[Machiavelli] Een partij oprichten; hoe en wat?

quote:

Op woensdag 10 maart 2004 18:51 schreef DrWolffenstein het volgende:

[..]

Moet je ook geen Psion kopen, een iPaq met bluetooth functioneerd in veel gevallen beter.

Nâh, de Ipaq 5550 heeft geen sjunbestendig toetsenbord en het kleine onooglijke schermpje bekoort me ook al niet. Verder zit het opgescheept met een buggy en traag besturingssysteem. Tegen december zal dat overigens veranderen. Windows mobile 2004 dat dan wordt uitgeleverd ondersteunt dan ook wat hogere resoluties. Overigens verwacht ik tegen die tijd een Psion Netbook Pro model op Linux aangeschaft te hebben want de huidige Netbook Pro werkt met een antieke Win CE versie terwijl deze gewoon ¤ 1.600,= kost en mijn twee huidige Netbooks op Epoc R5 beginnen wat kuren te vertonen vanwege overmatig gebruik. Ik verwacht niet dat Psion tijdig komt met een model op Mobile Windows 2004 gezien de licentiekosten en ik verwacht ook niet dat Psion een toestel op Epoc R7 uitlevert vanwege een verkoop van de eigen softwaredivisie

quote:

Van het laatste ben je ook je eigen slachtoffer. Voor duidelijk en goed uiteengezet commentaar moeten we bij jou zijn. Dat weten we inmiddels.

Dan wordt het hoog tijd voor een nieuwe kloon

quote:

Maar misschien zie ik kans maandag in levende lijve zelf de collegestoelen te beklimmen en met mijn eigen zintuigen te aanschouwen wat de spreker zoal te vertellen heeft.

Gewoon doen.

quote:

Op maandag 8 maart 2004 22:12 schreef I.R.Baboon het volgende:
Overigens was Sjun volgens mij 2 uur flink aan het rammelen op zijn psionding, dus kunnen jullie heel veel tekst verwachten.

Volgende X stel ik je dezelfde Thiemevraag als ik je zie lopen

Nou sjun, how abouth it?

quote:

Op donderdag 11 maart 2004 19:09 schreef What het volgende:
Nou sjun, how abouth it?

Als ik weer thuis kom vanavond laat of morgen (afhankelijk van de werkzaamheden) zal ik eraan denken.

Het verhaal van Marco Schikhof uit Leiden

De uitdaging van nieuwe partijen: “Een nieuwe politieke partij bij voorbaat mislukt.”

Stelling: de kans dat je je doelen bereikt met een nieuwe partij is nihil.

Logica achter een partij:
Nederland moet op een of andere manier beter worden. Vervolgens wordt er een keuze gemaakt om verbetering te gaan bewerken via het overheidsbeleid. (Je zou ook gewoon lokaal wat mensen kunnen gaan beinvloeden). Met de oprichting van een partij wordt geprobeerd overheidsbeleid te veranderen via parlementaire macht. Dit doe je door zetels te winnen en het electoraat tot een stem op jou te verleiden. Je maakt jezelf bekend en aantrekkelijk bij de kiezers (dat verleiden gaat via een partij die je moet oprichten en in stand houden, je bouwt dus aan een organisatie die kandidaten stelt en campagnes voert. Hierbij komt zoveel kijken dat die kans nihil is dat je clubje daadwerkelijk zoden aan de dijk zet. Het actief zijn in een partij neemt problemen mee. Die problemen zijn cumulatief. Eenmaal een probleem overwonnen dient zich een volgend probleem aan.
Bij interne problemen gaan mensen vaak bij zichzelf te rade op zoek naar een oorzaak. Het is nog maar de vraag of dat verstandig is.

Het begin:
- grote concurrentie tussen mini's
- geen aandacht van de media
maar optimisme blijft. Je hebt immers iets nodig dat je boven het grut uit doet drijven. Hierbij heb je kwalitatief en kwantitatief te maken met diverse interne en externe problemen. Het aantal problemen is vooral een kwantitatief gegeven, de grootte of diepgang van de problematiek vereist een kwalitatieve omgang. Gezien diverse problemen weer andere problemen oproepen kunnen de problemen die op je afkomen zeker als cumulatief worden aangemerkt.

Je onderscheidt je door:
- uitwerking en presentatie van je ideeën.
- het claimen en overnemen van programmapunten
- zware kritiek van de gevestigde orde
- de tegenstelling nieuw tegen oud i.p.v. links tegen rechts aan te zetten
- aantrekking van ontevreden kiezers
- toetreding ongewenste lieden
- overspanning van de club, werkdruk
Succes is echter in staat je van vleugels te voorzien. De voorwaarde hiervoor is dat je op een of andere manier de aandacht van de pers vangt.

