoop nog steeds wakkeer te worden.
Ik hoop wel niet dat ze nog terugkomt. Soms wel, jammer genoeg, maar van zodra ik er bewust bij nadenk weet ik nu al dat het nooit meer het zelfde zal zijn, en het zal nooit wat worden (dit in de veronderstelling dat ze me ooit mist:S) maar goed, ik MOET me erbij neerleggen dat zij niet de moeder van mijn kinderen zal worden, of m'n ochtendkusje zal geven.
quote:Ik ben juist geen creatief iemand... handvaardigheid en dergelijken vond ik al vreselijk op de basisschool en nu heb ik er nog een hekel aan (wat niet wil zeggen dat ik je advies niet waardeer hoor
Op donderdag 19 februari 2004 12:50 schreef Brighteyes het volgende:
Dit klinkt waarschijnlijk heel suf, maar goed.
Probeer een hobby te zoeken waar je thuis ook heel goed mee bezig kunt zijn.
Ik ben op naailes gegaan en vind dat dus echt superleuk. Ik kan avonden bezig zijn met prutsen ed. Heb al bijna een jasje voor mezelf in elkaar zitten Het geeft je de kans wel na te denken, maar niet jezelf te verliezen in die gedachtes omdat je toch ergens mee bezig ben.Iets anders waar ik mee bezig ben is een beeldje maken van klei. Gewoon lekker bezig zijn. Nou ben ik altijd wel iemand geweest die graag met haar handen bezig is, maar dit is voor mij echt dé manier geweest om mijn gedachten te verzetten. Je bent er wel mee bezig in je hoofd, want die gedachten malen maar door, maar doordat je tegelijkertijd bezig bent met iets dat je aandacht vraagt wordt je niet meegezogen.
Nogmaals, dit kan wel eens heel suf klinken en ik ben ook zeker geen promoter van geiteharesokkenfröbelclubjes, maar goed, het is maar een idee.
Als je niet thuis bent heb je idd afleiding en gaat het allemaal wel, maar niemand is hele dagen van huis. Ik heb al weken praktisch geen TV meer gekeken omdat ik alleen maar lekker aan het prutsen ben.
)Als ik thuiskom na mijn werk, boodschappen heb gedaan, ga ik achter de computer zitten, ik fok! wat, kijk eens wat rond op andere sites... kijk naar het Jorurnaal van 20h en heel soms een film. Halverwege val ik in slaap. Soms bel ik iemand, maar ik wil niet altijd als ik me rot voel steeds iemand bellen. Anders word ik in dat opzicht afhankelijk van diegene en dat wil ik niet. Daarbij wil ik niet te hopeloos overkomen (hoewel het vaak wel zo voelt).
Ik sport niet meer (te duur), ik ga niet uit (te duur) en hoef niet zo nodig lid te worden van een club (te duur). Ik haal zo min mogelijk boodschappen en sla soms maaltijden over. (ook omdat ik echt geen trek heb hoor). Ik zorg wel dat ik een redelijke basis heb (eet elke dag minstens 4 boterhammen en een zooi vitaminepillen).
Als ik wel leuke dingen zou gaan doen (of regelmatig zou gaan doen) voel ik me daar weer schuldig over. Als ik kijk naar een jaar geleden had ik hetzelfde bedrag dat ik nu negatief sta in positief. Daar schrok ik wel van...het lijkt net of een jaar geleden alles beter was, zo voelt het ook. En dat het alleen maar meer achteruit gaat.
Ik weet wel dat er niet veel aan te doen is en dat ik het vooral zelf moet doen, maar ik heb er de energie niet meer voor.
Ik wou dat ik weer eens gewoon lekker ' onbezorgd' iets kon gaan doen, zonder dat zware gevoel in mijn maag.
quote:.
Op donderdag 19 februari 2004 14:59 schreef Blinky het volgende:[..]
Ik ben juist geen creatief iemand... handvaardigheid en dergelijken vond ik al vreselijk op de basisschool en nu heb ik er nog een hekel aan (wat niet wil zeggen dat ik je advies niet waardeer hoor
Als ik thuiskom na mijn werk, boodschappen heb gedaan, ga ik achter de computer zitten, ik fok! wat, kijk eens wat rond op andere sites... kijk naar het Jorurnaal van 20h en heel soms een film. Halverwege val ik in slaap. Soms bel ik iemand, maar ik wil niet altijd als ik me rot voel steeds iemand bellen. Anders word ik in dat opzicht afhankelijk van diegene en dat wil ik niet. Daarbij wil ik niet te hopeloos overkomen (hoewel het vaak wel zo voelt).
Ik sport niet meer (te duur), ik ga niet uit (te duur) en hoef niet zo nodig lid te worden van een club (te duur). Ik haal zo min mogelijk boodschappen en sla soms maaltijden over. (ook omdat ik echt geen trek heb hoor). Ik zorg wel dat ik een redelijke basis heb (eet elke dag minstens 4 boterhammen en een zooi vitaminepillen).
Als ik wel leuke dingen zou gaan doen (of regelmatig zou gaan doen) voel ik me daar weer schuldig over. Als ik kijk naar een jaar geleden had ik hetzelfde bedrag dat ik nu negatief sta in positief. Daar schrok ik wel van...het lijkt net of een jaar geleden alles beter was, zo voelt het ook. En dat het alleen maar meer achteruit gaat.
Ik weet wel dat er niet veel aan te doen is en dat ik het vooral zelf moet doen, maar ik heb er de energie niet meer voor.
Ik wou dat ik weer eens gewoon lekker ' onbezorgd' iets kon gaan doen, zonder dat zware gevoel in mijn maag.
Dit begrijp ik jammer genoeg maar al te goed. Het is idd kut om steeds dat zwaar gevoel te hebben in je maag, en ook je hart dat overslaat of veel sneller begint te slaan. Ik zou ook graag terug mijn rusteloos leventje te hebben.
Ik leef gemeend met je mee, maar jij hebt er blijkbaar bovenop nog financiële probs. Je sprak over een promotie. Ik hoop dat dit je situatie een beetje zal helpen.
Wie had er kunnen denken dat die partner waar we jaren gek van waren en zo een goed gevoel bij hadden ons ooit ZO VEEL pijn kan bezorgen. Had iemand me enkele maanden geleden gezegd dat mijn vriendin me zo zou behandelen dan had ik hem uitgelachen, en kijk waar ik nu ben.
Pathetic i guess...
Zaterdag is mijn ex met zijn nieuwe vriendin bij mij geweest, niks aan het handje, gewoon gezellig. En dan vertelt hij vandaag wat zij verder het weekend hebben gedaan, ook nog ok. En net dacht ik daar ineens aan en toen overspoelde me echt zo'n misselijk gevoel. Heel vreemd.
Heeft overigens volgens mij weinig meer met m'n ex te maken als wel met 'het alleen leven'.
Maar goed, zo zie je maar weer. Soms komt ineens weer zo'n hele venijnige steek langs die je even helpt herinneren dat het niet zo simpel is als het lijkt.
*zucht*
quote:Hoe herkenbaar..Op donderdag 19 februari 2004 14:41 schreef Bulls-Ass het volgende:
-knip-
quote:Het is logisch dat je dat gevoel mist, het is fijn om samen met iemand te zijn. En hij zal dat gevoel ook best wel missen, dat lijkt me wel normaal, maar dat is wel zijn leven en niet JOUW zaak, wat heb je eraan om je nog bezig te houden met je ex op deze manier. Maak je ook niet druk, je komt vanzelf wel iemand tegen als je er aan toe bent. Dat kan je alleen zelf bepalen, ben je al toe aan een nieuwe liefde?Op donderdag 19 februari 2004 12:43 schreef Blinky het volgende:
Wat ik niet kan begrijpen is dat mijn ex gelukkig is met zichzelf, hij zegt steeds niet gelukkig te zijn met zijn leven. Hij heeft ondertussen een leuke baan gevonden en daar schijnt hij het super te hebben. Ik ben blij voor hem, maar ik vraag me zo vaak af of hij niet die momenten mist van het samen zijn, het samen discussieren, het lekkere gevoel van houden van iemand en dat er iemand van jou houdt. Dat is voornamelijk hetgeen wat ik mis. Ik heb het niet over het samenwonen zelf, maar over het bijelkaar zijn.
quote:Goed dat je iig nu probeert meer leuke dingen te doen. Zorg gewoon goed voor jezelf en bedenk dat je ook genoeg leuke dingen kunt doen zonder dat het geld hoeft te kosten. Als je je alleen voelt thuis kun je bijvoorbeeld ook eens lekker naar buiten gaan om te wandelen of te fietsen, of lees eens een goed boek. Verder hoeft sporten ook niet duur te zijnIk heb nu dan weer even een tijdelijke inzinking, zie het weer een stuk somberder in allemaal en ik weet wel dat dat weer weggaat, maar als ik er zomaar tussendoor aan denk kan ik zo triest worden en lijkt de rest eromheen zo zinloos. Op mijn werk heb ik wel genoeg afleiding, maar als ik thuiskom is er gewoon niets. Ik ben sinds een tijd bij een scoutinggroep en dat is leuk en zo kom ik tenminste nog een beetje onder de mensen. Maar als ik alleen thuis ben ben ik gewoon te depri om actief mensen op te zoeken, ook als ik daar behoefte aan heb. <p>Ik hoop dat ik in mijn -waarschijnlijk- vernieuwde functie weer veel kan werken dat de tijd voorbij vliegt en dat ik weer tot laat kan overwerken, zodat de avonden heel snel voorbijgaan. <p>Joepie...is dit nu het leven? <img src="i/s/yawnee.gif" width="15" height="15">
[..]
. Maak je ook niet druk, je komt vanzelf wel iemand tegen als je er aan toe bent. Dat kan je alleen zelf bepalen, ben je al toe aan een nieuwe liefde?
[..]
En dat is voor mij de oplossing nu!! Ik heb nu iemand anders om me op te concentreren en ja! dat helpt!!
Goed...
Ik heb na een relatie van bijna 2 jaar waarvan meer dan anderhalf jaar te hebben samengewoond me ook onwijs klote gevoeld. Het gevoel van 'ik wil haar zo graag terug', (in mijn geval) 'wat ben ik een lul' en 'ik wil haar zooo graag zien' waren ook dagelijks aanwezig.
Nadat we elkaar een maand bijna niet hadden gezien stond ze opeens voor de deur, gewoon om ff gezellig bij te kletsen... Hu! Mijn god, ik had in de maand iedereen lastig gevallen, heel fok ondergepost en mn nieuwe huisgenoot gek gemaakt met mn verhalen en dan staat ze opeens voor je neus om 'gezellig te doen'.
Hup, dan ben ik ook weer gelijk van slag af... Gek he..
Maar goed, dat resulteerde dus in het feit dat we elkaar toch weer iedere dag gingen zien, met de hele groep stappen, en dat we onze dagelijkse en niet dagelijkse problemen bij elkaar op tafel gooide. Ook het blijven 'logeren' zoals wij dat noemden werd ook meer en meer...
Op een gegeven moment gevraagd: hoe zit het nu tussen ons, we hebben 'officieel' geen relatie met elkaar maar we gedragen en doen wel alsof we er 1 hebben, alleen de naam ontbreekt... Antwoord was dat ze nu ze het zo voelde wel fijn vond om vrij te zijn te doen en te laten wat ze wilde en gewoon voor de volle 100% dr eigen gang kon gaan. ( Niet dat we elkaar niet vrij lieten ofzo dat niet integendeel. ) Tja, als je dan in de maanden toch een beetje hoopt had dat het weer wat zou worden, dan krijg je toch wederom een dreun te incasseren...
