Ik voel net alsof gisteren de eerste dag van m'n leven was.. althans een nieuw begin. Tot gister heb ik me altijd maar opgesloten voor anderen en was ik maar een nietsnut... waar was ik goed voor en waarom zou zo'n dom triest persoon als ik verder gaan met m'n leven terwijl het toch zo zou blijven. Dat was iets wat ik me voortdurend afvroeg... er waren voor mij geen personen waar ik m'n hart bij kon uitstorten en waar ik een gesprek mee kon beginnen over m'n gevoelens en hoe ik het allemaal zag en dacht dat 't in elkaar zat.
3 maanden geleden kwam ik er pas mee bij m'n moeder dat ik mezelf helemaal niks vondt en alsmaar last had van instortingen.
Al was dit gesprek niet al te prettig op het moment (doordat m'n moeder het ook niet leuk had in haar jeugd) en mede door het emotionele dat er bij kwam was het achteraf wel een opluchting dat ik het verteld had. Alles lag negatief voor me dus voelde ik alsof ik een verklaring moest geven waardoor ik nergens meer zin in had en alles fout ging.
Daarvoor kon ik het "toneelspelen" nog wel volhouden toen school als enige nog redelijk ging maar toen dat ook al aan het verslechteren was voelde ik me helemaal niks meer waard en begon maar m'n ziel open te leggen voor mensen.
Het was fijn om erover te praten terwijl ik dat van tevoren niet had gedacht.. fijn dat iemand alleen al naar je luistert en met je meevoelt en de gedachtes misschien inneemt en zelf ook tegen je praat om je te proberen te helpen.. ook al dacht ik dat veel mensen luisterden met een "knipoog" en het allemaal maar niet serieus namen.
Waardoor ik me zo laag voelde is me denk ik wel duidelijk maar weet het ook niet zeker.. misschien voel ik me nog zo onzeker als dat is verholpen.. dat probleem.
Ik weet alleen dat de mensen over internet een goeie steun voor me zijn en dat ik niet van die mensen maar kan vinden in real life waar ik mee kan praten..ze vinden me vaak maar stom omdat ik zo rustig ben.. niet levendig etc. Ik ben gewoon veels te lastig.
Ook al zijn er wel mensen waar ik mee omga het zijn niet mensen waar ik mee praat over wat me dwars zit.. dit omdat ik bang ben voor hun reactie en waarschijnlijk omdat ik denk dat ze niet zo in elkaar zitten.
Ik zag het nut om te leven niet in en wat ik denk kan ook constant weer veranderen. Misschien denk ik daar weer EVEN anders over in 5 minuten doordat er iets prettigs gebeurd en dan tijdelijk mn angsten weg zijn.
Gisteren voelde ik me na tijden weer gelukkig en was het geen toneelspel. Een meisje waar ik mee sprak over internet over mn problemen.. wat me dwars zat en die me probeerde op te peppen met allerlei manieren hielp me hiermee.
Na 4 maanden met elkaar gesproken te hebben via internet/telefoon besloten we elkaar maar te ontmoeten....natuurlijk was ik bang dat het niet goed ging.. het was zoiets moois wat ik met haar deelde en wou dat gewoon niet kwijt maar wist ook dat de ontmoeting wel ooit zou moeten plaatsvinden en dan toch maar zo snel mogelijk dacht ik dan maar want hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt.
Het is raar misschien maar al heel snel vondt ik haar al helemaal te gek..ik vondt haar zo leuk want ze was voor mij precies het plaatje van internet. Alleen haar al zien lachen was mooi..het was zo iets groots dat bij me opbloeide weet niet hoe ik dat in woorden moet brengen. Ik was verliefd.. na onze telefoongesprekken om 3 uur s'nachts bleek het ook zo te zijn in real life.. nadat we gezoend hadden (een moment wat maar in mn hoofd blijft.. zon mooi moment gewoon) bleek het wederzijds te zijn. Dit had ik nooit verwacht omdat ik zoals alles van tevoren maar weer negatief in had geschat. Het was geweldig gister... ik wil haar bedanken. Misschien is zij die persoon die mijn leven een nieuw iets gaat geven.. de persoon die mij kan helpen. Ik weet alleen wel dat ik haar niet kwijt wil.....mariek.. ik geef heel veel om je en hoop dat niks tussen ons kan komen..dank je wel mariek voor gister.
het spijt me als deze topic hier misschien niet thuishoort maar hoop dat jullie het kunnen begrijpen dat ik dit kwijt wou anders m'n excuses.
ik zit dit stukje te lezen, omdat ik ff geen zin heb om te werken, en normaal zoek ik dan de kortjes uit, maar de jouwe heb ik helemaal gelezen, toppie voor je!
Succes ermee!!
* muziekfreakje is gewoon blij met 'life' deze dagen, zal ermee te maken hebben dat ie ook superverliefd is
En je moet hier geen excusue gaan maken omdat je je goed voelt! Zeker niet! Het is gewoon een heerlijk gevoel om verliefd te zijn, vooral wanneer het wederzijds is. Geniet er lekker van en wees vooral niet te bang dat het gevoel over gaat. Geniet er van zolang het duurt en geniet van wat jullie nu samen hebben!
Veeeeeeeeel plezier!
quote:Ben je gek joh
het spijt me als deze topic hier misschien niet thuishoort maar hoop dat jullie het kunnen begrijpen dat ik dit kwijt wou anders m'n excuses.
Mensen storten hier hun hart uit en praten over hun problemen, maar het is ook altijd leuk om te weten als het weer goed gaat met iemand
En misschien helpt jouw post ook anderen weer.
In ieder geval veel suc6 verder en probeer dat beetje zelfvertrouwen dat je nu weer hebt gekregen uit te bouwen
** Been there done that **
Ik hoop natuurlijk voor je dat alles helemaal goed gaat met jou en dat meisje!
quote:Idem
Op dinsdag 26 juni 2001 16:06 schreef pmponer het volgende:
** Been there done that **
quote:Ja in al mijn wijsheid was ik dat helemaal vergeten te zeggen.
Ik hoop natuurlijk voor je dat alles helemaal goed gaat met jou en dat meisje!
Geweldig bedankt en jij succes in je nieuwe leven hou het vol het leven is zo slecht nog niet!
Was zij er niet dan had ik het nog steeds geprobeerd (was al bezig mezelf proberen te vinden zeg maar)... alleen het lijkt wat makkelijker nu te gaan.
Bedankt voor je eerlijke mening.
quote:Is goed jongen heel veel suc6 en het aller beste, maar vergeet niet wat ik heb gezegd. *handgeeft gouden bergen wenst*
Op dinsdag 26 juni 2001 21:00 schreef Visionist_069 het volgende:
Original.. ik weet 't. Misschien gebeurt het inderdaad dat als de relatie over is ik me weer in dat dal bevindt alleen ik zie Marieke dus als een extra hulp om er bovenop te komen.Was zij er niet dan had ik het nog steeds geprobeerd (was al bezig mezelf proberen te vinden zeg maar)... alleen het lijkt wat makkelijker nu te gaan.
Bedankt voor je eerlijke mening.
Maar aan de andere kant: carpe diem! Ik krijg zo het schijt van mensen die hun hele leven al gepland hebben en zoveel mogelijk verrassende en onverwachte situaties uit de weg gaan! Je moet er helemaal voor gaan en niet aan morgen denken. Ander loop je met zo'n "wat als ik dit of dat had gedaan"-gevoel rond en dat is nog veel erger. Die paar keren dat ik het had waren echt verschrikkelijk!
Je bent NU gelukkig! Da's toch belangrijkst!
Veel liefs mariek
[hmmm ms ook ff een idtje om te doen...zo'n meeting met iemand, kan wel lagguh zijn kennelijk]
quote:ik denk eerder dat je dit anders moet zien:
ik wil natuurlijk niet je joepie gevoel verpesten, maar iemand euh "nemen"om je beter te voelen is dom. jij moet je goed voelen ondanks dat je alleen bent, doe je dit namelijk niet, en is zij dadelijk weer weg. Zit je in het zelfde schuitje als voorheen.
nice trouwens om zoiets hier nu op het forum te lezen.
[edit]
ik herken nu net dit bericht... is al weer dik 2 maanden uit... hehe owke dan..
[/edit]
Tijdje terug alweer.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |