Captain Beefheart

Safe as Milk is ook erg goed!

Het concept van Trout Mask Replica is aardig, maar het is nou niet een plaat die ik voor mijn plezier opzet. Safe as Milk, Spotlight kid/Clear Spot en Doc at the radarstation zijn een stuk beter aan te horen.

quote:

Op zondag 6 december 2009 08:28 schreef Aschkael het volgende:
Het concept van Trout Mask Replica is aardig, maar het is nou niet een plaat die ik voor mijn plezier opzet. Safe as Milk, Spotlight kid/Clear Spot en Doc at the radarstation zijn een stuk beter aan te horen.

mee eens

Ik heb bijna alles van Beefheart, maar Zappa kan me eigenlijk niet boeien.

Fast and bulbous zeg ik je!

quote:

Op zondag 6 december 2009 08:28 schreef Aschkael het volgende:
Het concept van Trout Mask Replica is aardig, maar het is nou niet een plaat die ik voor mijn plezier opzet. Safe as Milk, Spotlight kid/Clear Spot en Doc at the radarstation zijn een stuk beter aan te horen.

Trout Mask is een en al experiment en avant-garde. De eerste twee keer kon ik het album ook niet meer aanhoren. Kwestie van erdoor heen 'groeien'. Verder heb ik ook bijna alles van de beste man liggen.

Alleen Blujeans en Moonbeams en Stricktly Personal niet. Op mijn zestiende begonnen met Doc at the radarstation. Tegen mijn negentiende compleet .

quote:

Op maandag 7 december 2009 18:00 schreef NoCigar het volgende:
Alleen Blujeans en Moonbeams en Stricktly Personal niet. Op mijn zestiende begonnen met Doc at the radarstation. Tegen mijn negentiende compleet .

Ik weet dat die twee de ondergeschoven kindjes zijn, maar eigenlijk zijn het ook wel hele lekkere platen. Het is allemaal wat minder bijzonder, maar ik kan hem als zanger ook enorm waarderen, vooral als hij melodieus gaat raspen in echte liedjes zeg maar.

Een tijdje kon het me niet gek genoeg wezen, maar TMR en Decals zijn geen platen die ik nog regelmatig draai. Icecream for Crow ook niet en Dock at the Radar Station zap ik doorheen. Clear Spot, The Spotlight Kid, Shiny Beast, Safe as Milk, Bongo Fury en Londen 74 wel. Uiteindelijk ben ik het wat toegankelijker werk meer gaan waarderen. Unconditionally garanteed is gewoon wel een hele fijne plaat, ook al is hij erg glad voor Beefheart's doen.

Unconditionaly is naar mijn idee juist altijd een overcommerciële baggerplaat met sentimentele tracks geweest. Gewoon natte vinger lyrics zonder dat gevoel dat je bij andere platen van hem terugvindt.

Ik bedoel ook eigenlijk Bluejeans and Moonbeams en Unconditionally guaranteed .
Strictley Personal is wel grappig maar geen meesterwerk imho.

Rond Strictly Personal hangt een of ander heel vaag verhaal. Het album zou eerst een andere titel krijgen (it comes to you in a plain brown wrapper) dat ging dus niet bepaald door. Ze hadden hele sloten materiaal opgenomen, werden ze het ook niet echt over eens. Daardoor is een hele hoop materiaal weer op later uitgebrachte compilatie en demo-cd's beland zoals bijv. het ooit uitgebrachte I may be hungry but I sure ain't weird.

(Op de bonus track editie van Safe as Milk staan geloof ik ook tracks die eigenlijk op Strictly Personal hadden moeten komen)


Sowieso spuugirritant: Je komt heel vaak dezelfde tracks tegen, alleen is het dan take9 ipv take12.
(heb bijna alles liggen)

Strictly is op zijn tijd leuk, maar alleen best irritant door de bijgevoegde 'psychedelic' geluidseffecten.

Beefheart bij Sjef van Oekel

Grappig, je kunt de meest willekeurige totale brei maken, maar als je de eerste bent die het doet en je wordt toevallig opgepikt kun je een torenhoge cultstatus krijgen.

