quote:Helemaal mee eens. Kan je ook aangeven waarom je me te kritisch tegen Co vindt?
Op zaterdag 14 februari 2004 11:24 schreef tong80 het volgende:
Goed geschreven maar te kritisch t.o.v. Adriaanse naar m'n zin.Ik ben het dan ook niet eens met de strekking van je column.
Dat is dan ook een pluspunt. Hij zet aan tot polemiek.
Kortom met een column hoef je het niet eens te zijn. Als ie maar prikkelt.
quote:Eerst is Haarhuis aan de beurt, daarna misplaatst nationalisme in de sport. Leuk, kritisch stuk over Co, leuk dat hij van Feyenoord gewonnen heeft, dat maakt het wat controversiëler
Op zondag 8 februari 2004 15:38 schreef methodmich het volgende:
Zaterdag gaat het over Co.Ik wil Tony een suggestie doen: hoe kan een neger wereldkampioen schaatsen worden? Krijgen we straks een blanke winnaar op de steeple chase? De sport evolueert.
quote:Omdat je weinig positiefs over hem zegt ligt de kadans te veel in het negatieve. Hij presteert bovengemiddeld met AZ en ook met Willem 2 presteerde ie beter dan wie dan ook voor hem met die ploeg.
Op zaterdag 14 februari 2004 11:26 schreef methodmich het volgende:[..]
Helemaal mee eens. Kan je ook aangeven waarom je me te kritisch tegen Co vindt?
Dat het later minder wordt met die teams ligt niet aan Adriaanse maar is de wed van het topvoetbal.
quote:Okee. Ik denk zelf dat het toch aan de manier van werken van Co ligt, zoals aangegeven.
Op zaterdag 14 februari 2004 11:32 schreef tong80 het volgende:[..]
Omdat je weinig positiefs over hem zegt ligt de kadans te veel in het negatieve. Hij presteert bovengemiddeld met AZ en ook met Willem 2 presteerde ie beter dan wie dan ook voor hem met die ploeg.
Dat het later minder wordt met die teams ligt niet aan Adriaanse maar is de wed van het topvoetbal.
Er zijn een aantal dingen waar ik als Groningen-supporter zijnde trots op ben. Ons prachtige klassieke stadion midden in een woonwijk, de goede sfeer die er rondom de meeste van onze wedstrijden heerst en ons volkse imago om maar even een paar zaken te noemen.
Het meeste trots ben ik echter op onze clubkleuren: Groen en wit.
Ten eerste omdat wij de enige club zijn in de Ere- en Eerste Divisie die in deze kleuren combinatie haar wedstrijden afwerkt. Zo zijn wij de enige in Nederland die met deze tinten worden geassocieerd. In wat voor een identiteitscrisis moeten de fans van - pakweg - Feyenoord soms wel niet verkeren? Zij zien al hun rivalen spelen in precies dezelfde kleuren als waarmee zij zelf naar buiten treden. Van Amsterdam tot Eindhoven en van Enschede tot Rotterdam-West. Nee, groen en wit dat is FC Groningen en helemaal niets anders.
Ten tweede omdat groen een kleur is met karakter. De kleur van het vertrouwen. De kleur van de hoop. De kleur van het leven. De kleur van het gras! Want het wit zit er eigenlijk vooral bij om het groen er beter uit te laten komen.
Bij de oprichting van de club in 1971 was de bedoeling dat de FC de ploeg zou worden van de hele stad. Daarom werd besloten het tenue af te leiden van de stadsvlag: Een wit doek met één horizontale groene baan. Op ons huidige shirt staan echter twee banen. Laten we dan zeggen dat de tweede baan staat voor het Ommeland. FC Groningen is immers de club van Stad én Ommeland.
Als ik echter naar mijn club zit te kijken zie ik alleen elf mensen in een witte outfit met vaag wat zwarte streepjes hier en daar. Daarom pleit ik met ingang van het nieuwe seizoen voor een opgeschoond shirt!
Ten eerste moeten de groene banen breder. Het belangrijkste aspect van ons tenue is nu van een afstand nauwelijks waar te nemen.
Verder wil ik al die nutteloze randjes, lijntjes en naden echt niet meer zien! Een shirt is immers mooi in zijn eenvoud, laat die kleine details alsjeblieft weg. Tevens dienen de banen doorgetrokken te worden over het logo en het kledingmerkje heen. Het is niet nodig om rond deze tekentjes een extra vlakje wit te laten. Het is al helemaal niet nodig om ze voortijdig af te kappen met een zwart lijntje. De banen dienen helemaal doorgetrokken te worden tot boven waar ze eventueel uitkomen in een horizontaal lopende groene baan.
Om een lang verhaal kort te maken: Ik verlang terug naar het shirt zoals het er in de Pioneer-tijd uit zag. Toen Puma ons thuis tenue nog leverde. Nu moeten we het met Umbro doen. Het 1e waarmee zij kwamen aanzetten was een shirt waar de banen al helemaal niet meer boven de sponsor uit kwamen. Om al maar helemaal te zwijgen over het gedrocht waarmee ze ons in het jaar na de promotie opzadelden. Uiteraard zal het mij worst zijn of er Puma of Umbro op ons tricot prijkt, maar zolang die laatste teveel de neiging heeft een te eigen inbreng aan ons shirt te geven verlang ik terug naar de eerste.
Twee Groene banen op een Wit shirt. Dat is de Trots van het Noorden!
quote:Dan heb je iig voldoening van je werk.
Op zondag 15 februari 2004 15:47 schreef methodmich het volgende:
18 reacties op de FP, waaronder diepgravende analyses van mensen die nooit op VBL komen. Geinig.
quote:Inderdaad, hij prikkelde blijkbaar voldoende. Co is ook een heerlijke zwart-wit man: of je haat hem of je bent lyrisch over hem.
Op zondag 15 februari 2004 17:15 schreef tong80 het volgende:[..]
Dan heb je iig voldoening van je werk.
quote:Geschreven door mijn held Henk Spaan
Elkhattabi: 8
Als je Ali Elkhattabi ziet voetballen, de verdediging van Feyenoord uiteenrukkend, welke conclusie trek je dan? Dat Co Adriaanse een steengoede trainer is. Tactisch is hij misschien aan de extreme kant, Co wil bijvoorbeeld niet geloven dat je in de Champions League pas 3-4-3 speelt met Zidane, Raúl, Ronaldo en Figo tot je beschikking, maar de meeste spelers gaan onder hem wel beter voetballen. Ali, die we jarenlang niet hebben gezien, is een mooi voorbeeld. Er zijn er meer: Galásek, Opdam en Lindenbergh en Van der Gun. Zet Cedric in AZ en hij speelt binnen een paar maanden weer op het niveau dat hij in zich heeft en dat alleen Adriaanse eruit wist te halen. Van der Gun zal wel eens verlangend naar Alkmaar kijken. Voor een voetballer en voor ons allemaal eigenlijk, is niets zo frustrerend te weten dat je eigenlijk beter kunt. Elkhattabi daarentegen werpt een blik in zuidelijke richting. Zo voetballend als nu is hij een versterking voor Ajax, PSV en Feyenoord. Maar ja, als hij Co verlaat, wie weet wat er dan van Ali overblijft?
quote:Leuk stuk Cruoninga.
Op zaterdag 14 februari 2004 23:56 schreef Cruoninga het volgende:
Twee Groene banen op een Wit shirt.
Om nog maar te zwijgen van het uit tenue, dat ieder jaar weer lelijker wordt.
Nee dan Barcelona, de enige club die het zich kan permitteren om geen shirtreclame af te drukken.
quote:En dus ook diep in de rode cijfers zitten
Op maandag 16 februari 2004 10:13 schreef Eb het volgende:Nee dan Barcelona, de enige club die het zich kan permitteren om geen shirtreclame af te drukken.
![]()
quote:
Op maandag 16 februari 2004 11:23 schreef Da_Sandman het volgende:[..]
En dus ook diep in de rode cijfers zitten
quote:Henk bevestigt mijn column dus.
Op maandag 16 februari 2004 10:06 schreef Eb het volgende:
Uit Het Parool van zaterdag 14 feb
[..]Geschreven door mijn held Henk Spaan
quote:In Den Haag moeten ze opgelucht adem hebben gehaald toen ze de kalender afscheurden: FC Groningen komt weer op bezoek! De ideale kans om weer eens punten te pakken dus. Want wij manifesteren ons immers al een aantal jaren als de ideale tegenstander om negatieve reeksen tegen te doorbreken. De eerste uitoverwinning? Een levenskus in zware tijden? Bel maar even met het Oosterpark en alles komt goed.
In de eerste helft lijkt Sander van Gessel deze traditie maar eens te willen doorbreken wanneer hij met een droge knal voor de openingstreffer zorgt. Waar wij er echter voor de winterstop een handje van hadden om terug komen van een achterstand blijken de zaken nu helaas andersom te liggen. ADO Den Haag boekt zijn eerste Eredivisie-zege in het Zuiderpark sinds meer dan een decennium geleden.
De 120 Groningers in het uitvak zijn vocaal weer redelijk goed aanwezig. Iets wat van Midden-Noord toch niet echt gezegd kan worden. Waar er over het algemeen een goede sfeer heerst in het Zuiderpark komen de Hofstedelingen vanavond pas goed los na de gelijkmaker in de tweede helft. Het stadion zit zoals altijd vrij leeg. De verhouding tussen fanatieke supporters en 'gewone' toeschouwers is echter in geen enkel stadion zo in het voordeel van de fanatiekelingen als in Den Haag. Daaruit blijkt dat ADO in potentie best een grote club is maar lijdt onder haar slechte naam en de anonieme jaren op het laagste niveau.
Het wordt uiteindelijk 3-1, Hagenezen geven blijkbaar ook nooit op. We houden ons hart vast als we over anderhalve week naar Arnhem moeten waar de locale BVO al zo'n 500 minuten niet meer heeft gescoord.
quote:De uitwedstrijd tegen Vitesse Arnhem van 21 februari 2004 zal worden herinnerd als degene waarin we in de laatste minuut, tegen alle stromen in, de drie punten binnen sleepten. Dat daar een weinig enerverende wedstrijd aan vooraf ging zal volgende week al wel zo'n beetje vergeten zijn.
Sowieso was er in die 94e minuut geen Groninger die zich daar druk over maakte. Eén grote kolkende en over elkaar heen rollende mensen massa was het schouwspel wat zich in het bezoekersvak van sporthal Gelredome afspeelde nadat een inzetje van Van Gessel rustig door de tevergeefs graaiende armen van Van Fessem en over het krijtlijntje gehobbeld was. Het blijft een wonderlijk verschijnsel dat een klein tikkie als dat, wat de bal van A naar B brengt, zo’n vreugde-explosie tot gevolgen kan hebben. Zeker wanneer B zich achter de doellijn en tussen de palen van het vijandelijke doel bevindt.
Dat er aan die weinig enerverende wedstrijd een wel enerverende dag vooraf ging is dan wel weer iets wat herinnerd zal worden. De Arnhemse Korenmarkt, het Gelredome en het centraal station waren gedurende de dag het toneel van incidenten en schermutselingen tussen aanhangers van Groningen en de zwart-gelen. Iets wat wellicht ten kostte zal gaan van onze mogelijkheid tot vrij reizen naar de stad aan de Rijn voor het volgende seizoen. Maar ach, wie volgend jaar graag op eigen vervoer naar een potje van de Arnhemmers wil gaan kijken kan dan met een beetje geluk terecht aan de Langeleegte.
Welkom bij Replique! ????quote:Op woensdag 25 februari 2004 18:59 schreef methodmich het volgende:
Als het goed is mag ik zaterdag weer, maar ik kan vooralsnog het columnisten-deel niet in.
quote:Zomaar een woensdagmiddag, ergens in het land. Ongeveer vijftien jongetjes van een jaar of elf rennen over een fraai gemaaid grasveld. Hier wordt getraind, door de D-pupillen. Het plezier druipt nog van de gezichten, op deze eerste training van het nieuwe seizoen. De verwachtingen zijn hooggespannen.
De bindende factor tussen de op het oog verschillende jongens is de liefde voor het voetbal. Keeper Bas, die zijn kamer vol heeft hangen met posters van Edwin van der Sar, loopt naast Jimmy, de centrumverdediger. Jimmy droomt ervan zo goed te worden als Jaap Stam. Spelverdeler Martin is gek van der Vaart, spits Jeroen heeft van Nistelrooij als idool. Linksbuiten Mussa heeft weer andere idolen, Marokkaanse spelers als Boukhari en Hadji. De idolen mogen dan verschillen, de droom is hetzelfde: ooit bij de profs voetballen!
De trainer van deze jongens is Peter. Peter is een ambitieuze coach, een dertiger. Ooit droomde ook hij van een doorbraak als prof, maar een beenfractuur op zestienjarige leeftijd brak naast zijn been ook zijn dromen. Vol ambitie stortte Peter zich echter op het trainersvak. Hij behaalde diploma’s in Zeist en kan de lessen van het Masterplan prima in de praktijk brengen. Peter weet alles van looplijnen, polyvalente spelers, standaardsituaties en het bedenken van effectieve trainingsoefeningen, waar altijd een doel achter zit. Het partijtje ter ontspanning kent Peter niet. Nooit geleerd, trouwens. Presteren moeten ze! Wie weet wordt hij dan ooit nog eens trainer van het eerste elftal en wellicht ooit nog van een profclub. Dromen kunnen worden verstoord, maar blijven soms in aangepaste vorm sluimeren.
