Maak hier een mooi topic van

That years of love have been forgot
In the hatred of a minute

I mourn not that the desolate
Are happier, sweet, than I

But that you sorrow for my fate
Who am a passer by.

(Edgar Allan Poe)

And now it's time to go to bed.

Je leeft maar heel kort
Maar een enkele keer
En als je straks anders wilt, kun je niet meer
Mens durf te leven

Vraag niet elke dag van je korte bestaan
Hoe hebben m'n pa en m'n grootpa gedaan
Hoe doet er m'n neef en hoe doet er m'n vrind
En wie weet hoe of dat nou m'n buurman weer vindt
En wat heeft het fatsoen voorgeschreven?
Mens durf te leven

De mensen bepalen de kleur van je das
De vorm van je hoed en de snit van je jas
En van je leven

Ze wijzen de paadjes waarlangs je mag gaan
En roepen 'o foei' als je even blijft staan
Ze kiezen je toekomst, en kiezen je werk
Ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk
En wat je aan de armen moet geven
Mens is dat leven?

De mensen ze schrijven je leefregels voor
Ze geven je raad en ze roepen in koor
Zo moet je leven

Met die mag je omgaan maar die is te min
Met die moet je trouwen al heb je geen zin
En daar moet je wonen dat eist je fatsoen
En je wordt genegeerd als je 't anders zou doen
Als of je iets ergs had misdreven
Mens is dat leven?

Het leven is heerlijk
Het leven is mooi
Maar vlieg uit in de lucht
En kruip niet in een kooi
Mens durf te leven

Je kop in de hoogte
Je neus in de wind
En lap aan je laars
Hoe een ander het vindt
Hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst
Maar wees op je vierkante meter een vorst
Wat je zoekt kan geen ander je geven
Mens durf te leven

Ik zag turken aan de schelde
Marokanen in de stad van Gent
en 'k hoord' op de markt van Brussel
Algerijnen met een vreemd accent

In Keulen zag ik Chinesen
magere mannen uit Pakistan
In Londen Sikhs uit India
Met nen dikke tulband an

Ik zag naakt' Amazone-Indianen
ik zag Crees uit Noord-Canada
En uit Lubumbashi kwam Deda
een prinses uit zwart afrika

Ik zag Bantoes in ons cafeetje
ik zag Tutsi's op de tram
ik zag zoeloes dansen en springen
en roff'len op den tamtam

ik zag Egyptische matrozen
in de haven van Rotterdam
ik zag Portugese Joden
in de winkels van Amsterdam

ik zag Inka's in Oostende
Chilenen op het Brugse Zand
daar speeld' een zigeunerorkestje
van een volk zonder vaderland

Al de kinders van moeder eerde
op charango en met gamelan
ze roepen en zingen aan ons deuren

doet open bange blanke man
doet open bange blanke man
doet open bange blanke man

(Willem Vermandere)

Dit is het land

Dit is het land, waar grote mensen wonen.
Je hoeft er nog niet in: het is er boos.
Er zijn geen feeën meer, er zijn hormonen,
en altijd is er weer wat anders loos.

En in dit land zijn alle avonturen hetzelfde,
van een man en van een vrouw.
En achter elke muur zijn and're muren en
nooit een éénhoorn of een bietebouw.

En alle dingen hebben twee kanten en
alle teddyberen zijn hier dood.
En boze stukken staan in boze kranten
en dat doen boze mannen voor hun brood.

Een bos is hier alleen een boel bomen
en de soldaten zijn niet meer van tin.
Dit is het land waar grote mensen wonen
Wees maar niet bang. Je hoeft er nog niet in.

(Annie M.G. Schmidt)

Als vrij zijn is: hou jij je mond
want ik heb iets te zeggen

Als vrij zijn is: jij achter tralies, want
dan hoeven wij niet bang te zijn
voor al jouw anders zijn en doen en anders laten

Als vrij zijn is: de dag van morgen
strak bepalen door de dag vandaag
iets minder dag te laten zijn

Als vrij zijn is: de deuren sluiten
en op het beeldscherm vrij bekijken
wat veilig uit de buurt moet zijn

Als vrij zij is: steeds rustig slapen
omdat de anderen hun tong moedwillig
is ontnomen

Als vrij zijn is: eten wat en wanneer je wilt
maar de schillen laten vallen in de kranten
waar de honger wordt verzwegen

Als vrijheid is: wachten tot de ander
mij bevrijdt van angsten waar ik
heilig op vertrouw

Als vrijheid mijn gedachten pleistert
Als vrijheid om mij heen overal rondom
en in mij waait, maar voor jou niet is te vangen

Als vrijheid voor mij vandaag zo
vanzelfsprekend lijkt, en jij niet
weet wat dat betekent

Dan is vrijheid munt voor mij
en kop eraf voor jou
Dan is vrijheid lucht en willekeurig

Maar staat het mij misschien wel vrij om iets
van mijn riante vrijheid af te staan
om jou van mijn verstikkende vrijheid te bevrijden

(Marion Bloem )

Deze muziek mag je niet spelen
dat boek zou ik maar niet lezen
die foto zou ik maar verscheuren

met haar kun je beter niet gezien worden
daar krijg je misschien last mee
ik zou mijn mond maar houden

wat je straks alleen nog mag
is in een donker hol verborgen
verlangen naar het licht van de vrijheid

die je verspeeld hebt
omdat je even de andere kant uitkeek
toen je buren werden weggehaald

(Remco Campert)

Chartres

Im Sturm, der um die starke Kathedrale
wie ein Verneiner stürzt der denkt und denkt,
fühlt man sich zärtlicher mit einem Male
von deinem Lächeln zu dir hingelenkt:

lächelnder Engel, fuhlende Figur,
mit einem Mund, gemacht aus hundert Munden:
gewahrst du gar nicht, wie dir unsre Stunden
abgleiten von der vollen Sonnenuhr,

auf der des Tages ganze Zahl zugleich,
gleich wirklich, steht in tiefem Gleichgewichte,
als wären alle Stunden reif und reich.

