Op het moment dat de deur van het vliegtuig open gaat voel je de wind in je gezicht en weet je dat je binnen enkele tellen iets gaat doen wat je niet voor mogelijk houdt. Drie kilometer hoog uit een vliegtuig in het niets springen...
Vannochtend om 9:00 uur kwam het verlossende telefoontje van KingShakur: Het weer is goed en de sprong gaat door.
Dus in de auto en samen met Anton op weg naar Den Helder. Door een domme actie van mij 
bij Amsterdam wat vertraging opgelopen en we waren dus net te laat bij de boot. Ondertussen was de lucht al helemaal dicht gaan zitten en kregen we de nodige regenbuien op ons dak. Enige reden tot zorg dus. Kunnen we wel springen?
Bij de boot stonden KingShakur en Moonah (uiteraard) al te wachten. Met de eerstvolgende boot met ons viertjes op naar Texel. Vervolgens door naar het vliegveld waar we ons konden inschrijven en afrekenen. Onderweg hadden we de de hoeveelheid zenuwen natuurlijk al vergeleken en dit zouden we nog wel een paar keer doen.
Beetje sfeer proeven en wachten op instructies
Inmiddels was het weer veel beter geworden. Er hingen nog wel de nodige wolken maar het regende niet meer.
KingShakur waarschuwde ons dat je soms uren moet wachten voor je aan de beurt bent maar we hadden geluk want het was niet zo druk.
Het pak is aan en we wachten nog even
Ondertussen hadden we allemaal een stoer pak gekregen en werden ingesnoerd in een tuigje met grote klemmen om veilig aan de 'tandemmaster' te worden vastgeklemd.
En nog even
De zenuwen begonnen al wat op te komen al was dat bij de een meer te merken dan bij de ander.
De topper voor de zenuwachtigheid was wel een tandemspringer die bewusteloos uit de lucht kwam. Gelukkig niets ernstigs want hij stond bijna meteen weer op z'n benen. Voor hem gaf het springen waarschijnlijk een hele andere kick dan voor ons.
Ready for boarding...
Uiteindelijk was het wachten op een kleine regenbui en toen konden we de lucht in. Eerst even kennis maken met onze tandemmasters en vervolgens het vliegtuig in.
Dat is een belevenis op zich want je zit in twee rijen tussen elkaars benen op elkaar gepropt.
De vlucht naar boven duurt ongeveer een kwartier. De tandemmasters hadden dus alle tijd om ons de laatste instructies te geven en ons vast te klemmen. Verder gebruikten ze de tijd om ons extra zenuwachtig te maken met hun verhalen. Een groepje ervaren springers deed hier nog een schepje bovenop. Gelukkig had de ervaren KingShakur ons ook hiervoor al gewaarschuwd.
En dan zit je op 3 kilometer in de wolken en gaat de deur open. Zodra je naar de deur bent geschuiveld met de tandemmaster aan je vastgeketend spring je bijna meteen het vliegtuig uit.
En toen lag ik in de lucht en viel met een snelheid van 200 km/u naar beneden. Ondertussen kun je over het eiland kijken wat je steeds groter ziet worden. Een fantastisch gevoel. De vrije val duurt zo'n 20 seconden en dan gaat de parachute open.
De klap was minder dan ik had verwacht en daarna hing ik in een absolute rust in de lucht. Daar kreeg ik 'stuurinstructie'. Daar hoog in de lucht voel je je echt zo vrij als een vogel en het mag wel eindeloos duren. Die paar minuten die je daar hangt zijn dan ook veel te kort en dan sta je alweer met beide benen op de grond.
En dan sta je weer op de grond (overigens zijn wij dit niet maar het gaat om het idee)
Daarna was het absolute euforie bij ons vieren. De enorme kick die je krijgt van de sprong en het gevoel dat je iets hebt gedaan dat veel anderen nooit zullen doen is fantastisch. Als afsluiter kregen we nog een mooi certificaat:
We konden het daarna niet laten om snel onze gsm-en te pakken en met iemand te delen hoe fantastisch dit is. De adrenaline stroomde nog lange tijd en het fantastische gevoel zouden we nog uren, misschien zelfs dagen lang houden.
Newsflash: "Ik ben uit een vliegtuig gesprongen"
Na de sprong was de lucht helemaal opgeklaard en hebben we nog lange tijd op het bijbehorende terras zitten genieten. Natuurlijk werd de ervaring van onze sprong nog vele malen herhaald en zaten we alweer plannen te maken voor een volgende.
Waaraan je de ware Fokker! herkent is nu ook wel duidelijk
Uiteindelijk weer terug naar Den Helder waar we nog heerlijk hebben zitten eten en napraten.
Jammer voor de Fokkers die uiteindelijk niet mee konden. Het was een fantastische ervaring.
Edit: Aangevuld met foto's.
[Dit bericht is gewijzigd door Lodi op 20-06-2001 23:52]
Ik zou het niet durven denk ik.
Maar ben wel erg benieuwd naar de foto's Lodi!
Kerstactie: Fok! voor Madalief, deel 4: ¤ 2000 and counting!
[Madalief] Speciale acties voor een goed doel! + de V&A topics
quote:Ik ben nog steeds door de kamer aan het jumpen
Op zondag 17 juni 2001 11:26 schreef Liejannuh het volgende:
Ik ga niet nog een keer zeggen dat ik het echt jammer vind dat ik niet mee ben geweest.....
Maar ben wel erg benieuwd naar de foto's Lodi!
Erg jammer dat je er niet bij was maar dit wordt zeker herhaald dus dan kun je lekker mee...
En de foto's komen er zo snel mogelijk aan...
Het is echt zo'n geweldige ervaring!! Als ik terug denk aan dat moment, het moment dat dat luik opengaat, dat je denkt:"Waar begin ik toch aan, wat doe ik, wil ik dit echt", maar je hebt nauwelijks de tijd om dat te denken want je bent al aan het vallen.... Fantastisch!! Je springt van 3 km hoogte uit een vliegtuig...
Het is echt heel spannend. Ik was ook behoorlijk zenuwachtig, maar het was leuke zenuwachtigheid. Ik was niet bang (nou ja, een beetje 
). Van tevoren had ik continue zo'n "jubelgevoel". Haha, daarna nog veel meer!!
Ik heb een heel gezellige dag gehad. Het was erg bijzonder om zo'n ervaring met drie vreemden te delen. Ik hoop echt dat we het nog eens gaan doen! En wie er mee wil, DOEN!!
Lodi 
, KingShakur , Anton , bedankt voor de toffe dag!
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
, Anton en Lodi!Moonah vooral is een leuke jubeljuf die heel erg geinig door het vliegtuigraampje zat te kijken.
* KingShakur doet later ook nog eens verslag als ie thuis achter zijn eigen pctje zit.
PS: Op Texel was het heerlijk zonnig weer en hebben we de hele middag in het zonnetje gezeten!
quote:Waarom krijgt alleen Moonah een kusje, en Anton en Lodi niet?
Op zondag 17 juni 2001 12:30 schreef KingShakur het volgende:
* KingShakur is ook nog aan 't jubelen omdat ie zo'n leuke dag had met Moonah
quote:LOL. Was gisteren ook al zo
Op zondag 17 juni 2001 13:57 schreef SanSan het volgende:[..]
Waarom krijgt alleen Moonah een kusje, en Anton en Lodi niet?
De rolletjes zijn weg en woensdag zijn de foto's klaar. Nog even geduld dus...
Die 20 seconden duren echt veel te kort Voor de rest een prachtige dag gehad, heerlijk genoten van de zon, en van de andere springers die nog moesten gaan...
Echt geweldig, ik kan het iedereen aanraden!
quote:Ik kus geen mannen.
Op zondag 17 juni 2001 13:57 schreef SanSan het volgende:[..]
Waarom krijgt alleen Moonah een kusje, en Anton en Lodi niet?
En Moonah is gewoon een knettergek lieve juf!
Mag ik naast onder de indruk zijn van het skydiven ook nog eens onder de indruk zijn van een persoonlijkheid? Dat gebeurt niet zo vaak bij mij...
Nou is't afgelopen met slijmen... 
[Dit bericht is gewijzigd door KingShakur op 17-06-2001 17:25]
Lekker op tijd aangekomen in Den Helder was Moonah de eerste die met volle snelheid in haar Swift kwam aanrijden na een lange rit!
Lodi en Anton waren nog onderweg maar wel dichtbij.
Snel de Texelse stoomboot genomen naar het eiland. Moonah op het dek afgeschermd door drie mannen, want ze heeft het niet zo met meeuwen
Toen we aankwamen op het vliegveld, hebben we ons gelijk ingeschreven voor een tandemsprong. Het was niet zo druk en een uurtje later konden we de lucht is.
Anton en Lodi waren aardig relax, heel erg rustig. Moonah was 'vrolijk' zenuwachtig en zorgde voor een lacherig sfeertje.
