* Il Casanova di Federico Fellini (1963)![]()
Fellini’s kijk op het leven en de mythe van Casanova, een libertijn die leefde in de 18e eeuw en uit was op het verzamelen van zoveel mogelijk sexuele veroveringen.
![]()
Nina Rota zou voor deze film zijn laatste filmscore schrijven. Het lijkt alsof hij dit van te voren wist, want in plaats van z'n gewoonlijke haast carnavalesque stijl, komt hij hier met een prachtige melancholische score op de proppen, die in contrast staat tot de bombarie op het scherm.<br>
Zoals veel van z'n late films is ook hier de samenhang ver zoek, zoals ook blijkt uit de volgende quote:
"Ik weiger te gehoorzamen aan twee wetten van de klassieke cinema: de identificatie met het hoofdpersonnage en het chronologische verloop van het verhaal met zijn dramatische vooruitgang." Wellicht ook de reden waarom hij ook deze film zo goed als zonder script te schieten. Grappig dat hij juist daarvoor een Oscar-nominatie in de wacht sleepte met deze film.
![]()
De film is typerend voor het latere werk van Fellini. Een bombastisch, extravagant en kleurrijk rariteiten kabinet doorspekt met surrealisme, humor en fantasie. De sets en kostuums zien er prachtig uit en de acteurs hebben alleen een heel karakteristieke kop. Een bij tijden haast onherkenbare Donald Sutherland speelt de titelrol en voelt zich daarin nooit helemaal in op z'n gemak. De film gaat met horten en stoten vooruit en blijkt uiteindelijk te leeg te zijn om echt te boeien. Toch is de film zeker de moeite waard, al was het maar om de lachwekkende mechanische seksscenes en de mooie melancholische filmscore van Nina Rota.
Academy Awards 1977Nominatie Best Writing, Screenplay Based on Material from Another Medium
Nominatie Best Costume Design
BAFTA Awards 1978Winnaar Best Costume Design
Winnaar Best Production Design/Art Direction
Nominatie Best Cinematography
#310 in de
Greatest Films Top 1000 samengesteld door critici en regisseurs
IMDb