En toch zijn we alle 2 zo stom geweest om met dat patroon door te gaan... Het is aan de ene kant natuurlijk ook wel lekker oud en vertrouwd.. We kennen elkaar door en door. Wij hebben het over alles en weten dingen over elkaar die niemand anders als bv je eigen ouders weten. We zien aan elkaars style van sms berichten zelfs in wat voor bui we zijn en of het goed of niet goed gaat.
Maar goed.. Ondertussen weet je alle 2 wel dat het zo niet gaat eigenlijk.. Eigenlijk wil je het zo wel en toch weer niet.. En daardoor kwamen er toch ook weer meer en meer kleine irritatie's en kleine ruzie's.
Nu is de dame voor anderhalve week naar het buitenland gegaan en we dachten dat we elkaar wel zouden missen en dat we op de 3e dag wel helemaal gestoord zouden zijn van het elkaar niet zien.
Maarrr het tegendeel is daar. In die tijd hebben we een paar smsjes uitgewisseld en hebben we misschien 3x gebeld, zo van is het leuk daar? Heb je het naar je zin en is er nog wat gebeurd in dat kikkerlandje? K heb in die tijd niet echt het gevoel gehad dat ik haar zo miste.. Als je dat beseft dan sla je je zelf ook wel even voor je kop. Je denk: zeg ik dat nou echt? Ik die al de hele tijd hoop en probeer dat het weer goed komt?
Het is goed geweest dat we elkaar gewoon een tijdje niet zagen, we hebben het toen ze terug was er nog even over gehad. We dachten alle 2 het zelfde: Zo doorgaan gaat simpelweg niet. als 1 van ons 2en een ander tegenkomt is die dreun alleen maar harder, je hebt ook tijd in iets gestopt wat helemaal geen nut heeft gehad. Kunnen we beter onze tijd in andere zaken steken.
We zijn en blijven gewoon goede maatjes. Nogmaals je weet zoveel van elkaar en hebt zoveel meegemaakt dat blijft altijd bij je, als een relatie niet meer gaat hoe je niet gelijk maar boos op elkaar te zijn en elkaar niet meer aan te kijken. Als ze een probleem heeft kan ze me bellen en dat doet ze ook en andersom ook. Ze kan me om 3 uur s'nachts bellen en met een probleem komen en ik ga er gewoon heen, dan is niet alleen met haar maar met al mijn vrienden. En tja, dat sommige mensen dat misschien niet kunnen begrijpen dat je toch nog heel goed met elkaar kan omgaan en veel voor diegene over hebt daar kan ik ook niets aan doen.
Het is beter zo, helaas dat we er nu na 6 maanden pas achter komen maar ja, nogmaals beter nu dan over een x aantal maanden/jaren. Vrienden en kenissen riepen en roepen nogsteeds: maar jullie passen zo leuk bij elkaar, en dat komt wel weer goed..
Het zal misschien wel zo zijn, misschien ook wel niet, als het echt zo is dan komt dat ooit wel eens weer goed... Maar ik/we gaan dat niet afdwingen.. We zien wel, goede vrienden is ook een hoop waard..
Hu.. lange tekst...
Kort samengevat: Jah het is kut als het over gaat, gevoel kan niet zomaar verdwijnen... Maar ook ik dacht van dit gevoel gaat nooit meer weg... maar dat gaat het wel... en als dat gevoel eenmaal weg is... voel je je een stuk beter.. en kun je veel beter weer je eigen gang gaan en lekker je eigen dingetjes doen. In de tussentijd niet te veel erover nadenken, lekker bezig zijn en er op uitgaan en idd het er over hebben als het dwars zit... Maar wel verder met je leven... Het is niet het einde...
We kwamen een kennisje tegen: Heeeeeee, zijn jullie weer bij elkaar?
Ehm, nee, gewoon vriendjes.
Die gezichten zijn dan wel heel grappig hoor!
That you'll ever do
Two can be as bad as one
It's the loneliest number since the number one
No is the saddest experience
You'll ever know
Yes, it's the saddest experience
You'll ever know
Because one is the loneliest number
That'll you'll ever do
One is the loneliest number
That you'll ever know
It's just no good anymore
Since you went away
Now I spend my time
Just making rhymes
Of Yesterday
Because one is the loneliest number
That you'll ever do
One is the loneliest number
That you'll ever know
One is the loneliest number
That you'll ever do
One is the loneliest number
Much much worse than two
One is a number divided by two
Ik zou dit weekend een 'gezellig' weekend gaan hebben met een vriend van mij. Degene waar ik ook die date mee had 2 weken terug. Helaas is hij ziek en kan dat dus niet door gaan. Kan gebeuren. Maar ik had me heel erg verheugd op gewoon gezellig een weekendje samen met iemand door te brengen. Open haardje aan, lekker eten etc. etc. En het is er ook zo helemaal het juiste weer voor. Het sneeuwt, de lucht is grijs. Buiten is het koud, binnen is het lekker warm.
Die open haard gaat zometeen ook echt wel aan hoor, dat kan ik in m'n eentje ook. En het is ook niet dat ik mijn ex mis, en ik ben ook niet zwaar wanhopig op zoek naar een nieuwe relatie, hoewel ik er niet op zou spugen als het zich zou aandienen, maar gewoon af en toe een beetje warmte zoeken bij een anders is soms zo prettig, en vooral zooooo nodig.
Wat ik hiermee wil weet ik eigenlijk niet. Gewoon effe lekker van me af praten denk ik.
Kus voor jullie allemaal.
Ik ben het helemaal met je eens. Ik zit op het punt dat ik mijn ex eigenlijk niet meer mis, maar ik mis het soms zoooo erg om die gezellige romantische dingetjes te doen. Elk mens heeft een beetje liefde nodig. Mijn ex was ook mijn beste vriend(in), ik mis iemand om de positieve en negatieve dingen die ik voel mee te delen.
Het tegenstrijdige is dat ik nog niet toe ben aan een nieuwe relatie, ben nog te bang om weer gekwetst te worden. Life sucks (momenteel), komt wel weer goed.
Ik voel me zo klote nu! Het enige wat ik wil is gewoon af en toe een arm om me heen. Een beetje warmte en een beetje aandacht. Weten dat er iemand is die aan je denkt als er leuke dingen zijn. Die ook gewoon af een toe eens een uurtje tegen je aan kan gaan zitten zwijgen. Dingen delen. Niet moeite hoeven doen voor een beetje contact. Als ik mijn best er niet voor doe, kan dit weekend voorbij gaan zonder echt een gesprek met iemand.
Ik weet heus wel dat het niet allemaal vanzelf komt, maar ik mis die vanzelfsprekendheid...
quote:'k heb het zelfde gevoelOp zaterdag 28 februari 2004 18:31 schreef Brighteyes het volgende:
Mag ik dit topic nog even misbruiken?
Ik voel me zo klote nu! Het enige wat ik wil is gewoon af en toe een arm om me heen. Een beetje warmte en een beetje aandacht. Weten dat er iemand is die aan je denkt als er leuke dingen zijn. Die ook gewoon af een toe eens een uurtje tegen je aan kan gaan zitten zwijgen. Dingen delen. Niet moeite hoeven doen voor een beetje contact. Als ik mijn best er niet voor doe, kan dit weekend voorbij gaan zonder echt een gesprek met iemand.
Ik weet heus wel dat het niet allemaal vanzelf komt, maar ik mis die vanzelfsprekendheid...
MSNnen?
quote:Bedankt voor het aanbod, maar als je het niet erg vind doe ik dat effe liever niet. Niks persoonlijks, maar ben effe niet in de stemming.Op zaterdag 28 februari 2004 18:37 schreef TheDarkness het volgende:
[..]
'k heb het zelfde gevoel
MSNnen?
Kus
[ Bericht 7% gewijzigd door BE op 28-02-2004 18:56:57 ]
quote:Je hebt toch ouders? Die denken ook vaak aan jou en vragen zich af hoe het met je is en doen niet moeilijk als je bijvoorbeeld eventjes alleen wilt zijn... Nee, ik begrijp wat je bedoeld.Op zaterdag 28 februari 2004 18:31 schreef Brighteyes het volgende:
Mag ik dit topic nog even misbruiken?
Ik voel me zo klote nu! Het enige wat ik wil is gewoon af en toe een arm om me heen. Een beetje warmte en een beetje aandacht. Weten dat er iemand is die aan je denkt als er leuke dingen zijn. Die ook gewoon af een toe eens een uurtje tegen je aan kan gaan zitten zwijgen. Dingen delen. Niet moeite hoeven doen voor een beetje contact. Als ik mijn best er niet voor doe, kan dit weekend voorbij gaan zonder echt een gesprek met iemand.
Ik weet heus wel dat het niet allemaal vanzelf komt, maar ik mis die vanzelfsprekendheid...
Ik heb het gevoel dat je na een lange relatie weer echt moet "leren" om alleen te leven.
Of is dit chronisch? Ik hoop het niet
quote:We lopen allemaal chronisch met allerlei neuroses rond. De één onder controle, laat een ander zich alweer spoedig zien... Je kan jezelf voorbereiden op een heel leven jezelf en andere mensen troosten. Kansen zat om te msn'en, look around...Op zaterdag 28 februari 2004 18:46 schreef TheDarkness het volgende:
Succes Brighteyes!
Ik heb het gevoel dat je na een lange relatie weer echt moet "leren" om alleen te leven.
Of is dit chronisch? Ik hoop het niet
quote:Nee hoor, het is niet chronisch, althans dat hoop ik niet. Gezien de korte duur van deze onweersbui lijkt het daar iig niet op.Op zaterdag 28 februari 2004 18:46 schreef TheDarkness het volgende:
Succes Brighteyes!
Ik heb het gevoel dat je na een lange relatie weer echt moet "leren" om alleen te leven.
Of is dit chronisch? Ik hoop het niet
Dit was een typisch gevalletje 'grote bek, klein hartje'. Maar goed, het gaat wel weer. Het valt allemaal wel mee. Het komt wel goed met mij.
Verder heb ik mijn ex nauwelijks gemist. Hij houdt helemaal niet van carnaval en ik bedacht me dat als we nog samen zouden geweest zijn, ik niet met deze groep op stap was geweest en dat had ik niet willen missen. Zij zijn even het beste wat me in die 8 1/2 maand overkomen zijn en hoewel ik pas 2 1/2 maand als vrijwilliger er werk, voelt het idd alsof ik er al járen bij zit. Ik heb me rotgelachen met ze, en voelde me weer even helemaal vrij en dat zware gevoel in mijn maag was helemaal verdwenen.
Het is alleen stom dat ik nog steeds bijna elke nacht over hem droom. Daar blijf ik van balen!