Hij had ook het voordeel dat de bekendste plaat ook maar even door Frank Zappa is geproduceerd
Verder heeft ie net als bovengenoemde ook massa's bands beïnvloed met zijn werk (The Birthday Party bijv, de oude band van Nick Cave and the Bad Seeds)

Leuke avatar van Ham on Rye trouwens

Ik heb laatste Trout Mask Replica beluisterd.

Wat de fuck.

Dat gevoel had ik de eerste paar keer beluisteren ook. Ik kon geen touw vastknopen aan de teksten, de muzikale composities waren zo raar, ingewikkeld en complex dat je er niks van snapte. Maar als je je dan bedenkt dat ze 8 maanden hebben zitten repeteren in een huis in the middle of fucking nowhere, dan heb ik daar dikkke props voor (zeker als je de plaat na die 8 maanden in minder dan 4 uur klaar hebt )

Tegenwoordig staat ie standaard op mijn MP3 spelers en elke playlist

Wat was het ook al weer de muziek los van de zang opnemen en zelfs de muziek amper horen zodat er compleet je de maat niet kunt houden

quote:

When they entered the studio the band knocked out all of the instrumental tracks in a single six-hour recording session.[5] Van Vliet spent the next few days overdubbing the vocals. Instead of singing while monitoring the instrumental tracks over headphones, he heard only the slight sound leakage through the studio window.[6] As a result the vocals are only vaguely in sync with the instrumental backing; when asked later about synchronization he remarked, "That's what they do before a commando raid, isn't it?"[7]

quote:

Op maandag 14 december 2009 16:07 schreef Bosbeetle het volgende:
Wat was het ook al weer de muziek los van de zang opnemen en zelfs de muziek amper horen zodat er compleet je de maat niet kunt houden
[..]

Dat idee is idd ooit ontstaan toen hij met Zappa en the Soul Giants (de Mothers bestonden toen nog niet) een nummer opnam met de naam Metalman has won his wings. De band speelde in de kamer, hij in de gang ernaast op vocals

quote:

Op maandag 14 december 2009 14:06 schreef Sigmund666 het volgende:
Unconditionaly is naar mijn idee juist altijd een overcommerciële baggerplaat met sentimentele tracks geweest. Gewoon natte vinger lyrics zonder dat gevoel dat je bij andere platen van hem terugvindt.

Hij heeft zichzelf natuurlijk negatief uitgelaten over die platen omdat hij de neiging had elke papier wat hem voorgelegd werd te ondertekenen, en hij daarbij niet de volledige creatieve vrijheid had gekregen. En dan vond John Lennon het ook nog een geniale plaat...

Natuurlijk is het niet zijn magnus opus, het is ook geen werk wat hem kenmerkt. Het is niet zo avontuurlijk en niet zo extreem creatief als veel van de rest. Maar het is een monumentale zanger met zeer gelaagde composities die heel goed is in sentimenteel zingen. Of je daarvan houdt is een tweede. Ik hou eigenlijk niet van blues, maar ook dat kan hij briljant uitvoeren.

En Decals staat dan in heel hoog aanzien, terwijl het eigenlijk best veel van hetzelfde is, het is echter allemaal moeilijk en stroef. TMR is dan weer niks van hetzelfde, en een monumentale plaat die natuurlijk verschrikkelijk belangrijk is omdat hij alle uithoeken van muziek heeft verkend, net als hoeken waarvan je je afvraagt of het nog muziek is, maar om je nou even lekker mee te laten slepen op het gevoel van de muziek is hij behoorlijk ongeschikt.

quote:

Op dinsdag 15 december 2009 12:44 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Hij heeft zichzelf natuurlijk negatief uitgelaten over die platen omdat hij de neiging had elke papier wat hem voorgelegd werd te ondertekenen, en hij daarbij niet de volledige creatieve vrijheid had gekregen. En dan vond John Lennon het ook nog een geniale plaat...

Natuurlijk is het niet zijn magnus opus, het is ook geen werk wat hem kenmerkt. Het is niet zo avontuurlijk en niet zo extreem creatief als veel van de rest. Maar het is een monumentale zanger met zeer gelaagde composities die heel goed is in sentimenteel zingen. Of je daarvan houdt is een tweede. Ik hou eigenlijk niet van blues, maar ook dat kan hij briljant uitvoeren.

