1) in een winkel maakt een kind een pakje chocolade open en begint dit op te eten, de moeder ziet dit en geeft het kind een tik op het hoofd en zegt 'uitspugen, weet je wel hoe duur dit is'
de moeder betaalt netjes de chocolade omdat het 'aangebroken is'
komt er zo'n 'vrije opvoeding doos' aan die gaat de discussie met de moeder aan over dat ze haar kind niet zo maar mag slaan, want dat helpt niet en ze wilde zelf de politie bellen....
die moeder riep 'rot alsjeblieft op zeg en ga je eigen kinderen eens controleren' en liep weg,
gaat die 'vrije opvoedings doos' een discussie aan met de de kassiere,die de tik wel kon begrijpen..
zegt die kassiere 'ik zou mijn kind ook een tik geven'
zegt die 'v-o-d' 'nou ik niet, ik sla mijn kind nooit'
kassiere 'dus als u kind iets steelt uit een winkel,zegt u dan foei niet meer doen,dat mag niet'
zegt de v-o-d 'ja'
die kassiere 'kijk en dat is nu het probleem met de opvoeding in nederland'
dit was gewoon een superhalf uurtje in de speciaalzaak.
ander voorbeeld,zelfde winkel,andere vrouw..
kind met moeder langs de snoep, kind neemt een supriseei in de mond
kassiere zegt tegen de moeder 'dat moet wel betaalt worden'
moeder zegt 'ik wil dat niet eens kopen'
kassiere 'moet je wel beter op je kind letten'
terwijl de moeder betaalt, pakt en eet het kind nog 2 suprise eieren..
de moeder zei er helemaal niets van en bleef gewoon betalen...
dan het mooiste voorbeeld, de buren...
kind staat buiten met knikkers tegen de muur aan te gooien
moeder komt naar buiten en zegt 'john, niet meer doen'
moeder gaat weer naar binnen,en het kind gaat gewoon weer lekker verder met gooien.
na een kwartier gaat het de moeder weer naar buiten en zegt 'John,hou nou op' en gaat weer naar binnen..
het kind blijft gewoon lekker doorgaan.
weer een kwartier later komt de moeder naar buiten.bijna huilend en -let op- stampend(als een klein kind) zegt ze weer 'Jooohhhooon hou nouuuuuu ooooppppp'
het kind gaat haar nadoen,ik piste bijna in mijn broek van het lachen,en de moeder gaat weer naar binnen.. 5 minuten later stopt het kind
p.s dit kind is pas 3 jaar..
sorry maar als ouder,ben ik van mening dat je in alle gevallen gewoon een paar tikken mag uitdelen,
de manier waarop sommige ouders denken hun kinderen op te voeden en met welk gemak te denken met de opvoeding weg te komen, kan men niet goed blijven keuren,misschien moet er een OUDERTEST komen..
alleen bij het halen van de test mag je aan kinderen beginnen en anders niet
een kind is geen huisdier maar een verantwoording
quote:Strenge toespraak is meestal al genoeg... Een tik is als ze echt iets mis doen... Ik weet ook niet hou oud de kids zijn, want de meeste peuters hebben gewoon een fascinatie voor alles wat in de mond past...
Op vrijdag 2 januari 2004 10:06 schreef Toffe_Ellende het volgende:
volgens mij moeten er andere manieren zijn om je kind te laten luisteren zonder dat je ze half in elkaar hoeft te trimmen. Stel ze iets leuks in het vooruitzicht of zo.
quote:ROFL!! en dan bij de geboorte een streepjescode op zijn/haar kont dat ie geboren had mogen worden!
Op vrijdag 2 januari 2004 10:03 schreef S-Cript het volgende:
kan men niet goed blijven keuren,misschien moet er een OUDERTEST komen..
alleen bij het halen van de test mag je aan kinderen beginnen en anders niet
quote:Rottigheid uithalen resulteert dus in iets leuks ??
Op vrijdag 2 januari 2004 10:06 schreef Toffe_Ellende het volgende:
volgens mij moeten er andere manieren zijn om je kind te laten luisteren zonder dat je ze half in elkaar hoeft te trimmen. Stel ze iets leuks in het vooruitzicht of zo.
Da's wel de associatie die je kind aangaat; Dus als het ondeugend is is of dingen doet die niet mogen volgt er een beloning ...Half in elkaar trimmen hoeft niet, een tik op vingers is iets anders dan je kind in elkaar te slaan en in mijn ogen wel verantwoord.
Ik geef het je te doen om met een brullend kind in een overvolle supermarkt te staan, en dan tegen het kind zeggen 'Het mag niet'terwijl het kind weet] dat het door deze vorm van chantage zijn zin kan krijgen
De eerste de beste die zijn mond open doet als ik mijn kinderen terechtwijs kan van mij ook de volle laag krijgen.
quote:er zijn verschillen in het slaan bij kinderen. als je het hebt over kinderen meerdere klappen geven waardoor ze met een blauw oog en een bloedneus naar hun kamer gaan dan vind ik dat ook geen lekkere opvoeding maar dat noemen we mishandeling. en bij opvoeding geven de meeste ouders maar 1 tik meestal tegen het achterhoofd. werkt een stuk beter als (als jij stopt met die chocolade eieren in je mond te stoppen dan gaan we morgen naar de dierentuin) kom op zeg, dan denken die kinderen toch ook als ik eerst chocola ga vreten dan gaan we de volgende dag iets leuks doen. zal vast werken.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:06 schreef Toffe_Ellende het volgende:
volgens mij moeten er andere manieren zijn om je kind te laten luisteren zonder dat je ze half in elkaar hoeft te trimmen. Stel ze iets leuks in het vooruitzicht of zo.
quote:Dus dan zou je ze belonen als ze iets verkeerds hebben gedaan ?
Op vrijdag 2 januari 2004 10:06 schreef Toffe_Ellende het volgende:
volgens mij moeten er andere manieren zijn om je kind te laten luisteren zonder dat je ze half in elkaar hoeft te trimmen. Stel ze iets leuks in het vooruitzicht of zo.
beetje spuit11
[Dit bericht is gewijzigd door GeforceDDQ op 02-01-2004 10:17]
quote:Het hangt natuurlijk per kind af. Maar een kind dat steelt uit een supermarkt zou eigenlijk niet gecorrigeerd moeten worden. Het kind zou al daarvoor moeten weten dat het niet mag. Ouders zouden in de eerste jaren sowieso scherper op het kind moeten letten.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:12 schreef dice het volgende:[..]
Rottigheid uithalen resulteert dus in iets leuks ??
Half in elkaar trimmen hoeft niet, een tik op vingers is iets anders dan je kind in elkaar te slaan en in mijn ogen wel verantwoord.
Ik geef het je te doen om met een brullend kind in een overvolle supermarkt te staan, en dan tegen het kind zeggen 'Het mag niet'terwijl het kind weet] dat het door deze vorm van chantage zijn zin kan krijgen
De eerste de beste die zijn mond open doet als ik mijn kinderen terechtwijs kan van mij ook de volle laag krijgen.
quote:Inderdaad kinderen zijn verdomd slim, zelfs als ze maar een paar jaar oud zijn. Ze WETEN dat als ze een keel opzetten dat ze dan hun zin kunnen krijgen. Als je ze maar consequent niet hun zin geeft dan leren ze vanzelf dat het niet helpt. Maar ik heb ook echt meegemaakt dat ANDEREN zich ermee gingen bemoeien met onze kinderen in dit geval en ze iets aan gingen bieden om stil te krijgen. Ja zo lust ik er ook nog wel een, dat helpt niet. Heb je vervolgens ruzie met zo'n stom mens die vind dat zij wel weet hoe ze JOUW kinderen op moet voeden.
Ik geef het je te doen om met een brullend kind in een overvolle supermarkt te staan, en dan tegen het kind zeggen 'Het mag niet'terwijl het kind weet] dat het door deze vorm van chantage zijn zin kan krijgen
quote:Nee, natuurlijk niet. Het is slechts een middel om in bepaalde situatie je kinderen rustig te houden. Overigens werkt dit niet alleen bij kinderen.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:15 schreef GeforceDDQ het volgende:[..]
Dus dan zou je ze belonen als ze iets verkeerds hebben gedaan ?
quote:Ik wil ook geen kinderen. Ik vind sowieso dat we er allemaal beter mee kunnen stoppen. Het is een verloren zaak.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:17 schreef MissAlPacino het volgende:
haha, dit is dus 1 van de redenen dat ik geen kinderen neem. Opvoeden is veel ste moeilijk en ik betwijfel of ik dat kan. Iedereen die ouder wil worden zou een opleiding opvoeden moeten volgen.
Had alleen laatst flink mot met een medenederlander die daar een iets andere definitie van had. Roste zijn kind (rond de 3 jaar) flink hard in het gezicht omdat hij kennelijk iets verkeerd had gedaan.
Een mevrouw vroeg of dat ook minder kon en die wilde hij ook maar te lijf gaan. Heb de man toen maar gevraagd of hij zijn agressie op mij wilde richten. Leek me een iets gezondere verhouding. Was ik opeens een racist! Na wat duw en trekwerk kwam de man tot de conclusie dat hij toch wel heel erg in het nadeel was en bond hij in en kwam tot een volledige inkeer.... Iedereen 1000 maal excuses en kind kreeg een overdreven kusje
Vraag me nou echt af hoe die man thuis met zijn vrouw en kinderen omgaat als er niemand bij is....
quote:Je uit je alleen wat moeilijk. Je bent een beetje een stil type
Op vrijdag 2 januari 2004 10:21 schreef QuietGuy het volgende:
Ik ben vroeger ook wel eens geslagen, en ben toch aardig terecht gekomen
echter het is iets heel anders dan een 'tik op de vingers en afblijven'
gewoon niets doen omdat je een kind van 3 niet aankan, my ass.
dan ben je als ouder nu al gewoon gefaald,laat staan als het kind de pubertijd ingaat..
quote:?????????????
Op vrijdag 2 januari 2004 10:16 schreef Toffe_Ellende het volgende:[..]
Het hangt natuurlijk per kind af. Maar een kind dat steelt uit een supermarkt zou eigenlijk niet gecorrigeerd moeten worden. Het kind zou al daarvoor moeten weten dat het niet mag. Ouders zouden in de eerste jaren sowieso scherper op het kind moeten letten.
jaja je bedoeld zeker dat het niet voor mag komen dat kinderen uit de winkel stelen, maar je roept dat wanneer ze dat wel doen je de hoop maar moet opgeven en ze lekker crimineel laten, lijkt me toch wat ver gaan 
quote:Als je ouders zo hard slaan dat je ergens anders weer op de grond terecht komt, is dat een beetje te hard
Op vrijdag 2 januari 2004 10:21 schreef QuietGuy het volgende:
Ik ben vroeger ook wel eens geslagen, en ben toch aardig terecht gekomen
.quote:precies anders had je nooit zo'n mooi blauw kleurtje gekregen!
Op vrijdag 2 januari 2004 10:21 schreef QuietGuy het volgende:
Ik ben vroeger ook wel eens geslagen, en ben toch aardig terecht gekomen
quote:Ik ben nooit geslagen en heb daar geen trauma aan overgehouden. Ik heb ook geen vrije opvoeding gehad trouwens. Sommige mensen zoals mijn ouders hebben gewoon een talent voor opvoeden.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:21 schreef QuietGuy het volgende:
Ik ben vroeger ook wel eens geslagen, en ben toch aardig terecht gekomen
[Dit bericht is gewijzigd door Toffe_Ellende op 02-01-2004 10:25]
quote:Voor de duidelijkheid, mijn naam is gebaseerd op sarcasme
Op vrijdag 2 januari 2004 10:21 schreef sqlsmurft het volgende:
[..]
Je uit je alleen wat moeilijk. Je bent een beetje een stil type
quote:eigenaardige redenatie...
Op vrijdag 2 januari 2004 10:22 schreef blackbully het volgende:[..]
?????????????
quote:valt wel mee, (denk ik) ik neem het alleen erg letterlijk.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:25 schreef Toffe_Ellende het volgende:[..]
eigenaardige redenatie...
ik snap echt wel wat er bedoeld wordt, maar dat staat er niet.
Maar als ik érgens tegen ben is het wel je kind slaan. Er zijn veel betere manieren om als volwassene tegen een kind op te treden dan fysiek geweld.
Het gaat er dus om dat je de tijd neemt en erbij uitlegt waarom hij iets niet mag doen en dat op een normale manier uitlegt zonder dat je lijn recht tegenover elkaar komt te staan maar meer het kind zelf erbij betrekken in je gesprek met hem ook al is hij heel klein. Het kind gaat dan vanzelf beseffen wat zijn gedrag voor gevolgen heeft voor hem en voor anderen. En het kind gaat je dan op een hele andere manier benaderen en waarderen.
En natuurlijk ben ik wel eens boos op hem en kan hij de TV of de Playstation die dag vergeten maar slaan kweekt alleen vrees en geen begrip.
En veel betere manieren lijkt me nogal discutabel.
Hang van nogal veel dingen af, zoals situatie en dergelijke
Sommige kinderen zullen minder goed om kunnen gaan met een corrigerende tik anderen juist weer beter.
Ik vind het nogal kortzichtig om de stelling in te nemen dat een corrigerende tik nutteloos is en niet meer van deze tijd.
quote:ik ben het met je eens dat wanneer het kan je een kind op een andere manier moet corrigeren dan meppen maar als je nou rustig nadenkt dan weet iedereen dat bijna alle ouders die hun kind een tik geven dit niet doen omdat ze van die losse handjes hebben maar omdat het de meest efficiente manier is om een kind te corrigeren(in sommige situaties, en bij sommige kinderen)
Op vrijdag 2 januari 2004 10:28 schreef BlaatschaaP het volgende:
Met de laatste 2 acties ben ik 't met je eens dat ze absurd zijn en niet getuigen van goede opvoeding.Maar als ik érgens tegen ben is het wel je kind slaan. Er zijn veel betere manieren om als volwassene tegen een kind op te treden dan fysiek geweld.
ik heb vroeger ook tikken gehad, geen trouma's en volkomen terecht als ik er aan terug denk
quote:Inderdaad, een blauw oog is ook iets anders als een tik op de handen als ze weer eens voor de zoveelste keer naar de snoeptrommel grijpen zonder te vragen na 10x nee...
Op vrijdag 2 januari 2004 10:31 schreef sqlsmurft het volgende:
Toch is een corrigerende tik het meest effectief.
En veel betere manieren lijkt me nogal discutabel.
Je hebt ouders die willen dat kinderen alleen maar naar ze opkijken. Ouders zijn de baas en daarmee basta. Van dat soort ouders komen ook vaak uitspraken als 'Je zit onder mijn huis dus je doet wat ik zeg!'.
Je hebt ook ouders die op ongeveer dezelfde hoogte willen zitten als hun kind en hen dus zoveel mogelijk zelf willen laten inzien wat goed en slecht is zonder het zelf voor te hoeven kauwen. Dat zijn ouders die vaak met hun kind in dicussie gaan ipv 'Nee, het gebeurt niet en meer zeg ik 'r niet over!'
Persoonlijk ben ik zelf VEEL meer geneigd naar het 2e type. Maar als jij zelf opgevoed bent door de bovenste of zelf zo'n soort type bent is slaan waarschijnlijk het beste aangezien je daarmee veel angst opwekt. Zo'n kind zal niet zo snel schreeuwen tegen je als ze het ergens niet mee eens zijn of zichzelf agressief opstellen.
quote:Michael jackson is vroeger ook geslagen. Nou moet je eens kijken wat daarvan terecht komt
Op vrijdag 2 januari 2004 10:22 schreef GeforceDDQ het volgende:[..]
Als je ouders zo hard slaan dat je ergens anders weer op de grond terecht komt, is dat een beetje te hard
Maar serieus, er is een verschil tussen geweld en een corrigerende tik vind ik persoonlijk. En dat hoeft helemaal niet hard, een tik met de wijsvinger tegen de wang is vaak al genoeg. Het gaat meer om het schrikeffect. En consequent zijn. Niet op de bank, is nooit op de bank enzo. Als het bij het bezoek niet mag, dan thuis ook niet. En als je consequent verbied dingen uit de schappen te trekken dan laten ze het vanzelf.
Althans, is mijn ervaring. Zelfs in de speelgoedwinkel leggen ze dat hele fantastische autootje gewoon zonder morren weer terug.
Maar wees ook redelijk. Ze mogen best even het autootje vasthouden en bekijken.
quote:Ja okay. Maar ik zie een tikje op de handen (zacht) ook als iets HEEL anders als een bitchslap tegen het achterhoofd van een kind hoor.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:35 schreef QuietGuy het volgende:[..]
Inderdaad, een blauw oog is ook iets anders als een tik op de handen als ze weer eens voor de zoveelste keer naar de snoeptrommel grijpen zonder te vragen na 10x nee...
quote:Ja maar ook een tik tegen het hoofd kan in verschillende volumes, om het zo maar uit te drukken.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:36 schreef BlaatschaaP het volgende:
[..]
Ja okay. Maar ik zie een tikje op de handen (zacht) ook als iets HEEL anders als een bitchslap tegen het achterhoofd van een kind hoor.
Ik ben zelf ook wel voor de opvoedkundige tik, heb ze zelf ook wel eens gehad. Ik zeg al, een kind in elkaar rossen is niet erg maar ze mogen best even voelen dat ze fout zitten...
Alleen het zachte tikje op de handen als ze wat uit de snoeptrommel willen pakken vind ik goed. Maar dat is, vind ik, hetzelfde als met je hand ertussen komen als 2 kinderen aan 't vechten zijn.
Slaan op een andere plaats als het daadwerkelijke stuk waarmee ze iets doen vind ik pesoonlijke not done.
quote:Alleen slaan niet. En hard slaan zeker niet. Maar er zijn gevallen waar dit verdedigbaar is.
En natuurlijk ben ik wel eens boos op hem en kan hij de TV of de Playstation die dag vergeten maar slaan kweekt alleen vrees en geen begrip.
quote:Dat klopt. Het gaat ook niet om het fysieke imho. Maar om het corrigerende. En dit betekent dat het helemaal niet hard hoeft te zijn maar dat het kind onderbroken wordt in zijn gedachtengang. Soms LUISTEREN ze gewoon niet. Een klein tikje is dan al genoeg om ineens alle aandacht te hebben. Waar men de fout in gaat is HARD slaan, nergens voor nodig. en ALLEEN maar slaan. ook heel dom. Een kind kan best in redelijkheid iets begrijpen en als je respect hebt voor een kind dan kan hij/zij ook respect hebben voor jou.
Maar als ik érgens tegen ben is het wel je kind slaan. Er zijn veel betere manieren om als volwassene tegen een kind op te treden dan fysiek geweld.
Ik denk maar zo, ze hebben bij ons ook geleerd van het fornuis af te blijven door er een keer aan te zitten na 100 keer zeggen dat ze het niet moesten doen. Nu blijven ze er helemaal zelf af. (auw he mama)
quote:Precies
Op vrijdag 2 januari 2004 10:41 schreef gargamel het volgende:
Dat klopt. Het gaat ook niet om het fysieke imho. Maar om het corrigerende. En dit betekent dat het helemaal niet hard hoeft te zijn maar dat het kind onderbroken wordt in zijn gedachtengang. Soms LUISTEREN ze gewoon niet. Een klein tikje is dan al genoeg om ineens alle aandacht te hebben. Waar men de fout in gaat is HARD slaan, nergens voor nodig. en ALLEEN maar slaan. ook heel dom. Een kind kan best in redelijkheid iets begrijpen en als je respect hebt voor een kind dan kan hij/zij ook respect hebben voor jou.
Ik denk maar zo, ze hebben bij ons ook geleerd van het fornuis af te blijven door er een keer aan te zitten na 100 keer zeggen dat ze het niet moesten doen. Nu blijven ze er helemaal zelf af. (auw he mama)
quote:ik geef je helemaal gelijk kerel af en toe wordt ik helemaal pis neidig om sommige ouders die zo autoritair optreden tegen hun kind terwijl dat kind er geen flikker van begrijpt behalve dat het een klap krijgt als het wat doet en ook niet de kans krijgt om ZELF na te denken.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:35 schreef BlaatschaaP het volgende:
Het hangt er vanaf hoe je als ouder wilt overkomen op je kind.Je hebt ouders die willen dat kinderen alleen maar naar ze opkijken. Ouders zijn de baas en daarmee basta. Van dat soort ouders komen ook vaak uitspraken als 'Je zit onder mijn huis dus je doet wat ik zeg!'.
Je hebt ook ouders die op ongeveer dezelfde hoogte willen zitten als hun kind en hen dus zoveel mogelijk zelf willen laten inzien wat goed en slecht is zonder het zelf voor te hoeven kauwen. Dat zijn ouders die vaak met hun kind in dicussie gaan ipv 'Nee, het gebeurt niet en meer zeg ik 'r niet over!'
Persoonlijk ben ik zelf VEEL meer geneigd naar het 2e type. Maar als jij zelf opgevoed bent door de bovenste of zelf zo'n soort type bent is slaan waarschijnlijk het beste aangezien je daarmee veel angst opwekt. Zo'n kind zal niet zo snel schreeuwen tegen je als ze het ergens niet mee eens zijn of zichzelf agressief opstellen.
quote:En tadaaaaaaa, DE oorzaak waarom het uitdelen van een tik een taboe is geworden!
Op vrijdag 2 januari 2004 10:06 schreef Toffe_Ellende het volgende:
volgens mij moeten er andere manieren zijn om je kind te laten luisteren zonder dat je ze half in elkaar hoeft te trimmen. Stel ze iets leuks in het vooruitzicht of zo.
Goeiemorge! Als je een kind een tik geeft, betekent nog niet dat ie door de Eerste Hulp moet worden behandeld hoor!
Gewoon een goeie tik tegen 't achterhoofd of op de billen.
En als je in z'n hele jeugd niet meer tikken krijgt dan je op je hand kan tellen heb je 't goed gedaan 
En slaan is volkomen onnodig, de keren dat ik in 12 jaar ouderschap heb geslagen zijn op 1 hand te tellen, en dan was het uit onmacht of schrik. Mijn kinderen luisteren gewoon, dan blijft het gezellig in huis. Luisteren ze niet (ze proberen wel eens uit, dat hoort erbij) dan kunnen ze een straf verwachten, simpel en logisch. Tot heden toe geven mijn kids weinig problemen, wat mij sterkt in mijn opvoedingsmethode.
quote:Dit verband zie ik even niet. Maar je hebt geen ongelijk met je zinnen die daarna komen. Je legt het in ieder geval beter uit dan de topicstarter, waarbij het net lijk dat kinderen volgens hem het beste als boksbal gebruikt kunnen worden.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:44 schreef Jeff21 het volgende:[..]
En tadaaaaaaa, DE oorzaak waarom het uitdelen van een tik een taboe is geworden!
En tik kan helpen maar het lijkt me niet in alle gevallen van toepassing (net zoals mijn idee). Ik denk dat het belangrijkste is kinderen niet angstiger te maken dan nodig is.
[Dit bericht is gewijzigd door Toffe_Ellende op 02-01-2004 10:55]
Bijvoorbeeld:
Ik sta in de Xenos, twee kampmoeders staan daar met elkaar te beppen, terwijl hun kids, Romano en Djordie, in de snoepschappen staan te graaien. "Mama, ik wil deze!" Romano pakt een zak met doosjes smarties uit het rek. "Nee, Romano, leg terug" zegt de moeder nog. "Ik wil deeeeze!" Begint Romano te schreeuwen. Na een paar minuten ligt dat kind hysterisch te krijsen. "Oké," zegt mama, "Je krijgt die. Nu komt Djordie: "Mama, ik wil er ook een!" Djordie's mama zegt "Nee, Romano heeft nu al een zak, dan kunnen jullie delen". Maar nee, Djordie wil een eigen zak, Romano wil zijn zak ook niet afstaan, en ja hoor, na weer een paar minuten krijsen hebben de ventjes allebei een zak smarties.
quote:Kerel?
Op vrijdag 2 januari 2004 10:44 schreef Chadi het volgende:[..]
ik geef je helemaal gelijk kerel af en toe wordt ik helemaal pis neidig om sommige ouders die zo autoritair optreden tegen hun kind terwijl dat kind er geen flikker van begrijpt behalve dat het een klap krijgt als het wat doet en ook niet de kans krijgt om ZELF na te denken.
quote:
Op vrijdag 2 januari 2004 10:54 schreef Toffe_Ellende het volgende:[..]
En tik kan helpen maar het lijkt me niet in alle gevallen van toepassing (net zoals mijn idee). Ik denk dat het belangrijkste is kinderen niet angstiger te maken dan nodig is.
quote:Dit soort kinderen zijn niet van de ene op de andere dag zo irritant. Deze zijn duidelijk al te ver doorgeschoten en waarschijnlijk ook te verwendt.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:54 schreef Toeps het volgende:
Wat ik ook zo erg vind, is die kinderen die maar overal hun zin krijgen.Bijvoorbeeld:
Ik sta in de Xenos, twee kampmoeders staan daar met elkaar te beppen, terwijl hun kids, Romano en Djordie, in de snoepschappen staan te graaien. "Mama, ik wil deze!" Romano pakt een zak met doosjes smarties uit het rek. "Nee, Romano, leg terug" zegt de moeder nog. "Ik wil deeeeze!" Begint Romano te schreeuwen. Na een paar minuten ligt dat kind hysterisch te krijsen. "Oké," zegt mama, "Je krijgt die. Nu komt Djordie: "Mama, ik wil er ook een!" Djordie's mama zegt "Nee, Romano heeft nu al een zak, dan kunnen jullie delen". Maar nee, Djordie wil een eigen zak, Romano wil zijn zak ook niet afstaan, en ja hoor, na weer een paar minuten krijsen hebben de ventjes allebei een zak smarties.
[Dit bericht is gewijzigd door Toffe_Ellende op 02-01-2004 11:26]
quote:Ja, die ouders hebben een grote fout gemaakt: Toegeven aan zeuren, omdat dat op het moment wel makkelijk is. Dan hoef je niet in bijzijn van anderen je krijsende kind proberen te straffen.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:58 schreef Toffe_Ellende het volgende:[..]
Dit soort kinderen zijn niet van de ene op de andere dacht zo irritant. Deze zijn duidelijk al te ver doorgeschoten en waarschijnlijk ook te verwendt.
quote:Probleem van dat laatste is dan ook altijd dat iedereen zich ermee lijkt te willen bemoeien. Maar het is idd zo dat als je eenmaal toegeeft het hek van de dam is. Daarom DUIDELIJKHEID. Als je het nooit toestaat zullen ze het ook niet proberen.
Op vrijdag 2 januari 2004 11:00 schreef Toeps het volgende:[..]
Ja, die ouders hebben een grote fout gemaakt: Toegeven aan zeuren, omdat dat op het moment wel makkelijk is. Dan hoef je niet in bijzijn van anderen je krijsende kind proberen te straffen.
-> btw kinderen vervelen zich snel, ga dus ook niet een half uur in de winkel zitten beppen dan worden het vanzelf dreinmajoren
Vader moeder en dochter zijn in een kledingzaak. Moeder gaat wat kleding passen en vader en dochter staan te wachten. Dochter begint te klieren en trekt álle gordijntjes van de pashokjes stuk voor stuk open. Vader zegt dat dochter moet stoppen. Dochter gaat door. Moeder moppert ook, want ook dát gordijntje werd opengescheurd. Dochter blijft door gaan. Vader zegt met harde stem; Als je nou potverdomme niet stopt krijg je van mij een tik op je billen. Moeder in het hokje zucht, pakt alle spullen en stopt maar met het passen. Andere moeder begint tegen de vader te zeuren (op fluisterende toon) dat het beláchelijk is om zó met je kinderen om te gaan en loopt de winkel (met dochter) uit. Je kind een beetje uitschelden Vader zegt; Bemoei je er niet mee. De fluistermoeder begint te zeuren tegen de dochter, dat ze maar blij moest zijn dat ze niet zulke aso ouders had. De moeder van het gordijnenkind hoort dat en moppert ook dat ze zich nergens mee moet bemoeien. Fluistermoeder geeft als reactie dat de ouders zéér slechte ouders zijn, om je kind zo te behandelen. Moeder en fluistermoeder krijgen een discussie die gevolgd werd door het personeel en de winkelende mensen. Uiteindelijk loopt de fluistermoeder met haar net gepastte behaatje weg..... Helaas had mijn dochter dat gordijntje te laat open getrokken......
Kinderen opvoeden betekent kinderen leren om zich te gedragen. En kinderen leren sneller als je ze "straft" wanneer ze iets doen wat niet goed is. Dit "straffen" kan bestaan uit vermanend toespreken, naar hun kamer sturen of een draai om de oren of tik tegen de billen.
Iedereen die hier zit te zeiken dat je je kinderen niet moet slaan moeten niet zeuren, want ze weten waarschijnlijk niet waar ze het over hebben omdat ze zelf geen kinderen hebben.
Wanneer je je kinderen niet corrigeert bij verkeerd gedrag, gaan ze dat gedrag als normaal beschouwen.
Ik heb een neefje en twee nichtjes, en die zijn opgevoed volgens de vrije opvoeding. Je moet luisteren naar het kind enzo, niet corrigeren maar redeneren. Alsof een kind van drie kan redeneren. Een kind van drie wil maar één ding en dat is zijn zin krijgen. En je kunt niet naar je kind luisteren als ze nog niet eens fatsoenlijk kunnen praten. Resultaat van die vrije opvoeding is dat dat neefje en die twee nichtjes niet luisteren, en alleen doen waar ze zin in hebben. En iedereen zit zich constant te ergeren aan die drie als ze ergens op bezoek zijn, omdat papa en mama niet optreden tegen hun kinderen.
Mijn kinderen krijgen wel af en toe een tik, als dat nodig is. Gevolg is dat mijn kinderen wel welkom zijn bij familie en vrienden, en dat ik ze rustig alleen kan laten spelen met andere kinderen, zonder er constant op te hoeven letten.
Zo, laat de kritiek op mijn opvoedingswijze maar komen
quote:Weet je wat je dan krijgt? Klein kind denkt: goh, laat ik eens iets stouts gaan doen.... dan komt mama en dan krijg ik snoep.... en het kind smijt iets kapot of gaat zeuren.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:06 schreef Toffe_Ellende het volgende:
volgens mij moeten er andere manieren zijn om je kind te laten luisteren zonder dat je ze half in elkaar hoeft te trimmen. Stel ze iets leuks in het vooruitzicht of zo.
Kinderen slaan is fout, kinderen een opvoedende tik geven helpt. Heb zelf ook weleens een tik gehad en ben er absoluut niet slechter van geworden. V-o-d zijn het gevaar voor de jeugd van tegenwoordig. Ik merk dat al bij mijn neefjes en nichtjes. Wat die doen en zeggen, dat durfde ik niet op die leeftijd.
quote:
Op vrijdag 2 januari 2004 11:10 schreef gooddaddy het volgende:
zo en nu een reactie van een ouder.
..............
Zo, laat de kritiek op mijn opvoedingswijze maar komen
quote:Niet echt, ik ben het er wel mee eens. Het enig wat ik zei is dat er meer methodes zijn dan slaan alleen en dat je duidelijk moet zijn met wederzijds respect. (en er is een verschil tussen slaan en SLAAN)
Op vrijdag 2 januari 2004 11:10 schreef gooddaddy het volgende:Zo, laat de kritiek op mijn opvoedingswijze maar komen
quote:Vrije opvoeding, bah!
Op vrijdag 2 januari 2004 11:10 schreef gooddaddy het volgende:
zo en nu een reactie van een ouder.Kinderen opvoeden betekent kinderen leren om zich te gedragen. En kinderen leren sneller als je ze "straft" wanneer ze iets doen wat niet goed is. Dit "straffen" kan bestaan uit vermanend toespreken, naar hun kamer sturen of een draai om de oren of tik tegen de billen.
Iedereen die hier zit te zeiken dat je je kinderen niet moet slaan moeten niet zeuren, want ze weten waarschijnlijk niet waar ze het over hebben omdat ze zelf geen kinderen hebben.Wanneer je je kinderen niet corrigeert bij verkeerd gedrag, gaan ze dat gedrag als normaal beschouwen.
Ik heb een neefje en twee nichtjes, en die zijn opgevoed volgens de vrije opvoeding. Je moet luisteren naar het kind enzo, niet corrigeren maar redeneren. Alsof een kind van drie kan redeneren. Een kind van drie wil maar één ding en dat is zijn zin krijgen. En je kunt niet naar je kind luisteren als ze nog niet eens fatsoenlijk kunnen praten. Resultaat van die vrije opvoeding is dat dat neefje en die twee nichtjes niet luisteren, en alleen doen waar ze zin in hebben. En iedereen zit zich constant te ergeren aan die drie als ze ergens op bezoek zijn, omdat papa en mama niet optreden tegen hun kinderen.
Mijn kinderen krijgen wel af en toe een tik, als dat nodig is. Gevolg is dat mijn kinderen wel welkom zijn bij familie en vrienden, en dat ik ze rustig alleen kan laten spelen met andere kinderen, zonder er constant op te hoeven letten.
Zo, laat de kritiek op mijn opvoedingswijze maar komen
Dan loop ik me de hele tijd te ergeren omdat die kinderen hete thee van tafel trekken of zo. En die ouders zeggen gewoon: "Als het heet is, weten ze dat ze dat de volgende keer niet moeten doen". En ik zit me daar maar druk te maken om die arme kids.
wat doen ouders van de vrije opvoeding aan hun kinderen als die op vakantie steeds naar een kloof rennen om daar te spelen en naar beneden te kijken?
ze lopen er naartoe en:
1 ze zeggen : als je naar beneden valt doet dat pijn.
2 ze zeggen: als je nog een keer hier naartoe loopt dan krijg je geen snoep meer
3 ze zeggen : dit is al de 100ste keer dat ik je hier weg moet halen , je weet toch dat dat gevaarlijk is.
4 ze zeggen : daar mag je niet spelen want dat is gevaarlijk...........enz
enz. en bij de tweede keer geven ze dat kind een tik want liever slaan als van de grond krabben.
ik denk 3
en wij maar bidden dat het goed gaat en ons niet met hun vrije opvoeding bemoeien.
quote:Ze zeggen helemaal niks en laten dat kind in de kloof donderen...
Op vrijdag 2 januari 2004 11:25 schreef blackbully het volgende:
vraagje:wat doen ouders van de vrije opvoeding aan hun kinderen als die op vakantie steeds naar een kloof rennen om daar te spelen en naar beneden te kijken?
ze lopen er naartoe en:
1 ze zeggen : als je naar beneden valt doet dat pijn.2 ze zeggen: als je nog een keer hier naartoe loopt dan krijg je geen snoep meer
3 ze zeggen : dit is al de 100ste keer dat ik je hier weg moet halen , je weet toch dat dat gevaarlijk is.
4 ze zeggen : daar mag je niet spelen want dat is gevaarlijk...........enz
enz. en bij de tweede keer geven ze dat kind een tik want liever slaan als van de grond krabben.ik denk 3
en wij maar bidden dat het goed gaat en ons niet met hun vrije opvoeding bemoeien.
quote:Hee leuk, misschien iedeetje voor nieuw topic?
Op vrijdag 2 januari 2004 11:27 schreef Toffe_Ellende het volgende:
de discussie zou leuker zijn als er iemand meedoet die zijn kinderen vrij opvoed.
quote:ach alles liever als slaan
Op vrijdag 2 januari 2004 11:32 schreef Toeps het volgende:[..]
Ze zeggen helemaal niks en laten dat kind in de kloof donderen...
quote:mij best, als je maar niet denkt dat ik een topic ga openen waar ik de vrije opvoeding ga promoten.
Op vrijdag 2 januari 2004 11:32 schreef Toeps het volgende:[..]
Hee leuk, misschien iedeetje voor nieuw topic?
quote:Mischien is er niemand die dat echt doet.
Op vrijdag 2 januari 2004 11:27 schreef Toffe_Ellende het volgende:
de discussie zou leuker zijn als er iemand meedoet die zijn kinderen vrij opvoed.
quote:Je kan ook zeggen: Als je niet wil luisteren ga je maar lekker in de auto zitten dan zie je verder niets.
wat doen ouders van de vrije opvoeding aan hun kinderen als die op vakantie steeds naar een kloof rennen om daar te spelen en naar beneden te kijken?
Is geen klap aan te pas gekomen en 10 tegen een dat het kind liever luistert dan in die warme auto te zitten.
Dit is trouwens wel een blaagscenario. Kinderen kunnen heel goed luisteren. Pas op dat doet auw en ze gaan er echt niet naar toe.
quote:woow dat is wel heel triest als je je als ouder zo gedraagt zeg... dat kind staat boven de moeder op deze manier...
Op vrijdag 2 januari 2004 10:03 schreef S-Cript het volgende:
dan het mooiste voorbeeld, de buren...
kind staat buiten met knikkers tegen de muur aan te gooien
moeder komt naar buiten en zegt 'john, niet meer doen'
moeder gaat weer naar binnen,en het kind gaat gewoon weer lekker verder met gooien.
na een kwartier gaat het de moeder weer naar buiten en zegt 'John,hou nou op' en gaat weer naar binnen..
het kind blijft gewoon lekker doorgaan.
weer een kwartier later komt de moeder naar buiten.bijna huilend en -let op- stampend(als een klein kind) zegt ze weer 'Jooohhhooon hou nouuuuuu ooooppppp'
het kind gaat haar nadoen,ik piste bijna in mijn broek van het lachen,en de moeder gaat weer naar binnen.. 5 minuten later stopt het kind
p.s dit kind is pas 3 jaar..
Tenminste waar het een discussie betreft over iets wat hij (of zij maar in mijn geval een zoon dus hij) niet mag doen.
Nee is nee en klaar ermee. Ik leg uit waarom het niet mag en daarmee basta. Nog een keer doen is een tweede waarschuwing met de mededeling dat ie een pak op zijn broek krijgt of een tik op de vingers. Meestal komt het niet zover want hij weet dat ik het meen.
Ik geef mijn zoontje wel regelmatig een tik op zijn vingers en hij weet ook dat als ie in een supermarkt achterlijk gaat lopen doen omdat ie zijn zin niet krijgt ik hem gewoon laat staan.
Dus doet ie dat ook niet. Ik kan rustig verschillende speelgoed winkels, snoepwinkels in en uit lopen zonder wat te kopen en ook zonder dat ik een kind heb wat volledig over de zeik gaat.
Als ie wat doet en ik vraag " waarom" dan gaat ie lopen "papegaaien" niet bewust maar dan gaat ie je na lopen zeggen. Nou probeer daar maar eens een fatsoenlijk gesprek mee te beginnen.
quote:Wat moeten ze dan? Je kunt niet een kind van 5 alleen thuis laten.
Op vrijdag 2 januari 2004 13:28 schreef Toffe_Ellende het volgende:
waarom nemen ouders eigenlijk hun kind mee naar de supermarkt?
quote:Dat vind ik iets te makkelijk. Alsof er totaal geen groot-ouders, buren of vrienden zijn. Ik vind dat je het als ouders ook zelf niet al te moeilijk moet maken. Zelfde geldt ook voor speelgoedwinkels.
Op vrijdag 2 januari 2004 13:35 schreef Toeps het volgende:[..]
Wat moeten ze dan? Je kunt niet een kind van 5 alleen thuis laten.
quote:Er is dan ook een enorm verschil tussen een tik geven of half in elkaar rammen.
Op vrijdag 2 januari 2004 10:06 schreef Toffe_Ellende het volgende:
volgens mij moeten er andere manieren zijn om je kind te laten luisteren zonder dat je ze half in elkaar hoeft te trimmen. Stel ze iets leuks in het vooruitzicht of zo.
quote:Het rare is dat ik altijd bij zo'n beschamende situatie (voor niemand is dat leuk, vooral voor de onschuldige kindloze klanten, zoals ik) ouders zie die hun tengels niet kunnen thuishouden. Het is altijd meer dan alleen een tik. Alsof de ouders er recht op hebben. Zo ziet het eruit.
Op vrijdag 2 januari 2004 13:42 schreef Robert_Jensen het volgende:[..]
Er is dan ook een enorm verschil tussen een tik geven of half in elkaar rammen.
Vandaar mijn reacties misschien.
quote:De ouders hebben er ook recht op.
Op vrijdag 2 januari 2004 13:50 schreef Toffe_Ellende het volgende:[..]
Het rare is dat ik altijd bij zo'n beschamende situatie (voor niemand is dat leuk, vooral voor de onschuldige kindloze klanten, zoals ik) ouders zie die hun tengels niet kunnen thuishouden. Het is altijd meer dan alleen een tik. Alsof de ouders er recht op hebben. Zo ziet het eruit.
Vandaar mijn reacties misschien.
quote:een tik wel, maar niet op klappen
Op vrijdag 2 januari 2004 13:50 schreef Robert_Jensen het volgende:[..]
De ouders hebben er ook recht op.
Leuk verhaal over gehooord van een vriend van me bij de super gebeurd:
.
In de supermarkt in de rij bij de kassa staat een jongetje continue bij een omaatje voor hem met de winkelwagen van mama tegen haar enkels te rijden.
Dit omaatje is dat na een tijdje beu en draait zich om en spreekt de moeder hier op aan.
Met een hete aardappel achterin haar strot verkondigt ze dat haar Jaap Jan een vrije opvoeding heeft en als hij dat wil doen, dan mag hij dat.
Op dat moment stapt van wat verder achterin de rij een man naar voren en deze giet zo een pak dubbelvla over die vrouw leeg met de opmerking: "Ik heb ook een vrije opvoeding he!"
Van nog iets verderop in de rij roept nog iemand: "Ik betaal die vla!!!!"
In mijn ogen een schoolvoorbeeld van hoe je dat soort ouders zelf moet behandelen
quote:Ik ben van mening dat een vrije opvoeding wel mogelijk is. Maar er moet voor die ouders in die opvoeding toch ook een grens zijn?
Op vrijdag 2 januari 2004 11:10 schreef gooddaddy het volgende:
zo en nu een reactie van een ouder.Kinderen opvoeden betekent kinderen leren om zich te gedragen. En kinderen leren sneller als je ze "straft" wanneer ze iets doen wat niet goed is. Dit "straffen" kan bestaan uit vermanend toespreken, naar hun kamer sturen of een draai om de oren of tik tegen de billen.
Iedereen die hier zit te zeiken dat je je kinderen niet moet slaan moeten niet zeuren, want ze weten waarschijnlijk niet waar ze het over hebben omdat ze zelf geen kinderen hebben.Wanneer je je kinderen niet corrigeert bij verkeerd gedrag, gaan ze dat gedrag als normaal beschouwen.
Ik heb een neefje en twee nichtjes, en die zijn opgevoed volgens de vrije opvoeding. Je moet luisteren naar het kind enzo, niet corrigeren maar redeneren. Alsof een kind van drie kan redeneren. Een kind van drie wil maar één ding en dat is zijn zin krijgen. En je kunt niet naar je kind luisteren als ze nog niet eens fatsoenlijk kunnen praten. Resultaat van die vrije opvoeding is dat dat neefje en die twee nichtjes niet luisteren, en alleen doen waar ze zin in hebben. En iedereen zit zich constant te ergeren aan die drie als ze ergens op bezoek zijn, omdat papa en mama niet optreden tegen hun kinderen.
Mijn kinderen krijgen wel af en toe een tik, als dat nodig is. Gevolg is dat mijn kinderen wel welkom zijn bij familie en vrienden, en dat ik ze rustig alleen kan laten spelen met andere kinderen, zonder er constant op te hoeven letten.
Zo, laat de kritiek op mijn opvoedingswijze maar komen
En verder een tik tegen te billen of die beroemde draai om de oren werkt goed idd.
Er zijn moeilijke kinderen bij dat heb je niet voor het uitzoeken maar je kan toch wel je best gaan doen om daar mee om te leren gaan.
Vroeger heb ik vaak genoeg een tik gehad omdat het nodig was.
bv Iets weggehaald uit de winkel. Mijn moeder kwam daar achter en gaf me eerst een tik en toen deelde ze de ergste straf uit, Ik moest naar de winkel om het te laten zien en vertellen wat ik had gedaan en betalen van mijn eigen zakgeld (was toen 7 of 8 jaar).
Geloof me ik heb zoiets nooit meer gedaan.
Wat ik denk dat het belangrijkste is bij het opvoeden van kinderen is het concequent zijn en ook blijven.
En kinderen kun je ook anders straffen dan een tik uitdelen. Bv als een kind iets heeft waarmee het graag speelt (bv fiets) Zodra dat kind iets doet dreig je de eerste keer dat je die fiets weg doet, en de 2 ker is het raak en pak je die fiets af. Gevolg : Kind zal gaan huilen. Laat het kind afkoelen en ga er dan eens mee praten (ook al zijn ze nog maar 4).
opvoeden is niet makkelijk maar het moet te doen zijn.
ps ik heb geen kids (ik lease ze en als ze vervelend worden gaan ze terug naar pa en ma)
quote:Dat spreekt voor zich.
Op vrijdag 2 januari 2004 13:54 schreef Toffe_Ellende het volgende:[..]
een tik wel, maar niet op klappen
quote:Je hebt er zeker zelf nog geen?
Op vrijdag 2 januari 2004 10:16 schreef Toffe_Ellende het volgende:Maar een kind dat steelt uit een supermarkt zou eigenlijk niet gecorrigeerd moeten worden. Het kind zou al daarvoor moeten weten dat het niet mag. Ouders zouden in de eerste jaren sowieso scherper op het kind moeten letten.
Moeder tegen kind van anderhalf: Je mag niet stelen in een winkel!
Hallo, dat snappen ze toch nog helemaal niet!
De meeste kinderen pakken weleens een snoepje, zeker in die open bakken, zoals bij drogisterijen en sommige supermarkten. Dat losse snoep heeft gewoon een aantrekkingskracht op kinderen.
Op het moment dat je ze daar op betrapt, kun je ze leren dat dat niet mag. Of nog beter: Iemand van de supermarkt 'moppert' een keer op het kind. Ik weet uit ervaring dat dat het beste werkt.
En ja, je kan ze ook heel goed in de gaten houden, maar toch kunnen ze weleens aan de aandacht ontglippen. En dat wil dan niet per se zeggen dat dan dus die ouders niet deugen.
Ben het wel met ts eens, dat een opvoedkundig tikje moet kunnen. Zeker tot een jaar of 4, daarna kun je ze ook op andere manieren bestraffen, plus ze begrijpen dan wat je zegt, 'slaan' is dan niet meer nodig.
quote:Je hebt toch geen kinderen om ze bij het minste geringste te dumpen bij grootouders of buren. Kinderen moeten leren zich overal te gedragen, zowel thuis als in een supermarkt en ook in een speelgoedwinkel.
Op vrijdag 2 januari 2004 13:39 schreef Toffe_Ellende het volgende:[..]
Dat vind ik iets te makkelijk. Alsof er totaal geen groot-ouders, buren of vrienden zijn. Ik vind dat je het als ouders ook zelf niet al te moeilijk moet maken. Zelfde geldt ook voor speelgoedwinkels.
Wij zijn met onze twee zoontjes van jongsaf aan regelmatig wezen uit eten. In het begin moet je ze steeds weer zeggen dat ze moeten blijven zitten, dat het niet netjes is om rond te lopen, dat ze niet te hard praten, maar na verloop van tijd konden wij overal met ze komen. Ze gedragen zich gewoon en zo hoort dat.
Ik erger me ook aan kinderen die zich in een restaurant niet gedragen en andere mensen storen, terwijl de ouders er niks aan doen. Maar als de ouders wel steeds de kinderen corrigeren, erger ik me er niet aan. Die ouders zijn bezig die kinderen iets te leren.
Ze altijd maar dumpen om andere mensen niet te ergeren is wel erg gemakkelijk. Daar leren ze niets van.
En dan? Als ze 10 zijn vertellen: We gaan uit eten! Denk je nou werkelijk dat zo'n knaap die nog nooit een restaurant van binnen heeft gezien zich dan wel gedraagt? Dat heeft hij toch nooit geleerd. En de ergernis is dan des te groter: Een kind van 10 die zich niet eens kan gedragen!
Regelmatig erger ik me aan ouders die hun kroost niet onder controle kunnen houden, maar ik erger me ook aan ouders die ja-knikkertjes afleveren omdat hun kroost bang is voor een corrigerende mep.
Iemand vroeg naar het relaas van een vrij-opvoendende ouder, zie hier het relaas van een ouder uit de negentiger jaren .
In mijn ogen voed je je kinderen op vanuit je ratio en imiteer je het gedrag van je eigen ouders. Op de momenten dat de ratio het raam uit vliegt, grijp je terug op dat wat je kent, het gedrag van je eigen ouders.
Mijn ouders hebben mij nooit een corrigerende tik verkocht, slechts 1 keer toen mijn broer en ik mijn ouders in een zwijnenstal lieten thuiskomen. Wij waren zestien en mijn ouders kwamen iets te vroeg thuis 
(en dat weet ik nu nog! 
).
Nu heb ik zelf een zoon van bijna dertien. Slaan, tikken of meppen als vorm van correctie past niet binnen mijn concept van opvoeden en ook niet binnen het zijne.
Eén keer ben ik over de streep gegaan en heb ik een tik uitgedeeld. Mijn zoon ging grof buiten zijn boekje en ik haalde uit. Dat is inmiddels ook alweer 8 jaar geleden, maar wij beiden weten het nog.
Tikken en/of meppen helpt niet, wat helpt is je kind opvoeden in de geest dat het andere mensen niet tot last moet zijn. Het moet leren anderen te respecteren en in hun waarde te laten en dat kunnen ze alleen leren mbv hun ouders. De essentie van de normen en waarden die ik mijn kind aanleer is dat je nooit overlast mag bezorgen, weliswaar geen vrije opvoeding, maar wel degelijk.
quote:Die zijn er mischien wel maar je gaat niet voor elk wissewasje je kinderen bij iemand dumpen. Los daarvan moeten ze ook leren hoe ze over de straat moeten lopen, hoe ze zich moeten gedragen etc etc.
Op vrijdag 2 januari 2004 13:39 schreef Toffe_Ellende het volgende:[..]
Dat vind ik iets te makkelijk. Alsof er totaal geen groot-ouders, buren of vrienden zijn. Ik vind dat je het als ouders ook zelf niet al te moeilijk moet maken. Zelfde geldt ook voor speelgoedwinkels.
quote:Mijn zonen zijn nu 9 en 11. Ik ben ook tegen slaan. Er zijn wel andere, betere manieren om die mannen te straffen.
Op vrijdag 2 januari 2004 19:33 schreef Grobbenkuiken het volgende:
Nu heb ik zelf een zoon van bijna dertien. Slaan, tikken of meppen als vorm van correctie past niet binnen mijn concept van opvoeden en ook niet binnen het zijne.Tikken en/of meppen helpt niet, wat helpt is je kind opvoeden in de geest dat het andere mensen niet tot last moet zijn.
Echter, toen ze klein waren, dus nog geen 4, hebben ze regelmatig een tik op de vingers gehad, na eerst een paar keer gewaarschuwd te zijn. Daar is helemaal niets mis mee. Het voorkomt gevaar! (fornuis, stopcontact enz..)
Een klap tegen het hoofd of zo, is uiteraard altijd fout!
quote:Met het laatste stuk ben ik het helemaal eens.
Het moet leren anderen te respecteren en in hun waarde te laten en dat kunnen ze alleen leren mbv hun ouders. De essentie van de normen en waarden die ik mijn kind aanleer is dat je nooit overlast mag bezorgen, weliswaar geen vrije opvoeding, maar wel degelijk.
quote:Opvoeden houdt toch wel wat meer in dan een kind leren zich te gedragen.
Op vrijdag 2 januari 2004 11:10 schreef gooddaddy het volgende:
Kinderen opvoeden betekent kinderen leren om zich te gedragen. En kinderen leren sneller als je ze "straft" wanneer ze iets doen wat niet goed is. Dit "straffen" kan bestaan uit vermanend toespreken, naar hun kamer sturen of een draai om de oren of tik tegen de billen.
Het allerbelangrijkste imo is dat een kind lekker in zijn vel zit. Dat je als opvoeder een veilige omgeving biedt. Dat je consequent bent en je grenzen aangeeft.
En dat kan heel erg goed zonder tikken. Zelfs straffen hoeft niet nodig te zijn. Maar ja, dat kost wel erg veel energie, inlevingsvermogen en geduld en helaas heeft niet iedereen dat over voor kinderen....
Kinderen zijn niet gelijk aan volwassenen maar wél gelijkwaardig.
En ik vind dat de manier waarop je een kind behandelt omkeerbaar zou moeten zijn. Met andere woorden, als jij niet geslagen wil worden door je kind, sla het kind dan ook niet. 
quote:Tot zover ben ik het helemaal met je eens.
Op vrijdag 2 januari 2004 23:32 schreef Moonah het volgende:
Het allerbelangrijkste imo is dat een kind lekker in zijn vel zit. Dat je als opvoeder een veilige omgeving biedt. Dat je consequent bent en je grenzen aangeeft.
quote:Hier ben ik het niet mee eens. Zoals ik al zei heb ik mijn kinderen geen tikken meer gegeven vanaf ongeveer 4 jaar. Maar straf wel degelijk.
En dat kan heel erg goed zonder tikken. Zelfs straffen hoeft niet nodig te zijn. Maar ja, dat kost wel erg veel energie, inlevingsvermogen en geduld en helaas heeft niet iedereen dat over voor kinderen....
Als ik tot in den treuren zeg dat ze cd'tjes terug in het doosje moeten doen, dan kunnen ze een nieuw kopen als het door hun schuld kapot gaat.
Als ze van hun kamer een puinhoop maken, dan mogen ze niet eerder computeren voordat hun kamer is opgeruimd. En IK doe dat niet!
Als ze hun gymspullen vergeten mee naar school te nemen, mogen ze niet mee gymen. De school straft namelijk ook.
Dus, straffen is weleens nodig.
quote:Ik ben degene die hen op moet voeden en niet andersom. Dat hebben mijn ouders namelijk al gedaan. Hier in huis bepalen mijn man en ik de gang van zaken en de kinderen hebben maar te luisteren, zoniet, dan weten ze de consequenties.
Kinderen zijn niet gelijk aan volwassenen maar wél gelijkwaardig.
En ik vind dat de manier waarop je een kind behandelt omkeerbaar zou moeten zijn. Met andere woorden, als jij niet geslagen wil worden door je kind, sla het kind dan ook niet.
Wij hebben nauwelijks regels, maar willen wel dat ze zich verantwoordelijk gedragen, met respect voor elkaar en voor ieders spullen.
quote:Ik denk dat je nu iets uit zijn verband hebt gerukt. Maar goed. Kinderen leren natuurlijk wel meer dan gedragen alleen maar dit topic ging over straf en aanleren van goed gedrag heeft hier sterk mee te maken. Als ik mijn kinderen leer fietsen is dat veel minder relevant
Opvoeden houdt toch wel wat meer in dan een kind leren zich te gedragen
[quote]
Het allerbelangrijkste imo is dat een kind lekker in zijn vel zit. Dat je als opvoeder een veilige omgeving biedt. Dat je consequent bent en je grenzen aangeeft.
En dat kan heel erg goed zonder tikken. Zelfs straffen hoeft niet nodig te zijn.
[/quote[
Soms wel, soms niet. Zeker heel jonge kinderen zijn soms gewoon niet voor reden vatbaar en dan zijn er consequenties aan verbonden. Dat hoeft geen geweld te zijn zoals al diverse maken is gezegd. Maar straf wel degelijk. Zelfs volwassenen hebben dat wel eens nodig
quote:Gemept associeer ik met blauw slaan. Mijn kinderen krijgen ook wel eens een tik, in ieder geval kregen ze die tot een jaar of 5-6. De oudste (11) kan ik tegenwoordig met rede aan, maar een kleintje is simpelweg te jong om met rede om te kunnen gaan. Een kind moet eerst leren dat op "nee" een sanctie kan volgen die echt onprettig is. Persoonlijk deel ik dan liever een tik op de vingers uit dan dat mijn kind zich verbrandt aan de kachel. Persoonlijk geef ik liever een tik voor zijn kont dan dat hij toch naar de rand van het water loopt en mogelijk verzuipt.
Op zaterdag 3 januari 2004 00:30 schreef Repelsteeltjuh het volgende:
sommige kinderen moeten gemept worden
Voor iedereen die het beter weet: doe dat maar lekker bij je eigen kinderen zodra je die hebt. Ik doe het op mijn manier, en ze luisteren in ieder geval. "Nee" betekent "Nee". Opvoeden betekent niet dat een kind zijn grenzen op mag zoeken, maar dat jij die grenzen aangeeft. Duidelijk. En als een paar keer "Nee!" niet helpt, dan moet er maar een wat straffere maatregel volgen. Je hoeft ze niet te meppen, een tik voor de billen of op de vingers is genoeg.
"Meppen" is gereserveerd voor puberjochies van 14-18 die denken dat ze met alles wegkomen. Die zijn iets te stevig, een tik op de vingers helpt daar niet meer.
quote:Ben het helemaal met je eens. Hoewel ik hoop dat mijn jochies straks niet zo'n vervelende pubers worden dat ik zal moeten meppen. Ga er voorlopig vanuit dat we het wel met rede aankunnen, maar misschien is dat wishful thinking.
Op zaterdag 3 januari 2004 03:11 schreef RonaldV het volgende:[..]
Gemept associeer ik met blauw slaan. Mijn kinderen krijgen ook wel eens een tik, in ieder geval kregen ze die tot een jaar of 5-6. De oudste (11) kan ik tegenwoordig met rede aan, maar een kleintje is simpelweg te jong om met rede om te kunnen gaan. Een kind moet eerst leren dat op "nee" een sanctie kan volgen die echt onprettig is. Persoonlijk deel ik dan liever een tik op de vingers uit dan dat mijn kind zich verbrandt aan de kachel. Persoonlijk geef ik liever een tik voor zijn kont dan dat hij toch naar de rand van het water loopt en mogelijk verzuipt.
Voor iedereen die het beter weet: doe dat maar lekker bij je eigen kinderen zodra je die hebt. Ik doe het op mijn manier, en ze luisteren in ieder geval. "Nee" betekent "Nee". Opvoeden betekent niet dat een kind zijn grenzen op mag zoeken, maar dat jij die grenzen aangeeft. Duidelijk. En als een paar keer "Nee!" niet helpt, dan moet er maar een wat straffere maatregel volgen. Je hoeft ze niet te meppen, een tik voor de billen of op de vingers is genoeg.
"Meppen" is gereserveerd voor puberjochies van 14-18 die denken dat ze met alles wegkomen. Die zijn iets te stevig, een tik op de vingers helpt daar niet meer.
We zien wel over een jaartje of 3.
quote:Nou, zo uit het verband gerukt vind ik dat niet.
Op zaterdag 3 januari 2004 00:27 schreef gargamel het volgende:[..]
Ik denk dat je nu iets uit zijn verband hebt gerukt. Maar goed. Kinderen leren natuurlijk wel meer dan gedragen alleen maar dit topic ging over straf en aanleren van goed gedrag heeft hier sterk mee te maken. Als ik mijn kinderen leer fietsen is dat veel minder relevant
Uit jouw woorden begrijp ik, dat jij vindt dat opvoeden vooral 'leren' inhoudt. En dat vind ik dus niet.
Ik zie opvoeden meer als een kind volgen, sturen en uitdagen. Als volwassene schep je de voorwaarden, de omgeving, en als die goed is, zal een kind zich vanzelf volgens de bij hem/haar passende manier ontwikkelen.
Dat is dus een duidelijk andere visie op een kind, en van daaruit volgt dus ook een andere visie op straffen e.d.
quote:Oké, consequenties vind ik prima. Die staan in rechtstreeks verband met hetgeen er gebeurt. Maar straf is iets externs. Daarmee maak je een kind bang. En ik ben daar erg op tegen.
Zeker heel jonge kinderen zijn soms gewoon niet voor reden vatbaar en dan zijn er consequenties aan verbonden.
Bovendien kán een jong kind nooit voor rede vatbaar zijn, simpelweg omdat het zich nog niet redelijk heeft ontwikkeld (dus letterlijk op het niveau van 'de rede'). Het volgt nog puur zijn/haar impulsen en gevoel. Ik vind het van een volwassene dan ook onredelijk om redelijk gedrag van een jong kind te verwachten. En om het kind te straffen voor iets waar het nog niet aan toe is, gaat er bij mij dus echt niet in.
Ik onderschrijf die wel, behalve het tikken.
Ik ben van mening dat je ook op een andere manier je grenzen kunt aangeven.
Ik heb zelf geen kinderen, wil er ook absoluut niet aan beginnen. Ik ben tegen slaan, werd zelf ook nauwelijks geslagen vroeger. Dat bewaarden mijn ouders voor als de dingen écht uit de hand waren gelopen...en dan maakte het ook wel indruk. Ouders die te pas en te onpas klappen uitdelen verliezen het respect van hun kinderen.
quote:Precies. De ouders geven (in die situaties) hun grenzen niet goed aan, en het kind krijgt daarvan de schuld (is lastig, weet zich niet te gedragen, zit te klieren etc).
Op zaterdag 3 januari 2004 13:10 schreef Rhylla het volgende:
Kinderen weten ook precies wáár ze moeten klieren, en doen dat bij voorkeur in bijvoorbeeld een winkel of op visite, omdat ze weten dat de sancties daar (meestal) minder zwaar zijn dan thuis.... Ik denk dat de meeste ouders in zo'n situatie sneller toegeven om maar van het gezeur af te zijn, ook met het oog op omstanders die vaak snel met een reactie klaar staan als het kind straf krijgt (op wat voor manier dan ook)
Da's toch de omgekeerde wereld
quote:Dat is gewoon onzin en gespeend van iedere realiteitszin en praktijkervaring.
Op vrijdag 2 januari 2004 23:32 schreef Moonah het volgende:[..]
Zelfs straffen hoeft niet nodig te zijn.
Ik wens je veel succes met een puberetterbak als ik was om die in de hand te houden zonder een tik of straffen. Ik was vierkant over je heen gewalst.
quote:Valt best mee.
Op zaterdag 3 januari 2004 13:22 schreef Robert_Jensen het volgende:[..]
Dat is gewoon onzin en gespeend van iedere realiteitszin en praktijkervaring.
Tot nu toe lukt het me erg goed op mijn manier.
Respect en liefde voor een kind doen heel veel.
quote:Maar lang niet alles.
Op zaterdag 3 januari 2004 13:28 schreef Moonah het volgende:[..]
Valt best mee.
Tot nu toe lukt het me erg goed op mijn manier.
Respect en liefde voor een kind doen heel veel.
quote:Natuurlijk moet respect van beide kanten komen. Maar als volwassene ben je daarvoor verantwoordelijk. Als jíj de fout maakt misbruik te maken van je macht (want daar draait het imo om), dan zul je idd het respect van een kind verliezen, het kind wordt dan bang.
Op zaterdag 3 januari 2004 13:31 schreef Nuek het volgende:
Respect moet wel van beide kanten komen en ik denk dat het daar aan schort. Als ouder ben jij de baas thuis en niet het kind. Helaas zie ik het omgekeerde maar al te vaak.
quote:Als ouder zul je dan ook van begin af aan erg duidelijk moeten zijn. Consequent zijn in het aangeven van grenzen. Voorspelbaar gedrag vertonen zodat een kind weet waar het (te allen tijde) aan toe is. En dáár schort het imo juist vaak aan. Sommige ouders doen dan weer dit, dan weer dat, of weer het tegenovergestelde, soms is nee echt nee, soms is nee juist ja. Vind je het gek dat kinderen daarvan gebruik gaan maken? Dat is niet de schuld van de kinderen, daar zijn de ouders verantwoordelijk voor.
Als ouder ben jij de baas thuis en niet het kind. Helaas zie ik het omgekeerde maar al te vaak.
Als je over je heen laat lopen zal dat ook heus wel gebeuren.
Maar dat is thuis. In de supermarkt gaat hij, als hij vervelend is, zonder pardon in het wagentje. Kan me niks schelen of ik dan met een huilend kind door de supermarkt kar 
Ik heb liever dat mensen naar me kijken omdat hij in het karretje te keer gaat dan omdat ik hem uit de rekken moet plukken of omdat hij iets stukmaakt (gebeurt trouwens niet, daar zorg ik wel voor).
Van de week had hij zo'n bui in de trein Dan kun je hem dus niet op de gang zetten. Uiteindelijk heb ik hem op schoot genomen, met zijn gezicht van me af, stevig om zijn middel vastgehouden en net zo lang laten zitten tot hij weer gewoon kon doen en sorry had gezegd. Dat werkt dus ook, gelukkig Kan weleens in meer situaties van pas komen
En nee is hier ook echt nee. Dat weet hij en dat werkt goed.
Slaan doe ik bij voorkeur niet, al is een tikje op de vingers soms echt nodig. Maar ik wil hem leren dat hij niet mag slaan, en dat gaat niet als ik hem wel 'mag' slaan. Dat is gewoon onlogisch. Hij mag anderen geen pijn doen, en anderen mogen hem geen pijn doen. Daar hoor ik ook bij.
quote:Dat is wat mij betreft gewoon hetzelfde. Alleen in een discussie over misdragende kinderen en straf ga ik niet elke keer drie pagina's met randvoorwaarden neertypen.
Op zaterdag 3 januari 2004 12:52 schreef Moonah het volgende:[..]
Nou, zo uit het verband gerukt vind ik dat niet.
Uit jouw woorden begrijp ik, dat jij vindt dat opvoeden vooral 'leren' inhoudt. En dat vind ik dus niet.
Ik zie opvoeden meer als een kind volgen, sturen en uitdagen.
quote:Nou ik weet niet wat er allemaal zo verschillend aan visie moet zijn maar soms gaan kinderen zodanig over de schreef dat er straf noodzakelijk is. Alleen schijnt hier de misconceptie te bestaan dat slaan betekent hard slaan en pijn doen. Dat vind ik onzin. Een tik met de wijsvinger is al slaan en daar voelt die niks van maar werkt wel. Dan nog is dat maar een klein voorbeeldje van een heel pakket aan maatregelen die je kunt hebben. Slaan is niet de eerste maatregel en het hangt zeer sterk van het kind af wat de maatregelen moeten zijn.
Als volwassene schep je de voorwaarden, de omgeving, en als die goed is, zal een kind zich vanzelf volgens de bij hem/haar passende manier ontwikkelen.
Dat is dus een duidelijk andere visie op een kind, en van daaruit volgt dus ook een andere visie op straffen e.d.
[..]
quote:Ja slaan met een riem ja. Maar daar heb ik het zeker niet over.
Oké, consequenties vind ik prima. Die staan in rechtstreeks verband met hetgeen er gebeurt. Maar straf is iets externs. Daarmee maak je een kind bang. En ik ben daar erg op tegen.
quote:Ik vind het prima als hij zijn impulsen volgt maar OP de stoep IN MIJN buurt en niet ineens de straat oprennend. En ik vind het heel redelijk dat ze dat moeten doen. En ze kunnen het ook, hoe klein ze ook zijn.
Bovendien kán een jong kind nooit voor rede vatbaar zijn, simpelweg omdat het zich nog niet redelijk heeft ontwikkeld (dus letterlijk op het niveau van 'de rede'). Het volgt nog puur zijn/haar impulsen en gevoel. Ik vind het van een volwassene dan ook onredelijk om redelijk gedrag van een jong kind te verwachten.
Een kind van drie of vier kan echt wel regels volgen dus die impulsen bewaren ze dan maar effe.
quote:Ja duh. Maar daar ging het volgens mij helemaal niet over
En om het kind te straffen voor iets waar het nog niet aan toe is, gaat er bij mij dus echt niet in.
quote:Zal ook wel komen omdat in dat soort situaties mensen zich er heel snel mee gaan bemoeien. Wat je ook doet. Je moet ook een beetje rekening houden met die kids. Maar zij ook met jou. Soms is er dan een sanctie nodig.
Op zaterdag 3 januari 2004 13:19 schreef Moonah het volgende:[..]
Precies. De ouders geven (in die situaties) hun grenzen niet goed aan, en het kind krijgt daarvan de schuld (is lastig, weet zich niet te gedragen, zit te klieren etc).
Da's toch de omgekeerde wereld
Kinderen onderling zijn nou eenmaal ook erg verschillend plus omgevingsfactoren spelen ook een behoorlijke rol m.i., voor de één meer dan de ander.
p.s. het jochie is verder een hartstikke lief kind!
quote:Blijf met je handen van het fornuis af
Op zaterdag 3 januari 2004 14:15 schreef sombie het volgende:
Ik ben het zo ontzettend met je eens, Moonah! Je weet het precies goed te verwoorden. Er zijn toch genoeg manieren om grenzen aan te geven? Waarom is een tik dan nodig? Wat voegt dat toe?
Je doet je pijn als je eraan komt
Blijf met je handen van het fornuis af
Je doet je pijn als je eraan komt
Blijf met je handen van het fornuis af
Je doet je pijn als je eraan komt
Blijf met je handen van het fornuis af
En nu?
Pijn laten doen? Tik op de vingers? Andere oplossing?
Min of meer toevallig werd het bij ons de eerste. Helpt ook heel goed. Maar het verschil tussen één en twee is niet zo groet imho.
quote:Jij als volwassene moet 'de schreef' duidelijk aangeven.
Op zaterdag 3 januari 2004 14:05 schreef gargamel het volgende:
Nou ik weet niet wat er allemaal zo verschillend aan visie moet zijn maar soms gaan kinderen zodanig over de schreef dat er straf noodzakelijk is.
quote:Ik begrijp heus het verschil wel tussen zachtjes slaan en hard slaan hoor.
Alleen schijnt hier de misconceptie te bestaan dat slaan betekent hard slaan en pijn doen.
Maar imo is beide niet gewenst.
quote:Wederom, jíj geeft de grens aan. Je begrenst de impulsen van het kind. Ze snappen mss nog niet waarom, maar weten wél dat het niet mag omdat jij het zegt. Dan hoeft er dus ook niet gestraft, laat staan geslagen (of 'getikt') te worden.
Ik vind het prima als hij zijn impulsen volgt maar OP de stoep IN MIJN buurt en niet ineens de straat oprennend. En ik vind het heel redelijk dat ze dat moeten doen. En ze kunnen het ook, hoe klein ze ook zijn.
Een kind van drie of vier kan echt wel regels volgen dus die impulsen bewaren ze dan maar effe.
Maar nogmaals, ik denk dat je dit (idealiter) alleen kunt bereiken als je altijd consequent en voorspelbaar gedrag vertoont.
quote:Ja duh. Nu trek jíj juist een uitspraak uit zijn verband.
Ja duh. Maar daar ging het volgens mij helemaal niet over
Het gaat erom, dat volwassenen vaak een beroep doen op de rede van een jong kind. Dat is niet reëel, omdat dat kind nog niet zo ver in de ontwikkeling is. Toch krijgt het kind dan straf. Dát vind ik dus niet eerlijk.
Zo duidelijk?
quote:Ik verkondig hier dan ook een heel diepe overtuiging van mij.
Op zaterdag 3 januari 2004 14:15 schreef sombie het volgende:
Ik ben het zo ontzettend met je eens, Moonah! Je weet het precies goed te verwoorden.
Straf, en slaan al helemaal, is een uiting van onmacht. Letterlijk.
Een kind onttrekt zich aan je macht, en daardoor wordt er gegrepen naar andere middelen. De macht wordt dan afgedwongen.
Als een opvoeding gebaseerd is op (ik val in herhaling, sorry
) liefde, respect en gelijkwaardigheid, dan is er geen sprake van macht en onmacht.Ik hoor geschreeuw, een man sloeg de meest gruwelijk scheldwoorden uit, ik dacht eerst, dat is een stel junkies aan het ruzie-en, maar toen hoorde ik een klap en daarna begon een jochie huilen, dus ik uit het raam kijken. Dreigt die vader hem gewoon 'de volgende keer helemaal in elkaar te slaan' en 'zijn kop eraf te trekken'. Jochie boos kijken en huilen! En die moeder, wat een stomme trut, stond gewoon een beetje bij de auto te dreutelen met d'r kop omlaag. Ik herrinnerde me inees dat ik dit gezin wel vaker heb zien/horen ruzieen. Ik kan die man wel wat!
Sommige mensen zijn gewoon niet geschikt om kinderen te hebben.
quote:Wat heb je gedaan?
Op zaterdag 3 januari 2004 15:09 schreef Aventura het volgende:
Toevallig zeg, ik lees dit topic terwijl ik net zelf iets ergs heb gezien.
Zie ook: Kindermishandeling.... Wat doe jij?
Zo'n situatie als jij beschrijft, daar zou toch actie op ondernomen moeten worden...
quote:Dat is ook zo maar dan kunnen ze er nog steeds overheen gaan
Op zaterdag 3 januari 2004 15:07 schreef Moonah het volgende:[..]
Jij als volwassene moet 'de schreef' duidelijk aangeven.
[..]
quote:Daar verschillen we dan ook van mening.
Ik begrijp heus het verschil wel tussen zachtjes slaan en hard slaan hoor.
Maar imo is beide niet gewenst.
[..]
quote:Als ze besluiten om die grens te gaan overschrijden kan wel degelijk besloten worden om sancties te treffen imho.
Wederom, jíj geeft de grens aan. Je begrenst de impulsen van het kind. Ze snappen mss nog niet waarom, maar weten wél dat het niet mag omdat jij het zegt. Dan hoeft er dus ook niet gestraft, laat staan geslagen (of 'getikt') te worden.
quote:Nou ze mogen hier consequent dingen niet maar soms doen ze het gewoon lekker toch
Maar nogmaals, ik denk dat je dit (idealiter) alleen kunt bereiken als je altijd consequent en voorspelbaar gedrag vertoont.
[..]
quote:Ik heb het over straffen die wel reeel zijn voor de ontwikkeling. Ik ga ook geen baby slaan omdat het niet doorloopt.
Ja duh. Nu trek jíj juist een uitspraak uit zijn verband.
Het gaat erom, dat volwassenen vaak een beroep doen op de rede van een jong kind. Dat is niet reëel, omdat dat kind nog niet zo ver in de ontwikkeling is. Toch krijgt het kind dan straf. Dát vind ik dus niet eerlijk.
Zo duidelijk?
quote:Allemaal heel mooi, maar naar mijn mening zijn sancties nu eenmaal soms noodzakelijk. Ik vind het nogal utopisch overkomen eerlijk gezegd. Alle kinderen die ik ken die nooit straf hebben gekregen zijn uitermate irritante figuurtjes
Ik verkondig hier dan ook een heel diepe overtuiging van mij.
Straf, en slaan al helemaal, is een uiting van onmacht. Letterlijk.
Een kind onttrekt zich aan je macht, en daardoor wordt er gegrepen naar andere middelen. De macht wordt dan afgedwongen.
Als een opvoeding gebaseerd is op (ik val in herhaling, sorry
quote:Dat vind ik eerlijk gezegd niet thuishoren in dit topic. Dit is gewoon kindermishandeling
Op zaterdag 3 januari 2004 15:09 schreef Aventura het volgende:
Toevallig zeg, ik lees dit topic terwijl ik net zelf iets ergs heb gezien.
Ik hoor geschreeuw, een man sloeg de meest gruwelijk scheldwoorden uit, ik dacht eerst, dat is een stel junkies aan het ruzie-en, maar toen hoorde ik een klap en daarna begon een jochie huilen, dus ik uit het raam kijken. Dreigt die vader hem gewoon 'de volgende keer helemaal in elkaar te slaan' en 'zijn kop eraf te trekken'. Jochie boos kijken en huilen! En die moeder, wat een stomme trut, stond gewoon een beetje bij de auto te dreutelen met d'r kop omlaag. Ik herrinnerde me inees dat ik dit gezin wel vaker heb zien/horen ruzieen. Ik kan die man wel wat!
Sommige mensen zijn gewoon niet geschikt om kinderen te hebben.
quote:Laten we het daar dan maar ophouden.
Op zaterdag 3 januari 2004 15:37 schreef gargamel het volgende:
Daar verschillen we dan ook van mening.
quote:heerlijk ! PRecies zoals ik zou reageren !
Op vrijdag 2 januari 2004 13:57 schreef AeoIus het volgende:
Vrije opvoeding is in mijn ogen een teken van luie ongeinteresseerde ouders.Leuk verhaal over gehooord van een vriend van me bij de super gebeurd:
.
In de supermarkt in de rij bij de kassa staat een jongetje continue bij een omaatje voor hem met de winkelwagen van mama tegen haar enkels te rijden.
Dit omaatje is dat na een tijdje beu en draait zich om en spreekt de moeder hier op aan.
Met een hete aardappel achterin haar strot verkondigt ze dat haar Jaap Jan een vrije opvoeding heeft en als hij dat wil doen, dan mag hij dat.
Op dat moment stapt van wat verder achterin de rij een man naar voren en deze giet zo een pak dubbelvla over die vrouw leeg met de opmerking: "Ik heb ook een vrije opvoeding he!"
Van nog iets verderop in de rij roept nog iemand: "Ik betaal die vla!!!!"In mijn ogen een schoolvoorbeeld van hoe je dat soort ouders zelf moet behandelen
Mijn boefjes zijn ook lang niet altijd even braaf (gelukkig maar) 
Laatst probeerde er een in de winkel of de mevrouw voor hem ook bestand was tegen zijn gebonk met zo'n minikarretje. Net zoals ik : NIET DUS. 
Ik grijp m dus na 2 waarschuwingen bij zijn oor en laat m even duidelijk horen dat ik dit dus niet wil en dat meneer NU zijn karretje op gaat ruimen en op me wacht bij de fiets. 
Vervolgens ga ik doodleuk afrekenen. Aan de andere kassa hoor ik een meneer zeggen : eindelijk een moeder met duidelijke taal en hij loopt de winkel uit. Mijn zoon staat ondertussen te wachten bij de fiets en als ik er aan kom vang ik nog net het volgende op :
"ja, maar bonken met karretjes mag niet , dus dan wordt je mama boos, zou ik ook worden (de meneer !!) eigenschuld dus dat je hier moet wachten....." Hij knikte vriendelijk naar me en als ik m nu zie doet ie altijd zijn hoed omhoog
Zo kan het dus ook !!! Een ding : bonken doet ie niet meer !!
quote:Tja, ik heb verder geen actie ondernomen. Misschien had ik dat wel moeten doen, ik weet niet. Ik weet wat voor auto ze hebben, dus stel dat ik nog eens een keer echt een exces zie, kan ik het kenteken doorspelen aan een instantie. Ik moet heel eerlijk bekennen dat deze situatie me pijnlijk bekend voorkwam, van mijn eigen jeugd. Mijn vader kon zich ook niet inhouden en we zijn als knderen ook talloze keren afgerammeld en -vooral-verrot gescholden. Het gekke is nu, dat als een buur toen de politie had gebeld, dan hadden wij het allemaal wel heel vreemd on onnodig gevonden. Gek, hoe het brein werkt. Het vreemde is, dat druk je gewoon helemaal weg en ik kan nu best goed met mijn vader opschieten, hij is nu veel softer. Maar, ik dwaal nu wel weer erg af.
Op zaterdag 3 januari 2004 15:20 schreef Moonah het volgende:[..]
Wat heb je gedaan?
Zie ook: Kindermishandeling.... Wat doe jij?
Zo'n situatie als jij beschrijft, daar zou toch actie op ondernomen moeten worden...
Iets meer on topic: ik ben het ermee eens dat kinderen tegenwoordig niet meer opgevoed worden. Ik erger me wezenloos aan de kinderen van mijn oom. Hij heeft er 4 in leeftijd varierend van 4 tot 11. Wat een stel barbaren, we waren bv. vorige week bij opa en oma en die kinderen vonden het leuk om belletje te trekken. En dan niet op een onschuldige manier (1 x bellen en wegracen), maar gewoon 30 x per minuut op die bel drukken, en dit duurde ongeveer een halfuur voordat mijn oom het een keer welletjes vond. Het was belachelijk. En iedereen vind dat dan normaal. Nou, ik niet. Ik veracht dat mijn oom dan meteen optreedt. Toen die kids kleiner waren was he nog erger, rond de tafels racen, dingen omgooien, aan tafelkleden trekken, en gewoon niet gecorrigeerd worden, ik snap dat niet. Ik was vroeger nooit zo'n ongeleid projectieltje. Ik was wel een kind met af en toe streken, maar nooit zo grof en wild als kinderen nu kunnen zijn.
quote:Het blijft een leuk verhaal, maar dit broodje Aap is al eens vaker op fok gepost:
Op vrijdag 2 januari 2004 13:57 schreef AeoIus het volgende:
Vrije opvoeding is in mijn ogen een teken van luie ongeinteresseerde ouders.Leuk verhaal over gehooord van een vriend van me bij de super gebeurd:
.
In de supermarkt in de rij bij de kassa staat een jongetje continue bij een omaatje voor hem met de winkelwagen van mama tegen haar enkels te rijden.
Dit omaatje is dat na een tijdje beu en draait zich om en spreekt de moeder hier op aan.
Met een hete aardappel achterin haar strot verkondigt ze dat haar Jaap Jan een vrije opvoeding heeft en als hij dat wil doen, dan mag hij dat.
Op dat moment stapt van wat verder achterin de rij een man naar voren en deze giet zo een pak dubbelvla over die vrouw leeg met de opmerking: "Ik heb ook een vrije opvoeding he!"
Van nog iets verderop in de rij roept nog iemand: "Ik betaal die vla!!!!"In mijn ogen een schoolvoorbeeld van hoe je dat soort ouders zelf moet behandelen
Mooi verhaal over 'de opvoeding'...
Kan natuurlijk vaker gebeuren, zoiets.
quote:Maar dus toch een sanctie. Ik zie niet hoe je je uit zoiets zou kunnen redden zonder zo'n ingreep. Dit soort dingen werkt wel erg goed. Wij hadden een periode dat als je er dan wat van zei ze prompt op de grond gingen liggen. Werkte heel goed als je dan gewoon doorliep. Binnen luttele seconden stond er ineens een braaf mensje naast je. (behalve als de een of andere figuur zich ermee ging bemoeien en SNOEPJES aan het kind ging geven ofzo)
Op zaterdag 3 januari 2004 16:26 schreef Stout het volgende:[..]
heerlijk ! PRecies zoals ik zou reageren !
Mijn boefjes zijn ook lang niet altijd even braaf (gelukkig maar)
Laatst probeerde er een in de winkel of de mevrouw voor hem ook bestand was tegen zijn gebonk met zo'n minikarretje. Net zoals ik : NIET DUS.
Ik grijp m dus na 2 waarschuwingen bij zijn oor en laat m even duidelijk horen dat ik dit dus niet wil en dat meneer NU zijn karretje op gaat ruimen en op me wacht bij de fiets.
Vervolgens ga ik doodleuk afrekenen. Aan de andere kassa hoor ik een meneer zeggen : eindelijk een moeder met duidelijke taal en hij loopt de winkel uit. Mijn zoon staat ondertussen te wachten bij de fiets en als ik er aan kom vang ik nog net het volgende op :
"ja, maar bonken met karretjes mag niet , dus dan wordt je mama boos, zou ik ook worden (de meneer !!) eigenschuld dus dat je hier moet wachten....." Hij knikte vriendelijk naar me en als ik m nu zie doet ie altijd zijn hoed omhoogZo kan het dus ook !!! Een ding : bonken doet ie niet meer !!
quote:Om het
Op zaterdag 3 januari 2004 16:26 schreef Stout het volgende:
Ik grijp m dus na 2 waarschuwingen bij zijn oor en laat m even duidelijk horen dat ik dit dus niet wil en dat meneer NU zijn karretje op gaat ruimen en op me wacht bij de fiets.
utopische van mij weg te nemen: Dit vind ik een goede actie (op die draai om de oren na dan). Consequenties verbinden aan het gedrag. Klaar.
quote:Tru, een kind moet lekker in zijn vel ziten, maar dat bereik je niet door het kind te laten doen en laten wat het wil.
Op vrijdag 2 januari 2004 23:32 schreef Moonah het volgende:[..]
Opvoeden houdt toch wel wat meer in dan een kind leren zich te gedragen.
Het allerbelangrijkste imo is dat een kind lekker in zijn vel zit. Dat je als opvoeder een veilige omgeving biedt. Dat je consequent bent en je grenzen aangeeft.
En dat kan heel erg goed zonder tikken. Zelfs straffen hoeft niet nodig te zijn. Maar ja, dat kost wel erg veel energie, inlevingsvermogen en geduld en helaas heeft niet iedereen dat over voor kinderen....
Misschien moet ik er maar even bij vermelden dat mijn kinderen allemaal nog jong zijn. Mijn oudste is 4, de rest jonger. Kinderen op die leeftijd moet je corrigeren. Na het vierde jaar beginnen ze redelijk goed te snappen waarom iets niet mag als je dat duidelijk uitlegt, maar daarvoor zijn ze vaak niet voor rede vatbaar.Zzoals ik al eerder schreef, willen ze maar één ding, en dat is hun zin krijgen. Wanneer hun zin niet overeenkomt met de regels die in ons huis gelden, dan moet er corrigerend opgetreden worden.
Natuurlijk doe je dat niet direct met een tik, maar na drie keer zeggen dat iets niet mag, is een tik op de vingers op zijn plaats.
Ik kan wel blijven praten als Brugman, maar met drie opgroeiende kinderen en een vierde op komst is dat geen doen.
quote:Je kunt dat kind toch bij het fornuis weghalen?!
Op zaterdag 3 januari 2004 14:50 schreef gargamel het volgende:[..]
Blijf met je handen van het fornuis af
Je doet je pijn als je eraan komt
Blijf met je handen van het fornuis af
Je doet je pijn als je eraan komt
Blijf met je handen van het fornuis af
Je doet je pijn als je eraan komt
Blijf met je handen van het fornuis afEn nu?
Pijn laten doen? Tik op de vingers? Andere oplossing?Min of meer toevallig werd het bij ons de eerste. Helpt ook heel goed. Maar het verschil tussen één en twee is niet zo groet imho.
quote:Ja precies, gewoon vastketenen dat kind.
Op zaterdag 3 januari 2004 23:30 schreef Grijs het volgende:[..]
Je kunt dat kind toch bij het fornuis weghalen?!
quote:Leuk bedacht maar loopt natuurlijk net zo hard terug, nieuwsgierig weet je
Op zaterdag 3 januari 2004 23:30 schreef Grijs het volgende:[..]
Je kunt dat kind toch bij het fornuis weghalen?!
quote:Koude kraan aanzetten en wachten tot het kind de vingers verbrand.
Op zaterdag 3 januari 2004 23:30 schreef Grijs het volgende:[..]
Je kunt dat kind toch bij het fornuis weghalen?!
Het is hard maar het werkt wel.
Zus van me wou vroeger altijd aan de hete koffie zitten. Na 3 waarschuwingen had mijn moeder zoiets van : Ok je brandt je maar...
En ja het heeft goed geholpen en ze heeft er verder ook niets aan over gehouden.
quote:Ze moest het kennelijk gewoon ff voelen dus. Zolang het gevaar van een pot koffie over je heen krijgen niet aanwezig is, is het ook niet zo erg. Daarom snap ik ook niet waarom er nog zo spastisch wordt gedaan door een enkeling over een tik over de vingers.
Op zondag 4 januari 2004 00:31 schreef prupke het volgende:[..]
Koude kraan aanzetten en wachten tot het kind de vingers verbrand.
Het is hard maar het werkt wel.
Zus van me wou vroeger altijd aan de hete koffie zitten. Na 3 waarschuwingen had mijn moeder zoiets van : Ok je brandt je maar...
En ja het heeft goed geholpen en ze heeft er verder ook niets aan over gehouden.
Er is toch geen sprake van machtsmisbruik oid, ik begrijp dat echt niet. Ik geloof sowieso niet in 100% correct opvoeden, van geen enkele ouder, maar da's een ander verhaal.Ook de kinderen op de ouder groepen (nou ja de meeste dan) hebben genoeg aan nee dat mag niet want het is gevaarlijk oid...
Ik kan nog wel veel meer tikken maar het is al veel te laat dus hier laat ik het bij...
Ik hoor hem net tegen de kat zeggen: Jamie, pas op voor de kachel
Ik had dit ooit eens gelezen, en vond het wel een slimme methode. En het werkte dus ook nog
quote:Precies wat ik wilde zeggen. Dat snapt een kind heus wel. Als hij/zij dan weer naar het fornuis gaat, kun je hem/haar bijvoorbeeld even op de gang zetten. Daarmee komt de boodschap echt wel over hoor. Een tik is gewoon niet nodig. Mijn zus doet het op deze manier bij mijn neefje (nu 2 1/2) en het werkt perfect.
Op zaterdag 3 januari 2004 23:30 schreef Grijs het volgende:[..]
Je kunt dat kind toch bij het fornuis weghalen?!
Het is al eerder gezegd maar ik denk dat het heel belangrijk is om consequent te zijn. Als een kind weet dat je echt meent wat je zegt, bedenkt hij zich wel twee keer voor hij tegen je ingaat. Mijn neefje wilde laatst per se zijn wanten niet aan terwijl er buiten sneeuw lag. Hij kreeg de keus: wanten aan en buitenspelen of geen wanten en binnen blijven. Omdat hij weet dat hij dan ook echt binnen moet blijven en hij niet na lang jengelen alsnog zijn zin krijgt, kiest hij voor de wanten. Dat jengelen en boos worden en het hele scenario heeft hij bij eerdere gelegenheden wel geprobeerd maar toen heeft hij geleerd dat dat niet werkt.
Edit: Jelief zegt eigenlijk ook al wat ik geloof. Je kunt een kind opvoeden zonder tikken uit te delen.
[Dit bericht is gewijzigd door sombie op 04-01-2004 11:37]
Mam, mag ik een snoepje?
Nee, maar je mag wel een banaan.
Ik wil geen banaan, ik wil een snoepje.
Nee, je kunt kiezen, een banaan of niks.
Stilte.
Mam, mag ik een banaan?
quote:Als je kind eigenwijs is en zichzelf brandt na 1000 waarschuwingen, heeft hij, en niet papa of mama, het zelf gedaan en kan dat zichzelf verwijten. Als jij het kind slaat of een tik geeft, dan doe jij het kind pijn. Schept toch een ietwat andere verhouding.
Op zondag 4 januari 2004 00:44 schreef fokje het volgende:[..]
Ze moest het kennelijk gewoon ff voelen dus. Zolang het gevaar van een pot koffie over je heen krijgen niet aanwezig is, is het ook niet zo erg. Daarom snap ik ook niet waarom er nog zo spastisch wordt gedaan door een enkeling over een tik over de vingers.
Ik ben in principe niet tegen de opvoedkundige tik, maar ik ben zelf helemaal verrot geslagen in mijn jeugd, dus ik ben bang dat ik mijn eigen grenzen nooit zal kennen. Ergo: geen opvoedkundige tik, ook niet bij mijn dieren. Ook die begrijpen oorzaak en gevolg heel goed. Paard is vervelend, laat mij niet bij zijn voederbak, prima, dan krijg je niets . Wedden dat ie je er binnen een kwartier weer bijlaat??? Ander voorbeeldje: op vakantie had ik de moeder van het grootste terrorriserende ettertje (meisje) aangeboden om op haar tweejarige monster te passen, hetgeen ze gretig aannam. We gingen met een heel stel zwemmen in een meertje. Zij was dus pas twee, maar meende alles alleen te kunnen. Ik had haar vast en ze begon me te knijpen en schoppen dat ze los wilde. Een waarschuwing (als je nu niet ophoudt laat ik je los) en toen heb ik haar werkelijk losgelaten en een stukje laten drijven in dat meertje. Doods- en doodsbang smeekte ze me om haar weer op te pakken en de rest van de dag was ze een engeltje . Van moeder had ik echter al een stok meegekregen om haar te slaan, als ze vervelend zou zijn.........
quote:Ik snap werkelijk niet waar die waanideeen vandaan komen dat een tik per definitie pijn doet. Kan, maar hoeft zeker niet. Daarnaast ga ik niet 1000 keer waarschuwen ik heb wel wat beters te doen. Bovendien, een fornuis is leuk, maar het kan ook een drukke straat zijn. Dus volgt er een sanctie. Ik vind dat straf acceptabel moet kunnen zijn, dat sommigen dat niet vinden. ok, even goede vrienden.
Als je kind eigenwijs is en zichzelf brandt na 1000 waarschuwingen, heeft hij, en niet papa of mama, het zelf gedaan en kan dat zichzelf verwijten. Als jij het kind slaat of een tik geeft, dan doe jij het kind pijn. Schept toch een ietwat andere verhouding.
Ik ben moeder van drie kinderen. De oudste is ruim zeven en ik heb dus al die jaren de tijd gehad om enige ervaring in het ouderschap op te doen. Ik ben nog lang niet uitgeleerd (volgens mij raak je dat ook nooit als ouder of mens in het algemeen), maar ik heb wel een paar dingen geleerd.
Toen ik net begon in mijn carrière als mama was ik niet per definitie vóór een opvoedkundige tik (d.w.z. een tik op de luier of in ergste geval op de hand), maar het overkwam me gewoon. Door diverse oorzaken had ik gewoon niet zoveel geduld. Maar die keren dat het zo ver kwam dat ik een tik gaf, voelde ik mezelf zo vreselijk rot, dat ik op een punt kwam dat ik dacht: dit wil ik niet.
En, zo bleek, het hoefde ook niet. De laatste jaren heb ik geen tik meer uitgedeeld en ik heb kinderen die prima luisteren. De voorbeelden die gegeven worden over de slecht luisterende kinderen hebben ws. een andere oorzaak dan het wel of niet geven van een tik.
De kinderen die zich misdragen (in mijn directe omgeing) krijgen ook veel minder normen en waarden mee. Vaak zijn het ook kidneren waarvan de ouders beiden werken (dit niet om werkende ouders aan te vallen, want er zijn er bij die het prima geregeld hebben) en de kinderen voornamelijk worden opgevoed door crèches. Er zijn vast veel ouders die dit bestrijden, maar ik zeg alleen wat ik zie.
Maar deze problemen vang je niet op door maar te gaan slaan of tikken uit te delen, maar door er te zijn voor je kind en je kind te laten zien wat wel en niet goed is. Niks vrijeopvoedingsdozen. Dit is gewoon realiteit die prima werkt.
Ik ben niet tegen straffen, ik ben wél tegen lijfstraffen. Consequenties voor misdragingen zijn er hier in huis weldegelijk en ik weet genoeg manieren van straffen die prima invloed hebben op mijn kinderen. Vaak is dreigen al genoeg.
Enkele voorbeelden van straffen die ik hanteer:
Voor de kleinsten bijvoorbeeld: even afkoelen op de gang; geen toetje bij slecht eetgedrag, driftbuien volledig negeren (totaal niet op ingaan dus, dan gaan ze het snelst over en blijven ze ook weg).
Voor de wat oudere kleuters en kinderen: naar je kamer, niet als strafhonk maar om in alle rust na te denken, dan terug te laten komen en zelf laten vertellen wat er fout is gegaan. Het klinkt heel alternatief, maar het werkt heel goed, zeker als je laat blijken dat je écht boos bent. Een andere straf is niet buiten spelen, geen TV, geen vriendjes mee uit school, meteen na het eten naar bed enz.
Klinkt misschien erg zwakjes, maar bij ons werken dit soort straffen voldoende. En ik heb echt niet supermakkelijke kinderen, maar ze zijn wel gehoorzaam daar waar het écht moet.
quote:is in mijn ogen vele malen schadelijker dan één tik over de vingers. (dat laatste is niet eens bedoeld om pijn te doen maar om te laten schrikken, het is een heel directe vorm van corrigeren. Als je een kind pijn wil doen geef je een kind gewoon klappen, wat uiteraard not-done is.
Op zondag 4 januari 2004 11:30 schreef miss_dynastie het volgende:[..]
na 1000 waarschuwingen,
quote:Ho even. Feit dat ik tegen tikken ben, wil niet zeggen dat er geen grenzen zijn.
Op zaterdag 3 januari 2004 23:24 schreef gooddaddy het volgende:[..]
Tru, een kind moet lekker in zijn vel ziten, maar dat bereik je niet door het kind te laten doen en laten wat het wil.
quote:Wat is er spastisch aan het niet nodig vinden om te tikken?
Op zondag 4 januari 2004 00:44 schreef fokje het volgende:
Daarom snap ik ook niet waarom er nog zo spastisch wordt gedaan door een enkeling over een tik over de vingers.
Bovendien is er imo wél spraken van machtsmisbruik. Door te tikken stel je jezelf boven het kind. Je bent niet gelijkwaardig. Of zou je het accepteren dat een kind terug zou tikken?
Ik neem aan dat mensen hier zich wel gelijkwaardig achten aan hun evt partner. Zou je van hem/haar accepteren dat hij/zij je zou tikken als je iets deed dat de ander niet wil? Nou dan.
En hier zal vast commentaar opkomen dat dat niet vergelijkbaar is? Nee, niet op alle vlakken, een partner hoef je als het goed is niet meer op te voeden. Maar het gaat om de achterliggende gedachte van elkaar behandelen zoals je zelf ook behandeld wil worden. En in dat opzicht maakt het niet uit of het om een kind of een volwassene gaat.
quote:Precies. Dát is het verschil.
Op zondag 4 januari 2004 11:30 schreef miss_dynastie het volgende:
Als je kind eigenwijs is en zichzelf brandt na 1000 waarschuwingen, heeft hij, en niet papa of mama, het zelf gedaan en kan dat zichzelf verwijten. Als jij het kind slaat of een tik geeft, dan doe jij het kind pijn. Schept toch een ietwat andere verhouding.
quote:Het gaat dus niet over al dan niet pijn doen. Volgens mij was dat toch allang duidelijk?
Op zondag 4 januari 2004 12:40 schreef gargamel het volgende:
Ik snap werkelijk niet waar die waanideeen vandaan komen dat een tik per definitie pijn doet.
quote:
Op zondag 4 januari 2004 13:42 schreef Tan het volgende:
Maar deze problemen vang je niet op door maar te gaan slaan of tikken uit te delen, maar door er te zijn voor je kind en je kind te laten zien wat wel en niet goed is. Niks vrijeopvoedingsdozen. Dit is gewoon realiteit die prima werkt.
quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Op zondag 4 januari 2004 12:40 schreef gargamel het volgende:
Ik snap werkelijk niet waar die waanideeen vandaan komen dat een tik per definitie pijn doet.
--------------------------------------------------------------------------------
Het gaat dus niet over al dan niet pijn doen. Volgens mij was dat toch allang duidelijk?
[/quote]
Nou nee het gaat steeds over machtsmisbruik, en pijn, bang zijn etc. Maar of je nu een tik geeft of naar bed stuurt of welke andere sanctie dan ook het is allemaal een vorm van machtsgebruik. Ik zie dan het verschil niet zo tussen de ene of de andere methode je maakt in alle gevallen duidelijk dat jij bepaald waar de grens ligt.
Die vrouw maar klagen over het vuurwerk dat kinderen afsteken .
En wie zie ik het vaakst buiten lopen met rotjes in ze hand .
Juist ja het zoontje van het zeikwijfje.
quote:Ik zou van mijn kind ook niet accepteren dat hij/zij mij naar m'n kamer zou sturen als ik in zijn of haar ogen iets fout heb gedaan, dus machtsmisbruik
Op zondag 4 januari 2004 14:29 schreef Moonah het volgende:[..]
Ho even. Feit dat ik tegen tikken ben, wil niet zeggen dat er geen grenzen zijn.
[..]Wat is er spastisch aan het niet nodig vinden om te tikken?
Bovendien is er imo wél spraken van machtsmisbruik. Door te tikken stel je jezelf boven het kind. Je bent niet gelijkwaardig. Of zou je het accepteren dat een kind terug zou tikken?
Ik neem aan dat mensen hier zich wel gelijkwaardig achten aan hun evt partner. Zou je van hem/haar accepteren dat hij/zij je zou tikken als je iets deed dat de ander niet wil? Nou dan.
Jij geeft leiding aan het kind, dat betekent ook dat je _waar nodig_ corrigeert. Geen toetje als je zit te kliederen met eten. Is hier dan geen sprake van manipulatie? Zo kan je alles draaien in termen als machtsmisbruik, manipulatie e.d. Als ouder bepaal je hoe je het wil hebben, niet het kind. Jij scheert slaan (pijn doen) en tikken (laten schrikken, directe vorm van corrigeren, kan soms nodig zijn) over één kam.quote:Dus jij vindt dat kinderen bepalen waar de grens ligt. Want een tik mag niet en straffen ook niet, volgens jou.
Op zondag 4 januari 2004 14:50 schreef gargamel het volgende:
Nou nee het gaat steeds over machtsmisbruik, en pijn, bang zijn etc. Maar of je nu een tik geeft of naar bed stuurt of welke andere sanctie dan ook het is allemaal een vorm van machtsgebruik. Ik zie dan het verschil niet zo tussen de ene of de andere methode je maakt in alle gevallen duidelijk dat jij bepaald waar de grens ligt.
Wat zou jij dan doen als een kind van anderhalf alle cd's door de kamer gooit? (Onze oudste heeft ooit alle lp's uit de hoezen gehaald en op één hoop gegooid)
Zeggen 'dat mag niet' snappen ze nog niet met anderhalf. Zelf op laten ruimen is al een manier van straffen en mag ook niet volgens jou. Dus jij ruimt dat op, zegt 'dat mag niet' en laat het daarbij?
Geheid dat hij het weer doet. Want het had voor hem geen consequenties, alleen voor jou, want jij ruimt het wel op.
En wat met speelgoed? Hoeft een kind dat ook niet zelf op te ruimen? En wat als hij het niet doet? Kinderen houden van spelen, maar opruimen ho maar. En volgens jou mogen er geen sancties zijn, als 'je mag pas naar beneden komen als je klaar bent met opruimen.' Want dat is machtsvertoon.
Lekker makkelijk voor kinderen. Doen lekker helemaal wat ze zelf willen, want dat heeft toch geen enkele consequentie. Elke sanctie is namelijk machtsvertoon.
[Dit bericht is gewijzigd door Gia op 05-01-2004 13:05]
quote:Op zich heb je wel een goed punt. Maar.... zijn er geen andere manieren om je kind te laten schrikken dan? Als ik tegen mijn kind zeg: waarom doe je dat?, krijgt hij/zij stof tot nadenken. Sommige antwoorden die ik vervolgens krijg, zijn heel redelijk en geven mij weer stof tot nadenken.
Op zondag 4 januari 2004 14:57 schreef fokje het volgende:[..]
Ik zou van mijn kind ook niet accepteren dat hij/zij mij naar m'n kamer zou sturen als ik in zijn of haar ogen iets fout heb gedaan, dus machtsmisbruik
Het kan ook zijn dat mijn kleintje er een hele domme reden voor had om zoiets te doen. Aan mij de taak om streng doch rechtvaardig te handelen en in te laten zijn dat dít echt niet kan.
Soms (best vaak eigenlijk) kom ik dan tot een conclusie dat ik mijn kind begrijp en andersom ook. Dat geeft een heel wat beter gevoel dan het gevoel dat je krijgt na het uitdelen van een tik. Ik heb het hier uiteraard wel over kinderen die reeds kunnen praten.
Kinderen die nog niet kunnen praten zijn nog niet in staat om straffen te relateren aan iets nóóit meer doen. Er zijn genoeg andere manieren om zo'n kind tóch in goede banen te leiden. Mijn zoontje is nu bijna twee en is gezond stout, maar niet baldadig of vervelend. En hij heeft nog nóóit een tik o.i.d. gehad.
quote:Ja hoor. Maar doet het er toe dan? Leg eens uit waarom een tik over de vingers zo erg is, dat begrijp ik nog steeds niet.
Op zondag 4 januari 2004 15:22 schreef Tan het volgende:[..]
Op zich heb je wel een goed punt. Maar.... zijn er geen andere manieren om je kind te laten schrikken dan?
quote:Gia, ik kon uit je rommelige lay-out
Op zondag 4 januari 2004 15:04 schreef Gia het volgende:
Dus jij vindt dat kinderen bepalen waar de grens ligt. Want een tik mag niet en straffen ook niet, volgens jou.
Wat zou jij dan doen als een kind van anderhalf alle cd's door de kamer gooit? (Onze oudste heeft ooit alle lp's uit de hoezen gehaald en op één hoop gegooid)
Zeggen 'dat mag niet' snappen ze nog niet met anderhalf. Zelf op laten ruimen is al een manier van straffen en mag ook niet volgens jou. Dus jij ruimt dat op, zegt 'dat mag niet' en laat het daarbij?
Geheid dat hij het weer doet. Want het had voor hem geen consequenties, alleen voor jou, want jij ruimt het wel op.
niet opmaken of je het tegen mij had...Maar ik heb nergens gezegd (niemand geloof ik) dat er geen grenzen zijn. Die worden door iedereen hier wel gesteld.
En juist eigen troep opruimen is een consequentie van rommel maken die ik heel reëel vind.
Overigens lijkt het me, dat het handig is, om met jonge kinderen je huis zo in te richten dat de meest kwetsbare spullen buiten het bereik staan. Da's imo ook een onderdeel van opvoeding, een veilige (zowel fysiek als emotioneel) omgeving scheppen.
quote:Juist, als volwassene geef je leiding. En natuurlijk moet je als volwassene ergens de grens trekken wat jij (als opvoedingsmethode) acceptabel vindt. En bij mij ligt die ruim vóór het tikken.
Op zondag 4 januari 2004 14:57 schreef fokje het volgende:
Ik zou van mijn kind ook niet accepteren dat hij/zij mij naar m'n kamer zou sturen als ik in zijn of haar ogen iets fout heb gedaan, dus machtsmisbruik
En nee, ik zou het ook niet accepteren als een kind mij naar mijn kamer zou sturen. Wat ik wél zou accepteren is als een kind me zou vragen even af te koelen als ik onredelijk kwaad zou zijn.
Maar ik neem aan dat je de essentie van mijn vergelijking snapt...
quote:gheghe, ik denk dat ik in lachen uitbarst.
Op zondag 4 januari 2004 17:31 schreef Moonah het volgende:
En nee, ik zou het ook niet accepteren als een kind mij naar mijn kamer zou sturen. Wat ik wél zou accepteren is als een kind me zou vragen even af te koelen als ik onredelijk kwaad zou zijn.
Maar ik neem aan dat je de essentie van mijn vergelijking snapt...
Uitermate slim kind dan. quote:Wel, zo overdreven is dat niet. Mijn dochter zei laatst: 'mama, je bent zeker erg moe' toen ik onredelijk tegen haar deed. Is wel iets anders, maar het geeft wel aan dat ze al goed kan inschatten dat mijn gedrag evengoed een oorzaak met een gevolg heeft.
Op zondag 4 januari 2004 17:58 schreef fokje het volgende:[..]
gheghe, ik denk dat ik in lachen uitbarst.
Maar goed, waarom een tik op de vingers zo erg is? Als ik vanuit mezelf spreek is het omdat het toch een vorm van lijfstraf is. Natuurlijk doet het wél zeer, anders schrikt een kind niet. En ja, er is weldegelijk een verschil tussen er op los meppen en een tik geven, maar je geeft hoe dan ook het verkeerde voorbeeld.
Zo'n kind leert dan dat wanneer je boos bent je maar een tik verkoopt, lekker zooitje wordt het dan op de kinderdagverblijven en scholen.
Ik zou het persoonlijk verschrikkelijk vinden als mijn kind een ander kind een tik geeft, zeker als ze het notabene van mijzelf geleerd heeft.
quote:Waarom maak jij de connectie tik <--> lijfstraf en tik <---> boos? Dat is nl totaal niet aan de orde.
Op zondag 4 januari 2004 18:37 schreef Tan het volgende:
Maar goed, waarom een tik op de vingers zo erg is? Als ik vanuit mezelf spreek is het omdat het toch een vorm van lijfstraf is. Natuurlijk doet het wél zeer, anders schrikt een kind niet. En ja, er is weldegelijk een verschil tussen er op los meppen en een tik geven, maar je geeft hoe dan ook het verkeerde voorbeeld.
Zo'n kind leert dan dat wanneer je boos bent je maar een tik verkoopt, lekker zooitje wordt het dan op de kinderdagverblijven en scholen.Ik zou het persoonlijk verschrikkelijk vinden als mijn kind een ander kind een tik geeft, zeker als ze het notabene van mijzelf geleerd heeft.
Ik snap het wel; in het nieuws hoor je wel eens over een mishandelende ouder/verzorger die het slaan steevast als corrigerende tik betitelde. In mijn ogen hebben slaan en die tik zoals ik die bedoel niets met elkaar te maken.
quote:tikkie, jij bent um!
Op zondag 4 januari 2004 14:29 schreef Moonah het volgende:
Of zou je het accepteren dat een kind terug zou tikken?
sorry kon het niet laten om dit even neer te zetten... nu maar weer serieus zijn...
[Dit bericht is gewijzigd door xxshirleyxx op 04-01-2004 19:27]
quote:Ter aanvulling Tan, jouw omschrijving van de tik in jouw eerste post in dit topic betitel ik als slaan. Schreeuwen tegen een kind vind ik in deze net zoiets.
Op zondag 4 januari 2004 19:15 schreef fokje het volgende:[..]
Waarom maak jij de connectie tik <--> lijfstraf en tik <---> boos? Dat is nl totaal niet aan de orde.
Ik snap het wel; in het nieuws hoor je wel eens over een mishandelende ouder/verzorger die het slaan steevast als corrigerende tik betitelde. In mijn ogen hebben slaan en die tik zoals ik die bedoel niets met elkaar te maken.
Voor de rest zou ik denk ik ook geen straffen mbt pijn geven als ik kinderen zou hebben.
quote:Ik weet niet hoe ik een tik niet als slaan zou moeten zien eigenlijk. Als een tik niet pijnlijk is, kun je net zo goed een aai over de bol geven. Het schrikeffect zit hem toch in het voelen. En anders kun je net zo goed een klap op de muur geven als het je alleen om het schrikeffect gaat.
Op zondag 4 januari 2004 19:22 schreef fokje het volgende:[..]
Ter aanvulling Tan, jouw omschrijving van de tik in jouw eerste post in dit topic betitel ik als slaan. Schreeuwen tegen een kind vind ik in deze net zoiets.
De tikken die ik voorheen uitdeelde waren zeker wel voelbaar maar nooit van dien aard dat ze rode, blauwe of paarse plekken kregen. Wel pijnlijk dus, maar toch anders dan er op los meppen of mishandelen.
Ondanks dat vind ik ze toch hardstikke fout! Ik snap jouw reactie dan ook absoluut niet.
Mijn ouders telden altijd af. Als ik dan iets aan het doen was wat niet mocht, telden ze altijd vanaf drie af. "Drie...twee...twee en een half...één..." en als ik dan na één niet gestopt was, kreeg ik straf. En dat wist ik dondersgoed. De angst alleen al om gestraft te worden (en nee, dat was niet altijd een tik. Ook naar mijn kamer gestuurd worden was een straf), was genoeg om me op te doen houden. Zo hebben mijn ouders me eigenlijk niet zo vaak gestraft, aangezien ik door het aftellen al stopte.
tot drie kwam het niet vaak, soms wel.
maar goed.
quote:Bij mij ook niet, net voor 'één' stopte ik altijd gauw.
Op zondag 4 januari 2004 19:35 schreef daniman het volgende:
hmm dit doet me denken aan de tijd dat mijn buurman ook veel aan het tellen was als mijn buurmeisje iets stouts deed... hoorde je mijn buurman weer... "eeeen...... twee......"tot drie kwam het niet vaak, soms wel.
maar goed.
quote:Dat is duidelijk. Een tik (klap) geven uit woede of onmacht is een heel andere als een tik geven aan een kind die niet reageert op een "NEE" op het moment dat die aan videoapparatuur of gasfornuis zit. Dan kan je er voor kiezen om op dat moment een tik over de vingers te geven. Niks woede of onmacht, slechts een inperking van het uitproberen van een kind. Met apparatuur of fornuis valt niet mee te sollen, in het belang van het kind. Veel kinderen hebben het niet nodig, een tik over de vingers. Sommige kinderen lijken helemaal op te gaan in een vlammetje of knipperende lichtjes, dat een NEE helemaal niet overkomt. Of zijn stomweg aan het uitproberen.
Op zondag 4 januari 2004 19:29 schreef Tan het volgende:
Ondanks dat vind ik ze toch hardstikke fout! Ik snap jouw reactie dan ook absoluut niet.
Je kan er ook voor kiezen om met zinnen te gooien als: "mamma vind jou niet lief meer als je dit of dat doet". Persoonlijk heb ik daar een schijthekel aan, vind ik erger als een doelbewuste tik. Om maar eens diverse truucjes hiermee te illustreren.
quote:Tot drie tellen werkt hier ook vaak erg goed (niet altijd). Ik tel langzaam
Op zondag 4 januari 2004 19:35 schreef daniman het volgende:
hmm dit doet me denken aan de tijd dat mijn buurman ook veel aan het tellen was als mijn buurmeisje iets stouts deed... hoorde je mijn buurman weer... "eeeen...... twee......"tot drie kwam het niet vaak, soms wel.
maar goed.
zodat hij nog de kans krijgt om te stoppen. Maar zijn we dan daadwerkelijk bij 3, dan volgt ook de straf die ik heb aangekondigd, en moet hij op de gang/naar zijn kamer/naar bed zonder verhaaltje/... Meestal volgt er dan een zielige huilbui maar dat is dan jammer. Ik zeg dan ook meestal iets van: als jij niet naar mij luistert, luister ik niet naar jou. Dan zie je hem vaak nadenken...
quote:ha das een goeie
Op zondag 4 januari 2004 19:50 schreef Rewimo het volgende:
Ik zeg dan ook meestal iets van: als jij niet naar mij luistert, luister ik niet naar jou. Dan zie je hem vaak nadenken...
quote:Het spijt me zeer, maar een toetje hóórt volgens mij nog altijd bij de maaltijd, dat kan je dus niet verbieden!
Op zondag 4 januari 2004 13:42 schreef Tan het volgende:
Enkele voorbeelden van straffen die ik hanteer:
Voor de kleinsten bijvoorbeeld: even afkoelen op de gang; geen toetje bij slecht eetgedrag, driftbuien volledig negeren (totaal niet op ingaan dus, dan gaan ze het snelst over en blijven ze ook weg).
Je kunt wel iets doen wat er op lijkt, zoals geen slagroom op het toetje, geen beetje ranja/diksap door de yoghurt, geen hageltjes over het toetje, geen fruit erdoor of iets dergelijks....
Zo kun je "straffen" door iets weg te laten, en kun je goed gedrag belonen door bovenstaande wél te doen.
Een toetje is deel van de maaltijd, je geeft je kind -als het zich rond die tijd niet gedraagt- toch ook geen droog broodje tussen de middag? Beleg hoort ook tot de maaltijd en dat verbied je toch ook niet.
En ik bedoel nu niet het verschil tussen zoet en gezond beleg.
[Dit bericht is gewijzigd door Jonnetje op 04-01-2004 20:01]
quote:Krijg je dan niet het vier-vijf-zes effect? Ik lag altijd helemaal dubbel als mijn achternichtje dan verder telde, een verbouwereerde ouder keek dan met een kop van: wat nu, ze is me te slim af? De drie-twee-eenmethode werkte daar overigens wel
Op zondag 4 januari 2004 19:50 schreef Rewimo het volgende:[..]
Tot drie tellen werkt hier ook vaak erg goed (niet altijd). Ik tel langzaam
quote:
Op zondag 4 januari 2004 20:31 schreef miss_dynastie het volgende:[..]
Krijg je dan niet het vier-vijf-zes effect? Ik lag altijd helemaal dubbel als mijn achternichtje dan verder telde, een verbouwereerde ouder keek dan met een kop van: wat nu, ze is me te slim af? De drie-twee-eenmethode werkte daar overigens wel
Nee, tot nu toe nog niet, maar 't is goed dat je me even waarschuwt Je staat dan wel even raar te kijken lijkt me
quote:In het laatste zijn we het in ieder geval eens. Ik heb daar ook een enorme hekel aan. Ik zeg altijd (bijvoorbeeld): ik vind dat stout. Maar ze weten dat ik altijd enorm veel van ze hou en dat ze voor mij altijd de liefsten zijn. Dat wil niet zeggen natuurlijk dat ik bepaald gedrag stout vind (=niet lief).
Op zondag 4 januari 2004 19:46 schreef fokje het volgende:[..]
Dat is duidelijk. Een tik (klap) geven uit woede of onmacht is een heel andere als een tik geven aan een kind die niet reageert op een "NEE" op het moment dat die aan videoapparatuur of gasfornuis zit. Dan kan je er voor kiezen om op dat moment een tik over de vingers te geven. Niks woede of onmacht, slechts een inperking van het uitproberen van een kind. Met apparatuur of fornuis valt niet mee te sollen, in het belang van het kind. Veel kinderen hebben het niet nodig, een tik over de vingers. Sommige kinderen lijken helemaal op te gaan in een vlammetje of knipperende lichtjes, dat een NEE helemaal niet overkomt. Of zijn stomweg aan het uitproberen.
Je kan er ook voor kiezen om met zinnen te gooien als: "mamma vind jou niet lief meer als je dit of dat doet". Persoonlijk heb ik daar een schijthekel aan, vind ik erger als een doelbewuste tik. Om maar eens diverse truucjes hiermee te illustreren.
Zoals jouw voorbeeld van het gasfornuis. Ik steek mijn eigen hand erbij, trek het heel snel terug en roep heel hard auw. Als dat niet over komt dan gaat zijn of haar handje in de buurt en laat ik voelen dat het heet is. (op verantwoorde afstand hoor ) en roep dan weer heel hard auw. Tot nu toe zijn bij mijn drie koters dit soort waarschuwingen absoluut afdoende geweest, ook met ovens, kachels, kaarsen enz. Mocht mijn vierde hier resistent voor zijn, dan verzin ik wel iets anders Maar in ieder geval geen tik o.i.d.
Ach ja, hierin zullen we het wel nooit eens worden. Je moet trouwens niet denken dat ik jou als mishandelaar zie, absoluut niet, ieder zijn eigen methodes. Het is gewoon iets wat ík niet zal doen. Er zijn andere effectieve methodes die meer aansluiten bij mijn eigen gevoelsleven.
quote:In welke voorschriften staat dat een toetje bij de maaltijd hoort?
Op zondag 4 januari 2004 19:57 schreef Jonnetje het volgende:[..]
Het spijt me zeer, maar een toetje hóórt volgens mij nog altijd bij de maaltijd, dat kan je dus niet verbieden!
Je kunt wel iets doen wat er op lijkt, zoals geen slagroom op het toetje, geen beetje ranja/diksap door de yoghurt, geen hageltjes over het toetje, geen fruit erdoor of iets dergelijks....
Zo kun je "straffen" door iets weg te laten, en kun je goed gedrag belonen door bovenstaande wél te doen.Een toetje is deel van de maaltijd, je geeft je kind -als het zich rond die tijd niet gedraagt- toch ook geen droog broodje tussen de middag? Beleg hoort ook tot de maaltijd en dat verbied je toch ook niet.
En ik bedoel nu niet het verschil tussen zoet en gezond beleg.
In mijn huishouden is er niet altijd geld voor een toetje, die keren dat ze het dus krijgen is het een extraatje, net als een koekje bij de thee of een portie chips. Als ze stout zijn kan het ook voorkomen dat ze geen chips krijgen, dus waarom niet 'geen toetje'?
Ik snap jouw redenatie wel, maar zoals ik al zei krijgen ze hier hooguit drie keer per week een toetje. Het is hier geen deel van de maaltijd. En ze krijgen geen melkproducten tekort hoor. Er wordt door iedereen meer dan genoeg melk gedronken en kaas gegeten .
We kunnen hier wel met zijn allen heel verheven zitten doen over machtsmisbruik, gelijkwaardig zijn en "tikken is niet juist want het doet pijn" en zo, maar...
hoe verloopt het in de dierenwereld? Alle dieren die zorgen voor hun kroost (en ik beperk me even tot de zoogdieren, want de rest beperkt zich afaik tot voederen) hebben een machtsverhouding met hun jongen. En als ze zich misdragen dan volgt er een sanctie in de vorm van een grauw, tik en/of beet. Zo anders dan dieren zijn we niet, hoor. Dieren straffen hun jongen lijfelijk, maar mishandelen ze nooit. Dat kunstje is voorbehouden aan de mens. Zolang straffen niet mishandelen wordt (of te wel: je kind raakt gewond) heb ik geen enkele moeite met een tik. Mits met je blote hand uitgevoerd, en het niet leidt tot bont en blauw.
Mijn kinderen (en die van anderen ook, trouwens) zijn niet gelijk aan mij of mijn vrouw. Ze zijn ook niet gelijk aan enig andere volwassene.
quote:In de dierenwereld kunnen ze niet praten
Op zondag 4 januari 2004 20:58 schreef RonaldV het volgende:
Ik moet toch nog even iets kwijt...We kunnen hier wel met zijn allen heel verheven zitten doen over machtsmisbruik, gelijkwaardig zijn en "tikken is niet juist want het doet pijn" en zo, maar...
hoe verloopt het in de dierenwereld? Alle dieren die zorgen voor hun kroost (en ik beperk me even tot de zoogdieren, want de rest beperkt zich afaik tot voederen) hebben een machtsverhouding met hun jongen. En als ze zich misdragen dan volgt er een sanctie in de vorm van een grauw, tik en/of beet. Zo anders dan dieren zijn we niet, hoor. Dieren straffen hun jongen lijfelijk, maar mishandelen ze nooit. Dat kunstje is voorbehouden aan de mens. Zolang straffen niet mishandelen wordt (of te wel: je kind raakt gewond) heb ik geen enkele moeite met een tik. Mits met je blote hand uitgevoerd, en het niet leidt tot bont en blauw.Mijn kinderen (en die van anderen ook, trouwens) zijn niet gelijk aan mij of mijn vrouw. Ze zijn ook niet gelijk aan enig andere volwassene.
In de dierenwereld zijn de meeste dieren polygamisch
In de dierenwereld is het vrouwtje vaak ondergeschikt, of vreet ze juist het mannetje op
In de dierenwereld laten ze hun kinderen na een paar maanden in de steek
Zo kan ik wel even doorgaan, ik vind de dierenwereld absoluut niet te vergelijken met de mensenwereld.
quote:Ik zie het eigenlijk als illustratie voor dat dieren nooit mishandelen, manipuleren e.d., vanwege de intentie hoe zij hun kroost behandelen. Vergelijkingen gaan maken tussen mens en dier heeft in deze weinig zin inderdaad.
Op zondag 4 januari 2004 21:20 schreef Tan het volgende:
Zo kan ik wel even doorgaan, ik vind de dierenwereld absoluut niet te vergelijken met de mensenwereld.
quote:Ik ben gewoon tegen tikken. Klaar. En dat heeft niets met spastisch, verheven of whatever te maken. Dat zijn mijn ideeën over opvoeding.
Op zondag 4 januari 2004 20:58 schreef RonaldV het volgende:
Ik moet toch nog even iets kwijt...We kunnen hier wel met zijn allen heel verheven zitten doen over machtsmisbruik, gelijkwaardig zijn en "tikken is niet juist want het doet pijn" en zo, maar...
quote:Niet praten in de zin van een heel gesprek, klopt (met mogelijke uitzondering van walvisachtigen), maar communicatie verloopt niet alleen in de vorm van taal. Als je iets van dieren zou weten dan wist je dat ook.
Op zondag 4 januari 2004 21:20 schreef Tan het volgende:[..]
In de dierenwereld kunnen ze niet praten
quote:Dat zijn mensen ook. Zelfs in de westerse cultuur sterft het van de vreemdgangers
In de dierenwereld zijn de meeste dieren polygamisch
Zij die niet vreemdgaan doen dat niet uit fatsoen, en niet omdat hun natuur ze dat verbiedt.quote:
In de dierenwereld is het vrouwtje vaak ondergeschikt, of vreet ze juist het mannetje op
Ik had het over zoogdieren. Ik ken geen zoogdier waar het vrouwtje de man opvreet. En ook in de mensenwereld is de vrouw ondergeschikt, al was het maar in fysiek opzicht. In het westen hebben we zelf beredeneeerd dat vrouwen gelijk zijn.
quote:In de (zoog)dierenwereld zijn voldoende voorbeelden te vinden waar de moeder jarenlang voor haar jongen zorgt. Apen en olifanten schieten me zo als eerste te binnen.
In de dierenwereld laten ze hun kinderen na een paar maanden in de steek
quote:Kijk nog eens opnieuw, bijvoorbeeld naar de naaste verwant van de mens: Bonobo's, chimpansees en gorilla's. En verwonder je over de overeenkomsten.
Zo kan ik wel even doorgaan, ik vind de dierenwereld absoluut niet te vergelijken met de mensenwereld.
quote:Waarom weinig zin? Omdat het idee dat zoogdieren (en dat zijn we nu eenmaal) over het algemeen WEL lijfstraffen uitdelen je niet zo bevalt?
Op zondag 4 januari 2004 21:43 schreef fokje het volgende:[..]
Ik zie het eigenlijk als illustratie voor dat dieren nooit mishandelen, manipuleren e.d., vanwege de intentie hoe zij hun kroost behandelen. Vergelijkingen gaan maken tussen mens en dier heeft in deze weinig zin inderdaad.
Zoogdieren manipuleren net zo hard als wij. Mishandelen doen ze zelfs ook, maar niet hun eigen jongen. Maar dat wil niet zeggen dat ze geen lijfstraffen uitdelen. En aangezien we zelf ook zoogdieren zijn, leekhet me niet zo vreemd om eens wat reflectie te doen. 
[Dit bericht is gewijzigd door RonaldV op 04-01-2004 22:03]
Natuurlijk zijn er uitzonderingen die de regel bevestigen. En uiteraard is er communicatie enz. enz. Maar jij maakt een fout die veel mensen maken, en dat is dieren vergelijken met mensen. Velen die bijv. hun honden als kinderen behandelen. Qua geven van liefde niets mis mee, maar voor de rest zijn honden geen mensen en denken/gedragen zich niet zo. Dieren handelen nagenoeg alleen instinctief, wij mensen hebben nog iets als moreel besef. En daar gaat het in deze discussie om. Misschien schrijft een puur instinctieve handeling ons wel voor dat tikken geven niet fout is (tegen instinct valt niet te discussieren). Maar moreel besef geeft ons hopelijk toch wel mee dat je een kind niet hoort te slaan.
Wat ik gister over het hoofd zag was de reactie dat tikken uitdelen een kind geen slecht voorbeeld geeft. Persoon in kwestie was immers zelf geslagen en wist toch evengoed dat slaan slecht is. Natuurlijk zijn er genoeg kinderen die hun ouders niet nadoen.
Maar ten eerste krijgen ze dat besef pas op latere leeftijd (ik zie het gewoon in mijn eigen omgeving, kleine kinderen die tikken krijgen van hun ouders delen ze zelf ook uit, mijn kinderen doen dat dus níet, geen van drieën).
Ten tweede is het gewoon een feit (wetenschappelijk bewezen, hoewel dat er voor mij niet eens toe doet), dat kinderen het gedrag van hun ouders spiegelen. Niet álle kinderen, maar wel véél kinderen. Kijk maar naar roken, of crimineel gedrag bijvoorbeeld.
Een paar tikken of Ritalin,
What's the difference
quote:En toch heb ik nog nooit een dier zijn kind zien mishandelen. Ze hebben blijkbaar toch door dat dat "fout" is. Sommige mensen doen dat wel, en daar blijkt maar weer dat niet iedereen "moreel besef" heeft.
Op maandag 5 januari 2004 08:32 schreef Tan het volgende:
Dieren handelen nagenoeg alleen instinctief, wij mensen hebben nog iets als moreel besef.
quote:Ik heb nooit een ander kind geslagen. Ook niet toen ik te jong was om te beseffen dat dat fout was. Mijn broertje ook niet, en die heeft ook de nodige tik gehad. Tikken van ouders leert dus niet de kinderen dat slaan goed is.
Wat ik gister over het hoofd zag was de reactie dat tikken uitdelen een kind geen slecht voorbeeld geeft. Persoon in kwestie was immers zelf geslagen en wist toch evengoed dat slaan slecht is. Natuurlijk zijn er genoeg kinderen die hun ouders niet nadoen.
Maar ten eerste krijgen ze dat besef pas op latere leeftijd (ik zie het gewoon in mijn eigen omgeving, kleine kinderen die tikken krijgen van hun ouders delen ze zelf ook uit, mijn kinderen doen dat dus níet, geen van drieën).
quote:Nee dieren gaan gewoon niet langer door met straffen dan nodig is. Niet uit moreel besef, maar vanuit hun natuur. Hun instinct geeft hun niet aan dat mishandeling nodig is, tenzij het om een vijand gaat.
Op maandag 5 januari 2004 09:06 schreef sleepflower het volgende:[..]
En toch heb ik nog nooit een dier zijn kind zien mishandelen. Ze hebben blijkbaar toch door dat dat "fout" is. Sommige mensen doen dat wel, en daar blijkt maar weer dat niet iedereen "moreel besef" heeft.
quote:Omdat het jou niet gebeurd is en ook jouw broertje niet, wil dat nog niet zeggen dat het in de regel ook zo gaat. Min ouders rookten niet en ik ging wel roken (nu al jaren niet meer, maar da's een ander verhaal
Ik heb nooit een ander kind geslagen. Ook niet toen ik te jong was om te beseffen dat dat fout was. Mijn broertje ook niet, en die heeft ook de nodige tik gehad. Tikken van ouders leert dus niet de kinderen dat slaan goed is.
), mijn vriendin haar ouders rookten wel en zij verafschuwt roken. Natuurlijk zijn er genoeg gevallen bij wie het anders loopt dan 'normaal' maar het is allang een feit dat kinderen vaak het voorbeeld van hun ouders volgen. Er is onderzoek gedaan op kinderdagverblijven naar slaande kinderen, en bijna al die kinderen werden ook door hun ouders geslagen (opvoedkundige tikken welteverstaan).
Zo is er ook onderzoek gedaan naar mishandelde kinderen, misbruikte kinderen enz. Meer dan 50% herhaalt dit gedrag in de toekomst.
Maar goed, dit is net zo'n discussie als roken (tijdens de zwangerschap), of keuze borstvoeding/flesvoeding, of werkende moeders. De voorstanders weten altijd genoeg redenen en argumenten aan te dragen en de tegenstanders ook.
Het is gewoon zo dat er veel mensen zijn die hun kinderen slaan/tikken en er blijven gelukkig nog altijd veel tegenstanders. Maar ieder heeft wel zo zijn eigen argumenten waar wat voor te zeggen valt. Ik denk dat in deze niemand gelijk of ongelijk heeft. Ieder heeft gewoon zijn eigen manier van opvoeden met zijn of haar argumenten.
Duidelijk moge nu wel zijn dat niemand hier zijn kind mishandelt en wij allemaal het beste met onze kinderen voor hebben, alleen ieder op ons eigen manier .
quote:Sorry voor de Lay-out, normaal verzorg ik dat altijd wel beter, maar stond op het punt om te gaan.
Op zondag 4 januari 2004 17:31 schreef Moonah het volgende:[..]
Gia, ik kon uit je rommelige lay-out
Maar ik heb nergens gezegd (niemand geloof ik) dat er geen grenzen zijn. Die worden door iedereen hier wel gesteld.
En juist eigen troep opruimen is een consequentie van rommel maken die ik heel reëel vind.
Overigens lijkt het me, dat het handig is, om met jonge kinderen je huis zo in te richten dat de meest kwetsbare spullen buiten het bereik staan. Da's imo ook een onderdeel van opvoeding, een veilige (zowel fysiek als emotioneel) omgeving scheppen.
[..]Juist, als volwassene geef je leiding. En natuurlijk moet je als volwassene ergens de grens trekken wat jij (als opvoedingsmethode) acceptabel vindt. En bij mij ligt die ruim vóór het tikken.
En nee, ik zou het ook niet accepteren als een kind mij naar mijn kamer zou sturen. Wat ik wél zou accepteren is als een kind me zou vragen even af te koelen als ik onredelijk kwaad zou zijn.
Maar ik neem aan dat je de essentie van mijn vergelijking snapt...
Het was ook niet als reactie op jou, maar op Gargamel, die beweert dat zowel een tik als straffen een vorm zijn van machtsmisbruik.
Dus ik vroeg aan hem wat hij dan wil doen als een kind zijn kamer niet op wil ruimen na het spelen. Doet hij het dan maar zelf? Of zijn vrouw? Of legt hij dan wel het kind een sanctie op als: je mag pas tv kijken als je klaar bent met opruimen?
Straffen is soms gewoon nodig, omdat ze anders hun grenzen niet leren.
Edit: Maar ik las net even verder terug, en blijkbaar was ook dat weer een reaktie op iemand anders.
Gargamel is wel voor een corrigerende tik, begrijp ik.
Weet dus even niet, wie ook absoluut tegen straffen was, maar voor diegene dan deze vraag.
[Dit bericht is gewijzigd door Gia op 05-01-2004 13:10]
quote:Als mijn kinderen de hoofdmaaltijd niet eten, of naar mijn mening te weinig, omdat ze volgens eigen zeggen 'geen honger' meer hebben, dan past dat toetje ook niet meer.
Op zondag 4 januari 2004 19:57 schreef Jonnetje het volgende:[..]
Het spijt me zeer, maar een toetje hóórt volgens mij nog altijd bij de maaltijd, dat kan je dus niet verbieden!
Geen honger is geen honger.
In andere gevallen gebruik ik geen toetje niet als straf.
quote:Ja, op die manier doe ik het ook. Geen trek in eten? Dan hoef je dus ook geen toetje.
Op maandag 5 januari 2004 13:01 schreef Gia het volgende:[..]
Als mijn kinderen de hoofdmaaltijd niet eten, of naar mijn mening te weinig, omdat ze volgens eigen zeggen 'geen honger' meer hebben, dan past dat toetje ook niet meer.
Geen honger is geen honger.
In andere gevallen gebruik ik geen toetje niet als straf.
quote:Dat bedoelde ik ook met 'slecht eetgedrag'. Dus niet het knoeien of klieren tijdens het eten. Maar gewoon níet eten of slecht eten.
Op maandag 5 januari 2004 13:01 schreef Gia het volgende:[..]
Als mijn kinderen de hoofdmaaltijd niet eten, of naar mijn mening te weinig, omdat ze volgens eigen zeggen 'geen honger' meer hebben, dan past dat toetje ook niet meer.
Geen honger is geen honger.
In andere gevallen gebruik ik geen toetje niet als straf.
Het moet niet zo zijn dat ze de boerenkool laten staan omdat ze vol zitten maar de pudding nog vlotjes naar binnen laten glijden.
-Ik ben in mijn hele leven maar een keer een pak op mijn billen gehad van mijn moeder, omdat ik stampvoetend in de kamer stond te vloeken (gvd...gvd) ondaks dat we geen gelovend gezin waren ging mijn moeder dat te ver, ze is op de trap gaan zitten heeft me over haar schot gelegd en gaf mij drie flinke klappen. Ik heb het daarna nooit meer in mijn hoofd gehaald om iets dergelijks te doen. (ik was negen of tien)
Voor mij was het meestal genoeg als mijn moeder erg streng naar mij keek, (nee mama niet doen) dat kijken dus...
-sinds wanneer moeten ouders en kinderen gelijkwaardig zijn, dat zijn ze niet en ik vind ookniets ergelijker dan kinderen die hun ouders of ouderen als hun gelijke behandelen. De hele essentie van opvoeden is heet feit dat jij ouder bent en het beter weet. Kinderen mogen altijd vragen waarom iets niet mag maar uiteindelijk moeten ze ook begrijpen dat een ouder/opvoeder iets niet voor niets verbied.
-Een tik uitdelen zou echt mijn laatste middel in opvoeding zijn. Ik heb echter ook kinderen meegemaakt die het gewoonweg "nodig" hadden.
maar dat zijn dan ook kinderen waar waarschijnlijk eerder in de opvoeding al iets mis gegaan is...
quote:Nee natuurlijk moet dat niet. Volgens mij is zowat iedereen daar inmiddels al wel achter, aangezien die vrije opvoeders me toch een partij nageboorten aan kinderen op de wereld hebben gezet vwb gedrag, daar lusten zelfs de honden geen brood van
Op maandag 5 januari 2004 15:37 schreef Jelief het volgende:
-sinds wanneer moeten ouders en kinderen gelijkwaardig zijn,
.Als ik in m'n omgeving kijk, allemaal mensen die net hun eerste kind krijgen of dat binnenkort willen, dan hoor ik iedereen erover dat ze hun kind strenger willen gaan opvoeden. Dat houdt niet per se slaan in, maar wel meer gezag van de ouder over het kind. En dit is voornamelijk ingegeven door al die onopgevoede etterbakjes die je tegenwoordig overal tegenkomt.
quote:Dat viel mij ook al op ja, de nieuwe generatie wordt weer strenger opgevoed. Laten we hopen dat dit ook helpt. Ik word dikwijls als té streng gezien door bijv. mijn schoonmoeder enzo, maar daar heb ik lak aan. Haar kinderen hebben niet eens geleerd om hun eigen kamer op te ruimen en dankjewel te zeggen, met twee woorden te spreken enz. Maar ze heeft wel kritiek op mij dat ik mijn kinderen het wél leer.
Op maandag 5 januari 2004 16:06 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Als ik in m'n omgeving kijk, allemaal mensen die net hun eerste kind krijgen of dat binnenkort willen, dan hoor ik iedereen erover dat ze hun kind strenger willen gaan opvoeden. Dat houdt niet per se slaan in, maar wel meer gezag van de ouder over het kind. En dit is voornamelijk ingegeven door al die onopgevoede etterbakjes die je tegenwoordig overal tegenkomt.
Tsja... ik ben de periode dat ik me dat aantrek allang voorbij en hou me vast aan datgene waarvan ik denk (en hoop) dat het goed is.
quote:ja dat merk ik in mijn omgeving ook, mensen van rond de dertig zijn weer veel strikter in het opvoeden van kinderen, de meesten hebben inderdaad hun buik vol "ettertjes die niet luisteren". En de een vind daarbij een tik geven(niet slaan dus) wel verantwoord en de ander niet. Ik denk dat het discussiepunt wel of niet lichamelijk straffen nog eeuwig door zal blijven gaan. Ik dank dat zolang we het er algemeen over eens zijn dat mishandeling uit den boze is en dat slaan uit woede altijd verkeerd is, als je een kind daan een tik geeft doe dat dan wel overwogen en maak duidelijk waarom het kind gestraft word.
Op maandag 5 januari 2004 16:06 schreef Lemmeb het volgende:Als ik in m'n omgeving kijk, allemaal mensen die net hun eerste kind krijgen of dat binnenkort willen, dan hoor ik iedereen erover dat ze hun kind strenger willen gaan opvoeden. Dat houdt niet per se slaan in, maar wel meer gezag van de ouder over het kind. En dit is voornamelijk ingegeven door al die onopgevoede etterbakjes die je tegenwoordig overal tegenkomt.
En nogmaals ik vind dat er genoeg alternatieven zijn om een kind duidelijk te maken dat het gedrag wat het vertoont onacceptabel is.
quote:Ik schreef het ietwat verkeerd op; ik bedoelde dat dieren hun jongen never manipuleren of mishandelen en zag jouw reply als illustratie waarom een tik uitdelen opzich niet zo fout hoeft te zijn. Ben het verder met je eens hoor, maar vervolgens worden er allerlei vergelijkingen (overeenkomsten als verschillen) uit de kast getrokken tussen mens en dier die hier geen fluit mee te maken hebben.
Op zondag 4 januari 2004 21:57 schreef RonaldV het volgende:
Waarom weinig zin? Omdat het idee dat zoogdieren (en dat zijn we nu eenmaal) over het algemeen WEL lijfstraffen uitdelen je niet zo bevalt?Zoogdieren manipuleren net zo hard als wij. Mishandelen doen ze zelfs ook, maar niet hun eigen jongen. Maar dat wil niet zeggen dat ze geen lijfstraffen uitdelen. En aangezien we zelf ook zoogdieren zijn, leekhet me niet zo vreemd om eens wat reflectie te doen.
Het gaat wat mij betreft om de intentie, vertrouwen, die je terecht illustreerde aan de hand van een voorbeeld van hoe het bij dieren gaat.
quote:Ik ben het volledig met je eens!
Op zondag 4 januari 2004 21:50 schreef Moonah het volgende:[..]
Ik ben gewoon tegen tikken. Klaar. En dat heeft niets met spastisch, verheven of whatever te maken. Dat zijn mijn ideeën over opvoeding.
Ik ben ook van mening dat mensen hun kinderen slaan (Oh jee oh jee slaan!? Tis maar een tik hoor! Ja whatever... gewoon slaan dus) omdat ze niet weten of in staat zijn om het op een andere manier op te lossen.
Daarnaast is het ook heel logisch en menselijk om bij frustratie en irritatie bepaald gedrag te vertonen waarmee het stressniveau weer eventjes daalt. Het lucht op.
Ik denk dat het slaan van kinderen geen goede manier van opvoeden is en al helemaal niet als het jonge kinderen betreft. Die weten nog niet eens wat "goed" en "fout" is, en veelal wordt de kinderen eerder geleerd dat een bepaalde activiteit in aanwezigheid van de ouder pas straf oplevert en niet als ze alleen zijn (waarom zouden ze anders alles stiekem doen?).
Je zou je moeten afvragen alvorens je een straf of beloning uitdeelt wat je daarmee wilt bereiken, ook op lange termijn.
Ik denk als je echt wil dat het kind snapt waarom bepaalde dingen niet zo wenselijk zijn dat je dat beter aan het kind kan uitleggen en dan niet in de vorm van een toespraak of preek maar echt met het kind erover in gesprek gaan en ook aan het kind vragen hoe hij ziet en denkt wat er kan gebeuren als hij doorgaat met zijn gedrag. Zelfbewust maken heet zoiets.
Oh en ik wilde ook nog even reageren op diegene die de dierenwereld vergeleek met de mensenwereld.
Ik vind het best triest dat je dat soort argumenten moet aanhalen om je gemep goed te moeten praten, want het mag natuurlijk duidelijk zijn dat de dierenwereld en de mensenwereld op dat gebied niet te vergelijken zijn!
quote:Zo zie je maar waar een discussie belandt...
Op maandag 5 januari 2004 15:37 schreef Jelief het volgende:
-sinds wanneer moeten ouders en kinderen gelijkwaardig zijn, dat zijn ze niet en ik vind ookniets ergelijker dan kinderen die hun ouders of ouderen als hun gelijke behandelen. De hele essentie van opvoeden is heet feit dat jij ouder bent en het beter weet. Kinderen mogen altijd vragen waarom iets niet mag maar uiteindelijk moeten ze ook begrijpen dat een ouder/opvoeder iets niet voor niets verbied.
Ik heb gezegd dat volwassenen en kinderen gelijkwaardig zijn. Dat vind ik ook echt. In die zin dat ze even veel waard zijn, dat de een niet boven de ander staat, macht heeft over de ander.
Dat wil niet zeggen dat ze elkaars gelijke zijn. Nee, want dat zijn ze niet. Een opvoeder heeft een andere rol dan een kind. Laat duidelijk zijn dat ík dat ook vind.
Maar zoals eerder gezegd, het gelijkwaardige aspect houdt voor mij in, dat ik kinderen behandel op een manier zoals ik ook behandeld wil worden. Met inachtname van de verschillende rol. Maar dus van beide kanten met respect en elkaar serieus nemen.
quote:En vrije opvoeding is dus totáál iets anders dan kinderen als gelijkwaardigen beschouwen. Ik ben juist helemaal geen voorstander van een vrije opvoeding, maar wél van gelijkwaardigheid.
Op maandag 5 januari 2004 16:06 schreef Lemmeb het volgende:
die vrije opvoeders
quote:Je als volwassene inleven in de motieven en gevoelens van een kind, de wereld eens vanuit hún perspectief bekijken, levert vaak verrassende inzichten op!
Op maandag 5 januari 2004 18:19 schreef Bonnie_R het volgende:
Ik denk dat het slaan van kinderen geen goede manier van opvoeden is en al helemaal niet als het jonge kinderen betreft. Die weten nog niet eens wat "goed" en "fout" is, en veelal wordt de kinderen eerder geleerd dat een bepaalde activiteit in aanwezigheid van de ouder pas straf oplevert en niet als ze alleen zijn (waarom zouden ze anders alles stiekem doen?).
quote:Mee eens. Ik beschouw onze kinderen ook niet als bezit. In de zin van: Het zijn mijn kinderen en daar mag ik mee doen wat ik wil, daar heeft niemand iets over te zeggen. Nee, ze zijn in eerste instantie gewoon van zichzelf. Wij hebben ze op de wereld gezet en moeten ze straks afleveren in de maatschappij. En dan liefst wel als goede burgers.
Op maandag 5 januari 2004 18:48 schreef Moonah het volgende:[..]
Je als volwassene inleven in de motieven en gevoelens van een kind, de wereld eens vanuit hún perspectief bekijken, levert vaak verrassende inzichten op!
Daar dient de opvoeding dus voor. Mijn kinderen hebben weleens een tik op de vingers gehad, niet om ze daarmee op te voeden, ook niet om ze ergens voor te straffen, maar puur om ze ergens tegen te beschermen.
Voor de rest voed je je kinderen vooral op door ze te zeggen wat wel en niet mag en ze te straffen als ze zich daar niet aan houden.
Vanaf hun vierde jaar hebben ze dus ook eigenlijk nooit meer een tik gehad. Eerst bestond de straf uit het ouderwetse in-de-hoek-staan, wat uitstekend werkte en toen ze ouder werden straften we ze op een manier die ze erg vonden. Bijvoorbeeld een dag niet computeren. Of niet mogen spelen met vriendjes. (huisarrest dus)
Nu is het dus nog steeds zo als ze bijvoorbeeld iets moeten doen, dat dat eerst af moet (spreekbeurt afmaken, kamer opruimen) voordat ze iets anders mogen doen. Al duurt het een week!
Ze dragen ook de eigen verantwoordelijkheid voor bijvoorbeeld gymspullen mee naar school nemen. Als ze dat vergeten, mogen ze niet meedoen. Eigen schuld. De oudste gaat volgend jaar naar de middelbare school; ik ga dus echt niet elke dag zijn tas nakijken of hij wel alles heeft.
Jong geleerd is oud gedaan.
quote:Zo kan ik mij er inderdaad wel meer in vinden, ik ben mij er echter wel van bewust dat ik een bepaalde macht over de kinderen waar ik voor zorg heb, als ik vind dat iets niet mag hebben ze daar weinig tegenin te brengen (nou zijn ze daar ook wel wat jong voor). Het is dan ook steeds weer een afweging: mag dit niet omdat ik het niet wil of omdat het werkelijk slecht is voor het kind. Dat ik af en toe een keuze maak die in mijn voordeel is vind ik dan wel geoorloofd omdat er gemiddeld 8 kinderen zijn om voor te zorgen... ( anders ben ik echt half dood aan het einde van de dag)
Op maandag 5 januari 2004 18:45 schreef Moonah het volgende:[..]
Zo zie je maar waar een discussie belandt...
Ik heb gezegd dat volwassenen en kinderen gelijkwaardig zijn. Dat vind ik ook echt. In die zin dat ze even veel waard zijn, dat de een niet boven de ander staat, macht heeft over de ander.
Dat wil niet zeggen dat ze elkaars gelijke zijn. Nee, want dat zijn ze niet. Een opvoeder heeft een andere rol dan een kind. Laat duidelijk zijn dat ík dat ook vind.
Maar zoals eerder gezegd, het gelijkwaardige aspect houdt voor mij in, dat ik kinderen behandel op een manier zoals ik ook behandeld wil worden. Met inachtname van de verschillende rol. Maar dus van beide kanten met respect en elkaar serieus nemen.
[..]
Dan kun je eens merken hoeveel ouders zich niet of nauwelijks met opvoeden bezig (hebben) (ge)houden...........................................
Wij als docenten worden gezien als opvoeders en moeten dus het verkeerde (aageleerde) gedrag en houding maar weer afleren (dit wordt echt letterlijk zo tegen je gezegd door ouders) en de ouders zijn dan nog verontwaardigd en boos ook als we een leerling die we betrappen met vuurwerk in de klas (en dan afsteken......... ( 
)een dag schorsen ook (want dan is de lln thuis en zit de ouder er mee............)