[ Bericht 16% gewijzigd door Blinky op 29-02-2004 16:01:34 ]
Eindelijk een beetje je draai gevonden met een leuke groep mensen om je heen! En wat betreft die ene persoon, take it as it comes, en wees eerlijk en open tegen hem als hij idd dichterbij wil komen. Als hij jou idd zo leuk vind zal hij begrip hebben voor het feit dat jij het wat rustiger aan wil doen.
ik heb vrijdag nog gewoon gewerkt, ben zaterdag naar mijn ouders gegaan (staande afspraak), maar zondag hield ik het niet meer. ik heb haar opgebeld, dat ik langs wilde komen. we hebben toen erg lang en uitgebreid gepraat.
ook dit was een relatie waarin de 1 twijfels krijgt, terwijl de ander er niks van merkt. ze had dus al een paar maanden twijfels bij ons. die collega heeft gewoon als katalysator gewerkt (en op dat punt geloof ik haar wel).
ik heb haar gezegd dat ik haar niet kan missen, dat ik het onbegrijpbaar vind dat ze na 2 jaar zomaar uit het niets (voor mij dan) een einde eraan maakt. ze zei ook dat ze nog steeds van me hield. we hebben toen afgesproken om een langzame en voorzichtige doorstart te maken. we hebben ook afgesproken dat als zij besloot met haar collega te gaan proberen, ze me dat zou laten weten. ik heb dat toen sowiezo aangegrepen om wat actiever te gaan leven. het leek afgelopen week beetje bij beetje weer goed te gaan. ik kreeg een beetje hoop dat het weer goed zou komen. gister zijn we naar de film geweest (Good bye Lenin!, aanrader) en ik heb haar thuis gebracht. ging mee om wat te drinken. ze begon weer te huilen. ik voelde me zo klote, omdat ik haar infeite voor de keus gezet heb. ik heb toen bijna gezegd dat we er maar een punt achter moeten zetten, maar ik kon het echt niet zeggen. ik wilde de kans houden dat het goed kon komen.
ze vroeg of ik bleef slapen. dat heb ik gedaan. twas echt puur platonisch. ik werd vanochtend wakker, en ik wist gewoon dat dit het einde was. toen ze tegen me aan ging hangen bij het ontbijt, hield ik het niet droog. ik wist dat het over was, en zij wist dat ik het wist.
ik weet alleen niet of ik er een punt achter kan zetten. ik hou nog van haar, en ik mis haar erg. ze heeft zelf aan gegeven ook nog van mij te houden, maar dat zal wel op een iets andere manier zijn. ik heb haar telefoon nummer inmiddels weggegooit. ik ken mezelf, zodra ik drank op heb ga ik haar in een sentimentele bui bellen.
ik weet ook niet of ik haar uit de weg kan gaan. ik heb er echt geen trek in om haar met haar collega te zien, maar we wonen in dezelfde stad, komen in dezelfde kroegen, delen vrienden, mijn beste vriend is haar broertje....
dit was mijn eerste serieuze relatie, en dus ook mijn eerste serieuze hart pijn. misschien lucht het posten van dit verhaal wel op. ik hoop het....
quote:Hee klote man, je verhaal is voor mij erg herkenbaar. Inclusief dat zij al langer twijfels zei te hebben, met als verschil dat zij ook daadwerkelijk is vreemdgegaan. Ik vond het ook onbegrijpelijk en ze zij ook vaak dat ze nog wel veel van me hield, maar dat ze toch niet verder kon, bang om me weer pijn te doen. Het bleef een beetje doorgaan en soms leek het wel nooit uit te zijn geweest. Ik had heel lang nog de hoop dat het weer goed zou komen, maar achteraf heb ik mezelf alleen maar voor de gek gehouden.Op zondag 29 februari 2004 17:31 schreef jehannes het volgende:
- knip -
Mijn advies: maak die fout niet, het kost je veel en ik zeg niet dat het niet meer goed kan komen maar wel dat je gewoon duidelijk voor jezelf moet zijn, als je weet dat het uit is dan moet je dat ook voor je gevoel accepteren.
Denk er gewoon goed over na, maar besef ook dat je iemand niet kan dwingen om net zoveel van je te houden als jij van de ander houd.
Goed dat je haar voor de keus hebt gesteld, maar zorg wel voor duidelijkheid voor jezelf en blijf niet hopen op iets wat misschien niet kan...
Het is klote ik denk dat ik weet hoe je je voelt, balen dat je gewoon veel deelt zoals vrienden enzo,
Sterkte!
quote:Sterkte joh!Op zondag 29 februari 2004 17:31 schreef jehannes het volgende:
-knip-
Verhaal..
/quote]
Blinky, klinkt goed!!
En als je verstandig bent, houd je het inderdaad bij kijken voorlopig!!
Dat heb ik helaas niet gedaan en ik lijk verder in de shit dan ooit!!
Overweeg nu het klooster..
Ben benieuwd of ik het ooit leer... mannen, je moet ze verbannen!!
toch maar niet trouwens...
stom, ik hoop al de hele dag op een telefoontje..... ik weet dat het niet komen gaat....
*jehannes gaat maar eens bier inslaan.
quote::-o Ik heb wat gemist geloof ik...Op zondag 29 februari 2004 22:52 schreef mickey71 het volgende:
[quote]Op zondag 29 februari 2004 15:56 schreef Blinky het volgende:
Verhaal..
/quote]
Blinky, klinkt goed!!
En als je verstandig bent, houd je het inderdaad bij kijken voorlopig!!
Dat heb ik helaas niet gedaan en ik lijk verder in de shit dan ooit!!
Overweeg nu het klooster.. :'(
Ben benieuwd of ik het ooit leer... mannen, je moet ze verbannen!!
Het klooster in heb ik ook maar al te vaak geroepen...
Ik mis die vanzelfsprekende arm om me heen als ik me rot voel... Ff lekker uithuilen... alles eruit gooien en daarna weer vrolijk verder...
Voor jehannes: sterkte de komende tijd. Probeer niet te veel aan dat gedoe met die collega van d'r te denken. Ze heeft toch alleen gezegd dat hij haar leuk vindt? Of vindt zij hem ook leuk?