De zaterdag erop staat de D1 klaar voor de wedstrijd. Gezonde wedstrijdspanning, bij zowel de jongens als bij Peter. Al gauw staat het elftal onder druk en Peter begint zenuwachtig langs de lijn te lopen. Hij schreeuwt zijn aanwijzingen over het veld, begeleid door wilde armgebaren. Bij rust is het 0-3 en zweet Peter nog harder dan zijn jongens. Hij moet het recht gaan zetten, liefst via een donderspeech. Een aantal van die ventjes liep zelfs te lachen toen ze richting kleedkamer gingen….
“Waar zijn jullie mee bezig? We staan 0-3 achter! Kan gebeuren, maar ik zie niks terug van de trainingen! Helemaal niks! Bas, jij bent keeper, je moet coachen. Je staat daar maar stil in dat doel, maar jij moet heersen in het strafschopgebied. Elke bal is voor jou en zet die verdediging nou eens neer, samen met Jimmy. Jimmy, jij loopt ook maar wat aan te rommelen. Die tweede goal, dat was jouw man! Martin, jij eist ook niks op. Je bent spelverdeler, die ballen moeten via jou naar de aanvallers. Die tegenstander van je kan dan een kop groter zijn, dan moet je nog niet bang wezen! Net als Jeroen, jij moet kruisen, kaatsen, inzakken… Daar werken we de hele week aan en je laat het helemaal niet zien. En Mussa, jou wil ik waarschuwen: niet meer pingelen, afspelen. Anders wissel ik je!” Om het geheel af te maken, voegt Peter nog wat krachttermen in.
Helaas voor Peter zonder succes. Het wordt 0-5, kansloos. Mussa is na drie minuten spelen in de tweede helft gewisseld, na een leuke pingelactie, die echter werd besloten met een slechte voorzet. Bas werd geklopt bij een hoge bal, Martin liet zich aftroeven door die grote jongen en Jeroen kreeg hoofdpijn van de keuze wanneer te kaatsen en wanneer te kruisen. Het seizoen gaat maar door, op deze manier. Lekker voetballen is er niet bij, er moet worden ingespeeld op de komende man. De afvallende bal moet worden opgevangen, de verdediging moet op buitenspel spelen.
Vijf jaar na deze wedstrijd staan er vijf jongens op het sportpark. Twee hebben een scooter bij, twee hebben een glas bier, de laatste rookt een sigaret. Alle vijf verdelen ze hun aandacht tussen een paar giechelende meisjes en de voetbalwedstrijd van hun voormalige maatjes. Bas, Jimmy, Martin, Jeroen en Mussa, alle vijf zijn ze afgehaakt. Het plezier was weg. Voetballen werd welhaast een straf, in plaats van ontspanning. Bij een amateurclub, nota bene. Niemand die zich afvroeg waarom vijf jongens tegelijk stopten: het KNVB-certificaat met 4 sterren voor de jeugdopleiding heeft een ereplaats in de bestuurskamer. Dat het ledenaantal terug loopt, jammer dan.
Opeens rolt er vanaf het veld een bal in de richting van de jongens. Op het gezicht van zowel Jeroen als Mussa verschijnt een brede grijns. Die gaan ze toch eens even met effect terugschieten naar het veld. “Ik op jou, jij draait hem het veld op”, zegt Jeroen tegen Mussa. Die knikt. Plots klinkt er vanaf het veld in hun rug een kreet: “Niet pingelen, afspelen!”. Jeroen zucht en gaat weer op zijn scooter zitten, Mussa neemt moedeloos een trek van zijn sigaret. Voor eeuwig verloren voor het voetbal…
Leuke column! Ik ben het er ook wel mee eens. Er zijn elftal leiders bij die totaal het plezier wegnemen, ik heb ze ook gezien.quote:Op zaterdag 28 februari 2004 14:37 schreef methodmich het volgende:
Nieuwe column:
Niet pingelen, afspelen!
Jarenlang werd de Nederlandse jeugdopleiding geroemd. Elke keer weer slaagde dit kleine land er in om goede voetballers voort te brengen. De laatste jaren neemt de kritiek echter toe. Het Masterplan, ontworpen door Louis van Gaal, is inmiddels in het hele land in zwang. Clubs verdienen sterren voor hun jeugdopleiding. De doorbraak van rasvoetballers als van der Vaart, de Jong, van Persie, Robben en Sneijder verbloemt de huidige staat van onze opleidingen echter. Deze natuurtalenten zijn hoogstens geslepen, maar niet gemaakt. Waar blijft de linksback voor Oranje? Waar blijft die rechtsbuiten? Het antwoord ligt besloten in deze column.
[..]
Nee, die zie ik niet, daarom hier maar even een reactie gegeven.quote:Op zaterdag 28 februari 2004 15:42 schreef methodmich het volgende:
Ja, dat was ook een fraai voorbeeld.
Kan jij op de FP reacties zien op mijn column?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |