Ingmar Bergman - De Menselijke Filosoof

quote:

Op woensdag 25 februari 2004 13:19 schreef Sai het volgende:
Je weet dat die twee films deel uitmaken van een trilogie, met tussen Glass en Silence nog Winter Light?

Ja, weet ik, Sai.
Maar omdat juist die film net iets minder werd besproken op sommige sites waar ik regelmatig eens een kijkje neem, heb ik besloten om met die andere 2 te beginnen.

Ik ben uiterst nauwkeurig met mijn "eerste indruk" van topregisseurs, het liefst orkestreer ik alles zo goed mogelijk.
Ik bedoel, het zou zonde zijn als de eerste film van Bergman me iets minder zou bevallen. Daarom Sasom i en Spegel en Tystnaden gehuurd. Nattvardsgasterna (eerste keer in het Zweeds voor mij, vergeef me de foutjes) komt volgende weke aan de beurt.
Daarna laat ik Bergman een tijdje met rust, kruip ik naar Kurosawa en ander werk denk ik, om Bergman later weer op te pikken.

Overigens klopt dat wel, van die ontwikkeling in de drie films. Zoiets heb ik gelezen althans.

Vanmiddag en vanavond ga ik de films van Bergman op mijn gemakje bekijken.

quote:

Op woensdag 25 februari 2004 15:19 schreef Gorro het volgende:
Ik vind Nattvardgasterna juist na Persona de beste film van Ingmar Bergman die ik gezien heb tot nu toe

Lijkt me ook een typisch kenmerk van een echte meester, dat iedereen een andere favoriet heeft/ kan hebben.
Kan ook alleen bij regisseurs wiens oeuvre over de breedte uitstekend is.

Zo deelt volgens mij niemand mijn mening dat Zerkalo het mooiste is dat ik gezien heb van Tarkovsky (let wel, Stalker nog niet gezien).

Ook al ben ik geen liefhebber van Bergman, toch wil ik je effe dik complimenteren met dit topic Gorro!
C'est fucking PUIK!

Dit heb je weer ontzettend mooi gemaakt, Gorro!
Welke film zou je aanraden om kennis met hem te maken?

Ik heb de afgelopen twee dagen kennis gemaakt met Sasom i en Spegel en Tystnaden (in die volgorde).
Niet twee van zijn allerbeste films schijnt, juist daarom uitgekozen (beste bewaar ik altijd).

Iedereen begint anders. Wil je gelijk een hele goede indruk en ben je niet helemaal overtuigd van Bergman's kwaliteiten? Dan kun je misschien beter met een van zijn allerbeste films beginnen (Det sjunde inseglet).
Heb je het idee dat je alles van hem wel zal waarderen (en dat je alle films van hem wel goed zult vinden), dan kun je met een iets mindere beginnen en langzaam de intensiteit opvoeren (zoals ik).

Ik zou i.i.g. niet beginnen met Persona (te moeilijk, wellicht), Fanny och Alexander (te lang, beter begin je toegankelijker) of Cries and Whispers (te zwaar, schijnt). Heb geen van deze films gezien, dus ik kan het net zo goed mis hebben...

Beginnen met die Silence-Trilogie (Sasom i en Spegel, Nattvardsgasterna (Winter Light) en Tystnaden) lijkt me zo gek nog niet...

Toch denk ik dat Det Sjunde Inseglet en Jungfrukallan (The Virgin Spring) stukken toegankelijker zijn dan die trilogie (3 zware films hoor, erg zwaar).

quote:

Op donderdag 26 februari 2004 15:17 schreef Fabulousbakerboy het volgende:
Toch denk ik dat Det Sjunde Inseglet en Jungfrukallan (The Virgin Spring) stukken toegankelijker zijn dan die trilogie (3 zware films hoor, erg zwaar).

Hmmm...ik hoor wel vaker dat Det sjunde inseglet helemaal niet zo heel zwaar is. Of althans niet in vergelijking met andere films van hem.

Die twee films die ik zag (Sasom i en Spegel, Tystnaden) vond ik zeker niet zwaarder dan wat ik zag van Dreyer en Ozu, trouwens. Bij Sasom i en Spegel had ik zelfs wat meer intensiteit en verstildheid verlangt. Tystnaden is een stukje zwaarder, inderdaad.

Sasom i en Spegel heeft een sterk, krachtig verhaal, ijzersterk acteerwerk van Harriet Andersson (Karin) en prachtige fotografie.
Je voelt de psychische desintegratie gewoon vorderen. Zoals ik al zei, vond de film net niet intens genoeg (merk hierbij op dat ik de laatste tijd vooral naar Ozu, Dreyer en Bresson heb gekeken; toch niet de minsten op gebied van verstild...)
Op het einde wordt de film mij te uitlegbaar, didactisch. Had het liever symbolischer gehad, allemaal. Bergman zelf ook, las ik later.

Hoe dan ook, prima binnenkomer. Zal niet tot mijn lievelingsfilms van hem gaan behoren, maar deze film biedt zeker een inkijk in wat ik allemaal nog tegen zal komen bij Ingmar Bergman (veel moois dus).

Tystnaden beviel me (nog) beter. Soberder, nog krachtiger, verstilder. Sublieme fotografie, puur op de eenzaamheid en vervreemding afgericht. Schitterende shots soms. Kan er weinig over vertellen verder, behalve dat het een diepe, krachtige film is over menselijke relaties, verstopte gevoelens en een gevoel van afstand tussen jou en het leven, andere personen en God.

Wat me wel opvalt na die eerste twee kennismakingen, is dat Bergman gewoon wat minder rigoureus en (soms) subtiel is dan b.v. Ozu, Bresson en Dreyer. Bergman is wel erg expressief. Moet ik aan wennen (hoewel het mij niet "emotieloos"/ verstild genoeg kan zijn, eerlijk gezegd). Bergman zou volgens critici/ kenners zelfs wat neigen naar sensatielust/ pathetiek (kwam dit tegen in een review over Dreyer's werk). Gelukkig denkt de grootste Bergman-fan op een site die ik regelmatig raadpleeg, er ook zo over.
Huilbuien, schreeuwbuien...ik moet er (weer) aan wennen, laat ik het zo zeggen.

Het is altijd wel prettig om films, regisseurs etc. te vergelijken, als dat kan. Liefhebbers van Bergman kunnen vooral bij Ordet (Dreyer) terecht. Denk dat die film nog het meest op deze films lijkt, van alle films ooit gezien.
Gertrud (Dreyer) ook natuurlijk, al moet je daarvoor wel lichtelijk masochistisch zijn ingesteld (wel HEEL erg rigoureus en verstild, maar niet per se erg mooi/ goed vond ik).

Snel meer werk zien van die man. Zal wel tot mijn favoriete regisseurs gaan behoren (Fellini, Tarkovsky, Bresson), schat ik zo in.

[ Bericht 0% gewijzigd door Sanvean op 26-02-2004 17:29:44 ]

Ik heb ook nog nooit iets van Bergman gezien, en ik denk dat ik ga beginnen met Herfstsonate; die draait in het Filmmuseum op 7 en 17 maart.
Sowieso verwacht ik dat ik het een erg mooie film zal vinden, maar ik heb daar ook nog niet vaak een klassieker gezien waar ik niets aan vond, ik zit er gewoon heerlijk .

Ik kan je topic over Tarkovsky niet meer vinden, link? (heb namelijk Stalker gehuurd)

thx! ben erg benieuwd naar Stalker..

Wat bedoel je eigenlijk met 'menselijke filosoof'? Ik snap dat ie mens is, maar bedoel je emotioneel, of down-to-earth, of wat?

quote:

Op woensdag 18 augustus 2004 23:57 schreef Gorro het volgende:

[..]

Hier kijk ik egt naar uit

Dus als ik het goed begrijp is dit de vijf uur durende versie:



... en dit de versie van drie uur:



... en zit deze ook in de box:



... en is de drie uur durende versie ook apart verkrijgbaar.

quote:

Op vrijdag 27 februari 2004 11:08 schreef California het volgende:
Ik heb ook nog nooit iets van Bergman gezien, en ik denk dat ik ga beginnen met Herfstsonate; die draait in het Filmmuseum op 7 en 17 maart.
Sowieso verwacht ik dat ik het een erg mooie film zal vinden, maar ik heb daar ook nog niet vaak een klassieker gezien waar ik niets aan vond, ik zit er gewoon heerlijk .

ben je inmiddels geweest

quote:

Op maandag 27 september 2004 15:17 schreef Gorro het volgende:
Quote uit: Welke film heb je vandaag/pas gezien? part LI
[..]

Ik zou Persona later kijken dan Det sjunde inseglet, want die is wel iets "lastiger" om te waarderen volgens mij. Det sjunde inseglet was één van de eerste foreign language films en ook één van de eerste arthouse films die ik zag, vandaar dat ik niet meteen op waarde kon schatten. In vergelijking met de rest van Bergman's werk is Det sjunde inseglet zelfs één van z'n eenvoudigste films in mijn ogen. Jungfrukällan is een uitstekende film om Bergman door te leren kennen. Heb je eigenlijk al wat van hem gezien?

Oke bedankt! Dan kijk ik Det Sjunde Inseglet wel eerst (na Jungfrukällan dan). En nee, ik heb nog nooit wat van m gezien, maar ben wel erg benieuwd. Toen ik in dit topic las dat Jungfrukällan een goede introductie was in Bergman's films, had ik me maar voorgenomen om die eerst te gaan kijken.

Blij te horen dat je Det Sjunde Inseglet nog een kans gegeven hebt Gorro! En met resultaat aan je lovende woorden te zien.