Toen een jumper bewusteloos op de grond kwam zag ik Mooah even wit worden, maar daar was ze vrij snel overheen. Een instructeur antwoordde ludiek: "Hij vond het niet leuk"
Ik kreeg als tandemmaster "gekke Hans" ('k heb het geweten), Mooah kreeg Rutger, Anton kreeg Iwan, Lodi weet ik niet meer...
In het vliegtuig waarmee we tot grote hoogten stegen was de sfeer heel erg relax en we zaten de hele tijd te geinen. Moonah keek met pretoogjes door de vliegtuigraampjes en zat naast me te jumpen van extase. "Ja, Ik ga springen", gilde ze...
De tandemmasters kozen Moonah uit voor hun standaard grapjes maar ze ging er heel er goed mee om. Moonah was echt niet bang!
Anton en Lodi, die een rijtje achter ons zaten waren allebei ook al vol adrenaline, een zenuwlachje verraadde toch een beetje de spanning.
Okay, tijd om eruit te gaan; eerst Moonah, toen ik, toen Anton en Lodi...
Lekker gevoel in de slipstream van het vliegtuig eruit springen om daarna 1,5 km a 200 per uur naar beneden te vallen.
Hans vond het geinig om de vrije val te beleven in een spiraal... als een kurketrekker door de wolken heen
Toen we de parachute opentrokken zei Hans, we gaan ff bij de anderen kijken en stuurde de chute richting Moonah. Naast elkaar dwarrelend kwam Moonah niet verder dan keihard gillen, lachen en de woorden "wat gaaf", "kicken", "YES"
Volgend projectiel was Anton... die we de hele tijd jenden door met onze chute tegen hun voeten aan te duwen..
Eenmaal op de grond wilde iedereen zo snel mogelijk iemand bellen om hun ervaring te delen!
Moonah belde haar zus, Anton ging ff Liejannuh jennen en ik belde JustMe die 'live' op de hoogte wilde gehouden worden!
En toen....
... toen hebben we veel gegeten gedronken en in de zon gezeten op het terrasje.... en op bankjes gelegen om de stunts van de parachutisten te bekijken...
Tijd om richting vasteland te gaan, richting Den Helder waar we samen lekker een hapje gingen eten in een restaurant. Veel gelachen, fun gehad en afgesproken dat we er een jaarlijkse traditie gaan van maken. Denk ook dat ze in het restaurant dachten dat we aan de dope zaten, maar dat was de adrenaline.
Vier onbekenden een dagje samen en het viel iedereen mee.. omstreeks een uur of elf gingen we richting huis, de dag was veel te snel om...
Haha, als ik het topic zo weer eens doorlees voel ik weer die kick!
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Lekker vasthouden die *kick*
Op dinsdag 19 juni 2001 13:26 schreef Moonah het volgende:
Dat "gillen" viel reuze mee... Maar idd, toen ik op drie km hoogte uit dat vliegtuig sprong heb ik wel gegild. WHHHOEHHHHHHAAAAAAAHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!Haha, als ik het topic zo weer eens doorlees voel ik weer die kick!
En jouw verslag??
quote:WWWHHHHHHOEOEOEOHHHHHHHHHHHHHHAAAAAAAAAHHHHHH!!!!!
Op dinsdag 19 juni 2001 13:32 schreef KingShakur het volgende:
En jouw verslag??
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Dat spreekt voor zich!!!
Op dinsdag 19 juni 2001 13:47 schreef Moonah het volgende:[..]
WWWHHHHHHOEOEOEOHHHHHHHHHHHHHHAAAAAAAAAHHHHHH!!!!!
ne-way je ogen spraken boekdelen zaterdag!
quote:Is volgens mij wel wat je gezegd hebt daar boven...
Op dinsdag 19 juni 2001 13:47 schreef Moonah het volgende:[..]
WWWHHHHHHOEOEOEOHHHHHHHHHHHHHHAAAAAAAAAHHHHHH!!!!!
quote:Ik wist dat ik iets vergeten was in m'n verslag
Op dinsdag 19 juni 2001 13:47 schreef Moonah het volgende:[..]
WWWHHHHHHOEOEOEOHHHHHHHHHHHHHHAAAAAAAAAHHHHHH!!!!!
Nog één nachtje slapen en dan zijn de foto's klaar...
Kreeg net een setje foto's van Lodi in mijn mailbox
Komen er een paar aan begreep ik.
Ik wacht nog even op 'vrijgave' en dan staan ze er tussen.
Als je nu nog niet mee wil de volgende keer.
* Vision wil ook paaraasjuutspringen
... zouden alle anorexialijders automatisch in vluchtelingenkampen worden geboren
Leuk de foto's! Wel veel blokjes
Alleen de IRL-ervaring is veel leuker!!!