Eigen schuld dat hij nou weer door mn hoofd spookt, ik weet het. Waarom ben ik altijd zo zwak als ik hem zie? Mn naieve kant hoopt dat ie van me houdt en gaat nadenken...maar dat zal vast niet en ik moet hem weer uit mijn hoofd bannen. En dat lukte aardig... ik vond zelfs een andere jongen leuk maar nu weet ik helemaal niet meer wat ik aan het doen ben. Ik hou me nog maar een paar maanden rustig op dat gebied.
quote:Je hebt inderdaad wat gemist... Ik licht nog wel toe op icq.Op maandag 1 maart 2004 20:40 schreef MissMSX het volgende:
[..]
:-o Ik heb wat gemist geloof ik...
Het klooster in heb ik ook maar al te vaak geroepen...
Ik mis die vanzelfsprekende arm om me heen als ik me rot voel... Ff lekker uithuilen... alles eruit gooien en daarna weer vrolijk verder...
Voor jehannes: sterkte de komende tijd. Probeer niet te veel aan dat gedoe met die collega van d'r te denken. Ze heeft toch alleen gezegd dat hij haar leuk vindt? Of vindt zij hem ook leuk?
Ben nu nog nauwelijks met mijn ex bezig, wel met het gegeven dat ik alleen ben. En da's weer een heel nieuw 'probleem' op zich. Maar da's goed; tijd om stil te staan bij mezelf (en da's niet altijd even leuk, maar soms wel verhelderend!) (dus wat mij betreft een nieuw topic: "hoe confronterend is alleen zijn" )
En inderdaad die arm... Maarja, die krijg ik nu dan in de vorm van verbale steun van vrienden, familie en collega's..
quote:tsja, ze vind hem dus ook wel leuk. eerst zei ze dat ze absoluut niet verliefd oid op hem was, dat hij alleen op haar verliefd was. die zondag erop vertelde dat hij haar niet koud laat. toen ging ik er al van uit dat ze verliefd (aan het worden) was. en dat heb ik dus verloren... oude liefde roest....Op maandag 1 maart 2004 20:40 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Voor jehannes: sterkte de komende tijd. Probeer niet te veel aan dat gedoe met die collega van d'r te denken. Ze heeft toch alleen gezegd dat hij haar leuk vindt? Of vindt zij hem ook leuk?
quote:Ik doe met je mee! Zit met exact hetzelfde. Met je kop tegen de muur lopen omdat het 'alleen zijn' niet zo gemakkelijk is als het lijkt.Op maandag 1 maart 2004 21:54 schreef mickey71 het volgende:
(dus wat mij betreft een nieuw topic: "hoe confronterend is alleen zijn" )
Of niet? Ga je werkelijk de confrontatie met jezelf aan en leer je met jezelf te leven, aardig voor jezelf zijn en zelfs gelukkig met jezelf worden? Is dat uberhaupt mogelijk? Is dat niet asociaal of is dat juist de kunst van het loslaten?
quote:Het blijven gevoelens... daar kun je zo weinig tegen doenOp maandag 1 maart 2004 22:23 schreef jehannes het volgende:
[..]
tsja, ze vind hem dus ook wel leuk. eerst zei ze dat ze absoluut niet verliefd oid op hem was, dat hij alleen op haar verliefd was. die zondag erop vertelde dat hij haar niet koud laat. toen ging ik er al van uit dat ze verliefd (aan het worden) was. en dat heb ik dus verloren... oude liefde roest....
Keep your chin up! of ze hem nou wel of niet leuk vindt... voor jou blijft het pijnlijk....
quote:I'm in... ik mis die arm om me heen, die knuffel... die lieve aanraking of alleen al die blik...Op maandag 1 maart 2004 22:24 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ik doe met je mee! Zit met exact hetzelfde. Met je kop tegen de muur lopen omdat het 'alleen zijn' niet zo gemakkelijk is als het lijkt.
Ik heb losgelaten op wat kleine stukjes na... het alleen zijn is wennen... aan de ene kant fijn en vrij, maar aan de andere kant kil...
quote:Dat is zeker niet asociaal. Ik denk zelfs dat je eerst gelukkig met jezelf moet zijn voor je gelukkig met een ander kunt zijn. Het klinkt vreselijk cliche, maar ik geloof er in...Op maandag 1 maart 2004 22:43 schreef Colour het volgende:
Ach, dan zoeken we toch mensen op?Zoals Blinky; aansluiten bij een vrijwilligersvereniging. .Alleen is maar alleen, wat er dan ook op je pad komt is altijd beter dan dat eenzame...
Of niet? Ga je werkelijk de confrontatie met jezelf aan en leer je met jezelf te leven, aardig voor jezelf zijn en zelfs gelukkig met jezelf worden? Is dat uberhaupt mogelijk? Is dat niet asociaal of is dat juist de kunst van het loslaten?
De enige in je leven waarvan je zeker weet dat je er de rest van je leven mee moet doen is jezelf! dat is je basis. De rest bouw je daarop...
Niks mis met een bepaalde mate van egoisme (het even geduurd, maar ik zie het nu... bedankt mr P
)quote:Maar dan zoek je toch iemand en doe je daar een soort van LAT-relatie mee. Ik raad je het niet aan, want hoe meer je die warmte van een ander weer terug voelt, hoe meer je die afstand wilt gaan overbruggen.Op maandag 1 maart 2004 23:30 schreef MissMSX het volgende:
[..]
I'm in... ik mis die arm om me heen, die knuffel... die lieve aanraking of alleen al die blik...
Ik heb losgelaten op wat kleine stukjes na... het alleen zijn is wennen... aan de ene kant fijn en vrij, maar aan de andere kant kil...