En Decals staat dan in heel hoog aanzien, terwijl het eigenlijk best veel van hetzelfde is, het is echter allemaal moeilijk en stroef. TMR is dan weer niks van hetzelfde, en een monumentale plaat die natuurlijk verschrikkelijk belangrijk is omdat hij alle uithoeken van muziek heeft verkend, net als hoeken waarvan je je afvraagt of het nog muziek is, maar om je nou even lekker mee te laten slepen op het gevoel van de muziek is hij behoorlijk ongeschikt.

Voor mij waren Bluejeans en Unconditionaly te vergelijken met dit idee:

Metallica duikt morgen de studio's in om een door Timbaland geproduceerd album uit te gaan brengen. Mensen die Timbaland kennen en opzoeken op Youtube weten bij deze al hoe laat het is

quote:

Op dinsdag 15 december 2009 13:41 schreef Sigmund666 het volgende:

[..]

Voor mij waren Bluejeans en Unconditionaly te vergelijken met dit idee:

Metallica duikt morgen de studio's in om een door Timbaland geproduceerd album uit te gaan brengen. Mensen die Timbaland kennen en opzoeken op Youtube weten bij deze al hoe laat het is

Geen voorbeeld dat aansluit bij mijn belevingswereld: Het gehele oeuvre van Metallica is minder interessant dan welk willekeurig nummer van Unconditionally Guaranteed dan ook.

Ik ben altijd voor volledige creatieve vrijheid, zeker bij geniën, en het is ook geen hoogtepunt uit zijn werk, maar Beefheart kan ook gewoon goede 'liedjes' maken en die briljant zingen. Dat het dan wat mager afsteekt bij zijn overige werk maakt het niet ineens slecht.

Iemand nog naar Low YoYo Stuff geweest van het NNT?

Gelezen in NRC inderdaad, maar Groningen is vanaf Maastricht net te ver weg

Hoi mensen. Ik heb tijden geleden wat Beefheart proberen te luisteren, maar dat was me niet gelukt. In de loop der jaren is mijn muzieksmaak echter nogal geevolueerd, dus hier komt mijn nieuwe poging!

Ik heb nu Safe Some Milk en Trout Mask Replica om te probere. Meer (toegankelijkere) tips? of zijn dit wel de beste albums om mee te beginnen? Ben benieuwd. Heb wat youtube filmpjes lopen kijken en er zit zeker wat bij dat me interesseert

quote:

Op maandag 1 november 2010 07:09 schreef Norrage het volgende:
Hoi mensen. Ik heb tijden geleden wat Beefheart proberen te luisteren, maar dat was me niet gelukt. In de loop der jaren is mijn muzieksmaak echter nogal geevolueerd, dus hier komt mijn nieuwe poging!

Ik heb nu Safe Some Milk en Trout Mask Replica om te probere. Meer (toegankelijkere) tips? of zijn dit wel de beste albums om mee te beginnen? Ben benieuwd. Heb wat youtube filmpjes lopen kijken en er zit zeker wat bij dat me interesseert

Safe as Milk is hooguit qua 'sound' wat ontoegangkelijk, voor zijn doen is het redelijke rechttoe rechtaanmuziek. TRM is gewoon geen luisterplaat, het is een monument, een experiment, een studieobject, een verzamelaarsobject, een inspiratie, je kunt er van alles positiefs over zeggen, zelfs toen ik helemaal idolaat van CB was ging ik die plaat niet gewoon opzetten en van voor tot achter zitten luisteren.

Clear Spot/Spotlight Kid (2 platen, 1CD) is best even wennen, maar hoe 'anders' ook, het zijn allemaal wel liedjes/nummers met een kop en een staart, die na meerdere keren luisteren blijken te lopen en zelfs te swingen. Ik vind hem ook het meest representatief voor hem. Shiny Beast is wat dat betreft ook een aanrader, hoewel die vooral afwisselt tussen redelijk normale liedjes en extreme dingen.