Was weißt du, Steinerner, von unserm Sein?
und hältst du mit noch seligerm Gesichte
vielleicht die Tafel in die Nacht hinein?

Aus: Neue Gedichte (1907)

Een cel is maar twee meter lang
en nauw twee meter breed,
wel kleiner nog is het stuk grond,
dat ik nu nog niet weet,
maar waar ik naamloos rusten zal,
mijn makkers bovendien,
wij waren achttien in getal,
geen zal den avond zien.

O lieflijkheid van licht en land,
van Holland's vrije kust,
eens door den vijand overmand
had ik geen uur meer rust.
Wat kan een man oprecht en trouw,
nog doen in zulk een tijd?
Hij kust zijn kind, hij kust zijn vrouw
en strijdt den ijdlen strijd.

Ik wist de taak die ik begon,
een taak van moeiten zwaar,
maar't hart dat het niet laten kon
schuwt nimmer het gevaar;
het weet hoe eenmaal in dit land
de vrijheid werd geeerd,
voordat een vloekbre schennershand
het anders heeft begeerd.

Voordat die eeden breekt en bralt
het miss'lijk stuk bestond
en Holland's landen binnenvalt
en brandschat zijnen grond;
voordat die aanspraak maakt op eer
en zulk Germaansch gerief
ons volk dwong onder zijn beheer
en plunderde als een dief.

De Rattenvanger van Berlijn
pijpt nu zijn melodie, -
zoo waar als ik straks dood zal zijn
de liefste niet meer zie
en niet meer breken zal het brood
en slapen mag met haar-
verwerp al wat hij biedt of bood
die sluwe vogelaar.

Gedenkt die deze woorden leest
mijn makkers in den nood
en die hen nastaan 't allermeest
in hunnen rampspoed groot,
gelijk ook wij hebben gedacht
aan eigen land en volk -
er daagt een dag na elken nacht,
voorbij trekt iedre wolk.

Ik zie hoe't eerste morgenlicht
door 't hooge venster draalt.
Mijn God, maak mij het sterven licht-
en zoo ik heb gefaald
gelijk een elk wel falen kan,
schenk mij dan Uw gena,
opdat ik heenga als een man
als 'k voor de loopen sta.

(Jan Campert)

Und sie hatten Ihn in sich erspart
und sie wollten, daß er sei und richte,
und sie hängten schließlich wie Gewichte
(zu verhindern seine Himmelfahrt)

an ihn ihrer großen Kathedralen
Last und Masse. Und er sollte nur
über seine grenzenlosen Zahlen
zeigend kreisen und wie eine Uhr

Zeichen geben ihrem Tun und Tagwerk.
Aber plötzlich kam er ganz in Gang,
und die Leute der entsetzten Stadt

ließen ihn, vor seiner Stimme bang,
weitergehn mit ausgehängtem Schlagwerk
und entflohn vor seinem Zifferblatt.

Aus: Neue Gedichte (1907)

(Jana Beranova)

(Jan Arends)

If life is a river and your heart is a boat
And just like a water baby, born to float,
And if life is a wild wind that blows way on high,
And your heart is Amelia dying to fly,
Heaven knows no frontiers and I've seen heaven in your eyes

And if life is a bar room in which we must wait,
'round the man with his fingers on the ivory gates,
Where we sing until dawn of our fears and our fates,
And we stack all the dead men in self addressed crates,
In your eyes faint as the singing of a lark,
That somehow this black night,
Feels warmer for the spark,
Warmer for the spark,
To hold us 'til the day,
When fear will lose its grip,
And heaven has its way,
Heaven knows no frontiers,
And I've seen heaven in your eyes

If your life is a rough bed of brambles and nails,
And your spirit's a slave to man's whips and man's jails,
Where you thirst and you hunger for justice and right,
And your heart is a pure flame of man's constant night,
In your eyes faint as the singing of a lark,
That somehow this black night,
Feels warmer for the spark,
Warmer for the spark,
To hold us 'til the day when fear will lose its grip,
And heaven has its way,
And heaven has its way,
When all will harmonise,
And know what's in our hearts,
The dream will realise

Heaven knows no frontiers,
And I've seen heaven in your eyes,
Heaven knows no frontiers,
And I've seen heaven in your eyes

(Jimmy McCarthy)

Its taste was sweet like summer wine
The heart that beats in double time
So he waltzed right in and bowled you over
And you're still reeling from the feeling when he's gone
The door is closed the lock is turned
And all the memories and letters have been burned

Chorus

So when you pick the handsome flower
Don't forget the thron upon the rose
It's cut is deep and the scar lasts forever
It follows love whereever love goes

Just how we fall it's hard to know
When what we feel we seldom show
So we show the parts we feel are best
We squirm around the edges trying to cover up the rest
And you think you know him and he thinks the same
When underneath it all it's just a crazy guessing game

Chorus

Win or lose it's just the same
Tears of joy tears of pain
They're hand in hand they come as one
You'll never see the moon without the promise of the sun
For all the bruises for all the blows
I'd rather feel the thorn than to never see the rose

Chorus...

(Julie Matthews)

[Dit bericht is gewijzigd door TARAraboemdijee op 04-08-2001 01:32]