quote:Wat Hazelnoot zegt is gewoon de waarheid. Het is geen plicht om je salaris af te staan. Die andere SP-ers zijn huichelaars, ze dienen nl. wel overal een onkostenvergoedingsrekening voor in. Zo kan ik ook wel mijn salaris voor een deel afstaan. Dat systeem moet getoetst worden door een onafhankelijke commissie. Salaris is nu eenmaal bestemd voor de werknemer (die mag zelf besluiten wat die er mee doet) en niet voor de partij. Als de SP meent dat er minder salaris naar de werknemer moet gaan, dan moeten ze dat aangeven bij die commissie. Ik denk dat niemand er dan problemen mee heeft dat er minder belastinggeld naar die SP-hypocrieten gaat. Wat nu gebeurt is een verkapte financiering (subsidie) aan de partij geven en dat blijft kwalijk. Als SP-werknemers (volsvertegenwoordigers) het vrijwillig inleveren, dan heb ik er geen probleem mee.
Op maandag 12 januari 2004 18:09 schreef freako het volgende:[..]
De SP heeft nog geen deurwaarder ingeschakeld.
. Ze zetten Lazrak nu voor het blok. Betalen en in de fractie blijven of niet betalen en opstappen.
Dan ken jij de CDA aanhangers niet.
Fok = bruinhemdenforum, want smilies zijn kaal.
quote:Ze kunnen het niet afdwingen, een vooraf ondertekende verklaring van Lazrak heeft geen waarde, maar dat is al eerder in dit topic aan de orde geweest.
Op maandag 12 januari 2004 18:09 schreef freako het volgende:[..]
De SP heeft nog geen deurwaarder ingeschakeld.
quote:Zoals Lazrak in het artikel van vandaag in de NRC zegt wordt er niet erg gemakkelijk over het vergoeden van onkosten gedaan. Dat is ook mijn ervaring met de SP, en ik neem aan dat dat voor de hele kamerfractie geldt.
Op maandag 12 januari 2004 18:16 schreef Aaahikwordgek het volgende:[..]
Die andere SP-ers zijn huichelaars, ze dienen nl. wel overal een onkostenvergoedingsrekening voor in.
quote:De partij en de kamerleden zullen altijd zeggen dat het vrijwillig gebeurt, tenzij er zoals nu een conflict ontstaat. Maar het storten in de partijkas blijft een vrijwillige actie die een partij niet kan afdwingen. Ze kunnen waarschijnlijk iemand echter wel uit de fractie zetten.
Als SP-werknemers (volsvertegenwoordigers) het vrijwillig inleveren, dan heb ik er geen probleem mee.
quote:Dat bedoel ik ook.
Op maandag 12 januari 2004 18:18 schreef Kozzmic het volgende:[..]
Ze kunnen het niet afdwingen, een vooraf ondertekende verklaring van Lazrak heeft geen waarde, maar dat is al eerder in dit topic aan de orde geweest.
. Beetje ongelukkig geformuleerd denk ik.
quote:voor dat bedrag zou ik het wel willen doen
Op maandag 12 januari 2004 19:45 schreef battlesickloner het volgende:
Zo'n Sp-kamerlid houdt met moeite 2000 euro netto over ?
quote:Jij bent 18 ofzo, dit zou mss geen verkeerde vakantiebaan zijn maar het is absoluut geen "concurentieel" loon.
Op maandag 12 januari 2004 19:53 schreef lenin het volgende:
voor dat bedrag zou ik het wel willen doen
Al bij al mag wel gesteld worden dat de prijs/kwaliteit -verhouding van SP-kamerleden toch nog redelijk is 
Weigert hij afstand te doen van zijn eigen verdiende geld wordt er door de SP gedreigd met royering...
quote:Sp'ers weten van te voren dat dit van hun verlangd wordt. Zo wil de SP mensen weren die voor het geldt lid van de SP worden. Ook willen ze zo voorkomen dat ze afhankelijk van sponsors worden.
Op maandag 12 januari 2004 20:11 schreef Tikorev het volgende:
Dat zijn echt communistische praktijen. Hij krijgt zijn geld van de overheid en dan zou de SP wel even bepalen hoeveel hij van dat geld zelf mag houden.Weigert hij afstand te doen van zijn eigen verdiende geld wordt er door de SP gedreigd met royering...
Ieder zijn eigen keus, niet mijn ding maar ze moeten het maar lekker zelf weten.
quote:Misschien, maar de SP kan niemand ergens toe dwingen.
Op maandag 12 januari 2004 21:30 schreef ub40_bboy het volgende:[..]
Sp'ers weten van te voren dat dit van hun verlangd wordt. Zo wil de SP mensen weren die voor het geldt lid van de SP worden. Ook willen ze zo voorkomen dat ze afhankelijk van sponsors worden.
Ieder zijn eigen keus, niet mijn ding maar ze moeten het maar lekker zelf weten.
quote:Nee, maar kan mensen wel royeren, en geen verkiesbare plaats meer geven. Dus in de praktijk hebben ze wel macht.
Op maandag 12 januari 2004 21:50 schreef DrWolffenstein het volgende:[..]
Misschien, maar de SP kan niemand ergens toe dwingen.
SP-Kamerlid valt Marijnissen aan
***************************************
HILVERSUM In de SP is ruzie ontstaan
tussen het Kamerlid Ali Lazrak en het
bestuur,met name Jan Marijnissen.In een
interview in NRC Handelsblad verwijt
Lazrak de fractievoorzitter een veel te
streng salarisbeleid,waarbij hij van
"koppelbaaspraktijken" spreekt.
Lazrak is een jaar geleden gestopt met
het deels afdragen van zijn salaris aan
de SP,zoals de regels voorschrijven.Het
bestuur heeft hem voor kerst per brief
gesommeerd weer geld over te maken.
Tot woede van Marijnissen stapte Lazrak
in september uit de commissie-Blok over
integratiebeleid,een SP-initiatief.Hij
heeft sindsdien geen portefeuille meer.
***************************************
Ik denk dat Lazrak de plaats inlevert. Wat heeft hij te zoeken in zijn eentje? Daarnaast is het weggaan uit de intgratie-commissie ook een teken dat ie wrs eruit stapt.
Political power grows out of the barrel of a gun - Mao Zedong
I will eat the headdoekjes rauw - Geert Wilders
quote:Lazrak legt het vast anders uit. Ik stel me daar het navolgende bij voor: Als gekozen Volksvertegenwoordiger verdien je een salaris en onkostenvergoeding voor de door jou geleverde arbeid. De SP draagt hieraan geen stuiver bijd Deze centen komen uit de staatskas om een gekozen volksvertegenwoordiger de vrijheid te bieden naar eer en geweten te kunnen stemmen.
Op maandag 12 januari 2004 18:11 schreef Goodluck het volgende:[..]
Nee, dat klopt niet.
Als kamerlid van de SP dien je bij te dragen aan de ideologie van de partij, en daar maakt geld afdragen deel van uit. Daar teken je voor en daar conformeer je je automatisch aan als je voor de SP in de kamer stapt. Die ideologie bestaat al meer als 30 jaar.
De SP meent nu dat zij baas is over door anderen uitgekeerd geld en beschouwt dit geld als een verkapte extra partijsubsidie. Middels deze tactiek kan zij ook de volksvertegenwoordigers die er vanuit een SP-ideologie zitten strak aan de lijn houden opdat zij eerder de partijlijn dan hun geweten volgen.
We leven echter niet in een Stalinistisch land waar de partij boven alles de dienst uitmaakt. Jan Marijnissen en consorten zullen hier dus zelf ff moeten dimmen en hun herverdeeltactieken wat moeten herzien om tegen te gaan dat de indruk ontstaat dat de volksvertegenwoordigers de via de SP worden geleverd niet vrij zijn maar door hun partij worden gechanteerd of gedwongen tot tevoren vastgelegd stemgedrag.
Het staat Lazrak volkomen vrij om zijn zetel als gekozen volksvertegenwoordiger te bljiven bezetten. Hij heeft immers mandaat van de kiezers en niet van één of ander partijpresidium. Ik verwacht dat Lazrak als volksvertegenwoordiger (dus niet SP-vertegenwoordiger) zal aanblijven en als de fractie Lazrak actief worden. Mogelijk kan hij zich aansluiten bij GroenLinks, mogelijk bij de PvdA of het CDA. Het is zelfs nog waarschijnlijk dat er een nieuwe doelgroeppartij het levenslicht ziet die de SP wat achterban kost. Natuurlijk kan Ali Lazrak altijd nog met de SP-lijn meestemmen als zijn geweten als volksvertegenwoordiger hem op soortgelijke keuzen brengt.
quote:Lekker eerlijk Tiny Kox is nl het beste vriendje van Jan Marijnissen.
Momenteel onderzoekt SP-senator Kox op verzoek van het Partijbestuur, hoe het gerezen conflict het beste kan worden opgelost.
Ik las in de Volkskrant vandaag dat Ali Lasrak ook boos was op Jan, omdat hij hem tegenover andere fractieleden uitkafferd, als Jan vindt dat hij verkeerd heeft gedaan.