Dus betrokken ouders (niet dat dat altijd werkt, maar dat ligt niet niet alleen bij de ouders , maar ook bij de kinderen (lees pubers)) die meedenken en meehelpen en ons niet uitsluitend zien als opvoeders zouden erg welkom zijn ! Gelukkig zijn er daar een flink aantal van en dat maakt dat ik nog steeds volop geniet van het lesgeven en heeft zeker mijn opvoedingsideen gesterkt.
quote:Ouders maken al problemen als de school onverwacht een middagje dicht moet. Bijvoorbeeld vanwege sterfgeval of huwelijk van een leerkracht. Dat is toch overmacht! Ja maar, wie moet er dan op mijn kind letten?
Op woensdag 7 januari 2004 06:37 schreef Stout het volgende:
wat zou ik jullie graag een dag meenemen naar mijn school
Dan kun je eens merken hoeveel ouders zich niet of nauwelijks met opvoeden bezig (hebben) (ge)houden...........................................Wij als docenten worden gezien als opvoeders en moeten dus het verkeerde (aageleerde) gedrag en houding maar weer afleren (dit wordt echt letterlijk zo tegen je gezegd door ouders) en de ouders zijn dan nog verontwaardigd en boos ook als we een leerling die we betrappen met vuurwerk in de klas (en dan afsteken......... (
Dus betrokken ouders (niet dat dat altijd werkt, maar dat ligt niet niet alleen bij de ouders , maar ook bij de kinderen (lees pubers)) die meedenken en meehelpen en ons niet uitsluitend zien als opvoeders zouden erg welkom zijn ! Gelukkig zijn er daar een flink aantal van en dat maakt dat ik nog steeds volop geniet van het lesgeven en heeft zeker mijn opvoedingsideen gesterkt.
Jijzelf! Neem maar een snipperdag!
Zo ook met schoolreisje. Kon door omstandigheden niet doorgaan op donderdag en werd verzet naar woensdag. Kinderen kregen dus als compensatie donderdagmiddag vrij.
Sjonge, problemen!
Ja, maar ik heb speciaal 's woensdags vrij om tijd te besteden aan mijn kinderen en op donderdag moet ik werken!
Is er dan opvang op school?
Nee, het is jouw kind, regel maar wat. Je weet het op tijd!
Dus, ja Stout, ik weet wat je bedoelt. Ouders denken dat de school verantwoordelijk is voor hun kinderen en de opvoeding daarvan. Nou, dat is niet zo. Ben persoonlijk eigenlijk ook tegen overblijven. Het is voor kinderen veel beter om even lekker thuis tot rust te komen. Ik vind ook niet dat de school verplicht is om kinderen over te laten blijven. Bij onze kids op school is dat overigens best goed geregeld met overblijfouders, die daarvoor een aardige vergoeding krijgen. Overblijven is dan ook niet zo goedkoop, en terecht.
quote:Ik wil me niet teveel in deze discussie mengen (ben net 2 jaar moeder en ga nog in alle valkuilen lopen die er zijn wat betreft opvoeding), maar ik vind juist een tik in een opwelling uit angst of uit pure onmacht veel beter te verteren dan een weloverwogen tik.
Op maandag 5 januari 2004 16:43 schreef Jelief het volgende:[..]
Ik denk dat het discussiepunt wel of niet lichamelijk straffen nog eeuwig door zal blijven gaan. Ik dank dat zolang we het er algemeen over eens zijn dat mishandeling uit den boze is en dat slaan uit woede altijd verkeerd is, als je een kind dan een tik geeft doe dat dan wel overwogen en maak duidelijk waarom het kind gestraft word.
En nogmaals ik vind dat er genoeg alternatieven zijn om een kind duidelijk te maken dat het gedrag wat het vertoont onacceptabel is.
Bij een impulsieve tik heb ik veel meer de associatie met ouders die het op dat moment ook allemaal niet meer zo goed weten, maar niet zo bedoelen terwijl ik juist bij een weloverwogen tik de associatie krijg met wreedheid, machtsmisbruik en mishandeling. Ik denk dat een kind dat ook zo voelt.
quote:Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar dat zogenaamde uitschieten, per ongeluk slaan, kan ook weleens te hard uitvallen. En dan zit het dicht tegen kindermishandeling aan.
Op woensdag 7 januari 2004 11:23 schreef livelink het volgende:[..]
Ik wil me niet teveel in deze discussie mengen (ben net 2 jaar moeder en ga nog in alle valkuilen lopen die er zijn wat betreft opvoeding), maar ik vind juist een tik in een opwelling uit angst of uit pure onmacht veel beter te verteren dan een weloverwogen tik.
Bij een impulsieve tik heb ik veel meer de associatie met ouders die het op dat moment ook allemaal niet meer zo goed weten, maar niet zo bedoelen terwijl ik juist bij een weloverwogen tik de associatie krijg met wreedheid, machtsmisbruik en mishandeling. Ik denk dat een kind dat ook zo voelt.
Terwijl een weloverwogen tik op het handje, omdat hij met dat handje aan het stopcontact wilde zitten, niet hard hoeft te zijn om effect te hebben.
quote:Ja, je hebt natuurlijk ook wel gelijk dat slaan uit onmacht ook naar mishandeling kan gaan, maar het gaat er mij meer om om aan te geven dat ouders die uit onmacht slaan vaak nog wel geholpen kunnen worden mbv maatschappelijk werk/opvoedcursussen en dergelijke, terwijl dat bij ouders die weloverwogen en uit overtuiging hun kind slaan waarschijnlijk veel moeilijker is.
Op woensdag 7 januari 2004 11:58 schreef Gia het volgende:[..]
Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar dat zogenaamde uitschieten, per ongeluk slaan, kan ook weleens te hard uitvallen. En dan zit het dicht tegen kindermishandeling aan.
Terwijl een weloverwogen tik op het handje, omdat hij met dat handje aan het stopcontact wilde zitten, niet hard hoeft te zijn om effect te hebben.
En ik heb toch het idee dat het kind het verschil ook heel goed aanvoelt.
Bij jouw voorbeeld met het stopcontact zou ik denk ik ook eerder een tik geven als ik schrik, omdat ik zie dat mijn kind al bijna met een schaar in het stopcontact zit (heb ik zelf wel eens gedaan, ja). Op het moment dat ik nog tijd genoeg heb om in te grijpen zal ik denk ik geen tik geven, maar het kind en de schaar daar weghalen en uitleggen dat dat hardstikke gevaarlijk is.
Kinderen zien nergens gevaar in en dan is een tik op de vingers net het schrikeffect wat ze nodig zouden kunnen hebben.
Mijn zoontje had het een keer met een aansteker.... daar wilde hij graag mee spelen maar zag dus absoluut niet in dat het gevaarlijk was. Eerst een aantal malen gewaarschuwd en toen op een gegeven moment dat ie er toch aanzat een tik op de vingers gegeven.
Dat was voor toen voldoende en hij heeft er een jaar bijna niet meer aangezeten, laatst wilde hij weer met de aansteker spelen want het vlammetje was zo mooi. Even laten voelen ( nee geen blaren oid) maar wel flink geschrokken en nu blijft hij er helemaal bij uit de buurt.
quote:Mijn kinderen hebben alledrie een totaal verschillend karakter, van zeer onstuimig en onderzoekend tot afwezig en rustig. Toch hebben ze geen van drieën een tik nodig gehad.
Op woensdag 7 januari 2004 12:37 schreef Angel22 het volgende:
alleen bij een kind van een jaar of anderhalf heeft dat uitleggen zo weinig zin omdat ze je nog niet begrijpen. Want wat is gevaar?
Kinderen zien nergens gevaar in en dan is een tik op de vingers net het schrikeffect wat ze nodig zouden kunnen hebben.
Mijn zoontje had het een keer met een aansteker.... daar wilde hij graag mee spelen maar zag dus absoluut niet in dat het gevaarlijk was. Eerst een aantal malen gewaarschuwd en toen op een gegeven moment dat ie er toch aanzat een tik op de vingers gegeven.
Dat was voor toen voldoende en hij heeft er een jaar bijna niet meer aangezeten, laatst wilde hij weer met de aansteker spelen want het vlammetje was zo mooi. Even laten voelen ( nee geen blaren oid) maar wel flink geschrokken en nu blijft hij er helemaal bij uit de buurt.
Het roepen van 'auw' of misschien zelfs een vinger bij de vlam, kachel, strijkbout, oven enz. houden (op verantwoordelijke afstand uiteraard) was gewoon voldoende. En dan natuurlijk wel gewoon alert blijven. Maar dat moet met een tik ook, je kunt een kind van anderhalf gewoon nooit alleen laten, hoe goed hij of zij ook weet dat iets niet mag.
quote:Dat is ook zo. Je moet ook sneller denken dan het kind. Dus al weten wat hij zou kunnen gaan doen, nog voordat hij het doet. Daarmee kun je ook veel gevaarlijke situaties voorkomen.
Op woensdag 7 januari 2004 13:00 schreef Tan het volgende:[..]
Mijn kinderen hebben alledrie een totaal verschillend karakter, van zeer onstuimig en onderzoekend tot afwezig en rustig. Toch hebben ze geen van drieën een tik nodig gehad.
Het roepen van 'auw' of misschien zelfs een vinger bij de vlam, kachel, strijkbout, oven enz. houden (op verantwoordelijke afstand uiteraard) was gewoon voldoende. En dan natuurlijk wel gewoon alert blijven. Maar dat moet met een tik ook, je kunt een kind van anderhalf gewoon nooit alleen laten, hoe goed hij of zij ook weet dat iets niet mag.
Mijn motto is altijd geweest: Je weet niet wat ze kunnen, totdat ze het ineens doen.
Bijvoorbeeld: De trap opklauteren, uit het ledikantje klimmen, (iets ouder) traphek openmaken! terwijl klein broertje rondkruipt, enz...
Je moet als ouder op gevaar bedacht zijn, dan ben je veel voor en zul je veel minder snel door het schrikeffect slaan.
quote:offtopic "Traphekje openmaken!!" Neeeeeee!! Dat krijg ik zelf al nauwelijks voor elkaar. Dat zat nog niet in mijn nachtmerriescenario's, maar nu dus wel
Op woensdag 7 januari 2004 14:32 schreef Gia het volgende:[..]
Bijvoorbeeld: De trap opklauteren, uit het ledikantje klimmen, (iets ouder) traphek openmaken! terwijl klein broertje rondkruipt, enz...
quote:Ze heeft wel gelijk, mijn zoontje (1 jaar en bijna 10 maanden) heeft zelfs geen moeite met die kindveilige stopcontactbeschermers
Op woensdag 7 januari 2004 14:36 schreef livelink het volgende:[..]
offtopic "Traphekje openmaken!!" Neeeeeee!! Dat krijg ik zelf al nauwelijks voor elkaar. Dat zat nog niet in mijn nachtmerriescenario's, maar nu dus wel
Ook lade beschermers, deurstoppers, traphekjes enz. vormen eerder een uitdaging dan een belemmering. Hij krijgt ze ook allen open Maar goed, dit is idd pfftopic
quote:Nou, helemaal offtopic is het niet. Als je ze voor bent, hoef je ze ook niet te straffen. Zul je ook niet van schrik een draai om de oren verkopen.
Op woensdag 7 januari 2004 14:38 schreef Tan het volgende:[..]
Ze heeft wel gelijk, mijn zoontje (1 jaar en bijna 10 maanden) heeft zelfs geen moeite met die kindveilige stopcontactbeschermers
Maar goed, dit is idd pfftopic
Mijn oudste was overigens al twee, volgens mij, toen hij wist hoe het traphekje werkte. Tja, ze zijn inventief en vogelen het wel uit. (Of ze zien het mama doen! )
quote:Da's waar
Op woensdag 7 januari 2004 16:58 schreef Gia het volgende:[..]
Nou, helemaal offtopic is het niet. Als je ze voor bent, hoef je ze ook niet te straffen. Zul je ook niet van schrik een draai om de oren verkopen.
quote:Het mama/papa/zusje zien doen is hier inderdaad het euvel. Hij doet werkelijk alles na. Ik heb wel foto's dat hij nog geen anderhalf is en schroeven uitdraait met de boormachine en schroevendraaier
Mijn oudste was overigens al twee, volgens mij, toen hij wist hoe het traphekje werkte. Tja, ze zijn inventief en vogelen het wel uit. (Of ze zien het mama doen!
Je moet ze dus vooral erg dom houden en ze blinddoeken tot ze 16 zijn 
quote:Lol, inderdaad.
Op woensdag 7 januari 2004 17:08 schreef Tan het volgende:Je moet ze dus vooral erg dom houden en ze blinddoeken tot ze 16 zijn
Nah, 6 is oud genoeg. Dan begrijpen ze je tenminste en vallen niet overal meer van af.
Trouwens, ze moeten ook leren lezen en rekenen, en dat gaat zo moeilijk met die blinddoek.
Betere straffen zijn idd zoals Gia zegt: ze privileges ontnemen. Als ze stout zijn, mogen ze bijv. geen snoep en of moeten ze eerder naar bed. Dat blijkt meestal ook een goedwerkende methode.
[Dit bericht is gewijzigd door SEMTEX op 07-01-2004 18:25]
Mits met een goede reden en dit niet op een andere manier op te lossen is.
Vergelijk het met een hond die je opvoed.
Als je daar lief foei tegen zegt snapt dat beest het ook niet en gaat ook gewoon door.
Je moet soms gewoon streng zijn.
En consequent.
Ik zie het in mijn omgeving ook dat wanneer mensen een hond hebben en deze al niet kunnen opvoeden het met de kids vaak niet veel beter gaat.
De vergelijking is misschien wat scheef want een kind is geen hond , maar wat betreft opvoeden zit er een hoop gelijkenis.
quote:Ik vind weldegelijk dat het één met het ander samenhangt. Voor wat ik als een 'vrije opvoeding' beschouw, is gelijkwaardigheid nu eenmaal een vereiste. Je laat je kinderen niet als regel hun eigen tijd indelen, eigen beslissingen nemen, als je ze al niet serieus neemt.
Op maandag 5 januari 2004 18:45 schreef Moonah het volgende:
En vrije opvoeding is dus totáál iets anders dan kinderen als gelijkwaardigen beschouwen. Ik ben juist helemaal geen voorstander van een vrije opvoeding, maar wél van gelijkwaardigheid.
Afijn, punt blijft dat kinderen helemaal niet gelijkwaardig zijn aan volwassenen. Waar je dat idee vandaan haalt is me een raadsel.
En over dat slaan: vergelijk het maar met honden. Sommige hondensoorten kun je wel een beetje laten flierefluiten, zonder dat er al te gekke dinge gebeuren. Andere soorten moet je gewoon met de harde hand aanpakken, inclusief slaan als ze het echte te bont maken of ze gevaarlijk worden. Bouviers etc. Dat soort honden hebben een dergelijke vorm van gezag gewoon nodig en waarderen het ook des temeer.
Met kinderen is het precies hetzelfde. Sommige kinderen hebben gewoon een hardere vorm van discipline nodig dan anderen. En dat merk je als ouder gauw genoeg.
[Dit bericht is gewijzigd door Lemmeb op 08-01-2004 13:30]
quote:Zal ik ook eens zo kort door de bocht doen als jij?
Op donderdag 8 januari 2004 13:24 schreef Lemmeb het volgende:
Afijn, punt blijft dat kinderen helemaal niet gelijkwaardig zijn aan volwassenen. Waar je dat idee vandaan haalt is me een raadsel.
Neuh, toch maar niet.
Óf je kunt niet lezen, óf je kunt niet nuanceren, óf je bent het gewoon niet met me eens.
Dat kan allemaal. Maar ik vind het nogal narrow-minded hoe stellig je jouw mening als zgn feit poneert.
quote:Ga maar eens kijken in de derde wereld hoeveel een kind werkelijk waard is
Op donderdag 8 januari 2004 18:35 schreef Moonah het volgende:
Zal ik ook eens zo kort door de bocht doen als jij?
Neuh, toch maar niet.Óf je kunt niet lezen, óf je kunt niet nuanceren, óf je bent het gewoon niet met me eens.
Dat kan allemaal. Maar ik vind het nogal narrow-minded hoe stellig je jouw mening als zgn feit poneert.
.Afijn, jij wilt er liever tot in den treure over nuanceren en zeveren. Maar voor mij is het gewoon heel sim-pel: of kinderen zijn wèl, of kinderen zijn níét gelijkwaardig aan volwassenen. Daar is maar één goed antwoord mogelijk (imo het tweede), en nuancering is gewoon overbodig. Soms moet je de dingen niet ingewikkelder maken dan ze zijn.
Ik kon mijn kind met een gerust hart overal mee naar toe nemen omdat hij wist dat hij alles moest laten staan.
En het graaien in bakjes chips e.d. komt ook voor, mijn kind wist dat dat niet mocht, wel gewoon normaal pakken maar niet telkens handenvol naar binnen proppen en weer neiuwe halen.
Als er nu iemand op visite komt met een net aan lopertje moet ik mijn hele tafel leeg halen omdat ze niet geleerd hebben om er af te blijven.
Ze zitten overal aan met hun tengels omdat dat schijnbaar mag, er wordt alleen maar nee gezegd en als dat niet helpt wordt het weg gehaald.
Oja en tegenwoordig is het denk mode om je baby/klein kind mee te nemen op verjaardags visite en het dan de hele avond op te laten blijven of in geval van baby in de armen te laten slapen.
Zoek een oppas, ga op tijd weg of legt het kind boven te slapen.
Een kind heeft rust nodig s'avonds.
quote:Mijn neefje weet zelfs dat hij niet uit de grote bak op tafel mag pakken zonder het eerst te vragen. Keurig he? En hij heeft nog nooit in zijn leventje een tik gehad.
Op vrijdag 9 januari 2004 09:18 schreef Sorella het volgende:
Ik kon mijn kind met een gerust hart overal mee naar toe nemen omdat hij wist dat hij alles moest laten staan.
En het graaien in bakjes chips e.d. komt ook voor, mijn kind wist dat dat niet mocht, wel gewoon normaal pakken maar niet telkens handenvol naar binnen proppen en weer neiuwe halen.
quote:Das zeker netjes
Op vrijdag 9 januari 2004 09:28 schreef sombie het volgende:[..]
Mijn neefje weet zelfs dat hij niet uit de grote bak op tafel mag pakken zonder het eerst te vragen. Keurig he? En hij heeft nog nooit in zijn leventje een tik gehad.
Sommige kinderen zijn nu eenmaal hardleerser als andere en dan moet een corigerende tik op de vingers wel kunnen.
Hij is nu tien als en als ik nu met mijn hoofd schud als hij iets doet wat niet mag als we op visite zijn dan weet hij dat hij fout zit.
Thuis is een ander verhaal dan moet er fors opgetreden worden en krijgt hij ook straf maar de tik is verdwenen
Zolang hij zijn eigen gedraagt als er visite is of we ergens zijn (op visite of winkel) vind ik het prima.
Tussen zijn 0 en 4 jaar waren we vaak ten einde raad en hebben we hulp gezocht tussen 5 en 9 was het een prima kind en nu loopt hij tegen het puberen aan en gaat zich een beetje tegen ons afzetten 
Een tik geven is hij nu te groot voor maar uitleggen waarom iets niet kan/mag + alternatieve straffen werkt tot nog toe.
quote:Of sommige ouders kunnen beter opvoeden dan anderen...
Op vrijdag 9 januari 2004 09:39 schreef Sorella het volgende:[..]
Das zeker netjes
Sommige kinderen zijn nu eenmaal hardleerser als andere en dan moet een corigerende tik op de vingers wel kunnen.
quote:Het gaat om de combi, ieder kind heeft een andere opvoeding nodig.
Op vrijdag 9 januari 2004 09:51 schreef miss_dynastie het volgende:
Of sommige ouders kunnen beter opvoeden dan anderen...
quote:*Mee eens is*
Op vrijdag 9 januari 2004 10:26 schreef sombie het volgende:
En zo ken ik ook weer kinderen die wel een tik krijgen maar net zo hard in die bak graaien. Het heeft veel meer te maken met consequent en duidelijk zijn en dat kun je ook zijn zonder een tik te geven.
quote:ook mee eens !!!
Op vrijdag 9 januari 2004 10:26 schreef sombie het volgende:
En zo ken ik ook weer kinderen die wel een tik krijgen maar net zo hard in die bak graaien. Het heeft veel meer te maken met consequent en duidelijk zijn en dat kun je ook zijn zonder een tik te geven.
Als een kind ouder is(ouder qua leeftijd) en consequent is opgevoed dan zal slaan niet meer nodig zijn omdat het dan sowieso indruk maakt wat je als ouder te zeggen hebt.
quote:En hoe wil jij je kind leren dat slaan niet goed is ?
Op zaterdag 10 januari 2004 02:41 schreef Heer_van_Bartolhoven het volgende:
Niet mee eens, er zijn momenten dat een tik, let op een tik dus geen afranseling meer indruk maakt dan andere manieren die hier worden genoemd.
Als een kind ouder is(ouder qua leeftijd) en consequent is opgevoed dan zal slaan niet meer nodig zijn omdat het dan sowieso indruk maakt wat je als ouder te zeggen hebt.
Geheid zal je te horen krijgen " maar jij doet dat ook ".
en weet je.... ik vind die vraag/ opmerking terecht !