Misschien is het niet raadzaam om alleen te zijn en liefde voor jezelf op te bouwen als je dat eigenlijk niet wilt en je enorm de warmte van een relatie blijft missen... Skip dan dat alleen zijn en zoek gewoon een relatie en ga daar de fout in. Die mag je gerust maken (mits je er geen drama van maakt, niet zo aardig voor je partner). Dilemma: “wat moet ik doen?”
quote:Ik heb besloten niks te beginnen voor ik er klaar voor ben... de enige goeie graadmeter daarvoor is m'n gevoel...Op maandag 1 maart 2004 23:59 schreef Colour het volgende:
[..]
Maar dan zoek je toch iemand en doe je daar een soort van LAT-relatie mee. Ik raad je het niet aan, want hoe meer je die warmte van een ander weer terug voelt, hoe meer je die afstand wilt gaan overbruggen.
Misschien is het niet raadzaam om alleen te zijn en liefde voor jezelf op te bouwen als je dat eigenlijk niet wilt en je enorm de warmte van een relatie blijft missen... Skip dan dat alleen zijn en zoek gewoon een relatie en ga daar de fout in. Die mag je gerust maken (mits je er geen drama van maakt, niet zo aardig voor je partner). Dilemma: ?wat moet ik doen??
Ik bikkel vrolijk verder als single... ik heb de tijd voor mezelf echt nodig... die arm komt vast ooit wel weer...
Dat het uit is vind ik misschien niet eens zo heel erg, ik was er soms ook niet helemaal zeker over. Waar ik wel verschrikkelijk mee zit in de situatie dat ze weer terug is bij haar ex en hoe onze vriendschap nu verder gaat. Zij was (en is) mijn allerbeste maatje, soulmates zoals zei het zegt, bij haar kan ik alles kwijt.
Nu ik er na een dag of vijf weer op terugkijk vraag ik me af of het allemaal niet een grote vergissing is geweest. Helaas is het achteraf gelul en haal je daarmee het verdriet niet weg op dit moment. Gelukkig heb ik vakantie, want echt concentreren is er niet bij op dit moment
Het enige wat door me heen gaat is dat ik haar warmte mis, ze was het zonnetje in me leven en dat zonnetje is heel plotsklap weggevallen.Ik denk niet dat het wat haar betreft serieus is geweest... zo te zien ben je niet meer dan een vangnet geweest waar ze ff lekker uit kon huilen...
Misschien moeten jullie dit eens goed uitpraten? Kun je geen vrienden blijven zoals ervoor?
quote:Ja ze was en is echt me beste vriendin. Maar ze heeft een hoop "problemen" gehad bij haar vriend. Daardoor is toendertijd mij leuker gaan vinden als ooit de bedoeling was en ik heb haar altijd al leuk gevonden. Hierdoor is de vonk overgeslagen toen zij nog iets had met hem. Achteraf gezien besef ik me ook inderdaad dat onze relatie het gat moest opvullen wat hij zo plotsklap had gemaakt bij haar en daardoor vraag ik me nu ook af of het niet allemaal 1 grote vergissing is geweest. Ze beweert dat ze echt even heel heftig verliefd is geweest die dagen, maar me gevoel zegt dat ze niet op mij verliefd was maar op haar vrijheid die ze terughad.Op dinsdag 2 maart 2004 12:41 schreef MissMSX het volgende:
Even for the record... ze was/is je beste vriendin en je hebt 2 weken iets met d'r gehad toen het 2 dagen uit was met d'r vriend?
Ik denk niet dat het wat haar betreft serieus is geweest... zo te zien ben je niet meer dan een vangnet geweest waar ze ff lekker uit kon huilen...
Misschien moeten jullie dit eens goed uitpraten? Kun je geen vrienden blijven zoals ervoor?
En we praten nog steeds een heleboel, we hebben zelfs weer even telefonisch contact gehad. Maar het is gewoon erg wennen dat ze uiteindelijk toch voor hem heeft gekozen. En misschien dat onze vriendschap nu een klein deukje heeft opgelopen, ik weet zeker dat we dat deukje samen wel weten weg te poetsen en we net zo met elkaar om kunnen gaan als voordat deze hele toestand begon
Het positieve was dat vorige week een collega van me, me vertelde dat ze kriebels kreeg voor mij. Ze is dus een beetje verliefd. Op zich geen schijn van kans, ze is al gesettled en heeft een kleine baby. Ik ben zeker geen homewrecker dus ik zal zeker niet proberen. Het goed nieuws is dat mijn zelfbeeld er een boost van kreeg. Na de breakup met mijn vriendin voelde ik me echt rot, en ik had helemaal geen zelfzekerheid meer. Ik dacht echt dat ik een loser was, en ook dat ik nooit nog een leuke meid zou vinden. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik dit nog steeds denk (soms) maar het voelde ontzettend goed dit te horen van een toch wel mooie en leuke dame, zelf al kan het niet worden.
Het negatieve dan maar. Vorige week was het me 25ste verjaardag en ik kreeg niets vermoeden op de middag een SMS van me ex. Ik schrok me lam en het verpestte me hele dag. Als er iemand op deze wereld is van wie ik geen gelukwensen dien te krijgen is het van de persoon die me plots na vier jaar beu was en een maand later met men beste vriend een relatie begint waardoor ik lekker uit de vriendenkring geslote word.
Echt wel top die meid, ze blijft me maar achtervolgen, en na drie maanden en al wat ze me aandeed blijf ik nog aan haar denken en heb ik nog gergeld DOWN dagen waarop ik echt niet te genieten ben (zelf niet voor mezelf).
Ik mis zoals iedereen die arm om me heen, ik heb hem ironisch genoeg nu meer dan ooit nodig maar jah, mijn probleem is net dat die arm me verlaten heeft dus dat kan ik schudden :S
quote:Je hebt er dus even aan kunnen 'ruiken' en nu is 't *poef* toch ineens weg... da's niet leuk nee... Probeer iig geval dat deukje in de vriendschap wat uit te deuken, want zo te horen is dat heel belangrijk voor je en waarschijnlijk ook voor haarOp dinsdag 2 maart 2004 12:56 schreef RoelerMF het volgende:
[..]
quote:Nooit verkeerd zo'n ego-boostOp dinsdag 2 maart 2004 13:35 schreef Bulls-Ass het volgende:
Als er 1 meid is die je leuk vindt zijn er zeker weten nog veel meer te vinden die dat vinden!Wat vervelend dat ze je verjaardag zo verpest heeft. Ze zou toch wel moeten weten dat je daar niet op zat te wachten?
Dat je nog veel aan d'r denkt is begrijpelijk en het geeft ook niet.. dat wordt langzaam minder... maar geef jezelf de tijd om je down te voelen als je je downt voelt... niemand die voor jou kan bepalen of dat nog 'hoort' of niet...
Denk dat we toch maar het 'De kunst van het alleen zijn'-topic moeten openen
(and remember... if it doesn't kill you, it makes you stronger... als je hier zonder die ene speciale arm om je schouder doorheen komt sta je straks steviger in je schoenen)
quote:Met dat deukje komt het zeker weten wel goed, voor ons beiden inderdaad want bij elkaar kunnen we alles kwijt en daar ben ik blij mee. En ik heb nu wel genoeg in de put gezeten sinds donderdag, net even heerlijk buiten gewandeld, ik kan niet meer wachten tot ik me hobby weer actief kan uitoefenen, nog een maandje wachten helaasOp dinsdag 2 maart 2004 13:59 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Je hebt er dus even aan kunnen 'ruiken' en nu is 't *poef* toch ineens weg... da's niet leuk nee... Probeer iig geval dat deukje in de vriendschap wat uit te deuken, want zo te horen is dat heel belangrijk voor je en waarschijnlijk ook voor haar
quote:En wat is je hobby? (wel balen dat je dat nu niet kan doen iig)Op dinsdag 2 maart 2004 14:21 schreef RoelerMF het volgende:
[..]
Met dat deukje komt het zeker weten wel goed, voor ons beiden inderdaad want bij elkaar kunnen we alles kwijt en daar ben ik blij mee. En ik heb nu wel genoeg in de put gezeten sinds donderdag, net even heerlijk buiten gewandeld, ik kan niet meer wachten tot ik me hobby weer actief kan uitoefenen, nog een maandje wachten helaas
quote:Dat is nu precies het meest typerende van de situatie. Ik ben echt geschrokken van haar als persoon. Het is me duidelijk dat zij totaal NIET beseft wat ze me heeft aangedaan. Het enige dat voor haar telt is haarzelf. Ze begrijpt volgens mij niet eens dat door haar stunt ik al mijn vrienden kwijt ben en dergelijke, maakt haar niet ui. Zij is blij want ze is niet meer alleen. Wel jammer opzich want zo wilde ik me haar niet herinneren maar goed, het probleem voor mezelf is dat ik haar NOG STEEDS niet kan achterwege laten of simpelweg, haar HATEN. Het lukt me nietOp dinsdag 2 maart 2004 14:11 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Nooit verkeerd zo'n ego-boost
Wat vervelend dat ze je verjaardag zo verpest heeft. Ze zou toch wel moeten weten dat je daar niet op zat te wachten?
Dat je nog veel aan d'r denkt is begrijpelijk en het geeft ook niet.. dat wordt langzaam minder... maar geef jezelf de tijd om je down te voelen als je je downt voelt... niemand die voor jou kan bepalen of dat nog 'hoort' of niet...
Denk dat we toch maar het 'De kunst van het alleen zijn'-topic moeten openen
(and remember... if it doesn't kill you, it makes you stronger... als je hier zonder die ene speciale arm om je schouder doorheen komt sta je straks steviger in je schoenen)
Ik heb idd nood aan een andere aanwezigheid in mijn leven maar dat is omdat ik me eenzaam voel. Ik denk niet dat ik er klaar voor ben iemand te beminnen, dus ik w8 liever.
De kunst van het alleen zijn is idd iets wat ze moeten opgestart worden
quote:Wat een idiote hobby!Op dinsdag 2 maart 2004 14:41 schreef RoelerMF het volgende:
Het klinkt idiooit, ik bezoek met enige regelmaat de pretparken in binnen en buiteland, maar die zijn nu dicht
Nee hoor... ik ben zelf dierentuinfreak
quote:Je hebt het haar wel verteld, maar ze heeft een bord voor d'r kop?Op dinsdag 2 maart 2004 14:55 schreef Bulls-Ass het volgende:
[..]
Misschien heb ik dat gemist hoor, maar je vrienden hebben haar 'kant' gekozen ofzo?
Ik zou sommige mensen ook wel willen haten om de pijn minder te maken, maar het lukt mij ook niet... het zou sommige dingen wel makkelijker maken, maar ergens ben ik blij dat ik geen haat in me ken
'Kunst van het alleen zijn' > Eens kijken wat we daar aan kunnen doen
quote:He tof, dat is dus vaak naar Blijdorp denk ik? Ik zit meestal in de Efteling hoorOp dinsdag 2 maart 2004 15:02 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Wat een idiote hobby!
Nee hoor... ik ben zelf dierentuinfreak
Volgens mij maar stoppen voordat dit een slowchat word
quote:Zwengel je ICQ dan eens aanOp dinsdag 2 maart 2004 15:08 schreef RoelerMF het volgende:
[..]
He tof, dat is dus vaak naar Blijdorp denk ik? Ik zit meestal in de Efteling hoor
Volgens mij maar stoppen voordat dit een slowchat word