Ik ken Jan ook wel een beetje en ik denk dat dit idd waar is (zie de NPS uitzending waar Jan Agnes Kant uitkafferd). Ik vind dat je zo niet met mensen omgaat. Hij is echt ontzettend autoritair.
Ik vind wel dat ALi Lasrak niet achteraf om geld moet zeuren, hij wist waar hij aan begon. Ik las ergens dat hij in echtscheiding ligt en daarom geld nodig heeft.
quote:
Op dinsdag 13 januari 2004 09:02 schreef S_ het volgende:[..]
Hij is echt ontzettend autoritair.
dat voorspelt wat als ze heel misschien ooit in een regering komen (als de zaak daarvoor niet instort 
).
quote:And the SoaP continues...
SP-Kamerlid noemt voorman Marijnissen 'koppelbaas'
DEN HAAG - Het SP-Kamerlid Lazrak beticht zijn fractievoorzitter Marijnissen van 'koppelbaaspraktijken'. Lazrak voelt zich onder druk gezet om een groot deel van zijn salaris aan de partijkas af te staan. Daarmee is hij een jaar geleden opgehouden.In een gesprek met NRC Handelsblad zei Lazrak maandag: 'Ik werk zeven dagen in de week en krijg daarvoor een schamele 1900 euro. Over elke cent die ik naast mijn onkostenvergoeding van 100 euro uitgeef, moet ik verantwoording afleggen. Dat weiger ik nog langer.' Het afromen door de SP van het salaris geldt als een solidariteitsheffing en wordt gebruikt voor partijactiviteiten. Lazrak vindt dat dit alleen op basis van vrijwilligheid mag gebeuren. De partij waagt deze week nog een laatste poging om Lazrak alsnog te laten betalen.
Naast de salariskorting ergert Lazrak zich aan de 'brute' wijze waarop Marijnissen zijn fractiegenoten aanpakt. 'Voor een minder geslaagd Kameroptreden krijg je ten overstaan van de andere fractieleden de wind van voren. Je wordt gekleineerd.'
Bron: Volkskrant
POL-winnaar Wouter Bos-Trofee 2003
quote:Een lid royeren omdat de partij er onwettige methoden op na houdt en de onwettige methode handhaven lijken mij geen gezonde uitgangspunten.
Op maandag 12 januari 2004 22:56 schreef ub40_bboy het volgende:[..]
Nee, maar kan mensen wel royeren, en geen verkiesbare plaats meer geven. Dus in de praktijk hebben ze wel macht.
De onwettige methode zal op de helling moeten en er zal binnen de SP een proces in werking gezet moeten worden om een en ander in nieuwe goede en verantwoorde banen te leiden.
Nieuwe tweede kamer leden moeten verder zeker de eerste twee jaar gecoacht worden door een ervaren en vertrouwde rot in het vak of, als dat niet mogelijk is zullen de nieuwelingen vrij intensief gezamenlijk begeleid moeten worden door speciaal apart voor de invoering van hen tijd in te ruimen voor bijvoorbeeld wekelijkse introductie- en begeleidings-bijeenkomsten met een of meer ervaren en vertrouwde kamerleden en/of de fractievoorzitter. Zo als de introductie en invoering in het vak nu kennelijk gaat is denk ik niet erg verstandig en humaan te noemen. De huidige methode lijkt meer op die van dik hout zaagt men planken.
quote:Bron: NRC Handelsblad 12 januari 2004
'Marijnissen net een koppelbaas'ROTTERDAM, 12 JAN. SP-Kamerlid Ali Lazrak beticht fractievoorzitter en SP-leider Jan Marijnissen van ,,koppelbaaspraktijken''. Dat zegt Lazrak vandaag in deze krant.
Als Kamerlid voelt hij zich ,,financieel afhankelijk'' van Marijnissen. ,,Ik werk zeven dagen in de week en krijg daarvoor een schamele 1.900 euro. Over iedere cent die ik naast mijn onkostenvergoeding van 100 euro uitgeef, moet ik verantwoording afleggen. Dat weiger ik nog langer.''Lazrak is op 1 januari 2003 gestopt met het afdragen van zijn salaris aan de partij, zoals de partijregels voorschrijven, omdat hij vindt dat dit ,,op basis van vrijwilligheid'' moet gebeuren. Het bestuur van de SP heeft hem voor kerst in een brief gesommeerd zijn salaris weer af te dragen. Gebeurt dit niet, dan dreigt de SP Lazrak te royeren. Het merendeel van het salaris van de negen SP-Kamerleden gaat naar de partijkas.
Jan Marijnissen wil geen commentaar geven op het conflict met Lazrak, hangende een bemiddelingspoging van Tiny Kox, voormalig algemeen secretaris en senator voor de SP. Kox heeft deze week een onderhoud met Lazrak om te voorkomen dat het Kamerlid als eenmansfractie verdergaat. Lazrak zelf zegt dat hij eerdere plannen in die richting in de ijskast heeft gezet. ,,Na het Kamerreces op 19 januari wil ik mijn werk als SP-Kamerlid hervatten. Zónder fractiemedewerker, want die is mij sinds 1 januari door de fractie afgenomen - terwijl de SP daarvoor wel een vergoeding van het rijk krijgt.''
Lazrak beklaagt zich over het feit dat Marijnissen fractiegenoten ,,op een brute manier terechtwijst''. ,,Voor een minder geslaagd Kameroptreden krijg je ten overstaan van de andere fractieleden de wind van voren. Je wordt gekleineerd, althans zo voel ik dat.''
Lazrak heeft geen portefeuille meer in de fractie sinds hij in september vorig jaar op eigen initiatief uit de parlementaire commissie-Blok stapte die het integratiebeleid van de afgelopen dertig jaar onderzoekt. Met name fractievoorzitter en SP-leider Jan Marijnissen was daar woedend over omdat het onderzoek een initiatief is van de SP. Volgende week komt de commissie-Blok met haar eindrapport.
Wij zien hier dat de SP de overheid oplicht. Ze krijgt betaald voor de diensten van een fractiemedewerker die zij niet levert. Het lijkt me goed als de SP hier op eenzelfde manier wordt aangepakt als andere uitkeringsfraudeurs. Korting op de uitkering en terugstorten van het teveel uitgekeerde. Misschien interessant om al de rijksbijdragen die er binnen de SP omgaan eens nader te belichten op oneigenlijk gebruik.
Verder geeft het natuurlijk het nodige te denken over nut en noodzaak van bepaalde kostspelige SP-initiatieven als de eigen commissieleden eruit stappen omdat ze daarmee niet langer geafficieerd wensen te worden. De CD is terecht aangepakt op besteding van haar subsidiëringsgelden, de Haagse fractie van Leefbaar Nederland is terecht gesmaad in de pers inzake haar bestedingspatroon van het door de gemeente uitgekeerde fractiebudget. Het wordt tijd dat ook de SP eens wordt belicht op besteding van overheidsbudgetten. In tijden van economische crisis met elke vorm van mooi weer spelen op kosten van de overheid (en daarmee de maatschappij want de overheid heeft geen geld) aan de kaak gesteld worden.
[Dit bericht is gewijzigd door sjun op 13-01-2004 11:26]
quote:Ik weet niet precies hoe dit geregeld is, maar ik kan me voorstellen dat fractiemedewerkers per fractie geregeld worden en niet per kamerlid. Op het moment dat Lazrak op geen enkel terrein meer woordvoerder is dan heeft hij ook geen fractiemedewerker meer nodig. Indien Lazrak zonder de SP verder zou gaan dan heeft hij recht op een eigen vergoeding voor ondersteuning (wat overigens van het budget van de SP afgetrokken wordt).
Op dinsdag 13 januari 2004 11:19 schreef sjun het volgende:Wij zien hier dat de SP de overheid oplicht. Ze krijgt betaald voor de diensten van een fractiemedewerker die zij niet levert. Het lijkt me goed als de SP hier op eenzelfde manier wordt aangepakt als andere uitkeringsfraudeurs. Korting op de uitkering en terugstorten van het teveel uitgekeerde. Misschien interessant om al de rijksbijdragen die er binnen de SP omgaan eens nader te belichten op oneigenlijk gebruik.
Hetzelfde geldt voor de verkapte partijsubsidie die de SP via haar politieke vertegenwoordigers (niet alleen de kamerleden, ook raadsleden e.d.) binnensleept. Het klopt natuurlijk van geen kant, maar de partij zal altijd betogen dat het vrijwillig door de betreffende personen wordt afgedragen. Als ze het niet zouden willen afdragen dan hebben ze dat recht. Een willekeurig persoon kan ook een paar duizend euro per maand doneren aan een politieke partij, waarom kamerleden niet?
Wat ik toen ik nog raadslid was voor de SP wel raar vond is dat destijds ook de vergoeding die wij als lokale fractie kregen voor ondersteuning in de desbetreffende raad ook rechtstreeks naar de landelijke partijkas ging. Dat is dus geen salaris wat wordt doorgesluisd, maar een vergoeding van een paar duizend gulden per jaar die er eigenlijk is om gemeenteraadsfracties beter te laten functioneren. Daar heeft een landelijke partij zeker geen recht op.
quote:Interview met Ali Lazrak:
Op maandag 12 januari 2004 19:42 schreef lenin het volgende:
Ik denk dat het allemaal weer is opgeblazen en ben benieuwd uit welke bron dit verhaal komt.
quote:
Een dwarsligger die de integratie wil laten slagen
Ali Lazrak, van Marokkaans gastarbeider tot Kamerlid van de Socialistische Partij
Volgende week komt de parlementaire commissie-Blok met haar rapport over dertig jaar integratie in Nederland. De SP'er Ali Lazrak, van Marokkaanse origine, stapte vorig jaar uit de commissie. ,,We onderzoeken alleen de papieren werkelijkheid'', was zijn verwijt. Nu heeft hij ook ruzie met de SP.
In de zomer van 2001 vertrok Ali Lazrak (55) voor een korte vakantie naar Marokko. ,,Ik ging ervan uit dat hij zijn tijd aan het strand zou doorbrengen'', zegt Driss El Boujoufi, vice-voorzitter van de Unie van Marokkaanse Moslimorganisaties in Nederland (UMMON). ,,Maar niks hoor, Ali ging in Rabat op zoek naar homoseksuele tippelaars. ,,Hoe is het om als homo te leven in Marokko? Hoeveel mannen maken van jullie diensten gebruik? Waarom doen jullie `het' eigenlijk? Hij vroeg hun het hemd van het lijf.'' Aan klandizie hebben de jongens geen gebrek, constateert Lazrak in het verslag dat hij naar aanleiding van zijn reis voor Vrij Nederland maakte. Onder hun `afnemers' bevinden zich artsen, advocaten en intellectuelen.
Wat de publicatie vooral pikant maakte, was de timing - nog geen twee maanden nadat de Rotterdamse imam El-Moumni in het tv-programma Nova zijn gewraakte uitspraak deed dat homoseksualiteit ,,een besmettelijke ziekte'' is. ,,Lazrak wilde laten zien hoe hypocriet zo'n uitspraak is'', denkt Ahmed Aboutaleb, voormalig directeur van het multiculturele instituut Forum, die hem begin jaren tachtig ontmoette, toen beiden in de Haagse welzijnssector actief waren. ,,Marokkanen spreken zich in Nederland tegen homo's uit, maar ook in hun geboorteland is homoseksualiteit geen onbekend verschijnsel. Die dubbele moraal heeft hij op formidabele wijze aan het licht gebracht. En als zo'n verhaal ruzie oplevert, dan is dat maar zo.''
Mensen die het SP-Kamerlid Ali Lazrak goed kennen, noemen het zijn levensmissie: tegels lichten, ontmaskeren. Hij staat te boek als een felle en notoire dwarsligger, zeker wat betreft zijn ideeën over de integratie van minderheden in Nederland. ,,Het is een man met radicale, onorthodoxe standpunten en werkwijzen'', zegt zijn zoon Faroek (23), die economie studeert in Amsterdam. ,,Daarom past hij ook zo prima bij de SP.''
Steeds wanneer zich de afgelopen jaren een brandende multiculturele kwestie aandiende - of het nu ging om hoofddoekjes, importhuwelijken of imams die de moskee voor politieke doeleinden gebruiken - fungeerde Lazrak als breekijzer binnen de islamitische gemeenschap. ,,Hij is niet bang om tegen de stroom in te varen'', zegt El Boujoufi, die Lazrak begin jaren negentig ontmoette toen hij nog Marokkaanse radio-uitzendingen verzorgde voor de NPS. ,,Ali heeft heel wat heilige islamitische huisjes omvergeschopt'', zegt gemeentevoorlichter van Rotterdam Ahmed Mokhtari, die Lazrak in diens radiotijd regelmatig van nieuws voorzag. ,,Hij is wars van regels en opgelegd gedrag. Het is een hele eigenwijze vent.''
Dat Lazrak in september vorig jaar uit de parlementaire commissie-Blok stapte die tot taak heeft het integratiebeleid van de afgelopen decennia te onderzoeken, lijkt niemand te verbazen - al lopen de verklaringen voor zijn opzienbarende daad uiteen. ,,Lazrak moest verantwoordelijkheid dragen voor iets waar hij niet achter stond'', meent Driss El Boujoufi. ,,De conclusie van het vooronderzoek van het Verwey-Jonker Instituut (de integratie is ,,niet geheel en al'' mislukt, red.) stond hem niet aan.'' Aboutaleb: ,,Lazrak is de vleesgeworden integratie. Híj heeft het allemaal meegemaakt, dus niemand hoeft hem wat te vertellen.''
Maar er vallen ook geluiden te beluisteren dat Lazrak als vice-voorzitter van de commissie-Blok door paniek werd bevangen toen duidelijk werd dat zijn uitgangspunt - de integratie van minderheden is volledig mislukt - niet geheel door de onderzoekscommissie zou worden overgenomen. Volgens een lid van de commissie-Blok worstelde hij met de vraag of hij daarvoor de politieke verantwoordelijkheid kon nemen.
Lazrak kwam vaak niet opdagen bij vergaderingen en verhoren, zo klinkt het in de wandelgangen. Hij moest er met de haren worden bijgesleept. Commissielid Ineke van Gent (GroenLinks) ergerde zich vooral aan het feit dat Lazrak naar buiten toe ,,hele grote woorden gebruikte'', maar tijdens de commissiebijeenkomsten ,,nauwelijks zijn mond opendeed''. ,,Alle argumenten die hij in de media te berde bracht - dat de commissie geen gewone burgers wilde horen en dat het Verweij-Jonker Instituut bevooroordeeld zou zijn - had hij als commissielid nooit geuit.'' Lazrak zelf vindt dat hij zijn mening nooit onder stoelen of banken heeft gestoken. Hij beschouwt zijn vertrek als een noodsprong: ,,Het was nu of nooit.'' Van Gent: ,,Ik zie het eerder als een sluwe manier om zijn eigen stoepje schoon te vegen. Hem trof geen blaam, hij had immers het beste voor met de integratie.''
Ali Lazrak werd geboren in een streng religieus middenklassegezin in het Noord-Marokkaanse dorp Azzaouia. Zijn vader was onderwijzer op een lagere school, zijn moeder huisvrouw. Thuis werd er zowel Berbers als Arabisch gesproken. Al op jonge leeftijd had hij een hang naar vrijheid. Toen hij 21 jaar was kreeg hij van zijn vader wat zakgeld, en zwierf hij vijf maanden door Spanje. Eenmaal terug hoorde hij dat het Nederlandse DAF Automobiel in de Marokkaanse vissersplaats Al Houceima gastarbeiders wierf. Hij meldde zich aan en werd op een bus naar Casablanca gezet. Daar aangekomen kreeg hij een envelop met 75 gulden en een vliegticket. Met speciaal gecharterde toestellen van de KLM werden Lazrak en tweehonderd andere gastarbeiders naar Schiphol gevlogen, en van daaruit per bus naar een klooster in het Limburgse Spaubeek vervoerd. In het nabijgelegen Born verfde Lazrak een jaar lang autodeuren met een hogedrukspuit. Hij redde zich die eerste jaren met wat Frans en Spaans.
Van 1972 tot 1975 woonde Lazrak in Zeist. Driss Ifzaren, oud-gemeenteraadslid voor GroenLinks in die plaats, kan zich Lazrak nog goed voor de geest halen. ,,We maakten deel uit van een groep Marokkaanse gastarbeiders die in de omgeving werkten. Het was stevig aanpoten, maar na afloop doken we meestal even een disco of café in.'' Anders dan de meeste van hun collega's hadden Lazrak en Ifzaren geen gezin in Marokko te onderhouden. Ze aten vaak buiten de deur, kochten mooie kleding, sjansten met Nederlandse meiden en verkenden de omgeving op een Puch-brommer. De twee verloren elkaar een paar jaar uit het oog, maar werden begin jaren tachtig herenigd bij de Stichting Regionaal Centrum Buitenlanders (RCB) in Den Haag.
In diezelfde periode kwam Lazrak ook in contact met Abdou Menehbi, medeoprichter van de KWAN, een linkse Marokkaanse belangenorganisatie voor gastarbeiders in Nederland. Samen voerden zij in de jaren zeventig acties tegen de slechte omstandigheden van gastarbeiders in de tuinbouwsector. ,,Toen die acties op niets uitliepen, hebben wij een leegstaande fabriek gekraakt'', vertelt Menehbi. Hij typeert zijn vriend als het prototype activist. ,,Ali sprak goed Nederlands, had flair en was voor de duvel niet bang. Die combinatie van eigenschappen wierp vruchten af.''
In 1975 verhuisde Lazrak naar Amsterdam, waar hij nog altijd een ruime benedenwoning aan een Amsterdamse kade bewoont. Toen hij hoorde dat de toenmalige NOS-radio (nu NPS) een eindredacteur voor haar Marokkaanse redactie zocht, meldde hij zich aan. Binnen een mum van tijd genoot hij grote bekendheid onder de eerste generatie Marokkanen, die hem óf verguisden óf op handen droegen - want ook als radiomaker schuwde Lazrak taboes niet. Ahmed Mokhtari: ,,Ik kan mij nog goed herinneren dat hij ooit een uitzending maakte over seksueel overdraagbare aandoeningen. Aan het begin van het programma waarschuwde hij zijn luisteraars: `Als seks voor u een taboe is, draai dan onmiddellijk de knop om'. Vervolgens nam hij veelvuldig het woord `neuken' in de mond - niet iedereen kon dat even goed waarderen.''
Maar provoceren was geen doel op zichzelf, denkt Rob Heukels, die sinds zeven jaar programmaleider is bij de NPS-radio en Lazrak vier jaar lang van dichtbij heeft meegemaakt. ,,In de jaren tachtig was de angst voor het regime van de Marokkaanse koning Hassan II nog springlevend. De zogenoemde Amicales hielden Marokkaanse onderdanen in het buitenland voor hem in de gaten; ze fungeerden als lange arm van de koning. Met zijn programma probeerde Lazrak daar een tegenwicht aan te bieden. Door Marokkanen vertrouwd te maken met hun nieuwe thuisland, werden ze minder kwetsbaar voor de machinaties van het regime.'' Ahmed Aboutaleb noemt Lazrak ,,een journalist met een missie''.
Bij die missie kan hij soms nietsontziend te werk gaan. Gemeentevoorlichter Ahmed Mokhtari: ,,Als hij vindt dat hij gelijk heeft, walst hij over alles en iedereen heen. Hij vraagt zich zelden af wat voor uitwerking zijn gedrag op anderen heeft.'' Lazraks gebrek aan strategisch inzicht wordt vaak zijn grootste zwakte genoemd, maar zelf lijkt hij daar weinig moeite mee te hebben. ,,Ik doe wat ik denk dat ik moet doen, ongeacht de problemen die daaruit voortvloeien.'' Zijn doel is naar eigen zeggen om de harmonie in de Nederlandse samenleving te vergroten: ,,De kloof tussen allochtonen en autochtonen wordt steeds groter. Dit is ook míjn land, míjn samenleving. Ik kan niet toestaan dat de zaak escaleert.''
In de afgelopen jaren kwam Lazrak regelmatig in botsing met vrienden en collega's. Zo culmineerde zijn bijna twintig jaar lange loopbaan bij de NPS drie jaar geleden in ,,een optelsom van irritaties en verwijten'', herinnert programmaleider Heukels zich. ,,Ali was gaandeweg uitgekeken geraakt op het programma, het nieuwe was er een beetje af. Hij kreeg andere interesses, waar politiek er een van was. Met als gevolg dat het ging schuren binnen de redactie. Ali meldde zich ziek en na een paar maanden vroegen wij hem of hij niet wat anders wilde gaan doen. Het was rond dezelfde tijd dat hij met de SP in gesprek raakte.'' Mede op aandringen van het thuisfront koos hij voor de politiek.
In de jaren negentig was Lazrak enkele jaren slapend lid van de PvdA. Bij Kok voelde hij zich thuis, al kon hij zich niet goed vinden in het integratiebeleid dat diens kabinet voorstond. ,,Het minderhedenbeleid heeft de ontplooiing, participatie en integratie van minderheden eerder geremd dan bevorderd'', schreef Lazrak al in 1996 in een ingezonden stuk in de Volkskrant. Volgens hem stond de verhouding tussen autochtonen en allochtonen - mede door de van overheidswege opgedrongen politieke correctheid - zwaar onder druk. Toen al wees hij de beschuldigende vinger naar het ,,segment wetenschappers, adviseurs en migrantologen dat de fundamenten voor het beleid heeft gelegd en dat er nog steeds gestalte aan geeft''.
Lazraks analyse in de Volkskrant bleef niet onopgemerkt. SP-Kamerlid Agnes Kant benaderde hem zes jaar geleden voor een aantal brainstormsessies over het integratievraagstuk. Kant: ,,Lazrak drong in dat stuk aan op een parlementair onderzoek - een idee dat ook binnen de SP leefde. We hebben een aantal goede gesprekken gevoerd en veelvuldig met elkaar gebeld.'' Lazrak werd gaandeweg een soort adviseur van de SP en Kant stelde voor dat hij zich kandidaat stelde voor de SP bij de parlementsverkiezingen van mei 2002. Hij kreeg de portefeuille integratie en media en werd begin vorig jaar, na zijn herverkiezing in januari, door de SP afgevaardigd in de parlementaire onderzoekscommissie integratie. De (vermeende) belangenverstrengeling tussen wetenschap en politiek waar hij zich zes jaar eerder in de Volkskrant over beklaagde, was voor Lazrak een belangrijke reden om uit de commissie-Blok te stappen. Op basis van eigen onderzoek concludeerde Lazrak dat het Hilda Verwey-Jonker Instituut jarenlang ,,hofleverancier'' was geweest van de kabinetten voor onderzoek en analyse op het gebied van integratie. En nu moest datzelfde instituut het integratiebeleid in kaart brengen.
Dat hij in september vorig jaar uit de commissie stapte, is bij de SP hard aangekomen. Hij heeft de partij hierdoor ,,grote schade berokkend'', is Lazrak met name door partij- en fractievoorzitter Jan Marijnissen herhaaldelijk toegebeten; het onderzoek was immers een initiatief van de SP. Al was maar 15 procent van het gedachtegoed van de partij in het eindrapport terechtgekomen, dan nóg was Marijnissen tevreden geweest.
Alsof het nog niet genoeg was, ontspon zich het afgelopen jaar ook een hoogoplopend conflict over de salarisafdracht van Lazrak. Tot januari vorig jaar stortte hij zijn bruto salaris - 7.159 euro - in de partijkas, zoals de partijregels voorschrijven. Daarvoor kreeg hij, net als andere SP-Kamerleden, 1.900 euro netto terug. Ook ondertekende hij toen hij in de Kamer kwam de afspraak dat als hij uit de partij stapte, zijn Kamerzetel aan de SP zou toevallen. Lazrak:,,Beide afspraken heb ik inmiddels opgezegd.'' Waarom? Geďrriteerd: ,,Omdat ik geen enkele ruimte heb gekregen om te functioneren. Alles moet je van a tot z met de partij - lees: Marijnissen - bespreken. Híj bepaalt de standpunten. Ook heb ik grote moeite met het feit dat hij fractiegenoten op een brute manier terechtwijst. Voor een minder geslaagd kameroptreden krijg je ten overstaan van de andere fractieleden de wind van voren. Je wordt gekleineerd, althans zo voel ik dat.''
Lazrak heeft eerdere overwegingen om een eenmansfractie te beginnen voorlopig in de ijskast gezet. Maar hij weigert vooralsnog om de bulk van zijn salaris aan de partij over te maken, omdat dat volgens hem ,,op basis van vrijwilligheid moet geschieden''. ,,Marijnissen opereert als een soort koppelbaas. Hij beheert mijn financiën. Ik kwam daardoor in een persoonlijke crisis terecht. Wie ben ik? Ik werk zeven dagen in de week en krijg daarvoor een schamele 1.900 euro. Over iedere cent die ik naast mijn onkostenvergoeding uitgeef, moet ik verantwoording afleggen. Dat weiger ik.'' Jan Marijnissen wil hangende de bemiddeling met Lazrak geen commentaar geven.
Volgens Lazraks zoon Faroek valt nog te bezien wie het onderspit gaat delven: zijn vader of SP-leider Jan Marijnissen. ,,Je kunt je afvragen wie erveranderd is, mijn vader of de SP. Ik denk het laatste. De SP schurkt zich steeds meer tegen het establishment aan. Wil het electoraat laten zien: wij zijn niet alleen maar radicaal. Op die manier kan de aanhang worden vergroot. Dat gaan ten koste van de onorthodoxe houding. Die heeft mijn vader behouden.'' Lazrak doet volgens zijn zoon niet onder voor Marijnissen. ,,Beiden zijn sluwe straatvechters. Maar het zou mij niet verbazen als Ali uiteindelijk bovenop komt te liggen.''
Curriculum Vitae
Geboren 16 januari 1948 te Azzaouia (Marokko)
1961-1966 Lyceum (Marokko)
1966-1968 Militaire dienstplicht
1971-1972 Medewerker DAF Automobiel te Born
1972-1977 Werkzaam in diverse sectoren, waaronder de horeca en de metaalindustrie
1978 Freelance tolk voor het Tolkencentrum te Amsterdam en Utrecht (Arabisch, Berbers, Frans en Spaans)
1980 Opbouwwerker bij de Stichting Regionaal Centrum Buitenlanders Zuid-Holland te Den Haag
1983 Medewerker NOS-radio (later NPS-radio)
1986 Eindredacteur Marokkaanse redactie NOS-radio (later NPS-radio)
2001 Freelance journalist (onder andere Vrij Nederland)
2003-heden Lid Tweede Kamer voor de Socialistische Partij (SP).
Lazrak is hertrouwd, hij heeft 3 kinderen uit zijn eerste huwelijk.