Standaard kritieken op een opkomende partij:
- de partij is van geen betekenis
- het programma is vaag
- het programma is inconsistent
- je hebt irreële wensen. Wat je wilt kan niet
- opportunisme, exploiteren van onderbuikgevoelens
- de partij bestaat uit mislukkelingen en weglopers
- de partij is eng en gevaarlijk (demoniseren). De gevestigde orde zal verbanden proberen te leggen tussen de opkomende partij en iets waarmee niemand geassocieerd wenst te worden. Zo is Fortuyn voortdurend met extreem rechts en fascisme geassocieerd door de gevestigde orde om de man en zijn ideeën in kwaad daglicht te stellen

Dergelijke kritiek biedt de nieuwkomer natuurlijk ook perspectieven omdat het vanzelf een tegenstelling tussen bevestigden en buitenstaanders creëert. Je wint er wat ontevredenheidsstemmers mee. Helaas leidt dit ook tot toetreding van ongewenste lieden. Avonturiers proberen bijvoorbeeld hun graantje mee te pikken. Hiertegen werkt slechts screening en een deugdelijke administratie. Leden moeten immers vlot antwoord krijgen.
Bij een vlotte opkomst in de polls word je helemaal gek. Mensen zullen eerder kritiek willen leveren dan helpen opbouwen. Zolang je stijgt in de polls en je eventueel regeringskandidaat bent dan heb je succes en mensen met succes kunnen veel aan. Bij meer succes zijn er twee mogelijkheden. Gevestigde partijen gaan je omhelzen. (ineens verlies je dan je eigen identiteit. Dit gebeurde D66 met de PvdA en gebeurde DS70 toen het in een rechts kabinet aantrad). Een alternatief is de heksenjacht. De gevestigde orde ziet je als te gevaarlijk. Alle geëigende middelen worden ingezet om je te stoppen. Zo werd destijds de CD als verpersoonlijking van het kwaad afgeschilderd. Er was sprake van vrijheidsberoving, fraude infiltratie en onderscheppen van post. Als het zover komt loop je zelf gevaar en wordt je functioneren in andere contexten als bijvoorbeeld je werk of je familie bemoeilijkt omdat je deel uitmaakt van de club die men een verpersoonlijking van het kwaad toeschrijft.

Wanneer succes stokt ontstaat er binnen de nieuwe partij een aanpassingsdilemma (effectiviteit versus identiteit) anti-systeem of in-systeem, links of rechts?
Wie wat wil moet gaan samenwerken en compromissen sluiten.

Conformeren versus compromitteren
In zo’n geval treden er wat dilemma’s op. Welke drijfveren zetten aan tot welk handelen? Hierbij spelen sociale prikkels, financiele prikkels en machtspolitieke aspecten een rol. Bij conformeren lopen er kiezers weg en word je minder interessant
- de partij die onderdeel wordt van een systeem, onderscheidt zich niet meer
- gebrek aan onderscheid leidt tot verlies van kiezersaanhang
- gebrek aan aanhang leidt tot verlies van macht en invloed
Zo ontstaat een vicieuze cirkel van er-niet-toe-doen, geen factor van betekenis zijn. Hieruit volgt doorgaans een interne discussie inzake hoe het tij te keren

Interne spanning loopt op
Vanuit de discussie over strategie en presentatie komt doorgaans de partijleider onder druk. Deze is echter te machtig geworden omdat veel leden en sympathisanten juist voor deze persson die op de TV kwam naar de partij zijn toegetrokken. In zon’n situatie zie je
- 'baantjesjagers' vertrekken
- niet betalende leden, ongeduldige schuldeisers en een dreigend faillissement
- blijvers zoeken beloning voor inspanning en proberen nu ook wel eens te scoren. Dit uit zich in een gevecht om de mogelijke buit van die paar kamerzetels die mogelijk gehaald zouden kunnen worden, een wethouderschap of een anderszins betalende baan als gevolg van het partijlidmaatschap.
- Frustratie en teleurstelling van achterblijvers gaan een boventoon voeren.
Typisch bij nieuwe partijen: Het gaat de leden en sympathisantenom om de idealen die de partij uitdraagt en niet om de partij zelf die maar als middel wordt gezien die eventueel kan worden ingeruild.

De partij verpulvert
- de verkondigde eerlijkheid en openheid die de partij aan haar aanhang hielp werkt tegen de partij zodra het tij is gekeerd
- de radicale democratie (eigen partij is van de leden en niet van de leiding maar men moet ene bepaalde klus klaren) klinkt fantastisch maar echte radicale democratie is een ideologie van wantrouwen. Mensen met macht zijn gevaarlijk dus is er fundamenteel wantrouwen jegens ieder die boven het maaiveld uitsteekt.
- dogmatici, drammers en theoretisch pragmatismatischen (kritisch rationalisten) staan op en moeten op één lijn gebracht zien te worden. Dat zal niet meevallen. Probeer er maar eens gezamenlijk uit te komen wat er mis is gegaan nadat het misging.
- Botsende karakters kunnen elkaar niet ontlopen in de nieuwe partij. (In een grote partij van de gevestigde orde is een zeur weg te promoveren naar een prachtige burgemeesterspost)...
- Langzaam maar zeker treedt er een steeds verdere uitputting van middelen op.
- De mooie idealen worden vergeten, overgenomen door andere partijen of verkracht


Als ik vanavond of vannacht thuiskom volgen wat subjectieve kanttekeningen bezien in het kader van een oprichting van een eventuele partij uit de verhalen van Paul Gerbrands (club van 10 miljoen) en Marianne Thieme (Partij v.d. Dieren).

Wat een negatieve bende

quote:

Op zondag 14 maart 2004 20:46 schreef DrWolffenstein het volgende:
Wat een negatieve bende

Wat realisme tussen het idealisme kan geen kwaad, dat onderscheidt de volwassenen van de kinderen.
_{en nu als een speer in de sprint, tot morgen...}

quote:

Op zondag 14 maart 2004 20:21 schreef sjun het volgende:
Als ik vanavond of vannacht thuiskom volgen wat subjectieve kanttekeningen

Die lijken me wel leuk.

[note to self]
Het is alweer dinsdag hè? Ja, het is alweer dinsdag.
[/note to self]

quote:

Op dinsdag 16 maart 2004 04:43 schreef What het volgende:

[..]

Die lijken me wel leuk.

Er is weinig leuks aan hoor.

Om van het werk van herschrijving naar leesbaar en begrijpelijk format af te zijn overweeg ik om ze maar letterlijk hier neer te kwakken.


Gisteren ben ik niet geweest want toen ik schreef dat ik de sprint in wilde zetten kwam een opdrachtgever zaniken om uitleg van de documentatie. Om vervolgens slechts op driekwart van een college binnen te komen keutelen zag ik niet meer zitten. Buiten dat scheelde het mij weer werk van optekening van trivialiteiten en vertaling daarvan tot een leesbaar verhaal in een week die voor mij 'wat' meer opvulling kent dan het inkloppen van teksten. Wie (een deel van) zijn of haar dagen in ledigheid doorbrengt heeft hier uiteraard geen boodschap aan. Die wenst vermaakt te worden...


Zo manouvreer ik me dan handig in de slachtofferrol om me niet met al te veel verplichtingen te laten opzadelen.

* baalalseenstekker steekt vinger op

en ik ben eigenlijk fris (http://forum.fok.nl/topic/518302/1/50#18055221)

(dat flesje heb ik tot 2 keer geweigerd totdat het lieve meisje het op persoonlijke titel aanbood...)

Ik zie dat ik niets gemist heb vandaag

_{Diegene uit Breda is toch wèl op z'n minst even naar de kroeg met gezelschap begeleid?}

die ene uit breda is er stilletjes tussenuit geknepen...

quote:

Op dinsdag 30 maart 2004 01:38 schreef baalalseenstekker het volgende:
die ene uit breda is er stilletjes tussenuit geknepen...

Volgende week herkansing?

quote:

Op dinsdag 30 maart 2004 01:40 schreef sjun het volgende:

[..]

Volgende week herkansing?

volgende week zal ik me dat financieel wel weer kunnen veroorloven denk ik ja... maarja.... 21.00 afgelopen 21.28 gaat trein... ben ik rond 23.15 op station breda...... *mompel mompel*

nouja... als ik later ga is de trein wel leger...
we zien wel

quote:

Op dinsdag 30 maart 2004 01:07 schreef baalalseenstekker het volgende:
en ik ben eigenlijk fris

nu niet meer!

quote:

Op dinsdag 30 maart 2004 13:39 schreef baalalseenstekker het volgende:

[..]

nu niet meer!

oeps... ok NU echt niet meer...

* fris stopt met offtopic doen

ff een kick anders vind ik straks deze draad niet weer voor een verslagje. IR Baboon, succes met je tentamen straks...

[ Bericht 8% gewijzigd door sjun op 06-04-2004 02:27:57 ]

Ik was gisteren alleen het eerste uur aanwezig bij de presentatie van Kay v/d Linden (en de laatste sheet is me ontgaan omdat ik in de startblokken stond om weg te gaan) maar het was heel erg interessant! Hier wat aantekeningen:

Politiek is oorlog!

Een politieke campagne gaat tussen twee of meer personen ipv twee of meer partijen. De inhoud is ondergeschikt. Het gaat meer om de persoon en het imago van die persoon. Kay gaf twee voorbeelden die dat onderstreepte:

1) Op Internet konden kiezers vlak voor de verkiezingen aangeven wat ze belangrijk vonden en in welke mate. Daar zou een kiesadvies uitkomen. Volgens de advieze zou Leefbaar Nederland op 20 zetels uitkomen. In de praktijk waren dat er nul!

2) De PvdA onder Melkert en de PvdA onder Bos. Het verschil is een zetel of 20, maar is de partij zoveel veranderd?

Het sleutelwoord in een campagne is geloofwaardigheid. Het medium om dat over te brengen is via de tv.

Opzetten campagne:

1. Onderzoek de kiezersmarkt
2. Fondsen werven
3. Organisatie
4. Strategie

1. Onderzoek de kiezersmarkt

Victory = harde kern + target

De harde kern stemt toch wel op je dus daar hoef je je campagne niet op af te stemmen. De target zijn de zwevende kiezers. Volgens Van de Linde zijn die goed voor 50 zetels. Fortuyn was de eerste die voor die 50 zetels ging.

2. Fondsen werven

Er zijn drie manieren om aan fondsen te komen:

a) Direct mail => stuur zoveel mogelijk brieven, degene die reageren hou je bij in een bestand en blijf je benaderen voor steeds kleine bedragen. Meestal blijven mensen namelijk geven als ze al een deel in je campagne hebben geinvesteerd.

b) Persoonlijke benadering => ga naar mensen met veel geld toe en smeek om geld.

c) Evenementen => organiseer een evenement en verkoop de tickets / plaatsbewijzen duur.

3. Organisatie

Van tevoren mensen inspraak laten hebben, maar daara niet meer! Dit is anders funest voor het uit te voeren beleid. Belangrijk hierbij is de boodschapdiscipline; iedereen van hoog tot laag moet zich aan de boodschap houden. Alle communicatie moet daarbij op elkaar afgestemd worden. Bijvoorbeeld geen interview bij NOVA met een verhaal over de integratie en veligheid en daarna een raclamespotje dat de partij zich hard maakt voor de collectieve sector.

4. Strategie

De strategie bepaalt de communicatie van de boodschap en bestaat uit drie delen:

a) De boodschap => Wat zeggen we? Willen we dat de huidige sutuatie aanblijft (status quo) of dat de situatie verandert (vernieuwing)?

b) De communicatie => Waar zeggen we het? Via de vrij pers of de betaalde media (reclame)? Dit laatste is in Nederland nog niet zo ver ontwikkeld als de VS.

c) De uitvoering => Hoe gaan we het doen? De media kan op twee manieren geregisseerd worden. Door te reageren op wat anderen zeggen (reactief) en door zelf iets te genereren (productief).

Een ander voorbeeld van regie is beeldregie. De doelstelling hierbij is om de boodschap in 1 foto of televisiebeeld weer te geven. In Nederlandse campagnes gebeurt dat nog vrij weinig. Alhoewel de PvdA er meer mee bezig is (Wouter Bos in een toespraak temidden van een menigte ipv op een congres en de verkiezingposters waarbij er andere politici achter hem stonden.

Ter aanvulling wil ik bij het verslag van sizzler zeggen dat de tweede spreker een soort bevestigend verhaal hield. Het was vooral een opsomming van feiten.

Als toetje was er nog een soort discussie tussen de beide heren die gevoed werd door vragen van voornamelijk Sjun en Silmarwen en een paar andere mensen uit de collegezaal.

Jammer overigens dat ik niet de tijd heb gehad om I.R. en sjun te meeten.

En om nog even na te babbelen met Kay over de filosofie van Sun Tzu (die terugkwam in zijn anekdote over de tegenkandidaat die al drie jaar geen belasting had betaald) en de marketingmodellen die me binnenschoten over imago en de invloed daarvan op de kwaliteitsperceptie.

Dit was mijn politieke kans! En ik heb hem gemist.